Burn-out, medestrijders

25-07-2023 12:03 361 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hi,

Op dit moment zit ik een jaar in een burn-out. Persoonlijk vind ik het een best lastige periode en zoek daarom naar mede-burnout-ers (is dat een woord haha).

In het archief zag ik al een topic waar mensen met een burn-out in meeschreven. Alleen daar zit nu een slotje op. Vandaar dat ik deze heb geopend. Gewoon een topic waar we van ons af kunnen schrijven en eventueel wat ervaringen met elkaar kunnen delen.
Alle reacties Link kopieren Quote
lonelycat schreef:
07-01-2024 12:21
Het moeilijkste vind ik nog steeds dat ik zo laag in mijn energie zit. Ik ben zo gewend zoveel te doen.
Nu moet ik echt doseren en nadenken. Als ik dat doe lukt mij dat niet meer. Gisteren twee keer met de hond gewandeld, bijna 1,5 uur gesport en vandaag ben ik doodop.
Het enige wat ik wil is naar bed.
Ik moet maandag naar de bedrijfspsycholoog. Mijn grootste angst is dat ze me weer naar mijn werk sturen. En ook dat klinkt zo aanstellerig. Ik vond mijn werk altijd leuk, deed het zo graag. En nu krijg ik buikpijn bij het idee
Ja lastig is dat he, ineens van 100 naar 0 gaan en over alles nadenken. Zo gewend aan een leven vol drukte en leuke dingen, en dan ineens zit je (bijna) heel de dag thuis.
Bij mij hielp het wel om de lat wat lager te leggen qua fysieke activiteiten. Ik wilde in het begin ook gelijk 30 min of meer wandelen, maar merkte dat ik dan heel de dag moest bijkomen. Toen ben ik maar begonnen met 5 min per dag, tot ik voelde dat het beter ging en dan weer een stapje erbij. Door de lat wat lager te leggen, voelde ik ook minder frustratie rondom het bewegen en hield ik wat meer energie over. Sporten doe ik nu nog steeds niet. Wel een paar keer geprobeerd, maar dan was ik weer dagen kapot. Wel balen want ik kan straks voor mijn gevoel weer ‘opnieuw’ beginnen met krachttraining opbouwen.

En spannend dat gesprek met de bedrijfsarts.. De bedrijfsarts mag wel alleen maar een advies geven aan je werkgever, dus die hoef je dan nog niet op te volgen als het echt niet gaat. Maar ik denk als jij vertelt hoe het nu met je gaat en goed je grenzen aangeeft dat dat wel goedkomt. Je energie is gewoon nog te laag om werk op te bouwen. Ze hebben er niks aan als jij nu begint en over 3 weken weer volledig uitvalt. Succes in ieder geval!
roosje1234 wijzigde dit bericht op 07-01-2024 13:38
13.68% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
/
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik sport ook nog niet, ben nu wel gestart met het volgen van de jaarlijkse 30 dagen yoga challenge van Adriene via YouTube, loop al wel weer wat dagen achter maar heb besloten me daar niks van aan te trekken. Een half uurtje blijkt best te lukken op de meeste dagen. Conditie is echt nog ver te zoeken maar probeer me daar niet te druk om te maken. Ik ging donderdag en dagje winkelen met mijn dochter en dat kost me dan fysiek twee dagen herstel. Mentaal gaat nu wel sneller, kon de volgende dag wel weer helder denken gelukkig. Eerder bleef het soms dagen mistig na teveel prikkels en moest ik overal om huilen
Alle reacties Link kopieren Quote
Huilen hoef ik niet. Het is alsof niks binnenkomt op dit moment. Alsof ik niet over dingen kan nadenken. Zodra ik wil ‘voelen’ gaat de boel op slot lijkt het wel
Alle reacties Link kopieren Quote
Huilen en heel moe zijn kwam bij mij eigenlijk pas na een paar maanden. Ik was helemaal niet moe, maar leefde op adrenaline. Allerlei lichamelijke klachten door stress. Ik dacht ook niet dat ik een burn-out had toen. Ik kan me nu trouwens weinig meer herinneren van die periode.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bij mij wisselt het juist qua heel veel emoties voelen (in het begin veel paniek en angst) en daarna komt vaak een periode dat ik ‘niks’ voel en niet bij m’n emoties kan. Daarna stabiliseert het vaak weer een beetje. En dan begint het weer opnieuw lijkt wel. Maar het zal ook wel samenhangen met steeds meer dingen uitproberen en m’n grenzen leren aanvoelen denk ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat heb ik ook wel, in het begin vol energie. Toen 1,5 maand heel veel gehuild en nu niks… wel doodop maar verder ook weinig emoties. Zit te wachten dat dat weer terugkomt
Alle reacties Link kopieren Quote
Geen emoties voelen en nergens zin in hebben vind ik vaak ook wel raar om te ervaren. Maar ik heb ondertussen gemerkt dat als ik echt even goed rust neem (even echt zo min mogelijk prikkels en rustig bewegen), dat er vanzelf weer een moment komt dat ik weer een geluksmomentje ervaar. Maar dit heeft soms wel echt dagen (of in het begin zelfs weken) nodig. En soms moet ik mezelf ook even herinneren aan de dingen die wél zijn gelukt die dag (zoals uit bed komen, koken of een stukje wandelen bv). Dat helpt ook wel enigszins, omdat ik anders al snel in het negatieve zak dat ‘niks’ lukt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Geen emoties voelen herken ik ook. Ben ook heel vlak op dit moment.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat een lastig proces is dit he!
Ik zit er ook al een tijd in, vorig jaar ook weer begonnen met opbouwen op werk maar dat ging helemaal mis. Zit weer volledig thuis.
Het echt voelen en naar mn lichaam luisteren vind ik zo moeilijk! Ben gewend om alles met mn hoofd te doen, heel rationeel.
Nu speelt er bij mij ook een lichamelijke beperking mee, wat denk ik bij mij de bewijsdrang nog groter maakt.

Ik zag laatst het depri doe-boek voorbij komen. Ook geschikt voor als je in een burnout zit. Kennen jullie dit boek? Ervaring mee?
Catwoman12 schreef:
07-01-2024 21:20
Wat een lastig proces is dit he!
Ik zit er ook al een tijd in, vorig jaar ook weer begonnen met opbouwen op werk maar dat ging helemaal mis. Zit weer volledig thuis.
Het echt voelen en naar mn lichaam luisteren vind ik zo moeilijk! Ben gewend om alles met mn hoofd te doen, heel rationeel.
Nu speelt er bij mij ook een lichamelijke beperking mee, wat denk ik bij mij de bewijsdrang nog groter maakt.

Ik zag laatst het depri doe-boek voorbij komen. Ook geschikt voor als je in een burnout zit. Kennen jullie dit boek? Ervaring mee?
Ik heb het zo aangepakt. Alles wat ik doe kost energie. Alleen mn baan zag ik als werk, maar als je aan het schoonmaken bent, ben je ook aan het werk. Daarnaast zijn er dingen die veel energie kosten en dingen die energie geven. Je hebt energie nodig om te kunnen functioneren. Nu is je energieniveau laag. Dingen die voorheen weinig energie kostte, zijn nu enorme slurpers geworden. Die dingen moet je net als een sport weer gaan oefenen, zodat je weer een normale conditie krijgt om die dingen uit te voeren. Maak een schema van alle dingen die je doet, hoeveel tijd het kost, en hoeveel energie het kost (geef het een cijfer van 1 t/m 10). Je komt er achter dat de ene keer het schoonmaken van je huis meer energie kost dan de andere keer. Door dat schema, wat je dagelijks bijhoudt, ga je inzien wat je teveel energie heeft gekost op een dagelijkse basis. Wat je teveel energie heeft gekost ga je de volgende keer anders aanpakken. Wat minder grondig schoonmaken of misschien wel efficienter aanpakken door een nieuw hulpmiddel aan te schaffen. Als het teveel energie heeft gekost, duurt het langer om op te laden, houdt daar rekening mee.
Alle reacties Link kopieren Quote
Catwoman12 schreef:
07-01-2024 21:20
Wat een lastig proces is dit he!
Ik zit er ook al een tijd in, vorig jaar ook weer begonnen met opbouwen op werk maar dat ging helemaal mis. Zit weer volledig thuis.
Het echt voelen en naar mn lichaam luisteren vind ik zo moeilijk! Ben gewend om alles met mn hoofd te doen, heel rationeel.
Nu speelt er bij mij ook een lichamelijke beperking mee, wat denk ik bij mij de bewijsdrang nog groter maakt.

Ik zag laatst het depri doe-boek voorbij komen. Ook geschikt voor als je in een burnout zit. Kennen jullie dit boek? Ervaring mee?
Vervelend zeg dat je weer volledig thuis zit :( en ik herken het wel dat je alles rationeel beredeneerd. Krijg je hiervoor wel hulp om beter te leren voelen? Ik vond zelf haptotherapie hier heel fijn voor!

Ik heb het depri doe boek gekocht toen ik net in m’n burn out zat. Ik vond het wel een fijn boek om mezelf wat beter te leren kennen (bv. hoe breng ik structuur aan in m’n leven, wat maakt me gelukkig/ontspannen) en waarmee je creatief aan de slag kan, ipv hele lappen tekst lezen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Gisteren intake gehad en het was wel een prettig gesprek. Ze gaat nu met mijn werk contact opnemen om te zien wat hun beeld is. Wat zij ook graag willen bereiken. Wel voor de zekerheid nog maar nagevraagd of het vertrouwelijk is wat ik vertel. En als het goed is krijg ik dan op korte termijn een verslag met een voorstel voor behandeling. Werken is nu nog geen optie, eerst rust en behandeling en dan kijken we verder.

En vandaag ben ik zo moe. Ik had eigenlijk 10 km willen rennen maar het is nu half twee en ik ben alleen uit bed gekomen voor ontbijt en lunch. Voor de rest eigenlijk alleen maar geslapen. Ik schrik steeds ervan als ik zo’n dagen heb.
Ze gaf wel gisteren aan dat ik gewoon moest toegeven aan die vermoeidheid en ook gewoon moest slapen. Dat mijn lichaam rust nodig heeft. Het voelt alleen zo lui
Alle reacties Link kopieren Quote
Fijn dat het wel prettig was en hopelijk gaat het je helpen. Heel goed dat je aan die vermoeidheid hebt toegegeven. Dat was bij mij ook lastig in het begin, de eerste twee, drie maanden bleef ik over mijn grenzen gaan en toen ik verplicht rust moest houden kwam ik haast niet meer vooruit, heel raar. Hier hele wisselende dagen. Maandag met veel pijn en moeite gewerkt, moest ‘s middags naar bed en dinsdag zo’n hoofdpijn dat ik thuis ben gebleven. Vandaag gaat het super, voel me bijna weer de oude, heel raar. Mag morgen weer naar mijn re-integratie casemanager.
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh wat gek koffieleut, dat het ineens goed gaat. Maar heeel fijn. Hopelijk blijft dat zo!

Hier even aan het doorbijten. Verplicht rust aan het nemen omdat ik teveel over mijn grenzen ben gegaan.
Ben benieuwd hoe snel ik herstel
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh, en heel leuk/fijn dat jullie meeschrijven! Fijn om even contact met jullie ?lotgenoten? te hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Anemoon schreef:
10-01-2024 19:51
Oh wat gek koffieleut, dat het ineens goed gaat. Maar heeel fijn. Hopelijk blijft dat zo!

Hier even aan het doorbijten. Verplicht rust aan het nemen omdat ik teveel over mijn grenzen ben gegaan.
Ben benieuwd hoe snel ik herstel
Succes daarmee! Ik had dus gisteren zo’n dag en het hielp me goed kennelijk (is meestal niet maar 1 dag bij mij hoor) Ik las trouwens een goed artikel in Trouw, interview met een neurobioloog die zelf 2x een burn-out gehad heeft. Zij heeft op hersenscans echt schade gezien van burn-outs, vooral op (korte-termijn)geheugen. Mensen kunnen daar nog jarenlang last van houden, of zelfs levenslang. Zit achter de betaalmuur maar je kunt het lezen met een account van alle DPG kranten
Alle reacties Link kopieren Quote
Sorry ik reageer even niet zo. Het gaat hier nog steeds heel beroerd. Ik heb nog steeds aan de lopende band migraine aanvallen en mijn zicht is niet goed. Autorijden is niet te doen, dus het beperkt me behoorlijk. Vandaag de huisarts maar even bellen, maar ik denk dat ze weinig voor me kunnen doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Koffieleut123 schreef:
10-01-2024 21:23
Succes daarmee! Ik had dus gisteren zo’n dag en het hielp me goed kennelijk (is meestal niet maar 1 dag bij mij hoor) Ik las trouwens een goed artikel in Trouw, interview met een neurobioloog die zelf 2x een burn-out gehad heeft. Zij heeft op hersenscans echt schade gezien van burn-outs, vooral op (korte-termijn)geheugen. Mensen kunnen daar nog jarenlang last van houden, of zelfs levenslang. Zit achter de betaalmuur maar je kunt het lezen met een account van alle DPG kranten
Ooh wat fijn dat je nu zo snel hersteld! Ik hoop ook dat ik maar n paar dagen nodig heb. ‘Vroeger’ was het bij mij ook echt weken voordat ik weer op m’n oude niveau zat.

Interessant dat van die neurobioloog. Ik geloof dat ook echt wel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Tinkeltje33 schreef:
11-01-2024 06:38
Sorry ik reageer even niet zo. Het gaat hier nog steeds heel beroerd. Ik heb nog steeds aan de lopende band migraine aanvallen en mijn zicht is niet goed. Autorijden is niet te doen, dus het beperkt me behoorlijk. Vandaag de huisarts maar even bellen, maar ik denk dat ze weinig voor me kunnen doen.
Aah wat naar!
Voel je niet schuldig over het reageren. Ik merk ook dat ik niet overal op reageer, maar meer op wat me op dat moment raakt/aanspreekt. Helemaal prima toch?
Alle reacties Link kopieren Quote
Vervelend Tinkeltje en Anemoon :( , hopelijk voelen jullie je snel beter!

Koffieleut, hoe ging je gesprek?


Met mij gaat het momenteel best oké gelukkig. Ik ben nu 2 weken geleden begonnen met de medicatie en voel me een stuk vrolijker en positiever (merkt mijn omgeving ook op). Ik heb nog wel wat last van bijwerkingen, maar die vallen reuze mee. Heb het idee dat angst mij ook heel erg in de weg zat/zit (is natuurlijk niet al helemaal weg nu) en dat dat me veel onnodige energie kost. Ik hoop dat de stijgende lijn zo een beetje door kan zetten, maar goed uit ervaring weet ik dat overprikkeling snel op de loer ligt.
Ik ben nu even 2 uurtjes op kantoor. Vanochtend had ik wel wel file voor de eerste keer weer sinds ik naar kantoor ben gegaan. Dat is wel weer even wennen, kwam toch wel weer 15 min aan reistijd bij.
Alle reacties Link kopieren Quote
Roosje1234 schreef:
11-01-2024 10:03
Vervelend Tinkeltje en Anemoon :( , hopelijk voelen jullie je snel beter!

Koffieleut, hoe ging je gesprek?


Met mij gaat het momenteel best oké gelukkig. Ik ben nu 2 weken geleden begonnen met de medicatie en voel me een stuk vrolijker en positiever (merkt mijn omgeving ook op). Ik heb nog wel wat last van bijwerkingen, maar die vallen reuze mee. Heb het idee dat angst mij ook heel erg in de weg zat/zit (is natuurlijk niet al helemaal weg nu) en dat dat me veel onnodige energie kost. Ik hoop dat de stijgende lijn zo een beetje door kan zetten, maar goed uit ervaring weet ik dat overprikkeling snel op de loer ligt.
Ik ben nu even 2 uurtjes op kantoor. Vanochtend had ik wel wel file voor de eerste keer weer sinds ik naar kantoor ben gegaan. Dat is wel weer even wennen, kwam toch wel weer 15 min aan reistijd bij.
@Roosje Dat klinkt heel goed! Fijn dat je je nu zo goed voelt en dat het medicijn zo goed lijkt te helpen!
Zo'n file voelt gelijk veel? Of bang dat het teveel gaat worden?

Ik merk dat ik echt telkens als ik rust wil nemen, mijn lichaam en geest dat helemaal niet wil. Compleet in de adrenaline. Super goed voelen, wel gestresst en al. Herkend iemand van jullie dit ook ?
Ik weet uit ervaring dat ik juist dan wel rust moet nemen, en ik me daarna heel moe voel,, maar ik vind het op dit moment wel heel lastig.
Alle reacties Link kopieren Quote
Anemoon schreef:
11-01-2024 13:27
@Roosje Dat klinkt heel goed! Fijn dat je je nu zo goed voelt en dat het medicijn zo goed lijkt te helpen!
Zo'n file voelt gelijk veel? Of bang dat het teveel gaat worden?

Ik merk dat ik echt telkens als ik rust wil nemen, mijn lichaam en geest dat helemaal niet wil. Compleet in de adrenaline. Super goed voelen, wel gestresst en al. Herkend iemand van jullie dit ook ?
Ik weet uit ervaring dat ik juist dan wel rust moet nemen, en ik me daarna heel moe voel,, maar ik vind het op dit moment wel heel lastig.
Ja beide wel! Ik moet al ongeveer 30 min rijden en nu was het 45 min, dus dan denk ik wel gelijk van: oei, ga ik dit dan extra voelen vandaag? Maargoed dan maar iets rustiger aan doen op het werk.

Ik heb die dagen ook idd, dan kan ik mezelf nergens op focussen. De hele tijd afgeleid, veel meer m’n telefoon willen pakken, chaotisch zijn. Heel vervelend is dat.. Meestal ga ik dan dingen doen die wat minder focus vragen, zoals een stukje wandelen, rustige yoga of iets creatiefs.. telefoon uitzetten. En verder is t vaak een beetje uitzitten tot ik weer wat rustiger ben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Oké koffie drinken op kantoor was ook niet de slimste actie vandaag merk ik :hyper: ben nu toch onrustig haha.

Drinken jullie nog koffie? Ik af en toe, maar raak er toch nog snel onrustig van. Had ik voor m’n burn-out trouwens ook wel redelijk
Alle reacties Link kopieren Quote
Mag ik meeschrijven? Heb 6 jaar terug burn out gehad, maar lijkt of ik er weer tegen aan zit te hikken. Ik kan niet " denken" onrustig, soms duizelig. Absurd moe. Ik vind het lastig want ik ben ook in de overgang, de klachten lijken daar vaak op.
6 jaar terug heb ik het zover laten komen dat mijn slokdarm nog maar 10 procent functioneerde en ik met infuus in ziekenhuis lag af en toe.
Dit wil ik nooit meer! Vaak gedacht dat ik stikte omdat die slokdarm mijn eten niet verder bracht. Gemalen gegeten.

Ik werk in de zorg, ik word echt gek van alles wat " lang" duurt omdat het allemaal via via moet. We mogen niet rechtstreeks de dokter bellen voor cliënten, allerlei tussenpersonen, veel te veel conputergedoe en uit overleggen komt niets zinvols. Het lijkt of ik de enige ben die alle onhandige dingen "zie" die eigenlijk door een manager afgehandeld moeten worden.

De burnout van 6 jaar terug hing samen met overlijden van 2 collega's in 1.5 jaar en een extra functie die ik had.
Maar merk wel, misschien ook door de overgang, dat ik wellicht weer terugval

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven