Psyche
alle pijlers
Burn-out, medestrijders
dinsdag 25 juli 2023 om 12:03
Hi,
Op dit moment zit ik een jaar in een burn-out. Persoonlijk vind ik het een best lastige periode en zoek daarom naar mede-burnout-ers (is dat een woord haha).
In het archief zag ik al een topic waar mensen met een burn-out in meeschreven. Alleen daar zit nu een slotje op. Vandaar dat ik deze heb geopend. Gewoon een topic waar we van ons af kunnen schrijven en eventueel wat ervaringen met elkaar kunnen delen.
Op dit moment zit ik een jaar in een burn-out. Persoonlijk vind ik het een best lastige periode en zoek daarom naar mede-burnout-ers (is dat een woord haha).
In het archief zag ik al een topic waar mensen met een burn-out in meeschreven. Alleen daar zit nu een slotje op. Vandaar dat ik deze heb geopend. Gewoon een topic waar we van ons af kunnen schrijven en eventueel wat ervaringen met elkaar kunnen delen.
woensdag 17 januari 2024 om 11:59
Roosje1234
Heel herkenbaar. Heb er nu ook intens last van het feit dat ik bang ben dat het verkeerd zal gaan.
En daardoor gaat het juist helemaal niet goed. Vannacht gewoon de hele nacht niet geslapen omdat ik zo op zag tegen een gesprek met poh.
Heel raar. Normaal nooit.
Nu telefonisch gepland, en n hopelijk kan zij me helpen.
Ben wel van plan meer hulp te vragen,, coaching oid. Merk dat ik vaak en veel vastloop.
Ik zit er nu 1,5 jaar in, en ik wil gewoon niet meer terugvallen. En schiet helemaal in de stress als ik het gevoel heb als dat wel gebeurd.
Niet helpend dus.
Hopelijk krijgen wij beiden wat meer vertrouwen,,
En bij jou koffieleut? Had je veel last van het drukke weekend?
Heel herkenbaar. Heb er nu ook intens last van het feit dat ik bang ben dat het verkeerd zal gaan.
En daardoor gaat het juist helemaal niet goed. Vannacht gewoon de hele nacht niet geslapen omdat ik zo op zag tegen een gesprek met poh.
Heel raar. Normaal nooit.
Nu telefonisch gepland, en n hopelijk kan zij me helpen.
Ben wel van plan meer hulp te vragen,, coaching oid. Merk dat ik vaak en veel vastloop.
Ik zit er nu 1,5 jaar in, en ik wil gewoon niet meer terugvallen. En schiet helemaal in de stress als ik het gevoel heb als dat wel gebeurd.
Niet helpend dus.
Hopelijk krijgen wij beiden wat meer vertrouwen,,
En bij jou koffieleut? Had je veel last van het drukke weekend?
woensdag 17 januari 2024 om 12:06
Ik vind dat echt een hele nare bijkomstigheid van dit alles: je zelfvertrouwen is gewoon weg en inderdaad de angst voor de angst/paniek is zo vervelend aanwezig. Ik merk dat ik als ik eenmaal in een beetje negatieve bui raak ik daar moeilijk uitkom. Moet steeds tegen mezelf zeggen: “je lost het niet op door hier eindeloos over te gaan denken.” Ik ben nog herstellende van mijn drukke weekend, op zich functioneer ik wel maar merk dat ik echt vermoeid ben.
Hoop dat je poh je kan helpen Anemoon, wat vervelend dat je niet geslapen hebt!
Hoop dat je poh je kan helpen Anemoon, wat vervelend dat je niet geslapen hebt!
woensdag 17 januari 2024 om 12:48
Ja ik denk dat die angst (en het daarbij horende gepieker vooraf en achteraf) heel veel energie kost. Je komt eigenlijk in een soort vicieuze cirkel van angst; ik durf iets niet te doen want bang voor terugval -> piekeren -> vermijding -> niet leren dat het misschien toch wel goed was gegaan als ik wel iets was gaan doen -> nog meer piekeren want balen, etc. Doei energie.
Al gaan soms dingen natuurlijk wel daadwerkelijk mis, maar eigenlijk zijn dat mooie leermomenten en leer je waar je grenzen liggen en kun je inzoomen op waarom ging nou juist dít mis? Maar moeilijk om het positief te blijven zien soms.
Pff balen dat je niet kon slapen Anemoon. Ging het gesprek specifiek over iets spannends misschien waar je tegen op zag? Meer hulp kan geen kwaad denk ik bij een burn out, omdat een poh toch vaak wat meer aan de oppervlakte en in het ‘nu’ blijft, dan dat ze echt heel erg de diepte in gaan (waar komen patronen/angsten vandaan). Daar kan een psycholoog wat meer op ingaan.
Al gaan soms dingen natuurlijk wel daadwerkelijk mis, maar eigenlijk zijn dat mooie leermomenten en leer je waar je grenzen liggen en kun je inzoomen op waarom ging nou juist dít mis? Maar moeilijk om het positief te blijven zien soms.
Pff balen dat je niet kon slapen Anemoon. Ging het gesprek specifiek over iets spannends misschien waar je tegen op zag? Meer hulp kan geen kwaad denk ik bij een burn out, omdat een poh toch vaak wat meer aan de oppervlakte en in het ‘nu’ blijft, dan dat ze echt heel erg de diepte in gaan (waar komen patronen/angsten vandaan). Daar kan een psycholoog wat meer op ingaan.
woensdag 17 januari 2024 om 13:25
Koffieleut,, Ja, echt. Mooi omschreven! Zo ervaar ik het ook.
Als het wat beter gaat, komt het vertrouwen ook wel terug,, maar soms heb ik weken er tussen zitten, dat ik echt in een negatief cirkeltje zit.
Roosje,, Ja, dat denk ik ook. Angst kost enorm veel energie. Iemand schreef het toch al eerder in het topic? Iemand die er al uit de burn out is, maar doordat ze nu vertrouwen heeft, ze veel meer energie over houd?
& Ja, je omschrijft de cirkel goed. Dat is het exact.
Ik zag het ook altijd heel positief. Maar merkte na een jaar burn-out dat de rek er al uit ging,, en nu nog meer. Voor mijn gevoel heb ik mijn gereedschapskist gevuld, weet ik hoe ik moet herstellen, maar in de praktijk gaat het nog vaak mis.
Maar op dit moment ben ik er helemaal klaar mee. Merk dat ik ook geen zin meer heb in rust pakken en herstellen. Geniet er stiekem gewoon van dat ik me iets beter voel (op reserves leef). Maar goed. daarmee ga ik de wereld niet redden.
Gebruiken jullie ook slaappillen? Zat er vandaag aan te denken, dat dat misschien fijn is. Als ik iets spannends heb, en ik echt niet kan slapen, ik dat kan slikken.
Maar eigenlijk moet natuurlijk gewoon de oorzaak worden aangepakt/ ik ermee leren omgaan.
Sorry dat ik zo spui. Maar dat is echt heerlijk
Als het wat beter gaat, komt het vertrouwen ook wel terug,, maar soms heb ik weken er tussen zitten, dat ik echt in een negatief cirkeltje zit.
Roosje,, Ja, dat denk ik ook. Angst kost enorm veel energie. Iemand schreef het toch al eerder in het topic? Iemand die er al uit de burn out is, maar doordat ze nu vertrouwen heeft, ze veel meer energie over houd?
& Ja, je omschrijft de cirkel goed. Dat is het exact.
Ik zag het ook altijd heel positief. Maar merkte na een jaar burn-out dat de rek er al uit ging,, en nu nog meer. Voor mijn gevoel heb ik mijn gereedschapskist gevuld, weet ik hoe ik moet herstellen, maar in de praktijk gaat het nog vaak mis.
Maar op dit moment ben ik er helemaal klaar mee. Merk dat ik ook geen zin meer heb in rust pakken en herstellen. Geniet er stiekem gewoon van dat ik me iets beter voel (op reserves leef). Maar goed. daarmee ga ik de wereld niet redden.
Gebruiken jullie ook slaappillen? Zat er vandaag aan te denken, dat dat misschien fijn is. Als ik iets spannends heb, en ik echt niet kan slapen, ik dat kan slikken.
Maar eigenlijk moet natuurlijk gewoon de oorzaak worden aangepakt/ ik ermee leren omgaan.
Sorry dat ik zo spui. Maar dat is echt heerlijk
woensdag 17 januari 2024 om 15:19
Ah dat is een fijne conclusie. 
Ik ben dit jaar het boek van Marian Mudder gaan luisteren (heb geen concentratie voor lezen), en daar heb ik veel aan gehad. Ze stipte precies die dingen aan waar ik op dat moment ook over nadacht. Het ging veel over zelfacceptatie en zelf liefde. En ik merk dat dat nu langzaam begint te ontstaan. Ik begin nu echt te zien hoe streng ik voor mezelf ben.
Ik ben wel veel aan het piekeren over zorgen rondom mijn zoon en over de dingen die afgelopen jaren gebeurd zijn. Ik heb deze week een gesprek met een hulpverlener van een jaar geleden, omdat dingen me dwars blijven zitten. Ik wil dat afsluiten voor mezelf. Ik heb niet zo’n last van dat wanneer ik somber of angstig word ik daar erg over na ga denken. Ik heb al 25 jaar last van terugkerende somberheid en angsten, maar ik heb inmiddels wel geleerd dat het ook gewoon weer over gaat. Vroeger kreeg ik dan zo’n gevoel alsof ik zwaar in de put zat en er nooooooooooooit weer uit zou komen. En dat is gewoon onzin. Ik voel me nu even rot. Dat mag en over een week voel ik me wel weer beter. Er is ook niet altijd een oorzaak.
Ik slik wel slaapmedicatie, maar dat is dus sinds een week. Ik begin me nu wel wat beter en rustiger te voelen. Ik heb vandaag weer een halve dag gewerkt en dat ging prima.
Ik ben dit jaar het boek van Marian Mudder gaan luisteren (heb geen concentratie voor lezen), en daar heb ik veel aan gehad. Ze stipte precies die dingen aan waar ik op dat moment ook over nadacht. Het ging veel over zelfacceptatie en zelf liefde. En ik merk dat dat nu langzaam begint te ontstaan. Ik begin nu echt te zien hoe streng ik voor mezelf ben.
Ik ben wel veel aan het piekeren over zorgen rondom mijn zoon en over de dingen die afgelopen jaren gebeurd zijn. Ik heb deze week een gesprek met een hulpverlener van een jaar geleden, omdat dingen me dwars blijven zitten. Ik wil dat afsluiten voor mezelf. Ik heb niet zo’n last van dat wanneer ik somber of angstig word ik daar erg over na ga denken. Ik heb al 25 jaar last van terugkerende somberheid en angsten, maar ik heb inmiddels wel geleerd dat het ook gewoon weer over gaat. Vroeger kreeg ik dan zo’n gevoel alsof ik zwaar in de put zat en er nooooooooooooit weer uit zou komen. En dat is gewoon onzin. Ik voel me nu even rot. Dat mag en over een week voel ik me wel weer beter. Er is ook niet altijd een oorzaak.
Ik slik wel slaapmedicatie, maar dat is dus sinds een week. Ik begin me nu wel wat beter en rustiger te voelen. Ik heb vandaag weer een halve dag gewerkt en dat ging prima.
woensdag 17 januari 2024 om 15:44
Ja lief zijn voor jezelf is ook moeilijk vind ik! Denk dat het ook wel vaak één van de oorzaken van mijn burn out is; dat ik te streng ben voor mezelf. Ik moest altijd maar doorgaan zonder rust te nemen en als iets niet lukt word ik boos op mezelf. Dat gebeurt dus ook als ik weer mindere dagen heb. Dan denk ik echt van; had ik nou maar beter opgelet/minder gedaan. Hier kan ik dagen in blijven hangen. Maar af en toe moet je nou eenmaal op je bek gaan (even grofgezegd) om te leren van je gedrag. Ik heb van de mindere momenten wel het meest geleerd.
Maargoed het duurt idd ook allemaal zo lang… het is gewoon lastig om de hele tijd maar optimistisch te blijven. Ik wil gewoon m’n energie terug! Leuke dingen doen zonder er over na te denken.
Ik slik geen slaappillen, maar wel antidepressiva en hoop dat m’n slaap daar binnenkort ook wat mee verbetert..
Wat goed Tinkeltje dat je weer aan de bel hebt getrokken bij de hulpverlener en dat je een halve dag hebt gewerkt!
Maargoed het duurt idd ook allemaal zo lang… het is gewoon lastig om de hele tijd maar optimistisch te blijven. Ik wil gewoon m’n energie terug! Leuke dingen doen zonder er over na te denken.
Ik slik geen slaappillen, maar wel antidepressiva en hoop dat m’n slaap daar binnenkort ook wat mee verbetert..
Wat goed Tinkeltje dat je weer aan de bel hebt getrokken bij de hulpverlener en dat je een halve dag hebt gewerkt!
woensdag 17 januari 2024 om 15:57
woensdag 17 januari 2024 om 15:59
Heel herkenbaar. Ik denk ook echt zo op mindere dagen. Kan echt bijna boos worden op mezelf.Roosje1234 schreef: ↑17-01-2024 15:44Ja lief zijn voor jezelf is ook moeilijk vind ik! Denk dat het ook wel vaak één van de oorzaken van mijn burn out is; dat ik te streng ben voor mezelf. Ik moest altijd maar doorgaan zonder rust te nemen en als iets niet lukt word ik boos op mezelf. Dat gebeurt dus ook als ik weer mindere dagen heb. Dan denk ik echt van; had ik nou maar beter opgelet/minder gedaan. Hier kan ik dagen in blijven hangen. Maar af en toe moet je nou eenmaal op je bek gaan (even grofgezegd) om te leren van je gedrag. Ik heb van de mindere momenten wel het meest geleerd.
Maargoed het duurt idd ook allemaal zo lang… het is gewoon lastig om de hele tijd maar optimistisch te blijven. Ik wil gewoon m’n energie terug! Leuke dingen doen zonder er over na te denken.
Ik slik geen slaappillen, maar wel antidepressiva en hoop dat m’n slaap daar binnenkort ook wat mee verbetert..
Haha. Ja, ik wil ook weer leuke dingen doen. Zullen we er op proosten als het weer kan?
woensdag 17 januari 2024 om 16:02
Ik ben door de huisarts en psychiater aan kalmeringsmiddelen gezet vanwege mijn klachten.
@Roos: oh ik denk dat ik niet helemaal duidelijk was.
Dit is hulpverlening waarvan ik vind dat ze ernstige steken hebben laten vallen, waar wij als gezin nog dagelijks last van hebben. Ik wil mijn ongenoegen dus uiten in het gesprek.
@Roos: oh ik denk dat ik niet helemaal duidelijk was.
Dit is hulpverlening waarvan ik vind dat ze ernstige steken hebben laten vallen, waar wij als gezin nog dagelijks last van hebben. Ik wil mijn ongenoegen dus uiten in het gesprek.
woensdag 17 januari 2024 om 16:33
Dat streng zijn herken ik heel erg! Eerst was het omdat ik bijv niet hard genoeg werkte, niet attent genoeg was voor mijn vrienden of geen goede moeder was en nu is het inderdaad meer dat ik het herstel graag zo goed wil doen dat er ook geen ruimte is voor “falen” daarin. De eerste drie maanden van mijn burn-out wilde ik de perfecte “patiënt” zijn: sporten, gezond eten, boeken lezen. Pas toen ik besefte dat dit juist gedrag was wat mij niet hielp stortte ik helemaal in. Grappig genoeg is mijn dochter van 15 helaas precies hetzelfde dus ik probeer haar wel te helpen om anders te denken. Ik heb, ja daar ben ik weer met mijn podcasts, een podcast geluisterd met Marian Mudder en dat was heel mooi. Ik ga haar boek toch maar weer op mijn lijstje zetten.
woensdag 17 januari 2024 om 16:50
Roosje1234 schreef: ↑17-01-2024 16:14Gaan we doen @Anemoon! Ik kan niet wachten haha.
@Tinkeltje, oh op die manier. Alsnog super knap dat je dat aan gaat! En lijkt me ook goed om dat te doen om het idd te kunnen verwerken. Vind je het spannend of valt het mee?
Nee valt wel mee eigenlijk. Ik denk dat dat ook wel dingen zijn die ik afgelopen jaar meer ben gaan doen: van me laten horen en dingen minder langs me laten glijden. Die dan toch blijven vreten. Maar ik ben er nu pas klaar voor. Ik ben gewoon heel boos en verdrietig. Ik ben denk ik minder conflict vermijdend geworden.
woensdag 17 januari 2024 om 16:50
Roosje1234 schreef: ↑17-01-2024 16:14Gaan we doen @Anemoon! Ik kan niet wachten haha.
@Tinkeltje, oh op die manier. Alsnog super knap dat je dat aan gaat! En lijkt me ook goed om dat te doen om het idd te kunnen verwerken. Vind je het spannend of valt het mee?
Nee valt wel mee eigenlijk. Ik denk dat dat ook wel dingen zijn die ik afgelopen jaar meer ben gaan doen: van me laten horen en dingen minder langs me laten glijden. Die dan toch blijven vreten. Maar ik ben er nu pas klaar voor. Ik ben gewoon heel boos en verdrietig. Ik ben denk ik minder conflict vermijdend geworden.
woensdag 17 januari 2024 om 17:33
Herkenbaar @koffieleut, van de perfecte patiënt willen zijn. Ik mocht echt niks van mezelf ook. Nu laat ik het soms wat meer los en geniet ik ook wel eens van ongezond eten, de hele dag tv kijken, een wijntje. Maar blijf het lastig vinden om dan niet te denken aan hoe dat m’n herstel kan beïnvloeden.
Goed hoor @Tinkeltje. Dat assertief worden is denk ik ook wel iets wat je bij een burn-out haast wel moet leren. Dan kan gewoon niet alles meer en moet je grenzen stellen. Goed bezig! Succes met het gesprek. Hoor graag hoe het ging.
Hebben jullie ook nog moeite met traplopen? Dat blijft maar een ding bij mij. M’n hartslag schiet gelijk omhoog en moet dan boven echt even bijkomen. Het is geen ramp hoor, maar vroeg het me gewoon even af haha.
Goed hoor @Tinkeltje. Dat assertief worden is denk ik ook wel iets wat je bij een burn-out haast wel moet leren. Dan kan gewoon niet alles meer en moet je grenzen stellen. Goed bezig! Succes met het gesprek. Hoor graag hoe het ging.
Hebben jullie ook nog moeite met traplopen? Dat blijft maar een ding bij mij. M’n hartslag schiet gelijk omhoog en moet dan boven echt even bijkomen. Het is geen ramp hoor, maar vroeg het me gewoon even af haha.
donderdag 18 januari 2024 om 09:24
Nee volgens mij ook niet, tenminste als je al nooit of amper hardgelopen hebt dan. Bij een burn-out cursus heb ik geleerd dat je lichaam de hoge hartslag etc., die je krijgt tijdens het rennen, kan verwarren met een staat van 'gevaar' en dan kan het dagen duren voordat je weer tot rust gekomen bent. Bij een burn-out moet je eigenlijk juist vertragen en je lichaam het signaal geven dat je veilig bent (door bv rustig te wandelen of fietsen, huishouden op een rustig tempo doen). Ik merk zelf ook dat als ik dingen te snel wil gaan doen (de trap op ren of moet haasten bv) dat mijn lichaam hier gelijk best heftig op reageert.
Máár ik vraag me wel af wanneer het punt komt dat je cardio weer een beetje kan gaan opbouwen. Ooit moet dat punt toch wel komen haha.. Maar zal wel weer een kwestie van proberen zijn. En dat vind ik dus eng..
Ik heb vorige week wel een halfuurtje /3 kwartier krachttraining gedaan in de sportschool op slakkentempo, voor mijn doen dan. Met hele lichte gewichten op de apparaten. Dit ging wel gewoon prima, ook geen last van gehad.
Maar misschien als je het hardlopen heeel rustig opbouwt dat het wel goed gaat hoor. Geen idee!
Máár ik vraag me wel af wanneer het punt komt dat je cardio weer een beetje kan gaan opbouwen. Ooit moet dat punt toch wel komen haha.. Maar zal wel weer een kwestie van proberen zijn. En dat vind ik dus eng..
Ik heb vorige week wel een halfuurtje /3 kwartier krachttraining gedaan in de sportschool op slakkentempo, voor mijn doen dan. Met hele lichte gewichten op de apparaten. Dit ging wel gewoon prima, ook geen last van gehad.
Maar misschien als je het hardlopen heeel rustig opbouwt dat het wel goed gaat hoor. Geen idee!
donderdag 18 januari 2024 om 09:29
Ik ga zo trouwens deze masterclass volgen over piekeren:
https://evaa-coaching.webinargeek.com/s ... t-piekeren
Mochten jullie dit nog zo snel zien haha, lijkt me wel interessant.
Heb van haar (Evelien Aarten) ook al een aantal online cursussen gevolgd.
https://evaa-coaching.webinargeek.com/s ... t-piekeren
Mochten jullie dit nog zo snel zien haha, lijkt me wel interessant.
Heb van haar (Evelien Aarten) ook al een aantal online cursussen gevolgd.
donderdag 18 januari 2024 om 09:57
Hé, ja. Daar heb je gelijk in. Eigenlijk vooral als ik even ‘doorzet’. Daar reageerd mijn lichaam ook sterk op.
Ja, nou dat denk ik dus ook. Wanneer zal ik daarmee beginnen? Want het kan natuurlijk ook dat als je conditie gaat opbouwen, dat je lichaam je geest als het ware wat mee gaat trekken?
Fijn dat het goed ging! een overwinning toch?
Haha. Heel interessant die masterclass. Helaas heb ik zo al een gesprek staan.
Wil je heel misschien de mooiste les/wat je aansprak delen?
Oh en hoe is Evelien Aarten? Ik volg haar, maar heb nog niets van haar gevolgd.
Ja, nou dat denk ik dus ook. Wanneer zal ik daarmee beginnen? Want het kan natuurlijk ook dat als je conditie gaat opbouwen, dat je lichaam je geest als het ware wat mee gaat trekken?
Fijn dat het goed ging! een overwinning toch?
Haha. Heel interessant die masterclass. Helaas heb ik zo al een gesprek staan.
Wil je heel misschien de mooiste les/wat je aansprak delen?
Oh en hoe is Evelien Aarten? Ik volg haar, maar heb nog niets van haar gevolgd.
donderdag 18 januari 2024 om 10:56
Hmm misschien kan je beginnen als je er een keer echt zin en energie voor hebt? En dan misschien gewoon eens tijdens het wandelen 2 min joggen om te kijken wat dat met je lichaam doet? Dus in hele kleine stapjes opbouwen. Dan zal je vanzelf wel merken of dit het juiste moment is.
Ik vind Evelien Aarten heel leuk en enthousiast vertellen. Ze heeft zelf ADHD/autisme, en ik herken mezelf in haar. Ook hoe zij zelf ooit een burn-out heeft ontwikkeld.
Wat ze net heeft verteld was niet heel nieuw voor me, maar herhaling is nooit verkeerd. Wat mij vooral aansprak, was dat je piekeren vaak geleerd hebt in je jeugd. Dus heel erg cognitief bezig zijn, in plaats van te voelen (wat heb ik nu nodig/waar heb ik zin in). En dat je hersenen geen onderscheid maken tussen 'echt' of 'nep', alle piekergedachten triggeren je angstcentrum. Nadenken over positieve dingen of opschrijven en reflecteren kan dan goed helpen.
Oja, en het ging ook over zelfcompassie. Daar 'moet' ik ook echt nog wat mee
Ik vind Evelien Aarten heel leuk en enthousiast vertellen. Ze heeft zelf ADHD/autisme, en ik herken mezelf in haar. Ook hoe zij zelf ooit een burn-out heeft ontwikkeld.
Wat ze net heeft verteld was niet heel nieuw voor me, maar herhaling is nooit verkeerd. Wat mij vooral aansprak, was dat je piekeren vaak geleerd hebt in je jeugd. Dus heel erg cognitief bezig zijn, in plaats van te voelen (wat heb ik nu nodig/waar heb ik zin in). En dat je hersenen geen onderscheid maken tussen 'echt' of 'nep', alle piekergedachten triggeren je angstcentrum. Nadenken over positieve dingen of opschrijven en reflecteren kan dan goed helpen.
Oja, en het ging ook over zelfcompassie. Daar 'moet' ik ook echt nog wat mee
donderdag 18 januari 2024 om 11:10
Oh interessant! Ook fijn om te weten dat alles dus je angst centrum prikkelt. Stukje bewustwording. Dat je het zelf dus moet relativeren?
Klinkt allemaal goed! & goed idee wat je zegt over joggen. Kijk even hoe het verder gaat.
Oh en trouwens, jullie hadden het een paar berichten geleden over slaap. Weten jullie ook hoe het komt dat jullie slecht slapen? Piekeren? Angst?
Slaap ook ineens heel slecht. Stukje angst bij mij.
Wat doen jullie in die gevallen?
Klinkt allemaal goed! & goed idee wat je zegt over joggen. Kijk even hoe het verder gaat.
Oh en trouwens, jullie hadden het een paar berichten geleden over slaap. Weten jullie ook hoe het komt dat jullie slecht slapen? Piekeren? Angst?
Slaap ook ineens heel slecht. Stukje angst bij mij.
Wat doen jullie in die gevallen?
donderdag 18 januari 2024 om 11:37
Bij mij zeiden ze hetzelfde over hardlopen. Wandelen is prima maar op een tempo dat je nog een prettig gesprek kunt volgen.
Nu ben ik al jaren een hardloper en nog niet eraan toe dat op te geven dus ik ren nog steeds dagelijks.
Het slechte slapen komt bij mij echt door piekeren. Als ik in bed lig begin ik echt te malen over van alles.
Nu ben ik al jaren een hardloper en nog niet eraan toe dat op te geven dus ik ren nog steeds dagelijks.
Het slechte slapen komt bij mij echt door piekeren. Als ik in bed lig begin ik echt te malen over van alles.
donderdag 18 januari 2024 om 17:07
Ja als je al jaren loopt lijkt het me juist goed om te blijven doen. Ik probeerde in september via het programma “connect en run” te starten met hardlopen (vijf jaar geleden rende ik vrij regelmatig) maar door die hoge hartslag had ik meteen een paniekgevoel. Doodeng. Na vier x een minuut maar gestopt en sindsdien niet meer geprobeerd. Te vroeg nog. Ik yoga nu bijna elke dag een half uurtje en heb over twee weken een intake met iemand die me hopelijk kan helpen om weer op te bouwen fysiek. Ik baal ervan dat ik zo ontzettend niet-fit ben en ook behoorlijk ben aangekomen.
Over piekeren: ik weet van mezelf dat het inderdaad een modus is om niet te voelen. Ik probeer mezelf overal uit te denken wat natuurlijk nergens op slaat. Dit besef heb ik nog niet zo lang. Ik weet nog niet hoe ik hier precies mee om moet gaan. Behalve dat ik nu wel weet dat ik die gedachten een beetje moet laten voorbijgaan en er niet verder op door moet denken. Ze zijn er maar ze mogen me niet meer overnemen.
Over piekeren: ik weet van mezelf dat het inderdaad een modus is om niet te voelen. Ik probeer mezelf overal uit te denken wat natuurlijk nergens op slaat. Dit besef heb ik nog niet zo lang. Ik weet nog niet hoe ik hier precies mee om moet gaan. Behalve dat ik nu wel weet dat ik die gedachten een beetje moet laten voorbijgaan en er niet verder op door moet denken. Ze zijn er maar ze mogen me niet meer overnemen.
vrijdag 19 januari 2024 om 09:24
Ik weet niet zo goed hoe het komt dat ik ineens slecht slaap. Dat begon nadat ik naar een concert ben gegaan en toen had ik dus een terugval daarna. Het gekke is dat ik wel in slaap val, ondanks drukte in mn hoofd, maar midden in de nacht wakker wordt. Rond 04:00/05:00 en dan slaap ik niet meer goed. Mijn lijf wordt dus te vroeg wakker? Ik lig voor het slapengaan wel even op een spijkermatje en doe vaak een ademhalingsoefening, dus misschien helpt dat om in slaap te vallen.
Ik vind het slechte slapen wel echt vervelend worden nu. Mijn bedrijfsarts adviseerde om eens apart te gaan liggen van m’n vriend, omdat ik misschien heel licht slaap en wakker wordt van hem. Even kijken wat dat doet. Maar als het nog weken zo blijft, dan ga ik misschien toch slaapmedicatie proberen.
Ik vind het slechte slapen wel echt vervelend worden nu. Mijn bedrijfsarts adviseerde om eens apart te gaan liggen van m’n vriend, omdat ik misschien heel licht slaap en wakker wordt van hem. Even kijken wat dat doet. Maar als het nog weken zo blijft, dan ga ik misschien toch slaapmedicatie proberen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
