Psyche
alle pijlers
De top is onbereikbaar.
donderdag 9 juli 2009 om 02:17
Vandaag reed ik in de auto en analyseerde eens wat er zo op de weg te zien is.
Bedrijfsauto's
Busjes met een logo
Dikke auto's....succesvolle zakenmensen?
Ik reed langs kantoren...werkplekken.
Het overviel mij ineens...ik werk niet.
En hoewel ik al jaren bezig ben te accepteren dat mijn wereldje nu eenmaal klein moet blijven om mij staande te kunnen houden en dat steeds beter lijkt te lukken.
Zakte mijn stemming,mijn eigenwaarde tot ver onder het nulpunt.
Ik heb gehuild thuis.
Als ik niet zoveel stoornissen had,als mijn lichaam en mijn gezondheid mij niet in de weg stonden.
Welke top had ik dan kunnen bereiken.
Diep van binnen weet ik best dat ik een hoop capaciteiten bezit.
Ik heb passie,talenten,intelligentie,goede communicatie vaardigheden,inzichten,ideeen,doorzettingsvermogen,creativiteit.
Maar dit alles is nutteloos want verder dan mijn kleine wereldje kom ik niet,omdat mijn schaduwkant mij na een tijdje keihard onderuit zou halen.
Maar ik zou zo graag willen...god wat zou ik graag willen.
Willen laten zien,boven op de top wat ik kan.
Ik zou iedereen verbazen,ik zou trots zijn.
Ik veeg maar bruut de traan weg.
De traan van de realiteit....
Ik zal het nooit kunnen tonen.
Want wat ik niet kan is groter dan wat ik wel kan.
En dat sloeg vandaag weer in als een bom.
Bedrijfsauto's
Busjes met een logo
Dikke auto's....succesvolle zakenmensen?
Ik reed langs kantoren...werkplekken.
Het overviel mij ineens...ik werk niet.
En hoewel ik al jaren bezig ben te accepteren dat mijn wereldje nu eenmaal klein moet blijven om mij staande te kunnen houden en dat steeds beter lijkt te lukken.
Zakte mijn stemming,mijn eigenwaarde tot ver onder het nulpunt.
Ik heb gehuild thuis.
Als ik niet zoveel stoornissen had,als mijn lichaam en mijn gezondheid mij niet in de weg stonden.
Welke top had ik dan kunnen bereiken.
Diep van binnen weet ik best dat ik een hoop capaciteiten bezit.
Ik heb passie,talenten,intelligentie,goede communicatie vaardigheden,inzichten,ideeen,doorzettingsvermogen,creativiteit.
Maar dit alles is nutteloos want verder dan mijn kleine wereldje kom ik niet,omdat mijn schaduwkant mij na een tijdje keihard onderuit zou halen.
Maar ik zou zo graag willen...god wat zou ik graag willen.
Willen laten zien,boven op de top wat ik kan.
Ik zou iedereen verbazen,ik zou trots zijn.
Ik veeg maar bruut de traan weg.
De traan van de realiteit....
Ik zal het nooit kunnen tonen.
Want wat ik niet kan is groter dan wat ik wel kan.
En dat sloeg vandaag weer in als een bom.
woensdag 29 juli 2009 om 02:11
@Iry
Leuk dat je weer gaat studeren! Ik ontmoette een vrouw die dezelfde studie heeft gedaan, na eerder meerdere studies niet te hebben afgerond in haar leven. Ze studeerde uiteindelijk af toen ze in de veertig was, en werkt nu als freelancer! Alles is mogelijk.
Maar blijf altijd in het oog dat het hoogste levensdoel is om een mooi mens te zijn/worden/blijven. Door liefde te geven aan de anderen die op je pad komen. Een mooi karakter ontwikkelen is nog altijd waardevoller dan talenten ontwikkelen. Al mag je dat laatste zeker nastreven!
Leuk dat je weer gaat studeren! Ik ontmoette een vrouw die dezelfde studie heeft gedaan, na eerder meerdere studies niet te hebben afgerond in haar leven. Ze studeerde uiteindelijk af toen ze in de veertig was, en werkt nu als freelancer! Alles is mogelijk.
Maar blijf altijd in het oog dat het hoogste levensdoel is om een mooi mens te zijn/worden/blijven. Door liefde te geven aan de anderen die op je pad komen. Een mooi karakter ontwikkelen is nog altijd waardevoller dan talenten ontwikkelen. Al mag je dat laatste zeker nastreven!
woensdag 29 juli 2009 om 02:13
quote:Solomio schreef op 23 juli 2009 @ 15:55:
[...]
Nee hoor, je hebt niks geleerd, want het mag niet. Proces-verbaal en rechtszaak komen eraan.Nog even helemaal off topic trouwens (sorry Iry) maar ben wel benieuwd of je het inderdaad voor laat komen en wat daar het resultaat van zal zijn. Ik ben namelijk in uitzonderingsgevallen absoluut vóór thuis scholing. Zou best wat rek in die regels mogen komen....
[...]
Nee hoor, je hebt niks geleerd, want het mag niet. Proces-verbaal en rechtszaak komen eraan.Nog even helemaal off topic trouwens (sorry Iry) maar ben wel benieuwd of je het inderdaad voor laat komen en wat daar het resultaat van zal zijn. Ik ben namelijk in uitzonderingsgevallen absoluut vóór thuis scholing. Zou best wat rek in die regels mogen komen....
vrijdag 31 juli 2009 om 22:04
Ik herinner me nu weer de afstudeerborrel van een goede vriendin. Ze is altijd al enigszins naast haar schoenen lopend... hoe zeg je dat... ze kan veel, ze pakt veel aan, maar heeft ook wel een beetje een houding van: hier komt de koningin. Soms.
De buluitreiking was geweest, we dronken een drankje in een propvolle gelegenheid. Ik was even naar buiten gegaan en maakte een praatje met haar opa en oma die t binnen ook te druk vonden. Over hoe trots ze waren en dat het heel bijzonder was om het afstuderen van het oudste kleinkind bij te wonen. Dat eigenlijk alle fases van haar leven bijzonder waren om mee te maken. En dat haar afstuderen een 'kroon op het werk' was, een teken dat ze het zo slecht nog niet gedaan hadden, eerst als ouders, daarna als opa en oma.
Ik ken die opa en oma al wat langer en vond het leuk ze zo trots te zien. Ben ook niet jaloers in dat soort situaties: mijn vrienden hebben hard gewerkt voor hun diploma en ze hebben het echt verdiend.
Binnen sprak ik vader van vriendin. Dat het leuk was om te zien hoe blij en trots opa en oma waren. Dat ze het als kroon op hun werk zagen. Vader dacht even na en zei: ja, aan de ene kant is het mooi als je kind afstudeert. Aan de andere kant is het veel belangrijker om te zien hoe ze als mens functioneert. Hoe ze sociaal functioneert, of ze gelukkig is, of ze haar talenten benut. Of ze gezond is (vriendin is ziek geweest maar weer beter). Hij vond het belangrijker te zien hoe iemand als mens was, dan of iemand zijn papiertje haalde.
Ik weet niet of hij dit zei, juist omdat het tegen mij was. Hij heeft wel enigszins meegekregen dat mijn leven niet volgens het 'gebruikelijke patroon' verlopen is afgelopen jaren. En dat afstuderen de komende jaren niet aan de orde is.
Het raakte me wel. Zo denk ik er namelijk ook over, maar juist bij zo'n afstudeergelegenheid ligt alle nadruk wel op t papiertje.
De buluitreiking was geweest, we dronken een drankje in een propvolle gelegenheid. Ik was even naar buiten gegaan en maakte een praatje met haar opa en oma die t binnen ook te druk vonden. Over hoe trots ze waren en dat het heel bijzonder was om het afstuderen van het oudste kleinkind bij te wonen. Dat eigenlijk alle fases van haar leven bijzonder waren om mee te maken. En dat haar afstuderen een 'kroon op het werk' was, een teken dat ze het zo slecht nog niet gedaan hadden, eerst als ouders, daarna als opa en oma.
Ik ken die opa en oma al wat langer en vond het leuk ze zo trots te zien. Ben ook niet jaloers in dat soort situaties: mijn vrienden hebben hard gewerkt voor hun diploma en ze hebben het echt verdiend.
Binnen sprak ik vader van vriendin. Dat het leuk was om te zien hoe blij en trots opa en oma waren. Dat ze het als kroon op hun werk zagen. Vader dacht even na en zei: ja, aan de ene kant is het mooi als je kind afstudeert. Aan de andere kant is het veel belangrijker om te zien hoe ze als mens functioneert. Hoe ze sociaal functioneert, of ze gelukkig is, of ze haar talenten benut. Of ze gezond is (vriendin is ziek geweest maar weer beter). Hij vond het belangrijker te zien hoe iemand als mens was, dan of iemand zijn papiertje haalde.
Ik weet niet of hij dit zei, juist omdat het tegen mij was. Hij heeft wel enigszins meegekregen dat mijn leven niet volgens het 'gebruikelijke patroon' verlopen is afgelopen jaren. En dat afstuderen de komende jaren niet aan de orde is.
Het raakte me wel. Zo denk ik er namelijk ook over, maar juist bij zo'n afstudeergelegenheid ligt alle nadruk wel op t papiertje.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 3 augustus 2009 om 01:24
quote:dippy schreef op 31 juli 2009 @ 21:48:
Ik had vroeger verachting voor deze bepakte kantoorslaven. Want ik zou wetenschapper, ontdekkingsreiziger of schrijver worden.
Daar zijn vast heel mooie uitdrukkingen voor. Lullig voor je dat je leven tegen valt. Maar misschien wordt het tijd je oordeel over deze bepakte kantoorslaven eens te herzien.
Ik had vroeger verachting voor deze bepakte kantoorslaven. Want ik zou wetenschapper, ontdekkingsreiziger of schrijver worden.
Daar zijn vast heel mooie uitdrukkingen voor. Lullig voor je dat je leven tegen valt. Maar misschien wordt het tijd je oordeel over deze bepakte kantoorslaven eens te herzien.
maandag 3 augustus 2009 om 01:37
maandag 3 augustus 2009 om 01:50
quote:iry schreef op 03 augustus 2009 @ 01:34:
[...]
.
Rider,dadelijk ga ik je lief vinden he.
Dat kan invloed hebben op onze toekomstige discussie 's over opvoeding , en dat zou zonde zijn .Alle mensen met enige mensenkennis gaan mij op den duur lief vinden, dus maak je geen zorgen. Ik blijf er trouwens even lomp en ongenuanceerd onder, dus ook over die discussies: geen zorgen!
[...]
.
Rider,dadelijk ga ik je lief vinden he.
Dat kan invloed hebben op onze toekomstige discussie 's over opvoeding , en dat zou zonde zijn .Alle mensen met enige mensenkennis gaan mij op den duur lief vinden, dus maak je geen zorgen. Ik blijf er trouwens even lomp en ongenuanceerd onder, dus ook over die discussies: geen zorgen!
maandag 3 augustus 2009 om 01:50
maandag 3 augustus 2009 om 11:14
Eigenlijk hoef je bij een compliment alleen maar te zeggen: dank je!
En je ego iets te laten groeien
Waarom vind je het moeilijk om met complimenten om te gaan Iry? Vind je het moeilijk te geloven dat ze gemeend zijn, weet je niet te reageren, of is het wat anders?
En als ik zou zeggen: Iry je bent een kutwijf. Vind je dat makkelijker te geloven?
(Die meen ik niet... uiteraard.... Iry, je bent top!!!)
En je ego iets te laten groeien
Waarom vind je het moeilijk om met complimenten om te gaan Iry? Vind je het moeilijk te geloven dat ze gemeend zijn, weet je niet te reageren, of is het wat anders?
En als ik zou zeggen: Iry je bent een kutwijf. Vind je dat makkelijker te geloven?
(Die meen ik niet... uiteraard.... Iry, je bent top!!!)
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 3 augustus 2009 om 13:50
God, zo herkenbaar hier allemaal. Ik werk ook niet, en heb voorheen dertien jaar lang wel aan mijn carrïére gewerkt. Om ineens gedwongen thuis te komen zitten en daarna er niet meer uit te komen.
Ik zou dolgraag weer mee willen doen aan de maatschappij. Maar deze is keihard voor mensen die er een tijdje gedwongen uit zijn geweest.
Ik kan ook zo jaloers zijn op mensen die ik tijdens een wandeling of op weg naar het boodschappen doen, aan het werk zie in hun kantoren. Ik ben jaloers op de doktersassistente. Ik ben jaloers op de tandarts. Ik ben jaloers op de immer vrolijke en hardwerkende bakkersvrouw.
Iry: jij hebt tenminste nog kids. Dat is een stevige baan hoor! Echt!.
Ik ben alleen maar een "desperate housewife"
.
Heb veel respect voor je en begrijp je helemaal.
Ik zou dolgraag weer mee willen doen aan de maatschappij. Maar deze is keihard voor mensen die er een tijdje gedwongen uit zijn geweest.
Ik kan ook zo jaloers zijn op mensen die ik tijdens een wandeling of op weg naar het boodschappen doen, aan het werk zie in hun kantoren. Ik ben jaloers op de doktersassistente. Ik ben jaloers op de tandarts. Ik ben jaloers op de immer vrolijke en hardwerkende bakkersvrouw.
Iry: jij hebt tenminste nog kids. Dat is een stevige baan hoor! Echt!.
Ik ben alleen maar een "desperate housewife"
.Heb veel respect voor je en begrijp je helemaal.
maandag 3 augustus 2009 om 14:19
quote:iry schreef op 29 juli 2009 @ 02:08:
En verhuizing is idd een hoofdvullend project
En als je al begonnen zou zijn met je studie,zou je het wellicht beter in kunne passen,omdat het ritme je al bekend zou zijn.
Maar twee nieuwe dingen op je pad is misschien even te veel.
Even dan ,hierna accepteren we geen smoesjes meer Okee okee, ik zal er aan denken.
En verhuizing is idd een hoofdvullend project
En als je al begonnen zou zijn met je studie,zou je het wellicht beter in kunne passen,omdat het ritme je al bekend zou zijn.
Maar twee nieuwe dingen op je pad is misschien even te veel.
Even dan ,hierna accepteren we geen smoesjes meer Okee okee, ik zal er aan denken.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
maandag 3 augustus 2009 om 14:21
quote:Lunax schreef op 29 juli 2009 @ 02:13:
[...]
Nog even helemaal off topic trouwens (sorry Iry) maar ben wel benieuwd of je het inderdaad voor laat komen en wat daar het resultaat van zal zijn. Ik ben namelijk in uitzonderingsgevallen absoluut vóór thuis scholing. Zou best wat rek in die regels mogen komen....Wel zeker ga ik het voor laten komen. Ben ook wel zo strijdlustig dat ik dat wel een soort van leuk vind. Jammer dat ik niet zeker weet dat ik in het gelijk gesteld word, maar dat risico ga ik nemen. Ik heb wel de deskundigen achter me staan, dus kan me nauwelijks voorstellen dat een rechter zegt dat zoon toch terug naar die school moet.
[...]
Nog even helemaal off topic trouwens (sorry Iry) maar ben wel benieuwd of je het inderdaad voor laat komen en wat daar het resultaat van zal zijn. Ik ben namelijk in uitzonderingsgevallen absoluut vóór thuis scholing. Zou best wat rek in die regels mogen komen....Wel zeker ga ik het voor laten komen. Ben ook wel zo strijdlustig dat ik dat wel een soort van leuk vind. Jammer dat ik niet zeker weet dat ik in het gelijk gesteld word, maar dat risico ga ik nemen. Ik heb wel de deskundigen achter me staan, dus kan me nauwelijks voorstellen dat een rechter zegt dat zoon toch terug naar die school moet.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
maandag 3 augustus 2009 om 16:43
quote:rocky2008 schreef op 03 augustus 2009 @ 13:50:
Ik kan ook zo jaloers zijn op mensen die ik tijdens een wandeling of op weg naar het boodschappen doen, aan het werk zie in hun kantoren. Ik ben jaloers op de doktersassistente. Ik ben jaloers op de tandarts. Ik ben jaloers op de immer vrolijke en hardwerkende bakkersvrouw.
Misschien zijn zij wel jaloers op jou
Niet om wat je meegemaakt hebt (jij was van het Burnout-topic, of vergis ik me nu). Maar wel omdat jij de vrijheid hebt je dag in te delen. Omdat je in de zon kan lopen terwijl zij binnen zitten. Omdat jij nu dingen kunt doen waarvan je misschien steeds gedacht heb: daar heb ik nooit tijd voor. Schilderen, fotograferen, vrijwilligerswerk, wandelen... whatever.
Omdat jij nu op een bunt bent dat je een bewuste keuze kunt maken: hoe wil ik dat de komende 10 jaar van mijn leven eruit zien.
Heb je daar wel eens bij stilgestaan?
Misschien ben je nog niet zo ver in je proces. Je moet alleen de werkende mensen niet idealiseren. Was jij tijdens je werkende bestaan 24 uur per dag happy? Snakte je nooit naar het weekend?
(ik begrijp je hoor... veel te goed... maar denk hier ook eens aan)
Ik kan ook zo jaloers zijn op mensen die ik tijdens een wandeling of op weg naar het boodschappen doen, aan het werk zie in hun kantoren. Ik ben jaloers op de doktersassistente. Ik ben jaloers op de tandarts. Ik ben jaloers op de immer vrolijke en hardwerkende bakkersvrouw.
Misschien zijn zij wel jaloers op jou
Niet om wat je meegemaakt hebt (jij was van het Burnout-topic, of vergis ik me nu). Maar wel omdat jij de vrijheid hebt je dag in te delen. Omdat je in de zon kan lopen terwijl zij binnen zitten. Omdat jij nu dingen kunt doen waarvan je misschien steeds gedacht heb: daar heb ik nooit tijd voor. Schilderen, fotograferen, vrijwilligerswerk, wandelen... whatever.
Omdat jij nu op een bunt bent dat je een bewuste keuze kunt maken: hoe wil ik dat de komende 10 jaar van mijn leven eruit zien.
Heb je daar wel eens bij stilgestaan?
Misschien ben je nog niet zo ver in je proces. Je moet alleen de werkende mensen niet idealiseren. Was jij tijdens je werkende bestaan 24 uur per dag happy? Snakte je nooit naar het weekend?
(ik begrijp je hoor... veel te goed... maar denk hier ook eens aan)
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 3 augustus 2009 om 17:11
Ik had een erg leuke baan, echt .
Maar ik begrijp wel wat je bedoelt.
Moet het ook niet idealiseren. En het heeft zo zijn voordelen ja: zo heb ik vrijwillig me ingezet voor een belangrijk project in de straat ism de gemeente, ik heb mijn huis kunnen schilderen.
Het is alleen moeilijk genieten als je weet dat je al zo lang van de arbeidsmarkt bent, en het alleen maar moeilijker wordt om weer mee te doen in de maatschappij straks.
De nadruk ligt gewoon op wat voor loser ik ben, doordat ik niet nuttig ben voor de maatschappij.
Gelukkig heb ik wel een reïntegratiecoach die me gaat helpen bij het vinden bij een baan. Dit gaat al snel gebeuren.
Ik wacht op de dag dat ik denk""Hé bah, ik moet werken vandaag".
Maar ik begrijp wel wat je bedoelt.
Moet het ook niet idealiseren. En het heeft zo zijn voordelen ja: zo heb ik vrijwillig me ingezet voor een belangrijk project in de straat ism de gemeente, ik heb mijn huis kunnen schilderen.
Het is alleen moeilijk genieten als je weet dat je al zo lang van de arbeidsmarkt bent, en het alleen maar moeilijker wordt om weer mee te doen in de maatschappij straks.
De nadruk ligt gewoon op wat voor loser ik ben, doordat ik niet nuttig ben voor de maatschappij.
Gelukkig heb ik wel een reïntegratiecoach die me gaat helpen bij het vinden bij een baan. Dit gaat al snel gebeuren.
Ik wacht op de dag dat ik denk""Hé bah, ik moet werken vandaag".
maandag 3 augustus 2009 om 18:33
Hahaha, das op zich wel fijn, dat je zo positief over werken denkt en zo graag weer aan de slag wilt.
Ik heb nog nooit een ritme / structuur gehad dat (die) echt geschikt voor mij was, een levensinvulling zegmaar. Dus voor mij is het nog de taak om een balans te vinden.
Ik vind het idee om aan t werk te gaan ook wel eng, omdat werken tot nu toe steeds gezorgd heeft dat ik mijn grenzen uit het oog verloor.
Ik hoop dat je snel iets vindt waarin je weer aan de slag kunt.
(ik wil een topic openen over solliciteren met een gat in je cv... maar moet nog nadenken over mijn openingspost )
Ik heb nog nooit een ritme / structuur gehad dat (die) echt geschikt voor mij was, een levensinvulling zegmaar. Dus voor mij is het nog de taak om een balans te vinden.
Ik vind het idee om aan t werk te gaan ook wel eng, omdat werken tot nu toe steeds gezorgd heeft dat ik mijn grenzen uit het oog verloor.
Ik hoop dat je snel iets vindt waarin je weer aan de slag kunt.
(ik wil een topic openen over solliciteren met een gat in je cv... maar moet nog nadenken over mijn openingspost )
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 3 augustus 2009 om 19:39
