Burn-out, medestrijders

25-07-2023 12:03 368 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hi,

Op dit moment zit ik een jaar in een burn-out. Persoonlijk vind ik het een best lastige periode en zoek daarom naar mede-burnout-ers (is dat een woord haha).

In het archief zag ik al een topic waar mensen met een burn-out in meeschreven. Alleen daar zit nu een slotje op. Vandaar dat ik deze heb geopend. Gewoon een topic waar we van ons af kunnen schrijven en eventueel wat ervaringen met elkaar kunnen delen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier gaat het redelijk. Opbouw werk gaat best oké. Maar merk wel als er te veel gebeurt ik nog snel in de stress schiet. En dan denk ik wel: goed dat ik nog opbouw.

Hier sinds een week weer wat meer lichamelijke klachten. Schouders spelen weer op en zo nu en dan spiertrekkingen weer. Maar denk dat het ook komt door naderende menstruatie (PMS) alsof dat ook e.e.a. triggert.

Vermoeidheid valt me mee. Daar heb ik eigenlijk weinig last van. En ook wel goed gestemd en zin om dingen te ondernemen. Maar wel als ik fysiek te veel doe toename lichamelijke klachten. Ik heb wel sinds kort zo'n spijkermatje om op te liggen. Echt heerlijk. Kan niet meer zonder. Het werkt ontspannend.

Benen op en af last van. Pas bij vaatchirurg geweest en aan één kant behoorlijke spatader waar ik aan geopereerd moet worden. Dus dat kan ook een verklaring zijn.

Baal nu vooral weer van die schouderpijn. Denk soms ook wel: zou ik in de perimenopause zitten ? Want sommige klachten lijken daar op. Ben bijna 38.
Alle reacties Link kopieren Quote
Roosje1234 schreef:
27-09-2024 15:23
Daar ben ik ook weer eens even, tijdje geleden weer. Ik heb ondertussen 3 weken vrij gehad, waarvan ik 11 dagen op vakantie ben geweest in het buitenland. De reis heen verliep goed zonder al teveel stressklachten (behalve dat we bijna niet mee mochten op de vlucht, maar dat was gelukkig snel opgelost). In het begin mijn moeheid (of de adrenaline van de reis) wel een beetje onderschat en te snel dingen gaan doen. Moest ook erg wennen aan een andere plek + meer prikkels (was een soort complex met allemaal huisjes en wij zaten met ons huisje bij het zwembad waar vaak muziek aan stond). Misschien hadden we toch beter een privéhuisje ergens in de middle of nowhere kunnen boeken uiteindelijk, maargoed. Na een paar dagen moeheid kon ik wel wat meer genieten, maar het was zeker een andere vakantie dan normaal qua energie/activiteiten doen, etc.Na de terugreis was ik ook heel erg moe. Moest hier wel een paar dagen van bijkomen. Maar misschien leg ik dan de lat gelijk weer te hoog bij zo'n eerste vakantie na 1,5 jaar. Het heeft me qua stemming wel goed gedaan in ieder geval :)

Deze week weer begonnen met werken en dat is wel weer even wennen. Ik voel gelijk weer wat stress/onrust in mijn lijf. Vind het ook lastig dat ik 'officieel' nog 5 maanden heb om op te bouwen qua uren, binnen mijn eigen functie. Daarna kan het zijn dat ik weg moet binnen het bedrijf. Die onzekerheid vind ik wel heeel lastig, ook financieel geeft dat wel stress. Maargoed. Even van dag tot dag proberen te leven.



@Aagjeheefteenvraagje: ik ben benieuwd of je nog een beetje hebt kunnen genieten van de vakantie. Hoe was het nog?


@Anemoon: begrijpelijk dat je de beoordelingen spannend vindt ja. Ik heb geen idee of mijn werkgever door wil, maar ik denk eigenlijk van niet aangezien ik pas op 8 uur werk zit (van de 32). We gaan het zien.

@Muts87: Hoe is het werken gegaan? En wat fijn dat je zo snel alweer opkrabbelt. Die momenten van heel veel energie herken ik wel. Dat hoort wel bij de pieken en dalen van het herstel. Vooral zorgen dat je op dagen met meer energie ook voldoende rust neemt. Zware benen is bij mij vaak een teken van fysieke vermoeidheid/overprikkeling.
Wat lief dat je het vraagt! Mijn vakantie was niet ideaal, ik herken veel van wat je schrijft. Moe van de heenreis, vervolgens meteen te veel willen doen waardoor je eigenlijk alleen maar meer in stressmodus komt in plaats van dat je lekker ontspant. Ook na de terugreis was ik moe maar dat heb ik genegeerd, omdat ik in een soort adrenalinerush zat omdat ik blij dat ik weer thuis was. Dus ook hier meteen weer veel gaan doen, waarna ik ook wel echt even goed ben gecrasht. Eigenlijk ben ik er nog steeds van aan het bijkomen, omdat werk en andere 'verplichtingen' inmiddels ook gewoon weer doorgaan. Voelt een beetje als dweilen met de kraan open de afgelopen twee weken.

Gisteravond weer eens naar een verjaardag geweest (wilde ik per se heen want ik wil wat meer uit mijn isolement kruipen) en dat ging op het begin best oké, maar na een uur of twee, drie raakte ik toch zwaar overprikkeld. Ik voel me op zo'n moment heel vreemd worden: m'n hoofd wordt ontzettend wazig waardoor een normale zin uitspreken al te veel gevraagd is, m'n spieren worden slap waardoor lopen opeens een uitdaging wordt (voelt alsof ik heen en weer zwalk) en mijn nekspieren zetten zich helemaal vast, wat soms een heel gek verdoofd gevoel geeft aan de achterkant van m'n hoofd. Plus de standaard dingen als een hoge hartslag. Probeerde net even een stukje te lopen maar krijg dan al snel hetzelfde gevoel. Het voelt dan ook alsof ik niet goed vooruitkom tijdens het lopen. Ik schrik er elke keer zo van, lijkt alsof ik dan even op een andere wereld ben ofzo.

Herkennen jullie dat? En hoe noemen jullie het? Gewoon (zwaar) overprikkeld of toch wel een paniekaanval?
Alle reacties Link kopieren Quote
@muts84 het klinkt allemaal goed! Klachten hier en daar heel herkenbaar. Heb het idee dat het bij mij gewoon BO is en dat sommige dingen daarom minder goed functioneren. Alhoewel het natuurlijk ook vaak signalen zijn. Maar zoals jij schrijft kunnen er natuurlijk ook andere oorzaken achter zitten


@aagjeheefteenvraagje
Aah wat vervelend!
Ik herken wat je zegt. Ook wel eens meegemaakt. Ik weet niet of het een paniekaanval is. Ik had het ook alleen als ik echt zwaar overprikkeld was. Heb zelf het idee dat mijn lichaam op dat moment gewoon heel hard aan de rem trekt. Want nu het iets beter gaat, heb ik deze klachten niet meer.
Terwijl een paniekaanval kan voor mijn gevoel je altijd overkomen,, en dit is echt gerelateerd aan flink over je grens gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
@Aagje: lastig hè van die lage energie op vakantie. Ergens hoopte ik toch dat mijn vakantie ervoor zou zorgen dat de energie flink zou stijgen, maar misschien is dat ook niet realistisch op dit moment.
Het niet vooruit komen tijdens het lopen herken ik ook, dat is heel naar. Voor mij ook een teken dat je lichaam op dat moment geen behoefte heeft aan een wandeling en te moe/overprikkeld is. Ik ga dan vaak maar rustige yin yoga (via Youtube) doen oid, als dat wel lukt tenminste. En anders maar een dagje niet bewegen..


Ik ben momenteel ook vrij moe. In de vakantie had ik helemaal geen last meer van spanning in mijn lijf. Alleen nog weinig energie. En nu ik weer aan het werk ben, zitten mijn schouders en nek weer flink vast, en heb ik weer veel last van brainfog. Hartkloppingen blijven ook maar aanwezig. Gek dat dat zo 1,5 jaar kan aanhouden.
Ik ga deze week wel 2 uurtjes extra proberen te werken op een extra dag (dus dan werk ik 2 dagen 4 uur en 1 dag 2 uur). Ik heb dit heel erg lang uitgesteld en zeker vanwege de lichamelijke klachten, maar ik denk dat veel bij mij ook angst/mindset is. Ik ga het gewoon proberen en zie wel hoe het valt :)
Ik ben wel heel blij dat ik ben begonnen met schematherapie. Wat een fijne, maar tegelijkertijd ook wel confronterende therapie. Ik heb veel hardnekkige patronen die mij belemmeren in mijn herstel (perfectionisme/angsten/controle). Ondanks dat ik dus waarschijnlijk veel tijd nodig zal hebben om die patronen aan te gaan pakken, heb ik er wel vertrouwen in dat deze therapie daarin kan gaan helpen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pffff ik meld me ook weer.
Het ging best oké. Maar helaas sinds vorige week soor terugval. Weer meer lichamelijk klachten: brandende ledematen en fasculaties. En daarnaast intens verdrietig gevoel, gewoon omdat ik mijn overleden broer zo mis. Ik was best optimistisch over herstel. Maar momenteel even niet. Ik baal hier zo van. Ik wil zo graag alles kunnen wat ik altijd deed. En toch, ik mag niet klagen. Werk 3 halve dagen, kan sporten en wat wandelen. Maar zo snel nog in stress tot bijna paniekaanval aan toe. Pfff. Ben er even klaar mee. Net naar huisarts geweest en daar weer zitten janken. Echt, ik baal er zo ontzettend van allemaal.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat vervelend Muts :hug:
Kan me voorstellen dat het rouwen om je broer ook veel energie kost en invloed heeft op je herstel. Ik hoop dat je toch een beetje tot rust kan komen de komende dagen. Gaat het al ietsje beter? Die ups en downs zijn ook zo lastig.. :-(
Alle reacties Link kopieren Quote
Hee, ik heb binnenkort de wia aanvraag. Heeft iemand nog tips? Toevallig hier iemand met ervaring? Is het lastig om een wia uitkering te krijgen?
Ik las bijv. dat naar psychisch en lichamelijke gronden wordt gekeken,, maar is het lichamelijke aspect niet lastig te onderbouwen met een BO?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik kan je hier (helaas) nog niet mee helpen Anemoon. Ik heb mijn WIA aanvraag ook in december. Best spannend. Heb jij het gesprek ondertussen al gehad?




Ik ben ondertussen een dagje extra gaan werken, dus van 2 x 4 uur naar 3 x 4 uur. Eigenlijk gaat dat best goed en heb ik er weinig last van. Ik merk sowieso de laatste tijd dat ik wat sneller herstel en vrolijker ben (dit valt mijn omgeving ook op). Nog steeds wel veel rust nodig en snel overprikkeld, maar het wordt wat meer behapbaar. Dus dat is fijn :) Merk dat ik het tweede spoor nog wel als lastig ervaar, ook omdat ik op mijn eigen werk nu wat meer ga oppakken en liever daar de focus op leg.


En hoe is het verder met iedereen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja, ik heb het gesprek gehad en uitslag gekregen. Als je tips of vragen hebt, mag je pb doen. Vind het niet zo fijn om openbaar te gooien ivm privacy.

Fijn dat het zo goed gaat!
Met mij mwa. Alles van het uwv kostte mij bakken met energie. Nu weer wat rust proberen te pakken. (:
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben ook door de WIA hoepel gesprongen, viel in mijn geval reuze mee, alleen telefoongesprek gehad met arbeidsdeskundige en administratief beoordeeld. Ik wist al dat ik geen WIA zou krijgen want dan moet je meer dan 30-35% arbeidsongeschikt worden verklaard en ik zit op 2%. Ik deed de aanvraag alleen maar omdat je loon en uren dan formeel worden vastgesteld (maatmanloon) en dat kan helpen mocht ik binnen vijf jaar weer uitvallen. Ik heb nl een functie geaccepteerd waar een aanzienlijk lager loon voor geldt. Ik word binnenkort formeel beter gemeld. Bedankt voor jullie steun en berichten, heb er echt iets aan gehad!
Alle reacties Link kopieren Quote
@Anemoon: dat geloof ik ja, dat het energie gekost heeft. Ik merk zelf nu ook spanning opkomen omdat ik deze maand veel gesprekken heb (afsluitend gesprek met de bedrijfsarts bv) en nog van alles voor de WIA aanvraag moet inleveren. Mocht ik vragen hebben, dan laat ik het nog weten. Ik moet de WIA aanvraag midden december doen geloof ik.

@Koffieleut: wat fijn om te horen dat het zo goed met je gaat! Ga zo door :)
Alle reacties Link kopieren Quote
Poeh.. de WIA aanvraag heeft mij ook erg veel energie gekost. Ik had naast werk, ook allerlei gesprekken om de aanvraag goed geregeld te krijgen. Daarnaast kost schematherapie ook veel (emotionele) energie, ondanks dat het me ook veel inzicht geeft. Ik denk toch dat ik er niet aan ga ontkomen dat ik mijn werk gedag moet gaan zeggen binnenkort :( . Dat komt wel even binnen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Aah wat vervelend! @roosje1234 het is ook veel jaa.. aan jezelf werken + grote veranderingen op werkvlak. Dat zou mij als ik gezond was ook energie kosten.

In de zin dat ze ander werk beter bij je vinden passen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Even een update vanuit mij: ik ben sinds vorige week weer beter gemeld.
Eind oktober op vakantie geweest en dat heeft me erg goed gedaan. Daarna ging het herstel steeds beter.
Traject bij de psycholoog zit er ook bijna op en dat heeft me ook heel goed opgepakt.

Nu alles weer aan het oppakken. Werk gaat goed, al werk ik nu wel met een minder heftige doelgroep. Dat scheelt.
En in mijn dagelijkse leven best wel wat veranderingen doorgevoerd:
-Minder schermtijd, ik zet op gezette tijden m'n telefoon op vliegtuigstand.
- meerdere keren per week thuis of op de sportschool yoga. Werkt erg.goed ter ontspanning. En haalt stijfheid uit spieren.
- iedere dag dingen van me af schrijven in dagboek
- vaker kiezen voor stilte. Dus geen radio aan op weg naar werk. (Ik raad het boek: wat stilte met je hersenen doet aan.

Sporten weer aan het oppakken. Gaat best goed. Alle lichamelijke klachten zijn weg, behalve af en toe nog spiertrillingen. Fysio zegt dat dit vermoeidheid kan zijn en niets om mr zorgen om te maken.

December is voor mij wel een wat lastige maand vanwege het rouwproces waar ik nog steeds in zit. Maar gelukkig is het over twee weken weer januari :-D :-D
Alle reacties Link kopieren Quote
Nou ik heb de jackpot🙊Burnout, hoogsensitief en angststoornis.
Heb net goede tips gelezen. Dank daarvoor.

Vraagje; hebben jullie soms ook, uit het niets, vooral s'avonds; hartkloppingen?
En dan gaan mn gedachtes met mij aan de haal. En soms bij alleen een nare gedachte schiet ie al omhoog.
En bang dat dit nooit meer overgaat...zo kl...
Sorry klaagpost :(
Alle reacties Link kopieren Quote
Ah wat naar! Ik heb ook hsp en bo. Ik vind dat persoonlijk een moeilijke combinatie.

Hartkloppingen heb ik ook last van ja.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lief dat je reageert Anemoon.
Lastige combi he.

Pfff en gedachtes als gaat dit ooit over..
Ik ben bijna een jaar ziek. Kreeg brief v Uwv. Zo moeilijk ; beter willen melden, maar energie soms zooo laag. Zit nu op 75%
Alle reacties Link kopieren Quote
Net 2 weekjes kerstvakantie gehad. Ik merk dat mijn spanning in de vakantie een stuk lager ligt tov tijdens werkweken. Helaas wel een sterfgeval in de familie gehad, dus dat geeft nu toch wel weer spanning. Vandaag weer aan het werk, maar ik sta er een beetje dubbel in. Enerzijds wel fijn om weer wat structuur te hebben, anderzijds mis ik een beetje motivatie omdat ik over 2 maanden mogelijk ontslagen word (omdat ik dan dus 2 jaar ziek ben en mogelijk niet genoeg uren heb om door te mogen). Lastig allemaal.. en dan helpt het grauwe, regenachtige weer ook niet echt mee. Wel heel blij dat ik dit jaar wel even kerst heb kunnen vieren met de familie, dat zat er vorig jaar nog echt niet in.

Hoe waren jullie feestdagen?


@Anemoon; nee ze willen juist graag dat ik blijf, maar mijn uren aantal is nog vrij laag. Dus het risico is misschien te hoog om met mij door te gaan. Ook ivm terugvallen. Ik heb je nog even een PB gestuurd.

@Muts: fijn om te horen dat het zo goed met je gaat nu!

@Rammie: ik heb ook hartkloppingen ja. En dit wordt erger bij spanning/vermoeidheid.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven