De top is onbereikbaar.

09-07-2009 02:17 262 berichten
Alle reacties Link kopieren
Vandaag reed ik in de auto en analyseerde eens wat er zo op de weg te zien is.



Bedrijfsauto's

Busjes met een logo

Dikke auto's....succesvolle zakenmensen?

Ik reed langs kantoren...werkplekken.



Het overviel mij ineens...ik werk niet.

En hoewel ik al jaren bezig ben te accepteren dat mijn wereldje nu eenmaal klein moet blijven om mij staande te kunnen houden en dat steeds beter lijkt te lukken.

Zakte mijn stemming,mijn eigenwaarde tot ver onder het nulpunt.



Ik heb gehuild thuis.

Als ik niet zoveel stoornissen had,als mijn lichaam en mijn gezondheid mij niet in de weg stonden.

Welke top had ik dan kunnen bereiken.



Diep van binnen weet ik best dat ik een hoop capaciteiten bezit.

Ik heb passie,talenten,intelligentie,goede communicatie vaardigheden,inzichten,ideeen,doorzettingsvermogen,creativiteit.



Maar dit alles is nutteloos want verder dan mijn kleine wereldje kom ik niet,omdat mijn schaduwkant mij na een tijdje keihard onderuit zou halen.



Maar ik zou zo graag willen...god wat zou ik graag willen.

Willen laten zien,boven op de top wat ik kan.



Ik zou iedereen verbazen,ik zou trots zijn.



Ik veeg maar bruut de traan weg.

De traan van de realiteit....

Ik zal het nooit kunnen tonen.

Want wat ik niet kan is groter dan wat ik wel kan.



En dat sloeg vandaag weer in als een bom.
(Iry je bent top!)
Alle reacties Link kopieren
quote:rider schreef op 20 juli 2009 @ 08:48:

(Iry je bent top!)Die onderschrijf ik. En vul die even aan met IrisH. Wat een super stappenplan heb jij zeg! Lijkt heel realistisch en haalbaar.
Alle reacties Link kopieren
Iris, ik heb ook nergens mij hele verhaal staan. Het staat wel zo her en der verspreid over topics maar in verband met herkenbaarheid heb ik nooit de hele geschiedenis willen neerzetten. Uit mijn directe omgeving weten sommige mensen uberhaubt niet dat ik iets mankeer. (heb me een maskertje aangemeten). Het lijkt me vervelend als ze hier klikken en dan mijn hele geschiedenis lezen. Maar misschien zet ik het nog wel eens neer, op een niet-te-makkelijk te vinden plek.

Overigens, de mensen die ik langer ken, kennen wel bijna het hele verhaal. Schaam me er verder niet voor.



Ik zal jouw topic eens opzoeken (niet nu want ik ben aan het opruimen...!!) en wil mn verhaal evt wel prive naar je sturen.



Digi, ik ben soms te impulsief, dan denk ik dat het weer goed gaat en wil ik weer te veel. Hop, verhuizen, nieuwe start, valt het tegen, beetje eenzaam, shit, ik kan dit niet.... nergens zin in, neem ik een paar wijntjes, of nog meer, en dan ben ik weer depri. En dan duurt het zo'n maand of 4 voor ik überhaupt weer ergens zin in heb.

Maar je hebt gelijk: dingen die ik wel lukken daar ben ik ook echt trots op. Ik heb sinds mijn ehm... crash zegmaar (2005) één keer een half jaar een baan gehad. t was in het begin 3 dagen per week, later 4 en het was leuk werk. Wel ff te hectisch eigenlijk maar een half jaar ging net. Heb me in het begin 1x ziek gemeld maar verder altijd gegaan. (sorry... ik had geen maag- of longontsteking... schrijf dit alleen om aan te geven dat het voor mezelf heel wat was).

Verder vrijwilligerswerk gedaan en dat heeft me op een paar momenten ook wel trots bezorgd.

En voor het eerst alleen naar het buitenland geweest, vond ik ook heel eng maar was een mooie ervaring.



Het zijn alleen allemaal korte-termijn-dingen. Ik durf niet iets aan te gaan wat 3 jaar duurt, zover kan ik gewoon niet kijken.



Maar begin heel voorzichtig te denken aan een cursus van een jaar... (deeltijd). Moet nog even aan het idee wennen en kijken naar de haalbaarheid. Rustig aan...



Geheel offtopic maar ik moet het toch kwijt: afgelopen week de vriendin van mijn broertje ontmoet. Man, wat heb ik een bewondering voor dat kind. Ze is Indonesisch, werkt nu in het Midden-Oosten voor een hongerloontje (en dan gaat 50% van wet ze verdient naar haar familie) en ze is zo ambitieus. En slim. En dan schaam ik me dat ik in een land als NL depressief zit te zijn (okay, t is al minder)

Misschien juist omdat we hier zo verwend zijn mis ik die overlevingsdrang.

Dus... vandaag hard aan het opruimen, dat vind ik een nuttig begin. En t is heel hard nodig.



Terug ontopic: misschien ga ik heeeeeeeeel langzaam een klein stukje richting top vandaag.



Enne... Iry je bent top!
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Alle reacties Link kopieren
Wat een verhaal... duidelijk schoonmaak-ontwijkend-gedrag.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Alle reacties Link kopieren
Nou Moonlight, ik snap je helemaal hoor. Ik heb bijna een jaar niets gekund. Ja en toen ik wel weer wat ging doen kreeg ik redelijk ernstige (mwah dat dekt de lading niet, klinkt te ernstig maar je snapt 't) aandoeningen waardoor ik lichamelijk niet in staat ben fulltime alle shit te doen. Maar geestelijk niet in staat zijn vind IK veel erger. Dat impulsieve herken ik enorm. Echt zo'n manie, zo van 'ja dit en dat en zus en zo en ook nog dit en morgen kan ik wel *insert 765 activiteiten here*...maar dat gaat niet. Ik heb nu wel geaccepteerd dat ik langer over mijn studie doe dan de meeste mensen die ik ken (ter verdediging: ik heb wel altijd heel veel ernaast gedaan), gewoon, omdat ik het psychisch niet aankon. Dat accepteren activeert juist. Geen einddatum/deadline voor zoiets stellen geeft meer rust en dan bereik je juist meer want mij maakt dat haastige zo verlamd als een gek.



En je hebt zo te lezen genoeg om trots op te zijn!
Alle reacties Link kopieren
knip
Alle reacties Link kopieren
Thanx Digi. Ik ben ook wel trots en ik vind mezelf best leuk soms, maar ik schaam me soms ook zo voor de dingen die niet lukken.

Op sommige vlakken krijg ik dingen voor elkaar die voor anderen best moeilijk zijn (iets organiseren bijvoorbeeld), maar hele basale dingen vind ik dan weer moeilijk. Gewoon: slapen, eten, opruimen, schoonmaken, administratie.... de grootste debiel kan het maar op dat soort dingen kan ik helemaal vastlopen. En dan word ik down, als ik de boel niet meer overzie.



En ik heb ook 100 x liever griep dan een depressie. Dat is ook veel makkelijker uit te leggen.



Iris, die complimenten heb je verdiend hoor. Het is heel knap als je uit een dal komt, om toch de moed te houden om weer op te klimmen. Ik heb het topic waar je het over had nog niet gelezen, maar ga ik zeker nog doen.



Cursus... hmmm.... zeg ik nog even niet . Maar het is iets op HBO-niveau van de NCOI. Dé opleider voor werkend Nederland. Tja, ik weet niet of je wel toegelaten wordt als je geen aansluitende baan hebt, maar daar heb ik ze al over gemaild. Het is iets wat ik altijd leuk/interessant heb gevonden. Weet niet of ik er mijn werk van zou willen maken, maar ik zie het in eerste instantie als een soort hobby. En het zou heel fijn zijn als er iets op mijn CV staat, op HBO-niveau, dat afgerond is. Het is dan geen volwaardige HBO-opleiding, maar geeft iig aan dat je in staat bent iets af te maken (ik ben erg goed in dingen niet afmaken...)

Maar het is nog een vaag plan, ik zou dat dan evt in feb 2010 starten.



Mijn verhaal zal ik een keer opschrijven. Vind het fijn om mensen te 'ontmoeten' die een beetje hetzelfde hebben meegemaakt als ik. Ik heb een tijdje contact gehouden met een paar mensen die ik kende uit de psychiatrie, maar het contact is verwaterd/ verbroken en dat vond ik ook wel beter. Ze haalden teveel nare herinneringen bij me op. Maar een beetje lotgenotencontact is wel prettig.



Iry... topper... heel veel sterkte. We vullen je topic helemaal op met onze eigen verhalen. Je hebt wat losgemaakt denk ik.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Alle reacties Link kopieren
Moonlight, ik heb exact hetzelfde. Die kleine dingen lukken me niet goed (nu beter). Ik heb bijvoorbeeld al een jaar minstens geen wasmachine gezien (ik woon in een studentenhuis en moet naar de wasserette). Af en toe een handwasje (dan sta ik gewoon met zeep en een borsteltje een string schoon te poetsen), that's it. Maar dat komt wel. Die gore vloer, dat komt wel. Ik heb tenminste weer 's losslingerende formulieren enzo in een map gestoken, ik gooi lege pakjes sigaretten meteen weg ipv een heel huis ervan te bouwen en heb allerlei dingen opgeruimd, geordend. Het zal voor veel ubernette mensen nog steeds een gruwel zijn hier, maar allejezus, het stond normaal vol drankflessen en er lagen overal glassscherven (ben nogal lomp en was vaak totaal bezopen). Maar vroeg je me om een berg te beklimmen, dan ging ik mee. Werken? Ja, enkel escort, dat kan ik. Nu doe ik zaken waar ik op een geheel andere manier moet presteren en eng eng eng, maar je moet. Je kunt niet door blijven leven zo, letterlijk en figuurlijk niet. Want je zuipt en slikt je 't graf gewoon in. En op een zeer onprettige manier.



Ben ik nu Miss Perfect? Totaal niet! Ik participeer gewoon weer meer aan het leven en ik ben wat geordener, maar die chaotische Digi die weleens flink bezopen raakt, die blijf ik En daar is niets mis mee, perfectie is ook maar saai. Als je die imperfectie accepteert, dan krijg je 't rustiger in den kop. Ik wel iig. En het scheelt ook veel dat ik me geen fuck aantrek van anderen
Alle reacties Link kopieren
Ik zit hardop te lachen achter de PC nu. Tja... herkenbaar.



Ik heb van t weekend de laatste lege flessen weggebracht. Had het in gepaste hoeveelheden gedaan want ben altijd bang bij de glasbak iemand tegen het lijf te lopen. En had al een flinke tijd gespaard dus er was nogal wat weg te brengen.

(hm... gemengde gevoelens nu want zo grappig is t eigenlijk niet. Anyway, t is opgeruimd.)



Vandaag wasbak, raam, deel van de vloer schoongemaakt en de spinrag van t plafond weggehaald. En allerlei dingen afgestoft. Man, wat een stof... wat een haren... spinnen. Ben blij dat dit stukje klaar is maar het totaalplaatje is nog steeds een rotzooi. Oja, mn bed verschoond. Das lekker voor straks.



Heb nu ff een dip... ff heel moe. Dus ik denk nu maar niet aan de administratie, dat komt later.



Digi, volgens mij kun je veel meer dan je denkt, op werkgebied, maar moet het vertrouwen er ook zijn dat je het kunt. En het is moeilijk, als je gewend bent zelf je dag in te delen en niet binnen te 'moeten' zitten, om dan ineens een kantoorritme aan te nemen.



Pff, ben even te gaar om nog wat zinnigs te schrijven. Sorry van je topic Iry, misschien moeten we zelf een nieuw topic beginnen. Maargoed, Iry zit in Frankrijk, die ligt er vast niet wakker van!
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Alle reacties Link kopieren
'k Snap je Moonlight, en misschien inderdaad nieuw topic? Over plannen, over de dingen waar je op vastloopt, soort motivatietopic (anders dan 't bezemtopic), een topic waar ook de dips besproken worden etc?



Maar je hebt wel een boel gedaan! Ik heb goed gegeten vandaag, brieven gepost en een paper afgegeven op de uni, nog wat voor stage gedaan, mezelf verzorgd en geslapen, eventjes naar 't tankstation gelopen voor wat gezonde dingen en een bosje bloemen (heb sinds kort een vaas en bloemen staan leuk). Ook vrij weinig en ja ik ben wel ziek maar da's geen excuus.



Ben ook moe, en onrustig.
Alle reacties Link kopieren
Ik las al ergens van je bloemen, wat leuk!! Als je bloemen voor jezelf koopt ga je echt de goede kant op volgens mij. Ik heb in ieder geval nog nooit in een depri periode gedacht: kom laat ik eens bloemen kopen, leuk!

Wel eens bloemen gekregen aan het eind van een periode keihard werken en steeds maar gedacht: wat moet ik met die dingen, al die moeite om ze in een vaas te zetten, ze staan de hele week in de weg en volgende week zijn ze dood. Dus... toen ging het voor het eerst mis met me geloof ik.



Maar super, lekker van genieten, van de bloemetjes! En van het gezonde eten. Als je je 'energie' niet binnen krijgt door alcohol heb je veel meer trek in de goede dingen he?



Ik was gisteravond ook ontzettend moe en onrustig. Die kop blijft maar draaien, ook tijdens het schoonmaken.



Een nieuw topic lijkt me prima. Dan kan Iry hier weer verder met haar plannen. Ik heb alleen geen goed idee voor een titel...
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Alle reacties Link kopieren
knip
Alle reacties Link kopieren
Hey,



Een goede vriendin van me heeft dit ''probleem'' ook. Vooral het verhaal van Mikk is erg herkenbaar.

Die vriendin is begin 20, erg intelligent en enthousiast in haar doen en laten.. toch lukt het haar door zowel psychische en fysieke omstandigheden niet om te studeren en/of werken.

Door dit topic te lezen, kan ik haar misschien beter begrijpen, want hoewel ik veel inlevingsvermogen heb, is dit tot nu toe vrij ongrijpbaar voor me.

(Ik zal haar ook eens wijzen op dit forum, weet niet of ze er bekend mee is)

Bedankt dus voor jullie openheid en ervaringen en bovenal veel sterkte gewenst!
Alle reacties Link kopieren
Ik zal kijken of ik eea kan quoten en in het nieuwe topic reageren. Want we hebben een nieuw topic!
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Alle reacties Link kopieren
@ Lieverlustdanliefde:



Ik kan me voorstellen dat het moeilijk te begrijpen is. Lief dat je het wel probeert. Probeer niet te oordelen, laat haar weten dat je haar waardeert om wie ze is, niet om wat ze doet. En als je het soms niet begrijpt is dat ook niet erg. Als je om die reden maar niet de vriendschap laat verwateren.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Alle reacties Link kopieren
He wat leuk dat dit topic gebruikt voor meer verhalen!!

En nee,natuurlijk lig ik niet wakker van topicvervuiling.

Bovendien is dat het ook helemaal niet!!

Wat mij betreft had er geen nieuw topic geopend te hoeven worden (vind het zelfs een klein beetje jammer,want nu moet ik twee topics bij gaan houden!!).



Maar ik ga graag mee doen met de kleine stappen!!!



Even verder weinig zinnigs op de rest,want ik ben een beetje brak.

Maar parijs was leuk!!
(Iry, je bent top!)
Alle reacties Link kopieren
Haha... okee. Je kunt altijd nog besluiten over te stappen naar het nieuwe topic.



Goed te horen dat Parijs leuk was.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Alle reacties Link kopieren
Ik heb dit topic even gemeden.



Want hier liggen al bijna een jaar twee modules van een opleiding/cursus in de kast. Ik heb voorlopig geen geld voor de overige modules, dus dan heb ik het gevoel dat het ook niet zoveel zin heeft om die eerste twee modules alvast te gaan doen.

Maar ja, door hier te lezen realiseer ik me dat het niet alleen komt door dat geld. Ik ben ook bang dat ik het toch niet leuk vind, of dat ik het toch niet ga redden, of.... of......



En dan dat idee van 10 minuten per dag. Prachtig plan voor Iry, maar ja, voor mijzelf is 10 minuten per dag natuurlijk te weinig.



Kortom: ik loop nu al dagen om die modules heen te draaien en vind dat ik best es zou kunnen beginnen. Met 10 minuten per dag.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren
Nou Solomio goed dat je eerlijk bent naar jezelf. Ik moet er wel een beetje om lachen je beschrijft het leuk.



Dus, niet om de hete brei heendraaien, en begin ermee. 10 is altijd meer dan 0



you go
Alle reacties Link kopieren
Solo,



Ik heb besloten na de vakantie als hier in huis werkelijk iedereen weer aan de studie gaat,ik gewoon ook ga beginnen!!!



Ja en 10 minuten klinkt in mijn oren net zo belachelijk als in die van jou... ik ga gewoon een plan maken hoeveel tijd en aantal dagen reeel is (zal dat wel samen met iemand doen,want reeel is bij mij altijd iets heel anders).



Ik herken wel je gedachte..wat heeft het eigenlijk voor zin(want werken zal wel nooit voor mij zijn weg gelegd)

Maar bedacht mij pas...iedere ontwikkeling heeft zin!!!

Want het is groei!!



Ik vind het ook vreselijk eng om te beginnen want studeren(pfff veel te groot woord eigenlijk,zoveel stelt die studie ook weer niet voor) is bij mij 22 jaar geleden!!!!!

Hoe begin ik???



Maar ik ga de Loi opbellen en vraag of mijn start tijd opnieuw in kan gaan en dan zie ik wel..dan kan ik besluiten m de examens af te gaan leggen,of ik doe dat gewoon niet maar leer wel de stof.

Ik steek er in ieder geval wat van op en het is een studie waar mijn hart ligt.

Iets wat ik heel graag doe,styling en inrichting.

Het is een twee jarige studie binnenhuisarchitectuur op hbo niveau...maar ergens vind ik het weer dom klinken.

Het is maar Loi,en binnenhuisarchitectuur is een belachelijke benaming natuurlijk want daar komt wel wat meer bij kijken dan een thuisstudie.



Anyway...ik ga straks toch gewoon starten,want niet beginnen is nog dommer!!!
Alle reacties Link kopieren
Haal het nou niet maar beneden Iry.... :(



Een studie is een studie. Of je die nou in een klaslokaal volgt of thuis doet. Je krijgt feedback van docenten (via de mail in dit geval) en doet examen. En als je het in je zak hebt is het niet meer of minder waard dan welk HBO diploma dan ook!



Niet doen hoor, niet al naar beneden halen voor je begint. Daar waar je aan begint is namelijk de moeite waard.



Dus
Alle reacties Link kopieren
Hey kanjer!



Slim van je om dat plan samen met iemand op te stellen. Als jij dat alleen doet maak je er meteen een fulltime studie van.

Ik kom je huiswerk wel af en toe controleren.

Maar die vakantie is wel echt vakantie he, zonder studieboeken
Alle reacties Link kopieren
quote:iry schreef op 22 juli 2009 @ 22:55:

Solo,

[...]



Ik herken wel je gedachte..wat heeft het eigenlijk voor zin(want werken zal wel nooit voor mij zijn weg gelegd)

Maar bedacht mij pas...iedere ontwikkeling heeft zin!!!

Want het is groei!!



Ik vind het ook vreselijk eng om te beginnen want studeren(pfff veel te groot woord eigenlijk,zoveel stelt die studie ook weer niet voor) is bij mij 22 jaar geleden!!!!!

Hoe begin ik???



[...]



Het is maar Loi,en binnenhuisarchitectuur is een belachelijke benaming natuurlijk want daar komt wel wat meer bij kijken dan een thuisstudie.



Anyway...ik ga straks toch gewoon starten,want niet beginnen is nog dommer!!!

Ja, herkenbaar dus. Ik wil de cursus (opleiding kan ik het echt niet noemen) remedial teaching gaan doen. Heb wel al visioenen van een leuke baan enzo, maar dat was oorspronkelijk helemaal niet mijn insteek.

Ik geef mijn oudste zoon al jaren zelf les, eerst terwijl ie nog op school zat, inmiddels gaat hij niet meer naar school, dus dat remedial teaching leek me wel handig, voor mezelf.

Het is een thuis'studie', maar er moeten wel wat praktijkopdrachten gedaan worden. Daar heb ik ook gewoon al een plekje voor, maar hé, dat voelt dan weer niet 'echt', want het is bij bevriende leerkrachten. Kan ik gewoon op mijn eigen tijd en in mijn eigen tempo de opdrachten doen. Das te makkelijk zeg maar.

Ik neem het pas serieus als ik het ga redden op iemand anders' voorwaarden geloof ik.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren
quote:iry schreef op 22 juli 2009 @ 22:55:

Solo,



Ik heb besloten na de vakantie als hier in huis werkelijk iedereen weer aan de studie gaat,ik gewoon ook ga beginnen!!!





O ja, dat geeft mij ook nog een smoes om niet te beginnen: mijn oudste zoon gaat niet naar school, die geef ik zelf thuis les, dus ik ben nooit alleen thuis, dus dat stoort hè.



* gaat smoezenlijst maken, om af te strepen *
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven