Psyche
alle pijlers
Ben jij een Guess of een Ask-type?
dinsdag 9 februari 2021 om 11:58
Daar aanleiding van een ander topic.
Een tijdje geleden las ik een artikel over de Guess/Ask-cultuur. Dit gaat in op het fenomeen dat er twee soorten types zijn qua vragen stellen, namelijk de Ask (vragen) en Guess (raden) cultuur.
Stel een vriend van jou gaat zijn huis schilderen en wil graag hulp.
Mensen uit de Ask-cultuur zullen dan zeggen: Wil jij mij vrijdag helpen met schilderen? (Directe vraag!) De ander zal dan zeggen: Ja/nee.
Bij de guess-cultuur werkt het allemaal wat anders. Men probeert dan een harde Nee te vermijden, waardoor je meer moet raden wat de bedoeling is.
Die vriend die wil gaan schilderen zal dan eerder zeggen: ik ga een vrijdag schilderen. (Let op: geen echte vraag gesteld!) En als de ander geen zin/tijd heeft, dan zal diegene eerder zeggen: ik moet vrijdag naar mijn moeder toe. Maar als ze allebei uit dezelfde groep komen dan is het wel duidelijk dat diegene niet komt helpen schilderen.
Ik zeg bewust, uit dezelfde groep komen, want elke guess-groep heeft zijn eigen dynamiek en bijzonderheden. Guess betekent raden, je moet dus goed kunnen inschatten en raden wat iemand zijn redenen zijn, wat wil iemand nu echt van mij en hoe moet ik hier op reageren. Hier gaat vaak een veel ingewikkelder denkpatroon aan vooraf dan wanneer je gewoon ja/nee mag/kunt zeggen.
Maar het vaak fout gaat, is als die groepen mensen mengen. Want iemand uit de ask-cultuur vraagt: kom je schilderen? En diegene van de guess-cultuur zegt dan, ik moet naar mijn moeder. De eerste heeft dan zoiets van: bedoel je nu ja of nee en stelt weer de vraag. En die tweede denkt, lijkt mij duidelijk wat ik bedoel, want onbeschoft/irritant dat je het weer vraagt!
Een heel bekend soort topic komt duidelijk bij een Guess vandaan. Bijvoorbeeld, ik heb met die man geappt, en hij stuurt dit terug, wat zou dat betekenen? Mijn vriendin is kortaf, wat zou er kunnen zijn? Als je gaan invullen dat ben je aan het raden naar zijn reden, dus een Guess. Als je gewoon vraagt wat er is, dan ben je een Ask.
Of in een topic over: X vraagt mij iets te doen, en ik wil niet, wat nu? Een Ask zegt dan sneller, zeg gewoon nee. Een Guess zal eerder vinden dat het raar is dat X dat zomaar vraagt. Het schijnt ook typisch Guess te zijn om te zeggen; maar zo'n vraag stel je toch ook niet! Het gaat dan meestal om een vraag waarbij je kunt aanvoelen (!!)dat iemand eigenlijk niet wil, maar uit beleefdheid ja zegt.
Guess-cultuur draait meer om beleefdheid, onderlingen verbanden en het gezellig houden. Je moet inzicht hebben in hoe onderlinge verhoudingen liggen, oog hebben voor nuances en deze ook kunnen communiceren. Dit kan lastig zijn buiten de eigen groep.
Ask-cultuur is misschien wel lekker direct en duidelijk, maar niet subtiel of beleefd. Het gaat niet om onderlinge verbanden of nuances. Nederlanders staan bekend om hun directheid, en natuurlijk zijn er onderlinge verschillen, maar wel duidelijk een Ask-cultuur in vergelijking met genoeg andere landen,
Herkennen jullie dit?
En wat denk jij? Ben jij het type Ask of het type Guess?
Een tijdje geleden las ik een artikel over de Guess/Ask-cultuur. Dit gaat in op het fenomeen dat er twee soorten types zijn qua vragen stellen, namelijk de Ask (vragen) en Guess (raden) cultuur.
Stel een vriend van jou gaat zijn huis schilderen en wil graag hulp.
Mensen uit de Ask-cultuur zullen dan zeggen: Wil jij mij vrijdag helpen met schilderen? (Directe vraag!) De ander zal dan zeggen: Ja/nee.
Bij de guess-cultuur werkt het allemaal wat anders. Men probeert dan een harde Nee te vermijden, waardoor je meer moet raden wat de bedoeling is.
Die vriend die wil gaan schilderen zal dan eerder zeggen: ik ga een vrijdag schilderen. (Let op: geen echte vraag gesteld!) En als de ander geen zin/tijd heeft, dan zal diegene eerder zeggen: ik moet vrijdag naar mijn moeder toe. Maar als ze allebei uit dezelfde groep komen dan is het wel duidelijk dat diegene niet komt helpen schilderen.
Ik zeg bewust, uit dezelfde groep komen, want elke guess-groep heeft zijn eigen dynamiek en bijzonderheden. Guess betekent raden, je moet dus goed kunnen inschatten en raden wat iemand zijn redenen zijn, wat wil iemand nu echt van mij en hoe moet ik hier op reageren. Hier gaat vaak een veel ingewikkelder denkpatroon aan vooraf dan wanneer je gewoon ja/nee mag/kunt zeggen.
Maar het vaak fout gaat, is als die groepen mensen mengen. Want iemand uit de ask-cultuur vraagt: kom je schilderen? En diegene van de guess-cultuur zegt dan, ik moet naar mijn moeder. De eerste heeft dan zoiets van: bedoel je nu ja of nee en stelt weer de vraag. En die tweede denkt, lijkt mij duidelijk wat ik bedoel, want onbeschoft/irritant dat je het weer vraagt!
Een heel bekend soort topic komt duidelijk bij een Guess vandaan. Bijvoorbeeld, ik heb met die man geappt, en hij stuurt dit terug, wat zou dat betekenen? Mijn vriendin is kortaf, wat zou er kunnen zijn? Als je gaan invullen dat ben je aan het raden naar zijn reden, dus een Guess. Als je gewoon vraagt wat er is, dan ben je een Ask.
Of in een topic over: X vraagt mij iets te doen, en ik wil niet, wat nu? Een Ask zegt dan sneller, zeg gewoon nee. Een Guess zal eerder vinden dat het raar is dat X dat zomaar vraagt. Het schijnt ook typisch Guess te zijn om te zeggen; maar zo'n vraag stel je toch ook niet! Het gaat dan meestal om een vraag waarbij je kunt aanvoelen (!!)dat iemand eigenlijk niet wil, maar uit beleefdheid ja zegt.
Guess-cultuur draait meer om beleefdheid, onderlingen verbanden en het gezellig houden. Je moet inzicht hebben in hoe onderlinge verhoudingen liggen, oog hebben voor nuances en deze ook kunnen communiceren. Dit kan lastig zijn buiten de eigen groep.
Ask-cultuur is misschien wel lekker direct en duidelijk, maar niet subtiel of beleefd. Het gaat niet om onderlinge verbanden of nuances. Nederlanders staan bekend om hun directheid, en natuurlijk zijn er onderlinge verschillen, maar wel duidelijk een Ask-cultuur in vergelijking met genoeg andere landen,
Herkennen jullie dit?
En wat denk jij? Ben jij het type Ask of het type Guess?
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dinsdag 9 februari 2021 om 15:03
maar beleefdheid is toch een lastig punt.dianaf schreef: ↑09-02-2021 14:59
Over wie de laatste bitterbal wilt of als je verschillende stukken taart aan wordt geboden... iets dat op school voorbij kwam bij Frans:
Er zijn 2 stukken taart, een grote en een kleine.
En de ene man vraagt aan de ander: wil je nog een stuk taart?
En de ander zegt; ja lekker en pakt het grootste stuk.
De eerste helemaal over de zeik, wat onbeleefd dat je het grootste stuk neemt!
Vraagt de ander: welke had jij dan genomen?
De eerste: Nou het kleinste stuk!
Nou dan hebben we toch allebei het stuk dat we willen!
Je heurt als gastvrouw het de gast zoveel mogelijk naar de zin te maken, en dus te koken wat hij/zij lust
aan de andere kant, heur je als gast alles te eten wat je voorgezet wordt en geen eisen te stellen
lastig hoor etiquette
Ik had een (semi)victoriaanse engelse oma, en mijn hoofd zit vol met haar regeltjes over hoe het hoort(hoorde!), over dat je als iemand vraagt of je blijft eten, niet hoort te vragen wat er op tafel komt etc
zij vond de nederlanders maar lompe boeren
dinsdag 9 februari 2021 om 15:03
Mijn man is een guess type. Heel irritant vind ik dat. Ik vraag hem bijvoorbeeld 'kun jij zaterdagmiddag dat doen?' en dan antwoordt hij met 'in de ochtend heb ik dit en dan rond de lunch dat, ik moet eigenlijk nog zus doen..'. Ik onderbreek hem altijd en vraag dan of dat een ja of nee is. Vervolgens zegt hij dan dat hij even moet kijken. Het is dus een verkapte nee.
Komt op mij over alsof hij geen nee durft te zeggen omdat hij mij niet wil teleurstellen, maar ik heb veel liever die nee dan dat ik de energie uit mijn lichaam voelt vloeien tijdens het aanhoren van dat gedraai.
Komt op mij over alsof hij geen nee durft te zeggen omdat hij mij niet wil teleurstellen, maar ik heb veel liever die nee dan dat ik de energie uit mijn lichaam voelt vloeien tijdens het aanhoren van dat gedraai.
dinsdag 9 februari 2021 om 15:05
Omdat het geen overduidelijk antwoord op de vraag is, maar multi-interpreteerbaar. De kans is alleen wel het grootst dat daar een nee mee wordt bedoeld en daar ga ik dan maar van uit.Tijgerprintje2 schreef: ↑09-02-2021 14:57Ja maar dan zou diegene toch zeggen: "mijn moeder is jarig dus ik moet even kijken of het lukt."? Door dat niet te zeggen zou ik het opvatten als dat diegene niet kan/wil.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
dinsdag 9 februari 2021 om 15:06
Dat is waarom ik geen relatie heb met een guess type, te vermoeiend. Ik wil duidelijkheid. Gelukkig is mijn man een ask type.VANTA schreef: ↑09-02-2021 15:03Mijn man is een guess type. Heel irritant vind ik dat. Ik vraag hem bijvoorbeeld 'kun jij zaterdagmiddag dat doen?' en dan antwoordt hij met 'in de ochtend heb ik dit en dan rond de lunch dat, ik moet eigenlijk nog zus doen..'. Ik onderbreek hem altijd en vraag dan of dat een ja of nee is. Vervolgens zegt hij dan dat hij even moet kijken. Het is dus een verkapte nee.
Komt op mij over alsof hij geen nee durft te zeggen omdat hij mij niet wil teleurstellen, maar ik heb veel liever die nee dan dat ik de energie uit mijn lichaam voelt vloeien tijdens het aanhoren van dat gedraai.
dinsdag 9 februari 2021 om 15:07
ik krijg een beeld bij je schoonmoeder!VANTA schreef: ↑09-02-2021 15:03Mijn man is een guess type. Heel irritant vind ik dat. Ik vraag hem bijvoorbeeld 'kun jij zaterdagmiddag dat doen?' en dan antwoordt hij met 'in de ochtend heb ik dit en dan rond de lunch dat, ik moet eigenlijk nog zus doen..'. Ik onderbreek hem altijd en vraag dan of dat een ja of nee is. Vervolgens zegt hij dan dat hij even moet kijken. Het is dus een verkapte nee.
Komt op mij over alsof hij geen nee durft te zeggen omdat hij mij niet wil teleurstellen, maar ik heb veel liever die nee dan dat ik de energie uit mijn lichaam voelt vloeien tijdens het aanhoren van dat gedraai.
dinsdag 9 februari 2021 om 15:08
Hij wil je geloof ik wijs maken dat hij het uiteraard wel zou hebben gedaan, ware het niet dat het toevallig net even slecht uitkomt. Wel de credits voor de goede wil, niet het gedoe van het daadwerkelijk uitvoerenVANTA schreef: ↑09-02-2021 15:03Mijn man is een guess type. Heel irritant vind ik dat. Ik vraag hem bijvoorbeeld 'kun jij zaterdagmiddag dat doen?' en dan antwoordt hij met 'in de ochtend heb ik dit en dan rond de lunch dat, ik moet eigenlijk nog zus doen..'. Ik onderbreek hem altijd en vraag dan of dat een ja of nee is. Vervolgens zegt hij dan dat hij even moet kijken. Het is dus een verkapte nee.
Komt op mij over alsof hij geen nee durft te zeggen omdat hij mij niet wil teleurstellen, maar ik heb veel liever die nee dan dat ik de energie uit mijn lichaam voelt vloeien tijdens het aanhoren van dat gedraai.
dinsdag 9 februari 2021 om 15:09
Ik ga vragen is dat een ja of een nee. Het antwoord gaat over een ander onderwerp en is geen antwoord op de vraag. En ik blijf doorzeuren tot dat ik een ja of een nee krijg.Tijgerprintje2 schreef: ↑09-02-2021 14:45Maar als je vraagt "kan je zaterdag helpen verhuizen?" en die ander zegt "mijn moeder is dan jarig" dan is dat toch duidelijk? Ga je dan vragen "kan je nou wel of niet?"?
dinsdag 9 februari 2021 om 15:11
Ik weet niet goed wat ik ben maar ik denk dat ik Ask ben.
Bijvoorbeeld als iemand ineens appt na enige tijd niet gesproken te hebben "hoe is het? En na wedervraag zegt "ja goed ,dit weekend is het zover, ik ga verhuizen."
Dan bied ik direct en concreet mijn hulp aan, omdat ik denk dat diegene het vraagt omdat ze hulp kan gebruiken en ik vind het onbeleefd als ze het voor me uit moet spellen.
Vervolgens kan er iets gebeuren:
1. Die ander neemt mijn hulp aan. Ok prima, ik kom helpen.
2. Ze neemt de hulp aan, ik maak het concreet en daarna zegt ze "ahh weet je ik vind het heel lief, maar ik red me wel"
3. Die ander wijst mijn hulp af.
Bij 2 en 3 weet ik niet goed wat ik moet doen............ moet ik nu aandringen of niet?
Ik dring in principe nooit aan, omdat ik zelf zo ben dat als ik "nee hoeft niet" zeg, ik "nee hoeft niet" bedoel.
Dus ik zeg dan "ok succes en als je me toch nodig hebt bel me maar!" en dan hoor ik soms daarna helemaal niets meer en blijkt dat er scheve gezichten zijn of ik krijg een verhaal te horen dat het allemaal net-aan was gelukt. En dan twijfel ik of ik had moeten aandringen.
Anderzijds ben ik dus 1x wezen aandringen en er gewoon volle bak voor gegaan. Toen dacht diegene dat we daarna vrienden voor het leven waren en wilde van alles doen om mij te bedanken etc. en dacht dat we vanaf nu heel close waren, maar dat hoefde voor mij niet en toen vond ik dat weer ongemakkelijk. Omdat ik dacht je zou vast hetzelfde voor mij doen, of niet, whatever maakt toch niet uit.
Of is dit weer een heel ander probleem en heeft het niets met Ask-Guess te maken?
Bijvoorbeeld als iemand ineens appt na enige tijd niet gesproken te hebben "hoe is het? En na wedervraag zegt "ja goed ,dit weekend is het zover, ik ga verhuizen."
Dan bied ik direct en concreet mijn hulp aan, omdat ik denk dat diegene het vraagt omdat ze hulp kan gebruiken en ik vind het onbeleefd als ze het voor me uit moet spellen.
Vervolgens kan er iets gebeuren:
1. Die ander neemt mijn hulp aan. Ok prima, ik kom helpen.
2. Ze neemt de hulp aan, ik maak het concreet en daarna zegt ze "ahh weet je ik vind het heel lief, maar ik red me wel"
3. Die ander wijst mijn hulp af.
Bij 2 en 3 weet ik niet goed wat ik moet doen............ moet ik nu aandringen of niet?
Ik dring in principe nooit aan, omdat ik zelf zo ben dat als ik "nee hoeft niet" zeg, ik "nee hoeft niet" bedoel.
Dus ik zeg dan "ok succes en als je me toch nodig hebt bel me maar!" en dan hoor ik soms daarna helemaal niets meer en blijkt dat er scheve gezichten zijn of ik krijg een verhaal te horen dat het allemaal net-aan was gelukt. En dan twijfel ik of ik had moeten aandringen.
Anderzijds ben ik dus 1x wezen aandringen en er gewoon volle bak voor gegaan. Toen dacht diegene dat we daarna vrienden voor het leven waren en wilde van alles doen om mij te bedanken etc. en dacht dat we vanaf nu heel close waren, maar dat hoefde voor mij niet en toen vond ik dat weer ongemakkelijk. Omdat ik dacht je zou vast hetzelfde voor mij doen, of niet, whatever maakt toch niet uit.
Of is dit weer een heel ander probleem en heeft het niets met Ask-Guess te maken?
dinsdag 9 februari 2021 om 15:26
Ik vind je reactie: "oké succes en als je me toch nodig hebt bel je maar" helemaal goed.
Als er dan achteraf gezeurd wordt is dat echt onterecht en hun probleem. Als ik daar achter zou komen zou ik er ook iets van zeggen denk ik.
Je een-na-laatste alinea is lastiger. Dan voelt iemand blijkbaar niet helemaal aan hoe de vriendschap in elkaar steekt.
Om dat in goede banen te leiden zou ik ook moeilijk vinden.
Als er dan achteraf gezeurd wordt is dat echt onterecht en hun probleem. Als ik daar achter zou komen zou ik er ook iets van zeggen denk ik.
Je een-na-laatste alinea is lastiger. Dan voelt iemand blijkbaar niet helemaal aan hoe de vriendschap in elkaar steekt.
Om dat in goede banen te leiden zou ik ook moeilijk vinden.
dinsdag 9 februari 2021 om 16:27
Dat lijkt me logisch? Daarmee laat je openlijk blijken dat je twijfelt over de goede smaak van de ander.lilalinda schreef: ↑09-02-2021 15:03maar beleefdheid is toch een lastig punt.
Je heurt als gastvrouw het de gast zoveel mogelijk naar de zin te maken, en dus te koken wat hij/zij lust
aan de andere kant, heur je als gast alles te eten wat je voorgezet wordt en geen eisen te stellen
lastig hoor etiquette
Ik had een (semi)victoriaanse engelse oma, en mijn hoofd zit vol met haar regeltjes over hoe het hoort(hoorde!), over dat je als iemand vraagt of je blijft eten, niet hoort te vragen wat er op tafel komt etc
zij vond de nederlanders maar lompe boeren
dinsdag 9 februari 2021 om 16:28
Maar je kunt toch zelf ook wel bedenken dat de ander dit niet voor niks zegt?ExodusRedux schreef: ↑09-02-2021 15:09Ik ga vragen is dat een ja of een nee. Het antwoord gaat over een ander onderwerp en is geen antwoord op de vraag. En ik blijf doorzeuren tot dat ik een ja of een nee krijg.
dinsdag 9 februari 2021 om 16:38
Echt waar?
Als een kind dat vraagt, dan snap ik het nog wel, maar een volwassene? En stel je noemt een gerecht dat de ander niet lust, is het dan normaal om te zeggen 'gatver, dan eet ik liever thuis'? En zo nee, wat is dan de functie van de vraag?
dinsdag 9 februari 2021 om 16:38
Ikzelf ben van het kaliber: sprekende mensen is te helpen.
Alleen als ik spreek kan een ander begrijpen wat ik nodig heb.
Om hulp vragen is geen zwakte. Om hulp vragen is een sterkte.
Overigens zijn mijn voelsprieten wel dusdanig ontwikkeld dat ik over het algemeen feilloos doorheb wat een ander bedoeld, ook zonder al te veel woorden.
Dus ondanks dat ikzelf een ASK ben, weet ik de GUESS over het algemeen goed te vertalen en te interpreteren.
Alleen als ik spreek kan een ander begrijpen wat ik nodig heb.
Om hulp vragen is geen zwakte. Om hulp vragen is een sterkte.
Overigens zijn mijn voelsprieten wel dusdanig ontwikkeld dat ik over het algemeen feilloos doorheb wat een ander bedoeld, ook zonder al te veel woorden.
Dus ondanks dat ikzelf een ASK ben, weet ik de GUESS over het algemeen goed te vertalen en te interpreteren.
dinsdag 9 februari 2021 om 16:39
Ik ken het ook niet, behalve voor de grap. Blijf je eten? - hangt ervan af wat je kookt!
Of ooit iemand bij mij: ja leuk! wat bestellen we?
dinsdag 9 februari 2021 om 16:40
ik ook, dat is dan weer het voordeel van opgroeien met 'kinderen die vragen...", je leert de taal goed begrijpenTtroeteltje schreef: ↑09-02-2021 16:38Ikzelf ben van het kaliber: sprekende mensen is te helpen.
Alleen als ik spreek kan een ander begrijpen wat ik nodig heb.
Om hulp vragen is geen zwakte. Om hulp vragen is een sterkte.
Overigens zijn mijn voelsprieten wel dusdanig ontwikkeld dat ik over het algemeen feilloos doorheb wat een ander bedoeld, ook zonder al te veel woorden.
Dus ondanks dat ikzelf een ASK ben, weet ik de GUESS over het algemeen goed te vertalen en te interpreteren.
dinsdag 9 februari 2021 om 16:41
dat heuren kinderen dus ook niet te vragen.
Maar goed, ik ben van de generatie "kinderen die vragen...", mijn oma was van de generatie "children should be seen, not heard"
dinsdag 9 februari 2021 om 16:46
Als iemand aan mij vraagt of ik blijf eten vraag ik altijd wat we eten. Ik heb een ziekte waardoor ik een aantal dingen niet kan eten, als ik het wel eet dan kan je mij naar de hap brengen. Dus ik vraag het altijd, al is het onbeleefd voor sommige. En ja soms moet ik overslaan omdat het iets is wat ik niet kan eten. Het is nooit beledigend bedoeld, nou ja bij mijn stiefmoeder komt het wel beledigend binnen, dat is dan jammer voor haar.
dinsdag 9 februari 2021 om 16:49
Reageren met gatver is sowieso niet beleefd, dus nee dat is niet normaal. Maar als er gezegd wordt macaroni kun je bv wel aangeven dat je allergisch bent voor tomaten en daarom er maar vanaf ziet. Dat vind ik niet onbeleefd. (Ik zou vragen of jij dat wel onbeleefd vindt, maar op al m'n vragen heb je dusver nog geen antwoord gegeven, dus dat zal nu ook wel weer niet. Heb ik dat zo goed geguesst?)
En zelfs als iemand zegt dat hij/zij iets niet lust en daarom dan liever niet mee eet, zou ik ook echt geen probleem vinden. Het is fijn als je gasten het naar hun hebben en niet met lange tanden iets eten omdat ze het niet durven aan te geven.
Ik vraag trouwens nooit wat we eten, want ik lust bijna alles.
dinsdag 9 februari 2021 om 16:50
Dit doe ik ook idd. En dan vraag ik meteen of ik ergens rekening mee moet houden.
Ik wil graag mijn gasten een heerlijk maal voorzetten en vind het dan fijn om vantevoren te weten waarmee ik iemand blij maak of helemaal niet.
Als het spontaan gebeurt dan vertel ik wat ik heb, graag een bord bijzet, maar dat diegene gerust mag weigeren als hij/zij dat niet eet. Dan ben ik ook nog wel in staat om snel even wat voor de ander te maken.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
