Psyche
alle pijlers
Burn-out, medestrijders
dinsdag 25 juli 2023 om 12:03
Hi,
Op dit moment zit ik een jaar in een burn-out. Persoonlijk vind ik het een best lastige periode en zoek daarom naar mede-burnout-ers (is dat een woord haha).
In het archief zag ik al een topic waar mensen met een burn-out in meeschreven. Alleen daar zit nu een slotje op. Vandaar dat ik deze heb geopend. Gewoon een topic waar we van ons af kunnen schrijven en eventueel wat ervaringen met elkaar kunnen delen.
Op dit moment zit ik een jaar in een burn-out. Persoonlijk vind ik het een best lastige periode en zoek daarom naar mede-burnout-ers (is dat een woord haha).
In het archief zag ik al een topic waar mensen met een burn-out in meeschreven. Alleen daar zit nu een slotje op. Vandaar dat ik deze heb geopend. Gewoon een topic waar we van ons af kunnen schrijven en eventueel wat ervaringen met elkaar kunnen delen.
zondag 21 januari 2024 om 08:59
Hmm wisselend. Ik ben natuurlijk aan het reïntegreren, wat misschien ook wel wat onrust en onzekerheid geeft. Daarnaast heb ik ook ADHD, dus dat werkt ook zeker niet mee haha. Heb al heel snel een ‘vol hoofd’. Dus dat zal wel meespelen in het minder goed slapen. Toen ik echt nog volledig thuis zat en (bijna) niks deed, sliep ik wel goed, maar toen was ik ook lichamelijk veel vermoeider. Dusja lastig.. Was er maar een uit-knopje voor al die gedachten haha.
Hebben jullie ondertussen al beter geslapen?
zondag 21 januari 2024 om 12:02
Wat vervelend dat slecht slapen. Ik heb het trouwens gehad als bijwerking van AD. Ik slikte toen Setraline en ben er om die reden ook mee gestopt. Ik was gesloopt na een paar maanden. Ik slaap normaal juist altijd heel goed, dus ik was dat ook helemaal niet gewend.
Ik slaap nu ook weer heel goed door de diazepam. De benzo’s doen hun werk en de stress is behoorlijk uit mijn lijf, al voel ik het er soms nog wel doorheen. Afgelopen vrijdag had ik dat gesprek en dat heb ik gelijk ook wel meer spanningsklachten, ondanks de medicatie. Het gesprek ging trouwens heel goed en was heel positief. Ik ben blij dat ik het gedaan heb, weer iets minder wat aan me vreet.
Ik twijfel wel wat over het verdere gebruik van de benzo’s. Omdat het verslavend is wil ik het niet te lang gebruiken. Ik wil het volgende week sowieso nog zo gebruiken als nu omdat ik dan ook weer wil proberen naar mijn werk te gaan. Afgelopen weken heb ik thuis halve dagen gewerkt.
Ik slaap nu ook weer heel goed door de diazepam. De benzo’s doen hun werk en de stress is behoorlijk uit mijn lijf, al voel ik het er soms nog wel doorheen. Afgelopen vrijdag had ik dat gesprek en dat heb ik gelijk ook wel meer spanningsklachten, ondanks de medicatie. Het gesprek ging trouwens heel goed en was heel positief. Ik ben blij dat ik het gedaan heb, weer iets minder wat aan me vreet.
Ik twijfel wel wat over het verdere gebruik van de benzo’s. Omdat het verslavend is wil ik het niet te lang gebruiken. Ik wil het volgende week sowieso nog zo gebruiken als nu omdat ik dan ook weer wil proberen naar mijn werk te gaan. Afgelopen weken heb ik thuis halve dagen gewerkt.
maandag 22 januari 2024 om 13:10
Oh ja dat zou idd een bijwerking kunnen zijn van mijn medicatie, al sliep ik al wel slecht voordat ik begon met de medicatie..
Even afwachten of het bijtrekt dan maar.
Heel fijn dat het gesprek goed ging Tinkeltje! Kan me voorstellen dat dat oplucht.
Ik zit in een klein dipje. Vorige week veel te veel hooi op m’n vork genomen en daardoor weer veel spanning in mijn lijf. Daarnaast gaf m’n leidinggevende net aan dat ik bij een jaar ziekte een onderzoek krijg om te kijken of deze functie wel bij mij past en of ik een tweede spoor moet gaan volgen. Als ik 2 jaar ziek ben lig ik er sowieso uit. Op de een of andere manier vind ik het toch even confronterend dit. Dat ik al bijna een jaar ziek ben, en dat het opbouwen van werk nog zo moeizaam en langzaam gaat. Ben bang dat ik dan niet in 1 jaar volledig kan gaan opbouwen. Het legt een bepaalde druk op. Ben nu in 5 maanden pas opgebouwd naar 6 uur werken. Maargoed ik weet natuurlijk helemaal niet hoe het gaat lopen. Dus ik moet ook niet teveel gaan piekeren..
Even afwachten of het bijtrekt dan maar.
Heel fijn dat het gesprek goed ging Tinkeltje! Kan me voorstellen dat dat oplucht.
Ik zit in een klein dipje. Vorige week veel te veel hooi op m’n vork genomen en daardoor weer veel spanning in mijn lijf. Daarnaast gaf m’n leidinggevende net aan dat ik bij een jaar ziekte een onderzoek krijg om te kijken of deze functie wel bij mij past en of ik een tweede spoor moet gaan volgen. Als ik 2 jaar ziek ben lig ik er sowieso uit. Op de een of andere manier vind ik het toch even confronterend dit. Dat ik al bijna een jaar ziek ben, en dat het opbouwen van werk nog zo moeizaam en langzaam gaat. Ben bang dat ik dan niet in 1 jaar volledig kan gaan opbouwen. Het legt een bepaalde druk op. Ben nu in 5 maanden pas opgebouwd naar 6 uur werken. Maargoed ik weet natuurlijk helemaal niet hoe het gaat lopen. Dus ik moet ook niet teveel gaan piekeren..
maandag 22 januari 2024 om 13:33
Ah Roos dat snap ik. Dat voelde ik ook wel even toen. Mijn opbouwen ging toen ineens veel vlotter en ik verwacht in februari of maart weer volledig hersteld te zijn. Ik wil in dit werk blijven. Ik heb toen bij de ba aangegeven dat ik het eigenlijk onzin vind om zo’n onderzoek te doen als ik een aantal weken later weer hersteld ben. Daar was hij het mee eens en dus wordt het niet gedaan. Nu heb ik alleen een terugval en daarvoor knijp ik hem wel een beetje.
woensdag 24 januari 2024 om 15:18
Ah wat vervelend dat het met jullie beide wat minder gaat.
Hier is het ook wat minder. Mijn lichaam staat weer in de stress. Ik zie het ook vooral terug op mijn horloge, ecg. Onregelmatig, of snelle hartslag. Misschien moet ik me er niet op focussen,, maar bedacht net wel, ik moet echt weer even goed voor mezelf zorgen. want ik merk daarentegen als ik echt in rust ben, mijn hartslag netjes is.
Merk ook dat ik moe wakker wordt, en er dan een motor wordt aangetrapt. Is ook niet goed volgens mij.
Naja goed. Ook weer goed voor mezelf zorgen.
Hier is het ook wat minder. Mijn lichaam staat weer in de stress. Ik zie het ook vooral terug op mijn horloge, ecg. Onregelmatig, of snelle hartslag. Misschien moet ik me er niet op focussen,, maar bedacht net wel, ik moet echt weer even goed voor mezelf zorgen. want ik merk daarentegen als ik echt in rust ben, mijn hartslag netjes is.
Merk ook dat ik moe wakker wordt, en er dan een motor wordt aangetrapt. Is ook niet goed volgens mij.
Naja goed. Ook weer goed voor mezelf zorgen.
woensdag 24 januari 2024 om 16:51
Ik had/heb ook een dip. Ik was maandag vooral helemaal gefrustreerd daarover en op zoek naar de oorzaak. Ik kan die zo 1-2-3 niet vinden. Op advies van mijn collega dit maar helemaal losgelaten en gewoon naar bed gegaan voor extra slaap. Voel me nu al stukken beter. Ik heb wel komende week wat spannende gesprekken over een nieuwe (tijdelijke) werkplek. Dat geeft ook wel onrust natuurlijk. Ergens enorm veel zin om weer dingen aan te pakken maar ook de angst dat ik het niet aankan…in oktober is het einde dienstverband als ik dan nog ziek ben en geen nieuwe functie heb.
woensdag 24 januari 2024 om 18:24
Nou allemaal dus in een dip momenteel. Vervelend jongens 
Over de hartslag Anemoon; ik vind dit ook een lastige. Ik voel al weer maanden hartkloppingen, maar als ik m’n ritme meet dan is het vaak wel gewoon normaal. Snap ook niet zo goed wat het dan is, angst misschien.
Hoe gaat het nu bij jullie met het ondernemen van sociale activiteiten? Ik merk dat ik dat vaak nog wel een lastige vind. Word in gesprekken vaak snel moe en al helemaal als het gesprek met meer dan één persoon is. Drukke plekken vind ik ook nog lastig en vermijd ik nog. Bang om overprikkeld te raken ook wel. Vind dit zo lastig om op te bouwen!
Over de hartslag Anemoon; ik vind dit ook een lastige. Ik voel al weer maanden hartkloppingen, maar als ik m’n ritme meet dan is het vaak wel gewoon normaal. Snap ook niet zo goed wat het dan is, angst misschien.
Hoe gaat het nu bij jullie met het ondernemen van sociale activiteiten? Ik merk dat ik dat vaak nog wel een lastige vind. Word in gesprekken vaak snel moe en al helemaal als het gesprek met meer dan één persoon is. Drukke plekken vind ik ook nog lastig en vermijd ik nog. Bang om overprikkeld te raken ook wel. Vind dit zo lastig om op te bouwen!
donderdag 25 januari 2024 om 15:11
@Koffieleut Fijn dat je zo snel hersteld! En ook positief dat je er zin hebt om weer dingen aan te pakken. En niet gek dat het groot voelt, toch?
Als ik jou was zou ik me niet te druk maken,, vooral ook omdat je lichaam zichzelf al weer zo snel hersteld. Ik bedoel, je veerkracht lijkt weer beter? En dat lijkt me heerlijk.
@Roosje
Vervelend he, die hartkloppingen. Maar ik denk toch dat we het niet helemaal moeten negeren. Je lichaam probeert toch iets aan te geven. is niet volledig in rust, en kan toch dan ook niet herstellen? Tenminste, zo ervaar ik het.
Ik heb toch maar weer met mezelf afgesproken om echt rust te pakken. Ik merk dat ik kwakkel. Soms wel weer wat oppak, terwijl ik nog niet volledig hersteld ben, en daardoor me half blijf voelen,, of eigenlijk mijn lichaam op hol blijft slaan.. En er dus ook geen stijgende lijn is/komt.
Als ik jou was zou ik me niet te druk maken,, vooral ook omdat je lichaam zichzelf al weer zo snel hersteld. Ik bedoel, je veerkracht lijkt weer beter? En dat lijkt me heerlijk.
@Roosje
Vervelend he, die hartkloppingen. Maar ik denk toch dat we het niet helemaal moeten negeren. Je lichaam probeert toch iets aan te geven. is niet volledig in rust, en kan toch dan ook niet herstellen? Tenminste, zo ervaar ik het.
Ik heb toch maar weer met mezelf afgesproken om echt rust te pakken. Ik merk dat ik kwakkel. Soms wel weer wat oppak, terwijl ik nog niet volledig hersteld ben, en daardoor me half blijf voelen,, of eigenlijk mijn lichaam op hol blijft slaan.. En er dus ook geen stijgende lijn is/komt.
donderdag 25 januari 2024 om 18:27
@Anemoon, ja ik vraag me dat dus af.. er zijn volgens mij mensen die na hun herstel nog steeds (snel) hartkloppingen ervaren. Ik voel soms ook hartkloppingen terwijl ik dan voor de rest helemaal rustig ben. Ik snap dat nooit haha. Maar misschien is t meer het verschil tussen je hart voelen kloppen óf echt daadwerkelijk een verhoogde hartslag hebben in rust. Bij het tweede lijkt het me wel zeker goed om rust te nemen. Maar ik heb geen idee of dit klopt hoor. Ik doe ook maar wat.
Vervelend wel dat je aan het kwakkelen bent. Hoop dat je door de rust binnenkort weer wat meer energie en rust voelt!
Vervelend wel dat je aan het kwakkelen bent. Hoop dat je door de rust binnenkort weer wat meer energie en rust voelt!
donderdag 25 januari 2024 om 18:51
Ik ben al een jaar lichamelijk hersteld van mijn burn-out maar sommige dingen blijven een uitdaging. De drukke decembermaand heeft erin gehakt bij mij en dat merk ik nu aan dat ik gewoon niet lekker in m'n sas zit, beetje zwaar en somber ben en me snel overwhelmed voel. Vanmiddag ook weer dat onrustige gevoel in mijn lijf gehad waarbij het lijkt alsof alles van binnen 'trilt'. Ik schrik er nu niet meer van omdat ik weet wat het is, maar het is soms wel even confronterend dat ik zulke klachten nog steeds snel heb. Alhoewel 'snel', als ik zo terugkijk op de afgelopen weken heb ik er misschien ook wel een beetje om gevraagd. Het blijft moeilijk om maat te houden en bij mezelf in te blijven checken, ik ben ook bang dat het een beetje in mijn persoonlijkheid zit om altijd tot het uiterste te willen gaan. Al geloof ik ook wel weer dat je daarin als mens echt wel kunt veranderen.
Ik heb als 'ex-burn-outer' wel een advies: blijf ook na je herstel ondersteuning vragen, bij een psycholoog oid. Ik ben daar te snel mee gestopt, terwijl het ook na je burn-out echt nog wel een tijdje ingewikkeld blijft. Aan de ene kant ben (en blijf, denk ik) je nog gevoelig voor van alles maar aan de andere kant wil je weer leven én dat leven opnieuw vormgeven (want de oude manier werkte niet). Dat kan echt lastig zijn. Misschien vind ik deze periode nog wel ingewikkelder dan de burn-out zelf, omdat ik tijdens mijn burn-out wist wat me te doen stond (rusten, bewegen etc) en ik nu eigenlijk een soort van in het diepe word gegooid.
Maar hé, een burn-out is uiteindelijk ook iets heel moois. Want je wordt gedwongen te leven naar je eigen maatstaven. Doe je dat niet, dan ga je weer onderuit. Ik heb door mijn burn-out ontdekt hoe ik in elkaar zit als persoon (ik ben veel veelzijdiger en 'gelaagder' dan ik altijd dacht), ik heb mijn droombaan gevonden en ik heb geleerd om goed te slapen (wie had dat gedacht). Die nasleep is soms vervelend maar het is ergens ook wel weer fijn, want ik voel nu veel sneller aan waar mijn lichaam behoefte aan heeft waardoor ik niet meer (continu) als een kip zonder kop door het leven ga. Je komt door een burn-out dichter bij je gevoel te staan, wat naast soms confronterend vooral heel leerzaam is en je een diepere band met jezelf oplevert.
Jullie komen er wel!
Ik heb als 'ex-burn-outer' wel een advies: blijf ook na je herstel ondersteuning vragen, bij een psycholoog oid. Ik ben daar te snel mee gestopt, terwijl het ook na je burn-out echt nog wel een tijdje ingewikkeld blijft. Aan de ene kant ben (en blijf, denk ik) je nog gevoelig voor van alles maar aan de andere kant wil je weer leven én dat leven opnieuw vormgeven (want de oude manier werkte niet). Dat kan echt lastig zijn. Misschien vind ik deze periode nog wel ingewikkelder dan de burn-out zelf, omdat ik tijdens mijn burn-out wist wat me te doen stond (rusten, bewegen etc) en ik nu eigenlijk een soort van in het diepe word gegooid.
Maar hé, een burn-out is uiteindelijk ook iets heel moois. Want je wordt gedwongen te leven naar je eigen maatstaven. Doe je dat niet, dan ga je weer onderuit. Ik heb door mijn burn-out ontdekt hoe ik in elkaar zit als persoon (ik ben veel veelzijdiger en 'gelaagder' dan ik altijd dacht), ik heb mijn droombaan gevonden en ik heb geleerd om goed te slapen (wie had dat gedacht). Die nasleep is soms vervelend maar het is ergens ook wel weer fijn, want ik voel nu veel sneller aan waar mijn lichaam behoefte aan heeft waardoor ik niet meer (continu) als een kip zonder kop door het leven ga. Je komt door een burn-out dichter bij je gevoel te staan, wat naast soms confronterend vooral heel leerzaam is en je een diepere band met jezelf oplevert.
Jullie komen er wel!
donderdag 25 januari 2024 om 18:59
Ik zit er even doorheen. Ben al een poosje weer volledig aan het werk, wat ik heel leuk vind. Nu ben ik in 1,5 maand tijd 2x goed ziek geweest, waardoor ik alle feestjes (kerst, o&n, borrels, verjaardagen etc) heb moeten missen en weer alleen in bed lag. Ik voel me heel erg alleen de laatste tijd. Boos op m’n lichaam dat me steeds in de steek laat nu, angst voor het idee dat het een teken is om rustiger aan te doen. En ik doe al bijna niets en ik heb zoveel mensen verloren in dit jaar. Ik ben begin 40, maar heb het idee dat ik een leven leid van een 80 jarige. Ik merk dat ik cynisch begin te worden. Successen of leuke dingen die anderen beleven ben ik bitter over. En ook dat haat ik dan weer van mezelf. Zit af en toe ook een uur flink te janken,lucht dan even op, maar 't valt niet mee de laatste tijd.
donderdag 25 januari 2024 om 19:26
Ik kan dat heel goed begrijpen Anaïs! Het is echt een eenzaam proces wat lang niet iedereen begrijpt, zeker niet als het lang duurt. Ik ben ook een hele periode boos en jaloers geweest op anderen die het schijnbaar voor de wind gaat. Angst voor terugval is er altijd denk ik. Dankjewel voor je woorden lunahart, ik zal ze zeker ter harte nemen. En het klopt wel dat je inderdaad dichter bij jezelf komt in veel opzichten maar dat kan ook een pijnlijk proces zijn in mijn ervaring
vrijdag 26 januari 2024 om 10:38
Mooie worden Lunahart! Mijn psycholoog zei ook al: je zal na je burn-out waarschijnlijk wel gevoeliger zijn voor stress. Dat hakte er toch wel in bij mij, omdat ik van nature al prikkelgevoelig ben. Voor mijn gevoel kan ik dan straks helemaal niks meer handelen. Maar ik kan mijn burn-out gelukkig ook vaak als iets positiefs zien (op betere momenten dan), hoe zwaar het ook is. Ik heb echt mega veel over mezelf geleerd en ben moeilijkheden uit mijn verleden aan het verwerken, waarvan ik niet wist dat het nog zo speelde. Hopelijk helpt dit straks allemaal mee wanneer ik weer in het ‘normale’ leven rol.
vrijdag 26 januari 2024 om 11:02
@Roosje
Hmm, dat is ook wel weer waar. Dat sommigen het blijven houden. En dat verschil wat je benoemd is misschien ook wel belangrijk is. Ik weet het ook niet.
Misschien iemand anders wel? ^
@lunahart Dankjewel voor je verhaal!
Ik herken echt het stukje wat je zegt, aan het begin is het makkelijk, maar in de echte wereld terugkomen is confronterend en lastig. Goede tips die je geeft!
@anais
Hmm, dat is ook wel weer waar. Dat sommigen het blijven houden. En dat verschil wat je benoemd is misschien ook wel belangrijk is. Ik weet het ook niet.
Misschien iemand anders wel? ^
@lunahart Dankjewel voor je verhaal!
Ik herken echt het stukje wat je zegt, aan het begin is het makkelijk, maar in de echte wereld terugkomen is confronterend en lastig. Goede tips die je geeft!
@anais
vrijdag 26 januari 2024 om 12:39
Ja wel herkenbaar. Het is denk ik belangrijk om vooral niet bang te worden voor prikkels maar om ermee te leren omgaan. Ik heb al best wat trucjes in mijn 'gereedschapskist' zitten om met 'prikkelvolle' momenten om te gaan. Zoals van tevoren mediteren, op het moment zelf eerst even aarden en je lichaam voelen, tussendoor regelmatig naar de wc gaan. Dat soort dingen. Ik ben er nog niet zo heel goed in hoor, maar denk wel dat als je dit regelmatig oefent drukke omgevingen helemaal niet zo vervelend hoeven te zijn.Roosje1234 schreef: ↑26-01-2024 10:38Mooie worden Lunahart! Mijn psycholoog zei ook al: je zal na je burn-out waarschijnlijk wel gevoeliger zijn voor stress. Dat hakte er toch wel in bij mij, omdat ik van nature al prikkelgevoelig ben. Voor mijn gevoel kan ik dan straks helemaal niks meer handelen. Maar ik kan mijn burn-out gelukkig ook vaak als iets positiefs zien (op betere momenten dan), hoe zwaar het ook is. Ik heb echt mega veel over mezelf geleerd en ben moeilijkheden uit mijn verleden aan het verwerken, waarvan ik niet wist dat het nog zo speelde. Hopelijk helpt dit straks allemaal mee wanneer ik weer in het ‘normale’ leven rol.
donderdag 1 februari 2024 om 15:33
Gelukkig kom je meer tot rust Anemoon!
Ik schiet een beetje heen en weer deze week. Ben ietsje meer gaan werken, en had vandaag dat arbeidsdeskundigheidsonderzoek op het werk. Ik was er erg gespannen voor en heb vannacht ook heel slecht geslapen. De man die ik tegenover me had, was vrij direct soms (meerdere keren benadrukken dat ik hier littekens aan over ga houden en dat het echt nog niet zo goed gaat als ik nog moeite heb met het concentreren bv) dus dat hielp niet mee in mijn emoties.
Ik moet een tweede spoor gaan volgen, omdat ik op dit moment niet mijn huidige functie kan uitvoeren. En binnen het bedrijf is er ook geen andere functie die ik kan oppakken vanwege mijn klachten. Ik baal er best wel van dat ik nu naast werk opbouwen, ook nog dat tweede spoor moet gaan volgen. Wéér iets wat erbij komt, wéér m’n verhaal doen bij een nieuw persoon. Het voelt al zo vol in m’n hoofd.. Heb bijna zoiets van gooi me maar in de uitkering zodat ik rust heb. Maargoed, helemaal niks doen lijkt me ook weer niet fijn.
Pff beetje in een negatieve spiraal vandaag dus. Hopelijk gaat het morgen beter..
Ik schiet een beetje heen en weer deze week. Ben ietsje meer gaan werken, en had vandaag dat arbeidsdeskundigheidsonderzoek op het werk. Ik was er erg gespannen voor en heb vannacht ook heel slecht geslapen. De man die ik tegenover me had, was vrij direct soms (meerdere keren benadrukken dat ik hier littekens aan over ga houden en dat het echt nog niet zo goed gaat als ik nog moeite heb met het concentreren bv) dus dat hielp niet mee in mijn emoties.
Ik moet een tweede spoor gaan volgen, omdat ik op dit moment niet mijn huidige functie kan uitvoeren. En binnen het bedrijf is er ook geen andere functie die ik kan oppakken vanwege mijn klachten. Ik baal er best wel van dat ik nu naast werk opbouwen, ook nog dat tweede spoor moet gaan volgen. Wéér iets wat erbij komt, wéér m’n verhaal doen bij een nieuw persoon. Het voelt al zo vol in m’n hoofd.. Heb bijna zoiets van gooi me maar in de uitkering zodat ik rust heb. Maargoed, helemaal niks doen lijkt me ook weer niet fijn.
Pff beetje in een negatieve spiraal vandaag dus. Hopelijk gaat het morgen beter..
donderdag 1 februari 2024 om 16:32
Ik zit ook in het tweede spoor, maar vind het eigenlijk wel fijn.
Iets mogen doen wat niet teveel van me vraagt. Ik merkte dat op mijn oude werk ik toch snel in mijn oude rol schoot. Nu voelt het veel laagdrempeliger.
Zit nu in het orientatieproces. Alles gaat redelijk traag met opstarten,, vind ik ergens wel fijn. Krijg zo een beetje de ruimte om adem te halen.
Ik hoop dat deze informatie je wat moed geeft. (;
Iets mogen doen wat niet teveel van me vraagt. Ik merkte dat op mijn oude werk ik toch snel in mijn oude rol schoot. Nu voelt het veel laagdrempeliger.
Zit nu in het orientatieproces. Alles gaat redelijk traag met opstarten,, vind ik ergens wel fijn. Krijg zo een beetje de ruimte om adem te halen.
Ik hoop dat deze informatie je wat moed geeft. (;
donderdag 1 februari 2024 om 19:06
Ja Roosje wat je zegt herken ik wel. Ik heb me ook enorm verzet tegen het tweede spoor. Ik werd er verdrietig en boos van omdat het ook een confrontatie is met alles wat er “mis” is. En inderdaad, nog meer afspraken en planningen. Maar goed, ik heb een hele leuke jobcoach waardoor het allemaal wat minder zwaar voelt. Ik vind ziek zijn best hard werken vanwege al die moetjes.
vrijdag 2 februari 2024 om 10:56
Ja snap ik wel Anemoon en fijn dat je het leuk vindt! Bij mij is het nu de bedoeling dat ik wel nog uren blijf opbouwen op m’n eigen werk (maar geen werkzaamheden van m’n functie doe en eigenlijk doe ik niet echt veel zinnigs nu op kantoor) en dan daarnaast dan dus een coach om te kijken wat elders bij mij past. Het voelt nu nog als iets heel groots naast alles, maar hoop dat het meevalt..
Precies dat Koffieleut.. ik heb t gevoel dat er aan alle kanten aan me getrokken wordt. Dan weer de bedrijfsarts, dan weer een medewerker van de arbodienst, dan weer m’n leidinggevende. Het is natuurlijk goed bedoeld allemaal, maar ik vindt het erg overweldigend soms. Ben ook nog bezig met een pittig traject bij de psycholoog dus dat hakt er ook wel in. Had voor mijn gevoel bijna meer rust toen ik geen burn-out had (maargoed toen ging het ‘natuurlijk’ ook niet goed met me).
Precies dat Koffieleut.. ik heb t gevoel dat er aan alle kanten aan me getrokken wordt. Dan weer de bedrijfsarts, dan weer een medewerker van de arbodienst, dan weer m’n leidinggevende. Het is natuurlijk goed bedoeld allemaal, maar ik vindt het erg overweldigend soms. Ben ook nog bezig met een pittig traject bij de psycholoog dus dat hakt er ook wel in. Had voor mijn gevoel bijna meer rust toen ik geen burn-out had (maargoed toen ging het ‘natuurlijk’ ook niet goed met me).
vrijdag 2 februari 2024 om 11:13
Omdat het zo veel is heb ik momenteel geen sessies bij de psycholoog. Soms mis ik dat wel maar ik ga dat weer oppakken als het allemaal weer een beetje loopt. De meest ernstige en acute zaken hebben we onder controle gelukkig. Ik heb gisteren een positief gesprek gehad voor een mogelijk nieuwe functie op mijn werk dus er zit schot in qua het vinden van zinvol werk
vrijdag 2 februari 2024 om 13:11
Wat fijn Koffieleut! Dat geeft vast ook weer rust.
Ik merk wel dat ik het gesprek van gisteren al redelijk heb kunnen laten zakken. Ik denk dat de medicatie hier wel een aandeel in heeft, maar ook wel het feit dat ik veel sneller mijn verhaal deel met de mensen om me heen en het van me af schrijf. Toch wel wat geleerd ondertussen haha. Vandaag nog wel moe en gespannen, maargoed dat zal wel een paar dagen nodig hebben.
Ik heb ook net het boek ‘over de kop’ van Brankele Frank uit over burn-out. Vond ik wel interessant.
Ik merk wel dat ik het gesprek van gisteren al redelijk heb kunnen laten zakken. Ik denk dat de medicatie hier wel een aandeel in heeft, maar ook wel het feit dat ik veel sneller mijn verhaal deel met de mensen om me heen en het van me af schrijf. Toch wel wat geleerd ondertussen haha. Vandaag nog wel moe en gespannen, maargoed dat zal wel een paar dagen nodig hebben.
Ik heb ook net het boek ‘over de kop’ van Brankele Frank uit over burn-out. Vond ik wel interessant.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
