Psyche
alle pijlers
Borderline en aanverwante zaken II
dinsdag 29 mei 2007 om 22:06
Gaan we hier gewoon vrolijk verder. Ik had net in het andere topic gepost toen ik zag dat we aan de max zaten.Nog als reactie op jou daar intiem:Inderdaad, niet (elke keer) uitspreken tegen je partner. Vooral omdat het in de meeste gevallen van snel voorbijgaande aard is en dan heb je bij je partner weer van alles zitten zaaien wat je dan weer recht moet breien.Het is dan beter af te wachten of het overgaat. Bespreken kan altijd nog.Het vorige topic vind je hier.bewerkt door moderator,
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
maandag 25 juni 2007 om 08:34
Jorinde, 45 baantjes en ook nog 8-9 km fietsen? Wat een energie! Petje af, doe ik je op geen stukken na hoor. Sterkte met je moeder. Wat is er eigenlijk gebeurd?
Johanna, beetje bijgekomen dit weekend? Fijn dat je een tante hebt die zich om je bekommert. Zeker nu je geen moeder meer hebt. Het lijkt me prima dat als je zelf niet goed bent in het grenzen stellen aan wat je wel en niet aan kunt andere mensen een beetje op je letten. Dat mag best.
Jij doet er tenminste wel wat mee en bent niet te eigenwijs om dan toch maar weer door te gaan. Je tante mag dan niet zoveel hebben met het etiket maar ze kijkt wel naar wat de symptomen en gevolgen zijn die bij jou spelen en die lijken me ook belangrijker dan een etiketje.
Intiem, met assertiviteit heb ik al heel lang geen moeite meer gelukkig.
Dat gaat al ruim een jaar of tien uitstekend
Zoon heeft nog geen medicatie want ik heb nog niks gehoord van het ziekenhuis. Maar goed, hij heeft nu eerst vakantie dus de noodzaak is er nu niet. Het is ook de vraag wat het dan wordt en of dat ook vergoed gaat worden. Bepaalde medicijnen die wel heel goed zouden helpen worden niet vergoed (concerta en strattera) door de ziektenkostenverzekeringen en zelf betalen zit er niet in.
Nog gefeliciteerd met je dochter!
Robin, ik denk dat jouw medicijnen best helpen maar niet voldoende om de meer zware dagen op te vangen. Misschien is het goed als je jezelf afvraagt wat hierin het beste is. Hoe zwaar zijn de zware dagen. Kom je ze toch nog aardig door of wordt het té? In het laatste geval zou ik overwegen de medicatie ietsje te verhogen.
Gigaluilak, wat kut zeg dat je zóveel last hebt van de bijwerkingen.
Als het over twee weken nog zo is, terug naar de huisarts. Soms zijn de bijwerkingen te groot en de goede werking van de medicatie te laag.
In dat geval wordt het wel duidelijk dat dit niet de juiste medicijnen voor je zijn. Bij mij was het ook pas bij de tweede soort medicijnen goed geschoten. De eerste, seroxat, was bij mij funest. Werd er lichamelijk goed ziek van en helpen deden ze ook niet omdat ik pas de laagste dosis had en dus slikte ik ze eigenlijk voor piet snot.
Ik ben het hele weekend bij mijn vriend geweest want zoon was uit logeren en dan ga ik altijd naar hem toe. In andere gevallen komt vriend altijd bij mij. Van vrijdag op zaterdag heb ik 12 uren geslapen. Bekaf was ik. Zaterdagavond zijn we nog even naar een kroegje gegaan. Twee uur heb ik het volgehouden. Daarna was ik moe. Tegen half vijf in de middag was ik thuis zondag want opa en oma zouden zoon ophalen en bij mij thuis brengen. Zolang ze er nog niet waren kon ik nog wat dingetjes in huis doen en alvast het eten opzetten. Goed weekend gehad dus.
Johanna, beetje bijgekomen dit weekend? Fijn dat je een tante hebt die zich om je bekommert. Zeker nu je geen moeder meer hebt. Het lijkt me prima dat als je zelf niet goed bent in het grenzen stellen aan wat je wel en niet aan kunt andere mensen een beetje op je letten. Dat mag best.
Jij doet er tenminste wel wat mee en bent niet te eigenwijs om dan toch maar weer door te gaan. Je tante mag dan niet zoveel hebben met het etiket maar ze kijkt wel naar wat de symptomen en gevolgen zijn die bij jou spelen en die lijken me ook belangrijker dan een etiketje.
Intiem, met assertiviteit heb ik al heel lang geen moeite meer gelukkig.
Dat gaat al ruim een jaar of tien uitstekend
Zoon heeft nog geen medicatie want ik heb nog niks gehoord van het ziekenhuis. Maar goed, hij heeft nu eerst vakantie dus de noodzaak is er nu niet. Het is ook de vraag wat het dan wordt en of dat ook vergoed gaat worden. Bepaalde medicijnen die wel heel goed zouden helpen worden niet vergoed (concerta en strattera) door de ziektenkostenverzekeringen en zelf betalen zit er niet in.
Nog gefeliciteerd met je dochter!
Robin, ik denk dat jouw medicijnen best helpen maar niet voldoende om de meer zware dagen op te vangen. Misschien is het goed als je jezelf afvraagt wat hierin het beste is. Hoe zwaar zijn de zware dagen. Kom je ze toch nog aardig door of wordt het té? In het laatste geval zou ik overwegen de medicatie ietsje te verhogen.
Gigaluilak, wat kut zeg dat je zóveel last hebt van de bijwerkingen.
Als het over twee weken nog zo is, terug naar de huisarts. Soms zijn de bijwerkingen te groot en de goede werking van de medicatie te laag.
In dat geval wordt het wel duidelijk dat dit niet de juiste medicijnen voor je zijn. Bij mij was het ook pas bij de tweede soort medicijnen goed geschoten. De eerste, seroxat, was bij mij funest. Werd er lichamelijk goed ziek van en helpen deden ze ook niet omdat ik pas de laagste dosis had en dus slikte ik ze eigenlijk voor piet snot.
Ik ben het hele weekend bij mijn vriend geweest want zoon was uit logeren en dan ga ik altijd naar hem toe. In andere gevallen komt vriend altijd bij mij. Van vrijdag op zaterdag heb ik 12 uren geslapen. Bekaf was ik. Zaterdagavond zijn we nog even naar een kroegje gegaan. Twee uur heb ik het volgehouden. Daarna was ik moe. Tegen half vijf in de middag was ik thuis zondag want opa en oma zouden zoon ophalen en bij mij thuis brengen. Zolang ze er nog niet waren kon ik nog wat dingetjes in huis doen en alvast het eten opzetten. Goed weekend gehad dus.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
maandag 25 juni 2007 om 13:54
Hallo allemaal!
Jawel, 9 kilometer fietsen, 45 baantjes (minimaal) en dan weer 9 km. terug. Vandaag niet want het regent en onweert, dus ben ik naar de sportschool geweest en als ik de metertjes mag geloven, heb ik daar over de 700 kcl. verbrand.
Ik heb veel zorgen over mijn moeder. Zij heeft met de fiets een aanrijding gehad met een motor. Ma heeft een zeer ernstige vorm van ostheoporose (botontkalking) en is gevallen, de linkerenkel is aan een kant gebroken, de andere kant is verbrijzeld. Nu ligt ze in het ziekenhuis en moet wachten tot de zwelling afgenomen is, dan kan ze geopereerd worden. Het is de vraag of het weer goed komt.
Ik maak me veel zorgen, ben zaterdag naar het ziekenhuis geweest (een uur reizen), en morgen ga ik weer. Een en ander vreet veel energie, daar mijn vader er niet meer is, hij is afgelopen augustus na een kort ziekbed overleden. Hij lag in het zelfde ziekenhuis, het is moeilijk om er weer heen te gaan. Mam is flink over de toeren, het is niks voor haar om bedrust te moeten houden, en de dood van mijn vader is nog maar zo vers. Ze heeft ook net in februari een nieuwe knie gekregen, daar is ze nog van aan het revalideren. Het maakt het er niet gemakkelijker op. Het is echt heel erg sneu. Ik wil haar ondersteunen en verzorgen, ook als ze weer naar huis mag (met thuiszorg en er zijn nog 2 andere zussen) maar ik merk wel dat ik goed om mezelf moet denken. Ik zit nog midden in het rouwproces van mijn vader en ben toe aan ontspanning en een leuke, gezellige zomer maar dit wordt weer, net als vorig jaar, zorgen en heen en weer reizen. Ik doe het graag, het is mijn lieve moeder, maar zoals gisteren ben ik helemaal gebroken, dan ben ik zo moe van die zaterdag ervoor. Ik ben ook heel bang dat mijn moeder doodgaat, ik denk aan mijn vader die er neit meer is, en ik ben bang dat er iets met mijn moeder gebeurt.
Jawel, 9 kilometer fietsen, 45 baantjes (minimaal) en dan weer 9 km. terug. Vandaag niet want het regent en onweert, dus ben ik naar de sportschool geweest en als ik de metertjes mag geloven, heb ik daar over de 700 kcl. verbrand.
Ik heb veel zorgen over mijn moeder. Zij heeft met de fiets een aanrijding gehad met een motor. Ma heeft een zeer ernstige vorm van ostheoporose (botontkalking) en is gevallen, de linkerenkel is aan een kant gebroken, de andere kant is verbrijzeld. Nu ligt ze in het ziekenhuis en moet wachten tot de zwelling afgenomen is, dan kan ze geopereerd worden. Het is de vraag of het weer goed komt.
Ik maak me veel zorgen, ben zaterdag naar het ziekenhuis geweest (een uur reizen), en morgen ga ik weer. Een en ander vreet veel energie, daar mijn vader er niet meer is, hij is afgelopen augustus na een kort ziekbed overleden. Hij lag in het zelfde ziekenhuis, het is moeilijk om er weer heen te gaan. Mam is flink over de toeren, het is niks voor haar om bedrust te moeten houden, en de dood van mijn vader is nog maar zo vers. Ze heeft ook net in februari een nieuwe knie gekregen, daar is ze nog van aan het revalideren. Het maakt het er niet gemakkelijker op. Het is echt heel erg sneu. Ik wil haar ondersteunen en verzorgen, ook als ze weer naar huis mag (met thuiszorg en er zijn nog 2 andere zussen) maar ik merk wel dat ik goed om mezelf moet denken. Ik zit nog midden in het rouwproces van mijn vader en ben toe aan ontspanning en een leuke, gezellige zomer maar dit wordt weer, net als vorig jaar, zorgen en heen en weer reizen. Ik doe het graag, het is mijn lieve moeder, maar zoals gisteren ben ik helemaal gebroken, dan ben ik zo moe van die zaterdag ervoor. Ik ben ook heel bang dat mijn moeder doodgaat, ik denk aan mijn vader die er neit meer is, en ik ben bang dat er iets met mijn moeder gebeurt.
maandag 25 juni 2007 om 19:48
Xanax is te gebruiken in stoornissen of tijdelijke problemen die te maken hebben met spanning/angst, maar niet als de bijwerking de typische verschijnselen alleen maar erger maken kan. Het is helemaal niet zo verbazingwekkend dat Xanax in borderline en PTSS wordt afgeraden. De twee lijken behoorlijk op elkaar en een behoorlijk aantal mensen dat aan de "voorwaarden" voor borderline voldoet, voldoet ook aan de voorwaarden voor de diagnose PTSS.
Ook in PTSS is vastgesteld dat benzodiazepinen de situatie erger maken.
Dr bob over benzo's in PTSD
Het effect is exact hetzelfde als in borderline trouwens. Het is zijn observatie, maar er is ook onderzoe dat dit echt uitwijst. Kan het niet opinternet vinden. Moet je even zoeken.
Nog een. De medicatie die hieronder genoemd wordt, komt nauw overeen met die in borderline. Ook hier een aantal duidelijke redenen om geen benzo's te gebruiken. Leuke site trouwens, heb ik veel op gelezen. Allemaal abstracts uit onderzoek.
http://www.biopsychiatry.com/ptsd-drugs.html
Interessant is prazosine. Ik denk dat we hier nog veel van gaan horen, ook al is het al 40 jaar oud.
Ook in PTSS is vastgesteld dat benzodiazepinen de situatie erger maken.
Dr bob over benzo's in PTSD
Het effect is exact hetzelfde als in borderline trouwens. Het is zijn observatie, maar er is ook onderzoe dat dit echt uitwijst. Kan het niet opinternet vinden. Moet je even zoeken.
Nog een. De medicatie die hieronder genoemd wordt, komt nauw overeen met die in borderline. Ook hier een aantal duidelijke redenen om geen benzo's te gebruiken. Leuke site trouwens, heb ik veel op gelezen. Allemaal abstracts uit onderzoek.
http://www.biopsychiatry.com/ptsd-drugs.html
Interessant is prazosine. Ik denk dat we hier nog veel van gaan horen, ook al is het al 40 jaar oud.
maandag 25 juni 2007 om 20:39
Ben vandaag flink ziek. Zere keel, gok dat ik tegen een keelontsteking aan zit. Vandaag was ik gelukkig vrij dus had ook wel de 'tijd' om uit te rusten, zogezegd. Voel me nu wel een stuk beter, ben in ieder geval koortsvrij dus met een beetje mazzel zwem ik er verder wel doorheen. Als jullie het niet heel erg vinden laat ik hier op het forum de medicijnkwestie even links liggen. Heb er even geen zin meer in. Het heeft voor mij nu ook geen toegevoegde waarde omdat ik toch niet aan de medicijnen ga op dit moment. Bij deze.
Jorinde, wat ontzettend naar van je mams. En ook dat je zo kort geleden je vader kwijt bent geraakt. Ik wens je heel veel sterkte de komende periode! Neem ook voldoende tijd voor jezelf en vraag hulp als het nodig is. Ennuh, van mij ook petje af voor wat betreft het sporten... ben zelfs een beetje jaloers. ;o)
Shahla, tja echt bijgekomen dus niet maar dat komt deze week wel. Ja ik ben mijn tante ook zeker dankbaar. Al heb ik echt wel moeten leren om anderen ook aan die rem te laten trekken (en dat was MOOEEEILIJK) ik neem het nu ook wel aan. Wat lekker dat je af en toe de zorg voor je zoon even kan overdragen aan anderen. Dat geeft je wat ademruimte! Hopelijk komt de rest ook op z'n pootjes terrecht en kun je de dagelijkse schoolzorg ook overdragen aan een school die er iets zinnigs mee kan doen.
Goed, ik ga even Grey's Anatomie kijken (enorme fan)... het is de laatste aflevering (HUIL)...
Liefs Johanna
Jorinde, wat ontzettend naar van je mams. En ook dat je zo kort geleden je vader kwijt bent geraakt. Ik wens je heel veel sterkte de komende periode! Neem ook voldoende tijd voor jezelf en vraag hulp als het nodig is. Ennuh, van mij ook petje af voor wat betreft het sporten... ben zelfs een beetje jaloers. ;o)
Shahla, tja echt bijgekomen dus niet maar dat komt deze week wel. Ja ik ben mijn tante ook zeker dankbaar. Al heb ik echt wel moeten leren om anderen ook aan die rem te laten trekken (en dat was MOOEEEILIJK) ik neem het nu ook wel aan. Wat lekker dat je af en toe de zorg voor je zoon even kan overdragen aan anderen. Dat geeft je wat ademruimte! Hopelijk komt de rest ook op z'n pootjes terrecht en kun je de dagelijkse schoolzorg ook overdragen aan een school die er iets zinnigs mee kan doen.
Goed, ik ga even Grey's Anatomie kijken (enorme fan)... het is de laatste aflevering (HUIL)...
Liefs Johanna
dinsdag 26 juni 2007 om 07:56
Jorinde, veel sores achterelkaar. Beetje boel veel om te handelen.
Gecondoleerd met je vader. Hopelijk komt het allemaal goed met je moeder. *;
Johanna, misschien heb jij op het moment meer baat bij vitaminepillen ipv medicijnen. Ik neem dagelijks supradyn en heb eigenlijk nooit last van verkoudheden e.d.
Gecondoleerd met je vader. Hopelijk komt het allemaal goed met je moeder. *;
Johanna, misschien heb jij op het moment meer baat bij vitaminepillen ipv medicijnen. Ik neem dagelijks supradyn en heb eigenlijk nooit last van verkoudheden e.d.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
dinsdag 26 juni 2007 om 11:36
quote: shahla reageerde
Johanna, misschien heb jij op het moment meer baat bij vitaminepillen ipv medicijnen. Ik neem dagelijks supradyn en heb eigenlijk nooit last van verkoudheden e.d.
Shahla, bedankt voor de tip. Heb inderdaad een tijdje supradyn geslikt maar was het alweer vergeten. Ga vriendlief toch maar ff naar de drogist sturen denk ik . Verder een drukke week voor de boeg, een deel van ons kantoor verhuisd naar het buitenland dus ik doe hier de sluiting. Op halve kracht is dat toch iets moelijker. Maar we gaan ervoor
Johanna, misschien heb jij op het moment meer baat bij vitaminepillen ipv medicijnen. Ik neem dagelijks supradyn en heb eigenlijk nooit last van verkoudheden e.d.
Shahla, bedankt voor de tip. Heb inderdaad een tijdje supradyn geslikt maar was het alweer vergeten. Ga vriendlief toch maar ff naar de drogist sturen denk ik . Verder een drukke week voor de boeg, een deel van ons kantoor verhuisd naar het buitenland dus ik doe hier de sluiting. Op halve kracht is dat toch iets moelijker. Maar we gaan ervoor
woensdag 27 juni 2007 om 15:09
vrijdag 29 juni 2007 om 12:24
johana, is het nog gelukt met de supradyn?
galena, een heftige periode? gelukkig trek je het nog.
kom net van mijn vrijwilligerswerk maar mag zo meteen weer op de fiets en door naar de school van mijn zoon. Plan van aanpak bespreken/rapport.
Heb nog een klein kwartiertje om bij te komen :o
galena, een heftige periode? gelukkig trek je het nog.
kom net van mijn vrijwilligerswerk maar mag zo meteen weer op de fiets en door naar de school van mijn zoon. Plan van aanpak bespreken/rapport.
Heb nog een klein kwartiertje om bij te komen :o
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
vrijdag 29 juni 2007 om 14:47
Hai Shahla, wat fijn dat je weer bent geweest naar vrijwilligerswerk? Bevalt het nog? Ik hoop het voor je.
Galena, ik heb net als jij een mindere periode. Maar hopelijk krabbelen we langzaam weer op.
Intiem ben je er nog? Ben je nu ook meteen aan het verhuizen? Let je op jezelf?
Het was hier ineens zo druk dat ik het onrustig vond. Merk dat ik dan even een stapje terug neem en de mensen van het 1e uur mis! Hoop dat niemand me dat kwalijk neemt, is een tik van mij, ik ben namelijk ook blij dat dit topic zo leeft..
Galena, ik heb net als jij een mindere periode. Maar hopelijk krabbelen we langzaam weer op.
Intiem ben je er nog? Ben je nu ook meteen aan het verhuizen? Let je op jezelf?
Het was hier ineens zo druk dat ik het onrustig vond. Merk dat ik dan even een stapje terug neem en de mensen van het 1e uur mis! Hoop dat niemand me dat kwalijk neemt, is een tik van mij, ik ben namelijk ook blij dat dit topic zo leeft..
vrijdag 29 juni 2007 om 22:07
hallo even een kleine update,
ik was uit eindelijk niet ziek van de medicatie maar gewoon van iets wat je ziek maakt :D heb de hele familie ziek gemaakt. gelukkig maar! ik denk wel dat het door de medicatie heel heftig is geworden, ik ben namelijk echt knock out gegaan en de rest heeft alleen maar gespuugt.
op zich wel goed ook, heb altijd veel last van duizelingen en was verschrikkelijk bang voor flauwvallen, was namelijk nog nooit gebeurd. nu het wel gebeurd is en ik wete wat t is vind ik het minder eng.
wij zijn gelukkig allemaal weer beter!
ik merk dat de seorquel zijn werk goed doet, het is niet stil in mijn hoofd maar ik ben wel rustig. ik weet geen eens hoe ik moet uit drukken hoe fijn ik dat vind!
ik ben nu even heel zielig alleen thuis :D kinderen slapen en mijn man is de deur uit. gisteren een bacardi moito kit kado gehad, zit dus lekker aan de coktails (jammer dat er geen bal op tv is)
fijn dat jullie wederom geholpen hebben! :D en een fijn weekend allemaal
ik was uit eindelijk niet ziek van de medicatie maar gewoon van iets wat je ziek maakt :D heb de hele familie ziek gemaakt. gelukkig maar! ik denk wel dat het door de medicatie heel heftig is geworden, ik ben namelijk echt knock out gegaan en de rest heeft alleen maar gespuugt.
op zich wel goed ook, heb altijd veel last van duizelingen en was verschrikkelijk bang voor flauwvallen, was namelijk nog nooit gebeurd. nu het wel gebeurd is en ik wete wat t is vind ik het minder eng.
wij zijn gelukkig allemaal weer beter!
ik merk dat de seorquel zijn werk goed doet, het is niet stil in mijn hoofd maar ik ben wel rustig. ik weet geen eens hoe ik moet uit drukken hoe fijn ik dat vind!
ik ben nu even heel zielig alleen thuis :D kinderen slapen en mijn man is de deur uit. gisteren een bacardi moito kit kado gehad, zit dus lekker aan de coktails (jammer dat er geen bal op tv is)
fijn dat jullie wederom geholpen hebben! :D en een fijn weekend allemaal
vrijdag 29 juni 2007 om 22:19
Hoi Robin,
ik ben er nog hoor. Half half probeer ik tussen gips en spijkers mee te lezen. Maar ik heb hetzelfde als jij, nl. dat ik het heel leuk vind dat het topic zo levendig is, maar dat ik een beetje moet wennen aan de drukte, Het overspoelt me een beetje en mijn focus staat op minimaal ingesteld met die verhuizing. Dus alle belevenissen van de nieuwe mensen zijn nu een beetje teveel. Niks persoonlijks, maar raak een beetje aan het zwemmen in zo'n grote nieuwe groep...kortom, ik moet er echt even inkomen en jullie leren kennen. Maar dat moet voor een ander moment zijn als mijn prioriteit verhuizen afgerond is.
Ik hoop verder dat het met iedereen redelijk evenwichtig gaat? Shahla, bijgekomen? Dippers een beetje op het goede spoor beland? En Robin, dna richt ik me wel aan jou, maar eerlijk gezegd heb ik ook van jou maar een half beeld hoe het gaat...hoop dat jullie het me niet kwalijk nemen.
Ik ben goed bezig met prioriteiten te stellen, krijg veel hulp (super, ben nooit goed geweest in hulp vragen en aanvaarden, alleen maar balen van al die mensen die het naar mijn gevoel dan niet uit zichzelf aanbiedden) van alle kanten aangeboden en neem het met beide handjes aan!
I'll keep you posted!
ik ben er nog hoor. Half half probeer ik tussen gips en spijkers mee te lezen. Maar ik heb hetzelfde als jij, nl. dat ik het heel leuk vind dat het topic zo levendig is, maar dat ik een beetje moet wennen aan de drukte, Het overspoelt me een beetje en mijn focus staat op minimaal ingesteld met die verhuizing. Dus alle belevenissen van de nieuwe mensen zijn nu een beetje teveel. Niks persoonlijks, maar raak een beetje aan het zwemmen in zo'n grote nieuwe groep...kortom, ik moet er echt even inkomen en jullie leren kennen. Maar dat moet voor een ander moment zijn als mijn prioriteit verhuizen afgerond is.
Ik hoop verder dat het met iedereen redelijk evenwichtig gaat? Shahla, bijgekomen? Dippers een beetje op het goede spoor beland? En Robin, dna richt ik me wel aan jou, maar eerlijk gezegd heb ik ook van jou maar een half beeld hoe het gaat...hoop dat jullie het me niet kwalijk nemen.
Ik ben goed bezig met prioriteiten te stellen, krijg veel hulp (super, ben nooit goed geweest in hulp vragen en aanvaarden, alleen maar balen van al die mensen die het naar mijn gevoel dan niet uit zichzelf aanbiedden) van alle kanten aangeboden en neem het met beide handjes aan!
I'll keep you posted!
vrijdag 29 juni 2007 om 22:29
Hallo allemaal,
Er is opeens nág een nieuw Borderline-topic, ik schrijf overal wat maar ik wil me hier ook nog even melden.
Ik voel me (bijna) een beetje bezwaard, dit komt doordat ik ook eigenlijk hier tamelijk nieuw ben, en dus niet bij de oude garde behoor, waar over geschreven wordt. De groep wordt groter, en daar hoor ik ook bij, bij de nieuwelingen. Beetje lastig, gevoel, zit ik in de weg?:(
Er is opeens nág een nieuw Borderline-topic, ik schrijf overal wat maar ik wil me hier ook nog even melden.
Ik voel me (bijna) een beetje bezwaard, dit komt doordat ik ook eigenlijk hier tamelijk nieuw ben, en dus niet bij de oude garde behoor, waar over geschreven wordt. De groep wordt groter, en daar hoor ik ook bij, bij de nieuwelingen. Beetje lastig, gevoel, zit ik in de weg?:(
vrijdag 29 juni 2007 om 22:41
Neeee, tuurlijk niet, niemand zit in de weg en nieuwe aanwas is tuurlijk altijd leuk en welkom :D. Tis meer dat ik momenteel zo druk ben en oude en vertoruwde gezichten ook vertrouwde en beetje bekende achtergronden hebben. Dat kost minder energie om in te komen/te lezen, omdat je al een beetje weet hoe en wat. Heb niet zoveel plek in mijn hoofd veel heel veel nieuwe verhalen. Komt vast wel weer als dat @#$&* huis af is :P
vrijdag 29 juni 2007 om 22:44
zaterdag 30 juni 2007 om 00:21
Ik vind het wel fijn om alles te lezen, zoveel herkenning ook op andere topics! Toch hou me nu gewoon liever bij het oude vertrouwde. Het is me anders te veel, te onrustig. Hb al genoeg aan mezelf ;) Nieuwelingen zijn zeker meer dan welkom, maar verwacht niet te veel van mij op dit moment..
Intiem, ik vertel je dan kort even hoe het nu is (ik moet naar bed!). Ik had vorige week een paar hele slechte periode (zelfs in paniek therapeut gebeld etc), maar nu krabbel ik voor mijn gevoel weer op. Ik ben lichamelijk niet fit, dat wist je al he, maar ook dat went een beetje. Het lukt steeds vaker om daar rekening mee te houden.. Verder draait mijn hoofd overuren. Komt ook door de therapie. Ik merk dat we erg aansturen op de 'pijn', omdat ik gezonde gevoelens moeilijk toe kan laten. Het mooie (en voor mijn gevoel dus ook rare: stel ik me aan?) is dat ik geen nare dingen heb meegemaakt, tenminste niet dramatisch.. Maargoed, waarsch. pieker ik te veel. Moet nog meer leren 'voelen' ipv alsmaar denken..
ik hobbel maar door. Ik ben wel vaak angstig. Over een paar weken ga ik op vakantie, dan wil ik wel (voor nood) wat extra oxazepammetjes mee). Ik heb daar meestal wel erg zin in, alleen niet wanneer ik zo'n ontiegelijk sombere bui heb. ik merk trouwens wel dat ik meer grip krijg op die buien, dat vind ik wel fijn. Dan kun je er echt wat mee.
Intiem, ben je dus nu al aan het verhuizen? Ik dacht eerst dat je alleen een nieuw plekje had gevonden maar je bent dus gelijk aan de slag gegaan? Trek je het een beetje allemaal? Hoe gaat het met je dochter? Wordt het nu veel lastiger, omdat je vriend in je oude woonplaats woont toch, om je dochter ook vaak bij hem te laten zijn? Wat een vragen hé? We spreken elkaar snel.
Hoe is het met de rest? Shahla beetje bijgekomen van je drukke dag (vrijw.werk, kids) Goudappeltje bijv.? Mamzelle? Kreeftje? En de rest?
Intiem, ik vertel je dan kort even hoe het nu is (ik moet naar bed!). Ik had vorige week een paar hele slechte periode (zelfs in paniek therapeut gebeld etc), maar nu krabbel ik voor mijn gevoel weer op. Ik ben lichamelijk niet fit, dat wist je al he, maar ook dat went een beetje. Het lukt steeds vaker om daar rekening mee te houden.. Verder draait mijn hoofd overuren. Komt ook door de therapie. Ik merk dat we erg aansturen op de 'pijn', omdat ik gezonde gevoelens moeilijk toe kan laten. Het mooie (en voor mijn gevoel dus ook rare: stel ik me aan?) is dat ik geen nare dingen heb meegemaakt, tenminste niet dramatisch.. Maargoed, waarsch. pieker ik te veel. Moet nog meer leren 'voelen' ipv alsmaar denken..
ik hobbel maar door. Ik ben wel vaak angstig. Over een paar weken ga ik op vakantie, dan wil ik wel (voor nood) wat extra oxazepammetjes mee). Ik heb daar meestal wel erg zin in, alleen niet wanneer ik zo'n ontiegelijk sombere bui heb. ik merk trouwens wel dat ik meer grip krijg op die buien, dat vind ik wel fijn. Dan kun je er echt wat mee.
Intiem, ben je dus nu al aan het verhuizen? Ik dacht eerst dat je alleen een nieuw plekje had gevonden maar je bent dus gelijk aan de slag gegaan? Trek je het een beetje allemaal? Hoe gaat het met je dochter? Wordt het nu veel lastiger, omdat je vriend in je oude woonplaats woont toch, om je dochter ook vaak bij hem te laten zijn? Wat een vragen hé? We spreken elkaar snel.
Hoe is het met de rest? Shahla beetje bijgekomen van je drukke dag (vrijw.werk, kids) Goudappeltje bijv.? Mamzelle? Kreeftje? En de rest?
zaterdag 30 juni 2007 om 14:45
Ja, het was ineens even een stormloopje hier :)
Zelf ben ik meer van de 'midden garde'. Kwam halverwege het eerste topic meedoen.
Ik snap best dat het soms wat veel is. Nieuwe mensen en hun verhalen. Het lukt mij ook niet steeds om overal op te reageren.
Robin, hopelijk voel je je snel weer meer oké. Weet je wat het dit keer getriggerd heeft?
Het vrijwilligerswerk bevalt zeker hoor. Ik vind het erg leuk met die oude mensen. En de activiteiten zijn daar uiteraard op aangepast dus heel rustig en relaxed. Wat ik wel wennen vind, is de verschillende collega's. De coördinatrice vind ik erg aardig en volgens mij vindt ze mij ook erg aardig. Daarbij heb ik zeker het gevoel dat het klikt. Met de medewerkers vind ik het een beetje aftasten. De eerste vond ik wel aardig maar die flapte er soms tegen die oude mensen van alles uit dat ik dacht, mm, ietsje minder mag ook wel. Met de tweede klikte het ook leuk en die zei na afloop ook dat ze het gezellig had gevonden met mij erbij. Dat was erg lief om te zeggen. Met de derde weet ik het niet. Op zich wel aardig hoor maar wel iemand die graag de touwtjes in handen heeft en jou graag op dingen wijst. Even afwachten hoe het verder gaat.
Met sommige mensen duurt het nu eenmaal wat langer voor je aansluiting vindt en met anderen klikt het meteen en sommige mensen liggen je nu eenmaal ietsje minder. Vanmorgen vond ik een mailtje of ik deze vakantie twee morgens wil werken ipv één. Op zich wel hoor maar aan de andere kant heb ik ook vaak logeerhonden en vooral in de vakanties. Daar lagen vanmorgen ook twee verzoeken voor in mijn mailboxje en ik heb daarnaast al een vaste hond die drie á vier keer per week komt en ik had al een afspraak voor nog twee honden. Die heb ik al sinds ik hiermee begon en die komen ook altijd een paar weken achterelkaar in de vakantie. Best druk dan. Gelukkig kan mijn zoon op de honden letten als ik moet werken die morgens dus het zal best gaan lukken.
Zat ik van de week nog tegen johana te vertellen hier dat ze supradyn moest nemen en dat ik eigenlijk nooit wat heb, word ik meteen gestraft met ook een zere keel. Toegegeven, ik slik al een paar dagen een supradyn per dag minder. Meestal neem ik twee per dag, want ik rook en dat vreet ook vitamines van je. Maar goed, ik ben nu aan de fisherman's friend want het was niet te harden. Dat verzakt het tenminste wat.
Intiem, trek je het klussen nog? Wanneer moet je over?
En wat bedoelde je met deze zin: Dippers een beetje op het goede spoor beland?
Zelf ben ik meer van de 'midden garde'. Kwam halverwege het eerste topic meedoen.
Ik snap best dat het soms wat veel is. Nieuwe mensen en hun verhalen. Het lukt mij ook niet steeds om overal op te reageren.
Robin, hopelijk voel je je snel weer meer oké. Weet je wat het dit keer getriggerd heeft?
Het vrijwilligerswerk bevalt zeker hoor. Ik vind het erg leuk met die oude mensen. En de activiteiten zijn daar uiteraard op aangepast dus heel rustig en relaxed. Wat ik wel wennen vind, is de verschillende collega's. De coördinatrice vind ik erg aardig en volgens mij vindt ze mij ook erg aardig. Daarbij heb ik zeker het gevoel dat het klikt. Met de medewerkers vind ik het een beetje aftasten. De eerste vond ik wel aardig maar die flapte er soms tegen die oude mensen van alles uit dat ik dacht, mm, ietsje minder mag ook wel. Met de tweede klikte het ook leuk en die zei na afloop ook dat ze het gezellig had gevonden met mij erbij. Dat was erg lief om te zeggen. Met de derde weet ik het niet. Op zich wel aardig hoor maar wel iemand die graag de touwtjes in handen heeft en jou graag op dingen wijst. Even afwachten hoe het verder gaat.
Met sommige mensen duurt het nu eenmaal wat langer voor je aansluiting vindt en met anderen klikt het meteen en sommige mensen liggen je nu eenmaal ietsje minder. Vanmorgen vond ik een mailtje of ik deze vakantie twee morgens wil werken ipv één. Op zich wel hoor maar aan de andere kant heb ik ook vaak logeerhonden en vooral in de vakanties. Daar lagen vanmorgen ook twee verzoeken voor in mijn mailboxje en ik heb daarnaast al een vaste hond die drie á vier keer per week komt en ik had al een afspraak voor nog twee honden. Die heb ik al sinds ik hiermee begon en die komen ook altijd een paar weken achterelkaar in de vakantie. Best druk dan. Gelukkig kan mijn zoon op de honden letten als ik moet werken die morgens dus het zal best gaan lukken.
Zat ik van de week nog tegen johana te vertellen hier dat ze supradyn moest nemen en dat ik eigenlijk nooit wat heb, word ik meteen gestraft met ook een zere keel. Toegegeven, ik slik al een paar dagen een supradyn per dag minder. Meestal neem ik twee per dag, want ik rook en dat vreet ook vitamines van je. Maar goed, ik ben nu aan de fisherman's friend want het was niet te harden. Dat verzakt het tenminste wat.
Intiem, trek je het klussen nog? Wanneer moet je over?
En wat bedoelde je met deze zin: Dippers een beetje op het goede spoor beland?
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zaterdag 30 juni 2007 om 21:42
Hoi, een kleine update.
Ik werd van de week gebeld door iemand van het GGZ, voor een kennismakingsgesprek. Omdat er nu een vakantie aankomt en ik geen oppas heb heb ik gevraagd om dat half augustus te doen. En dan moet zij al op bevallingsverlof. Okee, dat weten we dan ook weer, Mamzelle kan best wel tegen steeds een nieuw gezicht aankijken. Ze zal me overdragen aan een andere collega en ik hoor dus ergens in augustus meer.
Ooit, toen het nog warm was en zomers, voelde ik me intens moe. Heb gevraagd om een bloedonderzoek maar nog niet de uitslag daarvan opgevraagd, nadat het kouder werd voelde ik me ook fitter. Ben wel begonnen met multivitaminen en visolie: baat het niet dan schaadt het niet.
Met de kinderen ben ik best nog wel snauwerig maar schreeuwen is echt alweer even geleden, ik ben daar zelf verrast over eigenlijk. Op een gegeven moment was het elke dag prijs en nu dus ineens níet. Wat ook weer niet betekent dat het tussen Oudste en mij echt geweldig gaat: hij leeft zich flink uit, schreeuwt, stampt, doet boos, reageert zich af op de kleintjes, of kijkt tv. En daar word ik zelf dan weer kregel van.
Ik werd van de week gebeld door iemand van het GGZ, voor een kennismakingsgesprek. Omdat er nu een vakantie aankomt en ik geen oppas heb heb ik gevraagd om dat half augustus te doen. En dan moet zij al op bevallingsverlof. Okee, dat weten we dan ook weer, Mamzelle kan best wel tegen steeds een nieuw gezicht aankijken. Ze zal me overdragen aan een andere collega en ik hoor dus ergens in augustus meer.
Ooit, toen het nog warm was en zomers, voelde ik me intens moe. Heb gevraagd om een bloedonderzoek maar nog niet de uitslag daarvan opgevraagd, nadat het kouder werd voelde ik me ook fitter. Ben wel begonnen met multivitaminen en visolie: baat het niet dan schaadt het niet.
Met de kinderen ben ik best nog wel snauwerig maar schreeuwen is echt alweer even geleden, ik ben daar zelf verrast over eigenlijk. Op een gegeven moment was het elke dag prijs en nu dus ineens níet. Wat ook weer niet betekent dat het tussen Oudste en mij echt geweldig gaat: hij leeft zich flink uit, schreeuwt, stampt, doet boos, reageert zich af op de kleintjes, of kijkt tv. En daar word ik zelf dan weer kregel van.
zondag 1 juli 2007 om 03:12
Hallo allemaal.
Hier weer een update van mij.
Sinds ik 50 mg zoloft per dag slik gaat eht een stuk beter met me: neit meer elke nacht om 'niets' janken en mezelf helemaal de grond in praten.
Sinds die medicijnen voel ik me echter ook een soort levende dode: er komt werkelijk NIETS meer uit mijn handen. Ik slaap nu al ongeveer 1,5 maand niet eerder dan half 5 s nachts en kom niet eerder dan 2 uur s middags mijn bed uit. Mijn kamer (ik zit op kamers) is een enorme zooi en ik kan me er niet toe zetten om het op te ruimen. Ik maak mijn bed niet meer op, douche niet meer elke dag, poets mijn tanden zelfs niet meer elke dag (bah..). Ik kan me echt nergens meer toe aanzetten, en als ik dan s nachts in bed lig kan ik mezelf wel slaan omdat ik werkelijk NIETS heb gedaan die dag. Ik heb nu vakantie, en ik kan heus wel genieten van luieren, maar dit is geen luieren meer, maar doods voor me uit staren zonder iets te kunnen doen. Ik word er totaal gek van..
Heeft iemand anders ook deze ervaring met die medicijnen? Het is voor mij echt geen optie om te stoppen ermee, omdat het dan nog veel slechter gaat. Heeft iemand misschien tips waarmee ik mezelf kan dwingen bepaalde dingen te doen? Ik word echt helemaal gek hiervan:(
Hier weer een update van mij.
Sinds ik 50 mg zoloft per dag slik gaat eht een stuk beter met me: neit meer elke nacht om 'niets' janken en mezelf helemaal de grond in praten.
Sinds die medicijnen voel ik me echter ook een soort levende dode: er komt werkelijk NIETS meer uit mijn handen. Ik slaap nu al ongeveer 1,5 maand niet eerder dan half 5 s nachts en kom niet eerder dan 2 uur s middags mijn bed uit. Mijn kamer (ik zit op kamers) is een enorme zooi en ik kan me er niet toe zetten om het op te ruimen. Ik maak mijn bed niet meer op, douche niet meer elke dag, poets mijn tanden zelfs niet meer elke dag (bah..). Ik kan me echt nergens meer toe aanzetten, en als ik dan s nachts in bed lig kan ik mezelf wel slaan omdat ik werkelijk NIETS heb gedaan die dag. Ik heb nu vakantie, en ik kan heus wel genieten van luieren, maar dit is geen luieren meer, maar doods voor me uit staren zonder iets te kunnen doen. Ik word er totaal gek van..
Heeft iemand anders ook deze ervaring met die medicijnen? Het is voor mij echt geen optie om te stoppen ermee, omdat het dan nog veel slechter gaat. Heeft iemand misschien tips waarmee ik mezelf kan dwingen bepaalde dingen te doen? Ik word echt helemaal gek hiervan:(
zondag 1 juli 2007 om 10:41
DoortjePoortje, dit is niet goed.
Kun je met jezelf een afspraak maken dat je bv. 2 keer per dag een half uur (al is het maar een kwartier) iets doet en voor jezelf zorgt?
Ga ook op tijd naar bed, met laat gaan slapen en laat opstaan verschuif je alleen maar je ritme. dus ookals slaap je pas om 5 uur, om 9 uur ga jij eruit!
en in een half uur kun je: douchen, tanden poetsen, een ontbijtje maken, koffie drinken, wat opruimen, en dan weer als een zombie verder.
Maar dit moet je echt zien te doorbreken, hier word je alleen maar ellendiger van.
Kun je met jezelf een afspraak maken dat je bv. 2 keer per dag een half uur (al is het maar een kwartier) iets doet en voor jezelf zorgt?
Ga ook op tijd naar bed, met laat gaan slapen en laat opstaan verschuif je alleen maar je ritme. dus ookals slaap je pas om 5 uur, om 9 uur ga jij eruit!
en in een half uur kun je: douchen, tanden poetsen, een ontbijtje maken, koffie drinken, wat opruimen, en dan weer als een zombie verder.
Maar dit moet je echt zien te doorbreken, hier word je alleen maar ellendiger van.
