Borderline en aanverwante zaken II

Moge!



zo voel mij vandaag weer 'normaal' hoor :D

was inderdaad iets te veel van het goede denk ik! haha (tja blond he :P) kan gelukkig geen kwaad.



vandaag de tweede dag aan de lexapro.

wat ik nu doe ik neem in de ochtend de ad en seroqeul, en voor t naar bed gaan, als ik niet moe ben een halve oxazepam.

ik moet toch ooit in een normaal rite komen tenslotte.

zal wel zien hoe het werken gaat.



ik vind zowieso prettig als ik op vaste momenten wat moet doen, ik vergeet t anders geheid. de seroquel pas nemen (of de oxazepam)als ik het nodig heb gaat denk ik (nog niet)werken. ik ben helemaal niet in staat om te bedenken wanneer t escaleerd (dat komt pas achter af)



ik lees heel veel negatieve reacties her en der over medicatie. heel veel antie. ga eerlijk gezegd wel twijfelen. maar ja er zelf uit komen lukt niet, en proberen kan geen kwaad. als mijn wereld iets minder grauw word ben ik allang blij :D

Kreeftje, leuk dat je er weer bent. Veel plezier in Turkije! Als het tenminste doorgaat, ik hoop het voor je.



Ik zou ook graag je achtergrond willen weten Demichaelis. Misschien is dat wat meer onderbouwing voor je stukjes.

Ik ben in principe ook van mening dat je medicijnen pas moet gaan nemen als je echt niet meer anders kunt. Ik heb psychologie gestudeerd en zelf ook al lange tijd psychotherapie, dus weet dat je met goede gesprekken veel verandering kunt bereiken, ook bij borderline-kenmerken. Niet makkelijk en niet snel, maar met kleine stapjes. Ik had zelf echter vorig jaar dat alles zo zwart was. Ik wist niet meer hoe daaruit te komen en het interesseerde me ook niet meer. De antidepressiva heeft me toen echt dat duwtje in de rug weer gegeven om weer verder te willen 'vechten'.



Dat heel depressieve is wel minder nu. Al heb ik nog wel de stemmingswisselingen, waarbij ook de enorm depressieve buien kunnen horen. Dus ik twijfel soms wel of ik weer zonder zou kunnen, maar desijds hielp het me echt.



Shahla, wat een verhaal. Ik voel met je mee. Mijn vriend heeft kinderen die vaak bij ons zijn, die ik al ken van kleins af aan. Ik hou van ze zoals van eigen kinderen. Ik kan me je verdriet dan ook voorstellen, (al ken ik deze problemen niet). Vooral het gevoel dat je zo zou willen dat dat hij gelukkig wordt, zich veilig voelt, je zou hem altijd willen beschermen.. Een jongetje die ik ken (van 10) heeft ook zo'n training gedaan via school. Heeft hem erg veel geholpen. Wie weet is dat wel een optie ja.

Waar hij zo te lezen echt baat bij heeft is een veilige gestructureerde omgeving. Hopelijk komt hij op zo'n school terecht. Je zorgen over de toekomst zijn te begrijpen, maar ik zou niet te ver vooruit kijken. Daar ben ik mezelf ook aan in het trainen, dat maakt dat je doelen ook haalbaarder zijn.

Heb je nog meer kinderen. Ja toch Shahla? Gaat het goed met hen?

Succes met werken morgen. Spannend joh. Erg fijn dat je zoiets gaat doen. iets voor jezelf, zonder echte verplichting. Hopelijk heb je het naar je zin daar.



Ik heb wat mindere dagen (de bekende ups en downs he). Ik ben ook erg moe, slaap heel erg veel. Het heeft wel verband met de pijnklachten die ik heb, die zijn hevig op het moment. Daar word ik moedeloos van en soms bang voor de toekomst. Vandaar dat ik ook alle zeilen bij zet om te proberen het bij de dag te bekijken: hoe voel ik me vandaag, wat ga ik vandaag (en misschien morgen) doen? (in plaats van: wat wil ik met mijn leven..)

liefs Robin

hoi,



ik meld me ook maar eens weer, maar nu onder een andere nick trouwens.

Mijn vriend heeft borderline en dat geeft problemen in de relatie. Ik weet hier zijn veel vrouwen die borderline hebben, maar is er ook iemand met een mannelijke partner die borderline heeft?

Ik begrijp dat je op basis van de ervaringen hier (meningen) twijfelt. Probleem is dat mensen waar het echt goed mee gaat niet zoo vaak op een forum zullenzijn dan mensen waarmee het minder goed gaat. Die zijn namelijk nog zoekende.

Tweede punt is dat veel mensen met een stoornis anti zijn, omdat het vaak al erkenning van hun stoornis wordt gezien, dat er echt iets aan ze mankeert.

Vanochtend had ik een man, kwam voor zijn ex-vrouw (al 12 jaar gescheiden). Ze is bipolair. Met medicatie gaat het prima. heel verhaal...in elk geval stopt ze altijd eens met de medicatie, overtuigt dat ze het zelf kan. gevolg is in haar geval vaak een manie met alle gevolgen van dien. Zijn leven was een ramp, werken ging bijna niet meer, haar leven is dat ook. het is geen moedwil, het is onderdeel van haar stoornis. Geeft wel aan hoe goed medicatie werken kan. Nu is het weer mis en hij wil haar ook, na 12 jaar scheiding helpen. Maar daar kan ik natuurlijk niets aan doen...Hij mag alleen wat voor haar doen (bemiddelen) als zij er toestemming voor geeft...



Het erkennen van een stoornis is vanzelfsprekend pijnlijk maar geen goede reden. Ontkennen of het anders willen of willen dat het anders kon (de feiten omdraaien: "omdat ik het wil kan het ook") is het pad dat in 20% van de gevallen tot zelfmoord leidt..in de meeste andere gevallen leidt het tot een verslechtering.

Effexor (hoge dosis), hoge dosis prozac, lamotrigine (of andere stemmingsstabilisators) en soms anti-psychotica hebben vaak een prima uitwerking.

Soms ook niet, dus de negatieve verhalen hier zijn niet gelogen en dat wil ik ook niet impliceren.

Maar je mist het overzicht van een groep mensen, zoals in onderzoek, waarbij 100 of wel 1000 mensen worden onderzocht. Zo wordt er een objectief beeld gevormd en kun je zeggen dat het in (bijv) 75% van de mensen voor die en die klacht een significante verbetering gaf.

Hier is alle objectiviteit weg, omdat je geen benul hebt van wie wat schrijven. Gaat het hier om de 20-25% waarbij medicatie averechts werkte??? Je weet dit niet en je krijgt hier denk ik een verkeerde indruk.



Verder punt is (zeker in borderline) het voorschrijven van niet-werkende medicatie (Seroxat doet vaak niks) of zelfs tegenwerkende medicatie (benzodiazepinen). Ook wordt er vaak een te lage dosis voorgeschreven. Heb je wel de bijwerkingen, maar niet de volledige werking.

Zo las ik wat over "maar liefst 150 mg Efexor". Echt werken doet het in borderline pas bij 300-450 mg. De standaard reactie op zo'n dosis is dat mensen van hun stoel stuiteren of boos zijn, het onverantwoord of belachelijk vinden. Feit is dat dit vaak nodig is en zelfs dat je onder die waarde niet de volledige werking van efexor zal hebben.

Bij depressies is de dosis veel lager. Maar dat is omdat een depressie geen borderline is.

Przac? 80 tot wel 120 mg! Ook nu verwacht ik weer boosheid etc. Ik kan het je laten zien op internet...als een lagere dosis goed werkt?? Prima.

Maar niet sstoppen bij 40-60 mg.



Bijwerkingen etc: de kans erop neemt toe bij een hogere dosis. Zolang de voordelen opwegen tegen de nadelen, is er geen probleem. Bovendien gebeurt ophogen mbv je arts.......die jammergenoeg heel vaak niet hoger gaat dan de hoeveelheid die standaard voor depressies wordt voogeschreven. Veilig en vaak niet zo nuttig dus....



Afijn: medicatie is in mijn ogen onontbeerlijk, helpt vaak en soms ook niet. Daarbij een goede therapie en je kunt daarna soms minderen met de medicatie. Dat zijn de feiten, de verhalen hier zijn grootendeels anecdotisch en de echte ervaring van een persoon. Maar het zegt niets over de gemiddelde effectiviteit en bijwerkingen van een middel.

Demichaelis, ik zou nog steeds graag willen weten wat jouw functie is. Ben je arts/ psychiater of onderzoeker of iets anders?

Aan kreeftje1985. Homeopathie en zelfgenezende werking...ik heb daar nog nooit een bewijs van gezien dat het werkt in Borderline of andere stoornissen.

Klassieke homeopathie pretendeert dat het bij de sterkste verdunning het beste werkt. Er zit dan van de werkzame stof geen molecull meer in, in essentie bestaat het menegsel dan voornamelijk uit bijv. alcohol. Nee, ik geloof niet dat iets werkt als er geen werkzame stof in zit. Klinkt als het frietdieet, waarbij geldt dat hoe meer fiet je eet hoe meer je afvalt (ik verzin maar iets)..Geloof jij het? Ik niet.

Ik geloof wat onderzocht is. Dat er onderzoek is wat niet deugt, klopt. Maar daarmee is niet al het onderzoek slecht en zelfs het meeste onderzoek goed.

Als iemand een keer uit zijn vel springt heeft ie ook nog geen anti sociale persoonlijkheidsstoornis. Dat er een keer wat mis gaat, betekent niet dat de persoon slecht is in zijn geheel of vaak. Dat deugdelijk onderzoek soms toch tot verkeerde conclusies komt, wil niet zeggen dat al het onderzoek dan maar niet betrouwbaar is. Dat is een ongenuanceerd gedachte.

Meerdere onderzoeken en praktijk ervarigen va nborderline specialisten geeft aan dat benzodiazepines averechts werken in borderline. Dat is voor mij genoeg en voor sommige artsen in NL ook.

Dat medicatie keer op keer bewijst goed te werken in tientalle onderzoeken in ik weet niet hoeveel landen, zegt ook genoeg. Meer (watmij betreft) dan zaken die in theorie mooi klinken, maar nooit bewezen zijn.

@deMichaelis.



ik zou ook graag weten hoe jij aan die kennis komt?  en wat weet je over een relatie waarvan de man borderline heeft en waarbij kinderen zijn?

ik durf eigenlijk niet zo goed te reageren op M.... (sorry vergeten)

ik ben tenslotte nieuw op dit topic, ik heb ook niet alles doorgelzen.



maar wat hebben wij aan deze kennis? dat een medicijn ook niet kan werken, dat weet denk ik iedereen wel. het gaat er toch om dat t voor de mensen hier werkt? en wanneer t niet werkt voor de 1 het als nog kan werken voor de ander. iedereen hier heeft medicatie onder begelijding van een arts, en nou ja misschien zijn ze niet allemaal even goed op de hoogte en misschien proberen ze t zo 'veilig' mogelijk te houden, als het werkt werkt het en zo niet zoek je wat anders.



nou ja in ieder geval ik ben wel benieuwd wat je wil bereiken met je berichten.



zal ik mij trouwens netjes voor stellen

gigaluilak, heb 2 kinderen ben getrouwd werk 3 dagen in de week en vanaf sept ga ik 1 dag in de week naar school. ik heb bps en een depresie. mijn therapie bestaat in eerste instantie uit medicatie voor de depresie en rust in mijn hoofd creeen en verder krijg ik begeleiding van maatschappelijkwerk om mijn leven weer op de rails te krijgen. pas daarna volgt (eventueel) therapie.

ik weet nog niet zo goed wat ik aan moet met mijn 'stempel' hou het voor als nog angstvallig voor mij.

Kennis= onderzoek + praktijk ervaringen.



Borderline mannen zijn schaars. De gedahcte is dat anti sociale persoonlijkheidsstoornis de mannelijke uitvoering van borderline is. Is in mijn ogen een theorie. Ik ben niet bekend met onderzoek naade hersenen in die mannen. Beetje een onontgonnen gebied, als ik zo oneerbiedig mag zijn dit te zeggen. Wat is je vraag? Ik kan kijken wat ik erover weet. Ik kan nu zeggen: niet zoveel.

Aangaande medicatie en werking: never change a winning team. Maar wat is werken. Zorgt bijv. Xanax voor rust en ontspanning. Ja, in eerste instantie wel. Zorgt het voor een toename van onbeheerst gedrag, uitspattingen, impulsiviteit. Ja, ook. Maar omdat dit niet zo vreemd is in borderline wordt dit door een arts niet herkend als bijwerking van een benzodiazepine. Dus blijft men die geven, met alle gevolgen van dien. Puur omdat de arts denkt: spanning=benzo.

De spaning komt in borderline niet voort uit dezelfde redenen als bij een spanningsstoornis. Daarin werkt Xanax prima en zonder de gevaarlijke bijwerking. De arts pakt dus de oorzaak niet aan, maar let teveel op het symptoom. Deels is dit wel oke, maar voor een aantal zaken dus niet.

Niets vreemds aan: in PTSS geldt exact hetzelfde verhaal. Benzo's verergeren de klachten.

Seroxat is ook zoiets...het zijn allemaal SSRI's (prozac, setraline, Seroxat en co.) maar ze hebben niet dezlefde affiniteit voor de receptoren waar ze zich op richten. Seroxat is om o.a die reden nogal ineffectief. Maar hele volkstammen die dat gebruiken omdat men het voorschrijft.



Je arts is vaak ook beinvloed. Niet door goed onderzoek, maar wel door goede marketing. Datkun je mooi lezen in boeken van onderzoeksjournalisten. Maar ook een boek als The constant Gardener is een roman die op warheid gebaseerd is.



BEnzo's en borderline lijken hand in hand te gaan. Dat vind ik bina shockerend. Niet alleen vanwege de ernstige bijwerking, maar ook omdat het afhankelijk maakt. Iets waar borderliners in de regel gevoeliger voor zijn dan andere mensen.



Als je de juiste hoeveelheid Effexor, PRozac en/of lamictal krijgt (is maar een voorbeeld) verdwijnen de spanbningsklachten ook, de stemmingswisselingen etc (deels of geheel). Mijn doel is dus mensen wakker te maken, je leven kan echt beter worden maar alleen met de juiste medicatie en de juiste therapieen (cognitieve vormen, dialectische gedragstherapie). Juist het lsikken van ineffectieve geneesmiddelen zal bijdragen aan de afkeer, omdat het nie tof zelfs averechts werkt. Dat vind ik zonde.



En nee: je kunt niet zeggen dat ieder mens anders is en dus dat het wel kan werken. Borderline is heteorgeen maar heeft een gezamelijke oorzaak. De belangrijkste lijkt te zijn dat hier meer dan depressie serotonine een grote rol speelt. Er is wat bewijs (maar misschien niet veel) dat benzo's niet alleen op de gaba receptoren werkt (wat oke is) maar ook minder serotonine beschikbaar maakt in het systeem. En dat kan iemand met borderline absoluut niet gebruiken. Laatik het extreem stellen: voor borderline is het niet zo nuttig om een bloedverdunner te nemen als ie geen probleem met zijn bloed heeft. Het heeft geen nut om iets te slikken wat te vaak niet werkt.

jemineetje, wat wordt hier veel geschreven inene! kan het allemaal niet bijhouen hoor als jullie in dit tempo doorgaan:D.

Ook een paar nieuwe namen? Nou, welkom zou ik zeggen. Stort hier je leuke en minder leuke dingen maar neer.



Demichaelis, ik ben het inderdaad eens met mijn mede digindinnetjes, stel jezelf even voor. Dat werkt een stuk verhelderend en geeft ook inzicht hoe je aan die kennis bent gekomen.

Overigens heb ik onlangs gelezen dat er net zoveel mannelijke als voruwelijke borderliners zijn, alleen wordt de diagnose bij een man minder snel gesteld. Omdat men de agressievere (boosheid etc.) kant bij een man meer als normaal bestempeld en als vrouw ben je al snel een hysterisch wijf.



Qua medicatie, ik heb nu een zeer hoog gedoseerde pil met St Janskruid, maar ik merk nog niks. Misschien een beetje te snel om dat te verwachten binnen 2 weken, maar ik had toch wel gehoopt dat ik onderhand resultaat zou kunnen merken. Dus mijn motivatie om dat te slikken verdwijnt weer snel.



Verder heb ik het druk met klussen en tussendoor veel slapen (moeeeee) en morgen is dochter jarig. 2 Vingertjes groot alweer  (ohwjee wat gaat het snel in combi met een trotse mama). Inhoudelijke reacties komen wel weer. Ik hoop snel, want ik en jullie maken een hoop mee. Maar heb geen puf om teveel inhoudelijk te reageren. Eerst het grootste klus en sloopwerk afhebben.

Bedankt voor jullie welkomstberichtjes! Ik weet eigenlijk nog niet zo goed wat ik hier precies wil schrijven, maar ik zal er vanzelf wel inrollen ;) die eieren komen vanzelf:P



Om op de medicijndiscussie te reageren: 2 jaar geleden ben ik begonnen met 25 mg Zoloft. Dit is later opgebouwd naar 50 mg. Toen ik dacht dat ik vast wel zonder medicijnen kon (de bekende valkuil) ben ik gestopt (op eigen houtje, heel onverstandig). Ik heb toen een jaar lang zonder medicijnen gedaan, maar ik gleed steeds verder af. Op het laatst zag ik het werkelijk niet meer zitten en heeft mijn vriend me bijna gedwongen naar de huisarts gegaan. De huisarts was ervan overtuigd dat ik nou eenmaal een piekeraar ben en dat ik dat moet accepteren, maar bij volhouden van mijn kant heeft hij me toch naar de psychiater gestuurd. De psychiater heeft me vervolgens opnieuw 25 mg Zoloft voorgeschreven. Het gaat nu een stuk beter, maar waarschijnlijk wordt de dosis toch verhoogd. Morgen opnieuw naar de psychiater, ik ben benieuwd wat hij ervan vindt:)



Groetjes, doortjepoortje

Ik irriteer me aan de betweterigheid van Demichaelis, alhoewel haar / zijn verhalen goedbedoeld zullen zijn.

Ik ben potverdorie (ook) een ervaringsdeskundige en heb nu zo'n 22 jaar heel wat therapieën, therapeuten en medicijnen voorbij zien komen, ik heb eigenlijk helemaal geen behoefte om van jou te moeten lezen hoe ik het een en het ander aan zou moeten pakken. En nog eens wat: ik heb zelf in de psychiatrie gewerkt, een leek hoef je me echt niet te noemen.

Het is natuurlijk belachelijk dat ik volgens jou te weinig Efexor zou slikken, nou pardon, ik ben blij met mijn 150 mgr per dag, en doet 'het' er goed op! Ik moet er niet aan denken zoveel mgr. te moeten slikken waar jij het over hebt. Weet je wel wat voor impact dat op je kan hebben? Nee dus.

En hoezo zou het met mensen die veelvuldig op een forum zitten niet goed gaan? Gaat het dus met jou ook niet goed? Want we lezen je regelmatig.

Zo, dit wilde ik even kwijt.



Vandaag een kutdag, mijn moeder is opgenomen in het ziekenhuis en daar ben ik de hele dag geweest. Gadverredamme, wat een klotezooi. Jullie lezen, ik moet even razen en tieren, dan gaat het wel weer. Maar voor vandaag heb ik het helemaal gehad...

Wil ik lekker douchen, kom ik erachter dat eerst al mijn ondergoed nog in de droger moet, kan ik daar op gaan zitten wachten. En de afwas staat er nog, ik ben moe in mijn hoofd, er is niks leuks op televisie: kortom, vandaag kommer en kwel in huize Jorinde. Maar we houden de moed erin:

En dan nog wat: als je echt een professional was, zat je hier niet zo knullig je theorieën en inzichten te verkondigen op een Vivaforumpje, maar had je ons allang verwezen naar een of ander (medisch) tijdschrift of een bepaalde site daarvan waar we het een en ander konden vinden om eens te laten lezen aan onze psychiater die ons de oxazepammetjes voorschrijft.

Inderdaad! Jeetjemineetje, ik krijg de kriebels van je stukjes m.. nogwat.

Praat ten eerste gewoon normaal nederlands, het lijken wel geknipte stukjes uit een universitair boek ofzo!

En stel je gewoon voor!

Ik weet dat er ook onderzoeken zijn die vast en zeker kloppen.

Maar denk je dat alle Homeopaten zomaar wat doen? Dat het allemaal niet helpt? Dat al de mensen die daar komen alleen maar denken dat het helpt en dat verzinnen?

En een homeopatisch middel geeft geen stoffen die je genezen, maar het zet je lichaam aan tot zelfgenezing! Dus uiteindelijk doet je lichaam het.

Als ik telkens een blaasontsteking heb en ik ga naar de huisarts, krijg ik telkens een antibioticakuur. Daar gaat het inderdaad mee weg, maar goed en dan? Dan weet je nog niet waar het vandaan komt, want het komt steeds weer.

Een homeopaat zal kijken naar hoe het komt en pakt de oorzaak eerst aan.

Je lichaam kan veel zelf.



Je houd je alleen maar vasthouden aan wat je leest uit onderzoeken.

Ik ben ervan overtuigd dat er dingen zijn die je niet kan waarnemen.....

Dus blijf vooral lekker eigenwijs, door je vast te houden aan alleen dingen wat er onderzocht is!

Sorry hoor, maar het irriteert me!



Gaat inderdaad snel hier het schrijven.

Turkije gaat vast wel door, vriendlief voelde zich al beter! Heb er wel zin in.

Nou welterusten allemaal.

xx kreeftje

Hallo, Jorinde hier...

Gaat het goed met iedereen?

Gisteren wilde ik zo graag even naar mijn peut, maar dat ging dus niet door omdat ik bij mijn moeder moest zijn. Gelukkig is mijn peut iemand met hart voor de zaak, ze zit volgende week helemaal vol, maar ik mag dinsdag in de lunchpauze komen. Toch wel heel lief.



Ik ben zo moe van gisteren, de hele middag het gehang op de seh, ik ben dan zoals vandaag helemaal op. Gelukkig krijgt mijn moeder bezoek, en ben ik vandaag even 'vrij', morgen ga ik dan weer. Het is ook nog een eindje reizen.



Doortje Poortje, ik moet lachen om deze naam; ik had een huisdier, die heette Doortje en noemde ik dus heel vaak Doortje Poortje!



Meiden, ik wens jullie een goede dag toe, en alle goeds.

Dag, Jorinde.

Ahum..tsjaa...gaat het nu om dat wat ik schrijf of dat waar is, gaat het nu om mij of gaat het nu om het feit dat de boodschap je niet bevalt (aan iedereen die zich aangesproken voelt)? Ik zal nooit zeggen wie ik ben of wat ik doe. Ik kan van alles schrijven en voor zover ik kan bedenken kunnen jullie dat ook. Wie weet hebben jullie geen borderline, genruiken jullie die medicatie niet en lopen jullie hier benzo's te propageren terwijl die zeer slecht zijn. En zo kunnen we aan alles twijfelen aan elkaar op een forum waar  iedreen in cognito is.

Ik ga er dus niet op in.



Ik geloof inderdaad niet alles wat ik niet zie en niet wetenschappelijk bewezen is. Er zijn hele volksstammen die niet in een God geloven, niet in een leven na de dood en noem maar op. Als dat je irriteert, oke...

Een homeopaat kijkt naar wat er is en een huisarts en co. niet? Als een ontsteking terugkeert krijg je bloedproeven en zien ze bijvoorbeeld bij een maagzweer/onsteking dat je een bacterie hebt. Dus inderdaad: anti biotica. Of ze zien iets anders en ze zoeken verder.

Klassieke homeopathie werkt via verdunningen en in de sterkste verdunning zit geen molecuul meer van de werkzame stof. Als jij me eigenwijs vind al sik zeg dat ik dan denk dat dit gebakkenlucht is, dan vind ik dat prima. Ik snap niet waarom dat je irriteert eigenlijk. Waarom moet ik dat geloven? Wat is probleem met exact ingestelde mensen?



Ik weet wel dat er bij een bepaalde groep mensen behoefte is aan mystiek, ongrijpbare zaken, wonderlijke dingen en een afkeer van het exacte. Ik ben inderdaad anders. Mag ik?



Wat van belang is (denk ik) is of dat wat ik schrijf waar is en of ik dat kan staven. Don't shoot the messenger. Ik heb dat onderzoek zelf niet gedaan. Je kunt wel zeggen: ik geloof het niet. Graag wil ik dan weten waarom niet, maar dat hoeft niet.



Als jullie het over mijn persoon willen hebben, prima, maar ik ga er niet meer op in. Ik wil best praten over de inhoud van wat ik en anderen schrijven en als anderen over zichzelf willen praten: best.

Ik heb een tijdje zitten meelezen, omdat ik zelf ff niet zoveel te melden heb op het moment, maar nu ga ik toch echt even ingrijpen.



DeMichaelis: Je verhalen komen in eerste instantie erg waarheidsgetrouw over. Echter, iedereen die al enige jaren ervaring heeft met verschillende soorten medicatie, de psychiatrie en een beetje kan googlen, kan zulke mooie verhalen vertellen als jij. Je wilt niet zeggen wie je bent, maar ik vermoed dat je het meest Borderline bent van ons allemaal hier en wellicht zelfs een beetje psychotisch. Je uitspraken brengen veel te weeg bij de meiden (volgens je profiel ben jij echter een man) , terwijl vertrouwen, behoefte aan stabiliteit en geen prikkels danwel triggers hier erg belangrijk zijn. Dit is een plek waar mensen die het al moeilijk genoeg hebben, zich kunnen uiten zodat ze in het dagelijks leven zo stabiel mogelijk kunnen functioneren.



Met andere woorden: als je je niet op een respectvolle, vertrouwelijke manier kunt gedragen, dan kun je maar beter wegblijven bij dit topic.



@de andere meiden: Laat je niet opfokken. Negeer hem gewoon. Misschien is het juist zijn bedoeling om kwaad bloed te zetten. Er zitten helaas ook een hoop idioten op het Internet.

Intiem: Van harte gefeliciteerd met de verjaardag van je dochter! Het zal vast een hele leuke dag worden.

Kreeftje: Have fun in Turkey!

Hoi,

Hoera! Ik heb de weekendboodschappen binnen. Ik moet mezelf echt vooruit slepen, ik ben zo gigantisch moe, geestelijk ook. Dit komt doordat ik helemaal overprikkeld ben, teveel indrukken heb gehad gisteren. Een rotgevoel. Maar ik hoef verder niets vandaag, misschien aan het einde van de middag nog even naar het buitenzwembad, daar knap ik altijd wel wat van op.

hallo,



ik heb een en ander doorgelezen, en ik moet zeggen ik heb daar best moeite mee.

ik weet al lange tijd dat ik niet op orde ben, ik vermoede ook wel wat er niet in orde was, maar wilde het niet.

nu het officieel is, ben ik best wel van slag. ik kijk heel veel op internet op het moment, en aan de ene kant is het onwijs fijn te zien dat wat ik voel/heb echt is, de bevestiging dat ik niet alleen ben.

ik lees verhalen waarvan ik ze zelf had kunnen schrijven, en dat vind ik heel biojzonder en prettig en tergelijkerd tijd te confronterend.



ik kom best veel op het viva formum, als iemand anders (mag eigenlijk niet ik weet t, ben alleen heel erg bang voor herkenning) en ik heb dit topic altijd vermeden.



dankbaar heb ik gebruik van jullie gemaakt met betrekking tot de medicatie! mijn dank daarvoor.



ik voel mij niet goed, en ondanks de enorme aantrekkings kracht van dit topic (want gelijk gestemde) denk ik niet dat het slim is. juist omdat ik door mensen als M... nog wat mij te veel van slag laat brengen, nog meer ga twijfelen of ik wel goed bezig ben.



ik zou het wel fijn vinden contact te hebben met jullie meiden, jullie zijn al vele malen verder dan ik, en jullie weten wat er nog allemaal komen moet. die onzekerheid van niks weten, daar heb ik heel veel moeite mee. ik kan daar niet tegen....



toch vind ik dit forum te openbaar en vind ik het niet slim hier mee door te gaan (al weet ik zeker dat ik stiekem toch wel blijf lezen) door dit te zeggen, kan ik eigenlijk dus ook niet meer reageren (staat tenslotte erg raar! haha)



heel veel goeds meiden! succes met al jullie batle's