Psyche
alle pijlers
Depressietopic - deel 2
zondag 31 mei 2020 om 19:28
Veel mensen op het forum (en daarbuiten) kampen met (de gevolgen van) depressie.
Een depressie is iets anders dan een dip of een paar dagen niet lekker in je vel. Depressie is een ziekte die je hele leven kan beheersen. Hoe ga jij ermee om? Hoe kom je je dagen door?
Dit topic is voor iedereen die een depressie heeft of heeft gehad, en voor iedereen die iemand kent met een depressie en daarover wil praten.
Voel je welkom!
Dit is deel 2. We komen hier vandaan: viewtopic.php?f=16&t=437997&p=29631642&start=#p29631642
Een depressie is iets anders dan een dip of een paar dagen niet lekker in je vel. Depressie is een ziekte die je hele leven kan beheersen. Hoe ga jij ermee om? Hoe kom je je dagen door?
Dit topic is voor iedereen die een depressie heeft of heeft gehad, en voor iedereen die iemand kent met een depressie en daarover wil praten.
Voel je welkom!
Dit is deel 2. We komen hier vandaan: viewtopic.php?f=16&t=437997&p=29631642&start=#p29631642
woensdag 2 september 2020 om 13:50
@Vlinder: Ja ik leg de lat ook altijd extreem hoog. Dat is met school en stages ook altijd al zo geweest. Nu op mijn werk merk ik het niet eigenlijk, omdat het werk makkelijk is. Maar nu ervaar ik weer de nadelige gevolgen van hoge eisen stellen. Ik ben net terug van fysio en mijn hoofdpijn klachten zijn weer begonnen nadat ik ben gestart met mijn studie volgens mij. Nadat ik uit mijn depressie kwam (daarvoor altijd hoofdpijn) was mijn hoofdpijn weg. Al zit het ook wel erg vast allemaal, dus nu wordt het weer een poosje naar de fysio gaan.
En ik vind het idd leuk om bezig te zijn met mijn toekomst. Maar het voelt ook echt alsof ik er weer 1 heb die er rooskleuriger uit kan zien. Alleen dan zal ik het mezelf toch wel echt wat makkelijker moeten gaan maken. Anders loop ik misschien daarop vast. Ik heb sowieso nog 1 gesprek met mijn psycholoog dus ik ga het daar wel even bespreken over studie en eisen/houding.
En ik vind het idd leuk om bezig te zijn met mijn toekomst. Maar het voelt ook echt alsof ik er weer 1 heb die er rooskleuriger uit kan zien. Alleen dan zal ik het mezelf toch wel echt wat makkelijker moeten gaan maken. Anders loop ik misschien daarop vast. Ik heb sowieso nog 1 gesprek met mijn psycholoog dus ik ga het daar wel even bespreken over studie en eisen/houding.
woensdag 2 september 2020 om 14:35
Shiverrr, luister je begint het nu al lijfelijk te voelen wat die hoge eisen met je doet. Je zou jezelf de vraag moeten stellen wat er gebeurt met jou als jij je eisen bijstelt en de vraag wat gebeurt er met jou als je niet je eisen bijstelt? Schrijf het op maak er iets moois van wat je terug kunt lezen. En fijn dat je nog een gesprek hebt met je psycholoog hopelijk heeft ze goede handvaten voor je wat bij jou past.
Wish me luck ik ga naar de supermarkt.
Wish me luck ik ga naar de supermarkt.
vlin02der wijzigde dit bericht op 02-09-2020 16:10
Reden: Toevoeging
Reden: Toevoeging
14.46% gewijzigd
woensdag 2 september 2020 om 16:52
@vlinder. Heel fijn dat de operatie goed is gegaan. Nu spannend voor de uitslag. Logisch dat je het er zwaar mee hebt en goed dat je even goed hebt geslapen. Sterkte verder.
Ik snap ook niet dat mijn baas niet ingreep. Of tenminste mijn baas heeft moeite met grenzen aangeven. Daar hebben hij en het die dag na het voorval ook uitgebreid over gehad.
@mund. Wat naar dat je de wereld zo ervaart. De wereld kan inderdaad hard zijn, dus ik snap het wel.
Ik denk dat sommige mensen ook makkelijk misbruik maken van mensen die problemen hebben met grenzen aangeven.
De wereld valt soms niet mee. Hopelijk kun je nog wel zíen dat er wel nog veel lieve mensen zijn en dat er ook veel liefde in de wereld is.
Ik snap ook niet dat mijn baas niet ingreep. Of tenminste mijn baas heeft moeite met grenzen aangeven. Daar hebben hij en het die dag na het voorval ook uitgebreid over gehad.
@mund. Wat naar dat je de wereld zo ervaart. De wereld kan inderdaad hard zijn, dus ik snap het wel.
Ik denk dat sommige mensen ook makkelijk misbruik maken van mensen die problemen hebben met grenzen aangeven.
De wereld valt soms niet mee. Hopelijk kun je nog wel zíen dat er wel nog veel lieve mensen zijn en dat er ook veel liefde in de wereld is.
woensdag 2 september 2020 om 16:57
@shiverr. Ik herken dat enorm van dat hoge streef niveau. Daarmee heb ik het mezelf af en toe flink moeilijk gemaalt. En soms ook dappere goede stappen gezet.
Wel een eigenschap om op te letten. Zeker in de fase waar je nu zit. Het is als een woekerplant. Mooi eigenschap, maar moet af en toe worden gesnoeid anders gaat hij woekeren. En verstikt je hele tuin.
Maar hele mooie plant an sich!
@vlinder, geluk in de supermarkt!
Wel een eigenschap om op te letten. Zeker in de fase waar je nu zit. Het is als een woekerplant. Mooi eigenschap, maar moet af en toe worden gesnoeid anders gaat hij woekeren. En verstikt je hele tuin.
Maar hele mooie plant an sich!
@vlinder, geluk in de supermarkt!
woensdag 2 september 2020 om 17:00
Pfff hier gaat het een stuk beter. Gewoon met opstaan.
Ik voelde me echt extreem beroerd zeg gisteren.
Ben nog wel wiebelig. Zo heb ik vanavond een vriendin afgezegd en dan word ik gespannen omdat ik niet weet of ik daar goed aan heb gedaan.
Maar vandaag was hier al een vriend en ik ben ecjt uitgeput van flippen van gisteren.
Snap nog niet helemaal dat ik er ineens zo doorheen zat.
Ik voelde me echt extreem beroerd zeg gisteren.
Ben nog wel wiebelig. Zo heb ik vanavond een vriendin afgezegd en dan word ik gespannen omdat ik niet weet of ik daar goed aan heb gedaan.
Maar vandaag was hier al een vriend en ik ben ecjt uitgeput van flippen van gisteren.
Snap nog niet helemaal dat ik er ineens zo doorheen zat.
woensdag 2 september 2020 om 18:47
Gelukkig kan ik inderdaad nog wel zien dat er veel lieve mensen zijn en dat er ook veel liefde in de wereld is.chocoladeballetjes schreef: ↑02-09-2020 16:52@mund. Wat naar dat je de wereld zo ervaart. De wereld kan inderdaad hard zijn, dus ik snap het wel.
Ik denk dat sommige mensen ook makkelijk misbruik maken van mensen die problemen hebben met grenzen aangeven.
De wereld valt soms niet mee. Hopelijk kun je nog wel zíen dat er wel nog veel lieve mensen zijn en dat er ook veel liefde in de wereld is.
Soms moet je het kaf van het koren scheiden, ook aangezien er best veel mensen zijn die niet prettig in de omgang zijn.
Voor mij is dat wel lastig.
Ik kan erg naïef en kwetsbaar zijn in de sociale omgang.
Daardoor loop ik nog weleens tegen nare situaties aan, zoals conflicten, vervelende opmerkingen enz.
Vind het vrij lastig om hier adequaat op te kunnen reageren.
En ik heb inderdaad ook het gevoel dat bepaalde mensen misbruik van mijn persoontje maken en dan vooral van het feit dat ik onvoldoende weerbaar ben.
Natuurlijk moet ik bij mijzelf blijven, het is echter wel zo dat je met zoveel verschillende mensen te maken hebt.
Dat kan enerzijds erg interessant en afwisselend zijn, maar anderzijds kan dit ook energie vreten.
woensdag 2 september 2020 om 18:49
Geef je wel gelijk hierin.Vlin02der schreef: ↑02-09-2020 13:34
Mund, mensen kunnen zo gemeen en egoïstisch zijn ik vind dat ook moeilijk. Waren we allemaal wat liever en oprechter naar elkaar maar zo simpel is het helaas niet.
Daarom vind ik het zo fijn om hier te schrijven en te lezen, iedereen is zo begaand met elkaar. Het is geen vervanging voor the real world maar het geeft soms net dat extra boost.
Mensen kunnen inderdaad ook erg gemeen zijn en ook misbruik van andermans zwaktes en tekortkomingen maken.
woensdag 2 september 2020 om 20:13
@mund: Is het geen idee om op sociale vaardigheidstraining of assertiviteitscursus te gaan als je er zo'n moeite mee hebt? Misschien hebben hun wel handvaten voor je om het iets makkelijker te maken? En je zal altijd gemene mensen blijven tegenkomen, in elke situatie.
@Choco: Wat fijn dat je je nu opeens weer wat beter voelt! Maar ik denk dat je er wel goed aan hebt gedaan om de afspraak af te zeggen hoor. Want nu voel je je al ietes beter, maar nog wel moe. Dus ik denk zeker dat het je goed heeft gedaan. Ik zou komende dagen/tijd nog even rustig aan doen tot dat je weer wat stabieler bent. Ga je er over praten met je baas over het voorval? Want eigenlijk hoort die toch in te grijpen en jij niet? Vooral niet als zij/hij van je situatie weet, vind ik het eigenlijk niet kunnen.
@Vlinder: Is het gelukt in de supermarkt?
@Choco: Wat fijn dat je je nu opeens weer wat beter voelt! Maar ik denk dat je er wel goed aan hebt gedaan om de afspraak af te zeggen hoor. Want nu voel je je al ietes beter, maar nog wel moe. Dus ik denk zeker dat het je goed heeft gedaan. Ik zou komende dagen/tijd nog even rustig aan doen tot dat je weer wat stabieler bent. Ga je er over praten met je baas over het voorval? Want eigenlijk hoort die toch in te grijpen en jij niet? Vooral niet als zij/hij van je situatie weet, vind ik het eigenlijk niet kunnen.
@Vlinder: Is het gelukt in de supermarkt?
woensdag 2 september 2020 om 20:20
@Vlinder & Choco: Ja het kan ook een verkeerde houding zijn en natuurlijk combinatie met stress. Al geeft de studie me ook juist energie omdat ik er zo enthousiast over ben. Nu zou ik het liefst weer verder gaan, maar nu ga ik bewust wat anders doen. Aangezien ik morgen weer heel de dag ga studeren.
Ik weet niet precies waar mijn grens is, ik weet alleen dat ik het mezelf wel moeilijk maak en dan ook kans heb dat ik juist geen goed tentamen kan maken omdat ik dichtklap. Omdat ik zo bang ben om te falen.
Maar ik maak een plan in mijn hoofd en daar wil ik eigelijk ook niet van afwijken. Want gister heb ik mezelf te hard gepusht. 's ochtends over mijn grenzen met personal trainer, want het was te zwaar. Maar ik had in mijn hoofd, smiddags nog studie. Dus ik moest en zou nog even studeren. Resultaat: heel veel hoofdpijn en 's avonds had ik 1e online les, dus toen was ik ook weer bezig.
En ja wat jij zegt choco, het kan goede eigenschap zijn. Want het heeft me wel gebracht waar ik nu ben. Maar het kan ook gaan overheersen en dan moet er idd wat veranderen. Ik geef mezelf eerst nog een kans om het gewoon even aan te kijken en mijn draai te vinden hierin. Want 1 sep was de officiële start datum. Ik ken mijn eigen grenzen hier ook nog niet in en vooral niet in combinatie met werk. Dus ik zal er eerst paar keer overheen moeten om ze te leren kennen. Maar het is niet zo dat ik terugval. Eerder dat ik dan gewoon even heel moe ben en hoofdpijn krijg.
Ik weet niet precies waar mijn grens is, ik weet alleen dat ik het mezelf wel moeilijk maak en dan ook kans heb dat ik juist geen goed tentamen kan maken omdat ik dichtklap. Omdat ik zo bang ben om te falen.
Maar ik maak een plan in mijn hoofd en daar wil ik eigelijk ook niet van afwijken. Want gister heb ik mezelf te hard gepusht. 's ochtends over mijn grenzen met personal trainer, want het was te zwaar. Maar ik had in mijn hoofd, smiddags nog studie. Dus ik moest en zou nog even studeren. Resultaat: heel veel hoofdpijn en 's avonds had ik 1e online les, dus toen was ik ook weer bezig.
En ja wat jij zegt choco, het kan goede eigenschap zijn. Want het heeft me wel gebracht waar ik nu ben. Maar het kan ook gaan overheersen en dan moet er idd wat veranderen. Ik geef mezelf eerst nog een kans om het gewoon even aan te kijken en mijn draai te vinden hierin. Want 1 sep was de officiële start datum. Ik ken mijn eigen grenzen hier ook nog niet in en vooral niet in combinatie met werk. Dus ik zal er eerst paar keer overheen moeten om ze te leren kennen. Maar het is niet zo dat ik terugval. Eerder dat ik dan gewoon even heel moe ben en hoofdpijn krijg.
woensdag 2 september 2020 om 23:19
Ik lees en schrijf morgen over jullie maar nu kort een berichtje van mij.
Vandaag een goed gesprek gehad met mijn sociaal psychiatrisch verpleegkundige. Eerlijk aangegeven dat ik steeds minder kan hebben, dat mijn basisgevoelens en gedachtes steeds somberder zijn en dat mijn negatieve en suïcidale gedachtes toenemen deels ook omdat ik het gevoel heb dat ik iedereen tot last ben en dat ze niet op mij zitten te wachten zoals het sociaal wijkteam.
Ze was een beetje geschrokken ook van hoe het sociaal wijkteam met mij om gaat. Volgende week is mijn andere begeleidster weer terug van vakantie en ze gaat overleggen of zij vanuit de FACT misschien eens contact moet opnemen.
Verder, omdat mijn dagbehandeling nog lang kan duren, gaat ze met een collega overleggen of het goed voor mij zal zijn om deel te nemen aan een training die binnenkort vanuit de FACT start.
Vorige week was iemand anders van het FACT hier en hij zei juist dat hij minder contact wilde. Met de geweldige reden dat ik ook 3 weken zonder contact was doorgekomen toen ze op vakantie waren. Uh ja en dat waren klote weken waarbij ik een aantal keren overwogen heb contact op te nemen met vervanging maar ik het door mijn klachten (ongewenst en onbelangrijk voelen) niet gedaan had.
Zojuist een boek afgeluisterd dat er flink ingehakt heeft. Zag het verdrietige einde echt niet aankomen (een jonge vrouw komt na ziekte te overlijden) en moest ineens zo verschrikkelijk huilen. Ook omdat het in boeken altijd goed lijkt te komen vooral door liefde en ik ben ergens zo blij dat in ieder geval deze schrijfster weet dat dat niet zo is. Mijn lieve, mooie, jonge Patrick is ook overleden ondanks dat ik hem al de liefde gaf die ik in mij had en ik zeker weet dat hij die liefde ook voor mij voelde.
En nou zit ik op de bank. Mijn man is al naar bed en ik ben in tranen. Straks proberen die te drogen en weer zo vrolijk en fris mogelijk naar boven. Mijn man maakt zich al genoeg zorgen om me. Dat zo, nu eerst uithuilen en slikken.
Het liefst sprong ik op de fiets en ging een lekker stuk fietsen maar ik vertrouw mezelf niet goed genoeg dus doe ik dat maar niet.
Vandaag een goed gesprek gehad met mijn sociaal psychiatrisch verpleegkundige. Eerlijk aangegeven dat ik steeds minder kan hebben, dat mijn basisgevoelens en gedachtes steeds somberder zijn en dat mijn negatieve en suïcidale gedachtes toenemen deels ook omdat ik het gevoel heb dat ik iedereen tot last ben en dat ze niet op mij zitten te wachten zoals het sociaal wijkteam.
Ze was een beetje geschrokken ook van hoe het sociaal wijkteam met mij om gaat. Volgende week is mijn andere begeleidster weer terug van vakantie en ze gaat overleggen of zij vanuit de FACT misschien eens contact moet opnemen.
Verder, omdat mijn dagbehandeling nog lang kan duren, gaat ze met een collega overleggen of het goed voor mij zal zijn om deel te nemen aan een training die binnenkort vanuit de FACT start.
Vorige week was iemand anders van het FACT hier en hij zei juist dat hij minder contact wilde. Met de geweldige reden dat ik ook 3 weken zonder contact was doorgekomen toen ze op vakantie waren. Uh ja en dat waren klote weken waarbij ik een aantal keren overwogen heb contact op te nemen met vervanging maar ik het door mijn klachten (ongewenst en onbelangrijk voelen) niet gedaan had.
Zojuist een boek afgeluisterd dat er flink ingehakt heeft. Zag het verdrietige einde echt niet aankomen (een jonge vrouw komt na ziekte te overlijden) en moest ineens zo verschrikkelijk huilen. Ook omdat het in boeken altijd goed lijkt te komen vooral door liefde en ik ben ergens zo blij dat in ieder geval deze schrijfster weet dat dat niet zo is. Mijn lieve, mooie, jonge Patrick is ook overleden ondanks dat ik hem al de liefde gaf die ik in mij had en ik zeker weet dat hij die liefde ook voor mij voelde.
En nou zit ik op de bank. Mijn man is al naar bed en ik ben in tranen. Straks proberen die te drogen en weer zo vrolijk en fris mogelijk naar boven. Mijn man maakt zich al genoeg zorgen om me. Dat zo, nu eerst uithuilen en slikken.
Het liefst sprong ik op de fiets en ging een lekker stuk fietsen maar ik vertrouw mezelf niet goed genoeg dus doe ik dat maar niet.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
donderdag 3 september 2020 om 00:34
Heb dit in het verleden al meerdere keren gedaan en helaas zonder al te veel succes.Shiverrr schreef: ↑02-09-2020 20:13@mund: Is het geen idee om op sociale vaardigheidstraining of assertiviteitscursus te gaan als je er zo'n moeite mee hebt? Misschien hebben hun wel handvaten voor je om het iets makkelijker te maken? En je zal altijd gemene mensen blijven tegenkomen, in elke situatie.
In de praktijk blijkt het allemaal toch veel ingewikkelder te zijn.
Ergens heb ik ook het gevoel dat ik wat te weinig 'op de proef' word gesteld.
Daarentegen heb ik wel weer die situatie met die vervelende collega gehad.
Dit soort situaties vind ik knap lastig.
Heb veel de neiging om in de 'aardige-modus' te blijven hangen en ik maar moeilijk kan overschakelen op een betere houding.
Hiermee bedoel ik dat ik adequater en assertiever zou kunnen reageren en duidelijk mijn grenzen zou kunnen aangeven.
donderdag 3 september 2020 om 06:28
@Ibi: He wat naar dat het helemaal niet goed met je gaat en dat je zulke gevoelens hebt. Ben er wel even stil van hoor dat het zo diep gaat allemaal. Ik zou ook zoveel willen zeggen, maar hoe vlinder zegt, dan doe ik je gevoelens echte te kort. Wel vind ik het slecht van je hulpverlening dat ze je gewoon zo laten doen eigenlijk, terwijl het helemaal niet goed met je gaat. Ik hoop dat ze alsnog tot een oplossing komen voor je! 
donderdag 3 september 2020 om 09:05
Houd er eigenlijk niet zo van om mn psychische gedoe online te zetten maar doe nu toch maar een berichtje.
Heb al jaren last van depressieve gevoelens. Veel behandelingen gehad, maar uiteindelijk vorig jaar diagnose ass, dysthyme stoornis en adhd.
En nu lig ik in bed te draaien en te doen. Ik ben niet lui. Ik wil niet eens slapen. Ik ben denk ik niet eens moe. Ik zie alleen maar op tegen de chaos zodra ik uit bed stap. Ik haat mezelf dat ik hier lig, maar ik weet gewoon dat zodra ik opsta ik me aan alles irriteer. Vervolgens weer die chaos omdat ik er wat aan wil doen en vervolgens weer uitgeput rond twee uur vanmiddag.
Ik weet dat ik eruit moet, maar ik kan alleen maar huilen of leegte voelen.
Heb al jaren last van depressieve gevoelens. Veel behandelingen gehad, maar uiteindelijk vorig jaar diagnose ass, dysthyme stoornis en adhd.
En nu lig ik in bed te draaien en te doen. Ik ben niet lui. Ik wil niet eens slapen. Ik ben denk ik niet eens moe. Ik zie alleen maar op tegen de chaos zodra ik uit bed stap. Ik haat mezelf dat ik hier lig, maar ik weet gewoon dat zodra ik opsta ik me aan alles irriteer. Vervolgens weer die chaos omdat ik er wat aan wil doen en vervolgens weer uitgeput rond twee uur vanmiddag.
Ik weet dat ik eruit moet, maar ik kan alleen maar huilen of leegte voelen.
donderdag 3 september 2020 om 09:31
Ben aan het overwegen om morgen toch een gesprek aan te gaan met die vervelende collega, samen met mijn begeleiders.
Ben het getreiter zat en als ik in een andere kantoorruimte ga zitten, krijg ik weer het verwijt over me heen dat ik ervoor wegloop.
En ik ben het zo langzamerhand beu om dit soort narigheid over me heen te krijgen.
Ik ben altijd al zwak in mijn weerbaarheid geweest en bepaalde mensen hebben dat helaas haarfijn door.
Tevens heb ik een groot psychisch probleem, in de zin dat ik met minderwaardigheidsgevoelens kamp.
Altijd voel ik me kop van jut, de onderliggende partij, de schuldige aan alle problemen etc.
Niet om in de slachtofferrol te willen zitten; ik voel me echter een enorme pispaal.
Ik kom kwetsbaar en onzeker over en dat is voor veel mensen een reden om misbruik van mij te maken.
Ze manipuleren, gaan over grenzen en uiteindelijk wordt het steeds vervelender dmv getreiter en ander naar gedrag.
Ik wil dit voortaan tackelen.
Dit is echter zo moeilijk.
Mensen zijn vaak complex en moeilijk te doorgronden.
Ben het getreiter zat en als ik in een andere kantoorruimte ga zitten, krijg ik weer het verwijt over me heen dat ik ervoor wegloop.
En ik ben het zo langzamerhand beu om dit soort narigheid over me heen te krijgen.
Ik ben altijd al zwak in mijn weerbaarheid geweest en bepaalde mensen hebben dat helaas haarfijn door.
Tevens heb ik een groot psychisch probleem, in de zin dat ik met minderwaardigheidsgevoelens kamp.
Altijd voel ik me kop van jut, de onderliggende partij, de schuldige aan alle problemen etc.
Niet om in de slachtofferrol te willen zitten; ik voel me echter een enorme pispaal.
Ik kom kwetsbaar en onzeker over en dat is voor veel mensen een reden om misbruik van mij te maken.
Ze manipuleren, gaan over grenzen en uiteindelijk wordt het steeds vervelender dmv getreiter en ander naar gedrag.
Ik wil dit voortaan tackelen.
Dit is echter zo moeilijk.
Mensen zijn vaak complex en moeilijk te doorgronden.
donderdag 3 september 2020 om 10:08
@ibi. Heel heftig. Wel heel mooi beschreven. Ontzettend veel sterkte. En ik hoop dat je via het fact die training krijgt.
En dat soort redenaties als 'je redde je drie weken zonder..' zijn vaak heel debiel. Stom gedoe.
Sterkte in elk geval.
@mund. Wat mij betreft zit je inderdaad in de slachtofferrol. Dit roept bij mij wel irritatie op.
Je bent echt wel sterker als je denkt. Als ik jou was zou ik dat gesprek ook aan gaan. Daar kan je van leren en je stelt een grens.
Misschien bedoeld de ander het ook wel anders dan je denkt.
Je zegt dat je sociale vaardigheden hebt gedaan maar dat moeilijker is in de praktijk. Tijd dus om dan in de praktijk te gaan oefenen!
Succes
@glitter. Welkom! Bed uit komen kan lastig zijn als de wereld zo vol wanorde voelt. Goed dat je hier schrijft!
En dat soort redenaties als 'je redde je drie weken zonder..' zijn vaak heel debiel. Stom gedoe.
Sterkte in elk geval.
@mund. Wat mij betreft zit je inderdaad in de slachtofferrol. Dit roept bij mij wel irritatie op.
Je bent echt wel sterker als je denkt. Als ik jou was zou ik dat gesprek ook aan gaan. Daar kan je van leren en je stelt een grens.
Misschien bedoeld de ander het ook wel anders dan je denkt.
Je zegt dat je sociale vaardigheden hebt gedaan maar dat moeilijker is in de praktijk. Tijd dus om dan in de praktijk te gaan oefenen!
Succes
@glitter. Welkom! Bed uit komen kan lastig zijn als de wereld zo vol wanorde voelt. Goed dat je hier schrijft!
donderdag 3 september 2020 om 10:14
Hier gaat het Mwah.
Ik voel me gespannen en onzeker. Ik ben zelfs onzeker naar mijn beste vriendin terwijl ik dat nooit ben en dat ook nergens voor nodig ben.
Ik heb echt wel even moeite met weer helemaal terug komen.
Straks komt mijn woonbegeleider en ik hoop maar dat dit goed gaat.
Ik ben onrustig op en zoek ook prikkels op die ik helemaal niet aankan.
Ik geloof wel dat het snel weer goed komt maar ben wel verbaasd over wat ik nu voel.
Een ding denk ik wel veel ' ik heb wel (veel) erger overleefde
En wat ik nu vooral moet doen is niet zoveel. Gewoon niet teveel moeilijke dingen opzoeken. En vanavond komt er een goede vriendin langs. Die weet ook al wat er speelt.
Ik voel me gespannen en onzeker. Ik ben zelfs onzeker naar mijn beste vriendin terwijl ik dat nooit ben en dat ook nergens voor nodig ben.
Ik heb echt wel even moeite met weer helemaal terug komen.
Straks komt mijn woonbegeleider en ik hoop maar dat dit goed gaat.
Ik ben onrustig op en zoek ook prikkels op die ik helemaal niet aankan.
Ik geloof wel dat het snel weer goed komt maar ben wel verbaasd over wat ik nu voel.
Een ding denk ik wel veel ' ik heb wel (veel) erger overleefde
En wat ik nu vooral moet doen is niet zoveel. Gewoon niet teveel moeilijke dingen opzoeken. En vanavond komt er een goede vriendin langs. Die weet ook al wat er speelt.
donderdag 3 september 2020 om 10:18
@shiver Vervelend dat je over je grenzen bent gegaan. Zeker tegen je trainer zeggen als het te zwaar is de volgende keer! Maar wat je zegt is ook weer zo je kent de grenzen nog niet dus je moet ze nog vinden. Was de les een beetje interessant en leuk?
@IBI Ik hoop dat de FACT je wat beter kan helpen. Goed dat je het hebt aangegeven hoor! Minder contact lijkt me nu inderdaad ook geen slimme zet als je je zo voelt. Dikke knuffel voor jou.
@mund Als je het zo zat bent zou ik zeker een gesprek aangaan. Ik snap dat dat heel moeilijk is. Ik denk dat veel mensen daar voor weglopen maar als je het je naar laat voelen is het denk ik een goed idee om er toch iets tegen te proberen. Al is dat toch moeilijk.
Met mij gaat het wel redelijk. De ochtenden worden wat beter te doen omdat ik ook weer af en toe les heb. Ik probeer mijn dagen echt in te vullen en af en toe krijg ik echt een vlaag van energie. 'Ik wil de keuken helemaal opnieuw inrichten' dat soort dingen. Een paar uur later ben ik kapot en wil ik dat helemaal niet meer doen. Ik merk dat ik toch nu elke dag wel wat meer slaap. Sowieso in de nacht weer mijn normale 8 uur waar ik heel blij mee ben maar meestal rond een uur of 5 ook een halfuurtje. In de avond weet ik vaak niet wat ik met alle tijd aan moet. Ik wil aan de ene kant 100 dingen tegelijk doen en aan de andere kant heb ik helemaal nergens zin in.
Ook heb ik twee dagen geleden opgehoogd met de AD. Ik merk echt totaal geen bijwerkingen waardoor ik me weer een beetje zorgen maak. Ergens ben ik daar heel blij mee maar aan de andere kant maak ik me dan zorgen of het wel iets doet. Ik wil nog steeds totaal niks sociaals doen ook al merk ik dat ik heel erg behoefte heb eraan. Ik vind het nog te eng en wil niemand tot last zijn. Vandaag komt mijn behandelaar om te praten over wat voor soort therapie passend zou zijn. Ik vind het zo moeilijk om uit te leggen wat nou echt het probleem is. Hopelijk kom ik daar een beetje uit.
@IBI Ik hoop dat de FACT je wat beter kan helpen. Goed dat je het hebt aangegeven hoor! Minder contact lijkt me nu inderdaad ook geen slimme zet als je je zo voelt. Dikke knuffel voor jou.
@mund Als je het zo zat bent zou ik zeker een gesprek aangaan. Ik snap dat dat heel moeilijk is. Ik denk dat veel mensen daar voor weglopen maar als je het je naar laat voelen is het denk ik een goed idee om er toch iets tegen te proberen. Al is dat toch moeilijk.
Met mij gaat het wel redelijk. De ochtenden worden wat beter te doen omdat ik ook weer af en toe les heb. Ik probeer mijn dagen echt in te vullen en af en toe krijg ik echt een vlaag van energie. 'Ik wil de keuken helemaal opnieuw inrichten' dat soort dingen. Een paar uur later ben ik kapot en wil ik dat helemaal niet meer doen. Ik merk dat ik toch nu elke dag wel wat meer slaap. Sowieso in de nacht weer mijn normale 8 uur waar ik heel blij mee ben maar meestal rond een uur of 5 ook een halfuurtje. In de avond weet ik vaak niet wat ik met alle tijd aan moet. Ik wil aan de ene kant 100 dingen tegelijk doen en aan de andere kant heb ik helemaal nergens zin in.
Ook heb ik twee dagen geleden opgehoogd met de AD. Ik merk echt totaal geen bijwerkingen waardoor ik me weer een beetje zorgen maak. Ergens ben ik daar heel blij mee maar aan de andere kant maak ik me dan zorgen of het wel iets doet. Ik wil nog steeds totaal niks sociaals doen ook al merk ik dat ik heel erg behoefte heb eraan. Ik vind het nog te eng en wil niemand tot last zijn. Vandaag komt mijn behandelaar om te praten over wat voor soort therapie passend zou zijn. Ik vind het zo moeilijk om uit te leggen wat nou echt het probleem is. Hopelijk kom ik daar een beetje uit.
donderdag 3 september 2020 om 11:28
Schrik wel wat van deze reactie.chocoladeballetjes schreef: ↑03-09-2020 10:08
@mund. Wat mij betreft zit je inderdaad in de slachtofferrol. Dit roept bij mij wel irritatie op.
Je bent echt wel sterker als je denkt. Als ik jou was zou ik dat gesprek ook aan gaan. Daar kan je van leren en je stelt een grens.
Misschien bedoeld de ander het ook wel anders dan je denkt.
Je zegt dat je sociale vaardigheden hebt gedaan maar dat moeilijker is in de praktijk. Tijd dus om dan in de praktijk te gaan oefenen!
Succes
Vervelend dat je dit zo opvat.
Was niet mijn bedoeling.
Het is inderdaad belangrijk om in de praktijk vaardigheden te gaan toepassen.
donderdag 3 september 2020 om 11:36
Daar ben ik het zeker mee eens.DonutMetChocolade schreef: ↑03-09-2020 10:18
@mund Als je het zo zat bent zou ik zeker een gesprek aangaan. Ik snap dat dat heel moeilijk is. Ik denk dat veel mensen daar voor weglopen maar als je het je naar laat voelen is het denk ik een goed idee om er toch iets tegen te proberen. Al is dat toch moeilijk.
donderdag 3 september 2020 om 13:57
@Mund: Ik snap dat je van choco haar reactie schrikt. Maar ik moet haar ergens wel gelijk geven. Je blijft heel erg hangen van 'ik kan dit niet' en ' ik heb het zo moeilijk' en je legt de schuld een beetje buiten jezelf krijg ik het idee. Want 'de andere mensen zijn zo gemeen of vervelend'. Maar ik denk dat een gesprek aan gaan goed is voor je. Bereid het gesprek van te voren voor zodat je weet wat je wil gaan zeggen. Dan word je misschien ook minder overvallen door haar. Het is gelijk een mooie oefening om te geleerde vaardigheden in de praktijk te brengen.
@Donut: Nouja heel vervelend is het niet hoor. Ik heb uiteindelijk ook aangegeven dat ik de opdracht niet kon volbrengen en dan is dat ook oke. Hij moet me natuurlijk wel uitdagen en me net een stapje harder laten lopen dan dat ik zelf doe. Ik had mezelf alleen niet moeten pushen oom OOK nog te willen studeren en 's avonds een les te volgen. Dus ik hoop dat ik hiervan leer.
@Choco: Hoe is het gegaan met je woonbegeleider? Vind je het juist fijn dat er een vriendin komt vanavond of juist niet? Want het zijn natuurlijk wel weer allemaal prikkels die je dan binnen krijgt.
@Glitterhippie: Maar met in bed blijven liggen schiet je toch ook niks op? Want uiteindelijk voel je jezelf daar ook niet oke bij. Want anders had je denk ik niet dit bericht geplaatst. Is er niet iets waardoor je het jezelf wat makkelijker kan maken overdag? En als je van te voren al denkt dat je je gaat irriteren, dan gebeurt dat vaak ook. Of jezelf een beloning te geven nadat je bijv. X hebt gedaan?
@Donut: Nouja heel vervelend is het niet hoor. Ik heb uiteindelijk ook aangegeven dat ik de opdracht niet kon volbrengen en dan is dat ook oke. Hij moet me natuurlijk wel uitdagen en me net een stapje harder laten lopen dan dat ik zelf doe. Ik had mezelf alleen niet moeten pushen oom OOK nog te willen studeren en 's avonds een les te volgen. Dus ik hoop dat ik hiervan leer.
@Choco: Hoe is het gegaan met je woonbegeleider? Vind je het juist fijn dat er een vriendin komt vanavond of juist niet? Want het zijn natuurlijk wel weer allemaal prikkels die je dan binnen krijgt.
@Glitterhippie: Maar met in bed blijven liggen schiet je toch ook niks op? Want uiteindelijk voel je jezelf daar ook niet oke bij. Want anders had je denk ik niet dit bericht geplaatst. Is er niet iets waardoor je het jezelf wat makkelijker kan maken overdag? En als je van te voren al denkt dat je je gaat irriteren, dan gebeurt dat vaak ook. Of jezelf een beloning te geven nadat je bijv. X hebt gedaan?
donderdag 3 september 2020 om 14:15
Het kan inderdaad zijn dat ik er wat teveel in doorsla, wat betreft externe factoren.Shiverrr schreef: ↑03-09-2020 13:57@Mund: Ik snap dat je van choco haar reactie schrikt. Maar ik moet haar ergens wel gelijk geven. Je blijft heel erg hangen van 'ik kan dit niet' en ' ik heb het zo moeilijk' en je legt de schuld een beetje buiten jezelf krijg ik het idee. Want 'de andere mensen zijn zo gemeen of vervelend'. Maar ik denk dat een gesprek aan gaan goed is voor je. Bereid het gesprek van te voren voor zodat je weet wat je wil gaan zeggen. Dan word je misschien ook minder overvallen door haar. Het is gelijk een mooie oefening om te geleerde vaardigheden in de praktijk te brengen.
Daar zal ik op moeten blijven letten.
In een zekere zin kan ik wat hoog sensitief (ook door mijn autisme) zijn en dergelijke situaties als erg intens ervaren en dit kan ook als zodanig bij me binnen komen.
Het is soms lastig om dit te incasseren en te kunnen verwerken op een juiste en gekanaliseerde manier.
donderdag 3 september 2020 om 14:29
@Mund: Ik weet natuurlijk niet hoe het is met autisme. Dus misschien komt het ook wel echt heel anders bij jou binnen en reageer je er daarom zo op. Je had geen psycholoog toch? Is dat geen idee voor je? Daar kan je ook zulke situaties bespreken, maar ook je verhaal kwijt. En dan is het aan de psycholoog om je daar in te begeleiden hoe je er anders mee kan omgaan. Of advies hoe je iets moet aanpakken of sowieso kritische vragen stellen waardoor je zelf gaat nadenken over de situatie.
donderdag 3 september 2020 om 15:42
@Shiverr;
Ik heb geen psycholoog.
Wel een maatschappelijk werker en psychiater.
Heb veel baat bij hun.
Toch kan het me nog weleens door de vingers glippen, als ik 'alleen' ben en kan ik weer erg negatieve gedachten krijgen en teveel situaties externaliseren.
Dat vind ik zelf ook niet goed.
En dat moet ik ook goed in de gaten blijven houden.
Heb trouwens nog wel naar een psycholoog geïnformeerd bij Lentis, via mijn psychiater.
Dit was echter niet mogelijk helaas.
Ga zondag as weer voor het eerst naar de sportschool en heb hier veel zin in.
Fiets en wandel ook wel.
Sporten is echter ook zeer belangrijk voor me.
Ook om mijn energie nog meer kwijt te kunnen.
Ik heb geen psycholoog.
Wel een maatschappelijk werker en psychiater.
Heb veel baat bij hun.
Toch kan het me nog weleens door de vingers glippen, als ik 'alleen' ben en kan ik weer erg negatieve gedachten krijgen en teveel situaties externaliseren.
Dat vind ik zelf ook niet goed.
En dat moet ik ook goed in de gaten blijven houden.
Heb trouwens nog wel naar een psycholoog geïnformeerd bij Lentis, via mijn psychiater.
Dit was echter niet mogelijk helaas.
Ga zondag as weer voor het eerst naar de sportschool en heb hier veel zin in.
Fiets en wandel ook wel.
Sporten is echter ook zeer belangrijk voor me.
Ook om mijn energie nog meer kwijt te kunnen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
