Psyche
alle pijlers
Borderline en aanverwante zaken II
dinsdag 29 mei 2007 om 22:06
Gaan we hier gewoon vrolijk verder. Ik had net in het andere topic gepost toen ik zag dat we aan de max zaten.Nog als reactie op jou daar intiem:Inderdaad, niet (elke keer) uitspreken tegen je partner. Vooral omdat het in de meeste gevallen van snel voorbijgaande aard is en dan heb je bij je partner weer van alles zitten zaaien wat je dan weer recht moet breien.Het is dan beter af te wachten of het overgaat. Bespreken kan altijd nog.Het vorige topic vind je hier.bewerkt door moderator,
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
zondag 15 juni 2008 om 13:00
Lin, hou vast aan jezelf, aan je eigen kracht. Ik vind je heel dapper en steeds wat krachtiger klinken. Laat hem los, echt. Je doet het zo goed. Ik begrijp dat het zo slecht met hem gaat? Dat zal je wel pijn doen, maar denk aan jezelf, dat is al pittig genoeg toch?
Onzekermeisje, fijn dat het wat beter met je gaat. Hopelijk kun je dat een beetje vast houden..
Waps, heel herkenbaar wat je schrijft over die stemmingswisselingen. Ook die extreme gedachten. Het kan zo omslaan hé en het is heel vermoeiend. Ik heb er wel minder last van nu ik antidepressiva gebruik (sinds ruim een jaar). Ik ben onlangs een tijdje in dosering geminderd, toen was het meteen weer heftiger. Dus maar weer opgehoogd. Ik heb nog steeds stemmingswisselingen, maar de scherpe randjes zijn er wel af. Dat voordeel van de Ad weegt op dit mometn op tegen de nadelen (de bijwerkingen).
Verder heb ik hetzelfde als jij, die wisselende gevoelens naar je therapeut. Ik ben al ruim 4 jaar bij haar in therapie en dat blijft een terugkerend thema, dat contact met haar. Alhoewel, de laatste tijd ben ik daar wel rustiger over. Ik heb wel geleerd in al die tijd dat ze er echt altijd voor me is. Ik heb nooit reëele aanwijzingen gehad dat ze er niet voor me zou willen zijn. Als ik dat denk zit het echt in mijn hoofd. Het hoort bij het proces hé, het leren vertrouwen van mensen. Die indiv. therapie werkt inderdaad goed voor mij, al is het elke keer een stapje vooruit en dan weer 1 terug. Het is een lang en moeilijk proces. De vraag is wel of het voldoende is, dat vraagt de therapeut zich ook af. Ik overweeg om in de toekomst misschien nog deeltijdbehandeling te doen maar daar ben ik nog niet uit. Voorlopig blijf ik nog bij haar.
Shahla, laat je wat horen?? Begin me een beetje zorgen te maken. Ik hoop maar dat het aan je internet ligt dat je al een paar dagen afwezig bent. Hopelijk gaat het wel goed met je.
Onzekermeisje, fijn dat het wat beter met je gaat. Hopelijk kun je dat een beetje vast houden..
Waps, heel herkenbaar wat je schrijft over die stemmingswisselingen. Ook die extreme gedachten. Het kan zo omslaan hé en het is heel vermoeiend. Ik heb er wel minder last van nu ik antidepressiva gebruik (sinds ruim een jaar). Ik ben onlangs een tijdje in dosering geminderd, toen was het meteen weer heftiger. Dus maar weer opgehoogd. Ik heb nog steeds stemmingswisselingen, maar de scherpe randjes zijn er wel af. Dat voordeel van de Ad weegt op dit mometn op tegen de nadelen (de bijwerkingen).
Verder heb ik hetzelfde als jij, die wisselende gevoelens naar je therapeut. Ik ben al ruim 4 jaar bij haar in therapie en dat blijft een terugkerend thema, dat contact met haar. Alhoewel, de laatste tijd ben ik daar wel rustiger over. Ik heb wel geleerd in al die tijd dat ze er echt altijd voor me is. Ik heb nooit reëele aanwijzingen gehad dat ze er niet voor me zou willen zijn. Als ik dat denk zit het echt in mijn hoofd. Het hoort bij het proces hé, het leren vertrouwen van mensen. Die indiv. therapie werkt inderdaad goed voor mij, al is het elke keer een stapje vooruit en dan weer 1 terug. Het is een lang en moeilijk proces. De vraag is wel of het voldoende is, dat vraagt de therapeut zich ook af. Ik overweeg om in de toekomst misschien nog deeltijdbehandeling te doen maar daar ben ik nog niet uit. Voorlopig blijf ik nog bij haar.
Shahla, laat je wat horen?? Begin me een beetje zorgen te maken. Ik hoop maar dat het aan je internet ligt dat je al een paar dagen afwezig bent. Hopelijk gaat het wel goed met je.
zondag 15 juni 2008 om 17:31
@waps Mijn werk is nu ook te zwaar voor me. Voorheen kon ik het makkelijk aan, vond en vind het de mooiste baan die er is! Er zijn voor kinderen die sommige waarden en normen niet mee krijgen. Momenteel zit ik in de ziektewet, maar ga op eigen initiatief 2 uur per dag werken, ter afleiding. De kinderen geven me liefde en dat werkt heel positief op me. Ik ben wel steeds helemaal doodop na die 2 uurtjes, maar ik probeer hierdoor de kracht te vinden om de dag door te komen. Heb iets om wakker voor te worden zeg maar. Anders zak ik nog verder weg...
Ik heb me in februari ingeschreven bij het ggz en 3 weken geleden mijn intake gehad met een spv-er. Ik had haar nog gebeld over het termijn wanneer ik iets zou horen over de vervolgstappen, maar dat zal waarschijnlijk zo lang gaan duren, dat ik afgelopen maandag dus weer naar de huisarts ben gegaan. Ik heb mn dosis medicijnen mogen verhogen en ben doorverwezen naar een eerste lijns psycholoog. Dan maar mee betalen...
Hoe is het verder nu met jou? Die stemmingswisseling zijn slopend he! Ben jij ook zo gigantisch moe? Hoe sta jij tegenover medicijnen? Ik heb er zelf wel baat bij...
Ik ga nu naar mijn oppasadresje (2 schatjes van meiden) fijne zondag allemaal nog en zoals mijn oma altijd zegt:
Na regen komt zonneschijn! Over een tijdje stralen we allemaal weer!
Liefs, meisje
Ik heb me in februari ingeschreven bij het ggz en 3 weken geleden mijn intake gehad met een spv-er. Ik had haar nog gebeld over het termijn wanneer ik iets zou horen over de vervolgstappen, maar dat zal waarschijnlijk zo lang gaan duren, dat ik afgelopen maandag dus weer naar de huisarts ben gegaan. Ik heb mn dosis medicijnen mogen verhogen en ben doorverwezen naar een eerste lijns psycholoog. Dan maar mee betalen...
Hoe is het verder nu met jou? Die stemmingswisseling zijn slopend he! Ben jij ook zo gigantisch moe? Hoe sta jij tegenover medicijnen? Ik heb er zelf wel baat bij...
Ik ga nu naar mijn oppasadresje (2 schatjes van meiden) fijne zondag allemaal nog en zoals mijn oma altijd zegt:
Na regen komt zonneschijn! Over een tijdje stralen we allemaal weer!
Liefs, meisje
maandag 16 juni 2008 om 00:56
Satine, het ligt inderdaad aan mijn internet. Zie msn. Voorlopig blijf ik dit houden, vrees ik want ik denk dat ik het alleen nog maar weer goed kan krijgen door de laptop opnieuw te installeren en helaas heb ik geen windows xp cd.
Heb de rest van mijn verhaal elders geplaatst en het is nu nogal laat dus voel er niet veel voor om het hier nog even dunnetjes over te doen. Vindt het wel jammer dat ik hier nog maar zo weinig kan zijn maar ja, wat doe je eraan.
Hopelijk gaat het met iedereen goed hier of redelijk en zodra ik weer kan, kom ik natuurlijk weer langs. Tot dan, take care.
Heb de rest van mijn verhaal elders geplaatst en het is nu nogal laat dus voel er niet veel voor om het hier nog even dunnetjes over te doen. Vindt het wel jammer dat ik hier nog maar zo weinig kan zijn maar ja, wat doe je eraan.
Hopelijk gaat het met iedereen goed hier of redelijk en zodra ik weer kan, kom ik natuurlijk weer langs. Tot dan, take care.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
maandag 16 juni 2008 om 21:39
Hoi meiden,
Lin, gaat 't een beetje..?
Meisje en Satine, heel erg bedankt voor jullie reacties. Wat klinkt iedereen hier toch wijs en krachtig. Waar halen jullie dat toch vandaan?
Ik heb 't idee dat de grond onder mijn voeten steeds verder wegzakt... In die tijd thuis ben ik enorm veel aan het terughalen, ordenen en schrijven en gaandeweg kom ik er steeds meer achter dat ik er de afgelopen 30 jaar een flinke puinhoop van gemaakt heb. Steeds weer vol vuur aan dingen beginnen, dan weer abrupt het roer om, qua werk, relaties, studies, vriendschappen. Dus waar sta ik nu? Eigenlijk nergens. Weet niet wat ik wil, kan, wie ik ben. Ik snap ook totaal niet hoe ik het die jaren heb kunnen redden door gewoon maar door, door, door te gaan, en waarom dat nu niet meer lukt. Maar 't is wel goed: eindelijk eens met je neus op de feiten en er iets aan doen
Satine, je gaat vast bijna op vakantie nu! Lekker vooruitzicht... Hoe is 't qua ritme? En maak jij eigenlijk 'huiswerk' voor je therapeute? Tja, die wisselende gevoelens... Het zal vast te maken hebben met de afhankelijkheid: al je emoties en gedachten met iemand delen, en vervolgens de angst dat er te weinig terugkomt. En als dat gebeurt het 'zie je wel-effect'. Ik denk in ieder geval dat dat bij mij zo werkt. Jij klinkt alsof je al een stuk verder op weg bent... Wat weerhoudt je trouwens van een deeltijd-behandeling? Ben ik wel benieuwd naar!
Meisje, super zeg, dat je gewoon het heft in eigen hand neemt. Vond je het geen grote stap, de ziektewet in? Wat heb je lang moeten wachten op een intake... Wat gaat voor jou het vervolgtraject worden, of heb je daar ook nog niets over gehoord? En nu weer wachten op een plekje bij de psycholoog. Sterkte! Zit erover te denken as. vrijdag bij de psycholoog inderdaad even te praten over medicatie via de huisarts. Als het goed is heeft zij van de psych inmiddels ook mijn dossier ontvangen i.v.m. doorverwijzing naar de GGZ. Die stemmingswisselingen zijn inderdaad slopend, word er knettergek en doodmoe van. Ik zou 't in ieder geval een tijdje willen proberen...
Nou sorry, 't is weer een hele lap tekst geworden. Ga nog even wat dingen doen en dan lekker slapen: de rust is wedergekeerd na een opgefokt dagje
Dag! Waps
Lin, gaat 't een beetje..?
Meisje en Satine, heel erg bedankt voor jullie reacties. Wat klinkt iedereen hier toch wijs en krachtig. Waar halen jullie dat toch vandaan?
Ik heb 't idee dat de grond onder mijn voeten steeds verder wegzakt... In die tijd thuis ben ik enorm veel aan het terughalen, ordenen en schrijven en gaandeweg kom ik er steeds meer achter dat ik er de afgelopen 30 jaar een flinke puinhoop van gemaakt heb. Steeds weer vol vuur aan dingen beginnen, dan weer abrupt het roer om, qua werk, relaties, studies, vriendschappen. Dus waar sta ik nu? Eigenlijk nergens. Weet niet wat ik wil, kan, wie ik ben. Ik snap ook totaal niet hoe ik het die jaren heb kunnen redden door gewoon maar door, door, door te gaan, en waarom dat nu niet meer lukt. Maar 't is wel goed: eindelijk eens met je neus op de feiten en er iets aan doen
Satine, je gaat vast bijna op vakantie nu! Lekker vooruitzicht... Hoe is 't qua ritme? En maak jij eigenlijk 'huiswerk' voor je therapeute? Tja, die wisselende gevoelens... Het zal vast te maken hebben met de afhankelijkheid: al je emoties en gedachten met iemand delen, en vervolgens de angst dat er te weinig terugkomt. En als dat gebeurt het 'zie je wel-effect'. Ik denk in ieder geval dat dat bij mij zo werkt. Jij klinkt alsof je al een stuk verder op weg bent... Wat weerhoudt je trouwens van een deeltijd-behandeling? Ben ik wel benieuwd naar!
Meisje, super zeg, dat je gewoon het heft in eigen hand neemt. Vond je het geen grote stap, de ziektewet in? Wat heb je lang moeten wachten op een intake... Wat gaat voor jou het vervolgtraject worden, of heb je daar ook nog niets over gehoord? En nu weer wachten op een plekje bij de psycholoog. Sterkte! Zit erover te denken as. vrijdag bij de psycholoog inderdaad even te praten over medicatie via de huisarts. Als het goed is heeft zij van de psych inmiddels ook mijn dossier ontvangen i.v.m. doorverwijzing naar de GGZ. Die stemmingswisselingen zijn inderdaad slopend, word er knettergek en doodmoe van. Ik zou 't in ieder geval een tijdje willen proberen...
Nou sorry, 't is weer een hele lap tekst geworden. Ga nog even wat dingen doen en dan lekker slapen: de rust is wedergekeerd na een opgefokt dagje
Dag! Waps
dinsdag 17 juni 2008 om 18:52
Hoi meiden, hopelijk gaat het goed met iedereen en genieten jullie van het zonnetje? Waps ik kom later terug met een antwoord op je vragen. Misschien klinken we wel wijs en krachtig maar zo voel ik me meestal niet hoor!!
Ik ben morgen jarig, jaja. Dus ben een beetje druk want het moet hier wel een beetje netjes zijn in huis en ik was vandaag erg moe dus ook ng lang geslapen vanmiddag. Maar ik hou het rustig morgen, dus dat scheelt.. Tot gauw weer.
Ik ben morgen jarig, jaja. Dus ben een beetje druk want het moet hier wel een beetje netjes zijn in huis en ik was vandaag erg moe dus ook ng lang geslapen vanmiddag. Maar ik hou het rustig morgen, dus dat scheelt.. Tot gauw weer.
Hoop op 'n fijne, rustige dag met lieve mensen om je heen! Geniet ervan...
woensdag 18 juni 2008 om 01:15
Ik heb trouwens mijn Perzische kat weer terug. Ze bleek door iemand van de straat gehaald te zijn en die heeft de dierenambulance gebeld en die bracht haar weer naar het asiel. Omdat ze zo mager zou zijn. Ja duh, het beestje is al erg oud en altijd al klein van stuk geweest. Door het vele haar leek het altijd nog wat maar haar vacht ging heel erg vervilten. Ze is veel buiten en struint overal langs en onderdoor, ze kan die lange vacht niet meer zo goed bijhouden. Kammen en borstelen zou je zeggen maar soms zie je haar een paar dagen niet dus uiteindelijk kregen we toch dit resultaat want madam is niet dol op geborsteld worden. Ik had haar laatst gekortwiekt tot bijna kaal voor haar eigen bestwil. Helaas keerde zich dat nu tegen me want nu zag je goed dat ze aan de magere kant was. Kwam ik uit mijn werk, sprak een buurman me aan en vertelde me dat mijn poes in het asiel zat. Lekker dan. Gelukkig heb ik kunnen regelen dat ze teruggebracht werd naar mij want zelf heb ik momenteel geen vervoer, de bussen rijden alleen in de spits en het asiel is niet in mijn woonplaats. Heb ik dat. 
Gelukkig is ze nu terug en ze is schandelijk verwend met extra aandacht en extra lekkere dingen om te eten. Ze is zelfs onder de douche geweest en gewassen met shampoo omdat ze niet zo schoon bij me afgeleverd werd. Haar heup zat onder de aangekoekte poep en dat stonk nogal. Arm beest.
Gelukkig is ze nu terug en ze is schandelijk verwend met extra aandacht en extra lekkere dingen om te eten. Ze is zelfs onder de douche geweest en gewassen met shampoo omdat ze niet zo schoon bij me afgeleverd werd. Haar heup zat onder de aangekoekte poep en dat stonk nogal. Arm beest.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
woensdag 18 juni 2008 om 13:01
@Satine: Van harte meid! Ik hoop dat je er van kunt genieten!
@Shahla: Wat erg lijkt me dat, kom je thuis is je beesie weg! Maar goed dat je buurman wist waar ze was. Ik zou gek worden als ze zomaar een vriendje van me weg zouden halen als ik er eentje had. Dat het uberhaupt zo makkelijk gaat zeg!
Vandaag krijg ik mijn diploma spw 4. Ik heb vorig jaar spw 3 gehaald en ik mocht eerder afstuderen omdat ik zulke hoge cijfers had! Je zou denken, wat fijn en goed. Natuurlijk is het fijn, maar ik kan er helemaal niet van genieten. Het interesseert me geen reet! Vorig jaar was zo geweldig! Ik was zo blij! Mijn vriendje was erbij, mn ouders en broer met zn meis en nu zit er zonder vriend. Dat doet zoveel pijn! Ik had er zo graag met hem heen gewild! BAH!
Ik ben echt niet in een feeststemming. Het kan me allemaal gestolen worden.
3 weken geleden had ik die intake, maar nog steeds NIKS gehoord. Ik heb gisteren maar even een mail gestuurd! Dit is gewoon niet normaal!
oja @Waps: Het lijkt mss wel dat ik heel krachtig en wijs ben, maar dit zijn maar woorden. Van binnen schreeuw ik. Ben misschien wel goed in het verwoorden enzo, maar ik ben 14 jaar geleden begonnen met mn eerste therapeut. Ik weet er nu zoveel van, dat ik het goed weet te bewoorden, maar nogmaals zo voelt het niet hoor!
Maar wel fijn dat je binnenkort je intake hebt zeg! Hoe lang heb je moeten wachten? Ik had me namelijk in februari ingeschreven en in mei mn intake gehad.
Liefs, meisje
@Shahla: Wat erg lijkt me dat, kom je thuis is je beesie weg! Maar goed dat je buurman wist waar ze was. Ik zou gek worden als ze zomaar een vriendje van me weg zouden halen als ik er eentje had. Dat het uberhaupt zo makkelijk gaat zeg!
Vandaag krijg ik mijn diploma spw 4. Ik heb vorig jaar spw 3 gehaald en ik mocht eerder afstuderen omdat ik zulke hoge cijfers had! Je zou denken, wat fijn en goed. Natuurlijk is het fijn, maar ik kan er helemaal niet van genieten. Het interesseert me geen reet! Vorig jaar was zo geweldig! Ik was zo blij! Mijn vriendje was erbij, mn ouders en broer met zn meis en nu zit er zonder vriend. Dat doet zoveel pijn! Ik had er zo graag met hem heen gewild! BAH!
Ik ben echt niet in een feeststemming. Het kan me allemaal gestolen worden.
3 weken geleden had ik die intake, maar nog steeds NIKS gehoord. Ik heb gisteren maar even een mail gestuurd! Dit is gewoon niet normaal!
oja @Waps: Het lijkt mss wel dat ik heel krachtig en wijs ben, maar dit zijn maar woorden. Van binnen schreeuw ik. Ben misschien wel goed in het verwoorden enzo, maar ik ben 14 jaar geleden begonnen met mn eerste therapeut. Ik weet er nu zoveel van, dat ik het goed weet te bewoorden, maar nogmaals zo voelt het niet hoor!
Maar wel fijn dat je binnenkort je intake hebt zeg! Hoe lang heb je moeten wachten? Ik had me namelijk in februari ingeschreven en in mei mn intake gehad.
Liefs, meisje
woensdag 18 juni 2008 om 16:03
Shahla, wat fijn dat 'ie terug is... Maar wie haalt het in z'n hoofd zonder eerst jou aan te spreken meteen 'de autoriteiten' in te schakelen?!!
Meisje, hoop dat je -als de 'feestelijke gelegenheid' voorbij is- wel een beetje trots kunt zijn op jezelf omdat je het toch maar mooi gedaan hebt, ondanks al je shit! Goed bezig meid! Maar begrijp dat alleen al het feit dat je daar bent zonder je vriendje alles vergalt... Heb de hele dag door van die klotedingen die ik met 'm wil en moet delen (al is het maar een geweldige quote uit een film), maar dat gaat niet meer... Zo worden de wonden steeds weer opengereten en dat doet zoveel pijn! Pas je goed op jezelf? Hoop dat je familie er voor je is vandaag...
Bizar, gewoon drie weken radiostilte na je intake!! Ik denk weleens dat je alleen heftig genoeg bent voor de hulp die je eigenlijk nodig hebt als je belt dat je op 12 hoog staat en het niet meer ziet zitten. Hoewel... Zelfs dan: toen mijn vriendje een zelfmoordpoging gedaan had en de crisisdienst stond op de stoep kwamen ze doodleuk met de mededeling dat hij de volgende middag terecht kon! Daarna moest 'ie weer een paar weken wachten op het volgende gesprek.
Bij mij ging het uiteindelijk best snel, vergeleken bij jouw wachttijd: zes weken in totaal tussen eerste en komende intake. Op een plekje bij de psych moest ik ongeveer 3 maanden wachten. Hoop voor jou dat dat wat sneller gaat! Een goed gesprek is goud waard (de eerste paar dagen in ieder geval ).
Overigens vandaag met de post van 13 uur ook een brief van de bedrijfsarts: of ik vandaag om 10 uur even langs wilde komen?!
Sterkte allemaal meiden,
Waps
Meisje, hoop dat je -als de 'feestelijke gelegenheid' voorbij is- wel een beetje trots kunt zijn op jezelf omdat je het toch maar mooi gedaan hebt, ondanks al je shit! Goed bezig meid! Maar begrijp dat alleen al het feit dat je daar bent zonder je vriendje alles vergalt... Heb de hele dag door van die klotedingen die ik met 'm wil en moet delen (al is het maar een geweldige quote uit een film), maar dat gaat niet meer... Zo worden de wonden steeds weer opengereten en dat doet zoveel pijn! Pas je goed op jezelf? Hoop dat je familie er voor je is vandaag...
Bizar, gewoon drie weken radiostilte na je intake!! Ik denk weleens dat je alleen heftig genoeg bent voor de hulp die je eigenlijk nodig hebt als je belt dat je op 12 hoog staat en het niet meer ziet zitten. Hoewel... Zelfs dan: toen mijn vriendje een zelfmoordpoging gedaan had en de crisisdienst stond op de stoep kwamen ze doodleuk met de mededeling dat hij de volgende middag terecht kon! Daarna moest 'ie weer een paar weken wachten op het volgende gesprek.
Bij mij ging het uiteindelijk best snel, vergeleken bij jouw wachttijd: zes weken in totaal tussen eerste en komende intake. Op een plekje bij de psych moest ik ongeveer 3 maanden wachten. Hoop voor jou dat dat wat sneller gaat! Een goed gesprek is goud waard (de eerste paar dagen in ieder geval
).Overigens vandaag met de post van 13 uur ook een brief van de bedrijfsarts: of ik vandaag om 10 uur even langs wilde komen?!
Sterkte allemaal meiden,
Waps
woensdag 18 juni 2008 om 16:20
Snap ik ook niks van meiden. Ik heb namelijk zelf een half jaar geleden geprobeerd om een katje van een maand of vier van de straat te krijgen zodat het nog een kans zou krijgen in een nieuw gezin. Ik kon hem zelf niet houden, heb al vijf katten (en kan er niet eentje missen) en een zesde werd me te gortig, hoe sneu ik het ook vond. Mijn katten werden gestressed van het nieuwe aangelopen mormeltje en begonnen overal te sproeien. Bovendien was het zwerfkatje erg bang en achterdochtig aangelegd. Het heeft me drie weken gekost om het zover te krijgen dat ik het rustig op kon pakken. Enfin, vanwege mijn katten met pijn in het hart toch maar de dierenambulance gebeld. Die wilden hem niet meenemen want het was ál zes maanden en ze mochten niet meer zomaar dieren van de straat plukken en naar het asiel brengen. Het kreeg gewoon een zwerversbandje om en werd een paar straten van mij vandaan weer losgelaten. Daar heb ik me bij neergelegd en verdomd, dan halen ze wel een oude kat die hier al ruim vijf jaar door de buurt struint van de straat, nemen niet de moeite de duidelijk zichtbare chip te scannen maar brengen het meteen door naar het asiel, zodat ik weer op kosten wordt gejaagd.
Ik weet niet wie de dierenambulance heeft gebeld en dat zou ik graag wel willen weten want wie weet gebeurt het nog een keertje. Ze hadden inderdaad even de moeite kunnen nemen om te informeren van wie de kat was, er zijn genoeg mensen die het wel hadden geweten.
'Gek' werd ik er niet van, onzekermeisje maar ik was wel geïrriteerd. Deze kat heeft in haar leven al twee keer langdurig in het asiel gezeten en zat er dus op haar 10e met weinig kans om nog uitgekozen te worden. Dat was juist de reden dat ik háár uitkoos. Ik vond het zo zielig voor haar en ik wilde ook wel graag een oudere Perzische kat. En dan moest ze nu ook weer in het asiel zitten. Maar toen ze terug kwam, leek ze niet gestresst ofzo, gelukkig maar.
Onzekermeisje, wat jammer dat je het zo voelt maar een blij gevoel kun je niet afdwingen en een leuk vriendje ook niet. Probeer positief te blijven denken, wie weet komen die dingen dan ook weer goed of vind je iemand met wie het wel goed blijft gaan.
Handig, waps, van die bedrijfsartsafspraak. Lekker op tijd verstuurd ook. Heb je wel gebeld gelijk, want anders krijg jij het op je brood, is mijn ervaring bij instanties.
Ik weet niet wie de dierenambulance heeft gebeld en dat zou ik graag wel willen weten want wie weet gebeurt het nog een keertje. Ze hadden inderdaad even de moeite kunnen nemen om te informeren van wie de kat was, er zijn genoeg mensen die het wel hadden geweten.
'Gek' werd ik er niet van, onzekermeisje maar ik was wel geïrriteerd. Deze kat heeft in haar leven al twee keer langdurig in het asiel gezeten en zat er dus op haar 10e met weinig kans om nog uitgekozen te worden. Dat was juist de reden dat ik háár uitkoos. Ik vond het zo zielig voor haar en ik wilde ook wel graag een oudere Perzische kat. En dan moest ze nu ook weer in het asiel zitten. Maar toen ze terug kwam, leek ze niet gestresst ofzo, gelukkig maar.
Onzekermeisje, wat jammer dat je het zo voelt maar een blij gevoel kun je niet afdwingen en een leuk vriendje ook niet. Probeer positief te blijven denken, wie weet komen die dingen dan ook weer goed of vind je iemand met wie het wel goed blijft gaan.
Handig, waps, van die bedrijfsartsafspraak. Lekker op tijd verstuurd ook. Heb je wel gebeld gelijk, want anders krijg jij het op je brood, is mijn ervaring bij instanties.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
donderdag 19 juni 2008 om 12:04
Hoi meiden.
Daar ben ik weer. Bedankt voor al jullie felicitaties, hartstikke leuk. Ik heb echt een gezellige verjaardag gehad. Van alles wat, leuke cadeautjes (o ik heb zo'n mooie tas van mn zusje gehad, wat kun je daar weer even blij van worden!), lieve telefoontjes en kaarten, helemaal leuk. Het viel me op dat ik er ook meer van kon genieten dan de jaren hiervoor. Dat lijkt me een goed teken..
Shahla wat fijn dat je kat terug is maar wat zielig dat hij er zo aan toe is. Verwen hem maar heel erg!
Onzekermeisje gefeliciteerd met je diploma. Hartstikke goed joh. Die kun je toch mooi in je zak steken.
Waps, waar je naar vroeg. Ik heb nu geen huiswerk meer van therapie. In het 1e jaar wel, ik heb heel veel Ret-schema's ingevuld (situatie-gedachten-gevoelens-gedrag etc). Het gesprek wordt wel altijd op een bandje opgenomen en meestal luister ik dat nog wel een keer af en schrijf ik wat belangrijke punten op. In het begin erg confronterend, maar ik ben nu blij want ik ben vaak weer de helft vergeten wat er is gezegd.
Wat me weerhoudt van deeltijd is allereerst in praktisch opzicht: er moet dan iets zijn van bijv. maar 2 dagdelen in de week. Méér is voor mij qua energie nu niet haalbaar. Verder twijfel ik omdat ik me sommige dagen ook wel stukken beter voel dan voorheen. Ik heb al veel geleerd al die jaren. Ik ben er alleen nog niet en zou zo graag helemaal beter willen worden. Maargoed, ik hoef nu ook niet daarover te beslissen. Voorlopig ga ik gewoon zo door zoals nu. Ik ben het even kwijt: heb jij al therapie gehad en ga je nu verder bij het Ggz?
Ik ga volgende week op vakantie. Dat geeft me wel wat stress. Ik moet nog veel kleine dingetjes doen en natuurlijk inpakken!! Nou ja komt wel goed maar ik ben vandaag echt niet fit (pijn moe bah, man met de hamer van gisteren). Ik heb nog wel wat dagen.
Shahla, beter dat je hier weer mee kunt schrijven af en toe. Lin hoe is het met je??
Intiem komt ook over een weekje alweer terug, gezellig.
Daar ben ik weer. Bedankt voor al jullie felicitaties, hartstikke leuk. Ik heb echt een gezellige verjaardag gehad. Van alles wat, leuke cadeautjes (o ik heb zo'n mooie tas van mn zusje gehad, wat kun je daar weer even blij van worden!), lieve telefoontjes en kaarten, helemaal leuk. Het viel me op dat ik er ook meer van kon genieten dan de jaren hiervoor. Dat lijkt me een goed teken..
Shahla wat fijn dat je kat terug is maar wat zielig dat hij er zo aan toe is. Verwen hem maar heel erg!
Onzekermeisje gefeliciteerd met je diploma. Hartstikke goed joh. Die kun je toch mooi in je zak steken.
Waps, waar je naar vroeg. Ik heb nu geen huiswerk meer van therapie. In het 1e jaar wel, ik heb heel veel Ret-schema's ingevuld (situatie-gedachten-gevoelens-gedrag etc). Het gesprek wordt wel altijd op een bandje opgenomen en meestal luister ik dat nog wel een keer af en schrijf ik wat belangrijke punten op. In het begin erg confronterend, maar ik ben nu blij want ik ben vaak weer de helft vergeten wat er is gezegd.
Wat me weerhoudt van deeltijd is allereerst in praktisch opzicht: er moet dan iets zijn van bijv. maar 2 dagdelen in de week. Méér is voor mij qua energie nu niet haalbaar. Verder twijfel ik omdat ik me sommige dagen ook wel stukken beter voel dan voorheen. Ik heb al veel geleerd al die jaren. Ik ben er alleen nog niet en zou zo graag helemaal beter willen worden. Maargoed, ik hoef nu ook niet daarover te beslissen. Voorlopig ga ik gewoon zo door zoals nu. Ik ben het even kwijt: heb jij al therapie gehad en ga je nu verder bij het Ggz?
Ik ga volgende week op vakantie. Dat geeft me wel wat stress. Ik moet nog veel kleine dingetjes doen en natuurlijk inpakken!! Nou ja komt wel goed maar ik ben vandaag echt niet fit (pijn moe bah, man met de hamer van gisteren). Ik heb nog wel wat dagen.
Shahla, beter dat je hier weer mee kunt schrijven af en toe. Lin hoe is het met je??
Intiem komt ook over een weekje alweer terug, gezellig.
donderdag 19 juni 2008 om 12:22
donderdag 19 juni 2008 om 15:36
Hoi Digi, ja, dat kan natuurlijk en is ook niet erg. Ik was er ook niet over begonnen als iemand niet aanhaalde dat het topic misschien iets voor jou was of dat je daar juist niet was, dat weet ik niet meer zo uit mijn hoofd. Vandaar.
Natuurlijk moet je helemaal zelf weten in hoeverre je iets of niets wilt weten van BPS. Ik ben er ook niet zo heel erg mee bezig. Vindt het zelfs steeds moeilijker om de standaardsymptomen te benoemen als iemand ernaar vraagt. Het lijkt een beetje in de vergetelhoek te raken. Ik heb het, weet waar ik tegenaan loop en dat is het wel zo'n beetje. Irl praat ik er helemaal niet over.
Het is gewoon dat ik hier al zolang schrijf en heb voor mijn gevoel met de vaste dames wel een band gekregen dus dat maakt dat ik blijf hangen
Ik hoop alleen voor jou dat je niet ontkent wat jouw problemen zijn. Dat hoef je niet BPS te noemen, het hoeft voor jezelf niet eens helemaal een naam te hebben, maar het is wel belangrijk dat je jezelf goed leert kennen en welke dingen of mensen je negatief triggeren (mijden) en die je positief triggeren (je aan vasthouden). Sterkte en succes.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
donderdag 19 juni 2008 om 18:19
Hoi meiden,
Gisteren was uiteindelijk toch nog wel heel leuk geworden. We moesten er om 1700 uur zijn, dus met zn vijven daar naar toe. Eerst een bakkie koffie en daarna naar een grote theaterzaal. Iedereen moest per klas op het podium waar een grote stoel stond. Iedereen mocht op de stoel. Toen ik het hoorde, zakte ik al bijna door de grond. Ik hou niet zo van in de belangstelling staan. Mijn mentor (voorheen maatschappelijk werker) heb ik een tijd geleden al in vertrouwen genomen door wat dingen te vertellen. oa zei hij: Het was een turbulent jaar voor je, maar ondanks de dingen waar je toen en nu mee bezig bent heb je maar mooi je diploma op zak. Je bent een kanjer...!!
Toch fijn om te horen!
Nadat we weer thuis waren, hebben we gezellig gegeten en geborreld. Tot ik thuis was, niks aan de hand...
Ik had mn pc nog aan staan en ik had mail, een e card... van hem...
Hoi ... Ik weet dat je geen contact wil, maar ik wil je toch ff feliciteren met je diploma! Heel veel succes met je vervolgstudie! Groetjes ...
Ik wilde hem op hyves even krabbelen, zie ik dat hij een meisje heeft toegevoegd...
Vorig jaar waren we op stap met een hele club en in die kroeg kwam ik een oud collegaatje tegen. Zij was samen met een vriendin, die nogal aangeschoten was. Ze probeerde mijn vriend duidelijk te versieren en laat nou juist ZIJ nu ineens bij zijn hyves staan!! Ik heb gelijk mijn oud collegaatje gesmst en ze belde me vandaag. Ze wist nog van niks, maar ze zou het laten weten hoe het zit! Al zijn krabbels heeft ie ook nog eens verwijderd...
Wat moet ik hier nou mee... Ik zie mss spoken, maar goed...
Wat zouden jullie doen als hij nu alweer met een ander loopt te daten, terwijl hij tegen mij zegt, ik wil even alleen zijn, zeker met oslo in het vooruitzicht! Daarbij komt ook dat hij duidelijk aangeeft
dat hij nog veel van me houdt, maar dat het nu niet werkt, omdat hij zelf ook niet lekker in zn vel zit...
Hij is niet het type jongen dat zomaar met een meisje zoent en al zeker niet het bed mee deelt!!!
Wat moet ik doen meiden???
Liefs, meisje
Gisteren was uiteindelijk toch nog wel heel leuk geworden. We moesten er om 1700 uur zijn, dus met zn vijven daar naar toe. Eerst een bakkie koffie en daarna naar een grote theaterzaal. Iedereen moest per klas op het podium waar een grote stoel stond. Iedereen mocht op de stoel. Toen ik het hoorde, zakte ik al bijna door de grond. Ik hou niet zo van in de belangstelling staan. Mijn mentor (voorheen maatschappelijk werker) heb ik een tijd geleden al in vertrouwen genomen door wat dingen te vertellen. oa zei hij: Het was een turbulent jaar voor je, maar ondanks de dingen waar je toen en nu mee bezig bent heb je maar mooi je diploma op zak. Je bent een kanjer...!!
Toch fijn om te horen!
Nadat we weer thuis waren, hebben we gezellig gegeten en geborreld. Tot ik thuis was, niks aan de hand...
Ik had mn pc nog aan staan en ik had mail, een e card... van hem...
Hoi ... Ik weet dat je geen contact wil, maar ik wil je toch ff feliciteren met je diploma! Heel veel succes met je vervolgstudie! Groetjes ...
Ik wilde hem op hyves even krabbelen, zie ik dat hij een meisje heeft toegevoegd...
Vorig jaar waren we op stap met een hele club en in die kroeg kwam ik een oud collegaatje tegen. Zij was samen met een vriendin, die nogal aangeschoten was. Ze probeerde mijn vriend duidelijk te versieren en laat nou juist ZIJ nu ineens bij zijn hyves staan!! Ik heb gelijk mijn oud collegaatje gesmst en ze belde me vandaag. Ze wist nog van niks, maar ze zou het laten weten hoe het zit! Al zijn krabbels heeft ie ook nog eens verwijderd...
Wat moet ik hier nou mee... Ik zie mss spoken, maar goed...
Wat zouden jullie doen als hij nu alweer met een ander loopt te daten, terwijl hij tegen mij zegt, ik wil even alleen zijn, zeker met oslo in het vooruitzicht! Daarbij komt ook dat hij duidelijk aangeeft
dat hij nog veel van me houdt, maar dat het nu niet werkt, omdat hij zelf ook niet lekker in zn vel zit...
Hij is niet het type jongen dat zomaar met een meisje zoent en al zeker niet het bed mee deelt!!!
Wat moet ik doen meiden???
Liefs, meisje
donderdag 19 juni 2008 om 22:24
Hoi allemaal, internet lag er weer uit (zucht), maar heb nog net kunnen redden wat ik vanmiddag schreef (onder de streep).
Meisje: zie net je nieuwe bericht... Je mentor slaat de spijker op z'n kop! Hou die gedachte vast... Je bent een kanjer! Maar wat klote, dat verhaal met je ex... Als er iemand is die je niet kan helpen met zinnige woorden ben ik het: ik reageer net als jij. Mijn ex zit echt vaak in de kroeg, en er zijn avonden (m.n. als hij niet smst, want dat blijft 'ie doen) dat ik zeker weer dat 'ie iemand anders heeft. Zo, zo enorm zeker! Ga dan helemaal door het lint en moet mezelf echt tegenhouden niet op de fiets te stappen en erheen te rijden om een enorme scene te maken. Als je er rationeel over na zou denken weet je dat het echt nergens op gebaseerd is, maar ja: dat gevoel is zo heftig en brengt je zo van je stuk dat er geen andere waarheid is. Zo werkt 't voor mij in ieder geval. Goed dat je er via via en niet rechtstreeks achteraan gaat. Sterkte!!
------------------------------------------------------------------------------------------
Hoi meiden,
Haha Shahla, goed dat je een manier gevonden hebt om dat kreng onder de duim te krijgen! Hoe is 't met je katje? Mijn vuilnisbakje vindt 't heerlijk dat ik thuis ben: lekker de hele dag kroelen Is de rust weer een beetje wedergekeerd na dat gesprek op de school van je zoon?
Satine, goed te horen dat je genoten hebt... Een slechte dag is beter te behappen als je weet dat die het gevolg is van een gezellige dag vol fijne mensen toch? Ik begrijp je deeltijd-twijfels... Maar moet toch mogelijk zijn, zeker gezien jouw lichamelijke toestand? Nou ja, heeft geen haast. En je klinkt alsof je heel veel hebt aan je individuele sessies, ieder op z'n eigen manier toch? Eerst maar eens lekker op vakantie!
Ik ga zo ook weer even een middagdutje doen... Een van de laatste keren want volgende week weer aan het werk. Er moet wel iets veranderen, anders loop ik over een week weer alle kanten uit te schieten met een hoofd vol chaos. Maar weet niet zo goed hoe?! Morgen even met de psych overleggen. Shahla, ik heb inderdaad meteen naar de bedrijfsarts gebeld om problemen te voorkomen! Ze wil alsnog graag dat ik even langskom en dat lijkt me wel een goed idee. Even overleggen hoe nu verder...
Satine: nee, dit is mijn eerste contact met de GGZ, en ben ook nog niet zo heel lang bij een psycholoog. Heb jarenlang doorgemodderd met heel heftige periodes, maar had geen idee wat er aan de hand kon zijn en wilde daar ook niet bij stilstaan. Nu zit ik middenin de meest pittige ooit en moest ik wel hulp zoeken. Ben blij dat ik de stap genomen heb, hoewel het op dit moment alleen maar dingen pijnlijk duidelijk maakt en nog geen verlichting brengt. Maar dat gaat vast komen. Ik ben in ieder geval vastbesloten hard aan de slag te gaan...
Tot gauw weer, Waps
Meisje: zie net je nieuwe bericht... Je mentor slaat de spijker op z'n kop! Hou die gedachte vast... Je bent een kanjer! Maar wat klote, dat verhaal met je ex... Als er iemand is die je niet kan helpen met zinnige woorden ben ik het: ik reageer net als jij. Mijn ex zit echt vaak in de kroeg, en er zijn avonden (m.n. als hij niet smst, want dat blijft 'ie doen) dat ik zeker weer dat 'ie iemand anders heeft. Zo, zo enorm zeker! Ga dan helemaal door het lint en moet mezelf echt tegenhouden niet op de fiets te stappen en erheen te rijden om een enorme scene te maken. Als je er rationeel over na zou denken weet je dat het echt nergens op gebaseerd is, maar ja: dat gevoel is zo heftig en brengt je zo van je stuk dat er geen andere waarheid is. Zo werkt 't voor mij in ieder geval. Goed dat je er via via en niet rechtstreeks achteraan gaat. Sterkte!!
------------------------------------------------------------------------------------------
Hoi meiden,
Haha Shahla, goed dat je een manier gevonden hebt om dat kreng onder de duim te krijgen! Hoe is 't met je katje? Mijn vuilnisbakje vindt 't heerlijk dat ik thuis ben: lekker de hele dag kroelen
Is de rust weer een beetje wedergekeerd na dat gesprek op de school van je zoon?Satine, goed te horen dat je genoten hebt... Een slechte dag is beter te behappen als je weet dat die het gevolg is van een gezellige dag vol fijne mensen toch? Ik begrijp je deeltijd-twijfels... Maar moet toch mogelijk zijn, zeker gezien jouw lichamelijke toestand? Nou ja, heeft geen haast. En je klinkt alsof je heel veel hebt aan je individuele sessies, ieder op z'n eigen manier toch? Eerst maar eens lekker op vakantie!
Ik ga zo ook weer even een middagdutje doen... Een van de laatste keren want volgende week weer aan het werk. Er moet wel iets veranderen, anders loop ik over een week weer alle kanten uit te schieten met een hoofd vol chaos. Maar weet niet zo goed hoe?! Morgen even met de psych overleggen. Shahla, ik heb inderdaad meteen naar de bedrijfsarts gebeld om problemen te voorkomen! Ze wil alsnog graag dat ik even langskom en dat lijkt me wel een goed idee. Even overleggen hoe nu verder...
Satine: nee, dit is mijn eerste contact met de GGZ, en ben ook nog niet zo heel lang bij een psycholoog. Heb jarenlang doorgemodderd met heel heftige periodes, maar had geen idee wat er aan de hand kon zijn en wilde daar ook niet bij stilstaan. Nu zit ik middenin de meest pittige ooit en moest ik wel hulp zoeken. Ben blij dat ik de stap genomen heb, hoewel het op dit moment alleen maar dingen pijnlijk duidelijk maakt en nog geen verlichting brengt. Maar dat gaat vast komen. Ik ben in ieder geval vastbesloten hard aan de slag te gaan...
Tot gauw weer, Waps
vrijdag 20 juni 2008 om 08:33
vrijdag 20 juni 2008 om 17:26
Met jullie goedkeuren wil ik toch weer meeschrijven op dit topic. Ik heb recent naar aanleiding van een topic nog wel een terugval gehad en ook ben ik mijn agressie en onzekerheid nog niet kwijt. Ik zal dan ook op jullie verhalen reageren, want dat heb ik nog weleens verzuimd, kennelijk uit egocentrisme.
Vandaag was een goede dag, ik slik nu 10mg Zyprexa, 150mg Prothiaden, 40mg Etumine en 10mg Lysanxia. Een hele waslijst dus.Xanax probeer ik zo weinig mogelijk te slikken, maar ik mag er niet mee stoppen van mijn psychiater. We hebben het ook nog over opname gehad, maar eerst kijken we de werking van de medicijnen aan. Het komt bij mij echt bij vlagen. Zo heb ik mijn vriend bedreigd en geslagen, en dat kan natuurlijk echt niet. Ook ben ik constant onzeker of ik wel leuk genoeg ben. Stom natuurlijk, want met al mijn gekkigheden ben ik gewoon een leuk mensje!
Vandaag heb ik wel 6 uur gestudeerd, echt een hele prestatie voor mij hoor. Die Zyprexa vertraagt je gedachten een beetje zodat die warboel uit je hoofd weggaat. Een goed medicament dus.
Lin, hoe gaat het met je? Natuurlijk ook een vraag naar alle anderen, maar ik maak me vooral 'zorgen' om Lin. Ze heeft heel wat te verduren zeg maar.
Liefs,
Digi
Vandaag was een goede dag, ik slik nu 10mg Zyprexa, 150mg Prothiaden, 40mg Etumine en 10mg Lysanxia. Een hele waslijst dus.Xanax probeer ik zo weinig mogelijk te slikken, maar ik mag er niet mee stoppen van mijn psychiater. We hebben het ook nog over opname gehad, maar eerst kijken we de werking van de medicijnen aan. Het komt bij mij echt bij vlagen. Zo heb ik mijn vriend bedreigd en geslagen, en dat kan natuurlijk echt niet. Ook ben ik constant onzeker of ik wel leuk genoeg ben. Stom natuurlijk, want met al mijn gekkigheden ben ik gewoon een leuk mensje!
Vandaag heb ik wel 6 uur gestudeerd, echt een hele prestatie voor mij hoor. Die Zyprexa vertraagt je gedachten een beetje zodat die warboel uit je hoofd weggaat. Een goed medicament dus.
Lin, hoe gaat het met je? Natuurlijk ook een vraag naar alle anderen, maar ik maak me vooral 'zorgen' om Lin. Ze heeft heel wat te verduren zeg maar.
Liefs,
Digi
zaterdag 21 juni 2008 om 13:11
He meiden, hoe is het? Ik zit nu vanuit de bieb te netten want we hadden donderdagavond een heftige stroomstoring in de wijk en helaas deed daarna mijn internet het niet meer. Ik heb gebeld met die Ziggogasten maar de normale dingetjes klopten allemaal dus het probleem is blijkbaar toch ernstiger. Ze hebben er een refnr aangehangen en nu moet ik maar afwachten of het weer in orde komt. Het is even niet anders.
Ik moet toch nodig mijn huis schoonmaken haha en nog een paar administratieve dingen aanpakken.
Digi, leuk dat je weer meeschrijft. Weet je, soms hebben we allemaal wel eens even een soort 'ik heb even geen aansluiting gevoel'. Bij mij komt dat wel weer terug en dan kom ik wel weer opdagen. Misschien had jij dat ook even door je terugval?
Ik denk dat een terugval inderdaad door drukte of te lage dosis medicatie of stress door examens of anderszins ervoor kan zorgen dat je je slechter voelt. Soms grijp je dan weer naar niet zulke slimme middelen. Heb ik ook een paar keer per jaar last van. Gelukkig stop ik er ook weer vlot mee en het is niks zwaars. Een blowtje maar ook al heb ik er de eerste tijd baat bij, uiteindelijk word ik er alleen maar weer minder van dus dan laat ik het weer staan om 'weer op te knappen'.
Ik las her en der dat jij ook wel naar iets heftigere middelen grijpt. Ik snap echt volkomen waarom maar besef heel goed dat het daar vrij snel alleen maar minder van wordt en het haalt je klachten echt naar boven en vergroot het ook. Dus probeer toch stopperiodes in te lassen. Voor je eigen bestwil en je eigen gezondheid. Je wilt straks op je 50e toch niet al het gevoel hebben dat je lichaam 30 jaar ouder is dan die 50 jaar.
Waps, hoe ging het bij de bedrijfsarts?
Helaas heb ik het 'kreng' nu even niet in de hand. Tegen DHCP en DNS errors kan het kreng en ik ook niet op.
Hè lin, dat is erg vervelend. Ben je al naar de dokter geweest of is het 'simpelweg' een virusje? Hoe gaat het verder?
Ik moet toch nodig mijn huis schoonmaken haha en nog een paar administratieve dingen aanpakken.
Digi, leuk dat je weer meeschrijft. Weet je, soms hebben we allemaal wel eens even een soort 'ik heb even geen aansluiting gevoel'. Bij mij komt dat wel weer terug en dan kom ik wel weer opdagen. Misschien had jij dat ook even door je terugval?
Ik denk dat een terugval inderdaad door drukte of te lage dosis medicatie of stress door examens of anderszins ervoor kan zorgen dat je je slechter voelt. Soms grijp je dan weer naar niet zulke slimme middelen. Heb ik ook een paar keer per jaar last van. Gelukkig stop ik er ook weer vlot mee en het is niks zwaars. Een blowtje maar ook al heb ik er de eerste tijd baat bij, uiteindelijk word ik er alleen maar weer minder van dus dan laat ik het weer staan om 'weer op te knappen'.
Ik las her en der dat jij ook wel naar iets heftigere middelen grijpt. Ik snap echt volkomen waarom maar besef heel goed dat het daar vrij snel alleen maar minder van wordt en het haalt je klachten echt naar boven en vergroot het ook. Dus probeer toch stopperiodes in te lassen. Voor je eigen bestwil en je eigen gezondheid. Je wilt straks op je 50e toch niet al het gevoel hebben dat je lichaam 30 jaar ouder is dan die 50 jaar.
Waps, hoe ging het bij de bedrijfsarts?
Helaas heb ik het 'kreng' nu even niet in de hand. Tegen DHCP en DNS errors kan het kreng en ik ook niet op.
Hè lin, dat is erg vervelend. Ben je al naar de dokter geweest of is het 'simpelweg' een virusje? Hoe gaat het verder?
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zondag 22 juni 2008 om 18:29
Lin, hoe is het nu met je? Gezondheidsklachten beetje over?
Hoe is het met jou Shahla?
.Je hebt het over sterke middelen waar ik naar grijp. Valt best mee hoor, maar ik heb wel erg veel medicatie. Ik ben dan ook een 'zwaar' geval van Borderline. Xanax gebruik ik bijna niet meer (eerst gingen er zo vijftig in een week doorheen) omdat ik stabieler ben op Zyprexa 10mg en een antidepressivum. En, niet te vergeten: slaappillen die werken. 't Is niet zoals Xanax, maar het is wel van dezelfde familie. Minder verslavend geloof ik.
Vandaag aardig gestudeerd, maar ik heb nog steeds moeite me te concentreren. Zou het komen door al die pillen die ik heb geslikt en nu nog slik? Mjn psychiater zegt dat het is omdat ik mijn geest niet meer train, omdat ik niets heb uitgevoerd het hele schooljaar. Zal wat inzitten. Maar ik heb het idee dat die overdoseringen er ook iets mee van doen hebben. Nou ja, ik leef nog, daar gaat het om.
Hoe is het met jou Shahla?
.Je hebt het over sterke middelen waar ik naar grijp. Valt best mee hoor, maar ik heb wel erg veel medicatie. Ik ben dan ook een 'zwaar' geval van Borderline. Xanax gebruik ik bijna niet meer (eerst gingen er zo vijftig in een week doorheen) omdat ik stabieler ben op Zyprexa 10mg en een antidepressivum. En, niet te vergeten: slaappillen die werken. 't Is niet zoals Xanax, maar het is wel van dezelfde familie. Minder verslavend geloof ik.
Vandaag aardig gestudeerd, maar ik heb nog steeds moeite me te concentreren. Zou het komen door al die pillen die ik heb geslikt en nu nog slik? Mjn psychiater zegt dat het is omdat ik mijn geest niet meer train, omdat ik niets heb uitgevoerd het hele schooljaar. Zal wat inzitten. Maar ik heb het idee dat die overdoseringen er ook iets mee van doen hebben. Nou ja, ik leef nog, daar gaat het om.
