Burn-out / overspannen; wie praat er mee?

02-08-2019 14:09 747 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal,

Twee weken geleden ben ik flink ingestort. Een stempel 'burn-out' vind ik een beetje lastig, omdat er zoveel verschillende verhalen over bestaan. Vandaar ook dat ik in de titel 'burn-out / overspannen' heb gezet. Want dat ik flink overspannen ben, dat is wel duidelijk.

Ik zou het fijn vinden om met wat mensen in contact te komen die ook in dit proces zitten. Ben jij op dit moment ook overspannen of heb je een burn-out, dan hoop ik dat dit een plek is waarop we met elkaar kunnen communiceren.
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
Alle reacties Link kopieren
Haha, niks mis mee hoor Mip!
Als je het nodig hebt, vooral lekker doen. Je lijft vraagt er kennelijk om :)

Ik ga maar even gewoon op bed liggen en een of ander vergezicht puzzelen.

Heb net voor de tweede keer geplamuurd. Vind het welletjes zo. Het zijn grotendeels niet eens onze gaatjes.... mja, het alternatief was dat de moeder van onze onderverhuurder zou komen plamuren. Daar zaten we ook niet op te wachten.

Schrale troost; we hebben officieel die zes maanden dat we hier woonden teveel huur betaald, en mijn man heeft uitgezocht dat we dat terug kunnen gaan eisen. Dat gaan we eind september doen. Al met al minstens 200 euro per maand waarschijnlijk... klinkt als een prima budget voor een welverdiende vakantie ergens in januari 😎
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
Alle reacties Link kopieren
Weer veilig terug gekeerd op veilige bodem haha. Dankjewel voor jullie berichtjes, doet me erg goed, het gevoel er niet alleen voor te staan.

Goed het gesprek dus waar ik zo tegenop zag... mevrouw kwam in eerste instantie nogal nors over, na een tijdje praten liet ze haar menselijke kant zien. Ze vroeg wat er mankeerde en of ik wist wat er voor gezorgd heeft waar ik nu ben.

Nou ... toen kwam het... ik moest huilen en ik kon bijna niet meer stoppen. Stotterend en in eerlijkheid mijn verhaal verteld. Mevrouw liet haar menselijke kant zien en zei: Ik mag me nutteloos voelen en moeten moet ik uit mijn leven schrappen, het enige wat moet is leuke en ontspannende dingen doen en veel rusten . De komende vier weken moet ik sowieso thuis blijven en de praktijk ondersteuner vind ze een goed idee. Die zou mij ook verder kunnen helpen. Al met al toch een fijn gevoel aan over gehouden, al zit momenteel het emmertje nog wel even vol, dus ook deze “ oude taart” gaat zo weer even een tukje doen.

Eens nadenken hoe ik Balans ga vinden, ritme, en ook dingen verzinnen waar ik ontspanning uit kan halen. Netflix is leuk maar verder is het ook maar ontsnappen aan de werkelijkheid, dikmakend en tijdverspilling. Hetzelfde als social media, daar moet ik ook van afkicken, ik zit er vaak op puur uit verveling en ik ervaar het zelfde als jullie, al die gemaakte leuke plaatjes, onzin en berichtjes waar je verdrietig van word, het gevoel hebben dat je zoveel mist omdat anderen het wel doen, ik voel me er niet beter door. Dus dat is ook iets waar ik de komende tijd wat meer afstand van wil doen.

Ik vind het erg knap dat jullie van 1 salaris kunnen rondkomen, nog knapper vind ik het hoe jullie en jullie partners hier mee om gaan en er “vrede” mee hebben. Ik zou dit van mezelf nooit toestaan, maar nood breekt wetten natuurlijk dat begrijp ik ook.
Alle reacties Link kopieren
Fijn dat het goed ging ad-astra. Geeft voorlopig weer wat rust.
Ik heb niet zoveel keus als op 1 salaris nu. Ik krijg geen geld als ik niet werk. En werken is nu geen optie.
Net even een flinke huilbui gehad hopelijk klaart de lucht hier weer wat op nu.
Alle reacties Link kopieren
@Ad-astra; wat fijn dat het gesprek uiteindelijk goed ging en dat ze de praktijkondersteuner ook een goed idee vindt! Fijn dat je even een maand nergens aan hoeft te denken nu.

Je reactie herken ik zo goed. Meteen in een soort oplossing proberen te schieten; ik moet een ritme zoeken, een balans, rust vinden, lalala. Ik probeerde dat ook ontzettend, maar het lukte niet. Het enige wat overbleef was (bijna) niets doen. Omdat het letterlijk niet anders meer kon.

Nu sta ik daar ook wel meer achter, al voel ik op betere dagen de onrust om wel meteen weer dingen te willen doen. Maar voor mij kwam het opbouwen met iets meer ritme en beweging vorige week echt veel te vroeg. Ben er best van geschrokken.. en maak me ook best zorgen over de komende weken.

Niet dat ik er de hele dag over pieker, maar meer dat ik dat ik me afvraag hoe ik het moet gaan redden allemaal. Alles wijst zich vanzelf natuurlijk, maar hoe ben ik er aan toe na de verhuizing, in een nieuw huis. Zijn die twee weken voldoende om op te krabbelen? Verpest ik het hele proces door mijn bezoek aan Nederland?

Lieve zou ik niet gaan, maar mijn man en ik zijn allebei getuigen op mijn vaders bruiloft, dus het moet.

Enfin... wat ik je eigenlijk als advies wilde geven was; probeer (het is heel moeilijk!) je over te geven aan het even helemaal niks doen. Dat ritme etc. komt daarna wel. Maar je lijf en hoofd zijn even op, dus rust is het allerbelangrijkste. Je hoeft niet meteen van alles te doen of te kunnen. Ga lekker op de bank of op bed liggen en doe iets rustigs waar je blij van wordt, of helemaal niks.

.... hoor wie het zegt, hoor......
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
Alle reacties Link kopieren
Ach, Mip, wat was er aan de hand dat je een huilbui had..? :hug:
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb mijn dag niet twinkel en dan ben ik zo moedeloos van alles...
Zie het gewoon effe niet meer zitten.
Alle reacties Link kopieren
Oh... jaa, hé bah.... gewoon dikke vette poepschijt dus... :(

Heb je muziek waar je een beetje vrolijk van wordt? Als ik er echt goed in zit, helpt niks hoor, maar soms helpt het mij om naar van die heerlijke foute 90's smashhits te luisteren, of nog erger; happy hardcore en dan door het huis te springen :bonk: :wtf:

1 pluspunt: de dag is bijna om! Joepie!
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
Goedemorgen!

Lieve Mip toch :hug: Hoop dat je vannacht lekker hebt geslapen en vandaag weer wat beter voelt. Kan het zijn dat alle spanning van het midweekje weg er nu uit komt?
Volgende week voor jou ook weer het normale ritme en ik denk dat het je goed gaat doen ook al zie je er tegen op. Gisteren toen ik even weer alleen thuis was vond ik de stilte zo heerlijk, heb even op de bank gelegen met de ogen dicht, wat een rust. Ook al gaven de kinderen niet veel prikkels het vraagt ongemerkt toch wel wat van me.

En misschien kun je dat ook een beetje ritme creëren. Als je vroeger op moet staan tussen de middag wat even lekker slapen. Mij is afgeraden om te slapen zowel door ggz ondersteuner als bedrijfsarts. Een klein tukje op de bank of de stoel mag maar niet in bed . Maar jij slaapt s'nachts goed dus misschien is dat wel anders. Ik slaap redelijk tot goed. Maar ik gedij het best op een ritme nu die er min of meer iedere dag hetzelfde eruit ziet en af en toe gaan we dan weer een stapje verder.


IK ben nu wel moe, komt door de warmte, kan er dit keer niet zo goed tegen en de menstruatie staat voor de deur dus het is wel te verklaren .


Ik had de boodschappen voor 9.15 uur al binnen, vond het niet slecht van mezelf haha. Vanmiddag naar de GGZ ondersteuner. En tussendoor maar kalmpjes aan. Mijn oudste wil gitaar leren spelen en de gitaar komt vandaag dus rust..... haha. Volgende week begint het studentenleven voor hem ook weer. Dan is er weer echt rust in huis. ;-)
Ohja Mip maar heb je met een flexcontract geen recht op een inkomen. Ik dacht altijd dat bij ziekte je van het gemiddelde inkomen van een aantal maanden daarover wel ziektegeld kreeg.


En Fudge fijn dat je 4 weken rust hebt, komt allemaal goed meid!
En nog iets… ik vind een kop koffie in de ochtend weer lekker! Zo blij mee haha. Ik genoot altijd van een bakkie in de ochtend en de laatste maanden geen enkele behoefte maar sinds 3 dagen had ik ineens weer zin in koffie.
Alle reacties Link kopieren
Ja ik denk idd dat het de rekening van de vakantie is. Heb gelukkig wel aardig geslapen vannacht.
Kom net bij de psycholoog vandaan en die zegt dat ik echt even helemaal aan mezelf moet denken. Maar ik vind dat zo moeilijk, heb het gevoel dat ik al enorm egoïstisch ben naar mijn gezin.
Voorlopig alleen positieve dingen en geen dingen die spanning geven.

Die warmte mag van mij heel snel verdwijnen. Heb er ook veel moeite mee.

De rest van de dag rustig aan en vanavond bij mijn ouders BBQ
Mippert, heel herkenbaar dat gevoel richting je gezin, vooral nu het vakantie is, Daarom denk ik ook dat als straks het gewone leven weer begint jij daar ook baat bij hebt, dan heb je minder het gevoel dat het allemaal gezellig moet zijn, dan leven zij ook weer meer hun eigen leven.
Alle reacties Link kopieren
@Fudge: 4 weken rust? Heb ik een berichtje over het hoofd gezien? Ik kan het niet vinden..

Fijn dat je koffie weer lekker begint te vinden @Take-a-break! Weer zo'n klein genietmomentje :)

Ik doe dus al de hele ochtend niets... had een mooi spel gevonden op de ipad, maar ben het na 2 uur toch wel zat... en ik krijg last van m'n rug van het de hele tijd maar zitten. Toch maar even wat rustigs gaan doen zo, gewoon in huis.

Dat 'alleen maar aan jezelf denken' klinkt zo leuk en makkelijk, maar ik weet ook niet hoe ik dat nou het beste kan doen, hoor. Behalve de dingen die nu echt niet gaan, uit handen geven (zoals boodschappen doen, etc.) en zeggen dat ik iets niet doe of bijv. eerder naar huis gaan omdat ik moe ben.

Maar verder doe ik voor m'n gevoel de hele tijd vrij weinig en daar word ik ook niet echt blijer van... komt misschien ook wel omdat zo'n scherm gewoon energie kost of zo.
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
Alle reacties Link kopieren
@twinkel, je zegt het helemaal goed, gelijk weer naar oplossingen zoeken. Grappig wel dat we elkaar zulke goede adviezen kunnen geven maar als het op ons zelf aan komt word het toch een stukje lastiger 😅🤣 Ik begrijp heel goed dat je bang bent dat je het proces verstoord door naar Nederland te gaan. Je tilt er zwaar aan om die hele reis te maken en jezelf misschien anders voor te moeten doen dan dat je je voelt. Heel begrijpelijk hoor. Het is ook geen kleine stap natuurlijk maar ik denk dat je er goed aan doet, juist omdat je zoveel rekening met jezelf probeert te houden al die tijd, continu aan het focussen bent op rust en regelmaat, wat heel goed is maar lichaam en geest hebben soms ook prikkels nodig om goed te kunnen functioneren door vooruit te gaan, probeer het als een uitdagend avontuur te zien inplaats van een zware beproeving. En als je weer veilig terug thuis bent mag je jezelf helemaal afsluiten van alles en iedereen, de rust nemen die je verdient, huilen als het zo zwaar is geweest, maar vooral jezelf belonen zoals jij dat wilt. Je bent veel sterker dan dat je denkt.

Even wat leuks: ik hou van jouw muziek smaak! Happy hardcore etc, hier gaat het van het enne genre naar het totaal tegenovergestelde .Lekker springen door het huis herken ik mezelf wel in als ik een energie piek heb. Heerlijk dansen terwijl niemand kijkt en je vooral heel veel lol met jezelf mag hebben. Het is wel echt mood afhankelijk wat ik luister, mijn voorkeur ligt bij de (trash/death) metal, rock, grunge, maar ik zet ook geregeld de radio gewoon aan en loop ik mee te lallen .

Ik vind het erg lastig om “niets” te doen” je er aan over geven, dat het niks op levert. Ik ga me vaak juist ellendiger voelen door doelloos voor me uit te staren, dan dat ik gewoon een beetje aan blijf rommelen. Wat ik wel een dingetje vind in leuke ontspannende dingen doen is te verzinnen wat en me er toe zetten, waar ik nu juist in alle gemak aan zou kunnen werken. De meeste mensen zijn gewoon aan het werk en savonds moe, daarbij heb ik veel mensen in mijn omgeving, die ja...lullig om te zeggen en echt niet slecht bedoeld want ik geef wel om ze, niet zo motiverend zijn en eerder mijn energie weg slurpen, die zichzelf verrijken met negatieviteit terwijl ik juist positieve dingen wil doen en wil genieten.

Ik ga niet zo snel weg in mijn eentje, een vriendin heeft me bijvoorbeeld uitgenodigd om naar den haag te komen, de reis houd me tegen. Ik zou zo graag naar de paarse heide willen en daar mijn fotografie cursus willen oppakken die ik al een jaar stil heb laten leggen, maar alleen de reis er naar toe al houd me ook weer tegen, in de avond een lekker honden strandje opzoeken, mijn honden zijn niet altijd even makkelijk met andere honden, eigenlijk vind ik het zelf veel spannender door vervelende situaties in het verleden, dus ga ik maar naar de plekken die voor mij bekend en veilig zijn. Soms zie je mensen alleen naar een bioscoop gaan ofzo, wat een vrijheid moeten die mensen ervaren ik kan er alleen maar respect voor hebben.

Dit is echt iets wat ik graag zou willen veranderen aan mezelf, in mijn hart ben ik een avonturier maar mijn geest houd me tegen.

@Mippert toch...wat rot voor je dat je je gisteren zo ellendig hebt gevoeld, hopelijk heeft het emmertje legen ook weer een stukje rust gebracht. Fijn dat je goed geslapen hebt. Ik snap dat je je egoïstisch voelt, ik denk dat wij dat allemaal heel goed snappen. Maar dat ben je echt niet!!! Je kan pas goed voor de mensen om je heen zorgen als jij goed voor jezelf zorgt, als jij je beter gaat voelen, en daardoor misschien wat meer gaat stralen, heeft dat invloed op je omgeving en uiteindelijk weer effect op jezelf. Ik denk dat jij een typetje bent die altijd alles heeft gedaan voor iedereen om haar heen, nu is het tijd dat je alles doet voor jezelf, jij staat op 1. Het komt goed 😘 veel plezier vanavond bij de BBQ

@TakeaBreak
Wat goed van je dat je al zo vroeg uit de veren was. Geeft weer een een voldaan gevoel als je je boodschappen al zo lekker vroeg binnen hebt, ben je zelf ook muzikaal aangelegd?
Alle reacties Link kopieren
Ik lees dat iedereen, waaronder ik het vooral lastig vind om invulling aan de tijd te geven, om jezelf over te geven aan de rust en positieve momenten. Misschien kunnen we elkaar hier bij helpen.

-Wat zijn jouw geluks momentjes op een dag? En welke gedachtes aan bezigheden geven jou energie?

-Wat zou je graag willen doen? Mogen kleine dingen zijn, hobby’s, uitjes etc.

-wat is de oorzaak dat we dit niet doen?

-Hoe denk je dat we dat patroon kunnen veranderen?
Alle reacties Link kopieren
@twinkel: je hebt niks gemist, ik denk dat Take-a-break Astra bedoelt in plaats van mij haha!

Inmiddels heb ik het ook wel weer gehad met de warmte, ben blij als het weer tegen de 25 graden wordt over een paar daagjes..
Alle reacties Link kopieren
Ah dank allemaal voor jullie lieve reacties :hug:

Ik vind het erg moeilijk om te bedenken wat ik zou kunnen doen wat me energie geeft. Vind eigenlijk niks leuk momenteel. Ik verslond vroeger gerust een boek per dag nu liggen er al maanden 3 nieuwe te wachten.
Misschien toch iets van kleuren, puzzelen of diamant painting. Moet ik nog effe laten bezinken.
Ik vind gewoon vuiltjes trekken in de tuin ook altijd heerlijk alleen wil ik dan gelijk veel te veel doen.

Ben benieuwd hoe het ritme van volgende week gaat bevallen. Denk als het eenmaal weer loopt dat het meer rust geeft.

Fijn dat je weer van koffie geniet take-a-break!

:heart:
Alle reacties Link kopieren
Ohh, haha! Dat verklaart een hoop! @Fudge
Hoe was het terras, trouwens? Ging dat een beetje?

Ja, die warmte is echt niks… Ik moet zeggen dat ik het binnen dus niet meer zo erg merk als een maand geleden. De zon staat echt al anders, waardoor het veel later pas warm wordt in huis (fijn!). Maar als ik het raam open doe voel ik zo’n vieze, warme wind waaien…

Maar het is zo gek.. alles gaat zo langs me heen, het leven, de wereld buiten. Ben echt een kluizenaar….

@Mip:
Misschien kun je jezelf begrenzen? Of werkt dat voor jou niet? Dat je een x-aantal minuten mag rommelen in de tuin, of een specifieke plek en het daar dan ook echt bij laten?

Ik deed zoiets dus met strijken de afgelopen weken. Dan deed ik maximaal 10 minuten, of maximaal 4 t-shirts en meer mocht ik echt niet doen.
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
Alle reacties Link kopieren
@Astra:
De reden dat ik het nu zo lastig vind om invulling te geven aan mijn dag, komt (denk ik) door de verhuizing.

Als alles normaal was geweest, dan had ik mezelf denk ik iets meer sturing/ritme kunnen geven door iedere dag een taakje te doen. Stofzuigen, opruimen, zoiets. Niet alles op 1 dag, maar elke dag íets. Dan voel ik me nuttig, een beetje meer mens, etc.

Maar vanaf het moment dat ik uitviel, moesten de verhuisdozen dus ook worden ingepakt. Daar ben ik de eerste 2-3 weken erg druk mee geweest nog, en nu probeer ik ook nog steeds wel íets te doen merk ik. Het voelt nu extra nutteloos om niets te doen, want die dozen moeten gewoon gepakt.

Nu is vrijwel alles klaar, en mijn man doet de laatste paar dingen vanaf nu.

En vanaf volgende week bestaan de eerste dagen/weken vooral uit het uitpakken van de dozen. Daar kijk ik wel naar uit, hoor. Mijn vader is er het hele weekend nog, dus hij kan helpen met kasten en het bed in elkaar zetten, gordijnen ophangen, gaten boren voor fotolijsten/schilderijen.

Het is soms, want eigenlijk zijn jouw vragen cruciaal en ook erg belangrijk. Ik kom er nu gewoon alleen niet toe, omdat deze plicht roept.

Maar ik ga er toch even over nadenken. Ik doe wel gewoon hoe het zou zijn in een ideale situatie :)
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
Alle reacties Link kopieren
@Astra: ik wil op dit moment een hele hoop dingen doen maar deze lukken helaas op dit moment nog niet. Ik zou bijvoorbeeld heel graag weer eens naar een café gaan of een dagje naar het strand met dit weer maar ik weet dat ik dit lichamelijk en geestelijk nog niet trek. Het gaat allemaal met babystapjes nog maar ik ben allang blij dat ik in ieder geval alweer naar een terras durf (waar ik een paar maanden geleden nog niet aan moest denken). Voor mij doet het heel veel deugd om te wandelen en hier haal ik dan ook mijn dagelijkse geluksmomentje uit, verder doe ik heel weinig eigenlijk..

@twinkel: ja het terras is gelukt! Wel veel spanning vooraf gehad, blijft nog onwennig allemaal maar ben er zonder paniekaanval vanaf gekomen!
Is er bij jou geen mogelijkheid om in de tuin of buiten te zitten? Dat je zo misschien een beetje van het gevoel van een kluizenaar te zijn afkomt? Lijkt me heel vervelend om alleen maar binnen te zitten..
Ja sorry haha ik haalde Fudge en Astra door elkaar! Dat gebeurd nu he hoort er allemaal bij ;-) Normaal ook wel hoor, ben niet zo goed in namen.

Maar een vraagje, als jullie vermoeidheid hebben waar verneem je dat dan, lichamelijk of anders? Ik ben echt moe achter de ogen, mijn zus zegt ook dat ik de laatste week a 2 weken er vermoeider uit ben gaan zien. IK doe ook meer misschien is dat het, dat het toch teveel is.
Ik verneem ook steeds minder spanning in mijn lijf, misschien dat ik daarom meer vermoeidheid voel. Lichamelijke klachten worden steeds minder. Ben het vergeten te vragen aan de GGZ ondersteuner. Heb het vergeten te zeggen dat ik me moe voel.
Alle reacties Link kopieren
Ik voel vermoeidheid ook héél erg achter mijn ogen. Wat 'fijn' dat jij dat ook noemt. Het voelt heel erg alsof mijn ogen droog zijn. Dit weekend heb ik een washandje met ijsblokjes op mijn ogen gelegd, toen ik even op bed lag. Dat was wel lekker.

Ik wil nog steeds graag een oogmasker van de Bodyshop, die kun je in de koelkast/vriezer leggen. Schijnt ook fijn te zijn bij hoofdpijn. En volgens mij -weet niet zeker- kun je 'm ook opwarmen, en dan is het heel ontspannend.

Het kan trouwens heel goed zijn dat je toch teveel gedaan hebt. Als je je goed voelt, dan wil je meteen van alles doen én het voelt ook alsof het kan. En op het moment zelf kan het soms dus ook... dat had ik afgelopen week dus ook 2 dagen.

En zoals je zelf zegt, ga je nu misschien ook wel andere dingen voelen. Misschien een combinatie van allebei?

Wat doe je er nu mee, met het feit dat je dus voelt dat je vermoeid bent? Hoe geef je jezelf rust? (als je dat dus doet, maar denk het wel :) )
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
Alle reacties Link kopieren
@Astra:
Geluksmomentjes:
- Ontbijten vind ik meestal erg fijn
Ik neem daar ruim de tijd voor. Minimaal een uur. Ik eet soort van in twee etappes en ondertussen lees ik iets of ik puzzel wat of zo

- Rustig kleuren terwijl ik naar een podcast luister maakt me ook heel kalm en blij op dit moment

Welke gedachtes maken me blij:
- Als de omstandigheden wat rustiger zijn, kan ik heerlijk fantaseren over de toekomst. Zowel op korte als op lange termijn. Zo kijk ik er erg naar uit om meer culturele dingen op te pakken; vaker naar een museum gaan (is vrijwel allemaal gratis hier), lezingen bezoeken, theater/muziek.

En op lange termijn dus ons buitenhuis, en hoe ik dat voor me zie en zo :)

Wat ik zou willen doen:
- Dat is echt een lastige. Dat zijn meer dingen die ik op termijn weer wil gaan doen. Zo wil ik bijvoorbeeld gitaar of piano leren spelen, ik wil 1-2x per week gaan zwemmen en me weer meer verdiepen in de Zweedse taal. Maar dat zijn allemaal dingen die ik nu echt absoluut nog niet kan (los van de verhuizing)

Verder heb ik vanaf volgende week weer yoga-lessen van mijn favoriete docent. Ik heb geen idee of ik het ga trekken, maar haar lessen zijn heel erg rustig, dus ik ga het sowieso proberen. Mijn abonnement loopt nog 3 weken. Als het een beetje gaat, koop ik nog een strippenkaart tot eind van dit jaar, alleen voor haar lessen. (Daarna verhuist ze waarschijnlijk naar Nieuw Zeeland…. Bwuhhhh! En ik weet niet of ik het dan nog interessant vind om steeds naar de stad te moeten reizen met het ov)

Het is nu vooral belangrijk om op de kleine dingen te focussen; wat kan ik wel?
- puzzelen, kleuren, iets simpels op tv kijken, bellen met een vriendin… het is onwijs beperkt, maar dat zijn in elk geval dingen die me nu blij maken :)


@Fudge:
Op de plek waar ik nu woon heb ik alleen een heel klein balkonnetje, dat uitkijkt op een heel drukke weg. Dus buiten zitten kan hier niet. Ik woon nu wel vlakbij een paar parken, maar toch is het te ver voor mij nu.

Ik ben die eerste weken dat ik uitviel vaak daar naartoe gelopen, en daar ook nog rondgelopen, wat alles verslechterde. Dus dat durf ik nu even niet.

En vorige week ben ik dus, in overleg met mijn coach, gaan fietsen, maar ook dat was achteraf nog veel te veel (zeker in combinatie met alle andere dingen die nu spelen). Dus ik ben erg huiverig om zomaar op pad te gaan momenteel.

Ook het korte wandelen door de stad afgelopen weekend was teveel. Voel me echt zo zwak, fysiek... ik schrik er echt van dat het allemaal niet lukt. Wil dat ook met mijn coach bespreken deze week.

Bij ons nieuwe huis hebben we een groot balkon en de weg eronder is vele malen rustiger, en we zitten veel hoger, dus ik hoop dat ik daar wel even lekker buiten kan zitten. De temperaturen zijn vanaf volgende week ook weer lager :)
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
Alle reacties Link kopieren
Voor de 2e keer overspannen in korte tijd.
Eerste keer was herstel redelijk snel gelukkig.
Nu deze keer echt heel diep weggezakt.
Lusteloos op de bank een boodschap doen is nog te lastig.
Niet slapen kunnen en echt nergens intresse voor.
Emotioneel en totaal geen behoefte aan contact met wie dan ook.
Echt lastig en hopelijk gaat het snel beter.Eerste keer met rust en steun van vriend snel uitgekomen.
Juist deze vriend heeft mijn 2e ontspannenheid veroorzaakt.Hij heeft zelf een burnout en na pauze inlassen van elkaar daten begon hij 6 weken alles weer aantewakkeren.Na 6 weken is er nog geen date geweest hij haalt aan stoot af zwaar vermoeiend .Vooral omdat hij weet dat ik hier heel slecht tegen kan.Na dit aangegeven te hebben bij hem was de reactie dat hij daar niet goed wist wat hij er van moest denken.Waar hij vorige keer zo lief en begripvol was is het nu tegenovergestelde.Hoe gek ik ook op hem ben voel ik echt waardeloos en heb besloten dat het beter is te breken.Vlak daarna in overspannenheid gezakt omdat hij ook gewoon na zijn laatste berichtje me voor het eerst in maanden gewoon totaal negeert. Doordat ik bij mezelf heb besloten er beter een eind aan te maken dit gaat niet goed voor beide is de overspannenheid echt stuk erger geworden en mijn vriendje waarmee ik alles kon bespreken omdat hij me vanwege burnout begrijpt heb ik niet meer om er over te praten
Alle reacties Link kopieren
Lastige situatie @Therrie
Zo te lezen lijkt het me een goed besluit dat je (voorlopig) even zonder elkaar bent. Jullie moeten allebei op je eigen manier herstellen, en als je allebei ziek bent, kun je elkaar soms niet helpen.
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven