Burn-out, medestrijders

25-07-2023 12:03 361 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hi,

Op dit moment zit ik een jaar in een burn-out. Persoonlijk vind ik het een best lastige periode en zoek daarom naar mede-burnout-ers (is dat een woord haha).

In het archief zag ik al een topic waar mensen met een burn-out in meeschreven. Alleen daar zit nu een slotje op. Vandaar dat ik deze heb geopend. Gewoon een topic waar we van ons af kunnen schrijven en eventueel wat ervaringen met elkaar kunnen delen.
Alle reacties Link kopieren Quote
meissie22 schreef:
23-07-2024 11:48
Breek even hier in hoor, lees normaal alleen mee in dit topic.
Hier ook vermoeden dat ontregelde hormonen debet zijn aan burnout. Mag ik vragen of je weer aan de anticonceptie gegaan bent of iets anders ?
Nu 9 maanden geleden bevallen en we hebben de conclusie getrokken dat ik 4 goede dagen heb , die zijn na de menstruatie . Erna neemt de stress en ellende al toe tot menstruatie. Heb een hele korte cyclus op het moment dus dat helpt ook niet mee.
Je kunt eens kijken of je je hier in kunt vinden. Een vriendin van ons heeft het en heeft maar enkele goede dagen per maand.

https://www.pmddnederland.nl/wat-is-pmdd
Decrypting life one day at the time
Alle reacties Link kopieren Quote
@roosje ik heb helemaal niet meer gereageerd, maar had je bericht wel gelezen. Je tip van even liggen na het eten werkt echt goed! Merk dat ik zo minder vaak mijn batterij aan het eind van de dag helemaal leeg heb.

& heb ook een smartwatch gekocht. Fijn hè om alles nu wat inzichtelijker te hebben. Alhoewel ik wel even nog moet onderzoeken hoe en wat. Welke apps gebruik jij bijvoorbeeld? Waar kijk jij na? Dat je met lopen tussen de 120-140 blijft bijv?
Ik blijf bijvoorbeeld met lopen heel netjes tussen de 120-140,, terwijl met het huishouden schiet ik na 20 min vaak ineens naar de 150. Herken jij dat ook?

Wat betreft menstruatie heb ik niet zo door.

Met mij gaat het redelijk. Helaas nog niet echt een stijgende lijn van ineens heel fijn voelen,, maar ik kan meer door de dagen heen. Dus dat is fijn!

@koffieleut Wat fijn om te lezen dat het zo goed met jou gaat!
Dat van slapen - overprikkeling herken ik ook. Hoe ga jij daarmee om?

@aagjeheefteenvraagje Brainfog blijft bij mij meestal een dag. Bij jou ook? Die dag doe ik rustiger aan. Probeer vooral uit mijn hoofd te komen. Kleuren of lopen oid.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik wil me even melden in dit topic. Ik ben soms bang dat ik ook richting een burnout ga.
Lang verhaal kort.
Vorig jaar m'n broer verloren aan kanker. Het hele ziekteproces is intens geweest en net toen het leek of het weer beter zou gaan overleed hij.
Ik ben iemand van schouders eronder en doorgaan. Broer heeft ook op z'n sterfbed gezegd dat ie wil dat we doorgaan.
Het ging een tijdje best oké. Maar nu het meer dan een jaar geleden is gaat het steeds slechter. Ik heb volgende lichamelijke klachten:
- trillen
- slapjes voelen
- hart voelen kloppen
- trillingen voelen in bed
- huilbuien
- hyperventilatie
- stijve nek en schouders
- spiertrekkingen
- soms brandende armen

Ik heb deze klachten overigens op en af en meestal 1 tegelijk. Met nek gaat het inmiddels gelukkig wel wat beter.

Soms denk ik dat ik een neurologische aandoening heb, maar huisarts ziet vooral stress.
Ik werk nog steeds 32 uur. Het is vaak wel oké als ik eenmaal op m'n werk ben. Maar ik vraag me nu met klachten af hoe lang nog zo verder door te gaan. Al meerdere dagen denk ik: nu meld ik me ziek. Maar verleg dat toch m'n grens weer en ik denk ook niet dat ik er veel mee opschiet om thuis te blijven en ik ben oprecht bang dat als ik nu me ziek meld ik er voorlopig niet uit ben. Hoe stom ook, ik kies ervoor om te blijven staan.

Ik weet gewoon echt niet meer waar ik goed aan doe. Is dit een burn out? Eigenlijk is het iets waar ik altijd van dacht dat overkomt mij niet.

Maar ik vrees het soms.
Iemand advies ?
Alle reacties Link kopieren Quote
muts87 schreef:
28-07-2024 14:04
Ik wil me even melden in dit topic. Ik ben soms bang dat ik ook richting een burnout ga.
Lang verhaal kort.
Vorig jaar m'n broer verloren aan kanker. Het hele ziekteproces is intens geweest en net toen het leek of het weer beter zou gaan overleed hij.
Ik ben iemand van schouders eronder en doorgaan. Broer heeft ook op z'n sterfbed gezegd dat ie wil dat we doorgaan.
Het ging een tijdje best oké. Maar nu het meer dan een jaar geleden is gaat het steeds slechter. Ik heb volgende lichamelijke klachten:
- trillen
- slapjes voelen
- hart voelen kloppen
- trillingen voelen in bed
- huilbuien
- hyperventilatie
- stijve nek en schouders
- spiertrekkingen
- soms brandende armen

Ik heb deze klachten overigens op en af en meestal 1 tegelijk. Met nek gaat het inmiddels gelukkig wel wat beter.

Soms denk ik dat ik een neurologische aandoening heb, maar huisarts ziet vooral stress.
Ik werk nog steeds 32 uur. Het is vaak wel oké als ik eenmaal op m'n werk ben. Maar ik vraag me nu met klachten af hoe lang nog zo verder door te gaan. Al meerdere dagen denk ik: nu meld ik me ziek. Maar verleg dat toch m'n grens weer en ik denk ook niet dat ik er veel mee opschiet om thuis te blijven en ik ben oprecht bang dat als ik nu me ziek meld ik er voorlopig niet uit ben. Hoe stom ook, ik kies ervoor om te blijven staan.

Ik weet gewoon echt niet meer waar ik goed aan doe. Is dit een burn out? Eigenlijk is het iets waar ik altijd van dacht dat overkomt mij niet.

Maar ik vrees het soms.
Iemand advies ?
Ten eerste: wat heftig en vervelend voor je wat er is gebeurd. Je klachten klinken helaas inderdaad wel als een beginnende burn-out of in ieder geval als heel veel stress (overspannen). Wat het ook is: je lichaam geeft aan dat het even teveel is en dan is het slim om daarop te anticiperen, voor het erger wordt.

Bij mij begon het ook met vage klachten maar zoiets kan zich snel opbouwen, en het hoeft maar één keer te escaleren in een paniekaanval en je ligt eruit. Niet leuk om te horen denk ik en ik snap ook echt dat het moeilijk is om te stoppen (zit zelf ook zo in elkaar), maar misschien is het nu nog niet te laat. Als je straks echt een burn-out hebt ben je verder van huis. Mijn advies: doe een stapje terug en neem de tijd om dingen écht te verwerken met een psycholoog o.i.d, want om je gevoel kun je uiteindelijk toch niet heen. Heel veel sterkte :rose:

Enne: juist mentaal sterke mensen die altijd maar doorgaan ongeacht wat er om hen heen gebeurt zijn degenen die vaak uitvallen. Daar hoef je je niet voor te schamen of je ‘zwak’ door te voelen. Onze geest houden we misschien makkelijk voor de gek, maar ons lichaam is slimmer dan dat en slaat letterlijk alles op wat we meemaken. Daarom overvalt een burn-out mensen vaak zo: ze denken dat ze het geestelijk allemaal wel op orde hebben, en toch hapert het lichaam opeens. Dat kan heel verwarrend en confronterend zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hmm. Hier gaat het weer niet goed. Heb een maand op adrenaline geleefd.
En nu lukt het niet meer om tot rust te komen, te slapen oid.

Hebben jullie dit ook wel eens gehad? Herstelden jullie toen weer snel?

Heeel frustrerend. Ik wist het eigenlijk ook wel, want ik herstelde niet meer echt,, mijn hartslag bleef rond de 80, en allerlei andere symptomen. Patronen zijn zo fijn hardnekkig ^
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoi allemaal, weer even een tijdje geleden. Met mij gaat het momenteel even iets minder. Twee weken geleden had ik een héle goede week met veel energie en positiviteit. Ik ben toen ook een weekendje weg geweest en dat was heel fijn, wel heel rustig aan gedaan daar. Ik had alleen naderhand te weinig hersteltijd en moest die maandag alweer werken, en dinsdag had ik een uitvaart. Daarnaast speelde er ook nog wat andere dingen waar ik geen invloed op had. Dat was even teveel allemaal, dus hierna een (kleine) terugval gehad en daar ben ik nog van aan het herstellen. Voel vooral veel onrust/gejaagd gevoel, en slaap ook veel minder goed. Dit kan echter ook wel met de hitte te maken hebben. Ik kan sowieso veel minder goed tegen hitte nu tijdens mijn burn-out, hebben jullie dit ook? Op zich ook niet zo gek, aangezien warmte ook een prikkel is. Vandaag blijf ik dus ook 'lekker' binnen met die 35 graden.

Ik ga binnenkort ook 10 dagen op vakantie naar het buitenland. Dit weer voor het eerst in 2/3 jaar tijd. Dit vind ik best spannend, met name vanwege de reis (midden in de nacht naar Schiphol rijden en vliegen). Ik ben bang dat ik al zwaar overprikkeld aan ga komen. Aan de andere kant hoef/moet ik op vakantie helemaal niks en kan ik gewoon lekker aan zee gaan liggen. Genoeg tijd om weer bij te komen dus. Ik hoop dat het me goed gaat doen om even op een andere plek te zijn.

Gaan jullie ook nog op vakantie? En hebben jullie misschien tips voor de heenreis of voor op vakantie zelf? :)


@Anemoon: nog even een reactie op jouw berichtje. Ik kijk op de smartwatch vooral naar mijn hartslag idd; dus bv tijdens het wandelen (mijn hartslag blijft dan trouwens makkelijk onder de 120 merk ik) of als ik het gevoel heb dat ik een hele snelle hartslag heb door de hartkloppingen die ik vaak voel. Ik hou ook de stappen-app in de gaten, en heel af en toe doe ik een bloeddruk meting. Tijdens huishoudelijke klusjes heb ik eigenlijk nooit mijn hartslag gemeten, maar wel vervelend dat jouw hartslag zo omhoog schiet.. En balen zeg, dat het niet goed gaat nu :( bij mij wisselt het heel erg hoe snel ik herstel van een terugval (soms dagen, soms 2 weken). Hopelijk voel je je snel beter!

@Muts87: ik sluit me aan bij Aagjeheefteenvraagje. Je lijf geeft al stress-signalen af en ik denk dat je intuïtief al goed aanvoelt dat je je beter ziek kan melden, en daar zou ik dan ook zeker wat mee doen. Beter nu ingrijpen, dan straks veel langer bezig zijn met herstellen. Misschien helpt het om contact te hebben met de bedrijfsarts en de situatie voor te leggen?
Alle reacties Link kopieren Quote
@roosje wat vervelend! Herstelperiode goed nemen blijft een dingetje hè. Maar zo belangrijk.
Onrust/gejaagd gevoel heb ik nu ook. Heel vervelend hè. Omdat je er niet echt iets mee kunt, alleen rust nemen.
Warmte heb ik niet zo last van.

Maar fijn dat je laatst een weekendje weg kon! En veel plezier op je vakantie. Vorig jaar ben ik ook gegaan, en merkte juist dat ik alles een beetje kon loslaten. Echt heerlijk! Dat hoop ik ook voor jou.
Vooral niets plannen helpt mij. Misschien jouw ook?

Bedankt voor je informatie over je hartslag.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja Anemoon, het is inderdaad heel lastig om rustig aan te doen als je je zo onrustig voelt.. Soms vraag ik me ook af of ik juist onrustig wordt van het niks doen (en dus meer piekeren), dus dat blijft een beetje een tweestrijd.. Ik vond het 'makkelijker' toen ik fysiek nog extreem moe was, dan heb je ook veel fysieke rust nodig. Nu voel ik me vaak fysiek best oké (tenzij ik teveel doe) maar mentaal erg onrustig en druk in mijn hoofd.
Oh klinkt goed dat je kon loslaten op je vakantie! Daar snak ik ook wel een beetje naar :)
Hoe gaat het met opbouwen op je werk? Jij bent nu over de 2 jaar ziek toch? Heb je dan nog dat tweede spoor traject of vervalt dat dan? Sorry voor de vragen spam! Ben even benieuwd, aangezien ik nog 6 maanden heb om op te bouwen op mijn werk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja lastig is dat hè. wat is wijsheid.
Ik moest wel echt even rust nemen, en toen verdween bij mij de onrust, en kwam er weer veel moeheid boven.

Nu opnieuw leren opbouwen. Heb nu gelukkig fijne hulp, waardoor ik ook inzie waardoor het mij niet is gelukt om te herstellen.

Ik ben dus ook helemaal niet opgebouwd in werk. Ga naar het uwv, en wordt daar beoordeeld. Het tweede spoor traject is nu dus ook afgelopen.
Vind de beoordeling nog wel spannend, omdat veel mensen mij verkeerd inschatten.

Moet jij binnen die 6 maand hersteld zijn van je werkgever?
Ik heb ook wel eens gehoord dat een werkgever dan zegt, ondanks je niet volledig hersteld bent, blijf maar. Als je al goed op weg bent, is het voor beide kanten fijn om te blijven denk ik?

En achja, het uwv is ook geen ramp voor mijn gevoel.
Gewoon een nieuwe werkgever
Alle reacties Link kopieren Quote
Hallo! Ik meld me weer even, heb de afgelopen periode wel meegelezen maar had even niet zoveel tekst. Wat is het toch een lastig en grillig proces! Ik herken me helemaal in wat je schrijft Roosje, dat het makkelijker was toen je nog zwaar ziek was in sommige opzichten. Het blijft puzzelen met aandacht en energie. Ik heb wel steeds meer het idee dat bij mij ook de perimenopauze (ik ben 43) wel een bepaald effect op mij heeft (gehad). Het gaat op zich echt goed maar merk wel de fysieke naweeën van een jaar op de bank liggen dus rustig aan begonnen met sporten. Pilates dus niks met hoge hartslagen. Het is treurig gesteld met mijn kracht en uithoudingsvermogen dus hopelijk kan ik daar nu stappen in maken. Ik hoop dat er voor jullie ook goede momenten zijn momenteel!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb me ziekgemeld. Omdat ik echt dacht hoe lang ga ik nog door lopen met al die vage klachten?
Wat hieronder beschreven staat herken ik. Minder onrust maar nu dus extreem moe.
Maandag naar de bedrijfsarts. Ik vrees dat dit een burn out is en nog wel even gaat duren.
Gelukkig is er dit forum en voel ik me daardoor minder alleen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Verstandig! Neem je rust!
Alle reacties Link kopieren Quote
Koffieleut123 schreef:
22-08-2024 12:30
Hallo! Ik meld me weer even, heb de afgelopen periode wel meegelezen maar had even niet zoveel tekst. Wat is het toch een lastig en grillig proces! Ik herken me helemaal in wat je schrijft Roosje, dat het makkelijker was toen je nog zwaar ziek was in sommige opzichten. Het blijft puzzelen met aandacht en energie. Ik heb wel steeds meer het idee dat bij mij ook de perimenopauze (ik ben 43) wel een bepaald effect op mij heeft (gehad). Het gaat op zich echt goed maar merk wel de fysieke naweeën van een jaar op de bank liggen dus rustig aan begonnen met sporten. Pilates dus niks met hoge hartslagen. Het is treurig gesteld met mijn kracht en uithoudingsvermogen dus hopelijk kan ik daar nu stappen in maken. Ik hoop dat er voor jullie ook goede momenten zijn momenteel!

Ja, dat vind ik ook! Hebben jullie nog tips wat dat betreft? Hoe verdelen jullie de weinige energie die jullie hebben?

K
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben nu voor de tweede week thuis. Ik merk dat de rust me erg goed doet. Fijn gesprek gehad met zowel leidinggevende als bedrijfsarts. Ik ben sowieso nog twee weken thuis. En daarna weer verder kijken.
Label burn out heb ik niet gehad, maar ik was er wel hard naar op weg.
Ik ben ook in therapie voor e.e.a. en zal echt dingen anders moeten gaan doen.
Het is klote, maar leerzaam.
Alle reacties Link kopieren Quote
Anemoon schreef:
06-08-2024 06:48
Hmm. Hier gaat het weer niet goed. Heb een maand op adrenaline geleefd.
En nu lukt het niet meer om tot rust te komen, te slapen oid.

Hebben jullie dit ook wel eens gehad? Herstelden jullie toen weer snel?

Heeel frustrerend. Ik wist het eigenlijk ook wel, want ik herstelde niet meer echt,, mijn hartslag bleef rond de 80, en allerlei andere symptomen. Patronen zijn zo fijn hardnekkig ^
Ik zag je aan het begin van dit topic al wat zeggen over adrenaline en nu weer. Ik haak daar even op aan want je kunt niet een maand op adrenaline leven. Adrenaline is kortdurend en is daarna weer vrij vlot uit je lichaam. Bij langdurige stress krijg je echter wel te hoge cortisolwaarden en dat kan langdurig aanhouden met uiteindelijk bijv burn-out als gevolg.

Zeg ik niet om betweterig te doen, maar omdat je best veel tegen te hoge cortisolwaarden kunt doen, waaronder voldoende slaap, licht sporten (wandelen werkt hier heel goed) en gezond eten en goed drinken ect. Sinds ik actief dingen doe tegen een hoog cortisol voel ik me zoveel minder opgejaagd. En hardnekkig vet op m’n buik verdwijnt nu ook, in mijn geval ook een cortisol dingetje.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zijn er nog meer mensen met burn-out op vakantie (geweest)?

Ik zit nu in m’n eentje aan de Spaanse kust. Heb een rustig hotel geboekt waar ik in principe de hele vakantie kan blijven, er is hier ook een gezamenlijke keuken waar je zelf je eten kunt maken. Strand is op 5 min loopafstand. Eigenlijk is alles perfect, maar ik kan de rust gewoon niet vinden. Zit er pas 1,5 dag hoor (van de 6), dus misschien oordeel ik te snel. Maar thuis ging het best goed met me en hier voel ik me weer helemaal burn-outerig. Ik denk vooral door de reis hiernaartoe.
En dan voelt het ook opeens zo eenzaam aan de andere kant van Europa. Van tevoren leek het zo’n goed idee, nu denk ik: wat doe ik hier? Tegelijkertijd vind ik mezelf een zeur, want ik heb hier niks aan m’n hoofd en de omgeving is prachtig. Maar aan die stress van reizen + een nieuwe omgeving kun je ook niet altijd veel doen volgens mij.

Ik blijf ondertussen wel trouw aan mijn meditaties/yogasessies etc, dat helpt gelukkig een beetje.
Alle reacties Link kopieren Quote
muts87 schreef:
28-08-2024 22:36
Ik ben nu voor de tweede week thuis. Ik merk dat de rust me erg goed doet. Fijn gesprek gehad met zowel leidinggevende als bedrijfsarts. Ik ben sowieso nog twee weken thuis. En daarna weer verder kijken.
Label burn out heb ik niet gehad, maar ik was er wel hard naar op weg.
Ik ben ook in therapie voor e.e.a. en zal echt dingen anders moeten gaan doen.
Het is klote, maar leerzaam.
Goed dat je rust neemt, heel veel sterkte :heart:
Alle reacties Link kopieren Quote
muts87 schreef:
28-08-2024 22:36
Ik ben nu voor de tweede week thuis. Ik merk dat de rust me erg goed doet. Fijn gesprek gehad met zowel leidinggevende als bedrijfsarts. Ik ben sowieso nog twee weken thuis. En daarna weer verder kijken.
Label burn out heb ik niet gehad, maar ik was er wel hard naar op weg.
Ik ben ook in therapie voor e.e.a. en zal echt dingen anders moeten gaan doen.
Het is klote, maar leerzaam.
(Dubbel)
Alle reacties Link kopieren Quote
aagjeheefteenvraagje schreef:
04-09-2024 21:35
Zijn er nog meer mensen met burn-out op vakantie (geweest)?

Ik zit nu in m’n eentje aan de Spaanse kust. Heb een rustig hotel geboekt waar ik in principe de hele vakantie kan blijven, er is hier ook een gezamenlijke keuken waar je zelf je eten kunt maken. Strand is op 5 min loopafstand. Eigenlijk is alles perfect, maar ik kan de rust gewoon niet vinden. Zit er pas 1,5 dag hoor (van de 6), dus misschien oordeel ik te snel. Maar thuis ging het best goed met me en hier voel ik me weer helemaal burn-outerig. Ik denk vooral door de reis hiernaartoe.
En dan voelt het ook opeens zo eenzaam aan de andere kant van Europa. Van tevoren leek het zo’n goed idee, nu denk ik: wat doe ik hier? Tegelijkertijd vind ik mezelf een zeur, want ik heb hier niks aan m’n hoofd en de omgeving is prachtig. Maar aan die stress van reizen + een nieuwe omgeving kun je ook niet altijd veel doen volgens mij.

Ik blijf ondertussen wel trouw aan mijn meditaties/yogasessies etc, dat helpt gelukkig een beetje.
Zou het kunnen zijn dat je nog even (figuurlijk) moet landen daar ? Dus dat gevoel van rust pas over een dag of wat komt?
Ik heb dat zelf vaak met vakantie.
Alle reacties Link kopieren Quote
aagjeheefteenvraagje schreef:
04-09-2024 21:37
Goed dat je rust neemt, heel veel sterkte :heart:
Hier gaat het best goed eigenlijk. Amper nog fysieke klachten. Afgelopen weekend wel wat onrustig gevoel toen ik naar een feestje moest. Maar dat ging snel weg.
Deze week ineens veel energie en best wel wat in en om huis gedaan. Veel energie bijna op het manische af. Is dat herkenbaar? Ineens zin om slaapkamer te schilderen, flink op te ruimen en dat soort dingen.
hoop dat ik een echte heftige burn out op het nippertje ben voorkomen. Vrijdag gesprek bedrijfsarts. Moet wel zeggen dat ik toch ook wel benieuwd ben wat er gebeurt als ik weer deels ga werken.
Vind het ook spannend allemaal. Moet ook ongesteld worden dat heeft vaak ook veel invloed op hoe ik me voel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Cherimoya schreef:
28-08-2024 22:53
Ik zag je aan het begin van dit topic al wat zeggen over adrenaline en nu weer. Ik haak daar even op aan want je kunt niet een maand op adrenaline leven. Adrenaline is kortdurend en is daarna weer vrij vlot uit je lichaam. Bij langdurige stress krijg je echter wel te hoge cortisolwaarden en dat kan langdurig aanhouden met uiteindelijk bijv burn-out als gevolg.

Zeg ik niet om betweterig te doen, maar omdat je best veel tegen te hoge cortisolwaarden kunt doen, waaronder voldoende slaap, licht sporten (wandelen werkt hier heel goed) en gezond eten en goed drinken ect. Sinds ik actief dingen doe tegen een hoog cortisol voel ik me zoveel minder opgejaagd. En hardnekkig vet op m’n buik verdwijnt nu ook, in mijn geval ook een cortisol dingetje.
Nee, juist heel fijn dat je me corrigeert! Zorgt echt voor een andere mindset. Dank daarvoor.

Ik wist deze informatie niet,, en merk dat ik soms echt wel blinde vlekken heb in mijn herstel. Dus dank voor het corrigeren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ga morgen voor het eerst, na 4 weken thuis, 3 uurtjes werken.
Ben benieuwd hoe het gaat. Merk dat ik het toch ook wel spannend vind allemaal. Voel me ergens een soort zwakkeling. Maar probeer dat los te laten.

Verder zo nu en dan ineens zware benen. Kan dat ook met burn out te maken hebben?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja ik kan me goed voorstellen dat het spannend is maar goed dat je een stap kunt zetten. Het is normaal om er tegenop te zien. Probeer de lat lekker laag te leggen; ik wilde heel graag weer echt “werken” terwijl ik in alle opzichten eerst weer moest wennen aan het hele proces: op tijd opstaan, alles goed voorbereiden, reizen etc. Dus er naartoe gaan en lichte werkzaamheden doen (voor zover dat mogelijk is) en ook naar huis gaan als het niet gaat. Succes!
Alle reacties Link kopieren Quote
Daar ben ik ook weer eens even, tijdje geleden weer. Ik heb ondertussen 3 weken vrij gehad, waarvan ik 11 dagen op vakantie ben geweest in het buitenland. De reis heen verliep goed zonder al teveel stressklachten (behalve dat we bijna niet mee mochten op de vlucht, maar dat was gelukkig snel opgelost). In het begin mijn moeheid (of de adrenaline van de reis) wel een beetje onderschat en te snel dingen gaan doen. Moest ook erg wennen aan een andere plek + meer prikkels (was een soort complex met allemaal huisjes en wij zaten met ons huisje bij het zwembad waar vaak muziek aan stond). Misschien hadden we toch beter een privéhuisje ergens in de middle of nowhere kunnen boeken uiteindelijk, maargoed. Na een paar dagen moeheid kon ik wel wat meer genieten, maar het was zeker een andere vakantie dan normaal qua energie/activiteiten doen, etc.Na de terugreis was ik ook heel erg moe. Moest hier wel een paar dagen van bijkomen. Maar misschien leg ik dan de lat gelijk weer te hoog bij zo'n eerste vakantie na 1,5 jaar. Het heeft me qua stemming wel goed gedaan in ieder geval :)

Deze week weer begonnen met werken en dat is wel weer even wennen. Ik voel gelijk weer wat stress/onrust in mijn lijf. Vind het ook lastig dat ik 'officieel' nog 5 maanden heb om op te bouwen qua uren, binnen mijn eigen functie. Daarna kan het zijn dat ik weg moet binnen het bedrijf. Die onzekerheid vind ik wel heeel lastig, ook financieel geeft dat wel stress. Maargoed. Even van dag tot dag proberen te leven.



@Aagjeheefteenvraagje: ik ben benieuwd of je nog een beetje hebt kunnen genieten van de vakantie. Hoe was het nog?


@Anemoon: begrijpelijk dat je de beoordelingen spannend vindt ja. Ik heb geen idee of mijn werkgever door wil, maar ik denk eigenlijk van niet aangezien ik pas op 8 uur werk zit (van de 32). We gaan het zien.

@Muts87: Hoe is het werken gegaan? En wat fijn dat je zo snel alweer opkrabbelt. Die momenten van heel veel energie herken ik wel. Dat hoort wel bij de pieken en dalen van het herstel. Vooral zorgen dat je op dagen met meer energie ook voldoende rust neemt. Zware benen is bij mij vaak een teken van fysieke vermoeidheid/overprikkeling.
Alle reacties Link kopieren Quote
@muts87 Ja, ik heb ook vaak last van zware benen. Ook veel vermoeidheid. Jullie ook? Het klapt er dan zo in.

@koffieleut goede tip! Dat merk ik ook echt. Dat stukje heb ik echt onderschat.

Aaah wat goed om te horen @roosje1234! Klinkt toch wel erg positief die vakantie. Fijn dat het fijn was. Ook niet gek toch die moeheid en dat je minder kon?
Geeft denk ik wel vertrouwen voor een eventuele volgende vakantie of niet?

Succes met werken en het doorstaan van de stress. (;

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven