Psyche
alle pijlers
Dwanggedachten of echte zelfmoordgedachten
zaterdag 21 januari 2017 om 10:23
Ik kamp sinds juli met een angststoornis. Dit is begonnen met een vorm van hypochondrie. Met therapie is dit beter gegaan (ben er 99% vanaf zeg maar).
Maar nu is er iets nieuw, dat me heel oncomfortabel doet voelen. Ik was wat verdrietig omdat ik niet uitgenodigd was voor een nieuwjaarsfeest bij een vriendin en dacht 'ach, misschien moet ik gewoon zelfmoord plegen', en sindsdien is het begonnen. Loop heel de dag angstig rond door die gedachten.
Het begon met 'wat als je zo verdrietig bent als je vriend gaat skien dat je zelfmoord wil plegen' maar nu is het geëvolueerd naar 'wel, ik sta hier helemaal alleen te wezen voor een examen, nu moet ik wel zelfmoord plegen', 'mijn thuissituatie is nog steeds niet beter, nu moet ik wel zelfmoord plegen', en het is gevolgd door zo'n naar gevoel van angst. Sta letterlijk aan de grond genageld en durf geen stap meer zetten.
Ik dacht mezelf 'gerust' te stellen door te zoeken op internet dat echte zelfmoordgedachten je helemaal niet angstig maken, maar suïcidale mensen zijn dus blijkbaar ook angstig.
Vind het gewoon heel moeilijk om dit te plaatsen, ik wil niet dood, heb nog veel dromen, maar die gedachten maken mij zo onrustig en doen mij zo fel twijfelen
Maar nu is er iets nieuw, dat me heel oncomfortabel doet voelen. Ik was wat verdrietig omdat ik niet uitgenodigd was voor een nieuwjaarsfeest bij een vriendin en dacht 'ach, misschien moet ik gewoon zelfmoord plegen', en sindsdien is het begonnen. Loop heel de dag angstig rond door die gedachten.
Het begon met 'wat als je zo verdrietig bent als je vriend gaat skien dat je zelfmoord wil plegen' maar nu is het geëvolueerd naar 'wel, ik sta hier helemaal alleen te wezen voor een examen, nu moet ik wel zelfmoord plegen', 'mijn thuissituatie is nog steeds niet beter, nu moet ik wel zelfmoord plegen', en het is gevolgd door zo'n naar gevoel van angst. Sta letterlijk aan de grond genageld en durf geen stap meer zetten.
Ik dacht mezelf 'gerust' te stellen door te zoeken op internet dat echte zelfmoordgedachten je helemaal niet angstig maken, maar suïcidale mensen zijn dus blijkbaar ook angstig.
Vind het gewoon heel moeilijk om dit te plaatsen, ik wil niet dood, heb nog veel dromen, maar die gedachten maken mij zo onrustig en doen mij zo fel twijfelen
zaterdag 21 januari 2017 om 14:06
quote:SpringDing schreef op 21 januari 2017 @ 13:45:
[...]
Dat is te overzien. Wil je daarna beginnen of kijk je het nog even aan?
Ik wil heel graag daarna beginnen, maar ga eerst een nieuwe afspraak maken bij de psychiater, want hij ging me laten beginnen op 10mg, maar zou graag even weten waarom het niet beter op 5mg kan, door de bijwerkingen.
Het stomme is gewoon, het is ZO duidelijk dat dit door mijn thuissituatie komt. Vanaf dat ik onder mijn vrienden ben, ben ik gewoon de oude 'mismashful'. Ik lach, maak vunzige mopjes en ben veel te luid.
De eerste dag dat ik thuis ben gaat dit nog, en dan word ik weer steeds angstiger, met de dag.. Dus gewoon heel rot om medicatie te slikken door een situatie.
De vader van mijn vriend heeft een studio in de stad waar mijn vriend en ik studeren, die nu te koop staat, maar we gaan nog eens vragen of hij dit toch niet wil houden, zodat wij daar in kunnen (desnoods tegen een kleine vergoeding). Gewoon al het gedacht daaraan doet mij spontaan glimlachen. Maatja, hij moet willen ook (niet slecht bedoeld, maar het is nogal een geldwolf imo).
Sorry, dit had er even niets mee te maken, moest er gewoon even uit.
[...]
Dat is te overzien. Wil je daarna beginnen of kijk je het nog even aan?
Ik wil heel graag daarna beginnen, maar ga eerst een nieuwe afspraak maken bij de psychiater, want hij ging me laten beginnen op 10mg, maar zou graag even weten waarom het niet beter op 5mg kan, door de bijwerkingen.
Het stomme is gewoon, het is ZO duidelijk dat dit door mijn thuissituatie komt. Vanaf dat ik onder mijn vrienden ben, ben ik gewoon de oude 'mismashful'. Ik lach, maak vunzige mopjes en ben veel te luid.
De eerste dag dat ik thuis ben gaat dit nog, en dan word ik weer steeds angstiger, met de dag.. Dus gewoon heel rot om medicatie te slikken door een situatie.
De vader van mijn vriend heeft een studio in de stad waar mijn vriend en ik studeren, die nu te koop staat, maar we gaan nog eens vragen of hij dit toch niet wil houden, zodat wij daar in kunnen (desnoods tegen een kleine vergoeding). Gewoon al het gedacht daaraan doet mij spontaan glimlachen. Maatja, hij moet willen ook (niet slecht bedoeld, maar het is nogal een geldwolf imo).
Sorry, dit had er even niets mee te maken, moest er gewoon even uit.
zaterdag 21 januari 2017 om 14:49
quote:S-Meds schreef op 21 januari 2017 @ 11:29:
[...]
je bent juist geen baas over je gedachten. Dat is wat mensen met dwanggedachten steeds geloven, dat ze die gedachten denken omdat het iets betekent. Dat is niet zo. Iedereen denkt de hele dag van alles. Mensen met angststoornissen hebben de neiging om veel van die irrationele gedachten eruit te lichten en ze overmatig veel aandacht te geven (als ik dat denk dat moet het wel echt waar zijn)Leer je dan niet in therapie dat je wel de baas bent over je gedachten? Ik ben geen (ervarings)deskundige, excuseer als ik het verkeerde zei.
[...]
je bent juist geen baas over je gedachten. Dat is wat mensen met dwanggedachten steeds geloven, dat ze die gedachten denken omdat het iets betekent. Dat is niet zo. Iedereen denkt de hele dag van alles. Mensen met angststoornissen hebben de neiging om veel van die irrationele gedachten eruit te lichten en ze overmatig veel aandacht te geven (als ik dat denk dat moet het wel echt waar zijn)Leer je dan niet in therapie dat je wel de baas bent over je gedachten? Ik ben geen (ervarings)deskundige, excuseer als ik het verkeerde zei.
zaterdag 21 januari 2017 om 15:18
quote:mismashful2 schreef op 21 januari 2017 @ 14:06:
[...]
Ik wil heel graag daarna beginnen, maar ga eerst een nieuwe afspraak maken bij de psychiater, want hij ging me laten beginnen op 10mg, maar zou graag even weten waarom het niet beter op 5mg kan, door de bijwerkingen.
Het stomme is gewoon, het is ZO duidelijk dat dit door mijn thuissituatie komt. Vanaf dat ik onder mijn vrienden ben, ben ik gewoon de oude 'mismashful'. Ik lach, maak vunzige mopjes en ben veel te luid.
De eerste dag dat ik thuis ben gaat dit nog, en dan word ik weer steeds angstiger, met de dag.. Dus gewoon heel rot om medicatie te slikken door een situatie.
De vader van mijn vriend heeft een studio in de stad waar mijn vriend en ik studeren, die nu te koop staat, maar we gaan nog eens vragen of hij dit toch niet wil houden, zodat wij daar in kunnen (desnoods tegen een kleine vergoeding). Gewoon al het gedacht daaraan doet mij spontaan glimlachen. Maatja, hij moet willen ook (niet slecht bedoeld, maar het is nogal een geldwolf imo).
Sorry, dit had er even niets mee te maken, moest er gewoon even uit.Niet ooit nog eens vragen, straks staat het in de verkoop! Gelijk vragen, als dat misschien de oplossing is voor je probleem.. vraag die vriend of hij het gelijk aan zijn vader vraagt, nee heb je..
[...]
Ik wil heel graag daarna beginnen, maar ga eerst een nieuwe afspraak maken bij de psychiater, want hij ging me laten beginnen op 10mg, maar zou graag even weten waarom het niet beter op 5mg kan, door de bijwerkingen.
Het stomme is gewoon, het is ZO duidelijk dat dit door mijn thuissituatie komt. Vanaf dat ik onder mijn vrienden ben, ben ik gewoon de oude 'mismashful'. Ik lach, maak vunzige mopjes en ben veel te luid.
De eerste dag dat ik thuis ben gaat dit nog, en dan word ik weer steeds angstiger, met de dag.. Dus gewoon heel rot om medicatie te slikken door een situatie.
De vader van mijn vriend heeft een studio in de stad waar mijn vriend en ik studeren, die nu te koop staat, maar we gaan nog eens vragen of hij dit toch niet wil houden, zodat wij daar in kunnen (desnoods tegen een kleine vergoeding). Gewoon al het gedacht daaraan doet mij spontaan glimlachen. Maatja, hij moet willen ook (niet slecht bedoeld, maar het is nogal een geldwolf imo).
Sorry, dit had er even niets mee te maken, moest er gewoon even uit.Niet ooit nog eens vragen, straks staat het in de verkoop! Gelijk vragen, als dat misschien de oplossing is voor je probleem.. vraag die vriend of hij het gelijk aan zijn vader vraagt, nee heb je..
zaterdag 21 januari 2017 om 15:26
[quote]mismashful2 schreef op 21 januari 2017 @ 14:06:
[...]
Ik wil heel graag daarna beginnen, maar ga eerst een nieuwe afspraak maken bij de psychiater, want hij ging me laten beginnen op 10mg, maar zou graag even weten waarom het niet beter op 5mg kan, door de bijwerkingen.
Lang niet iedereen heeft last van heftige bijwerkingen. En het kan zomaar 6 weken duren voordat ad gaan werken. Als je dan eerste met een lage dosis begint en daarna moet ophogen, duurt het nog langer voordat je effect merkt.
[...]
Ik wil heel graag daarna beginnen, maar ga eerst een nieuwe afspraak maken bij de psychiater, want hij ging me laten beginnen op 10mg, maar zou graag even weten waarom het niet beter op 5mg kan, door de bijwerkingen.
Lang niet iedereen heeft last van heftige bijwerkingen. En het kan zomaar 6 weken duren voordat ad gaan werken. Als je dan eerste met een lage dosis begint en daarna moet ophogen, duurt het nog langer voordat je effect merkt.
It is no measure of health to be well-adjusted to a sick society.
Krishnamurti
Krishnamurti
zaterdag 21 januari 2017 om 15:29
quote:mismashful2 schreef op 21 januari 2017 @ 12:39:
Ik had haar deze mail gestuurd dinsdag:
"We hadden onze volgende afspraak gepland op ./., maar wou vragen of dit toch niet wat vroeger kon. Op dit moment zit ik heel slecht in mijn vel, ik kan mij nog geen minuut concentreren op mijn studies, en het toepassen van wat ik geleerd heb tijdens de sessies lijkt niet te lukken.
Zou het toch niet mogelijk zijn om deze week misschien nog langs te komen?"
En haar antwoord:
"Kan je voor jezelf even nagaan wat er nu precies voor zorgt dat je je terug slechter voelt?
Ik zou je toch willen vragen om nog even te proberen die dingen te doen die we in de gesprekken besproken hebben.
Ik weet echter ook dat dit niet makkelijk is, maar ik heb er wel vertrouwen in dat jij dit kunt.
We bespraken in de laatste sessie nog hoe moeilijk het soms voor je is om vast te houden wat we in de sessie besproken hebben.
Probeer alles even op een afstand te zetten en probeer er rustig naar te kijken: wat voel je precies? En waar gaat dit eigenlijk over?
Kan je je vriend even bellen? Kan je even focussen op je ademhaling en op je buikwand en kijken wat dit geeft?
Laat me maar weten hoe het daar loopt!
Ik wens je veel succes toe.
Warme groeten,"
Ik vind dit geen raar advies. Het gevaar van telkens als het minder gaat de therapeut zien is dat je dan afhankelijk wordt van haar geruststelling/steun/hulp. Terwijl het doel is dat je jezelf gerust kunt stellen. Je schrijft dat je een heel eind bent gekomen met de klachten die je eerder had, blijkbaar kun je het dus inderdaad wel maar heb je te weinig vertrouwen in jezelf. Dat vertrouwen krijg je niet door een ander je te laten helpen, dat krijg je door te ervaren dat je het inderdaad zelf kan. Heb je de dingen die ze adviseert geprobeerd?
Wat medicatie betreft, antidepressiva kunnen helpen maar zijn echt niet altijd noodzakelijk bij dit soort klachten. Je moet het ook niet zien als een oplossing maar als een opstapje om met therapie aan de echte oplossing te werken. De nadelen zijn wel de bijwerkingen vooral in het begin en dat niet elk middel voor iedereen werkt dus soms is het zoeken en heb je pas bij de derde het juiste, dan ben je wel een paar maanden verder. Vervolgens moet je ook weer afbouwen en dat kan soms ook naar zijn. Als ik lees dat je in een half jaar tijd met therapie van 99% van je klachten af bent denk ik dat therapie dus wel goed voor je werkt. Nu heb je al een basis dat scheelt al en misschien heb je nu nog wat meer hulp specifiek voor deze klacht nodig maar ik vermoed dat therapie wel gewoon weer zal helpen. In deze situatie zou ik eerst therapie proberen voor je pillen gaat slikken.
Ik had haar deze mail gestuurd dinsdag:
"We hadden onze volgende afspraak gepland op ./., maar wou vragen of dit toch niet wat vroeger kon. Op dit moment zit ik heel slecht in mijn vel, ik kan mij nog geen minuut concentreren op mijn studies, en het toepassen van wat ik geleerd heb tijdens de sessies lijkt niet te lukken.
Zou het toch niet mogelijk zijn om deze week misschien nog langs te komen?"
En haar antwoord:
"Kan je voor jezelf even nagaan wat er nu precies voor zorgt dat je je terug slechter voelt?
Ik zou je toch willen vragen om nog even te proberen die dingen te doen die we in de gesprekken besproken hebben.
Ik weet echter ook dat dit niet makkelijk is, maar ik heb er wel vertrouwen in dat jij dit kunt.
We bespraken in de laatste sessie nog hoe moeilijk het soms voor je is om vast te houden wat we in de sessie besproken hebben.
Probeer alles even op een afstand te zetten en probeer er rustig naar te kijken: wat voel je precies? En waar gaat dit eigenlijk over?
Kan je je vriend even bellen? Kan je even focussen op je ademhaling en op je buikwand en kijken wat dit geeft?
Laat me maar weten hoe het daar loopt!
Ik wens je veel succes toe.
Warme groeten,"
Ik vind dit geen raar advies. Het gevaar van telkens als het minder gaat de therapeut zien is dat je dan afhankelijk wordt van haar geruststelling/steun/hulp. Terwijl het doel is dat je jezelf gerust kunt stellen. Je schrijft dat je een heel eind bent gekomen met de klachten die je eerder had, blijkbaar kun je het dus inderdaad wel maar heb je te weinig vertrouwen in jezelf. Dat vertrouwen krijg je niet door een ander je te laten helpen, dat krijg je door te ervaren dat je het inderdaad zelf kan. Heb je de dingen die ze adviseert geprobeerd?
Wat medicatie betreft, antidepressiva kunnen helpen maar zijn echt niet altijd noodzakelijk bij dit soort klachten. Je moet het ook niet zien als een oplossing maar als een opstapje om met therapie aan de echte oplossing te werken. De nadelen zijn wel de bijwerkingen vooral in het begin en dat niet elk middel voor iedereen werkt dus soms is het zoeken en heb je pas bij de derde het juiste, dan ben je wel een paar maanden verder. Vervolgens moet je ook weer afbouwen en dat kan soms ook naar zijn. Als ik lees dat je in een half jaar tijd met therapie van 99% van je klachten af bent denk ik dat therapie dus wel goed voor je werkt. Nu heb je al een basis dat scheelt al en misschien heb je nu nog wat meer hulp specifiek voor deze klacht nodig maar ik vermoed dat therapie wel gewoon weer zal helpen. In deze situatie zou ik eerst therapie proberen voor je pillen gaat slikken.
Difficulty is inevitable, drama is a choice.
zaterdag 21 januari 2017 om 15:34
quote:mismashful2 schreef op 21 januari 2017 @ 14:06:
[...]
Ik wil heel graag daarna beginnen, maar ga eerst een nieuwe afspraak maken bij de psychiater, want hij ging me laten beginnen op 10mg, maar zou graag even weten waarom het niet beter op 5mg kan, door de bijwerkingen.
Het stomme is gewoon, het is ZO duidelijk dat dit door mijn thuissituatie komt. Vanaf dat ik onder mijn vrienden ben, ben ik gewoon de oude 'mismashful'. Ik lach, maak vunzige mopjes en ben veel te luid.
De eerste dag dat ik thuis ben gaat dit nog, en dan word ik weer steeds angstiger, met de dag.. Dus gewoon heel rot om medicatie te slikken door een situatie.
De vader van mijn vriend heeft een studio in de stad waar mijn vriend en ik studeren, die nu te koop staat, maar we gaan nog eens vragen of hij dit toch niet wil houden, zodat wij daar in kunnen (desnoods tegen een kleine vergoeding). Gewoon al het gedacht daaraan doet mij spontaan glimlachen. Maatja, hij moet willen ook (niet slecht bedoeld, maar het is nogal een geldwolf imo).
Sorry, dit had er even niets mee te maken, moest er gewoon even uit.Euh, desnoods en een kleine vergoeding??? En dan noem je je schoonvader de geldwolf .
[...]
Ik wil heel graag daarna beginnen, maar ga eerst een nieuwe afspraak maken bij de psychiater, want hij ging me laten beginnen op 10mg, maar zou graag even weten waarom het niet beter op 5mg kan, door de bijwerkingen.
Het stomme is gewoon, het is ZO duidelijk dat dit door mijn thuissituatie komt. Vanaf dat ik onder mijn vrienden ben, ben ik gewoon de oude 'mismashful'. Ik lach, maak vunzige mopjes en ben veel te luid.
De eerste dag dat ik thuis ben gaat dit nog, en dan word ik weer steeds angstiger, met de dag.. Dus gewoon heel rot om medicatie te slikken door een situatie.
De vader van mijn vriend heeft een studio in de stad waar mijn vriend en ik studeren, die nu te koop staat, maar we gaan nog eens vragen of hij dit toch niet wil houden, zodat wij daar in kunnen (desnoods tegen een kleine vergoeding). Gewoon al het gedacht daaraan doet mij spontaan glimlachen. Maatja, hij moet willen ook (niet slecht bedoeld, maar het is nogal een geldwolf imo).
Sorry, dit had er even niets mee te maken, moest er gewoon even uit.Euh, desnoods en een kleine vergoeding??? En dan noem je je schoonvader de geldwolf .
zaterdag 21 januari 2017 om 15:49
dinsdag 14 maart 2017 om 07:33
