Psyche
alle pijlers
Autisme wie ook? Deel 5
dinsdag 19 mei 2020 om 21:29
Deel 4:
psyche/autisme-wie-ook-deel-4/list_messages/417545
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 4. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
Kind met autisme,
Ouder met autisme,
deel je ervaring.
psyche/autisme-wie-ook-deel-4/list_messages/417545
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 4. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
Kind met autisme,
Ouder met autisme,
deel je ervaring.
dinsdag 24 januari 2023 om 21:07
Ik vraag me af hoe ver de medische wereld hier eigenlijk in gevorderd is. Wat is autisme en hoe ontstaat autisme?
De term autisme is tegenwoordig zo breed, dat je niet kunt spreken van "de autist". Voldoe je aan genoeg kenmerken en heb je er ook nog last van, dan ben je autistisch. Maar wat is dan de overeenkomst tussen deze mensen? Werken hun hersenen op een andere manier? Verwerken ze prikkels anders? En wat als je maar een aantal kenmerken van ASS hebt, maar juist daarvan wel heel veel last? Is t dan een persoonlijkheidsstoornis, of iets anders? En waarom is t dan geen ASS?
Oftewel, wat maakt autisme, autisme??
Ik vraag me ook af: in hoeverre is autisme genetisch bepaald en in hoeverre is t een ontwikkelingsstoornis? Een angststoornis word je niet mee geboren. Je hebt mogelijk aanleg, maar uiteindelijk ontwikkel je die. Hoe is dat met ASS?
Nog een stapje verder: een angststoornis kun je dmv therapie vanaf komen, of toch in ieder geval heel erg naar de achtergrond drukken. Hoe zit dat met autisme?
Geen idee of iemand hier meer vanaf weet. Ik zou ook mn grote vriend google kunnen vragen natuurlijk. Ik heb zelf geen diagnose autisme, maar wel veel last van enkele ass kenmerken. Het heet dan opeens OCD. Maar ook dit is niet objectief te bepalen natuurlijk. Ik heb ergens last van en de dsm labelt t dan aan de hand van klachten. Voor behandeling maakt t volgens mij ook niet veel uit.
De term autisme is tegenwoordig zo breed, dat je niet kunt spreken van "de autist". Voldoe je aan genoeg kenmerken en heb je er ook nog last van, dan ben je autistisch. Maar wat is dan de overeenkomst tussen deze mensen? Werken hun hersenen op een andere manier? Verwerken ze prikkels anders? En wat als je maar een aantal kenmerken van ASS hebt, maar juist daarvan wel heel veel last? Is t dan een persoonlijkheidsstoornis, of iets anders? En waarom is t dan geen ASS?
Oftewel, wat maakt autisme, autisme??
Ik vraag me ook af: in hoeverre is autisme genetisch bepaald en in hoeverre is t een ontwikkelingsstoornis? Een angststoornis word je niet mee geboren. Je hebt mogelijk aanleg, maar uiteindelijk ontwikkel je die. Hoe is dat met ASS?
Nog een stapje verder: een angststoornis kun je dmv therapie vanaf komen, of toch in ieder geval heel erg naar de achtergrond drukken. Hoe zit dat met autisme?
Geen idee of iemand hier meer vanaf weet. Ik zou ook mn grote vriend google kunnen vragen natuurlijk. Ik heb zelf geen diagnose autisme, maar wel veel last van enkele ass kenmerken. Het heet dan opeens OCD. Maar ook dit is niet objectief te bepalen natuurlijk. Ik heb ergens last van en de dsm labelt t dan aan de hand van klachten. Voor behandeling maakt t volgens mij ook niet veel uit.
Zwetser
dinsdag 24 januari 2023 om 21:49
Student: eigenlijk weet niemand dat.
Er wordt veel onderzoek gedaan, maar niemand weet of autisme echt iets in de hersenen is, of gewoon een setje karaktereigenschappen die in onze maatschappij helaas niet zo handig zijn.
Het onderzoek is ook lastig, want omdat de diagnose ASS niet objectief gesteld kan worden zie je bij onderzoek dat je ook niet zeker weet of de mensen in de controlegroep echt geen autisme hebben, of dat ze toevallig (nog) geen diagnose hebben.
Zo'n onderzoek vergelijkt dus niet een groep mensen met autisme met een groep mensen zonder autisme. Het vergelijkt een groep mensen met een autismediagnose met een groep mensen zonder autismediagnose.
Ik vergelijk het weleens met dyslexie.
Toen onze voorouders nog leefden als jagers/verzamelaars waren er vast wel mensen met dyslexie, maar omdat er nog geen geschreven taal was, was die dyslexie geen probleem. Sterker nog: het bestond niet.
In onze huidige maatschappij is geschreven taal enorm belangrijk en is dyslexie ineens een handicap.
Maar of mensen met dyslexie andere hersenwerking hebben? Ik geloof er niks van.
Zo zie ik autisme ook: een serie eigenschappen die in onze huidige maatschappij een handicap vormen, maar op zich niet speciaal zijn.
Er wordt veel onderzoek gedaan, maar niemand weet of autisme echt iets in de hersenen is, of gewoon een setje karaktereigenschappen die in onze maatschappij helaas niet zo handig zijn.
Het onderzoek is ook lastig, want omdat de diagnose ASS niet objectief gesteld kan worden zie je bij onderzoek dat je ook niet zeker weet of de mensen in de controlegroep echt geen autisme hebben, of dat ze toevallig (nog) geen diagnose hebben.
Zo'n onderzoek vergelijkt dus niet een groep mensen met autisme met een groep mensen zonder autisme. Het vergelijkt een groep mensen met een autismediagnose met een groep mensen zonder autismediagnose.
Ik vergelijk het weleens met dyslexie.
Toen onze voorouders nog leefden als jagers/verzamelaars waren er vast wel mensen met dyslexie, maar omdat er nog geen geschreven taal was, was die dyslexie geen probleem. Sterker nog: het bestond niet.
In onze huidige maatschappij is geschreven taal enorm belangrijk en is dyslexie ineens een handicap.
Maar of mensen met dyslexie andere hersenwerking hebben? Ik geloof er niks van.
Zo zie ik autisme ook: een serie eigenschappen die in onze huidige maatschappij een handicap vormen, maar op zich niet speciaal zijn.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zaterdag 28 januari 2023 om 03:05
Wie herkent dit? Ik ben in 2018 oorspronkelijk voor mijn zoon bij de specialistische GGZ beland. Hij kreeg de diagnose ASS, en tijdens de begeleiding van onze systeemtherapeut viel bij mij het kwartje dat ik ook wel eens ASS zou kunnen hebben. Ik viel als ouder uiteraard niet onder de jeugdzorg, geluk bij een ongeluk liep ik al bij een psycholoog, die de diagnostiek in werking zette. En jawel, overtuigend bingo!
De systeemtherapeut was tijdens de gesprekken over de opvoedproblemen rondom zoon altijd zeer geïnteresseerd hoe het met mijn traject ging. Al met al zijn we ruim 3 jaar door haar begeleid. In die periode is er echt een warme band ontstaan, tijdens een periode waarin zij ziek was heb ik een online kaartje gestuurd, zij leefde mee met een bepaalde tv actie waarin ik te zien was. Kortom, naast de nodige sturing en hulp voor het op de rit krijgen van de opvoeding van zoon, was het vaak ook gezellig en ze heeft ook wel herkenbare dingen gedeeld waar ze zelf als moeder mee heeft geworsteld.
Het afscheid na drie jaar viel me zwaar, ik heb als bedankje een kaart met een persoonlijke boodschap gegeven en een kleinigheidje van emotionele betekenis. In de kaart stond de tekst dat als ze ooit eens een ouder spreekt die twijfelt over een eigen diagnose-traject, dat ze me mocht benaderen om evt als lotgenoot voor diegene een ervaringsverhaal te komen delen, ze gaf te kennen hier erg blij mee te zijn.
Nu is het bijna een jaar na het afscheid, ik werk zelf in de zorg en ik weet dat ze niet zomaar meer mag kijken in afgesloten dossiers. Van de week heb ik via LinkedIn een connectieverzoek aan haar gestuurd, juist voor dit doel. Ik heb dit ook laten weten door een bericht toe te voegen aan de uitnodiging met wat details zodat ze zich kon herinneren wie ik ben, Ik kan zien dat zij mijn profiel bezocht heeft, ze heeft de uitnodiging echter niet geaccepteerd. Aan de ene kant moet ze dit ook uiteraard zelf beslissen, aan de andere kant, ze was zo blij met de kans dat er een soort lotgenoten mogelijkheid kwam. Eigenlijk voel ik me best wel voor de gek gehouden…waarom enthousiast een idee benadrukken en nadien de geboden mogelijkheid tot contact zonder dat dit een illegale actie nodig maakt afwijzen?
Heb ik me dan voor niks mijn hulp aangeboden? Was het enthousiasme dan fake? Wellicht is het simpel en voegt ze liever geen ex-cliënten toe aan een persoonlijk iets…allemaal door mij bedachte verklaringen maar feit blijft dat ik dacht of heb ervaren dat we hierin iets voor elkaar konden betekenen.
De systeemtherapeut was tijdens de gesprekken over de opvoedproblemen rondom zoon altijd zeer geïnteresseerd hoe het met mijn traject ging. Al met al zijn we ruim 3 jaar door haar begeleid. In die periode is er echt een warme band ontstaan, tijdens een periode waarin zij ziek was heb ik een online kaartje gestuurd, zij leefde mee met een bepaalde tv actie waarin ik te zien was. Kortom, naast de nodige sturing en hulp voor het op de rit krijgen van de opvoeding van zoon, was het vaak ook gezellig en ze heeft ook wel herkenbare dingen gedeeld waar ze zelf als moeder mee heeft geworsteld.
Het afscheid na drie jaar viel me zwaar, ik heb als bedankje een kaart met een persoonlijke boodschap gegeven en een kleinigheidje van emotionele betekenis. In de kaart stond de tekst dat als ze ooit eens een ouder spreekt die twijfelt over een eigen diagnose-traject, dat ze me mocht benaderen om evt als lotgenoot voor diegene een ervaringsverhaal te komen delen, ze gaf te kennen hier erg blij mee te zijn.
Nu is het bijna een jaar na het afscheid, ik werk zelf in de zorg en ik weet dat ze niet zomaar meer mag kijken in afgesloten dossiers. Van de week heb ik via LinkedIn een connectieverzoek aan haar gestuurd, juist voor dit doel. Ik heb dit ook laten weten door een bericht toe te voegen aan de uitnodiging met wat details zodat ze zich kon herinneren wie ik ben, Ik kan zien dat zij mijn profiel bezocht heeft, ze heeft de uitnodiging echter niet geaccepteerd. Aan de ene kant moet ze dit ook uiteraard zelf beslissen, aan de andere kant, ze was zo blij met de kans dat er een soort lotgenoten mogelijkheid kwam. Eigenlijk voel ik me best wel voor de gek gehouden…waarom enthousiast een idee benadrukken en nadien de geboden mogelijkheid tot contact zonder dat dit een illegale actie nodig maakt afwijzen?
Heb ik me dan voor niks mijn hulp aangeboden? Was het enthousiasme dan fake? Wellicht is het simpel en voegt ze liever geen ex-cliënten toe aan een persoonlijk iets…allemaal door mij bedachte verklaringen maar feit blijft dat ik dacht of heb ervaren dat we hierin iets voor elkaar konden betekenen.
Het ware te wensen, dat alle mensen, hun eigen gebreken wat beter bekeken. Dan zouden ze het wel laten om over andere mensen te praten!!
zaterdag 28 januari 2023 om 07:20
(Ex-)cliënten toevoegen op Linkedin is nu eenmaal niet de bedoeling. Dat betekent niet dat ze geen contact wil over bijv dat lotgenotencontact, maar dat zij bepaalt of en wanneer dat contact gelegd wordt.
Ik heb zelf al jaren een forse aversie tegen dat soort regeltjes, hoewel ik het idee erachter wel snap.
Ik snap je teleurstelling, maar wat precies de reden is dat ze je LinkedIn-verzoek geweigerd heeft blijft natuurlijk gissen.
Ik heb zelf al jaren een forse aversie tegen dat soort regeltjes, hoewel ik het idee erachter wel snap.
Ik snap je teleurstelling, maar wat precies de reden is dat ze je LinkedIn-verzoek geweigerd heeft blijft natuurlijk gissen.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zaterdag 28 januari 2023 om 08:35
@solomio
(Daarbij is het ook onterecht om bij bijv de diagnose ASS te veronderstellen dat iemand niet anders kan, daarmee loop je het risico dat je iemand met ASS 'afschrijft', terwijl er vaak best ontwikkeling mogelijk is.)
Ik had niet het idee dat ze me wilden “afschrijven”. Misschien heb ik het fout onthouden of hier uitgelegd.
Met de diagnose ASS zouden ze meer focus hebben op hoe om te gaan met mijn gedrag terwijl als ik geen ASS heb ze meer gaan kijken naar de oorzaak en hoe dit om te buigen naar ander gedrag.
Ze kunnen niet veranderen hoe mijn hersenen werken (als het ASS is), maar ze kunnen wel de kern aanpakken als het geen ASS is. Zoiets was het.
Maar als ik het zo lees dan zie ik niet waarom een diagnose zo belangrijk is. Los van dat ik het heel moeilijk te accepteren zou vinden.
(Daarbij is het ook onterecht om bij bijv de diagnose ASS te veronderstellen dat iemand niet anders kan, daarmee loop je het risico dat je iemand met ASS 'afschrijft', terwijl er vaak best ontwikkeling mogelijk is.)
Ik had niet het idee dat ze me wilden “afschrijven”. Misschien heb ik het fout onthouden of hier uitgelegd.
Met de diagnose ASS zouden ze meer focus hebben op hoe om te gaan met mijn gedrag terwijl als ik geen ASS heb ze meer gaan kijken naar de oorzaak en hoe dit om te buigen naar ander gedrag.
Ze kunnen niet veranderen hoe mijn hersenen werken (als het ASS is), maar ze kunnen wel de kern aanpakken als het geen ASS is. Zoiets was het.
Maar als ik het zo lees dan zie ik niet waarom een diagnose zo belangrijk is. Los van dat ik het heel moeilijk te accepteren zou vinden.
zaterdag 28 januari 2023 om 08:40
@student201
(Ik weet niet wat je klachten exact zijn. Maar volgens mij heeft ass daar niet per se iets mee te maken. Als de klachten pas recent zijn ontstaan, dan is t mss de moeite waard te onderzoeken waarom die ontstaan zijn. Heb je bepaalde klachten al je hele leven, dan hoort dit wss bij je en is t meer de moeite waard om hier beter mee te leren omgaan. Een diagnose draagt dus in dit geval weinig bij. )
Ik heb geen idee hoe lang ik de klachten al heb. Sommige al sinds kindertijd, sommige niet.
Sommige mensen uit mijn omgeving zeggen heel stellig dat ik absoluut geen ASS kan hebben, anderen zien juist wel kenmerken. Ik zie ook wel een paar kenmerken, niet wetende of die horen bij mijn overlevingsmechanisme of dan dus voortkomen uit ASS.
Ik vind het maar lastige materie en heb weinig behoefte om weer de zorg molen in te gaan. Heb daar geen vertrouwen meer in. Ik modder dus maar een beetje door.
(Ik weet niet wat je klachten exact zijn. Maar volgens mij heeft ass daar niet per se iets mee te maken. Als de klachten pas recent zijn ontstaan, dan is t mss de moeite waard te onderzoeken waarom die ontstaan zijn. Heb je bepaalde klachten al je hele leven, dan hoort dit wss bij je en is t meer de moeite waard om hier beter mee te leren omgaan. Een diagnose draagt dus in dit geval weinig bij. )
Ik heb geen idee hoe lang ik de klachten al heb. Sommige al sinds kindertijd, sommige niet.
Sommige mensen uit mijn omgeving zeggen heel stellig dat ik absoluut geen ASS kan hebben, anderen zien juist wel kenmerken. Ik zie ook wel een paar kenmerken, niet wetende of die horen bij mijn overlevingsmechanisme of dan dus voortkomen uit ASS.
Ik vind het maar lastige materie en heb weinig behoefte om weer de zorg molen in te gaan. Heb daar geen vertrouwen meer in. Ik modder dus maar een beetje door.
zaterdag 28 januari 2023 om 08:47
Mooi gezegd. Ik snap heel erg dat je geen zin hebt om de zorgmolen in te gaan. Een diagnose zou jou dus niet verder helpen.Butterfly_fly schreef: ↑28-01-2023 08:40@student201
(Ik weet niet wat je klachten exact zijn. Maar volgens mij heeft ass daar niet per se iets mee te maken. Als de klachten pas recent zijn ontstaan, dan is t mss de moeite waard te onderzoeken waarom die ontstaan zijn. Heb je bepaalde klachten al je hele leven, dan hoort dit wss bij je en is t meer de moeite waard om hier beter mee te leren omgaan. Een diagnose draagt dus in dit geval weinig bij. )
Ik heb geen idee hoe lang ik de klachten al heb. Sommige al sinds kindertijd, sommige niet.
Sommige mensen uit mijn omgeving zeggen heel stellig dat ik absoluut geen ASS kan hebben, anderen zien juist wel kenmerken. Ik zie ook wel een paar kenmerken, niet wetende of die horen bij mijn overlevingsmechanisme of dan dus voortkomen uit ASS.
Ik vind het maar lastige materie en heb weinig behoefte om weer de zorg molen in te gaan. Heb daar geen vertrouwen meer in. Ik modder dus maar een beetje door.
Ik heb die afweging moeten maken voor mijn zoon en vond dat echt heel erg lastig. Ergens vind ik hem perfect zoals hij is en wil ik hem geen etiketje opplakken. Maar hij loopt zo vast in het schoolsysteem, dat ik de keuze voor een onderzoek toch gemaakt heb.
Ik kan me voorstellen dat als je niet vastloopt op werkgebied of sociaal, dat een diagnose dan weinig toegevoegde waarde heeft.
zaterdag 28 januari 2023 om 09:27
Sterker nog, voor een diagnose is vereist dat er sprake is van lijdensdruk.vaniteifear schreef: ↑28-01-2023 08:47Mooi gezegd. Ik snap heel erg dat je geen zin hebt om de zorgmolen in te gaan. Een diagnose zou jou dus niet verder helpen.
Ik heb die afweging moeten maken voor mijn zoon en vond dat echt heel erg lastig. Ergens vind ik hem perfect zoals hij is en wil ik hem geen etiketje opplakken. Maar hij loopt zo vast in het schoolsysteem, dat ik de keuze voor een onderzoek toch gemaakt heb.
Ik kan me voorstellen dat als je niet vastloopt op werkgebied of sociaal, dat een diagnose dan weinig toegevoegde waarde heeft.
Iemand die dus nergens last van heeft kan officieel geen diagnose krijgen.
Dat alleen geeft al aan hoe subjectief het allemaal is.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zaterdag 28 januari 2023 om 09:31
Oh, dat wist ik helemaal niet. Ik kan me er wel iets bij voorstellen ergens. Als je geen klachten hebt, heb je weinig aan een diagnose misschien. Of het moet zijn om jezelf beter te begrijpen, maar dat kan ook zonder etiket denk ik.
zaterdag 28 januari 2023 om 09:43
Wat mij betreft geeft het vooral aan dat 'we' heel voorzichtig moeten zijn met dat (in mijn ogen vermeende) onderscheid tussen autisten en niet-autisten.vaniteifear schreef: ↑28-01-2023 09:31Oh, dat wist ik helemaal niet. Ik kan me er wel iets bij voorstellen ergens. Als je geen klachten hebt, heb je weinig aan een diagnose misschien. Of het moet zijn om jezelf beter te begrijpen, maar dat kan ook zonder etiket denk ik.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zaterdag 28 januari 2023 om 09:46
Dat ben ik met je eens. Er zal ook niet een mal zijn waar "de autist" in past. Nu spreekt men vooral van ASS, maar ik herinner me van klasgenootjes vroeger dat er wel onderscheid werd gemaakt tussen bijvoorbeeld PDD-NOS en Asperger. De mensen die ik ken die de diagnose autisme hebben, zijn ook allemaal heel erg verschillend. Ook in gedrag. Ik vond het boek "Maar je ziet er helemaal niet autistisch uit" trouwens echt een aanrader om te lezen. Het is geschreven door Bianca nog iets.
zaterdag 28 januari 2023 om 09:47
Volgens mij is t toch eerder: ook als je er geen last van hebt, kun je autisme hebben. Echter, omdat je er geen last van hebt, laat je je niet onderzoeken. En krijg je dus geen diagnose.
Het boxje "last van klachten" is toch niet per se een vereiste om positief uit de autisme-test te komen? Om t maar ff lomp te zeggen
Zwetser
zaterdag 28 januari 2023 om 13:03
Hier ben ik het wel mee eens. Ik liep wel vast en heb op mijn 46e diagnose gekregen. Had ik het eerder geweten dan was ik misschien niet vast gelopen of er in ieder geval anders mee omgegaan. Zo ben ik al mijn hele leven moe, nooit geweten waar dat door kwam. Nu weer ik dat het een overload aan prikkels is waar ik zo moe van ben. Daar kan ik nu beter mee omgaan. Nu heb ik wel tools en info om er goed mee om te gaan. Dus diagnose helpt mij wel.Student201 schreef: ↑28-01-2023 09:47Volgens mij is t toch eerder: ook als je er geen last van hebt, kun je autisme hebben. Echter, omdat je er geen last van hebt, laat je je niet onderzoeken. En krijg je dus geen diagnose.
Het boxje "last van klachten" is toch niet per se een vereiste om positief uit de autisme-test te komen? Om t maar ff lomp te zeggen
zaterdag 28 januari 2023 om 13:53
Hahahah, goh, wat gek zeg. Jij dacht dat alle autisten hetzelfde waren? T zijn net mensen, weet jevaniteifear schreef: ↑28-01-2023 09:46Dat ben ik met je eens. Er zal ook niet een mal zijn waar "de autist" in past. Nu spreekt men vooral van ASS, maar ik herinner me van klasgenootjes vroeger dat er wel onderscheid werd gemaakt tussen bijvoorbeeld PDD-NOS en Asperger. De mensen die ik ken die de diagnose autisme hebben, zijn ook allemaal heel erg verschillend. Ook in gedrag. Ik vond het boek "Maar je ziet er helemaal niet autistisch uit" trouwens echt een aanrader om te lezen. Het is geschreven door Bianca nog iets.
Dat boek heb ik wel eens van gehoord. Je ziet autisme vaak niet aan iemand inderdaad. Soms merk je t wel aan iemands gedrag. Maar dat ook niet altijd. Zeker bij vrouwen niet.
Vraag me dan ook af, als ik er zo over nadenk: wat is autisme dan eigenlijk? Er hangt zo'n ontzettend negatief stigma op. Volgens mij is t voornamelijk de prikkelverwerking wat bij ass'ers anders is. En dit leidt dan weer in veel gevallen tot behoefte aan structuur en regelmaat. Oftewel, een prikkelarme omgeving en invulling van de dag.
En als je t zo bekijkt bestaat er ook geen onderscheid tussen autisme en niet autisme. Iedereen verwerkt prikkels op een andere manier. Zou je mensen proberen te rangschikken, dan krijg je gewoon een glijdende schaal, van mega veel dimensies (ok, sorry, ik maak t wat abstract ). En de mensheid heeft besloten om ergens op die schalen strepen te trekken en alles daaronder autisme te noemen. Of ADHD, net afhankelijk van op welke schalen je onder die streep komt en hoe je hierop reageert.
Zo zouden we hetzelfde kunnen doen aan de bovenkant. Fancy naam verzinnen en dan hebben we weer wat nieuws voor de dsm. Echter, de maatschappij is zo ingericht dat juist mensen aan de onderkant last hebben om mee te kunnen. Mensen aan de bovenkant zijn juist uitstekend in staat mee te komen in deze maatschappij. En daarom noemen we autisme een aandoening en alles daarboven niet. Wat natuurlijk volledig artificial is.
Althans, zo zie ik t.
Zwetser
zaterdag 28 januari 2023 om 14:14
Dat is dus nog maar de vraag. Want dan neem je dus aan dat autisme een ding is wat je hebt of niet hebt.Student201 schreef: ↑28-01-2023 09:47Volgens mij is t toch eerder: ook als je er geen last van hebt, kun je autisme hebben. Echter, omdat je er geen last van hebt, laat je je niet onderzoeken. En krijg je dus geen diagnose.
Het boxje "last van klachten" is toch niet per se een vereiste om positief uit de autisme-test te komen? Om t maar ff lomp te zeggen
Ik ben daar nog niet zo zeker van.
En officieel is 'er last van hebben' wel degelijk een vereiste om een DSM-'diagnose' te krijgen.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zaterdag 28 januari 2023 om 14:17
Maar ook zonder diagnose had je kunnen ontdekken dat je last hebt van overprikkeling. Die 'diagnose' autisme zegt namelijk exact dat: je hebt last van prikkels.Amarilis schreef: ↑28-01-2023 13:03Hier ben ik het wel mee eens. Ik liep wel vast en heb op mijn 46e diagnose gekregen. Had ik het eerder geweten dan was ik misschien niet vast gelopen of er in ieder geval anders mee omgegaan. Zo ben ik al mijn hele leven moe, nooit geweten waar dat door kwam. Nu weer ik dat het een overload aan prikkels is waar ik zo moe van ben. Daar kan ik nu beter mee omgaan. Nu heb ik wel tools en info om er goed mee om te gaan. Dus diagnose helpt mij wel.
Ik blijf het verbazingwekkend vinden hoe zo'n diagnose dan blijkbaar ineens gezien wordt als een verklaring, terwijl het dat uitdrukkelijk niet is.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zaterdag 28 januari 2023 om 14:20
Dit is wat volgens mij het werkelijke probleem is: autisme is niks bijzonders, alleen is het in onze maatschappij een handicap. Ik zie het dan ook als een maatschappelijk probleem, niet als een afwijking op zich.Student201 schreef: ↑28-01-2023 13:53Hahahah, goh, wat gek zeg. Jij dacht dat alle autisten hetzelfde waren? T zijn net mensen, weet je
Dat boek heb ik wel eens van gehoord. Je ziet autisme vaak niet aan iemand inderdaad. Soms merk je t wel aan iemands gedrag. Maar dat ook niet altijd. Zeker bij vrouwen niet.
Vraag me dan ook af, als ik er zo over nadenk: wat is autisme dan eigenlijk? Er hangt zo'n ontzettend negatief stigma op. Volgens mij is t voornamelijk de prikkelverwerking wat bij ass'ers anders is. En dit leidt dan weer in veel gevallen tot behoefte aan structuur en regelmaat. Oftewel, een prikkelarme omgeving en invulling van de dag.
En als je t zo bekijkt bestaat er ook geen onderscheid tussen autisme en niet autisme. Iedereen verwerkt prikkels op een andere manier. Zou je mensen proberen te rangschikken, dan krijg je gewoon een glijdende schaal, van mega veel dimensies (ok, sorry, ik maak t wat abstract ). En de mensheid heeft besloten om ergens op die schalen strepen te trekken en alles daaronder autisme te noemen. Of ADHD, net afhankelijk van op welke schalen je onder die streep komt en hoe je hierop reageert.
Zo zouden we hetzelfde kunnen doen aan de bovenkant. Fancy naam verzinnen en dan hebben we weer wat nieuws voor de dsm. Echter, de maatschappij is zo ingericht dat juist mensen aan de onderkant last hebben om mee te kunnen. Mensen aan de bovenkant zijn juist uitstekend in staat mee te komen in deze maatschappij. En daarom noemen we autisme een aandoening en alles daarboven niet. Wat natuurlijk volledig artificial is.
Althans, zo zie ik t.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zaterdag 28 januari 2023 om 14:31
Noujaa, mensen kunnen heel lang allerlei klachten hebben, zonder dat ze weten dat t door de prikkels komt. Ze beseffen niet dat ze die klachten hebben door de druk op t werk, of door de drukte van een kind, of door weet ik wat. "Ik doe toch gewoon wat iedereen doet?"Solomio schreef: ↑28-01-2023 14:17Maar ook zonder diagnose had je kunnen ontdekken dat je last hebt van overprikkeling. Die 'diagnose' autisme zegt namelijk exact dat: je hebt last van prikkels.
Ik blijf het verbazingwekkend vinden hoe zo'n diagnose dan blijkbaar ineens gezien wordt als een verklaring, terwijl het dat uitdrukkelijk niet is.
Autisme zegt dus eigenlijk: jij verwerkt prikkels anders. En daarvan heb je die klachten (al dan niet).
Zwetser
zaterdag 28 januari 2023 om 14:35
Zelfs dat zegt het niet.Student201 schreef: ↑28-01-2023 14:31Noujaa, mensen kunnen heel lang allerlei klachten hebben, zonder dat ze weten dat t door de prikkels komt. Ze beseffen niet dat ze die klachten hebben door de druk op t werk, of door de drukte van een kind, of door weet ik wat. "Ik doe toch gewoon wat iedereen doet?"
Autisme zegt dus eigenlijk: jij verwerkt prikkels anders. En daarvan heb je die klachten (al dan niet).
De 'diagnose' autisme zegt: jij gedraagt je als een autist.
Alles wat er verder over gezegd wordt komt voort uit pogingen om het te verklaren, om te zoeken naar de overeenkomsten, om een oorzaak te vinden.
Maar dat zijn allemaal nog aannames.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zaterdag 28 januari 2023 om 14:36
Dat weet ik niet. Ik weet wel dat t best kan dat je lange tijd geen last hebt van klachten. Bv als kind, maar ook daarna kan t prima dat je weinig last hebt. Afhankelijk van je omgeving en daginvulling.
Het kan dat je opeens tegen de lamp loopt: krijgen van kinderen, hectiek van een baan, etc. En dan krijg je opeens een autisme diagnose. Terwijl je volgens de dsm 5 jaar eerder dan dus nog geen autisme zou hebben. Dat is natuurlijk onzin.
Idk hoe die diagnose exact gaat. Maar dit zou volgens mij toch primair over kenmerken/prikkelverwerking van een individu moeten gaan. En niet zo zeer hoeveel last je daarvan hebt.
Sommige mensen met autisme, die niet functioneren, zullen zich prima voelen als ze de hele dag in hun bubbel kunnen blijven.
Zwetser
zaterdag 28 januari 2023 om 14:38
Dat lijdensdruk vereist is voor een diagnose heb ik van een bevriende GZ-psycholoog gehoord, dus ik neem aan dat dat klopt.Student201 schreef: ↑28-01-2023 14:36Dat weet ik niet. Ik weet wel dat t best kan dat je lange tijd geen last hebt van klachten. Bv als kind, maar ook daarna kan t prima dat je weinig last hebt. Afhankelijk van je omgeving en daginvulling.
Het kan dat je opeens tegen de lamp loopt: krijgen van kinderen, hectiek van een baan, etc. En dan krijg je opeens een autisme diagnose. Terwijl je volgens de dsm 5 jaar eerder dan dus nog geen autisme zou hebben. Dat is natuurlijk onzin.
Idk hoe die diagnose exact gaat. Maar dit zou volgens mij toch primair over kenmerken/prikkelverwerking van een individu moeten gaan. En niet zo zeer hoeveel last je daarvan hebt.
Sommige mensen met autisme, die niet functioneren, zullen zich prima voelen als ze de hele dag in hun bubbel kunnen blijven.
Nu zul je wrsch ook pas onderzoek laten doen als je problemen hebt, dus dan is die lijdensdruk er sowieso.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zaterdag 28 januari 2023 om 14:39
Klopt. Maar heel veel vragen bij autisme diagnose gaan wel over prikkelverwerking toch? Volgens mij is dit wel een beetje de rode draad door de hele diagnose.Solomio schreef: ↑28-01-2023 14:35Zelfs dat zegt het niet.
De 'diagnose' autisme zegt: jij gedraagt je als een autist.
Alles wat er verder over gezegd wordt komt voort uit pogingen om het te verklaren, om te zoeken naar de overeenkomsten, om een oorzaak te vinden.
Maar dat zijn allemaal nog aannames.
Maar je hebt gelijk. Er is wel een correlatie, maar niet noodzakelijnk een oorzakelijk verband. Althans, dat is nooit bewezen. Maar omdat er zo'n sterke correlatie is, is dit wel hoe de medische wereld er op dit moment tegenaan kijkt. Toch?
Zwetser
zaterdag 28 januari 2023 om 14:49
De kenmerken die in de DSM staan worden uitgevraagd.Student201 schreef: ↑28-01-2023 14:39Klopt. Maar heel veel vragen bij autisme diagnose gaan wel over prikkelverwerking toch? Volgens mij is dit wel een beetje de rode draad door de hele diagnose.
Maar je hebt gelijk. Er is wel een correlatie, maar niet noodzakelijnk een oorzakelijk verband. Althans, dat is nooit bewezen. Maar omdat er zo'n sterke correlatie is, is dit wel hoe de medische wereld er op dit moment tegenaan kijkt. Toch?
Dus even versimpeld: of je moeite hebt met verandering, of je moeite hebt met sociale situaties, enz.
Ik zou niet weten hoe je 'prikkelverwerking' zou moeten uitvragen.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zaterdag 28 januari 2023 om 16:13
Daar heb je inderdaad gelijk in. De gedachte is volgens mij wel dat t door prikkelverwerking komt, toch?
De meeste vragen gaan vaak inderdaad over typische situaties. Maar die zullen vaak wel een link hebben met situaties die veel prikkels oproepen: sociale interactie, verandering, veel en harde geluiden of licht, etc. Je kunt prikkel-tolerantie tot bepaalde mate wel uitvragen denk ik. Maar objectief de verwerking meten is lastig.
Volgens mij hebben we ze wel eens naar hersenscans gekeken hoe mensen op prikkels reageren en hebben ze daar wel verschil gezien, als ik me niet vergis. Maar dan is t weer de situatie: correlatie of causaal verband. T 2e kun je lastig bewijzen.
Zwetser
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in