Psyche
alle pijlers
Borderline en aanverwante zaken II
dinsdag 29 mei 2007 om 22:06
Gaan we hier gewoon vrolijk verder. Ik had net in het andere topic gepost toen ik zag dat we aan de max zaten.Nog als reactie op jou daar intiem:Inderdaad, niet (elke keer) uitspreken tegen je partner. Vooral omdat het in de meeste gevallen van snel voorbijgaande aard is en dan heb je bij je partner weer van alles zitten zaaien wat je dan weer recht moet breien.Het is dan beter af te wachten of het overgaat. Bespreken kan altijd nog.Het vorige topic vind je hier.bewerkt door moderator,
Het is mij: shaHla (Iranian version)
dinsdag 24 juni 2008 om 17:08
dinsdag 24 juni 2008 om 19:04
Hee, Digitalis, goed bezig! Als je goed slaapt en morgen doet wat je kan heb je iig je best gedaan, "en meer kan je niet doen". Succes! En na deze week is het toch zeker wel even voorbij?
Meisje, eens met Digitalis, maar wordt dat niet heel frustrerend? Weet niet hoor, maar hij gaat vast proberen alles recht te breien wat krom is. En nu ben je boos, maar komen je gevoelens voor hem niet in alle hevigheid terug als je hem weer ziet (voor iedereen natuurlijk anders maar da's mijn eigen ervaring...)? GGZ is wel goed nieuws toch? Kan je toch nog redelijk snel terecht!
Satine, hoop niet teveel stress voor jou, net voordat je gaat. Geniet ervan, lekker bijkomen! Zal je wel missen hier. Maar Intiem komt dus terug, die ken ik eigenlijk nog niet
Ja, inderdaad weer aan de bak. Voelt aan de ene kant wel fijn: bezig zijn, m'n bed uit moeten en minder ruimte om overal aan toe te geven. En ik miste een paar heel fijne collega's. We hadden wel telefonisch contact maar deze 3 zijn echt goud waard! Aan de andere kant: vandaag eerst ca. 3 kwartier met de bedrijfsarts gepraat, later nog ca. 1,5 uur met mijn leidinggevende en het kaarsje ging weer uit... Nou ja, we zien wel hoe het loopt. Halve dagen heeft geen zin vanwege de reistijd (woon 80 km van mijn werk). Even afwachten wat uit GGZ-onderzoeken & -advies komt: als ik ook nog 1 dag bv. VERS-training moet volgen weet ik niet of ik dat ga trekken...
Nou ja, whatever.
Tot gauw weer!
Meisje, eens met Digitalis, maar wordt dat niet heel frustrerend? Weet niet hoor, maar hij gaat vast proberen alles recht te breien wat krom is. En nu ben je boos, maar komen je gevoelens voor hem niet in alle hevigheid terug als je hem weer ziet (voor iedereen natuurlijk anders maar da's mijn eigen ervaring...)? GGZ is wel goed nieuws toch? Kan je toch nog redelijk snel terecht!
Satine, hoop niet teveel stress voor jou, net voordat je gaat. Geniet ervan, lekker bijkomen! Zal je wel missen hier. Maar Intiem komt dus terug, die ken ik eigenlijk nog niet
Ja, inderdaad weer aan de bak. Voelt aan de ene kant wel fijn: bezig zijn, m'n bed uit moeten en minder ruimte om overal aan toe te geven. En ik miste een paar heel fijne collega's. We hadden wel telefonisch contact maar deze 3 zijn echt goud waard! Aan de andere kant: vandaag eerst ca. 3 kwartier met de bedrijfsarts gepraat, later nog ca. 1,5 uur met mijn leidinggevende en het kaarsje ging weer uit... Nou ja, we zien wel hoe het loopt. Halve dagen heeft geen zin vanwege de reistijd (woon 80 km van mijn werk). Even afwachten wat uit GGZ-onderzoeken & -advies komt: als ik ook nog 1 dag bv. VERS-training moet volgen weet ik niet of ik dat ga trekken...
Nou ja, whatever.
Tot gauw weer!
woensdag 25 juni 2008 om 09:02
's Morgens vroeg is vaak het beste moment om nog wat stof in je hoofd te krijgen. En niet te lang achter elkaar ermee bezig. Meestal begin je na 45 minuten je concentratie te verliezen. Nou ja, dat las ik een paar dagen terug ergens
Ben een beetje instabiel (net als het kastje van Ziggo, voor internet en tv, maar ik ontvang een nieuwe) maar mijn excuus zijn de hormonen en de opkomende maandelijkse periode. Wie weet duurt het nog wel een week voor het zover is, want normaal is het pas eind van de maand of als ik laat ben begin van de nieuwe maand.
Digi, ik vind het heel knap dat je een 7 (naar Nederlandse begrippen) in de wacht hebt weten te slepen. Je hebt straks ook een voordracht hè. Ik denk dat de manier waarop je het brengt net zo belangrijk is als de inhoud. Wie weet kun je dan op dat vlak ook nog wat erbij scoren zodat je toch een voldoende haalt. En wie weet zit je er helemaal naast en is de inhoud ook best goed hoor!
Onzekermeisje, ik snap wel dat je een verklaring wilt maar geloof me, dat zal geen bevrediging brengen want die is er gewoon niet. Ik zou door de zure appel heen bijten en het hierbij laten. Hij heeft nu wel laten zien dat je niks aan hem hebt en dat wat hij zegt ook niet klopt.
Waps, wees toch maar voorzichtig dat je niet teveel hooi op de vork neemt.
Satine, ik zal je missen hier maar ik gun je die vakantie van harte. Een hele fijne tijd gewenst.
Ben een beetje instabiel (net als het kastje van Ziggo, voor internet en tv, maar ik ontvang een nieuwe) maar mijn excuus zijn de hormonen en de opkomende maandelijkse periode. Wie weet duurt het nog wel een week voor het zover is, want normaal is het pas eind van de maand of als ik laat ben begin van de nieuwe maand.
Digi, ik vind het heel knap dat je een 7 (naar Nederlandse begrippen) in de wacht hebt weten te slepen. Je hebt straks ook een voordracht hè. Ik denk dat de manier waarop je het brengt net zo belangrijk is als de inhoud. Wie weet kun je dan op dat vlak ook nog wat erbij scoren zodat je toch een voldoende haalt. En wie weet zit je er helemaal naast en is de inhoud ook best goed hoor!
Onzekermeisje, ik snap wel dat je een verklaring wilt maar geloof me, dat zal geen bevrediging brengen want die is er gewoon niet. Ik zou door de zure appel heen bijten en het hierbij laten. Hij heeft nu wel laten zien dat je niks aan hem hebt en dat wat hij zegt ook niet klopt.
Waps, wees toch maar voorzichtig dat je niet teveel hooi op de vork neemt.
Satine, ik zal je missen hier maar ik gun je die vakantie van harte. Een hele fijne tijd gewenst.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
woensdag 25 juni 2008 om 09:09
Koffie is wonderbaarlijk (en lekker )!
Hm, zo lekker als het gisteren overdag ging (hoewel moe), zo erg was het gisterenavond. Weer eens flink door het lint gegaan en vervolgens natuurlijk afschuwelijk geslapen. Vanochtend dus alweer vroeg op m'n werk...
Begin me overigens wel zorgen te maken om Lin?!
Hm, zo lekker als het gisteren overdag ging (hoewel moe), zo erg was het gisterenavond. Weer eens flink door het lint gegaan en vervolgens natuurlijk afschuwelijk geslapen. Vanochtend dus alweer vroeg op m'n werk...
Begin me overigens wel zorgen te maken om Lin?!
woensdag 25 juni 2008 om 11:11
Digi ik ga naar Oostenrijk. We zitten in een huis van familie, met prachtig uitzicht. Nu hopen op een beetje mooi weer. Voor de mannen (vriend en stiefzoons) is het wel balen dat Nl eruit is bij het Ek want anders wilden ze misschien naar Wenen.
Hoe ging het vandaag?
Ik heb wel zin in de vakantie. Waar ik wel van baal is dat ik sinds gisteren pijn heb in mijn rug, na een verkeerde beweging. Hoop maar dat dat snel overgaat want ik moet morgen ook heel lang in de auto natuurlijk.
Waps ik vraag me af wat jij hebt verteld op je werk. Zeg jij gewoon dat jij (waarsch.) borderline hebt of maak je er wat anders van? Ik heb het uiteindelijk aan 1 persoon op het werk verteld (leidinggevende) maar pas na een lange tijd. Mijn lichamelijke klachten zijn wat dat betreft altijd een goeie dekmantel ;), die zijn ook de 1 reden voor het uitvallen van het werk. Ik ben benieuwd. Sterkte in ieder geval de komende tijd.
Shahla is het weer zover? Balen dat je niet lekker bent. Je weet waar het van komt maar toch blijft het irritant.. Dank voor je vakantiewensen.
Meiden tot gauw. Misschien vandaag nog even en anders over een paar weekjes, dan meld ik me weer.
Hoe ging het vandaag?
Ik heb wel zin in de vakantie. Waar ik wel van baal is dat ik sinds gisteren pijn heb in mijn rug, na een verkeerde beweging. Hoop maar dat dat snel overgaat want ik moet morgen ook heel lang in de auto natuurlijk.
Waps ik vraag me af wat jij hebt verteld op je werk. Zeg jij gewoon dat jij (waarsch.) borderline hebt of maak je er wat anders van? Ik heb het uiteindelijk aan 1 persoon op het werk verteld (leidinggevende) maar pas na een lange tijd. Mijn lichamelijke klachten zijn wat dat betreft altijd een goeie dekmantel ;), die zijn ook de 1 reden voor het uitvallen van het werk. Ik ben benieuwd. Sterkte in ieder geval de komende tijd.
Shahla is het weer zover? Balen dat je niet lekker bent. Je weet waar het van komt maar toch blijft het irritant.. Dank voor je vakantiewensen.
Meiden tot gauw. Misschien vandaag nog even en anders over een paar weekjes, dan meld ik me weer.
woensdag 25 juni 2008 om 12:56
Yep, ik denk dat ik ditmaal kan rekenen op emotionele klachten en minder lichamelijke. Ach, het zij zo. Maak me er niet zo druk om hoor. Dan maar lekker janken. Als het eruit moet, moet het eruit. Hoewel ik het vandaag nog droog gehouden heb.
Het valt me mee dat mijn vorige bericht is gepost. Nadat ik op verzenden drukte, deed de site weer zo vreemd. Daarna kon ik er niet meer op. Ben wat administratiefs gaan doen. Ik hoop dat het kastje snel komt. Begin er flauw van te raken.
Vandaag kwam het rapport van zoon. Nou, het viel me echt nog wel mee hoor met de cijfers. Ja, Nederlands en Engels is niet goed, dat wisten we. Daar ga ik bovenop zitten na de zomervakantie maar voor de rest was het redelijk tot goed. Hij was ook bevorderd als hij hier had mogen blijven. In het evaluatiepapier stond ook dat zijn gedrag goed was en dat hij goed in de groep lag. Dat zijn pluspunten.
Waar ze erg negatief over doen is over het inleveren van spullen en een matige huiswerkhouding. Een héle flauwe opmerking vond ik toch wel: 'Hij heeft allerlei creatieve smoezen over computers of printers die het niet doen, maar het komt er altijd op neer dat hij te laat is met inleveren.'
Het zijn geen smoezen!! We hebben heel vaak pc problemen gehad waardoor hij inderdaad dingen niet op tijd in kon leveren en een printer hebben we helemaal niet omdat die niet aan te sluiten is op de laptop. Kan ik zo slecht tegen hè. Bah.
Het valt me mee dat mijn vorige bericht is gepost. Nadat ik op verzenden drukte, deed de site weer zo vreemd. Daarna kon ik er niet meer op. Ben wat administratiefs gaan doen. Ik hoop dat het kastje snel komt. Begin er flauw van te raken.
Vandaag kwam het rapport van zoon. Nou, het viel me echt nog wel mee hoor met de cijfers. Ja, Nederlands en Engels is niet goed, dat wisten we. Daar ga ik bovenop zitten na de zomervakantie maar voor de rest was het redelijk tot goed. Hij was ook bevorderd als hij hier had mogen blijven. In het evaluatiepapier stond ook dat zijn gedrag goed was en dat hij goed in de groep lag. Dat zijn pluspunten.
Waar ze erg negatief over doen is over het inleveren van spullen en een matige huiswerkhouding. Een héle flauwe opmerking vond ik toch wel: 'Hij heeft allerlei creatieve smoezen over computers of printers die het niet doen, maar het komt er altijd op neer dat hij te laat is met inleveren.'
Het zijn geen smoezen!! We hebben heel vaak pc problemen gehad waardoor hij inderdaad dingen niet op tijd in kon leveren en een printer hebben we helemaal niet omdat die niet aan te sluiten is op de laptop. Kan ik zo slecht tegen hè. Bah.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
woensdag 25 juni 2008 om 16:09
Ik had minstens een 14, maar het schijnt nu een 16 te zijn volgens een medestudent die op de puntenlijst keek. Dus een 8 in Nl termen. Mijn tweede 8 al. Net twee examens afgelegd, was niet goed maar ik heb ze toch gehaald. Vrijdag nog twee examens en dan is het gedaan....maar wat ben ik moe zeg. Zenuwslopend die examens.
woensdag 25 juni 2008 om 16:12
Goed Shala dat rapport van je zoon! Kan niet anders met zo'n slimme moeder ;)
Satine, leuk zeg, Oostenrijk. Ben ik zelfs nog nooit geweest (en heb wel de wereld over gereisd, haha). Veel plezier alvast!
Ik ken een jongen van mijn klas en die beweerde dat een meisje (toch wel mijn vriendin nu) in onze klas BPS heeft. Hij zei dat hij het ook heeft, en toen zei ik: ha, ik ook! Grappig eigenlijk wel.
Ben het studeren wel beu nu, schaam me nog steeds voor mijn slechte examens hoewel ik wel geslaagd ben voor de twee examens van vandaag.
Satine, leuk zeg, Oostenrijk. Ben ik zelfs nog nooit geweest (en heb wel de wereld over gereisd, haha). Veel plezier alvast!
Ik ken een jongen van mijn klas en die beweerde dat een meisje (toch wel mijn vriendin nu) in onze klas BPS heeft. Hij zei dat hij het ook heeft, en toen zei ik: ha, ik ook! Grappig eigenlijk wel.
Ben het studeren wel beu nu, schaam me nog steeds voor mijn slechte examens hoewel ik wel geslaagd ben voor de twee examens van vandaag.
woensdag 25 juni 2008 om 17:17
Je hoeft je helemaal niet te schamen, Digi. Zolang je alles haalt, ben je goed bezig. En zelfs al zou je ergens wel een onvoldoende op halen of gehaald hebben, je hebt veel meegemaakt de laatste tijd, wat het dan zou verklaren. Gewoon doorgaan zoals je nu doet en dan komt het waarschijnlijk allemaal goed, hoor, met die examens.
Ik vind het overigens erg goed van je dat je vandaag irl hebt 'toegegeven' BPS te hebben.
Bedankt voor het compliment. Hoor ik graag, natuurlijk
Zoon is intelligent genoeg, dat is het probleem niet. Hij zou best HAVO kunnen doen i.p.v. nu VMBO. (theoretische leerweg=tl) Het komt er alleen niet altijd even goed uit door zijn gedragsproblematiek (sociaal en emotioneel) en op deze school hebben ze hem toch wel ietwat in de kou laten staan afgelopen schooljaar. Hij zit er zelf niet (meer) mee maar ik wel. Ben er best boos om eigenlijk want hij heeft het niet verdiend.
Om mijn grieven hieromtrent te ventileren ga ik zeker nog een pittige mail schrijven aan de teamleider. En ik ga ook een mail schrijven aan de Renn4 commissie om een boekje open te doen over het rapport wat over mijn zoon is geschreven om een Renn4 indicatie los te krijgen. De helft was uit de duim gezogen of sterk aangedikt.
Ik vind het overigens erg goed van je dat je vandaag irl hebt 'toegegeven' BPS te hebben.
Bedankt voor het compliment. Hoor ik graag, natuurlijk
Zoon is intelligent genoeg, dat is het probleem niet. Hij zou best HAVO kunnen doen i.p.v. nu VMBO. (theoretische leerweg=tl) Het komt er alleen niet altijd even goed uit door zijn gedragsproblematiek (sociaal en emotioneel) en op deze school hebben ze hem toch wel ietwat in de kou laten staan afgelopen schooljaar. Hij zit er zelf niet (meer) mee maar ik wel. Ben er best boos om eigenlijk want hij heeft het niet verdiend.
Om mijn grieven hieromtrent te ventileren ga ik zeker nog een pittige mail schrijven aan de teamleider. En ik ga ook een mail schrijven aan de Renn4 commissie om een boekje open te doen over het rapport wat over mijn zoon is geschreven om een Renn4 indicatie los te krijgen. De helft was uit de duim gezogen of sterk aangedikt.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
woensdag 25 juni 2008 om 17:40
Het is goed dat je je uit, want het is toch belachelijk dat ze zo met je zoon omgaan! Hij doet het hartstikke goed als ik het zo lees!
Goed joh digitalis dat je het gehaald hebt. Ik kan me wel voorstellen dat je je schaamt, maar dat moet je echt niet doen hoor.
Ik had dat ook vorige week toen ik mijn diploma ophaalde. Als ik zie wat ik heb gedaan ervoor... en dan toch mn diploma!
Gewoon van genieten van je cijfers, je hebt ze niet voor niets gehaald. Wat doe je precies voor studie?? Of heb ik er overheen gelezen...
Ik ben vandaag weer gebeld door het ggz. Ze gaan me plaatsen in de deeltijd. Wordt binnenkort opgeroepen voor een nieuwe intake en dan gaan ze kijken welke groep. Ik hoop zo snel mogelijk, want ik word gek hier. De ochtenden vul ik met de pc, dan 2 uurtjes bso en s'avonds met vriendinnen enzo of oppassen.
Ik wil weer leuke dingen doen! Ik wil weer gelukkig zijn...
Goed joh digitalis dat je het gehaald hebt. Ik kan me wel voorstellen dat je je schaamt, maar dat moet je echt niet doen hoor.
Ik had dat ook vorige week toen ik mijn diploma ophaalde. Als ik zie wat ik heb gedaan ervoor... en dan toch mn diploma!
Gewoon van genieten van je cijfers, je hebt ze niet voor niets gehaald. Wat doe je precies voor studie?? Of heb ik er overheen gelezen...
Ik ben vandaag weer gebeld door het ggz. Ze gaan me plaatsen in de deeltijd. Wordt binnenkort opgeroepen voor een nieuwe intake en dan gaan ze kijken welke groep. Ik hoop zo snel mogelijk, want ik word gek hier. De ochtenden vul ik met de pc, dan 2 uurtjes bso en s'avonds met vriendinnen enzo of oppassen.
Ik wil weer leuke dingen doen! Ik wil weer gelukkig zijn...
woensdag 25 juni 2008 om 19:34
Hoi dames, er is lustig op los geschreven vandaag Moest me van mezelf inhouden op mijn werk en dat is wonderwel gelukt want redelijk wat mensen om me heen. Als ik helemaal alleen ben (gebeurt nogal vaak) zit ik continu m'n mail te checken en nu dus ook op het forum te kijken bij gebrek aan levende zielen om me heen..
Satine, weet niet of je dit nog leest, maar je vakantieplannen klinken geweldig! Volgens mij heb je het hartstikke verdiend dus geniet er met volle teugen van!
Shahla, ik denk dat jouw zoon wat beters verdient. Tegen de stroom in toch gewoon goede resultaten halen; fijn dat 'ie (en jij) met een schone lei kan beginnen volgend jaar. En dan eerst maar eens lekker een tijdje vrij! Lijkt me idd goed e.e.a. van je af te schrijven, zo te lezen frustreert het je mateloos (en terecht!), en misschien leren die sukkels er nog wat van.
Meisje, goed zeg, de kogel is dus door de kerk! En je aandringen heeft ook geholpen zo te horen, alles komt in een stroomversnelling? Vind het dapper dat je de keuze gemaakt hebt eerst een tijdje 'aan jezelf te werken' en dan nog een studie op te pakken. Heb je al een knoop doorgehakt t.a.v. je ex?
Digi, nog heel even volhouden! Pittige, maar waanzinnig interessante studie heb je! Waarom trouwens in België?
Satine vroeg aan wie ik op mijn werk wel en niet vertelde wat er waarschijnlijk aan de hand is, en Digitalis vertelde dat ze 't er in de klas over gehad had. Interessant onderwerp. Hoe zit dat bij jullie, meisje en Shahla? Ik vind 't maar moeilijk... Op mijn werk weet mijn directe leidinggevende het, een heel fijne collega/vriend en de bedrijfsarts. Die laatste puur professioneel; de eerste twee omdat ze oprecht betrokken en bezorgd zijn. Wat mij heel erg tegenstaat en kwetst, ook prive (daar weten mijn ouders, m'n ex en een paar goeie vriendinnen het) is dat mensen die een beetje weten wat BPS inhoudt het meteen gaan ontkennen en proberen te ontkrachten!! Ik krijg jarenlang het verwijt dat ik weinig praat over mijn gevoelens, en vervolgens denken diezelfde personen dat ze zoveel van mij weten dat zij wel even kunnen beoordelen of het wel of niet zo is. Heeeel kwetsend... Door 't erover te hebben laat ik mensen toch een beetje in mijn ziel kijken, en als er dan zo op getrapt wordt: auw... Ik ben dus erg voorzichtig. Ik begrijp het ergens wel: ik ben niet het clichebeeld van de Borderliner dat mensen misschien voor zich zien: nee, ik heb nog nooit een zelfmoordpoging gedaan en de gedachten daaraan heb ik nauwelijks gedeeld, over mijn rare kronkels weet niemand iets alleen de psycholoog, mijn woede en verdriet en wanhoop reageer ik af als ik alleen ben en dat ik snijd hoeft verder niemand te weten en de resultaten daarvan houd ik dan ook angstvallig verborgen. Alleen mijn impulsiviteit is wat lastiger te verbergen haha. Maar goed, sorry dames, dit moest er even uit. Ben wel erg benieuwd hoe jullie dit ervaren (hebben).
Satine, weet niet of je dit nog leest, maar je vakantieplannen klinken geweldig! Volgens mij heb je het hartstikke verdiend dus geniet er met volle teugen van!
Shahla, ik denk dat jouw zoon wat beters verdient. Tegen de stroom in toch gewoon goede resultaten halen; fijn dat 'ie (en jij) met een schone lei kan beginnen volgend jaar. En dan eerst maar eens lekker een tijdje vrij! Lijkt me idd goed e.e.a. van je af te schrijven, zo te lezen frustreert het je mateloos (en terecht!), en misschien leren die sukkels er nog wat van.
Meisje, goed zeg, de kogel is dus door de kerk! En je aandringen heeft ook geholpen zo te horen, alles komt in een stroomversnelling? Vind het dapper dat je de keuze gemaakt hebt eerst een tijdje 'aan jezelf te werken' en dan nog een studie op te pakken. Heb je al een knoop doorgehakt t.a.v. je ex?
Digi, nog heel even volhouden! Pittige, maar waanzinnig interessante studie heb je! Waarom trouwens in België?
Satine vroeg aan wie ik op mijn werk wel en niet vertelde wat er waarschijnlijk aan de hand is, en Digitalis vertelde dat ze 't er in de klas over gehad had. Interessant onderwerp. Hoe zit dat bij jullie, meisje en Shahla? Ik vind 't maar moeilijk... Op mijn werk weet mijn directe leidinggevende het, een heel fijne collega/vriend en de bedrijfsarts. Die laatste puur professioneel; de eerste twee omdat ze oprecht betrokken en bezorgd zijn. Wat mij heel erg tegenstaat en kwetst, ook prive (daar weten mijn ouders, m'n ex en een paar goeie vriendinnen het) is dat mensen die een beetje weten wat BPS inhoudt het meteen gaan ontkennen en proberen te ontkrachten!! Ik krijg jarenlang het verwijt dat ik weinig praat over mijn gevoelens, en vervolgens denken diezelfde personen dat ze zoveel van mij weten dat zij wel even kunnen beoordelen of het wel of niet zo is. Heeeel kwetsend... Door 't erover te hebben laat ik mensen toch een beetje in mijn ziel kijken, en als er dan zo op getrapt wordt: auw... Ik ben dus erg voorzichtig. Ik begrijp het ergens wel: ik ben niet het clichebeeld van de Borderliner dat mensen misschien voor zich zien: nee, ik heb nog nooit een zelfmoordpoging gedaan en de gedachten daaraan heb ik nauwelijks gedeeld, over mijn rare kronkels weet niemand iets alleen de psycholoog, mijn woede en verdriet en wanhoop reageer ik af als ik alleen ben en dat ik snijd hoeft verder niemand te weten en de resultaten daarvan houd ik dan ook angstvallig verborgen. Alleen mijn impulsiviteit is wat lastiger te verbergen haha. Maar goed, sorry dames, dit moest er even uit. Ben wel erg benieuwd hoe jullie dit ervaren (hebben).
woensdag 25 juni 2008 om 20:17
Waps, ik heb het er natuurlijk niet in de klas over gehad, maar het was erbuiten. Een jongen zei dat mijn vriendin BPS heeft en hij ook, en toen zei ik: hey, ik ook! Ze zijn een beetje alternatief en weird maar ik had het niet achter hen gezocht. Ik ben trouwens wel de typische borderliner die iedereen voor ogen heeft. Da's niet bepaald iets om trots op te zijn, ik wil het juist verbergen. Maar mensen met een beetje kennis zullen de littekens op mijn arm en pols wel herkennen als zijnde automutilatie. En als men ziet hoeveel pillen ik slik...niet te doen joh! Maar ok, met pillen gaat het wel ok. Ik heb nog steeds wel van die levensvragen, zo van: wat wil ik nu echt, wat kan ik, maar da;s meer faalangst dan borderline.
woensdag 25 juni 2008 om 20:57
Waps, nog even gauw een reactie. Ik herken dat heel erg wat je schrijft. Ik ervaar het ook als kwetsend als mensen de diagnose afzwakken of zelfs ontkennen. Alsof ik er zelf blij mee ben, echt niet! Omdat ik het zelden vertel aan anderen moet ik een drempel over als ik dat wel doe, en dat doet pijn als mensen het dan niet begrijpen. Ze denken je dan op te beuren ofzo door het te bagatelliseren maar zo werkt het helaas niet. Hoe graag ik die diagnose ook kwijt zou willen, nu het er wel is wil ik ook wel dat het serieus wordt genomen. Daarom vertel ik het ook niet snel.
Ik voldoe ook totaal niet aan dat standaardbeeld, dat ziet alleen mijn nabije omgeving en mijn therapeut, net als bij jou. We hebben dit onderwerp (reacties van omgeving op de diagnose etc.) hier in dit topic trouwens al vaker besproken maar geen idee op welke pagina ongeveer (anders was het misschien fijn voor je die reacties ook eens te lezen..)
Nu ben ik echt vertrokken, adios (o nee, auf wiedersehen).
Take care allemaal, tot snel.
Ik voldoe ook totaal niet aan dat standaardbeeld, dat ziet alleen mijn nabije omgeving en mijn therapeut, net als bij jou. We hebben dit onderwerp (reacties van omgeving op de diagnose etc.) hier in dit topic trouwens al vaker besproken maar geen idee op welke pagina ongeveer (anders was het misschien fijn voor je die reacties ook eens te lezen..)
Nu ben ik echt vertrokken, adios (o nee, auf wiedersehen).
Take care allemaal, tot snel.
woensdag 25 juni 2008 om 22:49
Neeeeeee, kom terug Satine! Ik ben net net net pas thuis (vanaf vanmiddag 1700 uur) en log in en zie jouw bye bye berichtje. Beuh, nou, hoop dat je dit nog leest en anders ergens op vakantie? Maar goed, heeeeeeele fijne vakantie gewenst! En lekker genieten, bruin worden, ontspannen en alles wat erbij hoort.
Zo!
En dan ga ik me nu aan een zware taak wijden, nl. drie weken bijlezen. Tot over een paar uur meiden, als ik weer up to date ben
: )
Zo!
En dan ga ik me nu aan een zware taak wijden, nl. drie weken bijlezen. Tot over een paar uur meiden, als ik weer up to date ben
: )
woensdag 25 juni 2008 om 23:14
Nou, dan laat Heintje Davids nu echt voor de allerlaatste keer zijn/haar neus zien ;) Kon het niet laten nog even hier te spieken. We gaan nl wel vannacht weg maar ik voel me zo'n dag van tevoren toch altijd onrustig en dan kan ik nu nog echt niet slapen.
Ik heb je berichtje gelezen Intiem! Dankje. Ga mijn best doen zoveel mogelijk te chillen en zo min mogelijk te piekeren enzo. Ik hoop dat je het heel leuk hebt gehad..?! Ben benieuwd. Je hebt inderdaad heel veel bij te lezen. Ik hoop ik ook over 2,5 week (kom 12 juli terug) en dan natuurlijk allemaal positieve hoopvolle berichten van iedereen hier. Voor de allerlaatste keer dan nog maar: voor allemaal. Blij met jullie.
Ik heb je berichtje gelezen Intiem! Dankje. Ga mijn best doen zoveel mogelijk te chillen en zo min mogelijk te piekeren enzo. Ik hoop dat je het heel leuk hebt gehad..?! Ben benieuwd. Je hebt inderdaad heel veel bij te lezen. Ik hoop ik ook over 2,5 week (kom 12 juli terug) en dan natuurlijk allemaal positieve hoopvolle berichten van iedereen hier. Voor de allerlaatste keer dan nog maar: voor allemaal. Blij met jullie.
woensdag 25 juni 2008 om 23:32
Jaaaaaaa! Zwaaizwaai! Nou, leuk dat je mijn uitzwaai berichtje op de valreep hebt gelezen oef (veegt over voorhoofd). Geniet van het spannende vooruitzicht Satine enne btw, nog gefeliciteerd met je jaardag. Zag een berichtje bij hyves dat je jarig bent geweest hieperdepieper! 's Nachts rijden heeft altijd iets magisch vinnik. Enne, ik zag ergens vluchtig dat het Oostenrijk wordt? Daar zijn we doorheen gereden op de terugweg vanuit Italie. Indrukwekkend hoor, ik ken dat hele land helemaal niet. Erg bijzonder om een land lang door mega hoge en grote bergen met sneeuw(!) te rijden. Heel wat anders dan dit polderland. Hoewel het me niet in eerste instantie trekt vanwege het dichte donkere. Het had iets zwaars, iets indrukwekkends (maar misschien ook wel vanwege de donkere regenwolken haha? Tis iig berewarm in die contreien, dus bereid je maar voor : )
Poehee, jullie hebben er echt hele lappen tekst van gemaakt, ben nog maar pas bij pagina 5. Dat wordt morgen pas reageren vrees ik : (
Poehee, jullie hebben er echt hele lappen tekst van gemaakt, ben nog maar pas bij pagina 5. Dat wordt morgen pas reageren vrees ik : (
donderdag 26 juni 2008 om 00:03
Nou, ik begin maar vast aan een korte update (nog zonder al teveel inhoudelijke reacties op iedereen, want manneman, dat kan ik niet onthouden).
Maar moest namelijk lachen om iets wat Waps schreef op pagina 3 en naar aanleiding daarvan post ik even. Waps, je schreef dat hulpverlening soms pas op gang lijkt te komen als je opbelt dat je 12 hoog op het dak staat en belt dat je het niet meer ziet zitten. Dat je soms dan pas serieus genomen wordt. Ik heb ook erg vaak dat gevoel gehad. Het moet wel mega erg en crisis zijn, wil je doordringen dat het gevoel dat je het echt niet meer trekt wél serieus genomen wordt...
Toeval wil dat ik vanuit vakantie heb opgebeld naar Nederland (GGZ) omdat het niet goed meer ging. Op dat moment begaf ik me stomtoevallig bovenop een berg en ik was aan het orakelen door de telefoon tegen die mevrouw dat ik ook niet meer wist wat ik moest doen, ik op f*cking vakantie was in Italie en bovenop een berg zat (want ze vroeg of ze me kon bereiken. Euh, ja, ik zit bovenop een berg maar heb wel bereik geloof ik). Ik werd binnen een half uur teruggebeld door de crisisdienst haha. Zou die berg ermee van doen hebben ?
Overigens was die berg puur voor de fun, het uitzicht (fantastisch) en een frisse neus hoor. Ons gezinsuitstapje voor die dag zeg maar.
Maar moest namelijk lachen om iets wat Waps schreef op pagina 3 en naar aanleiding daarvan post ik even. Waps, je schreef dat hulpverlening soms pas op gang lijkt te komen als je opbelt dat je 12 hoog op het dak staat en belt dat je het niet meer ziet zitten. Dat je soms dan pas serieus genomen wordt. Ik heb ook erg vaak dat gevoel gehad. Het moet wel mega erg en crisis zijn, wil je doordringen dat het gevoel dat je het echt niet meer trekt wél serieus genomen wordt...
Toeval wil dat ik vanuit vakantie heb opgebeld naar Nederland (GGZ) omdat het niet goed meer ging. Op dat moment begaf ik me stomtoevallig bovenop een berg en ik was aan het orakelen door de telefoon tegen die mevrouw dat ik ook niet meer wist wat ik moest doen, ik op f*cking vakantie was in Italie en bovenop een berg zat (want ze vroeg of ze me kon bereiken. Euh, ja, ik zit bovenop een berg maar heb wel bereik geloof ik). Ik werd binnen een half uur teruggebeld door de crisisdienst haha. Zou die berg ermee van doen hebben ?
Overigens was die berg puur voor de fun, het uitzicht (fantastisch) en een frisse neus hoor. Ons gezinsuitstapje voor die dag zeg maar.
donderdag 26 juni 2008 om 00:13
@Intiem
Hoe was je vakantie?? Beetje kunnen relaxen???
Ben benieuwd hoe het is geweest! Fijn dat je er weer bij bent!
@digitalis
Heftige studie lijkt me! Ik zelf wil social work gaan doen, eigenlijk ook heel raar gezien mijn ding...
@Waps
Officieel heb ik nog niet de bps stempel op mn hoofd, maar als ik zou er trekken van hebben.
Heb een zeer negatief zelfbeeld, eetproblemen (boulimia & binge eating) onzeker over mezelf, bang om mensen te verliezen, negatieve impulsiviteit, impuls aankopen (vooral kleding) geven dan even een fijn gevoel. Zwart wit denken... dus ik pas wel heel "mooi" in het plaatje bps.
Ik was 14 jaar toen ik voor het eerst bij een psycholoog kwam voor die boulimia en daar kwam uit dat ik vaak "last" had van negatieve impulsiviteit. Op met 18de weer een psycholoog. 5 jaar geleden heb ik 5 maanden in een kliniek gezeten ivm straatvrees en een niet verwerkt trauma (aanranding en pestverleden). Ik viel toen dagelijks flauw. Nog steeds heb ik hier vaak last van bij stress, lage bloeddruk...
Na de kliniek nog onder behandeling bij een therapeut bij het GGZ. En nu dus wachtend.
Ik ben door de kliniek heel open geworden naar mijn vrienden en familie. Zij hebben mij er echt doorheen gesleurd in die tijd. Nu ik weer thuis ben komen te zitten heb ik ook open kaart gespeeld naar mn collega's en leidinggevende en ze reageren er heel positief op.
Ik merk dat mijn omgeving heel open is nu ik zo open ben. We steunen nu elkaar....
Nog even over de ex... ik heb tegen advies van jullie in, toch een mailtje gestuurd over DE ZOEN en gevraagd om af te spreken. Hij mailde me terug dat het beter is van niet en dat hij het niet aan kan.
Ik heb nu alle hoop weg en het voelt ook ineens veel beter. Heb zn nummer gewist en hem van mn msn en hyves gehaald, dan heb ik niet de kans om hem op te zoeken zeg maar...
Mijn msn naam is nu ook: gootje: vandaag is de dag van de verandering!
Hoe was je vakantie?? Beetje kunnen relaxen???
Ben benieuwd hoe het is geweest! Fijn dat je er weer bij bent!
@digitalis
Heftige studie lijkt me! Ik zelf wil social work gaan doen, eigenlijk ook heel raar gezien mijn ding...
@Waps
Officieel heb ik nog niet de bps stempel op mn hoofd, maar als ik zou er trekken van hebben.
Heb een zeer negatief zelfbeeld, eetproblemen (boulimia & binge eating) onzeker over mezelf, bang om mensen te verliezen, negatieve impulsiviteit, impuls aankopen (vooral kleding) geven dan even een fijn gevoel. Zwart wit denken... dus ik pas wel heel "mooi" in het plaatje bps.
Ik was 14 jaar toen ik voor het eerst bij een psycholoog kwam voor die boulimia en daar kwam uit dat ik vaak "last" had van negatieve impulsiviteit. Op met 18de weer een psycholoog. 5 jaar geleden heb ik 5 maanden in een kliniek gezeten ivm straatvrees en een niet verwerkt trauma (aanranding en pestverleden). Ik viel toen dagelijks flauw. Nog steeds heb ik hier vaak last van bij stress, lage bloeddruk...
Na de kliniek nog onder behandeling bij een therapeut bij het GGZ. En nu dus wachtend.
Ik ben door de kliniek heel open geworden naar mijn vrienden en familie. Zij hebben mij er echt doorheen gesleurd in die tijd. Nu ik weer thuis ben komen te zitten heb ik ook open kaart gespeeld naar mn collega's en leidinggevende en ze reageren er heel positief op.
Ik merk dat mijn omgeving heel open is nu ik zo open ben. We steunen nu elkaar....
Nog even over de ex... ik heb tegen advies van jullie in, toch een mailtje gestuurd over DE ZOEN en gevraagd om af te spreken. Hij mailde me terug dat het beter is van niet en dat hij het niet aan kan.
Ik heb nu alle hoop weg en het voelt ook ineens veel beter. Heb zn nummer gewist en hem van mn msn en hyves gehaald, dan heb ik niet de kans om hem op te zoeken zeg maar...
Mijn msn naam is nu ook: gootje: vandaag is de dag van de verandering!
donderdag 26 juni 2008 om 00:23
Maar goed, deze korte anekdote geeft even in vogelvlucht aan dat het een erg wisselende en sterk gekleurde vakantie was zoals ik die nog niet kende. Het ging eigenlijk al niet lekker meer nog voordat ik op vakantie ging. Ik had oxacepam meegekregen voor evt. paniekgevoelens. Maar tijdens en voor de vakantie was er al zoveel stress en hadden vriend en ik al zoveel fricties, was ik al zo getergd door de constante aanwezigheid van vriend en dochter terwijl het daarbovenop ook nog slecht weer was en we erg hutjemutje in de tent zaten. Ik kon werkelijk niks meer hebben, was somber, wilde acuut naar huis, had gevoelens de boel de boel te laten en het eerste het beste vliegtuig terug te pakken, ik was mega over de zeik naar dochter en heb haar dan ook afgebekt en 2 forse tikken uitgedeeld en was zo gespannen en agressief geladen, dat ik na de zoveelste huilbui maar heb opgebeld. Want vriend werd compleet gestoord van mij en mijn negativistische gedoe en agressieve lading, daar waar ik zelf zo mogelijk nog gestoorder werd van mijn buien en onmogelijke gedachten. Ik dacht dat de oxacepam toch zeker niet bedoeld waren om doorlopend door mij geslikt te worden om de vakantie maar door te komen.
Dus uiteindelijk na een week, tijdens de zoveelste uitbartsing die week op de bewuste berg huilend opgebeld en keurig teruggebeld door crisisdienst. Ze gingen overleggen met psych. en die adviseerde toch maar 3 x daags de oxazepam te gaan slikken om mijn stemmingen te stabiliseren en verder voor veel ontspanning en rust te zorgen en dan zou ik anderhalve dag later voor een telefonisch consult teruggebeld worden door mijn eigen vaste peut.
Dus dat is eigenlijk wat ik gedaan heb. Ik heb 3 x daags standaard een tabletje genomen en ik voelde me eigenlijk niet heel erg anders. Normaal edgy en kortaangebonden zeg maar, zoals ik wel vaker kan zijn onder gevoelsmatige druk. Maar ik was gelukkig wel verlost van de hele heftige extreme gedachtengangen die mij zo zwaar drukte en die ik niet meer kon uitschakelen. Het vervelende is dat wederom voornl. dochter onderwerp van projectie is en dat zit me erg dwars. Daarnaast zovaak gedachten als ik maak het uit, ik stop ermee etc. moeten onderdrukken, dat het niet leuk meer is. En door dit alles komen dan ook de gedachten zoals ik wil niet meer en van mij hoeft het niet zo. Strontvervelend dat gejojo! Het ene moment kan ik lachen en het volgende moment ben ik zo verschrikkelijk snel getriggerd.
Maar goed, mijn pillenangst maakte ook dat ik halverwege weer ben gestopt met de oxacepam, omdat mijn gevoel/gedrag voor mij goed hanteerbaar was geworden. Maar binnen 2 dagen zat ik weer bovenop alle kasten, dus ben maar weer begonnen en heb het uiteindelijk teruggebracht tot 2 pilletjes daags. Vanmiddag de laatse pil genomen (heftige terugreis, dus ik kon wel wat ondersteuning gebruiken) en nu heb ik vrijdag een afspraak staan met peut. Gossammeju, dat is ook wel nodig hoor, want ik moet hier toch wel wat mee doen. Gelukkig begint de creche weer vrijdag.
Vroegere vakanties hadden ook wel vaker een lading, maar dit was voornl. doordat ik depressief was. Ik liep zo'n vakantie dan erg op mijn tenen, omdat ik inderdaad de leuke reispantrner wilde zijn en het onderwijl indruiste tegen elke behoefte die ik had: complete niks meer. Maar goed, een normale vakantie??? Ik vraag me af of ik die uberhaupt ken...
Maar goed, deze wending had ik nu ook weer niet verwacht.
Verder was het met pilletjes op een gegeven moment goed te doen hoor en toen daarbij ook het weer wat gezelliger werd, hebben we nog een aantal leuke dagen gehad. Maar ben wel erg blij weer thuis te zijn! Effe een plekje geven allemaal.
Morgen zijn jullie aan de beurt, na dit gezellige reisverslag hmmmm....
Dus uiteindelijk na een week, tijdens de zoveelste uitbartsing die week op de bewuste berg huilend opgebeld en keurig teruggebeld door crisisdienst. Ze gingen overleggen met psych. en die adviseerde toch maar 3 x daags de oxazepam te gaan slikken om mijn stemmingen te stabiliseren en verder voor veel ontspanning en rust te zorgen en dan zou ik anderhalve dag later voor een telefonisch consult teruggebeld worden door mijn eigen vaste peut.
Dus dat is eigenlijk wat ik gedaan heb. Ik heb 3 x daags standaard een tabletje genomen en ik voelde me eigenlijk niet heel erg anders. Normaal edgy en kortaangebonden zeg maar, zoals ik wel vaker kan zijn onder gevoelsmatige druk. Maar ik was gelukkig wel verlost van de hele heftige extreme gedachtengangen die mij zo zwaar drukte en die ik niet meer kon uitschakelen. Het vervelende is dat wederom voornl. dochter onderwerp van projectie is en dat zit me erg dwars. Daarnaast zovaak gedachten als ik maak het uit, ik stop ermee etc. moeten onderdrukken, dat het niet leuk meer is. En door dit alles komen dan ook de gedachten zoals ik wil niet meer en van mij hoeft het niet zo. Strontvervelend dat gejojo! Het ene moment kan ik lachen en het volgende moment ben ik zo verschrikkelijk snel getriggerd.
Maar goed, mijn pillenangst maakte ook dat ik halverwege weer ben gestopt met de oxacepam, omdat mijn gevoel/gedrag voor mij goed hanteerbaar was geworden. Maar binnen 2 dagen zat ik weer bovenop alle kasten, dus ben maar weer begonnen en heb het uiteindelijk teruggebracht tot 2 pilletjes daags. Vanmiddag de laatse pil genomen (heftige terugreis, dus ik kon wel wat ondersteuning gebruiken) en nu heb ik vrijdag een afspraak staan met peut. Gossammeju, dat is ook wel nodig hoor, want ik moet hier toch wel wat mee doen. Gelukkig begint de creche weer vrijdag.
Vroegere vakanties hadden ook wel vaker een lading, maar dit was voornl. doordat ik depressief was. Ik liep zo'n vakantie dan erg op mijn tenen, omdat ik inderdaad de leuke reispantrner wilde zijn en het onderwijl indruiste tegen elke behoefte die ik had: complete niks meer. Maar goed, een normale vakantie??? Ik vraag me af of ik die uberhaupt ken...
Maar goed, deze wending had ik nu ook weer niet verwacht.
Verder was het met pilletjes op een gegeven moment goed te doen hoor en toen daarbij ook het weer wat gezelliger werd, hebben we nog een aantal leuke dagen gehad. Maar ben wel erg blij weer thuis te zijn! Effe een plekje geven allemaal.
Morgen zijn jullie aan de beurt, na dit gezellige reisverslag hmmmm....