Psyche
alle pijlers
Depressietopic - deel 2
zondag 31 mei 2020 om 19:28
Veel mensen op het forum (en daarbuiten) kampen met (de gevolgen van) depressie.
Een depressie is iets anders dan een dip of een paar dagen niet lekker in je vel. Depressie is een ziekte die je hele leven kan beheersen. Hoe ga jij ermee om? Hoe kom je je dagen door?
Dit topic is voor iedereen die een depressie heeft of heeft gehad, en voor iedereen die iemand kent met een depressie en daarover wil praten.
Voel je welkom!
Dit is deel 2. We komen hier vandaan: viewtopic.php?f=16&t=437997&p=29631642&start=#p29631642
Een depressie is iets anders dan een dip of een paar dagen niet lekker in je vel. Depressie is een ziekte die je hele leven kan beheersen. Hoe ga jij ermee om? Hoe kom je je dagen door?
Dit topic is voor iedereen die een depressie heeft of heeft gehad, en voor iedereen die iemand kent met een depressie en daarover wil praten.
Voel je welkom!
Dit is deel 2. We komen hier vandaan: viewtopic.php?f=16&t=437997&p=29631642&start=#p29631642
dinsdag 25 augustus 2020 om 12:47
isa isa dat laatste stukje zou van mij af kunnen komen . weet ook maar totaal niet wat er aan de hand is ..heb een super leuk leven alles loopt op rolletje
maar zelf blijf ik ik in angst depri en bang en boos gevoel hangen
t maakt me idd ook heel verward . want hoe pak ik ook weer me leven op
en gaat t allemaal weer als vanouds was vanmorgen zo kwaad dat ik gewoon gesmeten heb met spullen .. gewoon omdat ik niet meer weet hoe ik terug moet komen of accepteren hoe ik me voel
probeer veel afleiding te zoeken .maar is allemaal maar tijdelijk
daarna huil ik gewoon weer dat ik t gewoon niet meer weet hoe dit achter me te laten
had een top leven was nooit sago altijd vol met ideeen en inspiratie
en nu hang alleen maar in dit hoofd en heb voor niemand meer aandacht
geeft me veel angst .me eigen zo kwijt te zijn en zo bang nooit meer terug te komen zo als ik was ... slik een ad maar het doet niks geen klein beetje
s6 donut met slikken
maar zelf blijf ik ik in angst depri en bang en boos gevoel hangen
t maakt me idd ook heel verward . want hoe pak ik ook weer me leven op
en gaat t allemaal weer als vanouds was vanmorgen zo kwaad dat ik gewoon gesmeten heb met spullen .. gewoon omdat ik niet meer weet hoe ik terug moet komen of accepteren hoe ik me voel
probeer veel afleiding te zoeken .maar is allemaal maar tijdelijk
daarna huil ik gewoon weer dat ik t gewoon niet meer weet hoe dit achter me te laten
had een top leven was nooit sago altijd vol met ideeen en inspiratie
en nu hang alleen maar in dit hoofd en heb voor niemand meer aandacht
geeft me veel angst .me eigen zo kwijt te zijn en zo bang nooit meer terug te komen zo als ik was ... slik een ad maar het doet niks geen klein beetje
s6 donut met slikken
dinsdag 25 augustus 2020 om 15:44
Is er al wel eens gedacht dat je gewoon een "stofje" mist? Dus dat je AD echt nodig hebt? Bij mij hadden depressies ook niet altijd een oorzaak, ik heb/had wel triggers maar ik kon me ook rot voelen zonder aanwijsbare reden. Dat alles in mijn leven goed ging en dat ik me toch ontzettend rot voelde. Maar ik heb nu een goede dosis medicijnen waarop ik het erg goed doe dus, heeft wel 14 jaar geduurd. Slik je toevallig de pil? Anders zou ik daar mee stoppen. Dat kon veel invloed hebben volgens mijn psychiater.isa_isa_ schreef: ↑25-08-2020 11:21Dit had ik werkelijk woord voor woord kunnen schrijven. Die vreselijke frustratie inderdaad over hoe dingen zijn gelopen in mijn leven de afgelopen ca tien jaar, terwijl ik daarvoor gemiddeld gewoon tevreden was en de dingen kon doen waar ik blij van word. Ik heb ook last van enorme schaamte en de eenzaamheid vind ik helemaal killing. De angst dat dit zo gaat blijven is enorm groot, keer op keer op keer als ik met heel veel pijn en moeite mezelf uit dat klote depressie moeras heb getrokken, zak ik op een gegeven moment toch weer terug en moet ik weer van vooraf aan beginnen met basics als gezond eten, blijven bewegen en goed slapen. Soms schrik ik in de ochtend gewoon wakker en kan niet geloven dat het leven de afgelopen ca tien jaar zo door mijn vingers is geglipt...
En wat er nou aan de hand is ik weet het nog steeds niet. Ik heb geen vervelende jeugd gehad, ben nooit gepest, heb geen trauma's oid, ben volgens mij gemiddeld genomen best een leuk mens, heb een paar mooie talenten, kortom, genoeg om een tevreden, beetje fijn leven te leiden. Wat ook niet helpt is dat alle therapeuten die ik heb gehad het ook allemaal niet weten, wat me nog wanhopiger maakt. Ik voel me de hele tijd enorm verward, omdat ik (en anderen) dus niet weet/begrijp wat er nou aan de hand is én bovenal hoe het op te lossen.
Oh en over wanneer ik AD slik, ik doe het 's ochtends bij het opstaan en tussen de middag. Bij avondeten slik ik nog wel stemmingsstabilisator en voor het slapen gaan nog een AP.
dinsdag 25 augustus 2020 om 18:39
dinsdag 25 augustus 2020 om 18:48
@DonutMetChocolade
Ja, sporten doet wel heel erg goed. Ook al ken ik niemand, ik probeer altijd op iemand te reageren of iets te vragen. En bij sommige lessen werk je in tweetallen, dus dat is sowieso fijn.
Voor de anderen:
Ik lees veel over AD en andere medicijnen. Ik kan hier niet over meepraten, omdat dit bij gelukkig nog niet aan de orde is geweest. Als je niet aan de AD etc. wilt zou ik nog Valdispert kunnen aanraden. Dit helpt voor mij in onrustige periodes..
Het gaat iets beter met me.. Als ik aan het werk ben gaat het sowieso goed, ondanks dat ik nog erg moet wennen aan mijn nieuwe collega's en andere rol. Het gaat fout in de avonden wanneer ik weer alleen ben. Vanavond heb ik mijn boks lesje afgezegd, omdat ik teveel spierpijn heb in mijn armen, maar man wat duurt een avond dan lang zeg... Ik denk dat ik maar op tijd naar bed ga
.
Ja, sporten doet wel heel erg goed. Ook al ken ik niemand, ik probeer altijd op iemand te reageren of iets te vragen. En bij sommige lessen werk je in tweetallen, dus dat is sowieso fijn.
Voor de anderen:
Ik lees veel over AD en andere medicijnen. Ik kan hier niet over meepraten, omdat dit bij gelukkig nog niet aan de orde is geweest. Als je niet aan de AD etc. wilt zou ik nog Valdispert kunnen aanraden. Dit helpt voor mij in onrustige periodes..
Het gaat iets beter met me.. Als ik aan het werk ben gaat het sowieso goed, ondanks dat ik nog erg moet wennen aan mijn nieuwe collega's en andere rol. Het gaat fout in de avonden wanneer ik weer alleen ben. Vanavond heb ik mijn boks lesje afgezegd, omdat ik teveel spierpijn heb in mijn armen, maar man wat duurt een avond dan lang zeg... Ik denk dat ik maar op tijd naar bed ga
.
dinsdag 25 augustus 2020 om 18:49
Ik vind mijn huis echt top, maar ik heb het behoorlijk moeilijk. Ik ben overprikkelt, moe en mis al mijn vaste patronen.
Ook doet mijn vader erg lastig maar dat is een heel verhaal, maar dat speelt ook.
Ik ben eigenlijk de hele dag aan het huilen. En ik voel dat het risico (op terugval) wel even groter is.
Met mijn psychiater heb ik even beslofen slaapmedicatie te gebruiken deze week. Ik moest heel erg huilen toen ik haar aan de telefoon had.
Morgen heb ik helaas een drukke dag en dat komt dus omdat mijn vader vindt dat hij hier de hele dag mag klussen ik heb gezegd dat ik dit niet wil. Maar hij komt toch en heeft de sleutel (gisteren ging hij niet weg terwijl ik hier meerdere keren duidelijk op aandrong). Laat ik het zo zeggen, mijn vader snapt niet dat er andere regels gelden nu ik er woon (hij heeft hier veel geklust).
Vreemde situatie.
Nu ga ik morgen naar een vriendin. Maar ik zit er echt doorheen.
Wel rustige avond vanavond.
Ook doet mijn vader erg lastig maar dat is een heel verhaal, maar dat speelt ook.
Ik ben eigenlijk de hele dag aan het huilen. En ik voel dat het risico (op terugval) wel even groter is.
Met mijn psychiater heb ik even beslofen slaapmedicatie te gebruiken deze week. Ik moest heel erg huilen toen ik haar aan de telefoon had.
Morgen heb ik helaas een drukke dag en dat komt dus omdat mijn vader vindt dat hij hier de hele dag mag klussen ik heb gezegd dat ik dit niet wil. Maar hij komt toch en heeft de sleutel (gisteren ging hij niet weg terwijl ik hier meerdere keren duidelijk op aandrong). Laat ik het zo zeggen, mijn vader snapt niet dat er andere regels gelden nu ik er woon (hij heeft hier veel geklust).
Vreemde situatie.
Nu ga ik morgen naar een vriendin. Maar ik zit er echt doorheen.
Wel rustige avond vanavond.
dinsdag 25 augustus 2020 om 19:00
Hoi allemaal,
Ik ga dadelijk jullie verhalen lezen, maar wil graag eerst even mijn verhaal kwijt. Ik hoop dat ik hier herkenning vind. En hoop, en wie weet vertrouwen dat het allemaal ooit goed komt. Nouja, goed is misschien teveel gevraagd, ik zou gewoon wat rust willen hebben.
Al langere tijd (nu midden 40) psychische klachten. Startend met eetstoornis tijdens begin 20-er jaren. Daarna startten de depressieve klachten, angst en suicidale gedachten. Aan de AD gegaan, heeft wel mijn moods gestabiliseerd. Diverse therapieën gevolgd. Tijden van relatieve rust en tevredenheid wisselen zich sindsdien al af met periodes van wanhoop en een eenzaam gevoel. Een verslaving ontwikkeld, nu 8.5 jaar clean.
En nóg blijft het leven vooral een kwestie van volhouden en doorzetten. En soms ben ik dat gevoel van die strijd die ik steeds weer gevoelsmatig verlies, zo zat.
Het kan toch niet de bedoeling zijn dat het leven een kwestie van tanden op elkaar en uitzitten is.
Volgende week een afspraak bij de huisarts. Ik heb hulp nodig, maar ik weet niet eens wat mijn hulpvraag is.
Dan ga ik nu jullie verhalen lezen, misschien dat jullie ervaringen de mijne wat helderder maken.
Dank voor het lezen.
Liefs
Ik ga dadelijk jullie verhalen lezen, maar wil graag eerst even mijn verhaal kwijt. Ik hoop dat ik hier herkenning vind. En hoop, en wie weet vertrouwen dat het allemaal ooit goed komt. Nouja, goed is misschien teveel gevraagd, ik zou gewoon wat rust willen hebben.
Al langere tijd (nu midden 40) psychische klachten. Startend met eetstoornis tijdens begin 20-er jaren. Daarna startten de depressieve klachten, angst en suicidale gedachten. Aan de AD gegaan, heeft wel mijn moods gestabiliseerd. Diverse therapieën gevolgd. Tijden van relatieve rust en tevredenheid wisselen zich sindsdien al af met periodes van wanhoop en een eenzaam gevoel. Een verslaving ontwikkeld, nu 8.5 jaar clean.
En nóg blijft het leven vooral een kwestie van volhouden en doorzetten. En soms ben ik dat gevoel van die strijd die ik steeds weer gevoelsmatig verlies, zo zat.
Het kan toch niet de bedoeling zijn dat het leven een kwestie van tanden op elkaar en uitzitten is.
Volgende week een afspraak bij de huisarts. Ik heb hulp nodig, maar ik weet niet eens wat mijn hulpvraag is.
Dan ga ik nu jullie verhalen lezen, misschien dat jullie ervaringen de mijne wat helderder maken.
Dank voor het lezen.
Liefs
dinsdag 25 augustus 2020 om 19:03
Leuk dat je weer mee gaat schrijven, ik wil nu ook echt weer een poging doen! Goed dat je al kleine dingen benoemt waar je blij van wordt. Lang leve de kleine dingenyesss schreef: ↑24-08-2020 07:36Super herkenbaar dit...
Ik kom weer even aanhaken, heb een tijdje mee geschreven maar ben hier een tijd niet geweest omdat ik eigenlijk ook moeite heb met toegeven dat het niet zo lekker gaat. Omdat ik me zo niet wíl voelen.
Gisteren had ik echt weer zo'n dieptepunt.. voelde me zo rot en heb ook even alles (nouja bijna alles..) eruit gegooid bij mijn moeder.
Ik voel me zoooo gefrustreerd over hoe dingen zijn gelopen in mijn leven en merk dat ik bijna alles confronterend vind momenteel, omdát mijn wereld zo klein is.
Die collega die vrolijk verteld over de vakantieplannen en vraagt;"Heb jij nog vakantieplannen?" (geen budget en zou niet eens weten met wie)
Die oude vriendin op social media die allerlei leuke dingen onderneemt.
Terwijl ik, ja wat doe ik nou? Een beetje sporten, in huis rommelen en met mijn hobby bezig zijn.
Werk wel wat uurtjes,(vrijwilligswerk) maar dat durf ik soms niet eens tegen mensen te vertellen. Dus vaak zeg ik gewoon waar ik werk maar niet dat het vrijwilligerswerk is, ook geen zin om het uit te leggen en toch ook een stuk trots...
En heel soms gaat het een tijdje goed en denk ik"'ja ik doe het toch allemaal maar mooi" maar er hoeft maar dát te gebeuren en ik ben het gevoel weer kwijt.
En het erge is, ik was ook die ondernemende vrouw heb notabene een rondreis gemaakt,(wat ik nog altijd enorm mis, vooral dat gevoel wat ik toen had) ik ben sowieso vriendschappen kwijtgeraakt zodra gezinnetjes gesticht werden enz.
Dus ik merk dat dat ook enorm veel met me heeft gedaan. Toch een deuk voor mijn zelfvertrouwen, ik merk ook zeker dat ik zelf dingen afhoud, ook omdat het voor mij denk ik niet meer genoeg is en ik me door sommige mensen zwaar teleurgesteld voel.
Nu had ik in de loop der jaren gehoopt dat ik die klik terug zou vinden in het leven. Andere mensen zou ontmoeten, misschien wel een leuke partner.. maar ik krijg een bepaald gevoel maar niet terug..
Ik heb trouwens echt wel leuke contacten op de sportschool en heb dan weleens die momentjes dat ik me éven mezelf voel... als ik aan kom lopen en iemand roept mijn naam bijvoorbeeld. Van die onbenullige kleine dingen. Maar verder gewoon weinig sociaal leven...
Dus het is zeker ook een stuk eenzaamheid bij mij.. daardoor een hoop frustratie, boosheid, moeite met blij zijn voor anderen, ook omdat ik moe ben... moe van altijd maar lachen en leuk reageren maar continu het gevoel hebben aan de andere kant te staan, buiten dingen te staan en dat je jezelf veel meer gunt dan dit.
Nou dat was een heel verhaal zo op de vroege ochtend maar het zit me allemaal zo hoog en las hier veel herkenbare dingen.
Dus hopelijk mag ik ook weer mee schrijven
Hou dat vast! Dan komt er vanzelf weer een punt dat je meer durft te ondernemen.
dinsdag 25 augustus 2020 om 19:44
Ik vind mijn huis echt top, maar ik heb het behoorlijk moeilijk. Ik ben overprikkelt, moe en mis al mijn vaste patronen.
Ook doet mijn vader erg lastig maar dat is een heel verhaal, maar dat speelt ook.
Ik ben eigenlijk de hele dag aan het huilen. En ik voel dat het risico (op terugval) wel even groter is.
Met mijn psychiater heb ik even beslofen slaapmedicatie te gebruiken deze week. Ik moest heel erg huilen toen ik haar aan de telefoon had.
Morgen heb ik helaas een drukke dag en dat komt dus omdat mijn vader vindt dat hij hier de hele dag mag klussen ik heb gezegd dat ik dit niet wil. Maar hij komt toch en heeft de sleutel (gisteren ging hij niet weg terwijl ik hier meerdere keren duidelijk op aandrong). Laat ik het zo zeggen, mijn vader snapt niet dat er andere regels gelden nu ik er woon (hij heeft hier veel geklust).
Vreemde situatie.
Nu ga ik morgen naar een vriendin. Maar ik zit er echt doorheen.
Wel rustige avond vanavond.
Ook doet mijn vader erg lastig maar dat is een heel verhaal, maar dat speelt ook.
Ik ben eigenlijk de hele dag aan het huilen. En ik voel dat het risico (op terugval) wel even groter is.
Met mijn psychiater heb ik even beslofen slaapmedicatie te gebruiken deze week. Ik moest heel erg huilen toen ik haar aan de telefoon had.
Morgen heb ik helaas een drukke dag en dat komt dus omdat mijn vader vindt dat hij hier de hele dag mag klussen ik heb gezegd dat ik dit niet wil. Maar hij komt toch en heeft de sleutel (gisteren ging hij niet weg terwijl ik hier meerdere keren duidelijk op aandrong). Laat ik het zo zeggen, mijn vader snapt niet dat er andere regels gelden nu ik er woon (hij heeft hier veel geklust).
Vreemde situatie.
Nu ga ik morgen naar een vriendin. Maar ik zit er echt doorheen.
Wel rustige avond vanavond.
dinsdag 25 augustus 2020 om 20:02
@chocoballetjes..
Een nieuwe situatie doet veel met je he.. Ik herken dat helaas. Net begonnen met een nieuwe baan (wel op een basisschool), maar veel nieuwe indrukken en dat moet je lijf verwerken. Zo ook bij een nieuwe woning. Huilen is goed (al voelt dat niet altijd zo..)
Fijn dat je naar een vriendin kunt... Dat is echt een hele grote luxe, koester dat!
Een nieuwe situatie doet veel met je he.. Ik herken dat helaas. Net begonnen met een nieuwe baan (wel op een basisschool), maar veel nieuwe indrukken en dat moet je lijf verwerken. Zo ook bij een nieuwe woning. Huilen is goed (al voelt dat niet altijd zo..)
Fijn dat je naar een vriendin kunt... Dat is echt een hele grote luxe, koester dat!
dinsdag 25 augustus 2020 om 20:15
Chocoladeballetjes even een dikke virtuele knuffel. Nog gefeliciteerd met je huisje.
Hier gaat het redelijk ik heb nog vakantie en kon me echt goed ontspannen maar nu het einde nadert merk ik dat de spanning weer flink oploopt. Voor al doordat ik moet gaan werken (Ik ben er gewoon niet voor gemaakt
)en de kinderen weer naar school.
Hier gaat het redelijk ik heb nog vakantie en kon me echt goed ontspannen maar nu het einde nadert merk ik dat de spanning weer flink oploopt. Voor al doordat ik moet gaan werken (Ik ben er gewoon niet voor gemaakt
)en de kinderen weer naar school.
dinsdag 25 augustus 2020 om 20:49
Rot dat je vader je grenzen niet accepteert. Lijkt me een goede keuze om even slaapmedicatie gebruiken deze week. Want je was zo goed op weg! Ik hoop dat je toch een beetje rust kan pakken en weer stabiliseren. Maar een verhuizing is natuurlijk ook gewoon heel ingrijpend.
dinsdag 25 augustus 2020 om 20:53
Heel naar dat je je ook zo voelt. Duurt het al lang bij jou?goldster schreef: ↑25-08-2020 12:47isa isa dat laatste stukje zou van mij af kunnen komen . weet ook maar totaal niet wat er aan de hand is ..heb een super leuk leven alles loopt op rolletje
maar zelf blijf ik ik in angst depri en bang en boos gevoel hangen
t maakt me idd ook heel verward . want hoe pak ik ook weer me leven op
en gaat t allemaal weer als vanouds was vanmorgen zo kwaad dat ik gewoon gesmeten heb met spullen .. gewoon omdat ik niet meer weet hoe ik terug moet komen of accepteren hoe ik me voel
probeer veel afleiding te zoeken .maar is allemaal maar tijdelijk
daarna huil ik gewoon weer dat ik t gewoon niet meer weet hoe dit achter me te laten
had een top leven was nooit sago altijd vol met ideeen en inspiratie
en nu hang alleen maar in dit hoofd en heb voor niemand meer aandacht
geeft me veel angst .me eigen zo kwijt te zijn en zo bang nooit meer terug te komen zo als ik was ... slik een ad maar het doet niks geen klein beetje
s6 donut met slikken
Die onzekerheid over niet weten wat er nou aan de hand is en wat je er aan zou kunnen doen, is heel erg benauwend en beangstigend he? Ook dat jezelf kwijt zijn, niet meer herkennen, herken ik helaas ook.
Bij mij loopt overigens niet alles op rolletjes, integendeel, maar inmiddels weet ik niet meer wat nou het kip of het ei is.
dinsdag 25 augustus 2020 om 21:08
Ik heb naast alle verschillende therapieen (een stuk of tien) één keer AD gehad, citalopram en ook dat deed helemaal niets (behalve enorme toename in gewicht, terwijl ik daarvoor nooit schommelingen in gewicht heb gehad), dus misschien moet ik andere AD proberen. Op een gegeven moment is wel de diagnose lichte vorm van autisme gesteld. Ik weet niet zo goed wat ik daar van moet denken, ik herken me daar niet heel erg in (behalve de prikkelgevoeligheid) en mijn omgeving ook niet. Ik heb daar wel psycho-educatie voor gehad en ook een autisme-coach, maar ook dat helpt dus allemaal niet zo, iig niet om van die chronische depressie af te komen, terwijl ik dat tot ca tien jaar geleden gewoon nooit heb gehad (wel één keer eerder een depressie en de gewone ups en downs, maar niet zo'n jarenlange flatliner zoals nu). De pil slik ik overigens al jaren niet meer.Shiverrr schreef: ↑25-08-2020 15:44Is er al wel eens gedacht dat je gewoon een "stofje" mist? Dus dat je AD echt nodig hebt? Bij mij hadden depressies ook niet altijd een oorzaak, ik heb/had wel triggers maar ik kon me ook rot voelen zonder aanwijsbare reden. Dat alles in mijn leven goed ging en dat ik me toch ontzettend rot voelde. Maar ik heb nu een goede dosis medicijnen waarop ik het erg goed doe dus, heeft wel 14 jaar geduurd. Slik je toevallig de pil? Anders zou ik daar mee stoppen. Dat kon veel invloed hebben volgens mijn psychiater.
Oh en over wanneer ik AD slik, ik doe het 's ochtends bij het opstaan en tussen de middag. Bij avondeten slik ik nog wel stemmingsstabilisator en voor het slapen gaan nog een AP.
dinsdag 25 augustus 2020 om 21:16
Ook erg herkenbaar dit. Vorig jaar had ik voor het eerst in járen een korte opleving van ca twee maanden waarin ik werkelijk even geen depressieve gedachten had en ik me gewoon weer even mezelf voelde. Wat een enorme verademing was dat, maar helaas is dat niet blijven hangen en lijk ik nu wel weer terug bij af en zelfs verder terug bij af....donnaatje78 schreef: ↑25-08-2020 19:00
En nóg blijft het leven vooral een kwestie van volhouden en doorzetten. En soms ben ik dat gevoel van die strijd die ik steeds weer gevoelsmatig verlies, zo zat.
Het kan toch niet de bedoeling zijn dat het leven een kwestie van tanden op elkaar en uitzitten is.
dinsdag 25 augustus 2020 om 21:20
Het kan ook een biologische depressie zijn. Dan mis je echt een stofje en heb je AD nodig. Je hebt zoveel verschillende AD, dus het is heel logisch dat de 1e niet gelijk aanslaat. Dat wil niet zeggen dat er geen 1 is die niet werkt. Alleen het is idd niet heel leuk om elke keer te moeten wisselen en bijwerkingen te ervaren. Wat weegt dan zwaarder, een chronische depressie of de kans op dat je je weer beter gaat voelen en tijdeljik even zwaar hebt. Maargoed zo denk ik erover en ik ben wel voor medicijnen. Want bij mij doen therapieen ook niks.isa_isa_ schreef: ↑25-08-2020 21:08Ik heb naast alle verschillende therapieen (een stuk of tien) één keer AD gehad, citalopram en ook dat deed helemaal niets (behalve enorme toename in gewicht, terwijl ik daarvoor nooit schommelingen in gewicht heb gehad), dus misschien moet ik andere AD proberen. Op een gegeven moment is wel de diagnose lichte vorm van autisme gesteld. Ik weet niet zo goed wat ik daar van moet denken, ik herken me daar niet heel erg in (behalve de prikkelgevoeligheid) en mijn omgeving ook niet. Ik heb daar wel psycho-educatie voor gehad en ook een autisme-coach, maar ook dat helpt dus allemaal niet zo, iig niet om van die chronische depressie af te komen, terwijl ik dat tot ca tien jaar geleden gewoon nooit heb gehad (wel één keer eerder een depressie en de gewone ups en downs, maar niet zo'n jarenlange flatliner zoals nu). De pil slik ik overigens al jaren niet meer.
dinsdag 25 augustus 2020 om 22:14
o chocoladeballetje t is ook niet niks t verhuizen dat brent een hele hoop spanning me zich mee .. ook al heb je het er naar je zin t is wennen .hopelijk kan je ff een paar daagjes goed slapen dat kan je weer ff wat meer rust geven
shiverrr ik ben ook niet zo van de therapie heb t toch liever op pillen
denk iets te nuchter voor therapie ,,,al probeer ik t natuurlijk wel
maar merk vaak dat wat ze zeggen ik zelf ook wel weet . maar de uitvoer er van ontbreekt vaak maar ja ga nu ook eerders aan me derder AD in korte tijd
en hoop er toch 1 te vinden die wat aan gaat slaan al was t maar antihuil pilletje
of antidenk pilletjes
donut je eerste ad geslikt? op naar betere tijden
isa isa sinds januari hang ik er in ..denk t meeste angst ... en andere keer de depressie ik weet t gewoon zelf niet .van angst wordt je ook somber
dus wat ik nou presies heb ik weet t niet ... ieder geval iets wat niet fijn voelt
en t liefst zo snel mogelijk van af wil
ja de ochtenden ik bleef er vanmorgen weer in hangen huilend bang stond ik weer op onrust vluchtgevoel .en niet weten waar ik t zoeken moet .. had vandaag ook zo,n dag wil iets doen maar ook weer niks vervelen .ook nog uurtje geslapen dus
maar ook dan zo rot wakker worden al met al deze dag is echt een grote onvoldoende en een positief puntje vandaag heb ik helaas ff niet
shiverrr ik ben ook niet zo van de therapie heb t toch liever op pillen
denk iets te nuchter voor therapie ,,,al probeer ik t natuurlijk wel
maar merk vaak dat wat ze zeggen ik zelf ook wel weet . maar de uitvoer er van ontbreekt vaak maar ja ga nu ook eerders aan me derder AD in korte tijd
en hoop er toch 1 te vinden die wat aan gaat slaan al was t maar antihuil pilletje
of antidenk pilletjes
donut je eerste ad geslikt? op naar betere tijden
isa isa sinds januari hang ik er in ..denk t meeste angst ... en andere keer de depressie ik weet t gewoon zelf niet .van angst wordt je ook somber
dus wat ik nou presies heb ik weet t niet ... ieder geval iets wat niet fijn voelt
en t liefst zo snel mogelijk van af wil
ja de ochtenden ik bleef er vanmorgen weer in hangen huilend bang stond ik weer op onrust vluchtgevoel .en niet weten waar ik t zoeken moet .. had vandaag ook zo,n dag wil iets doen maar ook weer niks vervelen .ook nog uurtje geslapen dus
maar ook dan zo rot wakker worden al met al deze dag is echt een grote onvoldoende en een positief puntje vandaag heb ik helaas ff niet
dinsdag 25 augustus 2020 om 22:36
Oké, dit viel even tegen. Adviesgesprek gehad en er zijn aanwijzingen voor een persoonlijkheidsstoornis, kan nog 2-3 maanden duren voor daar verder onderzoek naar wordt gedaan..
In de tussentijd heb ik wel gewoon een contactpersoon, maar het is hier vorige week al 3 keer misgegaan en op zulke momenten zie ik het ook niet gebeuren dat ik contact opneem.
Qua diagnose, een sociale fobie en een paniekstoornis. Verder ging het over depressieve episoden en de vraag of die een gevolg of oorzaak zijn en ik weet gewoon even niet meer wat het allemaal inhoudt...
Waar ik bij de intake gewoon helemaal helder was, was ik nu zo van de kaart, alles was ene oor in, andere oor uit. Ik had black-outs, wist geen antwoorden te geven... Dit heb ik nog nooit gehad, als ik mezelf moet 'presenteren' dan weet ik mezelf meestal wel bij elkaar te rapen, maar gisteren lukte het me niet.
Moest dit even kwijt, even voor mezelf samenvatten. Ik wil gewoon dat het beter wordt, het duurt me te lang.
In de tussentijd heb ik wel gewoon een contactpersoon, maar het is hier vorige week al 3 keer misgegaan en op zulke momenten zie ik het ook niet gebeuren dat ik contact opneem.
Qua diagnose, een sociale fobie en een paniekstoornis. Verder ging het over depressieve episoden en de vraag of die een gevolg of oorzaak zijn en ik weet gewoon even niet meer wat het allemaal inhoudt...
Waar ik bij de intake gewoon helemaal helder was, was ik nu zo van de kaart, alles was ene oor in, andere oor uit. Ik had black-outs, wist geen antwoorden te geven... Dit heb ik nog nooit gehad, als ik mezelf moet 'presenteren' dan weet ik mezelf meestal wel bij elkaar te rapen, maar gisteren lukte het me niet.
Moest dit even kwijt, even voor mezelf samenvatten. Ik wil gewoon dat het beter wordt, het duurt me te lang.
woensdag 26 augustus 2020 om 00:30
Even kort voor ik naar bed ga. Morgen lees ik even alles door van jullie!
Ik heb vandaag mijn eerste AD genomen en ik heb eigenlijk echt een fijne dag gehad. Dat zal lijkt me wel niet echt daardoor zijn gekomen maar goed ik had me voorbereid op het ergste en had eigenlijk 1 van de beste dagen in weken. Ik merkte behalve dat ik inderdaad wat slaperig was in de middag, vooral dat ik ineens echt honger had. Dat was een welkom effect want mijn eetlust is de afgelopen weken ver te zoeken. Geen idee of die dingen door de AD kwamen hoor, misschien is dat wel te snel gezegd na 1 dag maar goed het viel me op. Ik ben nu eigenlijk niet meer moe dus ik hoop wel dat ik zo gewoon kan slapen.
Ik heb vandaag mijn eerste AD genomen en ik heb eigenlijk echt een fijne dag gehad. Dat zal lijkt me wel niet echt daardoor zijn gekomen maar goed ik had me voorbereid op het ergste en had eigenlijk 1 van de beste dagen in weken. Ik merkte behalve dat ik inderdaad wat slaperig was in de middag, vooral dat ik ineens echt honger had. Dat was een welkom effect want mijn eetlust is de afgelopen weken ver te zoeken. Geen idee of die dingen door de AD kwamen hoor, misschien is dat wel te snel gezegd na 1 dag maar goed het viel me op. Ik ben nu eigenlijk niet meer moe dus ik hoop wel dat ik zo gewoon kan slapen.
woensdag 26 augustus 2020 om 05:06
@IBI, vervelend dat je maandag zo’n slechte avond had. Weet je waar het door kwam? Dat van je katten herken ik wel. Ik heb ook een huisdier en af en toe (vaak als ik me slecht voel) trekt die meer naar mijn vriend toe. Daar kan ik echt verdrietig om worden dan. Hopelijk heb je gisteren weer een fijne dag gehad.
@Chocoladeballetjes, rot dat je vader geen begrip heeft en je grenzen niet accepteert. Ik hoop dat je een beetje afleiding kan vinden bij je vriendin vandaag.
@Pompoensoepje, was je geschrokken van de diagnose? Probeer lief te zijn voor jezelf komende tijd, ook als dat betekent dat je hulp moet vragen.
@Donutmetchocolade, super fijn dat je zo’n goede dag had! Hopelijk zet dat zich door. Heb je nog redelijk kunnen slapen?
@Shiver, hoe gaat het nu met jou?
@Chocoladeballetjes, rot dat je vader geen begrip heeft en je grenzen niet accepteert. Ik hoop dat je een beetje afleiding kan vinden bij je vriendin vandaag.
@Pompoensoepje, was je geschrokken van de diagnose? Probeer lief te zijn voor jezelf komende tijd, ook als dat betekent dat je hulp moet vragen.
@Donutmetchocolade, super fijn dat je zo’n goede dag had! Hopelijk zet dat zich door. Heb je nog redelijk kunnen slapen?
@Shiver, hoe gaat het nu met jou?
woensdag 26 augustus 2020 om 05:14
Ik lig alweer 1,5 uur wakker. Ik maak me een beetje zorgen over vandaag. Ik heb iets te veel gepland denk ik. Eerst heb ik therapie, dan moet om half 5 mijn auto naar de APK en tegelijkertijd ga ik tussendoor ergens nog met een vriendin afspreken, ik weet alleen nog niet hoe laat. Oja en in mijn auto is echt een bom ontploft dus die moet ook nog opgeruimd worden 
. Daarnaast wil ik eigenlijk nog naar de bieb. Ik heb wel weer therapie van mijn vaste behandelaar en kan dat ook wel gebruiken. Ik mag soms wel wat meer nee zeggen maar vind dat echt heel lastig en dan kom ik mezelf tegen. Zou willen dat ik het nu los kon laten en nog even kon gaan slapen, want waarschijnlijk loopt het straks allemaal wel los.
. Daarnaast wil ik eigenlijk nog naar de bieb. Ik heb wel weer therapie van mijn vaste behandelaar en kan dat ook wel gebruiken. Ik mag soms wel wat meer nee zeggen maar vind dat echt heel lastig en dan kom ik mezelf tegen. Zou willen dat ik het nu los kon laten en nog even kon gaan slapen, want waarschijnlijk loopt het straks allemaal wel los.
woensdag 26 augustus 2020 om 06:56
@Hope: Ik snap wel dat het als veel klinkt, want het zijn best wat handelingen. Andere kant, als je er naar kijkt het zijn ook dingen die niet allemaal even veel tijd kosten zoals je auto naar APK brengen en de bieb kan je morgen toch ook doen als je vandaag al te veel gepland hebt staan? Afspreken met je vriendin moet je denk ik meer als iets leuks dan verplichting zien. Misschien als je er anders tegen aan kan kijken dat het wat overzichtelijker wordt en dat je het minder erg vindt?
@Goldstar: Maar wat heb je gisteren dan gedaan? Heb je letterlijk niks gedaan of misschien toch een activiteit of iets in het huishouden? Want zulke dingen zou je ook als positief puntje kunnen ervaren. "Ondanks dat ik een rot dag heb gehad, heb ik wel (vul maar in) gedaan". Ik vond het zelf ook altijd lastig om het zo te bekijken. Maar zo is het wel eigenlijk.
@Goldstar: Maar wat heb je gisteren dan gedaan? Heb je letterlijk niks gedaan of misschien toch een activiteit of iets in het huishouden? Want zulke dingen zou je ook als positief puntje kunnen ervaren. "Ondanks dat ik een rot dag heb gehad, heb ik wel (vul maar in) gedaan". Ik vond het zelf ook altijd lastig om het zo te bekijken. Maar zo is het wel eigenlijk.
woensdag 26 augustus 2020 om 06:59
Met mij gaat het eigenlijk heel goed. Gisteren gesprek bij psycholoog gehad en het gaat eigenlijk zo goed dat ik over aantal weken nog een keer ga en dat dat gelijk de laatste keer is. Ze kan eigenlijk weinig meer voor me doen, want dingen waar ik tegen aan loop, die los ik eigenlijk in principe zelf op. Ik vind het wel eng om te stoppen want nu had ik het idee ik heb een back up, maar ze zei dat ik altijd mocht mailen/bellen als het niet goed ging. Maar ze heeft wel gelijk, ik kan het ook zonder haar en ben nu voor het eerst in 14 jaar een half jaar echt stabiel met een periode waarin ik gewoon gezond ben.
woensdag 26 augustus 2020 om 07:57
@shiverr. Wat goed en wat ontzettend spannend. Wel fijn dat je nog kan bellen/mailen als het slecht gaat. Mijn psychiater en ik willen hier ook naar toewerken op den duur. Ook wel weer heel feestelijk als je daar bent (zolang je er zelf ook achter kan staan!
@hope. Te veel plannen kan lastig zijn. Kan je die vriendin niet gewoon verzetten? Een vriendin wil toch zelf ook niet degenen zijn die je stress geeft. Een week ofzo later haar zien. Geen probleem toch?
@donut. Fijn dat de eerste AD pil goed ging!
@pompoen. Ja ik vind dat soort gesprekken ook altijd heel moeilijk. En ook dat er dat gerefereerd word aan een diagnose en dat het dan wel lang gaat duren voor je duidelijkheid krijgt.
Maar vergeet niet, het is een wetenschap in de kinderschoenen. Ze weten zo weinig dat je nooit zekerheid krijgt. En dat is deprimerend maar daardoor kan je misschien ook beseffen dat je het allemaal niet te serieus moet nemen.
Een juiste richting is wel van belang natuurlijk. Maar hoe het nu precies zit is minder belangrijk dan je denkt. Je blijft echt serieus dezelfde persoon.
En het geeft niet dat je niet sterk over kwam. Want je zit namelijk bij de GGZ en daar hoeft dat dus echt niet.
Wel heel goed dat ze rustig naar alles kijken. Daar kan je heel veel profijt van hebben.
Sterkte!
@goldster. Te nuchter voor therapie? Ik je teksten hier lees ik niet zó'n nuchter iemand. Nuchter associeert ik namelijk ook met relativeren.
Het klinkt mij daarom vreemd in de oren dat je niets van therapie kan leren. Je gedachten uitdagen lijkt me wel iets waar je wat aan hebt.
En alles wel weten? Soms weet je dingen wel maar moet je ze óefenen om ze erin te krijgen.
Het zou ook kunnen dat je de goede hulpverlener niet hebt gehad.
@hope. Te veel plannen kan lastig zijn. Kan je die vriendin niet gewoon verzetten? Een vriendin wil toch zelf ook niet degenen zijn die je stress geeft. Een week ofzo later haar zien. Geen probleem toch?
@donut. Fijn dat de eerste AD pil goed ging!
@pompoen. Ja ik vind dat soort gesprekken ook altijd heel moeilijk. En ook dat er dat gerefereerd word aan een diagnose en dat het dan wel lang gaat duren voor je duidelijkheid krijgt.
Maar vergeet niet, het is een wetenschap in de kinderschoenen. Ze weten zo weinig dat je nooit zekerheid krijgt. En dat is deprimerend maar daardoor kan je misschien ook beseffen dat je het allemaal niet te serieus moet nemen.
Een juiste richting is wel van belang natuurlijk. Maar hoe het nu precies zit is minder belangrijk dan je denkt. Je blijft echt serieus dezelfde persoon.
En het geeft niet dat je niet sterk over kwam. Want je zit namelijk bij de GGZ en daar hoeft dat dus echt niet.
Wel heel goed dat ze rustig naar alles kijken. Daar kan je heel veel profijt van hebben.
Sterkte!
@goldster. Te nuchter voor therapie? Ik je teksten hier lees ik niet zó'n nuchter iemand. Nuchter associeert ik namelijk ook met relativeren.
Het klinkt mij daarom vreemd in de oren dat je niets van therapie kan leren. Je gedachten uitdagen lijkt me wel iets waar je wat aan hebt.
En alles wel weten? Soms weet je dingen wel maar moet je ze óefenen om ze erin te krijgen.
Het zou ook kunnen dat je de goede hulpverlener niet hebt gehad.
woensdag 26 augustus 2020 om 08:03
@allemaal. Bedankt voor alle reacties. Het is inderdaad heftig dat mijn vader niet luistert naar mijn grenzen. Hij respecteert niet dat dit mijn eigen huis is.
Heel fijn uiteraard dat ik naar een vriendin kan. Maar nu ik zo oververmoeid en overprikkelt ben bleef ik veel liever thuis zeker gezien ik morgen een rustige dag heb. Maar ik ben me er verder wel heel vaak bewust van hoe fijn het is vriendinnen te hebben!
Het wennen gaat wel steeds beter. En ook heb ik weer heel goed geslapen, dat is ook zo belangrijk!
Heel fijn uiteraard dat ik naar een vriendin kan. Maar nu ik zo oververmoeid en overprikkelt ben bleef ik veel liever thuis zeker gezien ik morgen een rustige dag heb. Maar ik ben me er verder wel heel vaak bewust van hoe fijn het is vriendinnen te hebben!
Het wennen gaat wel steeds beter. En ook heb ik weer heel goed geslapen, dat is ook zo belangrijk!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
