Psyche
alle pijlers
Borderline en aanverwante zaken II
dinsdag 29 mei 2007 om 22:06
Gaan we hier gewoon vrolijk verder. Ik had net in het andere topic gepost toen ik zag dat we aan de max zaten.Nog als reactie op jou daar intiem:Inderdaad, niet (elke keer) uitspreken tegen je partner. Vooral omdat het in de meeste gevallen van snel voorbijgaande aard is en dan heb je bij je partner weer van alles zitten zaaien wat je dan weer recht moet breien.Het is dan beter af te wachten of het overgaat. Bespreken kan altijd nog.Het vorige topic vind je hier.bewerkt door moderator,
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
maandag 4 februari 2008 om 13:36
Heppie Bursday Shahla! Dat je maar een lekker ontspannen day-after mag hebben. Hoe jong ben je geworden?
Fijn dat je een leuke gezellige verjaardag hebt gehad, mét vriend. De mijne is er ook eentje die het liefst zoveel mogelijk van dat soort dingen ontduikt. Maar ook bij mij komt hij niet met alles weg. Al doet 'ie het maar alleen voor mij : )
Dochter doet het goed hoor. Niks geen last meer van haar val en de wond ziet er ook prima uit. Dochter is vooral erg in haar nopjes met d'r nieuwe grote (halfhoogslaper) bed waar ze onder kan spelen. Ziet er leuk uit. Was even wennen voor mij, want het hele schattige gaat er op die manier wel een beetje vanaf zonder ledikantje. Maar haar kun je er geen groter plezier mee doen en de overgang ging as smooth as can be (kortom, alsof ze er altijd al sliep).
Tis inderdaad best gek om van de ene dag (bij wijze van) aan de andere kant van het hulpverlenerscircuit te staan. Gekke en opvallende is dat bij die dagbsteding van het RIBW waar ik dus zit, verschrikkelijk veel mensen zijn die vroeger werkzaam waren als psycholoog, hulpverlener, SPW-er, sociaal psychiatrisch verpleegkundige of wat voor zorg iets dan ook. Opvallend veel mensen met een zorgachtergrond. Je zou er bijna iets van gaan denken (of 't ligt aan de zorg of het zijn toch bepaalde mensen die voor zo'n beroep kiezen). Dus Winnie?? Biecht maar op ; )
En ik ben zooooo blij dat ik uit de zorg ben. Ik wil er ook nooit meer in terug!
Ik loop gewoon leeg qua energie op die ellende en problemen. Kan daar niet (meer) tegen. Ik sluit me nu geregeld af voor de buitenwereld om mezelf te behouden wat dat betreft en zo kun je je werk gewoon niet doen.
Lin, nog in de semi rustige periode? Ik sluit me helemaal aan bij Shahla: het beste wat je kunt doen is goed voor jezelf (blijven) zorgen en om jezelf denken. Doe je dat ook?
KatB, ook heftig ja. Ik bedoelde meer hoe het nou zit tussen jou en (ex) vriend. Maar tis dus duidelijk ex en het raakt je niet zoveel omdat het nog maar van korte duur was? Of omdat je dat stukje gevoel nog hebt afgesloten?
Ik vind het altijd zo vreemd (en beangstiggend) als een relatie voorbij gaat en je hobbelt gewoon door alsof er nooit iets gebeurd of geweest is. Hoewel ik vermoed dat ik dat zelf ook wel kan doen (en daarom vind ik het zo beangstigend). Vreemd hoor hoe gevoelens kunnen werken. Heel vervelend als je zo náást je eigen leven staat ipv er midden in. Ik sta nu veel vaker in mijn leven dan vroeger, maar ik weet zeker dat ik er acuut uitschiet als er iets "dramatisch" gebeurd. Nou ja, ik weet niet of je dit snapt en of we het uberhaupt over hetzelfde hebben. Maar ik zou het wel vervelend vinden als ik er niks bij kan voelen.
GGZ kan inderdaad zwaar frustrerend zijn of welke hulpverlener dan ook. Er zit zoveel kaf tussen het koren als je het mij vraagt (en dat heeft niks te maken met borderline, waar het dan gemakshalve maar even op gegooid wordt, want die zijn oh zo kritisch). Goed dat je voet bij stuk hebt gehouden en nu wel de hulp krijgt die past.
Robin, weekend goed doorgekomen met de kinderen? Ben je goed rust voor jezelf aan het nemen? Ik hoop dat het een goed teken is dat we je nu wat minder zien, nl. dat jegoed luitert naar jezelf wat je nodig hebt.
Fijne dag allemaal, liefs Intiem
Fijn dat je een leuke gezellige verjaardag hebt gehad, mét vriend. De mijne is er ook eentje die het liefst zoveel mogelijk van dat soort dingen ontduikt. Maar ook bij mij komt hij niet met alles weg. Al doet 'ie het maar alleen voor mij : )
Dochter doet het goed hoor. Niks geen last meer van haar val en de wond ziet er ook prima uit. Dochter is vooral erg in haar nopjes met d'r nieuwe grote (halfhoogslaper) bed waar ze onder kan spelen. Ziet er leuk uit. Was even wennen voor mij, want het hele schattige gaat er op die manier wel een beetje vanaf zonder ledikantje. Maar haar kun je er geen groter plezier mee doen en de overgang ging as smooth as can be (kortom, alsof ze er altijd al sliep).
Tis inderdaad best gek om van de ene dag (bij wijze van) aan de andere kant van het hulpverlenerscircuit te staan. Gekke en opvallende is dat bij die dagbsteding van het RIBW waar ik dus zit, verschrikkelijk veel mensen zijn die vroeger werkzaam waren als psycholoog, hulpverlener, SPW-er, sociaal psychiatrisch verpleegkundige of wat voor zorg iets dan ook. Opvallend veel mensen met een zorgachtergrond. Je zou er bijna iets van gaan denken (of 't ligt aan de zorg of het zijn toch bepaalde mensen die voor zo'n beroep kiezen). Dus Winnie?? Biecht maar op ; )
En ik ben zooooo blij dat ik uit de zorg ben. Ik wil er ook nooit meer in terug!
Ik loop gewoon leeg qua energie op die ellende en problemen. Kan daar niet (meer) tegen. Ik sluit me nu geregeld af voor de buitenwereld om mezelf te behouden wat dat betreft en zo kun je je werk gewoon niet doen.
Lin, nog in de semi rustige periode? Ik sluit me helemaal aan bij Shahla: het beste wat je kunt doen is goed voor jezelf (blijven) zorgen en om jezelf denken. Doe je dat ook?
KatB, ook heftig ja. Ik bedoelde meer hoe het nou zit tussen jou en (ex) vriend. Maar tis dus duidelijk ex en het raakt je niet zoveel omdat het nog maar van korte duur was? Of omdat je dat stukje gevoel nog hebt afgesloten?
Ik vind het altijd zo vreemd (en beangstiggend) als een relatie voorbij gaat en je hobbelt gewoon door alsof er nooit iets gebeurd of geweest is. Hoewel ik vermoed dat ik dat zelf ook wel kan doen (en daarom vind ik het zo beangstigend). Vreemd hoor hoe gevoelens kunnen werken. Heel vervelend als je zo náást je eigen leven staat ipv er midden in. Ik sta nu veel vaker in mijn leven dan vroeger, maar ik weet zeker dat ik er acuut uitschiet als er iets "dramatisch" gebeurd. Nou ja, ik weet niet of je dit snapt en of we het uberhaupt over hetzelfde hebben. Maar ik zou het wel vervelend vinden als ik er niks bij kan voelen.
GGZ kan inderdaad zwaar frustrerend zijn of welke hulpverlener dan ook. Er zit zoveel kaf tussen het koren als je het mij vraagt (en dat heeft niks te maken met borderline, waar het dan gemakshalve maar even op gegooid wordt, want die zijn oh zo kritisch). Goed dat je voet bij stuk hebt gehouden en nu wel de hulp krijgt die past.
Robin, weekend goed doorgekomen met de kinderen? Ben je goed rust voor jezelf aan het nemen? Ik hoop dat het een goed teken is dat we je nu wat minder zien, nl. dat jegoed luitert naar jezelf wat je nodig hebt.
Fijne dag allemaal, liefs Intiem
maandag 4 februari 2008 om 13:45
Ah, zo bedoelde je 
Het kan verschillende redenen hebben waarom het me niet meer zoveel raakt. Ten eerste omdat het van korte duur is en ten tweede omdat ik door mijn broer heb geleerd dat mannen toch niet betrouwbaar zijn. Het heeft goed zeer gedaan hoor, begrijp me niet verkeerd. Maar het gedrag van mijn ex is wel zo frustrerend en in mijn ogen ook kinderachtig, daar kan ik niets mee en het is ook ergens gewoon een bevestiging. Ik rationaliseer gevoelens de laatste tijd weer erg gemakkelijk en zo ook dit. Het was wel even slikken toen mijn andere ex veel meer interesse en begrip toonde.
Oftewel: de komende tijd blijf ik lekker weg uit relatieland en ga ik op zoek naar een woninkje/hondenhok voor mezelf.
@ Shala: Nog van harte!
Het kan verschillende redenen hebben waarom het me niet meer zoveel raakt. Ten eerste omdat het van korte duur is en ten tweede omdat ik door mijn broer heb geleerd dat mannen toch niet betrouwbaar zijn. Het heeft goed zeer gedaan hoor, begrijp me niet verkeerd. Maar het gedrag van mijn ex is wel zo frustrerend en in mijn ogen ook kinderachtig, daar kan ik niets mee en het is ook ergens gewoon een bevestiging. Ik rationaliseer gevoelens de laatste tijd weer erg gemakkelijk en zo ook dit. Het was wel even slikken toen mijn andere ex veel meer interesse en begrip toonde.
Oftewel: de komende tijd blijf ik lekker weg uit relatieland en ga ik op zoek naar een woninkje/hondenhok voor mezelf.
@ Shala: Nog van harte!
maandag 4 februari 2008 om 13:49
Bedankt, intiem! Heb inderdaad even een offdagje nodig.
Zoon ook trouwens, op last van school. Is vrijdag voor het eerst dit schooljaar weer uit zijn plaat gegaan en geschorst voor vandaag. Heb het dit weekend maar even laten rusten maar straks gaan we er zeker nog een gesprek over hebben.
Hopelijk is dit niet het startsein voor de rest van het jaar vol schorsingen.
Zal ik hem ook duidelijk maken.
Enfin, vriend wilde niet ontduiken. Hij had niet in de gaten dat ik mijn verjaardag anders nooit vier en begreep mijn reactie dat ik het wat minder vond dat hij er niet bij zou zijn wel. Dat het dan wel lullig was dat als ik het een keer vier hij er niet bij was. Heeft het weekend afgezegd en is zaterdagavond bij mij gekomen.
Ben blij dat dochter er goed mee weggekomen is maar pas op met hoogslapers of is je dochter niet zo wild. Mijn zoon wel en die is er dus ook een keer uitgedonderd. Liep gelukkig goed af maar toch. Ach, ik heb altijd zorgen om die jongen gehad. Zo haastig, zo wild, zo chaotisch, altijd ongelukjes. Echt hoor, ergens mag ik blij zijn dat hij überhaupt nog onder ons is en het relatief goed doet.
Ja, Robin, gaat alles goed met je momenteel?
Zoon ook trouwens, op last van school. Is vrijdag voor het eerst dit schooljaar weer uit zijn plaat gegaan en geschorst voor vandaag. Heb het dit weekend maar even laten rusten maar straks gaan we er zeker nog een gesprek over hebben.
Hopelijk is dit niet het startsein voor de rest van het jaar vol schorsingen.
Zal ik hem ook duidelijk maken.
Enfin, vriend wilde niet ontduiken. Hij had niet in de gaten dat ik mijn verjaardag anders nooit vier en begreep mijn reactie dat ik het wat minder vond dat hij er niet bij zou zijn wel. Dat het dan wel lullig was dat als ik het een keer vier hij er niet bij was. Heeft het weekend afgezegd en is zaterdagavond bij mij gekomen.
Ben blij dat dochter er goed mee weggekomen is maar pas op met hoogslapers of is je dochter niet zo wild. Mijn zoon wel en die is er dus ook een keer uitgedonderd. Liep gelukkig goed af maar toch. Ach, ik heb altijd zorgen om die jongen gehad. Zo haastig, zo wild, zo chaotisch, altijd ongelukjes. Echt hoor, ergens mag ik blij zijn dat hij überhaupt nog onder ons is en het relatief goed doet.
Ja, Robin, gaat alles goed met je momenteel?
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
maandag 4 februari 2008 om 13:54
:
Ah, zo bedoelde je
Het kan verschillende redenen hebben waarom het me niet meer zoveel raakt. Ten eerste omdat het van korte duur is en ten tweede omdat ik door mijn broer heb geleerd dat mannen toch niet betrouwbaar zijn. Het heeft goed zeer gedaan hoor, begrijp me niet verkeerd. Maar het gedrag van mijn ex is wel zo frustrerend en in mijn ogen ook kinderachtig, daar kan ik niets mee en het is ook ergens gewoon een bevestiging. Ik rationaliseer gevoelens de laatste tijd weer erg gemakkelijk en zo ook dit. Het was wel even slikken toen mijn andere ex veel meer interesse en begrip toonde.
Oftewel: de komende tijd blijf ik lekker weg uit relatieland en ga ik op zoek naar een woninkje/hondenhok voor mezelf.
@ Shala: Nog van harte!
Kat, bedankt.
Het kan ook zijn dat het je ergens nog wel raakt maar dat je je expres hebt afgesloten ervoor. Iemand die toch nooit nakomt wat hij zegt, duidelijk afglijdt, liegt etc kun je niet meer serieus nemen.
(Je broer) Heb dat met mijn ex. We zijn al 11 jaar uit elkaar gelukkig maar ja, kids samen he dus helemaal uit mijn leven is helaas nooit gelukt maar die neem ik ook met een hele bus zout.
En ja, ik heb ook lang met relaties gehad dat ik me er niet meer zo voor openstelde of dat ik het snel kon loslaten. Op een dag ben je klaar voor de juiste en dan kom je die persoon ook tegen en zie je ineens dat een relatie niet bedoeld is om continue te worstelen en dat alles veel soepeler gaat. Tenminste, zo voel ik het nu. En natuurlijk heb je wel periodes dat het wat moeizamer gaat maar over het algemeen moet je niet hoeven te vechten om iemand te behouden e.d.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
maandag 4 februari 2008 om 14:02
Hi Shala,
Ja, ik denk dat dat nu ook aan de hand is. Ik moet ook toegeven dat ik stiekem alweer op zoek ben naar een vervanger, maar dat wil ik tegelijkertijd nu in de hand houden. Ik heb nu gewoon te veel aan mijn hoofd en daar past een kerel niet bij. Ik merk ook aan mezelf dat ik eigenlijk weer achter de ex die wel interesse toonde aan wil gaan en dat moet ik nu al helemaal niet hebben!
Uiteindelijk komt alles wel goed, maar nu waarschijnlijk nog even niet.
Ja, ik denk dat dat nu ook aan de hand is. Ik moet ook toegeven dat ik stiekem alweer op zoek ben naar een vervanger, maar dat wil ik tegelijkertijd nu in de hand houden. Ik heb nu gewoon te veel aan mijn hoofd en daar past een kerel niet bij.
Ik merk ook aan mezelf dat ik eigenlijk weer achter de ex die wel interesse toonde aan wil gaan en dat moet ik nu al helemaal niet hebben!Uiteindelijk komt alles wel goed, maar nu waarschijnlijk nog even niet.
maandag 4 februari 2008 om 14:24
Ik kreeg net telefoon.....kan totaal onverwachts, aanstaande maandag beginnen met de VERS training. Voel me wel wat overvallen omdat mij verteld was dat het nog een half jaar tot een jaar kon duren......maar ben er wel erg blij mee. Perfecte timing!!!!!
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
maandag 4 februari 2008 om 14:50
Shahla,
Happy birthday to you, Happy birthday to you..
Happy birthday, Happy birthday,
Happy birthday to you!!!!
Speciaal een liedje voor jou gezongen! Ik dacht er vanmorgen vroeg al aan dat je jarig was op weg naar mijn werk, maar kan nu pas op de computer..
Gefeliciteerd meid. Ik hoop dat je een leuke dag had gisteren (en vandaag) (ben nog niet bijgelezen) en ik wens je toe dat al je dromen dit jaar gaan uitkomen!!!
Ik schrijf inderdaad even niet zo veel, kan het amper bijhouden. Ik ben gewoon erg moe, heb de puf ff niet om veel te schrijven. Ik slaap ook erg veel en verder zit mijn week zo vol, hoe is het mogelijk he, hoe doen andere mensen dat (die veel werken, kids hebben etc etc..? Het kost me zoveel energie. Maar ik blijf erbij hoor, ik ga eerst maar eens even bijlezen. Dikke knuffel voor jullie allemaal.
Happy birthday to you, Happy birthday to you..
Happy birthday, Happy birthday,
Happy birthday to you!!!!
Speciaal een liedje voor jou gezongen! Ik dacht er vanmorgen vroeg al aan dat je jarig was op weg naar mijn werk, maar kan nu pas op de computer..
Gefeliciteerd meid. Ik hoop dat je een leuke dag had gisteren (en vandaag) (ben nog niet bijgelezen) en ik wens je toe dat al je dromen dit jaar gaan uitkomen!!!
Ik schrijf inderdaad even niet zo veel, kan het amper bijhouden. Ik ben gewoon erg moe, heb de puf ff niet om veel te schrijven. Ik slaap ook erg veel en verder zit mijn week zo vol, hoe is het mogelijk he, hoe doen andere mensen dat (die veel werken, kids hebben etc etc..? Het kost me zoveel energie. Maar ik blijf erbij hoor, ik ga eerst maar eens even bijlezen. Dikke knuffel voor jullie allemaal.
maandag 4 februari 2008 om 15:35
Joh, Robin, heb ik soms ook hoor. Dan denk ik, mén hoe doen die mensen dat allemaal. En dit, en dat en sociaal hier en daar, kan dat niet allemaal doen hoor. Beter niet meer vergelijken maar. En zoals vandaag ben ik weer veel hier maar uiteraard doe ik dan irl weer betrekkelijk weinig. Zo was ik daarvoor weer veel minder hier of snel snel een heel stuk typen en weer verder met andere dingen. Zolang het maar redelijk met je gaat, Robin, anders moet je het eerlijk zeggen, kunnen we je steunen, hart onder de riem steken.
En nog voor me zingen ook, super!!!
Intiem, wat het huishouden betreft: ik ga gewoon verder met de dingen die ik nog niet heb kunnen doen de afgelopen tijd, wat wel is blijven liggen maar niet zo opviel in het geheel. Dan komt ook echt alles aan de beurt en doe je niet steeds dezelfde dingen terwijl de rest wel langzaam aan het vervuilen is. Het valt me ook echt mee hoe het er na het feestje uitziet hoor. We hebben het met zijn allen eigenlijk wel zo'n beetje bijgehouden.
Kat, trap niet in die val van teruggrijpen naar exen of types waar je instinctief al van aanvoelt dat het uiteindelijk niets gaat worden als je echt naar je innerlijk en impulsieve gedachten luistert. Beter in je hoofd vormen hoe je partner moet zijn en met jou om moet gaan en wat je echt wilt in een relatie en geloven dat je dat tegen gaat komen. Zo zag en voelde ik het en ik heb nu echt een veel betere relatie gekregen met een 'nieuw' iemand dan ik ooit heb gehad. Met hem heb ik eigenlijk nauwelijks last van borderlineverschijnselen. Medicatie ondersteunt maar vangt nooit alles op dus in een vorige relatie had ik er wel degelijk nog last van. Zo iemand moet ik niet hebben, die dat soort dingen in mij bovenhaalt of versterkt. Ik moet iemand hebben die juist het goede in mij bovenhaalt en voor wie mijn mening niet alleen telt maar waar ook nog wel eens wat mee wordt gedaan. Gun ik jou ook.
En nog voor me zingen ook, super!!!
Intiem, wat het huishouden betreft: ik ga gewoon verder met de dingen die ik nog niet heb kunnen doen de afgelopen tijd, wat wel is blijven liggen maar niet zo opviel in het geheel. Dan komt ook echt alles aan de beurt en doe je niet steeds dezelfde dingen terwijl de rest wel langzaam aan het vervuilen is. Het valt me ook echt mee hoe het er na het feestje uitziet hoor. We hebben het met zijn allen eigenlijk wel zo'n beetje bijgehouden.
Kat, trap niet in die val van teruggrijpen naar exen of types waar je instinctief al van aanvoelt dat het uiteindelijk niets gaat worden als je echt naar je innerlijk en impulsieve gedachten luistert. Beter in je hoofd vormen hoe je partner moet zijn en met jou om moet gaan en wat je echt wilt in een relatie en geloven dat je dat tegen gaat komen. Zo zag en voelde ik het en ik heb nu echt een veel betere relatie gekregen met een 'nieuw' iemand dan ik ooit heb gehad. Met hem heb ik eigenlijk nauwelijks last van borderlineverschijnselen. Medicatie ondersteunt maar vangt nooit alles op dus in een vorige relatie had ik er wel degelijk nog last van. Zo iemand moet ik niet hebben, die dat soort dingen in mij bovenhaalt of versterkt. Ik moet iemand hebben die juist het goede in mij bovenhaalt en voor wie mijn mening niet alleen telt maar waar ook nog wel eens wat mee wordt gedaan. Gun ik jou ook.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
dinsdag 5 februari 2008 om 14:56
Kat, een tijdje single is soms ook erg goed voor je. Heb zelf die periodes nooit erg gevonden. Vond het vaak juist makkelijker dan een relatie hebben.
Je zegt dat je onstabiel bent door o.a. de medicijnen, slik je ze nog maar pas dan?
Lin, wat een goed nieuws! Super. Kun je lekker eerder aan de slag dan verwacht.
Je zegt dat je onstabiel bent door o.a. de medicijnen, slik je ze nog maar pas dan?
Lin, wat een goed nieuws! Super. Kun je lekker eerder aan de slag dan verwacht.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
dinsdag 5 februari 2008 om 19:40
@ Shala: dit is pas de derde week, dus het inderdaad nog maar net.
Ik vind het heel moeilijk. Aan de ene kant weet ik dat even lekker single zijn prima is, anderzijds: lekker kleffen met vriendlief (Ik ben niet van de ONS's en dergelijke) vind ik ook wel fijn.
Maar goed, nu eerst lekker met mezelf aan de slag!
Ik vind het heel moeilijk. Aan de ene kant weet ik dat even lekker single zijn prima is, anderzijds: lekker kleffen met vriendlief (Ik ben niet van de ONS's en dergelijke) vind ik ook wel fijn.
Maar goed, nu eerst lekker met mezelf aan de slag!
dinsdag 5 februari 2008 om 21:50
Shahla fijn dat je verjaardag een leuk feestje was! Dus jij bent er ook zo 'e'en, die het maar eens in de zoveel keer viert..?
Lin wat een goed nieuws joh. Idd perfecte timing. Hoe is het nu bij je? Ik hoop rustig nog.
Ik heb hetzelfde als jij Shahla, een erg stabiele partner, waardoor ik ook minder last heb van bepaalde heftigheden denk ik als dat ik met iemand anders zou zijn. Zo blij mee. Maar niet alleen daarom natuurlijk.. Ik ben zowiezo erg blij met mijn liefde. Kat, weet niet wat je bedoelt met ONS's..?
Intiem hoe is het? Spannend de uitslag van die testen. Over een paar weekjes dus. Wel een goed idee dat je vriend meegaat. Degene die de uitslag bespreekt zal ook wel subtiel te werk gaan hoor denk ik, dus volgens mij hoef je daar niet echt zorgen over te maken. En goeie tip gaf iemand om je vriend alvast wat ' voor te praten'.
Ik had vandaag een rustige dag. Morgen komt een vriendin langs, dat vind ik erg leuk. Ik ben wel een beetje gestresst. Alsof ik teveel afspraken heb, teveel aan mezelf voorbij ga. Als ik maar iets te veel dingen op mijn ' to do' lijstje staan voelt het niet goed. Ook opmijn werk zat ik gisteren mijn tranen weer weg te proppen. Weet niet echt waar het aan ligt. Het gata dus een beetje wisselend. Soms voel ik me ook wel okee eigenlijk.
Liefs!
Lin wat een goed nieuws joh. Idd perfecte timing. Hoe is het nu bij je? Ik hoop rustig nog.
Ik heb hetzelfde als jij Shahla, een erg stabiele partner, waardoor ik ook minder last heb van bepaalde heftigheden denk ik als dat ik met iemand anders zou zijn. Zo blij mee. Maar niet alleen daarom natuurlijk.. Ik ben zowiezo erg blij met mijn liefde. Kat, weet niet wat je bedoelt met ONS's..?
Intiem hoe is het? Spannend de uitslag van die testen. Over een paar weekjes dus. Wel een goed idee dat je vriend meegaat. Degene die de uitslag bespreekt zal ook wel subtiel te werk gaan hoor denk ik, dus volgens mij hoef je daar niet echt zorgen over te maken. En goeie tip gaf iemand om je vriend alvast wat ' voor te praten'.
Ik had vandaag een rustige dag. Morgen komt een vriendin langs, dat vind ik erg leuk. Ik ben wel een beetje gestresst. Alsof ik teveel afspraken heb, teveel aan mezelf voorbij ga. Als ik maar iets te veel dingen op mijn ' to do' lijstje staan voelt het niet goed. Ook opmijn werk zat ik gisteren mijn tranen weer weg te proppen. Weet niet echt waar het aan ligt. Het gata dus een beetje wisselend. Soms voel ik me ook wel okee eigenlijk.
Liefs!
dinsdag 5 februari 2008 om 22:58
Oh, ONS valt onder dezelfde categorie als rode duivels IRL BTW, klussen en hubbie?? Ben nog een beetje analfaforumbeet.
Ha Robin, fijn om even je "stem" te horen haha. Ik ga waarschijnlijk de tip van Shahla wel toepassen (beetje voorbereiden), hoewel ik hoop op de voorzichtigheid van de mensen met wie ik het gesprek heb. Dat zijn mijn eigenlijke peut en de psycholoog die het onderzoek leidt. Maar nu werd door mijn peut weer gesproken over een psychologisch onderzoek. Dus weet nou helemaal niet of dat dan hetzelfde is als een psychiatrisch onderzoek? Nou ja, maakt ook niet zoveel meer uit. Ik ben in mijn hoofd allang niet meer zo bezig met 'wat heb ik nou' en veel meer met 'wat kan ik nog'. Kortom, wat zijn verstandige en onverstandige stappen voor mij op bijvoorbeeld gebied van samen wonen, kind(eren), werken, etc.
En het klinkt errug herkenbaar hoor, jullie grote vraagtekens bij het "hoe doen anderen dat nou?????". Hier hetzelfde en vaak vraag ik het zelfs. Wil dan gewoon bijna letterlijk weten hoe anderen hun leven inrichten, wat ze per dag doen en waarom en hoe. Ik ben dus erg veel aan het peilen (en jammergenoeg mezelf dus ook aan het vergelijken) tot op de stomste dingen aan toe (wanneer doe je boodschappen, hoe doe je dat, wanneer maak je schoon, hoe vaak, hoeveel vrije dagen heb je, wat doe je dan, ben je 's avonds nou elke avond met administratie bezig, wanneer doe je dat, etc.) Want ik kan mij gewoon niet voorstellen dat ik al die dingen ingepland krijg zonder over mijn kop te gaan en ben altijd zo verbaasd als anderen dat doen.
Voorbeeldje: mijn zusje had ik getipt (dacht ik) dat het zo onwaarschijnlijk verschrikkelijk heerlijk is om 1 x in de 2 weken iemand te hebben die komt helpen schoonmaken (zoals ik dus heb). En zeker aangezien zusje full time werkt en ik me dus kan voorstellen dat ze helemaal vast moet lopen haha. Zegt zusje lief, ja maar wat moet ik dan doen als ik vrij ben???!!!??? Dan heb ik helemaal het gevoel van laat ik maar weer gaan werken want verveel me zo.
GROTE HUH?
Zusje wappert dus in anderhalf uur (naar eigen zeggen) door hun (2 keer zo grote!) huis en de boel is aan kant. Wis en Waarempel, de wereld is oneerlijk verdeelt ; )
KatB, lekker uitgewaaid met de honden?
Robin, als je dat gevoel hebt, dan is er maar 1 antwoord: strepen in je agenda of afspraken beperken. Dat overkomt mij ook op zeer gezette tijden (heb ik dan niet in de gaten gehad) en dan ga ik strepen en afspraken afzeggen. Lullig, maar wel nodig. Vaak ben ik er dan na een weekje wel weer een beetje bovenop en begin ik weer voorzichtig met de plannen. Totdat ik weer moet strepen.
Ga je strepen nu? Even goed luisteren naar mama Intiem he : )
Doe rustig aan meisje
Lin, durf niet zo goed veel moeilijke dingen te vragen en ik weet ook niet zo geod of je daar wel of geen behoefte aan hebt. Tis niet dat ik verstoppertje wil spelen voor jouw situatie. Geef je het zelf aan waar je behoefte aan hebt?
Shahla, ik ben niet single, maar kan me voorstellend dat dat best lekker is. Vanavond ben ik vriend en kind vrij en da's...heerlijk!
Ha Robin, fijn om even je "stem" te horen haha. Ik ga waarschijnlijk de tip van Shahla wel toepassen (beetje voorbereiden), hoewel ik hoop op de voorzichtigheid van de mensen met wie ik het gesprek heb. Dat zijn mijn eigenlijke peut en de psycholoog die het onderzoek leidt. Maar nu werd door mijn peut weer gesproken over een psychologisch onderzoek. Dus weet nou helemaal niet of dat dan hetzelfde is als een psychiatrisch onderzoek? Nou ja, maakt ook niet zoveel meer uit. Ik ben in mijn hoofd allang niet meer zo bezig met 'wat heb ik nou' en veel meer met 'wat kan ik nog'. Kortom, wat zijn verstandige en onverstandige stappen voor mij op bijvoorbeeld gebied van samen wonen, kind(eren), werken, etc.
En het klinkt errug herkenbaar hoor, jullie grote vraagtekens bij het "hoe doen anderen dat nou?????". Hier hetzelfde en vaak vraag ik het zelfs. Wil dan gewoon bijna letterlijk weten hoe anderen hun leven inrichten, wat ze per dag doen en waarom en hoe. Ik ben dus erg veel aan het peilen (en jammergenoeg mezelf dus ook aan het vergelijken) tot op de stomste dingen aan toe (wanneer doe je boodschappen, hoe doe je dat, wanneer maak je schoon, hoe vaak, hoeveel vrije dagen heb je, wat doe je dan, ben je 's avonds nou elke avond met administratie bezig, wanneer doe je dat, etc.) Want ik kan mij gewoon niet voorstellen dat ik al die dingen ingepland krijg zonder over mijn kop te gaan en ben altijd zo verbaasd als anderen dat doen.
Voorbeeldje: mijn zusje had ik getipt (dacht ik) dat het zo onwaarschijnlijk verschrikkelijk heerlijk is om 1 x in de 2 weken iemand te hebben die komt helpen schoonmaken (zoals ik dus heb). En zeker aangezien zusje full time werkt en ik me dus kan voorstellen dat ze helemaal vast moet lopen haha. Zegt zusje lief, ja maar wat moet ik dan doen als ik vrij ben???!!!??? Dan heb ik helemaal het gevoel van laat ik maar weer gaan werken want verveel me zo.
GROTE HUH?
Zusje wappert dus in anderhalf uur (naar eigen zeggen) door hun (2 keer zo grote!) huis en de boel is aan kant. Wis en Waarempel, de wereld is oneerlijk verdeelt ; )
KatB, lekker uitgewaaid met de honden?
Robin, als je dat gevoel hebt, dan is er maar 1 antwoord: strepen in je agenda of afspraken beperken. Dat overkomt mij ook op zeer gezette tijden (heb ik dan niet in de gaten gehad) en dan ga ik strepen en afspraken afzeggen. Lullig, maar wel nodig. Vaak ben ik er dan na een weekje wel weer een beetje bovenop en begin ik weer voorzichtig met de plannen. Totdat ik weer moet strepen.
Ga je strepen nu? Even goed luisteren naar mama Intiem he : )
Doe rustig aan meisje
Lin, durf niet zo goed veel moeilijke dingen te vragen en ik weet ook niet zo geod of je daar wel of geen behoefte aan hebt. Tis niet dat ik verstoppertje wil spelen voor jouw situatie. Geef je het zelf aan waar je behoefte aan hebt?
Shahla, ik ben niet single, maar kan me voorstellend dat dat best lekker is. Vanavond ben ik vriend en kind vrij en da's...heerlijk!
dinsdag 5 februari 2008 om 23:36
Nou ja, hubbie en klussen vind wel heel erg naar hoor, dit is gewoon een afkorting :P BTW vind ik trouwens maar een rare afkorting voor op een forum. Ik denk direct aan Belasting Toegevoegde Waarde. :P
Ja, wel even uitgewaaid. Ik denk dat ik zo maar even met wat opdrachten van de VERS bezig ga, want dat is hier wel voor geschikt.
Ja, wel even uitgewaaid. Ik denk dat ik zo maar even met wat opdrachten van de VERS bezig ga, want dat is hier wel voor geschikt.
dinsdag 5 februari 2008 om 23:44
"Hoe doen die mensen dat allemaal"? Misschien lijkt het maar zo aan de buitenkant? Veel mensen treden niet naar buiten als ze zwak,ziek en misselijk zijn en vuile was wordt in de regel niet buiten gehangen.
Aan de andere kant, heb ik alleen 2 kinderen opgevoed, tegelijkertijd gewerkt en gestudeert....en dan nog het huishouden, de administratie en de rest.....pfffff......hoe deed ik dat????? Zou het nu echt niet meer kunnen...plan niet meer dan 1 a 2 extra dingen op een dag (naast de dagelijkse dingen...koken, beetje opruimen, beetje schoonmaken en de rest). Ik ben nu natuurlijk ouder en mijn lichaam heeft een behoorlijke opdonder gehad met die buikoperatie en mijn conditie is niks. Maar ergens denk ik, als het moet, dan kan ik het wel weer......zoiets?
Robin, zou willen dat ik het leven wat makkelijker voor je kan maken. Ik herken die tranen -van even niet meer kunnen- zo goed. Denk dat intiem gelijk heeft, schrappen wat je kunt schrappen om weer wat energie op te kunnen doen. Lekker bad nemen, boekje lezen. (ik merk terwijl ik dat doe niet eens dat het rust geeft, maar naderhand blijkt het me altijd goed gedaan te hebben) Misschien is het ook een beetje het weer? Hopelijk krijgen we binnenkort weer een beetje zon....doet ook erg goed.
Kat, het verhaal wordt weer een beetje duidelijker (ben nog wel benieuwd naar hoe oud je bent....?) Al blijf ik je reactie op het uitgaan een beetje vreemd vinden, gezien bij borderliners verlatingsangst meestal een groot issue is. Jij was toch ook bezig met de VERS training? Bevalt dat? Blijft raar dat ik maandag al begin...was echt ingesteld op nog minstens een half jaar wachten.
Shalha, ben benieuwd of je kiespijn weer helemaal over is? en of je pms/menstruatieklachten meevallen?
Intiem, heerlijk he, een avondje voor jezelf? Had dat afgelopen zondag...lekker voor mezelf gekookt, precies wat ik wilde....op de bank voor de buis opgegeten en lekker zappen en bouwprogramma's kijken (vind vriend niks).....Ik kan me voorstellen, na al die heftigheid van mij, dat je niet weet wat je er mee aanmoet. Weet ik zelf eigenlijk ook niet zo goed. Ik probeer het allemaal maar een beetje los te laten (al heb ik veel last van angst en spanningsklachten). Ik zal toch eerst moeten herstellen voordat ik weer wat kan gaan nadenken. Afgelopen nacht heb ik voor het eerst sinds tijden een goede nacht geslapen (9 uur aan 1 stuk) dat doet al een heleboel goed. Als ik moe ben, word ik heel snel overgevoelig en emotioneel.....en ik wil nu rustig zijn en me rustig voelen. Ben vanmiddag naar de biep geweest, maar die was dicht i.v.m. carnaval.....tja dat krijg je als je beneden de grote rivieren woont. Dus ik geef het wel aan ( ben gelukkig best wel assertief)
Boschebol enWinniedepoeh...met jullie ook alles goed?
Aan de andere kant, heb ik alleen 2 kinderen opgevoed, tegelijkertijd gewerkt en gestudeert....en dan nog het huishouden, de administratie en de rest.....pfffff......hoe deed ik dat????? Zou het nu echt niet meer kunnen...plan niet meer dan 1 a 2 extra dingen op een dag (naast de dagelijkse dingen...koken, beetje opruimen, beetje schoonmaken en de rest). Ik ben nu natuurlijk ouder en mijn lichaam heeft een behoorlijke opdonder gehad met die buikoperatie en mijn conditie is niks. Maar ergens denk ik, als het moet, dan kan ik het wel weer......zoiets?
Robin, zou willen dat ik het leven wat makkelijker voor je kan maken. Ik herken die tranen -van even niet meer kunnen- zo goed. Denk dat intiem gelijk heeft, schrappen wat je kunt schrappen om weer wat energie op te kunnen doen. Lekker bad nemen, boekje lezen. (ik merk terwijl ik dat doe niet eens dat het rust geeft, maar naderhand blijkt het me altijd goed gedaan te hebben) Misschien is het ook een beetje het weer? Hopelijk krijgen we binnenkort weer een beetje zon....doet ook erg goed.
Kat, het verhaal wordt weer een beetje duidelijker (ben nog wel benieuwd naar hoe oud je bent....?) Al blijf ik je reactie op het uitgaan een beetje vreemd vinden, gezien bij borderliners verlatingsangst meestal een groot issue is. Jij was toch ook bezig met de VERS training? Bevalt dat? Blijft raar dat ik maandag al begin...was echt ingesteld op nog minstens een half jaar wachten.
Shalha, ben benieuwd of je kiespijn weer helemaal over is? en of je pms/menstruatieklachten meevallen?
Intiem, heerlijk he, een avondje voor jezelf? Had dat afgelopen zondag...lekker voor mezelf gekookt, precies wat ik wilde....op de bank voor de buis opgegeten en lekker zappen en bouwprogramma's kijken (vind vriend niks).....Ik kan me voorstellen, na al die heftigheid van mij, dat je niet weet wat je er mee aanmoet. Weet ik zelf eigenlijk ook niet zo goed. Ik probeer het allemaal maar een beetje los te laten (al heb ik veel last van angst en spanningsklachten). Ik zal toch eerst moeten herstellen voordat ik weer wat kan gaan nadenken. Afgelopen nacht heb ik voor het eerst sinds tijden een goede nacht geslapen (9 uur aan 1 stuk) dat doet al een heleboel goed. Als ik moe ben, word ik heel snel overgevoelig en emotioneel.....en ik wil nu rustig zijn en me rustig voelen. Ben vanmiddag naar de biep geweest, maar die was dicht i.v.m. carnaval.....tja dat krijg je als je beneden de grote rivieren woont. Dus ik geef het wel aan ( ben gelukkig best wel assertief)
Boschebol enWinniedepoeh...met jullie ook alles goed?
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
dinsdag 5 februari 2008 om 23:50
@ Lin: ik ben een jonkie, 18. 
Nu moet ik er bij zeggen dat ik, zoals Shahla eerder al zei, waarschijnlijk een muur heb opgetrokken zodat het me niet te veel raakt. Ik moet ook eerlijk bekennen dat ik me heel erg afvraag hoe gek ik was op deze jongen, aangezien mijn andere ex ook nog regelmatig door mijn hoofd spookt.
Ik ben bezig met opdrachten uit de VERS training (de 'echte' training begint pas in maart of in mei) en hoewel het erg confronterend en af en toe ronduit moeilijk is, bevalt het wel. Ik heb het gevoel dat ik echt wat aan mijn problemen dóé en heel vaak had ik dat met die 'babbelsessies' niet. Ik vind het dus een vooruitgang en ik hoop dat het voor jou ook zo werkt.
Nu moet ik er bij zeggen dat ik, zoals Shahla eerder al zei, waarschijnlijk een muur heb opgetrokken zodat het me niet te veel raakt. Ik moet ook eerlijk bekennen dat ik me heel erg afvraag hoe gek ik was op deze jongen, aangezien mijn andere ex ook nog regelmatig door mijn hoofd spookt.
Ik ben bezig met opdrachten uit de VERS training (de 'echte' training begint pas in maart of in mei) en hoewel het erg confronterend en af en toe ronduit moeilijk is, bevalt het wel. Ik heb het gevoel dat ik echt wat aan mijn problemen dóé en heel vaak had ik dat met die 'babbelsessies' niet. Ik vind het dus een vooruitgang en ik hoop dat het voor jou ook zo werkt.
dinsdag 5 februari 2008 om 23:57
Grappig kat, gezien mijn zoon al 20 jaar en mijn dochter al 22 jaar is (jesus wat maakt mij dat een oud wijf....hihi)
Bij mij is juist het probleem dat ik geen muren kan optrekken, mezelf ergens onverschillig onder kan voelen. Als er emotie is, dan is er veel te veel emotie.....Niet alleen in relaties, maar ook in maatschappelijke onderwerpen, politiek, instanties....grrrr (die zijn het ergst). Terwijl ik aan de buitenkant rustig, evenwichtig en wijs kan overkomen, kook ik vaak van binnen.
Woon je al op jezelf? Of nee, gezien je op zoek bent naar je eigen woning...in dat geval, heb je steun aan je ouders? Gezien mijn zoon ook borderlinetrekken heeft, ben ik wel nieuwsgierig (hoewel ik sta te kijken over hoe goed hij met de stressdingen omgaat)
Bij mij is juist het probleem dat ik geen muren kan optrekken, mezelf ergens onverschillig onder kan voelen. Als er emotie is, dan is er veel te veel emotie.....Niet alleen in relaties, maar ook in maatschappelijke onderwerpen, politiek, instanties....grrrr (die zijn het ergst). Terwijl ik aan de buitenkant rustig, evenwichtig en wijs kan overkomen, kook ik vaak van binnen.
Woon je al op jezelf? Of nee, gezien je op zoek bent naar je eigen woning...in dat geval, heb je steun aan je ouders? Gezien mijn zoon ook borderlinetrekken heeft, ben ik wel nieuwsgierig (hoewel ik sta te kijken over hoe goed hij met de stressdingen omgaat)
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
jonkie (ikke 31 
)
woensdag 6 februari 2008 om 00:03
Mijn broer is 31 en mijn zus 34, ik ben dus een heuse nakomer
Ik kon vroeger (Tjezus, nu klink ik als een oud wijf, hihi) iets te goed een muur optrekken. Ik had die muur namelijk altijd opgetrokken. Tijdens mijn eerste-grote-liefde-relatie stortte die muur ineens in en brak de hel los want alle emotie kwam er uit. Nu kan ik zo nu en dan een muur optrekken, maar vaak genoeg ook niet en ga ik er helemaal doorheen.
Ik woon momenteel niet op mezelf. Ik heb een hele lange tijd totaal geen steun gehad aan mijn ouders. Mijn broer bleek al niet in orde te zijn en dan nog een kind... Daar wilden ze in eerste instantie totaal niet aan en ze hebben me dan ook vaak genoeg gekwetst met uitspraken dat ik me maar aanstelde e.d. Pas nadat het zo erg werd dat ik moest worden opgenomen in een observatie kliniek, kregen ze er vrede mee.
Ik merk wel dat ik beter met mijn vader dan met mijn moeder kan praten. Mijn vader is een hele rationele man en juist daar heb ik vreemd genoeg heel veel steun aan. Hij kan me ook beter feedback geven als ik me afvraag of ik wel goed ergens op heb gereageerd. Mijn moeder en ik willen nog wel eens fiks botsen. Zij is heel emotioneel en heeft ook de neiging om alles op zichzelf te betrekken. We lijken helaas op dat punt te veel op elkaar. Maar ik kan nu inmiddels met beiden goed praten.
Ik kon vroeger (Tjezus, nu klink ik als een oud wijf, hihi) iets te goed een muur optrekken. Ik had die muur namelijk altijd opgetrokken. Tijdens mijn eerste-grote-liefde-relatie stortte die muur ineens in en brak de hel los want alle emotie kwam er uit. Nu kan ik zo nu en dan een muur optrekken, maar vaak genoeg ook niet en ga ik er helemaal doorheen.
Ik woon momenteel niet op mezelf. Ik heb een hele lange tijd totaal geen steun gehad aan mijn ouders. Mijn broer bleek al niet in orde te zijn en dan nog een kind... Daar wilden ze in eerste instantie totaal niet aan en ze hebben me dan ook vaak genoeg gekwetst met uitspraken dat ik me maar aanstelde e.d. Pas nadat het zo erg werd dat ik moest worden opgenomen in een observatie kliniek, kregen ze er vrede mee.
Ik merk wel dat ik beter met mijn vader dan met mijn moeder kan praten. Mijn vader is een hele rationele man en juist daar heb ik vreemd genoeg heel veel steun aan. Hij kan me ook beter feedback geven als ik me afvraag of ik wel goed ergens op heb gereageerd. Mijn moeder en ik willen nog wel eens fiks botsen. Zij is heel emotioneel en heeft ook de neiging om alles op zichzelf te betrekken. We lijken helaas op dat punt te veel op elkaar. Maar ik kan nu inmiddels met beiden goed praten.
woensdag 6 februari 2008 om 00:24
hihi intiem.....een beetje ervan snoepen kan toch wel? Kun je morgen uitslapen of moet je er vroeg uit? Even helemaal kunnen doen wat je zelf wilt, en niet geinterumpeerd (?) worden, zorgt ook voor veel rust.
Kat, moeilijk voor je. Maar gevoel voor humor heb je in ieder geval...is heel belangrijk. Moeder/dochters is sowieso lastiger (vind ik), want ze lijken op zoveel fronten al veel op elkaar (alleen al dat ze hetzelfde geslacht hebben). Als je al een opname achter de rug hebt, moet het behoorlijk heftig zijn geweest al. En aangezien ik ook een ouder ben, kan ik me ergens ook wel voorstellen dat het voor je ouders ook moeilijk moet zijn. Soms is het niet een kwestie van er niet aan willen, maar er niet aan meer kunnen. Dat doet btw (sorry) niets af aan hoe kwetsend dat voor jou moet zijn.
Kat, moeilijk voor je. Maar gevoel voor humor heb je in ieder geval...is heel belangrijk. Moeder/dochters is sowieso lastiger (vind ik), want ze lijken op zoveel fronten al veel op elkaar (alleen al dat ze hetzelfde geslacht hebben). Als je al een opname achter de rug hebt, moet het behoorlijk heftig zijn geweest al. En aangezien ik ook een ouder ben, kan ik me ergens ook wel voorstellen dat het voor je ouders ook moeilijk moet zijn. Soms is het niet een kwestie van er niet aan willen, maar er niet aan meer kunnen. Dat doet btw (sorry) niets af aan hoe kwetsend dat voor jou moet zijn.
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
woensdag 6 februari 2008 om 10:36
Toen jullie nog lekker aan het posten waren, lag ik al op één oor.
Helemaal gevloerd. Heb voornamelijk lichamelijke klachten dit keer. Moe, buikpijn, koppijn, last van mijn rug. Vandaag is het vooral moe.
En nee, kiespijn heb ik niet meer. Maandag zit ik ook weer bij de tandarts.
Heb twee dagen zo goed als niks gedaan en wil het vandaag weer wat op beginnen te pakken. Tot nu toe een was aan het draaien, nog wat was opgehangen en een was van de lijn gehaald. That's it zo'n beetje maar als je 's morgens meteen begint, heb je wel de meeste kans dat je de rest van de dag ook nog wat uit gaat voeren op dat vlak.
Heb nog niks gehoord van de keuring die ik moet maar kan evengoed zijn dat er vanmiddag een brief over op de mat valt. We zien het wel.
Ik had mijn verjaardag al in geen járen meer gevierd. Het interesseerde me echt geen jota. Het was pas eigenlijk twee weken voor het zover was dat ik dacht: zal ik toch..? En ik vond het een succes, ook het eten wat ik had gemaakt voor zeven personen, degenen die overbleven tegen etenstijd.
Mijn ouders blijkbaar ook want die wilden het recept hebben haha.
Mijn moeder was gewoon aardig. Dat kan ze soms ook heel goed zijn.
Ik denk ook omdat ik het nu precies heb gedaan zoals in haar straatje past.
Niet vanwege haar natuurlijk dat ik het zo heb gedaan. Ik doe dat alleen als ik dat zelf op kan brengen omdat ik het dan ook wil. Maar goed, het geeft wel weer aan dat haar liefde niet zo onvoorwaardelijk is. Maar soit, het was een hartstikke leuk dag en daar ging het om.
Ben je nog lang wakker gebleven, intiem?
Fijn dat je dat dagje had, Lin.
Robin, gaat het weer?
Nou, de energie is op. Ga weer even op één oor. Later meer.
Helemaal gevloerd. Heb voornamelijk lichamelijke klachten dit keer. Moe, buikpijn, koppijn, last van mijn rug. Vandaag is het vooral moe.
En nee, kiespijn heb ik niet meer. Maandag zit ik ook weer bij de tandarts.
Heb twee dagen zo goed als niks gedaan en wil het vandaag weer wat op beginnen te pakken. Tot nu toe een was aan het draaien, nog wat was opgehangen en een was van de lijn gehaald. That's it zo'n beetje maar als je 's morgens meteen begint, heb je wel de meeste kans dat je de rest van de dag ook nog wat uit gaat voeren op dat vlak.
Heb nog niks gehoord van de keuring die ik moet maar kan evengoed zijn dat er vanmiddag een brief over op de mat valt. We zien het wel.
Ik had mijn verjaardag al in geen járen meer gevierd. Het interesseerde me echt geen jota. Het was pas eigenlijk twee weken voor het zover was dat ik dacht: zal ik toch..? En ik vond het een succes, ook het eten wat ik had gemaakt voor zeven personen, degenen die overbleven tegen etenstijd.
Mijn ouders blijkbaar ook want die wilden het recept hebben haha.
Mijn moeder was gewoon aardig. Dat kan ze soms ook heel goed zijn.
Ik denk ook omdat ik het nu precies heb gedaan zoals in haar straatje past.
Niet vanwege haar natuurlijk dat ik het zo heb gedaan. Ik doe dat alleen als ik dat zelf op kan brengen omdat ik het dan ook wil. Maar goed, het geeft wel weer aan dat haar liefde niet zo onvoorwaardelijk is. Maar soit, het was een hartstikke leuk dag en daar ging het om.
Ben je nog lang wakker gebleven, intiem?
Fijn dat je dat dagje had, Lin.
Robin, gaat het weer?
Nou, de energie is op. Ga weer even op één oor. Later meer.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
