Autisme wie ook? Deel 5

19-05-2020 21:29 665 berichten
Deel 4:
psyche/autisme-wie-ook-deel-4/list_messages/417545


Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 4. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
Kind met autisme,
Ouder met autisme,
deel je ervaring.
Alle reacties Link kopieren Quote
Butterfly_fly schreef:
09-04-2022 22:58
Hier iemand waarbij een vermoeden van autisme is, maar mede doordat er niet gesproken kan worden met mensen uit mijn jeugd zou er geen diagnose gesteld kunnen worden. Is dit echt noodzakelijk om een diagnose te stellen?
Ik ga dit topic volgen, herken veel punten die hier aangekaart worden.
Nee.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik schrijf al langer mee op het forum, maar had dit topic nog niet gevonden.
Heb nu 12 jaar de diagnose autisme (Asperger). Lijkt me leuk om hier lotgenoten te leren kennen!
Alle reacties Link kopieren Quote
Cookielover schreef:
09-04-2022 23:18
Nee.
Hoe stellen ze de diagnose dan?
Alle reacties Link kopieren Quote
.
oohboy wijzigde dit bericht op 12-04-2022 22:38
99.67% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Cookielover schreef:
09-04-2022 19:36
Minicongres niet gezien, ik was bij het ‘grote’ congres :)

De lezing/presentatie van Wietske Ester en Margot Spelbrink over stress bij ouders was herkenbaar en de afsluitende lezing van Annelies Spek over de autistische burn-out was heel interessant.
Nog meer balen dat ik geen insta heb….De lezing over de autistische burnout zou ik heel graag terug willen zien. Ik steven hier momenteel hard op af, of zit er al middenin dat zou ook kunnen. Voordat ik me iets realiseer en bewust wordt ben ik al veel te ver over mijn grens.

Het loopt op het werk absoluut niet goed. Ik zou op mijn gemak mee kunnen draaien met de verpleegkundigen op de poli om tijdens mijn studie om weer herregistratie wet BIG te verkrijgen, het werk onder de knie te krijgen.
Wat een miscommunicatie is hier gaande. Leidinggevende die alles besproken heeft met mij is inmiddels weg, en de verwachtingen van collega’s liggen zeer hoog, op inwerk niveau van een ervaren en bekwaam iemand. De twee collega’s die wel wisten wat de bedoeling was…ook inmiddels weg. Ik heb afgelopen maande gevochten en naar iedereen geluisterd qua tips ( maar niet iedereen werkt exact hetzelfde), met als resultaat dat ik steeds meer fouten maak en dingen door elkaar haal. Collega’s die nog over zijn verwachten dat ik binnen anderhalve maand alles beheers en leiding neem tijdens de onderzoeken en het overzicht over de hele poli heb. Nou, ik dreig nu uit te vallen, zo hoog zit de stress. Dit is vrijdag bedproken en de verwachtingen zijn wat milder. Opluchting was groot, totdat een arts waarmee ik en een ervaren collega onderzoeken mee hadden gedaan mij aan het eind van de dag een compliment gaf. In het voorbijgaan stak hij zijn duim op en zei dat hij lekker met me gewerkt hadm , toppie.
Mijn directe collega meende te moeten zeggen dat ik nu niet moest denken dat alles goed gaat, want dit onderzoeksspreekuur was standaard, er hoefde niets acuut te worden ingezet om een extra ingreep te doen. “ Hij kan je nu wel een veer in je reet steken maar zo’n standaard spreekuur zegt niets over een spreekuur met onverwachte ingrepen”. En weg lekker gevoel om het weekend in te gaan. Ondanks dat ik mezelf wel heb verdedigd dat ik dat helemaal niet denk, en dat het toch leuk is dat er iemand lekker met me gewerkt heeft.
Ik ben. U heel boos, verdrietig, gestressed…ik kan hier in mijn ogen niets goed doen en word ook nog onderuit gehaald als iemand even ern duim opsteekt.
Het ware te wensen, dat alle mensen, hun eigen gebreken wat beter bekeken. Dan zouden ze het wel laten om over andere mensen te praten!!
Alle reacties Link kopieren Quote
Cookielover schreef:
09-04-2022 19:36
Minicongres niet gezien, ik was bij het ‘grote’ congres :)

De lezing/presentatie van Wietske Ester en Margot Spelbrink over stress bij ouders was herkenbaar en de afsluitende lezing van Annelies Spek over de autistische burn-out was heel interessant.
Ooooooo, dan heb ik je gezien. Als 1 van die 700 mensjes. ;-)
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat naar voor je Caretta. Heb je iemand op je werk waar je mee zou kunnen praten/overleggen om de druk er wat af te halen? Ik zou niet naar een burn-out toegaan. Zelf ook gehad en dat hakt er flink in.
Alle reacties Link kopieren Quote
Butterfly_fly schreef:
09-04-2022 22:58
Hier iemand waarbij een vermoeden van autisme is, maar mede doordat er niet gesproken kan worden met mensen uit mijn jeugd zou er geen diagnose gesteld kunnen worden. Is dit echt noodzakelijk om een diagnose te stellen?
Ik ga dit topic volgen, herken veel punten die hier aangekaart worden.
Bij mij was er ook niemand uit mijn jeugd, maar dat is niet per se nodig, alleen weten veel diagnostici dat (nog) niet.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
Butterfly_fly schreef:
09-04-2022 23:25
Hoe stellen ze de diagnose dan?
O.a. op basis van jouw eigen omschrijving van je jeugd. En op basis van je huidige klachten.
Bij mij hebben ze ook een gesprek gehad met een goede vriendin, over mijn huidige functioneren.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
Escondido schreef:
09-04-2022 17:16
Ik zit op dit moment in een uitgebreid diagnostisch traject naar ASS. Ik kamp al vele jaren met depressie en chronische suicidaliteit. Van het idee dat het ASS zou kunnen zijn, word ik nogal wanhopig gezien dat niet te genezen is.
Wat is jullie ervaring met behandelingen? Is je leven daar echt beter van geworden?
Mij heeft het juist rust gegeven dat ik de diagnose ASS kreeg.
Omdat daardoor duidelijk werd dat bepaalde dingen voor mij moeilijker zullen blijven, kan ik stoppen met proberen mezelf te 'genezen' en me focussen op die dingen die ik wel kan beïnvloeden.
En werd bijv duidelijk dat mijn depressies het gevolg zijn van chronische overbelasting of overprikkeling. En nu weet ik dus dat ik daar op moet letten.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
Het heeft wel de voorkeur maar het kan lang niet altijd. Een ontwikkelingsanamnese helpt wel in het proces van diagnosticeren. Net als een heteroanamnese. Maar als dat niet tot de mogelijkheden behoort dan doe je het dus zonder die informatie. In theorie hoort het erbij. Maar in de realiteit komen de afgelopen 10 jaar steeds meer en meer volwassenen en regelmatig ook ouderen met de vraag of zij autisme hebben. Dan zijn er best vaak geen ouders meer of deze zijn te oud om nog te participeren aan het onderzoek. Soms helpt het als er bijvoorbeeld nog schoolrapporten zijn van de lagere school waar een meester of juf veel informatie heeft bijgeschreven. Of eventuele school onderzoeken of andere medische onderzoeken. Kun je als je tussen de regels doorleest ook best veel informatie uithalen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
10-04-2022 07:48
Mij heeft het juist rust gegeven dat ik de diagnose ASS kreeg.
Omdat daardoor duidelijk werd dat bepaalde dingen voor mij moeilijker zullen blijven, kan ik stoppen met proberen mezelf te 'genezen' en me focussen op die dingen die ik wel kan beïnvloeden.
En werd bijv duidelijk dat mijn depressies het gevolg zijn van chronische overbelasting of overprikkeling. En nu weet ik dus dat ik daar op moet letten.
Ik heb eerst na de diagnose nog een paar jaren geprobeerd om 'normaal' te functioneren. Gewoon in mijn baan blijven doorwerken en hopen op het beste. Helaas ging dat niet zo. Ik begin nu pas een beetje op het punt van acceptatie te komen dat een betaalde baan misschien, ondanks alle inspanningen de afgelopen jaren, toch niet voor me is weggelegd. Een re-integratietraject heeft me tot nog toe niets behalve overprikkeling gebracht. Ben erover aan het denken om het meer in vrijwilligerswerk te gaan zoeken. De rat race waar veel mensen aan meedoen lukt mij niet om bij te benen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
10-04-2022 07:28
Bij mij was er ook niemand uit mijn jeugd, maar dat is niet per se nodig, alleen weten veel diagnostici dat (nog) niet.
Bij mij ook niemand uit mijn jeugd beschikbaar. Ze hebben gesproken met mijn partner, waar ik al bijna 15 jaar mee ben. Die kon ook wel een goed beeld geven.

Gisteren een deel van het mini congres op instagram gevolgd. Vond het deel van omgaan met grenzen niet zo, ik had behoefte aan info over hoe herken je je eigen grenzen qua overprikkeling en zo maar t ging over grenzen aangeven, zoals onverwachtse aanrakingen. Tja, t is ook maar net hoe je het woord grenzen interpreteert.
Deel over autistische burn-out ( waar ik zelf mee kamp) vond ik lastig te volgen vanwege de spreekster. Haar stem en manier van praten trok ik niet.( erg be, ik weet t).
Deel van Sonja Silva over autisme bij vrouwen heb ik wel helemaal gevolgd en was zeer herkenbaar. Dat vond ik fijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
aardbei35 schreef:
09-04-2022 23:21
Ik schrijf al langer mee op het forum, maar had dit topic nog niet gevonden.
Heb nu 12 jaar de diagnose autisme (Asperger). Lijkt me leuk om hier lotgenoten te leren kennen!
Ha lotgenoot ;)
Alle reacties Link kopieren Quote
Wel fijn dat dit topic weer wat leeft.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoi iedereen, ik ben een vrouw van midden 20 en heb sinds de herfst de diagnoses autisme en ADHD. Ook een paniekstoornis maar dat is voor nu even niet relevant.

Zijn er hier meer vrouwen/mensen die nog nooit een relatie hebben gehad? Of nooit intiem met iemand zijn geweest? Ik heb zelfs nog nooit iemand gezoend, en schaam me er soms weleens voor. Al heb ik er ook weer niet heel veel behoefte aan moet ik zeggen. Ik kan natuurlijk zo Tinder op voor een date, maar dat is ook niet mijn ding. Ik mis het niet per se, maar zou wel iemand in m'n leven willen.

Ik ben er door de behandeling met de psycholoog achter gekomen dat ik ook problemen heb met zelfbeeld en dat ik niet snap waarom iemand mij leuk kan vinden. Ook ben ik bang dat mensen me kwetsen en vind ik het lastig me kwetsbaar op te stellen. Herkent iemand dit?
Alle reacties Link kopieren Quote
.
oohboy wijzigde dit bericht op 12-04-2022 22:37
98.95% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Kattekop22 schreef:
10-04-2022 19:11
Hoi iedereen, ik ben een vrouw van midden 20 en heb sinds de herfst de diagnoses autisme en ADHD. Ook een paniekstoornis maar dat is voor nu even niet relevant.

Zijn er hier meer vrouwen/mensen die nog nooit een relatie hebben gehad? Of nooit intiem met iemand zijn geweest? Ik heb zelfs nog nooit iemand gezoend, en schaam me er soms weleens voor. Al heb ik er ook weer niet heel veel behoefte aan moet ik zeggen. Ik kan natuurlijk zo Tinder op voor een date, maar dat is ook niet mijn ding. Ik mis het niet per se, maar zou wel iemand in m'n leven willen.

Ik ben er door de behandeling met de psycholoog achter gekomen dat ik ook problemen heb met zelfbeeld en dat ik niet snap waarom iemand mij leuk kan vinden. Ook ben ik bang dat mensen me kwetsen en vind ik het lastig me kwetsbaar op te stellen. Herkent iemand dit?
Jep, moi! En ik ben 30 ;)
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh altijd fijn om te lezen dat je niet de enige bent!

Ik weet ook niet of ik ooit wel verliefd ben geweest. 'Vlinders in je buik', ja hoe voelt dat dan? Ik was weleens nerveus bij jongens en dacht dat verliefdheid was, maar dat was denk ik vooral verlegenheid en dat ik mezelf geen houding kon vinden, haha.

Ik heb via een online forum een man ontmoet waar ik nu sinds de herfst een keer of 5 mee heb afgesproken. Hij heeft sociale angsten en weet ook niet zo goed waar hij naar op zoek is, dus nu is het gewoon af en toe afspreken en dan is het wel gezellig. Ik vind hem wel aantrekkelijk maar ik ben ook elke keer gewoon heel ongemakkelijk en probeer me 'beter' voor te doen dan ik daadwerkelijk ben, wat weer super veel energie kost. :( Het leven is ingewikkeld zo haha!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben wel een paar keer verliefd geweest. 1 keer was het ook wederzijds, alleen is dat uiteindelijk niks geworden. Mijn date bleek wat problemen te hebben, om het maar even algemeen te houden ;)

Ik ben dus vrijgezel, heb geen huisdieren (al wil ik wel ooit een hond) en ik vind het wel prima zo. Met werk gaat het gelukkig ook goed, heb een hele fijne werkgever.

Klinkt wel gezellig, dat je afspreekt met die man. Ik herken me wel in het gedeelte wat je schrijft over dat je je beter voor doet dan dat je in werkelijkheid bent.

Qua vriendschappen had ik dat in het begin ook wel. Ik heb moeite om vriendschappen te sluiten, alhoewel ik nu de laatste jaren wel 2 goede vriendschappen heb opgebouwd. Ik hoop de komende jaren nog wel wat meer mensen te leren kennen, die ook een beetje in de buurt wonen haha. Ik ga dit jaar waarschijnlijk nog verhuizen en ik wil het sporten ook weer op gaan pakken (want dat is ook echt hopeloos geweest de afgelopen jaren, alhoewel ik wel veel wandel).

Afijn.. Plannen genoeg dus..
Alle reacties Link kopieren Quote
.
oohboy wijzigde dit bericht op 12-04-2022 22:36
99.58% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Butterfly_fly schreef:
09-04-2022 22:58
Hier iemand waarbij een vermoeden van autisme is, maar mede doordat er niet gesproken kan worden met mensen uit mijn jeugd zou er geen diagnose gesteld kunnen worden. Is dit echt noodzakelijk om een diagnose te stellen?
Ik ga dit topic volgen, herken veel punten die hier aangekaart worden.
Je hebt al meerdere antwoorden gekregen, maar ook ik kreeg zowel mijn ASS als ADHD (onoplettend type) diagnoses als volwassene met niemand uit m'n jeugd die meekon (ouders al beiden overleden en verder geen directe familie of vrienden uit die tijd meer over). Je mag, net als anderen hier al schreven, dan gewoon zelf antwoorden of je bepaalde klachten/dingen al had als kind. :)
Alle reacties Link kopieren Quote
Blauwetrui schreef:
10-04-2022 15:54
Ha lotgenoot ;)
:high5:
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb ook nog nooit een echte relatie gehad, maar wel seks met mannen. Bij een was ik verliefd en die affaire (of hoe noem je zoiets?) werd niks omdat het van zijn kant pure lust was. Leuk voor het zelfvertrouwen, maar niet handig als je gevoelens voor diegene hebt.

Vroeger toen ik weleens alleen de kroeg in ging of nog even bleef als een vriendin bijv. eerder weg moest, dan kreeg ik wel contact met mannen, maar daarna werd het ingewikkeld omdat ik het gevoel had geen script te hebben hoe het dan verder moest.

Qua vriendschappen heb ik altijd wel vrienden gehad maar de laatste jaren is het wat minder omdat sommigen een ander leven hadden dan ik. Heb nog wel vrienden over, maar ik sta zeker open voor nieuwe contacten. Alleen is dat niet altijd even makkelijk. De mensen met wie ik omga, me kennen en van mijn autisme weten accepteren dat en dat is fijn. Ik denk dat sociale contacten in zekere zin voor mensen met autisme gewoon wat ingewikkelder zijn dan voor mensen zonder autisme. Ik merk dat als ik niet goed in mijn vel zit veel ga analyseren over hoe ik op mensen overkom en daar veel tijd mee kwijt ben. Alsof ik dan denk dat ik een soort update aan de software sociale vaardigheden moet installeren 🥴
Alle reacties Link kopieren Quote
aardbei35 schreef:
10-04-2022 21:46
:high5:
:)

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven