Psyche
alle pijlers
Depressief en er klaar mee
vrijdag 23 september 2016 om 15:11
Het zoveelste topic over dit onderwerp waarschijnlijk, daarvoor sorry.
Ik ben al een hele tijd depressief. Heb ook een angststoornis gehad en daar met vlagen nog last van, ondanks veel therapie. Ik ben ook nu in therapie en slik AD. Maar ik kom maar niet vooruit en ik ben er gewoon zo klaar mee. Mijn leven voelt ontzettend nutteloos. Dagen gaan tergend langzaam, ondanks dat ik wel voldoende bezigheden heb. Ik heb geen doel. Niets waar ik voldoening of plezier uit haal. Niets waar ik naar uitkijk. Ik vraag me soms af hoe lang je dit nou vol moet houden voor je mag zeggen: joh, het is genoeg.
Sorry, even een klaagbericht. Ik weet gewoon niet waar ik met mijn gevoelens heen moet en voel me ontzettend somber en alleen.
Ik ben al een hele tijd depressief. Heb ook een angststoornis gehad en daar met vlagen nog last van, ondanks veel therapie. Ik ben ook nu in therapie en slik AD. Maar ik kom maar niet vooruit en ik ben er gewoon zo klaar mee. Mijn leven voelt ontzettend nutteloos. Dagen gaan tergend langzaam, ondanks dat ik wel voldoende bezigheden heb. Ik heb geen doel. Niets waar ik voldoening of plezier uit haal. Niets waar ik naar uitkijk. Ik vraag me soms af hoe lang je dit nou vol moet houden voor je mag zeggen: joh, het is genoeg.
Sorry, even een klaagbericht. Ik weet gewoon niet waar ik met mijn gevoelens heen moet en voel me ontzettend somber en alleen.
zondag 11 december 2016 om 14:09
woensdag 4 januari 2017 om 17:15
Een update van mij. Ik hoop dat jullie allemaal fijne feestdagen hebben gehad! Gelukkig nieuwjaar allemaal
Ik heb dit forum even gemeden, omdat de reactie van kopjekoffie (vast goed bedoeld, maar ik kon er niets mee) mij zo ontzettend raakte. Ik snap nog steeds niet waar die vandaan kwam.
Mijn kerst was wel oke. Ik heb met familie gegeten op 1e kerstdag. Normaal zie ik mijn schoonfamilie ook, maar die zaten dus in het buitenland. Mijn vriend is me vorige week op komen zoeken, hij is hier geweest tussen Kerst en Oud en Nieuw. Dat was ontzettend fijn! Dat lichtpuntje had ik echt even nodig. We hadden elkaar zo gemist.Mijn ouders hebben als verrassing vliegtickets voor me gekocht, dus in februari zie ik hem weer
Ik was oudjaarsavond bij vrienden, maar kon er niet echt van genieten helaas. Iedereen was ontzettend uitgelaten en dronken en ik voelde me er gewoon even helemaal niet bij passen. Ik ben ook voor 12u weer naar huis gegaan, anders zou ik niet meer thuiskomen en ik moest om 7u 's ochtends weer werken. Verder gaat het gewoon slecht. Hoe langer het duurt, hoe meer ik de hoop kwijt raak dat het ooit beter wordt. Écht beter wordt. Ik vecht zo hard, maar niets gaat vanzelf. Ik merk in de therapie ook steeds meer dat het ook gewoon mijn karakter is dat me ontzettend in de weg zit, maar hoe verander je dat? Dat gaat niet.
En ik zit in de stress vanwege het feit dat ik mijn baan kwijt ga raken, ik moet het UVW daar nog voor bellen, want het is me niet duidelijk of ik nu wel of geen WW kan krijgen. En dan maar solliciteren..
Ik heb dit forum even gemeden, omdat de reactie van kopjekoffie (vast goed bedoeld, maar ik kon er niets mee) mij zo ontzettend raakte. Ik snap nog steeds niet waar die vandaan kwam.
Mijn kerst was wel oke. Ik heb met familie gegeten op 1e kerstdag. Normaal zie ik mijn schoonfamilie ook, maar die zaten dus in het buitenland. Mijn vriend is me vorige week op komen zoeken, hij is hier geweest tussen Kerst en Oud en Nieuw. Dat was ontzettend fijn! Dat lichtpuntje had ik echt even nodig. We hadden elkaar zo gemist.Mijn ouders hebben als verrassing vliegtickets voor me gekocht, dus in februari zie ik hem weer
Ik was oudjaarsavond bij vrienden, maar kon er niet echt van genieten helaas. Iedereen was ontzettend uitgelaten en dronken en ik voelde me er gewoon even helemaal niet bij passen. Ik ben ook voor 12u weer naar huis gegaan, anders zou ik niet meer thuiskomen en ik moest om 7u 's ochtends weer werken. Verder gaat het gewoon slecht. Hoe langer het duurt, hoe meer ik de hoop kwijt raak dat het ooit beter wordt. Écht beter wordt. Ik vecht zo hard, maar niets gaat vanzelf. Ik merk in de therapie ook steeds meer dat het ook gewoon mijn karakter is dat me ontzettend in de weg zit, maar hoe verander je dat? Dat gaat niet.
En ik zit in de stress vanwege het feit dat ik mijn baan kwijt ga raken, ik moet het UVW daar nog voor bellen, want het is me niet duidelijk of ik nu wel of geen WW kan krijgen. En dan maar solliciteren..
woensdag 4 januari 2017 om 18:36
Hey, jij ook de beste wensen! Goed om je weer even hier te zien. Ik had een rustige kerst en een relaxte oud en nieuw, maar toch 1x extra gesprek gehad bij de GGz (ik heb in een dissociatie iets raars/gevaarlijks gedaan en Kater schrok zich kapot...). En een keer met de crisisdienst gebeld. Dus ook niet helemaal prachtig. Kater is de hele week geweest. Dat was fijn, maar ook weleens lastig in mijn minihuisje...
Hoe gaat het op je werk? Lukt het je om dat vol te houden..?
Hoe gaat het op je werk? Lukt het je om dat vol te houden..?
woensdag 4 januari 2017 om 22:17
Rosanne en Poesiepoes, jullie ook de beste wensen!
Rosanne, wat fijn dat je vriend er was en dat je hem volgende maand weer gaat zien. De feestdagen zijn voorbij, dus nu gaat het solliciteren vast beter (voor de feestdagen ligt dat toch een beetje stil bij veel bedrijven, volgens mij). Hopelijk vind je dus snel iets. Heel veel sterkte daarmee. Ik weet trouwens niet of je je 'pech' kunt hebben met je karakter. Ik weet wel dat een depressie het kan doen lijken alsof al je mindere kanten heel zwaar en groot zijn en je maar weinig goede kanten lijkt te hebben. Maar da's dus vertekend door je depressie. Ik hoop dat je snel iets vindt dat het allemaal wat lichter voor je maakt.
Poesiepoes, dat klinkt naar. Gelukkig was Kater in de buurt. Je huisje is misschien klein, maar het lijkt me fijn om in je eigen huisje te zijn als je het zwaar hebt.
Rosanne, wat fijn dat je vriend er was en dat je hem volgende maand weer gaat zien. De feestdagen zijn voorbij, dus nu gaat het solliciteren vast beter (voor de feestdagen ligt dat toch een beetje stil bij veel bedrijven, volgens mij). Hopelijk vind je dus snel iets. Heel veel sterkte daarmee. Ik weet trouwens niet of je je 'pech' kunt hebben met je karakter. Ik weet wel dat een depressie het kan doen lijken alsof al je mindere kanten heel zwaar en groot zijn en je maar weinig goede kanten lijkt te hebben. Maar da's dus vertekend door je depressie. Ik hoop dat je snel iets vindt dat het allemaal wat lichter voor je maakt.
Poesiepoes, dat klinkt naar. Gelukkig was Kater in de buurt. Je huisje is misschien klein, maar het lijkt me fijn om in je eigen huisje te zijn als je het zwaar hebt.
donderdag 19 januari 2017 om 17:21
Ik zit op dit moment ziek thuis. Ik voel me een mislukkeling en ik zit er even helemaal doorheen.
Over 2 weken heb ik geen baan meer en krijg ik ww, daarvan kan ik echter niet rondkomen, omdat ik er maar 5 maanden heb gewerkt. En bij mijn andere baantje verdien ik niet zoveel. Ik heb altijd gewerkt en geknokt, maar de depressie wint nu van me. En ik weet niet hoe ik het gevecht opnieuw aan moet gaan.
Over 2 weken heb ik geen baan meer en krijg ik ww, daarvan kan ik echter niet rondkomen, omdat ik er maar 5 maanden heb gewerkt. En bij mijn andere baantje verdien ik niet zoveel. Ik heb altijd gewerkt en geknokt, maar de depressie wint nu van me. En ik weet niet hoe ik het gevecht opnieuw aan moet gaan.
zaterdag 21 januari 2017 om 20:35
Ha Rosanne, wat ontzettend k*t dat je je weer zo naar voelt. Je HEBT (nu, tijdelijk) een depressie en je BENT GEEN mislukkeling. Niet omdat je je baan kwijt bent, niet omdat je depressief bent, en ook niet omdat je er door heen zit. Op zoek naar meer werk, depressief, koud en winter, je vriend ver weg; dat is voor iedereen rot.
Kun je bij je andere baan tijdelijk meer uren krijgen? Dat je nog ander werk hebt, is trouwens heel goed! Zo hou je structuur en iets omhanden en krijg je geen gat op je cv. Ik hoop dat je snel meer uren werk vindt, maar je gaat volgende maand toch ook naar je vriend? Dan is het misschien juist fijner om pas in maart ergens anders te gaan werken. Dan hoef je niet gelijk vrij te nemen
Heb je bij je psycholoog aan de bel getrokken en gevraagd om intensievere/vaker hulp? Het klinkt heel lullig, maar dat gaat ook gemakkelijker als je minder uur hoeft te werken. Hoef je daar ook geen vrij voor te nemen.
Sta je qua medicatie trouwens goed ingesteld? En ben je wel eens getest op schildklierproblemen en vitaminetekorten? Beide kunnen ook voor psychische klachten zorgen, volgens mij, en zijn relatief gemakkelijk te behandelen.
Ik hoop dat je wel opnieuw gaat of nog steeds blijft knokken. Ik denk namelijk dat je hier weer uit kunt komen, ook al lijkt en voelt het op dit moment absoluut niet zo.
Kun je bij je andere baan tijdelijk meer uren krijgen? Dat je nog ander werk hebt, is trouwens heel goed! Zo hou je structuur en iets omhanden en krijg je geen gat op je cv. Ik hoop dat je snel meer uren werk vindt, maar je gaat volgende maand toch ook naar je vriend? Dan is het misschien juist fijner om pas in maart ergens anders te gaan werken. Dan hoef je niet gelijk vrij te nemen
Heb je bij je psycholoog aan de bel getrokken en gevraagd om intensievere/vaker hulp? Het klinkt heel lullig, maar dat gaat ook gemakkelijker als je minder uur hoeft te werken. Hoef je daar ook geen vrij voor te nemen.
Sta je qua medicatie trouwens goed ingesteld? En ben je wel eens getest op schildklierproblemen en vitaminetekorten? Beide kunnen ook voor psychische klachten zorgen, volgens mij, en zijn relatief gemakkelijk te behandelen.
Ik hoop dat je wel opnieuw gaat of nog steeds blijft knokken. Ik denk namelijk dat je hier weer uit kunt komen, ook al lijkt en voelt het op dit moment absoluut niet zo.
zondag 22 januari 2017 om 08:52
Ai Rosanne, wat naar voor je... Ik kan me helemaal voorstellen dat je er doorheen zit. Kom je de dagen een beetje door? En zoals Tobbert zegt, heb je dit bij je behandelaar gemeld?
Klinkt raar, maar misschien moet je er ook maar heel even aan toegeven, dat het k*t is. Blijven wegdrukken en maar doorgaan is ook niet goed voor je. Ik kan het weten want ik ben daar heel goed in.
Even rustig aan...
De precieze regels weet ik niet, maar volgens mij kom je vanuit de ziektewet bij je werkgever in de ziektewet van UWV terecht, wanneer je ziek uit dienst gaat. En anders kijken ze naar je arbeidsverleden, eerdere (bij)banen tellen ook mee. Je andere werk nu telt ook, maar ik meende dat alsnog een stuk achteruitgang in inkomen wel bekeken wordt.
Met mij gaat het ook niet bepaald top. Sinds dinsdag zijn mijn behandelaren keihard aan het zoeken geweest naar een opnameplek, maar alles zat vol. Vrijdag hield ik het niet meer, heb dat eerlijk verteld. De psychiater kwam erbij en er werd een andere gebeld voor een inschatting. Ik mocht niet meer weg; begin van de avond ben ik met een IBS opgenomen op de High care. Gisteravond legde een verpleegkundige uit dat we het best die IBS kunnen proberen zsm eraf te laten halen, omdat ik vrijwillig ook wel zou blijven en het dan allemaal wat makkelijker wordt. Scheelt een hoop stress ook. Maar dat kan pas morgen besproken worden, want nu is het weekend...
Klinkt raar, maar misschien moet je er ook maar heel even aan toegeven, dat het k*t is. Blijven wegdrukken en maar doorgaan is ook niet goed voor je. Ik kan het weten want ik ben daar heel goed in.
Even rustig aan...
De precieze regels weet ik niet, maar volgens mij kom je vanuit de ziektewet bij je werkgever in de ziektewet van UWV terecht, wanneer je ziek uit dienst gaat. En anders kijken ze naar je arbeidsverleden, eerdere (bij)banen tellen ook mee. Je andere werk nu telt ook, maar ik meende dat alsnog een stuk achteruitgang in inkomen wel bekeken wordt.
Met mij gaat het ook niet bepaald top. Sinds dinsdag zijn mijn behandelaren keihard aan het zoeken geweest naar een opnameplek, maar alles zat vol. Vrijdag hield ik het niet meer, heb dat eerlijk verteld. De psychiater kwam erbij en er werd een andere gebeld voor een inschatting. Ik mocht niet meer weg; begin van de avond ben ik met een IBS opgenomen op de High care. Gisteravond legde een verpleegkundige uit dat we het best die IBS kunnen proberen zsm eraf te laten halen, omdat ik vrijwillig ook wel zou blijven en het dan allemaal wat makkelijker wordt. Scheelt een hoop stress ook. Maar dat kan pas morgen besproken worden, want nu is het weekend...
zaterdag 11 februari 2017 om 17:54
Poesiepoes: wat naar zeg. Ik weet niet wat een IBS is (ja ik ken de betekenis, maar wat het verder inhoudt weet ik niet), maar heel naar. Zit je daar nu nog steeds of ben je inmiddels thuis? Hoe gaat het met je? En krijg je steun van Kater?
Met mij gaat het niet zo. Ik vind het zo zwaar om de dagen door te komen. Ik slaap vooral veel. Maar ik weet gewoon niet hoelang ik dit nog volhoud. Ik vind het het gewoon zo niet waard. Nu ik ziek thuis zit, hoop ik dat ik wel 'recht' heb op intensievere therapie. Eerder kreeg ik die niet, omdat ik daar nog te goed voor was (zelfs na een poging). Mijn psycholoog is daar nu mee bezig, maar er zijn lange wachttijden helaas. En ik weet niet hoe ik hierdoor moet komen. Ik voel me eenzamer dan ooit. Ik wil eigenlijk helemaal niet dood, maar ik wil gewoon niet meer dit leven. Ik wil gewoon niet meer mij zijn met deze kutziekte.
Met mij gaat het niet zo. Ik vind het zo zwaar om de dagen door te komen. Ik slaap vooral veel. Maar ik weet gewoon niet hoelang ik dit nog volhoud. Ik vind het het gewoon zo niet waard. Nu ik ziek thuis zit, hoop ik dat ik wel 'recht' heb op intensievere therapie. Eerder kreeg ik die niet, omdat ik daar nog te goed voor was (zelfs na een poging). Mijn psycholoog is daar nu mee bezig, maar er zijn lange wachttijden helaas. En ik weet niet hoe ik hierdoor moet komen. Ik voel me eenzamer dan ooit. Ik wil eigenlijk helemaal niet dood, maar ik wil gewoon niet meer dit leven. Ik wil gewoon niet meer mij zijn met deze kutziekte.
