Psyche
alle pijlers
De top is onbereikbaar.
donderdag 9 juli 2009 om 02:17
Vandaag reed ik in de auto en analyseerde eens wat er zo op de weg te zien is.
Bedrijfsauto's
Busjes met een logo
Dikke auto's....succesvolle zakenmensen?
Ik reed langs kantoren...werkplekken.
Het overviel mij ineens...ik werk niet.
En hoewel ik al jaren bezig ben te accepteren dat mijn wereldje nu eenmaal klein moet blijven om mij staande te kunnen houden en dat steeds beter lijkt te lukken.
Zakte mijn stemming,mijn eigenwaarde tot ver onder het nulpunt.
Ik heb gehuild thuis.
Als ik niet zoveel stoornissen had,als mijn lichaam en mijn gezondheid mij niet in de weg stonden.
Welke top had ik dan kunnen bereiken.
Diep van binnen weet ik best dat ik een hoop capaciteiten bezit.
Ik heb passie,talenten,intelligentie,goede communicatie vaardigheden,inzichten,ideeen,doorzettingsvermogen,creativiteit.
Maar dit alles is nutteloos want verder dan mijn kleine wereldje kom ik niet,omdat mijn schaduwkant mij na een tijdje keihard onderuit zou halen.
Maar ik zou zo graag willen...god wat zou ik graag willen.
Willen laten zien,boven op de top wat ik kan.
Ik zou iedereen verbazen,ik zou trots zijn.
Ik veeg maar bruut de traan weg.
De traan van de realiteit....
Ik zal het nooit kunnen tonen.
Want wat ik niet kan is groter dan wat ik wel kan.
En dat sloeg vandaag weer in als een bom.
Bedrijfsauto's
Busjes met een logo
Dikke auto's....succesvolle zakenmensen?
Ik reed langs kantoren...werkplekken.
Het overviel mij ineens...ik werk niet.
En hoewel ik al jaren bezig ben te accepteren dat mijn wereldje nu eenmaal klein moet blijven om mij staande te kunnen houden en dat steeds beter lijkt te lukken.
Zakte mijn stemming,mijn eigenwaarde tot ver onder het nulpunt.
Ik heb gehuild thuis.
Als ik niet zoveel stoornissen had,als mijn lichaam en mijn gezondheid mij niet in de weg stonden.
Welke top had ik dan kunnen bereiken.
Diep van binnen weet ik best dat ik een hoop capaciteiten bezit.
Ik heb passie,talenten,intelligentie,goede communicatie vaardigheden,inzichten,ideeen,doorzettingsvermogen,creativiteit.
Maar dit alles is nutteloos want verder dan mijn kleine wereldje kom ik niet,omdat mijn schaduwkant mij na een tijdje keihard onderuit zou halen.
Maar ik zou zo graag willen...god wat zou ik graag willen.
Willen laten zien,boven op de top wat ik kan.
Ik zou iedereen verbazen,ik zou trots zijn.
Ik veeg maar bruut de traan weg.
De traan van de realiteit....
Ik zal het nooit kunnen tonen.
Want wat ik niet kan is groter dan wat ik wel kan.
En dat sloeg vandaag weer in als een bom.
donderdag 9 juli 2009 om 02:30
Kom hier , krijg je een overdosis knuffels , gratis en voor niks .
Pfff , gekke griet ; alsof je alleen maar meetelt als je geld verdient .
Je brengt drie kinderen groot , je maakt je vent gelukkig .......is dat NIETS , ofzo ?
Wie het kleine niet eert........
Pfff , gekke griet ; alsof je alleen maar meetelt als je geld verdient .
Je brengt drie kinderen groot , je maakt je vent gelukkig .......is dat NIETS , ofzo ?
Wie het kleine niet eert........
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 9 juli 2009 om 02:33
Nog een half uur en dan moet je in bed liggen van jezelf , he ?
Maak die laatste peuk uit en maak er een vroegertje van ....heb je een half uur " vrije tijd " om jezelf te wentelen en te koesteren in de armen van de man op wie je zo gek bent .
Maak die laatste peuk uit en maak er een vroegertje van ....heb je een half uur " vrije tijd " om jezelf te wentelen en te koesteren in de armen van de man op wie je zo gek bent .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 9 juli 2009 om 02:47
Ik eer het kleine ook vaak Bgb.
Maar niet zo vaak van mijzelf.
Ja soms,dan kan ik wel denken,goh wat een prestatie.
Om vervolgens te realiseren dat dat eigenlijk iets is wat voor anderen doodnormaal is.
En het gaat mij niet om het verdienen van geld.
Misschien meer om mijzelf op de kaart te zetten.
Iets wat mij maakt,iets wat ik kan laten zien.
Aan anderen? aan mijzelf?
Ik wil echt zooo graag.
Vandaag schreeuwt het haast van binnen.
Maar niet zo vaak van mijzelf.
Ja soms,dan kan ik wel denken,goh wat een prestatie.
Om vervolgens te realiseren dat dat eigenlijk iets is wat voor anderen doodnormaal is.
En het gaat mij niet om het verdienen van geld.
Misschien meer om mijzelf op de kaart te zetten.
Iets wat mij maakt,iets wat ik kan laten zien.
Aan anderen? aan mijzelf?
Ik wil echt zooo graag.
Vandaag schreeuwt het haast van binnen.
donderdag 9 juli 2009 om 02:57
Ik herken zo goed wat je hier schrijft.
Zelf ben ik chronisch ziek en al3 jaar thuis. Ik heb nu een heel klein baantje om toch een beetje onder de mensen te zijn maar ooo wat ben ik kapot als ik 5 uurtjes gewerkt heb.
Toch ga ik in september beginnen met een studie. In overleg met de internist dat wel. Een aangepast studie programma.
Waarschijnlijk zal ik nooit meer full time kunnen werken maar ik wil zo graag iets bereiken in mijn leven. Ik voel me nutteloos en dom met alleen mijn middelbare schooldiploma.
Ik wil gewoon zo graag hetzelfde doen als andere 23jarigen. En ik probeer het gewoon. Lukt het niet dan niet. Maar dan heb ik in ieder geval een poging gedaan.
Zelf ben ik chronisch ziek en al3 jaar thuis. Ik heb nu een heel klein baantje om toch een beetje onder de mensen te zijn maar ooo wat ben ik kapot als ik 5 uurtjes gewerkt heb.
Toch ga ik in september beginnen met een studie. In overleg met de internist dat wel. Een aangepast studie programma.
Waarschijnlijk zal ik nooit meer full time kunnen werken maar ik wil zo graag iets bereiken in mijn leven. Ik voel me nutteloos en dom met alleen mijn middelbare schooldiploma.
Ik wil gewoon zo graag hetzelfde doen als andere 23jarigen. En ik probeer het gewoon. Lukt het niet dan niet. Maar dan heb ik in ieder geval een poging gedaan.
donderdag 9 juli 2009 om 03:00
donderdag 9 juli 2009 om 03:09
Ik heb morgen een gesprek op school of ze me toe kunnen laten.
Er zullen dingen aangepast moeten worden en ik heb een deel van de toelatingstest niet gehaald (4jaar geen scholing dan valt het toch tegen.)
Ik kan nu ook niet slapen van de zenuwen.
Ik zit met tranen in mijn ogen door je verhaal. Omdat ik me er zelf zo in herken.
Mensen in mijn omgeving zijn zo makkelijk: ''Laat het toch zo. Je krijgt toch uitkering, lekker makkelijk''
Maar het doet zo'n pijn dat al mijn vriendinnen studeren en zich ontwikkelen en ik achterblijf.
Dat ik niet vaak kan uitgaan en shoppen heb ik volledig geaccepteerd maar ik wil mezelf ontwikkelen, iets betekenen voor de maatschappij. Mezelf nuttig maken vooral.
Er zullen dingen aangepast moeten worden en ik heb een deel van de toelatingstest niet gehaald (4jaar geen scholing dan valt het toch tegen.)
Ik kan nu ook niet slapen van de zenuwen.
Ik zit met tranen in mijn ogen door je verhaal. Omdat ik me er zelf zo in herken.
Mensen in mijn omgeving zijn zo makkelijk: ''Laat het toch zo. Je krijgt toch uitkering, lekker makkelijk''
Maar het doet zo'n pijn dat al mijn vriendinnen studeren en zich ontwikkelen en ik achterblijf.
Dat ik niet vaak kan uitgaan en shoppen heb ik volledig geaccepteerd maar ik wil mezelf ontwikkelen, iets betekenen voor de maatschappij. Mezelf nuttig maken vooral.
donderdag 9 juli 2009 om 03:09
Pfff..Mozeskriebel!! (je nick is tevens erg passend in de uitspraak).
Je raast even binnen,blaast mij even van de bank af.
Ik vind het bijzonder dat de steun er ter plekke is als je het even nodig hebt hier op het forum.
Bgb,mk.
Wat een lieve woorden zeg...doet mij goed.
Neemt mijn wens,mijn frustratie niet weg,maar mijn tranenstroom wel.
Je raast even binnen,blaast mij even van de bank af.
Ik vind het bijzonder dat de steun er ter plekke is als je het even nodig hebt hier op het forum.
Bgb,mk.
Wat een lieve woorden zeg...doet mij goed.
Neemt mijn wens,mijn frustratie niet weg,maar mijn tranenstroom wel.
donderdag 9 juli 2009 om 03:13
donderdag 9 juli 2009 om 03:13
Ik denk trouwens dat ik het zo moeilijk vind omdat ik in één keer ziek ben geworden. Ik deed een leuke studie, ging 2x in de week stappen, had 2 bijbaantjes om alles te bekostigen, reed actief en op een redelijk niveau paard. In één keer was ik alles kwijt. Mijn studie heb ik volgehouden tot ze me eraf getrapt hebben. Ik lag 14x in het ziekenhuis dat jaar.
Qua ziekte gaat het nu beter. Ik heb een leuke vriend, een hond (en dan moet je wel doorgaan. Dat helpt me ook goed) en leuke vrienden. Al ben ik er heel veel kwijt geraakt.
Qua ziekte gaat het nu beter. Ik heb een leuke vriend, een hond (en dan moet je wel doorgaan. Dat helpt me ook goed) en leuke vrienden. Al ben ik er heel veel kwijt geraakt.
donderdag 9 juli 2009 om 03:16
quote:iry schreef op 09 juli 2009 @ 03:13:
Ik begrijp je helemaal Mikk.
En wat dapper zeg om er voor te gaan.
En heel goed doordacht ook,want met 7 miles laarzen gaat de moed je in de schoenen zakken als je daardoor iedere keer op je bekkie valt.
Maar jij trekt de "steun" kousen eerst aan.
Ik wens je vreselijk veel succes!
Dank je wel voor je lieve woorden
Buikpijn voor het gesprek morgen. Maar normaal mag iemand niet op gesprek komen als je de test niet haalt maar ze vond me zo gemotiveerd ze wilde toch met me praten en uitzoeken of er mogelijkheden zijn. (ik barstte ook echt in tranen uit toen ik die mevrouw aan de telefoon had. Nog nooit zo'n lief en begripvol mens meegemaakt )
Ik begrijp je helemaal Mikk.
En wat dapper zeg om er voor te gaan.
En heel goed doordacht ook,want met 7 miles laarzen gaat de moed je in de schoenen zakken als je daardoor iedere keer op je bekkie valt.
Maar jij trekt de "steun" kousen eerst aan.
Ik wens je vreselijk veel succes!
Dank je wel voor je lieve woorden
Buikpijn voor het gesprek morgen. Maar normaal mag iemand niet op gesprek komen als je de test niet haalt maar ze vond me zo gemotiveerd ze wilde toch met me praten en uitzoeken of er mogelijkheden zijn. (ik barstte ook echt in tranen uit toen ik die mevrouw aan de telefoon had. Nog nooit zo'n lief en begripvol mens meegemaakt )
donderdag 9 juli 2009 om 03:20
Zo te lezen zijn een deel van je randvoorwaarden al in je voordeel Mikk.
Een basis om voorzichtige nieuwe stappen te nemen.
En het zijn idd nieuwe stappen voor je.Lijkt mij ook heel lastig om ineens een ander startpunt te hebben dan waar je eerst stond.
Ik vind dat je hartstikke trots op jezelf mag zijn dat je gewoon ergens begint.
Misschien moet je zo nu en dan weer eens wat bijstellen,maar dat geeft helemaal niets.
Niet hard zijn voor jezelf hoor!!!
Een basis om voorzichtige nieuwe stappen te nemen.
En het zijn idd nieuwe stappen voor je.Lijkt mij ook heel lastig om ineens een ander startpunt te hebben dan waar je eerst stond.
Ik vind dat je hartstikke trots op jezelf mag zijn dat je gewoon ergens begint.
Misschien moet je zo nu en dan weer eens wat bijstellen,maar dat geeft helemaal niets.
Niet hard zijn voor jezelf hoor!!!
donderdag 9 juli 2009 om 03:24
En jij was blijkbaar óók onderweg, én je kijkt om je heen .... wie zegt me dat jouw wereld niet groter is dan dat van die succesvolle zakenman in zijn glimmende bolide ?
Uit wat ik zoal van je gelezen heb blijkt dat je vele capaciteiten bezit, en ach ik ben maar één van de vele lezers hier op het forum, en door mijn gerammel op 't toetsenbord nu zal je vast niet op de top van wat dan ook geraken, maar één ding is zeker, je bent waardig !! En je toont je waarde in je eigen omgeving én in de virtuele wereld (waarvoor dank).
Eerlijk gezegd word ik niet alleen giga boos tegenwoordig maar ook erg verdrietig als ik al die prietpraat om me heen hoor van mensen die zichzelf ontplooien op hun werk en mensen die dat niet doen of gedaan hebben gemakshalve gewoon afschrijven. Ja, ik weet het, dat type mens zou zeer goed in staat zijn om alle wereldproblematiek in een poep en een scheet te doen verdwijnen ware het niet dat ze daar net effe de tijd niet voor kunnen vinden. Het is triest, maar ik ken zeer leuke, interessante en lieve mensen die ook nog eens bij de tijd zijn (hmmmm blijkbaar kan dat ook zonder betaalde baan), die zelfs door hun eigen volwassen kinderen zeer onterecht datzelfde gevoel als jij had aangepraat krijgen.
En ik heb zo'n vermoeden dat je in je eigen wereld gewoon op die top staat, alleen zie je dat zelf niet zo.
Je bent creatief. Ontwerp een mooi logo voor op je auto. Zou dat uiterlijke vertoon helpen denk je ?
En wie weet, zouden die werkenden diep in hun hart ook niet op een denkbeeldige top willen laten zien wat ze werkelijk waard zijn terwijl ze hun stinkende best doen om stapeltjes papier in de juiste molen te houden ? Ach, als een mens geen dromen meer heeft .....
Uit wat ik zoal van je gelezen heb blijkt dat je vele capaciteiten bezit, en ach ik ben maar één van de vele lezers hier op het forum, en door mijn gerammel op 't toetsenbord nu zal je vast niet op de top van wat dan ook geraken, maar één ding is zeker, je bent waardig !! En je toont je waarde in je eigen omgeving én in de virtuele wereld (waarvoor dank).
Eerlijk gezegd word ik niet alleen giga boos tegenwoordig maar ook erg verdrietig als ik al die prietpraat om me heen hoor van mensen die zichzelf ontplooien op hun werk en mensen die dat niet doen of gedaan hebben gemakshalve gewoon afschrijven. Ja, ik weet het, dat type mens zou zeer goed in staat zijn om alle wereldproblematiek in een poep en een scheet te doen verdwijnen ware het niet dat ze daar net effe de tijd niet voor kunnen vinden. Het is triest, maar ik ken zeer leuke, interessante en lieve mensen die ook nog eens bij de tijd zijn (hmmmm blijkbaar kan dat ook zonder betaalde baan), die zelfs door hun eigen volwassen kinderen zeer onterecht datzelfde gevoel als jij had aangepraat krijgen.
En ik heb zo'n vermoeden dat je in je eigen wereld gewoon op die top staat, alleen zie je dat zelf niet zo.
Je bent creatief. Ontwerp een mooi logo voor op je auto. Zou dat uiterlijke vertoon helpen denk je ?
En wie weet, zouden die werkenden diep in hun hart ook niet op een denkbeeldige top willen laten zien wat ze werkelijk waard zijn terwijl ze hun stinkende best doen om stapeltjes papier in de juiste molen te houden ? Ach, als een mens geen dromen meer heeft .....
anoniem_73489 wijzigde dit bericht op 09-07-2009 03:25
Reden: sorry was niet zo snel, inmiddels vele berichtjes die ik nog niet gelezen had
Reden: sorry was niet zo snel, inmiddels vele berichtjes die ik nog niet gelezen had
% gewijzigd
donderdag 9 juli 2009 om 03:25
Kijk Mikk,
En dat heb je helemaal aan jezelf te danken.
Je hebt iets laten zien van jezelf waardoor werd besloten een gesprek met je aan te gaan.
Besef je dat?
Hoe positief dat is?
Tuurlijk ben je nerveus,dat hoort erbij.
Neem je dadelijk wel wat rust?
Zodat je morgen niet al te moe naar een gesprek moet gaan.
En dat heb je helemaal aan jezelf te danken.
Je hebt iets laten zien van jezelf waardoor werd besloten een gesprek met je aan te gaan.
Besef je dat?
Hoe positief dat is?
Tuurlijk ben je nerveus,dat hoort erbij.
Neem je dadelijk wel wat rust?
Zodat je morgen niet al te moe naar een gesprek moet gaan.
donderdag 9 juli 2009 om 03:28
Dank je wel.
Ik ken je geschiedenis niet maar ik hoop dat deze tijd er voor jou ook nog komt.
Ik las dat je een man hebt en kindjes. Wat boffen de kindjes met zo'n moeder. Ik lees je adviezen wel eens en ik vind je een wijze vrouw met het hart op de juiste plaats.
En misschien voel je je niet nuttig maar ik weet zeker dat je meerdere forummers van goed advies hebt voorzien.
Ik hoop dat ik groen licht krijg morgen. Ik vind het doodeng allemaal. Maar ik weet dat ik het kan.
Mijn vriendinnen, ouders en vriend steunen me allemaal. Ze weten hoe graag ik dit wil en hoe zwaar dit gaat worden.
Mijn vriend, mijn grote liefde noem ik hem begrijpt waarom ik bepaalde dingen niet kan. Hij vindt het niet erg om thuis met mij op de bank een filmpje te kijken in plaats van in de kroeg te hangen. Ik prijs me gelukkig met de mensen om me heen.
Ik ken je geschiedenis niet maar ik hoop dat deze tijd er voor jou ook nog komt.
Ik las dat je een man hebt en kindjes. Wat boffen de kindjes met zo'n moeder. Ik lees je adviezen wel eens en ik vind je een wijze vrouw met het hart op de juiste plaats.
En misschien voel je je niet nuttig maar ik weet zeker dat je meerdere forummers van goed advies hebt voorzien.
Ik hoop dat ik groen licht krijg morgen. Ik vind het doodeng allemaal. Maar ik weet dat ik het kan.
Mijn vriendinnen, ouders en vriend steunen me allemaal. Ze weten hoe graag ik dit wil en hoe zwaar dit gaat worden.
Mijn vriend, mijn grote liefde noem ik hem begrijpt waarom ik bepaalde dingen niet kan. Hij vindt het niet erg om thuis met mij op de bank een filmpje te kijken in plaats van in de kroeg te hangen. Ik prijs me gelukkig met de mensen om me heen.
donderdag 9 juli 2009 om 03:32
quote:iry schreef op 09 juli 2009 @ 03:25:
Kijk Mikk,
En dat heb je helemaal aan jezelf te danken.
Je hebt iets laten zien van jezelf waardoor werd besloten een gesprek met je aan te gaan.
Besef je dat?
Hoe positief dat is?
Tuurlijk ben je nerveus,dat hoort erbij.
Neem je dadelijk wel wat rust?
Zodat je morgen niet al te moe naar een gesprek moet gaan.
Ik heb gelukkig pas om 3 uur een gesprek morgen.
Ik weet het. Maar ik weet ook dat ik moet lullen als brugman om aangenomen te worden. Het is namelijk nog niet voorgekomen. Ze willen kijken of ze iets met mijn ziekte en/of motivatie kunnen.
Dus mijn ziekte gebruiken om aangenomen te kunnen worden op een opleiding.
Ach ik heb zoveel ongemakken gehad dan mag dat ook wel een keertje vind ik
Kijk Mikk,
En dat heb je helemaal aan jezelf te danken.
Je hebt iets laten zien van jezelf waardoor werd besloten een gesprek met je aan te gaan.
Besef je dat?
Hoe positief dat is?
Tuurlijk ben je nerveus,dat hoort erbij.
Neem je dadelijk wel wat rust?
Zodat je morgen niet al te moe naar een gesprek moet gaan.
Ik heb gelukkig pas om 3 uur een gesprek morgen.
Ik weet het. Maar ik weet ook dat ik moet lullen als brugman om aangenomen te worden. Het is namelijk nog niet voorgekomen. Ze willen kijken of ze iets met mijn ziekte en/of motivatie kunnen.
Dus mijn ziekte gebruiken om aangenomen te kunnen worden op een opleiding.
Ach ik heb zoveel ongemakken gehad dan mag dat ook wel een keertje vind ik
donderdag 9 juli 2009 om 03:40
Dat klopt ook Leut....
Ik vul maar wat in wat ik om mij heen zie,gekleurd door mijn eigen gedeukte eigen waarde.
Een tijdje terug had ik de deuren definitief gesloten.
En dat gaf rust,ik dacht dat ik er vrede mee had nu.
De schaamte was ik ook kwijt in gezelschap.
Daarom sloeg het ook in als een bom.
En besef nu,dat ik het een gemis vind voor mijzelf,terwijl ik eerst dacht dat ik mij wilde meten aan anderen.
Mijn vriend is zo'n succesvolle zakenman in glimmende bolide
Heeft een grote ontwikkelingsdrang.
En heeft de wereld aan zijn voeten liggen.
(waar ik eerlijk gezegd weleens jaloers op kan zijn).
En hij zegt mij honderd keer dat hij dit ook niet zou kunnen zonder mij naast zich.
Prijst mij de hemel in.
Maar ik wil zo graag zelf ergens staan.
Ik weet ook best dat een hoop uit een laag eigenwaarde voortkomt.
Dat ik zo hard overschreeuw.
Ik sta al zolang stil...of beter gezegd,ik sta mij al zolang staande te houden,en ruimte om vooruit te gaan is er (nog) niet.
Die ruimte neem ik ook niet,want ik maak alles belangrijker dan ik.
Wat feitelijk ook zo is,kan mijn gezin niet in de kast duwen.
Ik vul maar wat in wat ik om mij heen zie,gekleurd door mijn eigen gedeukte eigen waarde.
Een tijdje terug had ik de deuren definitief gesloten.
En dat gaf rust,ik dacht dat ik er vrede mee had nu.
De schaamte was ik ook kwijt in gezelschap.
Daarom sloeg het ook in als een bom.
En besef nu,dat ik het een gemis vind voor mijzelf,terwijl ik eerst dacht dat ik mij wilde meten aan anderen.
Mijn vriend is zo'n succesvolle zakenman in glimmende bolide
Heeft een grote ontwikkelingsdrang.
En heeft de wereld aan zijn voeten liggen.
(waar ik eerlijk gezegd weleens jaloers op kan zijn).
En hij zegt mij honderd keer dat hij dit ook niet zou kunnen zonder mij naast zich.
Prijst mij de hemel in.
Maar ik wil zo graag zelf ergens staan.
Ik weet ook best dat een hoop uit een laag eigenwaarde voortkomt.
Dat ik zo hard overschreeuw.
Ik sta al zolang stil...of beter gezegd,ik sta mij al zolang staande te houden,en ruimte om vooruit te gaan is er (nog) niet.
Die ruimte neem ik ook niet,want ik maak alles belangrijker dan ik.
Wat feitelijk ook zo is,kan mijn gezin niet in de kast duwen.
donderdag 9 juli 2009 om 03:50
Het is weer het bekende gevoel.
Ik sta maar wat langs de zijlijn te bungelen en wil ook zo graag meelopen.
En dat gevoel sluimert altijd en komt eens in de zoveel tijd weer rauw op mijn dak.
Eerst help ik anderen het pad op,en als dat loopt heb ik mijn kruit al verschoten,kan nog net zwaaien langs de zijlijn.....zucht.
En ik doe het zelf.
En daar licht het feitelijke probleem ook echt niet.
Nou ja,het ligt allemaal zo ingewikkeld in elkaar.
Komt er simpelweg op neer,dar ik mijn wereldje klein moet houden om overeind te blijven.
En in dat kleine wereldje is genoeg moois.
Maarja....het is klein,dat benauwd mij .
Ik sta maar wat langs de zijlijn te bungelen en wil ook zo graag meelopen.
En dat gevoel sluimert altijd en komt eens in de zoveel tijd weer rauw op mijn dak.
Eerst help ik anderen het pad op,en als dat loopt heb ik mijn kruit al verschoten,kan nog net zwaaien langs de zijlijn.....zucht.
En ik doe het zelf.
En daar licht het feitelijke probleem ook echt niet.
Nou ja,het ligt allemaal zo ingewikkeld in elkaar.
Komt er simpelweg op neer,dar ik mijn wereldje klein moet houden om overeind te blijven.
En in dat kleine wereldje is genoeg moois.
Maarja....het is klein,dat benauwd mij .
donderdag 9 juli 2009 om 03:56
quote:iry schreef op 09 juli 2009 @ 03:54:
Een uur te laat,maar ga nu Bgb's advies opvolgen.
Sigaret uit en ik kruip weg in de veiligheid en warmte van vriend.
Om even de tranen zachtjes te laten gaan.
Ik ga ook. Bedankt voor je bemoedigende woorden.
En vergeet niet je mag er zijn. Luister naar je kinderen en je man!
Een uur te laat,maar ga nu Bgb's advies opvolgen.
Sigaret uit en ik kruip weg in de veiligheid en warmte van vriend.
Om even de tranen zachtjes te laten gaan.
Ik ga ook. Bedankt voor je bemoedigende woorden.
En vergeet niet je mag er zijn. Luister naar je kinderen en je man!
