Psyche
alle pijlers
Best geschrokken van boodschap.
zaterdag 18 februari 2017 om 08:40
Heb vannacht niet zo lekker geslapen, want ik ben gisteren met een vriendin een hapje gaat eten, en toen we terugliepen naar de parkeergarage besloot ik haar eens wat persoonlijke vragen te stellen.
Feit is dat deze vriendin (31 jaar oud) behoorlijk buiten de boot dreigt te vallen. Ze is al twee jaar werkloos, kampt al jaren met depressies, ik ben (naast haar twee broers en haar vader) haar enige sociale contact, en ze is al twee jaar aan het afstuderen. Ze woont bij haar vader, leeft van een bijstandsuitkering en loopt al geruime tijd bij een psycholoog.
Zo'n twee keer per maand doen we iets samen. Zij hecht hier waarde aan, omdat het voor haar even een uitje is uit haar donkere leven, uit het elke dag alleen zijn. Ik vind het ook wel gezellig, al vind ik het ook steeds zwaarder worden en probeer ik ook een zekere mate van afstand te houden, omdat ik niet ten negatieve ergens in mee wil worden gesleept.
Gisteren vroeg ik haar dus eens recht op de ''man'', hoe het nu ging met haar, afstuderen, huis / baan zoeken, en toen kwam het er allemaal weer uit : het schoot allemaal niet op, ze weet het allemaal niet meer, geen zin meer om te leven soms, te depressief om aan de scriptie te schrijven. Voor haar gevoel werken mensen (begeleiders etc. ) niet mee, en ze heeft kennelijk niet meer de motivatie om haar schouders er onder te zetten. Naar eigen zeggen bang geworden voor mensen en ze begon ook enorm nerveuzig te doen toen ik haar een keer wat meer inhoudelijke vragen begon te stellen. Praten over koetjes / kalfjes gaat allemaal wel, maar dit onderwerp was meteen heel erg pijnlijk voor haar merkte ik.
Maar wat moet ik hier nu mee? Ze is nu natuurlijk al behoorlijk op leeftijd om nog af te studeren, maar ik ben echt bang dat als deze situatie nog te lang duurt, dat ze straks definitief 'afgeschreven' is, omdat ze al jaren niet meer heeft gewerkt, met een enorme (studie) schuld zit dan, geen sociale contacten / vaardigheden (meer) heeft. Ze maakt zichzelf namelijk enorm onzeker al die tijd die ze in haar eentje doorbrengt, dat ze er alleen maar verder in weg zinkt. Wat kan ik nu doen om dit te helpen? Zat laatst zelfs bijna te denken om haar duizend euro ofzo te schenken zodat ze een keer wat nieuwe kleding kan halen, wat tegoed op haar rekening heeft, wat haar zelfvertrouwen misschien goed doet, maar dat is eigenlijk ook weer idioot aangezien ik zelf ook hard werk voor weinig.
Zit zelf een beetje tussen twee kampen in : Enerzijds is het enorm klote en zielig voor haar, anderzijds bespeur ik ook totaal geen karakter. Depressie lijkt me enorm klote, maar hele weken in je eentje in isolatie doorbrengen, maakt het natuurlijk ook niet beter...
Feit is dat deze vriendin (31 jaar oud) behoorlijk buiten de boot dreigt te vallen. Ze is al twee jaar werkloos, kampt al jaren met depressies, ik ben (naast haar twee broers en haar vader) haar enige sociale contact, en ze is al twee jaar aan het afstuderen. Ze woont bij haar vader, leeft van een bijstandsuitkering en loopt al geruime tijd bij een psycholoog.
Zo'n twee keer per maand doen we iets samen. Zij hecht hier waarde aan, omdat het voor haar even een uitje is uit haar donkere leven, uit het elke dag alleen zijn. Ik vind het ook wel gezellig, al vind ik het ook steeds zwaarder worden en probeer ik ook een zekere mate van afstand te houden, omdat ik niet ten negatieve ergens in mee wil worden gesleept.
Gisteren vroeg ik haar dus eens recht op de ''man'', hoe het nu ging met haar, afstuderen, huis / baan zoeken, en toen kwam het er allemaal weer uit : het schoot allemaal niet op, ze weet het allemaal niet meer, geen zin meer om te leven soms, te depressief om aan de scriptie te schrijven. Voor haar gevoel werken mensen (begeleiders etc. ) niet mee, en ze heeft kennelijk niet meer de motivatie om haar schouders er onder te zetten. Naar eigen zeggen bang geworden voor mensen en ze begon ook enorm nerveuzig te doen toen ik haar een keer wat meer inhoudelijke vragen begon te stellen. Praten over koetjes / kalfjes gaat allemaal wel, maar dit onderwerp was meteen heel erg pijnlijk voor haar merkte ik.
Maar wat moet ik hier nu mee? Ze is nu natuurlijk al behoorlijk op leeftijd om nog af te studeren, maar ik ben echt bang dat als deze situatie nog te lang duurt, dat ze straks definitief 'afgeschreven' is, omdat ze al jaren niet meer heeft gewerkt, met een enorme (studie) schuld zit dan, geen sociale contacten / vaardigheden (meer) heeft. Ze maakt zichzelf namelijk enorm onzeker al die tijd die ze in haar eentje doorbrengt, dat ze er alleen maar verder in weg zinkt. Wat kan ik nu doen om dit te helpen? Zat laatst zelfs bijna te denken om haar duizend euro ofzo te schenken zodat ze een keer wat nieuwe kleding kan halen, wat tegoed op haar rekening heeft, wat haar zelfvertrouwen misschien goed doet, maar dat is eigenlijk ook weer idioot aangezien ik zelf ook hard werk voor weinig.
Zit zelf een beetje tussen twee kampen in : Enerzijds is het enorm klote en zielig voor haar, anderzijds bespeur ik ook totaal geen karakter. Depressie lijkt me enorm klote, maar hele weken in je eentje in isolatie doorbrengen, maakt het natuurlijk ook niet beter...
zaterdag 18 februari 2017 om 11:05
quote:DeToekomst schreef op 18 februari 2017 @ 09:32:
[...]
Nou vertel me dan hoe ik het wél goed kan doen in plaats van me alleen maar af te branden hier. Daar heb ik dan nog wat aan..
Ik heb al een aantal tips gegeven. Doe iets praktisch met haar. Niet voor haar, maar mét haar. De kasten uitmesten, samen naar de kapper, haar letterlijk helpen typen voor haar scriptie, samen koken, de dagelijkse dingen die haar zelf niet meer lukken.
En ook: ga het gesprek niet uit de weg. Zég haar dat je ziet dat het niet zo goed met haar gaat, en dat je er voor haar bent.
Ik hoop dat je toch wil nadenken over het verschio in zeggen: ik herken mijn vriendin van 10 jaar geleden niet meer terug, of zeggen: mijn vriendin heeft geen karakter meer.
Met het laatste impliceer je dat zij door gebrek aan karakter, ruggegraat, wil, haar leven doebewust kapotmaakt. Alsof het een keuze is en dat ze 'gewoon' wat meer karakter moet laten zien.
Daar vallen sommigen over, dat je goede bedoelingen hebt, is mij ook wel duidelijk.
[...]
Nou vertel me dan hoe ik het wél goed kan doen in plaats van me alleen maar af te branden hier. Daar heb ik dan nog wat aan..
Ik heb al een aantal tips gegeven. Doe iets praktisch met haar. Niet voor haar, maar mét haar. De kasten uitmesten, samen naar de kapper, haar letterlijk helpen typen voor haar scriptie, samen koken, de dagelijkse dingen die haar zelf niet meer lukken.
En ook: ga het gesprek niet uit de weg. Zég haar dat je ziet dat het niet zo goed met haar gaat, en dat je er voor haar bent.
Ik hoop dat je toch wil nadenken over het verschio in zeggen: ik herken mijn vriendin van 10 jaar geleden niet meer terug, of zeggen: mijn vriendin heeft geen karakter meer.
Met het laatste impliceer je dat zij door gebrek aan karakter, ruggegraat, wil, haar leven doebewust kapotmaakt. Alsof het een keuze is en dat ze 'gewoon' wat meer karakter moet laten zien.
Daar vallen sommigen over, dat je goede bedoelingen hebt, is mij ook wel duidelijk.
zaterdag 18 februari 2017 om 11:07
Ik zou praktisch haar vooruitwillen helpen, heeft ze moeite nu met afronden scriptie, dan zou ik haar hier mee gaan helpen. Even een steun in de rug, zodat ze weer moed heeft om verder te gaan. Ook niet depressieve studenten kunnen de fase van een scriptie als groot obstakel zien, hoef je niet d. Voor te zijn.
Dus, ga afspreken er samen avond voor te zitten, hoever is ze , waar loopt ze op vast. En thee drinken, en motiveren. Zoiets zou ik doen.
Dus, ga afspreken er samen avond voor te zitten, hoever is ze , waar loopt ze op vast. En thee drinken, en motiveren. Zoiets zou ik doen.
zaterdag 18 februari 2017 om 11:21
Dat soort hulp gaat alleen werken als iemand met een depressie zelf zo ver is. Als je als vriendin het initiatief neemt om samen een kast op te ruimen of aan een scriptie te gaan werken, kan het zijn dat je je op heel gevoelig terrein begeeft. Wie in een depressie verkeerd, schaamt zich vaak voor de puinhoop. Als je dat als vriendin 'even komt oplossen' in de hoop dat ze een stapje zet waar ze trots op kan zijn, kan dat haar juist het gevoel geven dat ze zelf niks kan. En dan bereik je dus het tegenovergestelde van wat je hoopte.
zaterdag 18 februari 2017 om 11:24
quote:yette schreef op 18 februari 2017 @ 11:21:
Dat soort hulp gaat alleen werken als iemand met een depressie zelf zo ver is. Als je als vriendin het initiatief neemt om samen een kast op te ruimen of aan een scriptie te gaan werken, kan het zijn dat je je op heel gevoelig terrein begeeft. Wie in een depressie verkeerd, schaamt zich vaak voor de puinhoop. Als je dat als vriendin 'even komt oplossen' in de hoop dat ze een stapje zet waar ze trots op kan zijn, kan dat haar juist het gevoel geven dat ze zelf niks kan. En dan bereik je dus het tegenovergestelde van wat je hoopte.+1. Zoon roept ook steeds: Dat doe ik zelf wel. En het gebeurt niet. Ik laat hem, tenzij het echt niet anders kan. Het helpt niet om dingen uit handen te nemen, dat zorgt alleen maar voor meer faalgevoelens.
Dat soort hulp gaat alleen werken als iemand met een depressie zelf zo ver is. Als je als vriendin het initiatief neemt om samen een kast op te ruimen of aan een scriptie te gaan werken, kan het zijn dat je je op heel gevoelig terrein begeeft. Wie in een depressie verkeerd, schaamt zich vaak voor de puinhoop. Als je dat als vriendin 'even komt oplossen' in de hoop dat ze een stapje zet waar ze trots op kan zijn, kan dat haar juist het gevoel geven dat ze zelf niks kan. En dan bereik je dus het tegenovergestelde van wat je hoopte.+1. Zoon roept ook steeds: Dat doe ik zelf wel. En het gebeurt niet. Ik laat hem, tenzij het echt niet anders kan. Het helpt niet om dingen uit handen te nemen, dat zorgt alleen maar voor meer faalgevoelens.
zaterdag 18 februari 2017 om 11:30
Ik zou haar niet tot activiteiten aansporen waar zij niet aan toe is. Doe eens iets buiten. Uitwaaien op het strand, een buiten rit te paard, mooi museum bezoeken. Beschouw het niet als iets waar zij van op moet knappen. Beschouw het gewoon als een uitje.
Waarom zou dat schijn zijn? Zijn de kleine momenten dan niets waard?
Waarom zou dat schijn zijn? Zijn de kleine momenten dan niets waard?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zaterdag 18 februari 2017 om 11:32
Ik denk dat wat je nu doet al heel fijn is voor je vriendin. Gewoon een gezellige avond los van alle problemen die ze heeft. Dat kan iemand voor heel even ook energie uit halen.
Verder snap ik dat je je zorgen maakt over de toekomst van je vriendin, maar ik denk dat je dat toch een beetje los moet laten. Jij leidt niet haar leven en kunt niet haar problemen oplossen, dat moet ze echt zelf doen. Ik neem aan dat ze hiervoor hulp krijgt van professionals en vanuit haar studie. Is het een probleem voor jullie vriendschap als je vriendin nooit het leven gaat hebben waarvan jij hoopte dat ze het zou hebben?
Bovendien ben ik het met sommige andere hier eens dat onze prestatiegerichte maatschappij nogal raar is. Ik vind het raar dat iemand op haar 35e is 'afgeschreven' vanwege niet genoeg werkervaring, niet genoeg behaalde successen en niet precies in het plaatje passen. Je hebt dan nog een heel leven te gaan en nog zeker ruim 30 jaar dat je kunt/moet werken.
Heb je al wel eens tegen je vriendin gezegd dat je je zorgen maakt om haar? En dan zonder die hele lading aan dingen te noemen die ze nog 'moet' doen (want dat weet ze zelf ook wel). Je kan haar ook vragen of je haar ergens mee kunt helpen. En dan dus niet met de grote alomvattende dingen, maar met de dagelijkse kleine. Samen boodschappen doen of een kast opruimen bijvoorbeeld, zoals hierboven al werd genoemd.
Verder kun je ook dingen anders bekijken. Want ondanks dat je vriendin zich zeer ellendig voelt en door de bomen het bos niet meer ziet, heeft ze het bijltje er niet bij neer gelegd en probeert ze nog steeds haar studie af te maken (ook al schiet het niet op).
quote:DeToekomst schreef op 18 februari 2017 @ 10:19:
[...]
Het is toch niet zo raar : Je hebt een vriendin, die ken je al 15 jaar. ''Vroeger'' lag het leven voor beiden nog open, hadden we leuke tijden, stonden de beiden midden in het leven. Nu, vijftien jaar later, geeft de vriendin aan dat ze soms niet meer wil leven en geen vertrouwen meer in de toekomst te hebben. Het maatschappelijk / economisch tij zit haar ook tegen, ze valt net buiten elk maatschappelijk potje. Ze krijgt bijstand, maar heeft ook een enorme studieschuld, dus de bijstand gaat al grotendeels op aan aflossing en rente.
Ik wil gewoon niet erbij staan kijken. Af en toe even een hapje eten, om vervolgens twee weken later weer een hapje te gaan eten, en weer te horen dat er niets is veranderd en dat het alleen maar minder gaat. En deze situatie duurt al veel langer dan een jaar.
Dan moet je toch iets meer kunnen doen dan alleen maar haar verhalen aanhoren en verder over luchtige dingen praten alsof het probleem niet bestaat? (Ja dat is ook belangrijk, maar het neemt het probleem niet weg). En als het haar nou oplaadde om er doordeweeks weer tegenaan te gaan, was het nog geen probleem, maar dat is ook niet zo, want ze geeft zelf aan dat ze totaal geen vorderingen maakt.Is die studieschuld bij DUO? Voor zover ik weet is de terugbetaling inkomensafhankelijk en met een laag inkomen hoef je niets of nauwelijks iets te betalen. Dit moet je zelf wel bij DUO aangeven.
Verder snap ik dat je je zorgen maakt over de toekomst van je vriendin, maar ik denk dat je dat toch een beetje los moet laten. Jij leidt niet haar leven en kunt niet haar problemen oplossen, dat moet ze echt zelf doen. Ik neem aan dat ze hiervoor hulp krijgt van professionals en vanuit haar studie. Is het een probleem voor jullie vriendschap als je vriendin nooit het leven gaat hebben waarvan jij hoopte dat ze het zou hebben?
Bovendien ben ik het met sommige andere hier eens dat onze prestatiegerichte maatschappij nogal raar is. Ik vind het raar dat iemand op haar 35e is 'afgeschreven' vanwege niet genoeg werkervaring, niet genoeg behaalde successen en niet precies in het plaatje passen. Je hebt dan nog een heel leven te gaan en nog zeker ruim 30 jaar dat je kunt/moet werken.
Heb je al wel eens tegen je vriendin gezegd dat je je zorgen maakt om haar? En dan zonder die hele lading aan dingen te noemen die ze nog 'moet' doen (want dat weet ze zelf ook wel). Je kan haar ook vragen of je haar ergens mee kunt helpen. En dan dus niet met de grote alomvattende dingen, maar met de dagelijkse kleine. Samen boodschappen doen of een kast opruimen bijvoorbeeld, zoals hierboven al werd genoemd.
Verder kun je ook dingen anders bekijken. Want ondanks dat je vriendin zich zeer ellendig voelt en door de bomen het bos niet meer ziet, heeft ze het bijltje er niet bij neer gelegd en probeert ze nog steeds haar studie af te maken (ook al schiet het niet op).
quote:DeToekomst schreef op 18 februari 2017 @ 10:19:
[...]
Het is toch niet zo raar : Je hebt een vriendin, die ken je al 15 jaar. ''Vroeger'' lag het leven voor beiden nog open, hadden we leuke tijden, stonden de beiden midden in het leven. Nu, vijftien jaar later, geeft de vriendin aan dat ze soms niet meer wil leven en geen vertrouwen meer in de toekomst te hebben. Het maatschappelijk / economisch tij zit haar ook tegen, ze valt net buiten elk maatschappelijk potje. Ze krijgt bijstand, maar heeft ook een enorme studieschuld, dus de bijstand gaat al grotendeels op aan aflossing en rente.
Ik wil gewoon niet erbij staan kijken. Af en toe even een hapje eten, om vervolgens twee weken later weer een hapje te gaan eten, en weer te horen dat er niets is veranderd en dat het alleen maar minder gaat. En deze situatie duurt al veel langer dan een jaar.
Dan moet je toch iets meer kunnen doen dan alleen maar haar verhalen aanhoren en verder over luchtige dingen praten alsof het probleem niet bestaat? (Ja dat is ook belangrijk, maar het neemt het probleem niet weg). En als het haar nou oplaadde om er doordeweeks weer tegenaan te gaan, was het nog geen probleem, maar dat is ook niet zo, want ze geeft zelf aan dat ze totaal geen vorderingen maakt.Is die studieschuld bij DUO? Voor zover ik weet is de terugbetaling inkomensafhankelijk en met een laag inkomen hoef je niets of nauwelijks iets te betalen. Dit moet je zelf wel bij DUO aangeven.
"You are not entitled to your opinion. You are entitled to your informed opinion. No one is entitled to be ignorant."
zaterdag 18 februari 2017 om 11:39
quote:miss_lipstick_83 schreef op 18 februari 2017 @ 10:31:
[...]
is het ook niet, maar praat met haar en vraag geen onbekende hun mening hierover. wat als mensen zeggen hier wat een zooitje met haar, nou daar zou ik niks mee te maken willen hebben poe poe wat vermoeiend allemaal. ja bla bla weten we allemaal. gaat ze dan ineens dat advies opvolgen? wij weten toch niet waar die vriendin behoefte aan heeft, wat haar eventueel zou helpen? dus wat heb je dan aan advies van vreemden in zo'n situatie?Dit hele forum draait om advies van vreemden. Jij hebt zelf toch ook topics geopend ? Jij geeft zelf toch ook adviezen ?
[...]
is het ook niet, maar praat met haar en vraag geen onbekende hun mening hierover. wat als mensen zeggen hier wat een zooitje met haar, nou daar zou ik niks mee te maken willen hebben poe poe wat vermoeiend allemaal. ja bla bla weten we allemaal. gaat ze dan ineens dat advies opvolgen? wij weten toch niet waar die vriendin behoefte aan heeft, wat haar eventueel zou helpen? dus wat heb je dan aan advies van vreemden in zo'n situatie?Dit hele forum draait om advies van vreemden. Jij hebt zelf toch ook topics geopend ? Jij geeft zelf toch ook adviezen ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 18 februari 2017 om 11:47
quote:Wittelelie143 schreef op 18 februari 2017 @ 10:08:
[...]
Ze opent een topic om te vragen wat ze voor haar vriendin kan doen. Je geeft toe dat je dingen invult en dan is dit je antwoord daarop? Je vult nog steeds erg veel in.ik vul niks meer of minder in dan to al doet! haar vriendin is karakterloos, zielig, leeft van bijstandsuitkering, to gaat met haar soms weg uit medelijden, to heeft geen zin om haar energie hier in te steken want het levert voor haar niks op, mensen snappen niet dat ze nog met haar omgaat, waarop to zegt dat ze hyn wel snappen. ze is bijna afgeschreven. zal ik nog even door gaan? allemaal woorden van to zelf. nogmaals ik snap to, maar laat to met haae vriendin praten waar ze behoefte aan heeft en mee kan helpen. to vult namelijk veel in voor haar vriendin ik niet voor to. fijn en lief dat ze betrokken is, maar komt voor mij niet echt liefdevol over. sorry. en ja tuurlijk dit is een openbaar forum dus mag ze meningen en advies vragen, net zoals ik en sommige, die blijkbaar beetje het zelfde denken als ik doe. nogmaals to vraagt advies, mijn advies nogmaals praat met je vriendin ipv zulke negatieve dingen over haar hier neer te zetten dat had naar mijn mening iets minder gekund. to ik wens je succes want het is ook heel moelijk hier mee om tegaan!
[...]
Ze opent een topic om te vragen wat ze voor haar vriendin kan doen. Je geeft toe dat je dingen invult en dan is dit je antwoord daarop? Je vult nog steeds erg veel in.ik vul niks meer of minder in dan to al doet! haar vriendin is karakterloos, zielig, leeft van bijstandsuitkering, to gaat met haar soms weg uit medelijden, to heeft geen zin om haar energie hier in te steken want het levert voor haar niks op, mensen snappen niet dat ze nog met haar omgaat, waarop to zegt dat ze hyn wel snappen. ze is bijna afgeschreven. zal ik nog even door gaan? allemaal woorden van to zelf. nogmaals ik snap to, maar laat to met haae vriendin praten waar ze behoefte aan heeft en mee kan helpen. to vult namelijk veel in voor haar vriendin ik niet voor to. fijn en lief dat ze betrokken is, maar komt voor mij niet echt liefdevol over. sorry. en ja tuurlijk dit is een openbaar forum dus mag ze meningen en advies vragen, net zoals ik en sommige, die blijkbaar beetje het zelfde denken als ik doe. nogmaals to vraagt advies, mijn advies nogmaals praat met je vriendin ipv zulke negatieve dingen over haar hier neer te zetten dat had naar mijn mening iets minder gekund. to ik wens je succes want het is ook heel moelijk hier mee om tegaan!
zaterdag 18 februari 2017 om 11:54
quote:blijfgewoonbianca schreef op 18 februari 2017 @ 11:39:
[...]
Dit hele forum draait om advies van vreemden. Jij hebt zelf toch ook topics geopend ? Jij geeft zelf toch ook adviezen ?klopt, maar mijn mening is dat to wel iets minder negatieve dingen kan neer plempen over haar vriendin. ik snap niet dat ik nu zoveel kritiek over me heen krijg, terwijl ik toch echt meerdere mensen hun mening heb zien schrijven die overheen komen met mijn meningen.
[...]
Dit hele forum draait om advies van vreemden. Jij hebt zelf toch ook topics geopend ? Jij geeft zelf toch ook adviezen ?klopt, maar mijn mening is dat to wel iets minder negatieve dingen kan neer plempen over haar vriendin. ik snap niet dat ik nu zoveel kritiek over me heen krijg, terwijl ik toch echt meerdere mensen hun mening heb zien schrijven die overheen komen met mijn meningen.
zaterdag 18 februari 2017 om 11:55
Moeilijk zeg. Kan het zijn dat je denkt, zometeen maakt ze een einde aan haar leven en moet ik me voor altijd af blijven vragen of ik haar had kunnen helpen? En dan is het antwoord: nee. Je kunt haar niet helpen met willen leven. Dat moet ze zelf doen.
Als ze dat niet wil, kun je haar niet tegen houden. Zo hard is het leven nu eenmaal. Het klinkt heel hard maar het leven is niet voor iedereen. Sommige mensen trekken het gewoon niet. Het leven kan een soort gevanigenis worden voor mensen, die daar niet tegen kunnen. Maar de enige die ze kan bevrijden, zijn zij zelf.
Als ze dat niet wil, kun je haar niet tegen houden. Zo hard is het leven nu eenmaal. Het klinkt heel hard maar het leven is niet voor iedereen. Sommige mensen trekken het gewoon niet. Het leven kan een soort gevanigenis worden voor mensen, die daar niet tegen kunnen. Maar de enige die ze kan bevrijden, zijn zij zelf.
zaterdag 18 februari 2017 om 12:03
quote:miss_lipstick_83 schreef op 18 februari 2017 @ 11:54:
[...]
klopt, maar mijn mening is dat to wel iets minder negatieve dingen kan neer plempen over haar vriendin. ik snap niet dat ik nu zoveel kritiek over me heen krijg, terwijl ik toch echt meerdere mensen hun mening heb zien schrijven die overheen komen met mijn meningen.
Nee ik ben het met je eens. Met een vriendin als to heb je geen critici of vijanden nodig. Maar ik denk dat to ook wel positief over haar vriendin kan praten, maar dat ze nu haar eenzijdig beeld over haar neerzet.
Ik denk dat dat iets is wat to beste kan doen. Anders nu focussen en denken over vriendin. Als ze zo negatief blijft denken over haar heeft contact geen zin. En doet vriendin geen goeds, om met iemand om te gaan die neerkijkt op haar en ook bijna in zelfde stemming denkt over haar als dat zij nu zelf heeft door depressie.
To, lukt het je om weer aan de positieve eigenschappen van haar te denken? Van, knap dat ze de studie niet opgeeft, met een diploma kan ze meer straks dan opgeven. En waarom opgeven als je aan iets bent begonnen en het straks kan afronden, nee, zij zet door, ondanks haar ziekte. Zoiets dus.
[...]
klopt, maar mijn mening is dat to wel iets minder negatieve dingen kan neer plempen over haar vriendin. ik snap niet dat ik nu zoveel kritiek over me heen krijg, terwijl ik toch echt meerdere mensen hun mening heb zien schrijven die overheen komen met mijn meningen.
Nee ik ben het met je eens. Met een vriendin als to heb je geen critici of vijanden nodig. Maar ik denk dat to ook wel positief over haar vriendin kan praten, maar dat ze nu haar eenzijdig beeld over haar neerzet.
Ik denk dat dat iets is wat to beste kan doen. Anders nu focussen en denken over vriendin. Als ze zo negatief blijft denken over haar heeft contact geen zin. En doet vriendin geen goeds, om met iemand om te gaan die neerkijkt op haar en ook bijna in zelfde stemming denkt over haar als dat zij nu zelf heeft door depressie.
To, lukt het je om weer aan de positieve eigenschappen van haar te denken? Van, knap dat ze de studie niet opgeeft, met een diploma kan ze meer straks dan opgeven. En waarom opgeven als je aan iets bent begonnen en het straks kan afronden, nee, zij zet door, ondanks haar ziekte. Zoiets dus.
zaterdag 18 februari 2017 om 12:13
zaterdag 18 februari 2017 om 12:17
quote:swifty schreef op 18 februari 2017 @ 12:03:
[...]
Nee ik ben het met je eens. Met een vriendin als to heb je geen critici of vijanden nodig. Maar ik denk dat to ook wel positief over haar vriendin kan praten, maar dat ze nu haar eenzijdig beeld over haar neerzet.
Ik denk dat dat iets is wat to beste kan doen. Anders nu focussen en denken over vriendin. Als ze zo negatief blijft denken over haar heeft contact geen zin. En doet vriendin geen goeds, om met iemand om te gaan die neerkijkt op haar en ook bijna in zelfde stemming denkt over haar als dat zij nu zelf heeft door depressie.
To, lukt het je om weer aan de positieve eigenschappen van haar te denken? Van, knap dat ze de studie niet opgeeft, met een diploma kan ze meer straks dan opgeven. En waarom opgeven als je aan iets bent begonnen en het straks kan afronden, nee, zij zet door, ondanks haar ziekte. Zoiets dus.nou jij verwoord het wat beter dan ik doe denk ik. en nee vind to geen rot vriendin wat sommige denken te lezen in mijn reacties. heb vaak gezegt dat ik to ook ergens wel begrijp want het is ook heel zwaar en verdrietig om iemand zo te zien waar je om geeft. ik heb niks tegen to heb haar succes gewenst, alleen vind ik dat ze die vele negatieve kanten van haar vriendin die ze zo hier neer zet iets minder had gekund. that's it!
[...]
Nee ik ben het met je eens. Met een vriendin als to heb je geen critici of vijanden nodig. Maar ik denk dat to ook wel positief over haar vriendin kan praten, maar dat ze nu haar eenzijdig beeld over haar neerzet.
Ik denk dat dat iets is wat to beste kan doen. Anders nu focussen en denken over vriendin. Als ze zo negatief blijft denken over haar heeft contact geen zin. En doet vriendin geen goeds, om met iemand om te gaan die neerkijkt op haar en ook bijna in zelfde stemming denkt over haar als dat zij nu zelf heeft door depressie.
To, lukt het je om weer aan de positieve eigenschappen van haar te denken? Van, knap dat ze de studie niet opgeeft, met een diploma kan ze meer straks dan opgeven. En waarom opgeven als je aan iets bent begonnen en het straks kan afronden, nee, zij zet door, ondanks haar ziekte. Zoiets dus.nou jij verwoord het wat beter dan ik doe denk ik. en nee vind to geen rot vriendin wat sommige denken te lezen in mijn reacties. heb vaak gezegt dat ik to ook ergens wel begrijp want het is ook heel zwaar en verdrietig om iemand zo te zien waar je om geeft. ik heb niks tegen to heb haar succes gewenst, alleen vind ik dat ze die vele negatieve kanten van haar vriendin die ze zo hier neer zet iets minder had gekund. that's it!
zaterdag 18 februari 2017 om 19:24
quote:swifty schreef op 18 februari 2017 @ 12:03:
[...]
Nee ik ben het met je eens. Met een vriendin als to heb je geen critici of vijanden nodig. .
Jee, wat een kutopmerking. Vooral geen zorgen maken over de rest van haar leven hoor, lekker respecteren dat iemand in de shit zit. Vooral niet proberen deze te helpen. Bah.
En dat waren behoorlijk aannames, maar nog niet half zo wreed als die van jouw en mevrouw Lipstick.
[...]
Nee ik ben het met je eens. Met een vriendin als to heb je geen critici of vijanden nodig. .
Jee, wat een kutopmerking. Vooral geen zorgen maken over de rest van haar leven hoor, lekker respecteren dat iemand in de shit zit. Vooral niet proberen deze te helpen. Bah.
En dat waren behoorlijk aannames, maar nog niet half zo wreed als die van jouw en mevrouw Lipstick.
zondag 19 februari 2017 om 01:13
quote:pussywillow schreef op 18 februari 2017 @ 10:34:
Je doet leuke dingen met haar, ga daar vooral mee door zonder haar situatie te veroordelen. Dat helpt toch niet. Focus daarom op de leuke dingen die jullie doen en de nieuwe herinneringen die je daar samen mee maakt. Misschien kun je haar nog wat meer uit haar isolement halen door met haar mee te gaan naar dingen die ze niet alleen zou durven. Naar de manege om paarden te borstelen of naar vrijwilligerswerk samen? Wie weet leert ze dan ook weer meer mensen kennen om na een tijdje zelf mee af te spreken.Ik denk dat dit een goede manier is om laagdrempelig te helpen.
Je doet leuke dingen met haar, ga daar vooral mee door zonder haar situatie te veroordelen. Dat helpt toch niet. Focus daarom op de leuke dingen die jullie doen en de nieuwe herinneringen die je daar samen mee maakt. Misschien kun je haar nog wat meer uit haar isolement halen door met haar mee te gaan naar dingen die ze niet alleen zou durven. Naar de manege om paarden te borstelen of naar vrijwilligerswerk samen? Wie weet leert ze dan ook weer meer mensen kennen om na een tijdje zelf mee af te spreken.Ik denk dat dit een goede manier is om laagdrempelig te helpen.
zondag 19 februari 2017 om 01:22
quote:Fenarah schreef op 18 februari 2017 @ 19:24:
[...]
Jee, wat een kutopmerking. Vooral geen zorgen maken over de rest van haar leven hoor, lekker respecteren dat iemand in de shit zit. Vooral niet proberen deze te helpen. Bah.
En dat waren behoorlijk aannames, maar nog niet half zo wreed als die van jouw en mevrouw Lipstick.Aub zeg doe niet zo paranoide! Ik maak geen aanamens, vind alleen dat to minder negatief over der vriendin neer mag zetten. Zeker mijn andere reacties niet gelezen, waarin ik zeg dat ik ook te maken heb met iemand met een zware depresie. Ik help en steun die gene, maar praatniet zo minderwaardig over die gene. Heb ook gezegt dat ik to begrijp, want het is idd ook zwaar om met zo iemand om te gaan. Dus lees even verder voordat je zohoog op de kast zit!
[...]
Jee, wat een kutopmerking. Vooral geen zorgen maken over de rest van haar leven hoor, lekker respecteren dat iemand in de shit zit. Vooral niet proberen deze te helpen. Bah.
En dat waren behoorlijk aannames, maar nog niet half zo wreed als die van jouw en mevrouw Lipstick.Aub zeg doe niet zo paranoide! Ik maak geen aanamens, vind alleen dat to minder negatief over der vriendin neer mag zetten. Zeker mijn andere reacties niet gelezen, waarin ik zeg dat ik ook te maken heb met iemand met een zware depresie. Ik help en steun die gene, maar praatniet zo minderwaardig over die gene. Heb ook gezegt dat ik to begrijp, want het is idd ook zwaar om met zo iemand om te gaan. Dus lees even verder voordat je zohoog op de kast zit!
