Psyche
alle pijlers
Autisme wie ook? Deel 3
woensdag 29 november 2017 om 22:29
Deel 2
psyche/autisme-wie-ook-deel-2/list_mess ... 1#23774901
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 3. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
psyche/autisme-wie-ook-deel-2/list_mess ... 1#23774901
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 3. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
maandag 9 april 2018 om 12:14
Als ik me goed voel niet. Ik kan me geen leuker werk voorstellen dan met mensen te werken. Maar ik werk niet graag met kinderen, dat vind ik wel te druk.redbulletje schreef: ↑09-04-2018 12:11Vinden jullie het niet te overprikkelend om met mensen te moeten werken?
maandag 9 april 2018 om 12:21
Als ik er een stage dagje op had zitten was ik totaal out of energy. Ik probeerde me op stage heel erg in te zetten voor de mensen waardoor ij ook niet echt bij mijn eigen gevoel of emoties terecht kon, misschien dat ik daardoor er geen last van had op het moment zelf. Het is wel heel dankbaar werkt wat mij wel goed deed.redbulletje schreef: ↑09-04-2018 12:11Vinden jullie het niet te overprikkelend om met mensen te moeten werken?
The world has gone mad.
maandag 9 april 2018 om 12:27
Ik zou doodgaan van verveling als ik niet met mensen zou werken.redbulletje schreef: ↑09-04-2018 12:11Vinden jullie het niet te overprikkelend om met mensen te moeten werken?
Ondanks de extra prikkels vind ik sociaal contact erg prettig.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 9 april 2018 om 14:30
Ik heb ook gewoon prikkels nodig. Het kost me wel energie maar levert me ook weer energie op en een fijn gevoel. Moet wel na een werkdag mijn rust pakken.
Maar een vrije dag vind ik veel erger, geen idee hoe ik die in moet vullen.
Geef mij maar gewoon mijn werk op een school, inclusief alle prikkels (en niet 40 uur per week). Wel sociale contacten maar niet allerlei verplichtingen eromheen.
Maar een vrije dag vind ik veel erger, geen idee hoe ik die in moet vullen.
Geef mij maar gewoon mijn werk op een school, inclusief alle prikkels (en niet 40 uur per week). Wel sociale contacten maar niet allerlei verplichtingen eromheen.
maandag 9 april 2018 om 15:30
Op mijn huidige afdeling van het mijn werk valt het mee. Op de vorige afdeling was het rumoeriger. Op mijn stages in tandartspraktijken raakte ik wel overprikkeld. Behalve het met collega's moeten omgaan ook nog met patiënten moeten werken.redbulletje schreef: ↑09-04-2018 12:11Vinden jullie het niet te overprikkelend om met mensen te moeten werken?
Vorige week had ik na mijn werk 's morgens nog vrijwilligerswerk in de speeltuin 's middags. Na zo'n dag ben ik echt gaar. Maar er is vrijwilligerstekort en de beheerder is familie van me. Hij sukkelt al jaren met zijn gezondheid en kan niet meer zoveel als vroeger. Mijn moeder (ook niet meer 100%) wil hem niet laten vallen en vind dat we dat voor hem moeten doen. Dus ik zit samen met haar bij de entree/snoepverkoop. Puur met mijn verstand. Niet omdat ik het nog zo leuk vind.
maandag 9 april 2018 om 16:35
Ik heb jaren een privé kantoor gehad en zolang ik mn deadlines haalde had ik verder alle vrijheid. Toen dat bedrijf falliet ging en ik opeens overgeleverd was aan uitzendtoko's en kantoortuinen ben ik vast gelopen. Ik trek dat soort drukte allemaal niet. Ik kan prima dagen zonder mensen, alhoewel ik n beetje sociale interactie op internet wel prettig vind.
maandag 9 april 2018 om 16:58
Ik hoor meer mensen deze opmerkingen maken. Daarom wil ik ook niet verder voor niveau 3.Michalou schreef: ↑09-04-2018 12:10@kwebbeltje91
Wauw wat leuk, ik heb die opleiding ook gedaan! Heb hem inmiddels afgerond maar vond het een hele leuke opleiding. Hierna verzorgende IG gedaan, maar als helpende werken vind ik toch net iets leuker dan Verzorgende IG, brengt zoveel verantwoordelijkheid met zich mee
Moeilijke dag vandaag..
Net thuis, was een leuke 1e dag maar ontzettend vermoeiend. Al die indrukken, en je kent niemand.. Scheelt dat er niet zoveel bewoners zijn. Deze dag vooral meegelopen en zelf ook wat taken gedaan (soms ook uit mezelf!) en in de middag met wat bewoners gewandeld.
@Redbulletje nee met ouderen werken kan ik prima aan. Met kinderen kan ik juist niet werken. Wilde dat vroeger wel, maar toen ik eenmaal in 'aanraking' kwam met ouderen, wilde ik niks anders meer. In dit huis woont ook iemand die wat jonger is dan mij, en met hem is het ook leuk werken.
maandag 9 april 2018 om 17:07
Zo dan heb je voor een eerste dagje al best veel gedaan’ ik was totaal afhankelijk en lukte me niet om uit mezelf wat te doen.Kwebbeltje91 schreef: ↑09-04-2018 16:58Ik hoor meer mensen deze opmerkingen maken. Daarom wil ik ook niet verder voor niveau 3.
Net thuis, was een leuke 1e dag maar ontzettend vermoeiend. Al die indrukken, en je kent niemand.. Scheelt dat er niet zoveel bewoners zijn. Deze dag vooral meegelopen en zelf ook wat taken gedaan (soms ook uit mezelf!) en in de middag met wat bewoners gewandeld.
@Redbulletje nee met ouderen werken kan ik prima aan. Met kinderen kan ik juist niet werken. Wilde dat vroeger wel, maar toen ik eenmaal in 'aanraking' kwam met ouderen, wilde ik niks anders meer. In dit huis woont ook iemand die wat jonger is dan mij, en met hem is het ook leuk werken.
Fijn dat je een goede dag hebt gehad !
The world has gone mad.
maandag 9 april 2018 om 17:34
Mijn moeder, een ontzettend lief mens. Maar ik moet dus nu thuis blijven en ben heel erg moe en overprikkeld. We zouden samen koken en dus dacht ik heel leuk laat ik vast beginnen.. ze kwam naar me toe en meteen begon ze te zeggen dat ik niet boter maar olie in de pan had moeten doen en of ik het wel warm genoeg had gemaakt en of ik ff niet in de pan wil roeren.. nu dus gestopt met helpen maar ik voel me enorm schuldig omdat ze er wel voor me is terwijl ik na huis moest. Het contact loopt totaal niet op dit moment..
The world has gone mad.
maandag 9 april 2018 om 17:59
Ik ben net naar mijn ostheopaat geweest, en heeft me een aantal dingen uitgelegd over pijn en autisme, wat ik voor een groot deel wel al wist, maar om dat van een professioneel iemand te horen was wel fijn.
Ze had het over het zenuwstelsel en de hersenen, en over de cortex cingularis anterior(die in je hersenen pijnprikkels naar je zenuwen stuurt) en dat deze heel erg gevoelig kan zijn bij autistische mensen, en dat dat ook de reden kan zijn dat ik nauwelijks aanraking kan verdragen en mijn hersens eigenlijk tegen mijn lijf zeggen dat het zeer doet, wat niet zo is?
Het was redelijk ingewikkeld maar had er al eens eerder over gelezen.
Zijn er hier meer mensen met chronische pijn?(Van Kwebbel weet ik het)
Of mensen die aanraking niet kunnen verdragen?
Ze had het over het zenuwstelsel en de hersenen, en over de cortex cingularis anterior(die in je hersenen pijnprikkels naar je zenuwen stuurt) en dat deze heel erg gevoelig kan zijn bij autistische mensen, en dat dat ook de reden kan zijn dat ik nauwelijks aanraking kan verdragen en mijn hersens eigenlijk tegen mijn lijf zeggen dat het zeer doet, wat niet zo is?
Het was redelijk ingewikkeld maar had er al eens eerder over gelezen.
Zijn er hier meer mensen met chronische pijn?(Van Kwebbel weet ik het)
Of mensen die aanraking niet kunnen verdragen?
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
maandag 9 april 2018 om 18:21
Oh wat is dit herkenbaar! Gisteren was mijn moeder bij me, en ze had hier ook meegegeten. Zij had eten meegebracht. Prima. Maar ik had het beter niet kunnen doen. Eigenlijk zou ze aankomende week pas komen maar omdat het gisteren prachtig weer was, is ze dus gisteren al gekomen. Ik was zenuwachtig voor vandaag, maar ik dacht dat ik dan wel afleiding zou hebben met haar. Maar mijn moeder zit zelf psychisch niet lekker in haar vel (eigenlijk al jaren niet hoor, heel lang verhaal).Michalou schreef: ↑09-04-2018 17:34Mijn moeder, een ontzettend lief mens. Maar ik moet dus nu thuis blijven en ben heel erg moe en overprikkeld. We zouden samen koken en dus dacht ik heel leuk laat ik vast beginnen.. ze kwam naar me toe en meteen begon ze te zeggen dat ik niet boter maar olie in de pan had moeten doen en of ik het wel warm genoeg had gemaakt en of ik ff niet in de pan wil roeren.. nu dus gestopt met helpen maar ik voel me enorm schuldig omdat ze er wel voor me is terwijl ik na huis moest. Het contact loopt totaal niet op dit moment..
Gisterenavond zei ik tegen haar dat ik het eten wel klaar zou maken. Ik kan er niet tegen als mensen ineens in mijn keukenkastjes etc gaan zitten rommelen. Of dat ze inderdaad zeggen: Je kan beter olijfolie gebruiken etc.
Had wel tegen haar gezegd dat ik de avond voor mezelf wilde houden. Daar had ze wel begrip voor maar ik had er toch spijt van dat ik ze gisteren heb laten komen.
maandag 9 april 2018 om 19:09
Oh mijn moeder is bijna het zelfde... ik laat haar dan ook vaak op bezoek komen in de instelling maar eigenlijk wil ik altijd af zeggen en haar zo min mogelijk zien (ook al hou ik zoveel van haar), maar dan voel ik me weer schuldig dat ik af gezegd heb.. het voelt vaak als een verplichting.. raak mijn hele structuur kwijt door een bezoekje. En nu kan ik helaas niet anders als bij haar zitten, maar het is lastig.Kwebbeltje91 schreef: ↑09-04-2018 18:21Oh wat is dit herkenbaar! Gisteren was mijn moeder bij me, en ze had hier ook meegegeten. Zij had eten meegebracht. Prima. Maar ik had het beter niet kunnen doen. Eigenlijk zou ze aankomende week pas komen maar omdat het gisteren prachtig weer was, is ze dus gisteren al gekomen. Ik was zenuwachtig voor vandaag, maar ik dacht dat ik dan wel afleiding zou hebben met haar. Maar mijn moeder zit zelf psychisch niet lekker in haar vel (eigenlijk al jaren niet hoor, heel lang verhaal).
Gisterenavond zei ik tegen haar dat ik het eten wel klaar zou maken. Ik kan er niet tegen als mensen ineens in mijn keukenkastjes etc gaan zitten rommelen. Of dat ze inderdaad zeggen: Je kan beter olijfolie gebruiken etc.
Had wel tegen haar gezegd dat ik de avond voor mezelf wilde houden. Daar had ze wel begrip voor maar ik had er toch spijt van dat ik ze gisteren heb laten komen.
The world has gone mad.
maandag 9 april 2018 om 19:10
Hier heb ik last van! Aanrakingen vind ik vreselijk, maar soms kan ik er echt niet om heneKohaku schreef: ↑09-04-2018 17:59Ik ben net naar mijn ostheopaat geweest, en heeft me een aantal dingen uitgelegd over pijn en autisme, wat ik voor een groot deel wel al wist, maar om dat van een professioneel iemand te horen was wel fijn.
Ze had het over het zenuwstelsel en de hersenen, en over de cortex cingularis anterior(die in je hersenen pijnprikkels naar je zenuwen stuurt) en dat deze heel erg gevoelig kan zijn bij autistische mensen, en dat dat ook de reden kan zijn dat ik nauwelijks aanraking kan verdragen en mijn hersens eigenlijk tegen mijn lijf zeggen dat het zeer doet, wat niet zo is?
Het was redelijk ingewikkeld maar had er al eens eerder over gelezen.
Zijn er hier meer mensen met chronische pijn?(Van Kwebbel weet ik het)
Of mensen die aanraking niet kunnen verdragen?
The world has gone mad.
maandag 9 april 2018 om 19:31
Hebben we het over dezelfde moeder?Michalou schreef: ↑09-04-2018 19:09Oh mijn moeder is bijna het zelfde... ik laat haar dan ook vaak op bezoek komen in de instelling maar eigenlijk wil ik altijd af zeggen en haar zo min mogelijk zien (ook al hou ik zoveel van haar), maar dan voel ik me weer schuldig dat ik af gezegd heb.. het voelt vaak als een verplichting.. raak mijn hele structuur kwijt door een bezoekje. En nu kan ik helaas niet anders als bij haar zitten, maar het is lastig.
Hier dus hetzelfde. Ik heb weleens overwogen om het contact op een heel laag pitje te zetten maar het lukt me niet. Ik denk dat ik me dan heel snel schuldig ga voelen maar ik merk wel dat ik van slag ben als ik haar heb gesproken. Mijn zus heeft het contact wel erg geminimaliseerd, en dat wil ik eigenlijk ook doen. Ik bespreek ook heel weinig met mijn moeder. Ik heb ook het geluk dat ze nauwelijks vraagt hoe het écht met me gaat. Ze vraagt wel hoe het bijv. met opleiding gaat, maar ze weet niet dat ik een tijdje heb gedate met iemand. Dat soort dingen wil ik niet met haar bespreken omdat ze haar eigen ideeën heeft daarover. Ze leeft ook erg in haar eigen wereld.
Ik denk ook dat ik het contact met haar hou omdat ik medelijden met haar heb. Stel dat er iets met haar gebeurd, is er nog in ieder geval iemand die dicht bij haar staat. Ze heeft geen makkelijk leven gehad en ze stoot veel mensen van zich af. Daardoor is haar wereld erg klein geworden. Het is een heel dubbel gevoel, ik snap helemaal wat je bedoelt. Als je wilt mag je me wel een pb sturen, kunnen we daar verder praten.
maandag 9 april 2018 om 20:17
Ik heb dat ook qua schuld gevoel en dat ik medelijden heb met haar als ik het contact zou verbreken..Kwebbeltje91 schreef: ↑09-04-2018 19:31Hebben we het over dezelfde moeder?
Hier dus hetzelfde. Ik heb weleens overwogen om het contact op een heel laag pitje te zetten maar het lukt me niet. Ik denk dat ik me dan heel snel schuldig ga voelen maar ik merk wel dat ik van slag ben als ik haar heb gesproken. Mijn zus heeft het contact wel erg geminimaliseerd, en dat wil ik eigenlijk ook doen. Ik bespreek ook heel weinig met mijn moeder. Ik heb ook het geluk dat ze nauwelijks vraagt hoe het écht met me gaat. Ze vraagt wel hoe het bijv. met opleiding gaat, maar ze weet niet dat ik een tijdje heb gedate met iemand. Dat soort dingen wil ik niet met haar bespreken omdat ze haar eigen ideeën heeft daarover. Ze leeft ook erg in haar eigen wereld.
Ik denk ook dat ik het contact met haar hou omdat ik medelijden met haar heb. Stel dat er iets met haar gebeurd, is er nog in ieder geval iemand die dicht bij haar staat. Ze heeft geen makkelijk leven gehad en ze stoot veel mensen van zich af. Daardoor is haar wereld erg klein geworden. Het is een heel dubbel gevoel, ik snap helemaal wat je bedoelt. Als je wilt mag je me wel een pb sturen, kunnen we daar verder praten.
Je hebt een PB !
The world has gone mad.
maandag 9 april 2018 om 21:12
maandag 9 april 2018 om 22:30
Ik ben juist behoorlijk ongevoelig voor pijn.Kohaku schreef: ↑09-04-2018 17:59Ik ben net naar mijn ostheopaat geweest, en heeft me een aantal dingen uitgelegd over pijn en autisme, wat ik voor een groot deel wel al wist, maar om dat van een professioneel iemand te horen was wel fijn.
Ze had het over het zenuwstelsel en de hersenen, en over de cortex cingularis anterior(die in je hersenen pijnprikkels naar je zenuwen stuurt) en dat deze heel erg gevoelig kan zijn bij autistische mensen, en dat dat ook de reden kan zijn dat ik nauwelijks aanraking kan verdragen en mijn hersens eigenlijk tegen mijn lijf zeggen dat het zeer doet, wat niet zo is?
Het was redelijk ingewikkeld maar had er al eens eerder over gelezen.
Zijn er hier meer mensen met chronische pijn?(Van Kwebbel weet ik het)
Of mensen die aanraking niet kunnen verdragen?
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 9 april 2018 om 22:39
Ik heb dagelijks hoofdpijn, al jaren. Zo lang slik ik ook al paracetamol. Heel slecht, ik weet het. Maar er is altijd wel iets waardoor ik het krijg. Verder belemmert het mijn functioneren niet.
Bepaalde aanrakingen verdraag ik niet of slecht. Als b.v. iemand voor de grap in mijn nek nijpt doet dat gauw zeer. Ik heb een hekel aan volleybal omdat het opslaan zeer doet aan mijn onderarm. Die harde bal daarop.
maandag 9 april 2018 om 23:07
Ik heb ook een hele hoge pijngrens. Heb last van automutilatie, sommige mensen hebben pijn als ze per ongeluk in hun vingers snijden, hier heb ik dan totaal geen last van.
Behalve dan van de hoge pijngrens..
The world has gone mad.
dinsdag 10 april 2018 om 06:35
Je weet dat je van paracetamol ook hoofdpijn kunt krijgen?hondenmens schreef: ↑09-04-2018 22:39Ik heb dagelijks hoofdpijn, al jaren. Zo lang slik ik ook al paracetamol. Heel slecht, ik weet het. Maar er is altijd wel iets waardoor ik het krijg. Verder belemmert het mijn functioneren niet.
Bepaalde aanrakingen verdraag ik niet of slecht. Als b.v. iemand voor de grap in mijn nek nijpt doet dat gauw zeer. Ik heb een hekel aan volleybal omdat het opslaan zeer doet aan mijn onderarm. Die harde bal daarop.
Als je dat dagelijks slikt wordt de kans vrij groot dat dat al genoeg is om hoofdpijn te triggeren.
Of juist het ontbreken van de paracetamol.
Ik zou hierover overleggen met je (huis)arts om te kijken of je van die paracetamol af kunt komen.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
