
dwanggedachten wie kent het?
woensdag 28 november 2012 om 02:09
Dwanggedachten hebben niets met een paniekstoornis te maken. Ze komen wel voor bij angststoornissen zoals obsessive-compulsive disorder. Dat je dwanggedachten hebt hoeft niet te betekenen dat je een stoornis hebt. Vrijwel iedereen heeft tot op zekere hoogte last van obsessieve gedachten (bijv. aan iets juist niet willen denken, of iets te vaak willen checken) en compulsies (dat je iets van jezelf moet omdat...) Je hebt pas een stoornis met dwanggedachten als de gedachten zo frequent en intens aanwezig zijn dat ze je ervan weerhouden normaal te functioneren. (Dat wil zeggen: als je bijv. tien keer checkt of de voordeur wel op slot zit en daardoor elke dag te laat op het werk verschijnt.)

woensdag 28 november 2012 om 02:22
Bang zijn dat je gek wordt is precies wat een paniekaanval meestal inhoudt. Op de een of andere manier zul je er weer in moeten geloven dat je lichaam en geest niets verkeerd doen op het moment dat je een paniekaanval krijgt: het zijn normale fysiologische reacties op stress, je wordt niet gek. Waarschijnlijk gaat de psycholoog je langzamerhand vragen om jezelf met de aanvallen te confronteren, en ze dan rustig over je heen te laten komen. Je zult hopelijk merken dat je lichaam gezond is en dat het slechts de lichamelijke symptomen van de angst zelf zijn (hoge hartslag etc) die je voelt.
Ik heb zelf 7 jaar geleden paniekaanvallen gehad. Die zijn al lang over en inmiddels ben ik psycholoog. Ik hoop dat jij ook weer zult gaan ontdekken dat je lichaam en geest gezond zijn en dat je slechts jezelf ongerust aan het maken bent. Het is niet makkelijk om de cirkel te doorbreken, maar het belangrijkste dat je moet weten is hoe het angstproces werkt en dat je lichaam heel normaal reageert.
Paniekstoornissen gaan gelukkig vaak over. De kans is groot dat de psycholoog je kan helpen. Veel sterkte en succes!
Ik heb zelf 7 jaar geleden paniekaanvallen gehad. Die zijn al lang over en inmiddels ben ik psycholoog. Ik hoop dat jij ook weer zult gaan ontdekken dat je lichaam en geest gezond zijn en dat je slechts jezelf ongerust aan het maken bent. Het is niet makkelijk om de cirkel te doorbreken, maar het belangrijkste dat je moet weten is hoe het angstproces werkt en dat je lichaam heel normaal reageert.
Paniekstoornissen gaan gelukkig vaak over. De kans is groot dat de psycholoog je kan helpen. Veel sterkte en succes!
woensdag 28 november 2012 om 02:23
Ik heb een tijd gehad dat als ik het woord paniekaanval las er al bijna een kreeg.
Je brein is een mal ding. Als je tegen iemand zegt dat je absoluut niet aan een witte olifant mag denken, gaat hij er juist aan denken.
Je bent bang voor de angst en dat is heel erg rot. Gewoon laten passeren is makkelijk gezegd.
Afleiding is het beste. Ga iets anders doen om je gedachten wat te verzetten. En inderdaad gaat het vanzelf weer voorbij, maar daar heb je op dat moment weinig aan. Want als je dat zou beseffen op dat moment had je geen paniekaanval.
Het is een heel erg lastige cirkel ja. Misschien helpt denken: wat is het ergste dat kan gebeuren?
En je wordt niet gek hoor, je brein houdt je alleen een beetje voor de gek. Veel sterkte, het komt echt wel goed!
Je brein is een mal ding. Als je tegen iemand zegt dat je absoluut niet aan een witte olifant mag denken, gaat hij er juist aan denken.
Je bent bang voor de angst en dat is heel erg rot. Gewoon laten passeren is makkelijk gezegd.
Afleiding is het beste. Ga iets anders doen om je gedachten wat te verzetten. En inderdaad gaat het vanzelf weer voorbij, maar daar heb je op dat moment weinig aan. Want als je dat zou beseffen op dat moment had je geen paniekaanval.
Het is een heel erg lastige cirkel ja. Misschien helpt denken: wat is het ergste dat kan gebeuren?
En je wordt niet gek hoor, je brein houdt je alleen een beetje voor de gek. Veel sterkte, het komt echt wel goed!


woensdag 28 november 2012 om 03:35
Dwanggedachten zijn een reactie op ( te veel ) stress.
Als je veel stress hebt, word je op den duur boos en gefrustreerd, want een mens wil zich uiteindelijk kunnen ontspannen. Als de stress echter blijft, gaat je brein uiteindelijk gedachten produceren om a.h.w. lucht te kunnen geven aan deze emoties, zoals je zegt: gedachten aan zefmoord plegen, hondje schoppen etc.
Misschien als je het zo kunt bekijken, jagen ze je iets minder angst aan? Sterkte!
Als je veel stress hebt, word je op den duur boos en gefrustreerd, want een mens wil zich uiteindelijk kunnen ontspannen. Als de stress echter blijft, gaat je brein uiteindelijk gedachten produceren om a.h.w. lucht te kunnen geven aan deze emoties, zoals je zegt: gedachten aan zefmoord plegen, hondje schoppen etc.
Misschien als je het zo kunt bekijken, jagen ze je iets minder angst aan? Sterkte!


woensdag 28 november 2012 om 03:59
Ik snap het maar waarschijnlijk benje ook ontzettend moe en speel je een mind game met jezelf. Hoe raar kan ik denken en ga je allerlei dingen bedenken die je zelf vreemd voorkomen. Wat als ik keihard met een auto ergens tegen aan rij, wat als ik een keer keihard schreeuw tegen de buren enz. en je gaat het steeds bizarder denken. Dat proces kun je zelf keren door het niet meer te doen, door te negeren dat je die kant op gaat met je gedachten. Je bent niet gek, het komt veel voor en daarom herkent je psychologe het ooken zegt ze ook dat er wat aan te doen is. Rustig aan dus en hard aan het werk met jezelf maaar ook dit gaat voorbij.

woensdag 28 november 2012 om 04:02
Ja ik ken het van vroeger.
Ik weet alleen dat op het moment dat het het ergst was zeg maar, dat ik niets anders kon doen dan me aan de angst overgeven en dan ging het toch uiteindelijk weg. Ik heb bijvoorbeeld in een heel stressvolle periode eens een paniekaanval gehad in een reuzenrad. Dacht dat ik eruit zou stappen toen ik op het hoogste punt was, niet omdat ik dat wilde, maar omdat ik dacht dat mijn lichaam dat zou doen en ik het niet meer onder controle had. Het is een verschrikkelijk gevoel, maar het rare is dat op het moment dat ik dacht dat ik mijn bewustzijn verloor en overgeleverd was aan krachten buiten mijzelf, ik weer rustig werd.
Ik weet alleen dat op het moment dat het het ergst was zeg maar, dat ik niets anders kon doen dan me aan de angst overgeven en dan ging het toch uiteindelijk weg. Ik heb bijvoorbeeld in een heel stressvolle periode eens een paniekaanval gehad in een reuzenrad. Dacht dat ik eruit zou stappen toen ik op het hoogste punt was, niet omdat ik dat wilde, maar omdat ik dacht dat mijn lichaam dat zou doen en ik het niet meer onder controle had. Het is een verschrikkelijk gevoel, maar het rare is dat op het moment dat ik dacht dat ik mijn bewustzijn verloor en overgeleverd was aan krachten buiten mijzelf, ik weer rustig werd.

woensdag 28 november 2012 om 04:05
Waterplant, ik deed dat niet bewust hoor, zo van 'eens kijken hoe ver ik kan gaan met mijn gedachten'. Het overviel me altijd op het moment dat het het meest ongelegen kwam. Voelde me er hulpeloos aan overgeleverd. Nu weet ik: het was stress, stress en nog eens stress. Inderdaad je bent en wordt niet gek.


woensdag 28 november 2012 om 04:15
Oh ja prinses en je draait dus niet door! Dat is dus de angst waardoor je het oproept. Mijn suggestie is, voel die angst maar, verzet je er niet tegen als je zo'n gedachte krijgt, want je verzetten tegen de angst maakt het alleen maar erger. Laat het maar komen ( weet het, makkelijk gezegd) en voel de angst en op den duur zul je merken dat hoe minder je er tegen vecht, hoe sneller de gedachten zullen verdwijnen, simpelweg omdat je je ontspant.
Hetzelfde als met hyperventilatie, dat komt uiteindelijk altijd weer goed, omdat je je uiteindelijk vanzelf weer ontspant.
Hetzelfde als met hyperventilatie, dat komt uiteindelijk altijd weer goed, omdat je je uiteindelijk vanzelf weer ontspant.




woensdag 28 november 2012 om 08:03
Ik herken het heel erg. Geen een gedachte is te gek voor mij en is al eens gepasseerd.. ik heb ook lang gedacht dat ik gek werd. Nu nog steeds last van maar t uit zich bij mij nu vooral in de angst om ziek te worden of dood te gaan. Wat belangrijk is om te herkennen is de vicieuze cirkel waar je in gaat zitten en die de angst erger maakt. Een site die mij echt heel goed heeft geholpen is www.agorafobie.be dit is een Belgische man die hier 6 jaar lang last van heeft gehad en verschillende seminars heeft gevolgd. Surf daar even heen want t is echt de moeite waard en hij legt alles uit waardoor t uiteindelijk logischer word om te begrijpen.. ik weet hoe ontzettend vervelend t is.. maar 1 ding je word sowieso niet gek! Mijn psycholoog zei ooit tegen mij; als je bang bent voor spinnen ga je ook geen spinnen oppakken of aanraken. Dus als je bang bent voor weet ik veel wat ga je dat ook echt niet doen:)

woensdag 28 november 2012 om 09:00
quote:prinses1970 schreef op 28 november 2012 @ 02:34:
ik blijf me dan nog afvragen waarom ik van die vreselijke dingen denk : bijv ik ga zelfmoord plegen, mijn hondje rotschop geven
dadelijk ga ik mijn vriend wat aandoen
want zoiets wil ik NIET denken ik vind het juist zo eng en ben zo bang dat ze nooit meer uit mijn hoofd gaan.....
Prinses,hier heb ik ook erge last van en ik vind dit haast nóg erger dan de paniekaanvallen. Met paniekaanvallen kan ik omgaan met die intrusies niet.Ik ben ook bang dat het nooit uit mijn hoofd gaat maar sinds ik bij een psycholoog loop en ook lieve dingen tegen mezelf zeg gaat het al veel beter! Ik hoop dat dat voor jou ook gaat helpen,je verdiend het.
p: prinses,als jedenkt dat je gek word,word je het juist NIET. Iemand diegek word heeft het helemaal niet in de gaten namelijk en draait ineens zomaar door.Dat heeft een psycholoog me ooit verteld. Dus zo lang je denk dat je gek word,word je het juist niet. mij heeft het enorm gerust gesteld
ik blijf me dan nog afvragen waarom ik van die vreselijke dingen denk : bijv ik ga zelfmoord plegen, mijn hondje rotschop geven
dadelijk ga ik mijn vriend wat aandoen
want zoiets wil ik NIET denken ik vind het juist zo eng en ben zo bang dat ze nooit meer uit mijn hoofd gaan.....
Prinses,hier heb ik ook erge last van en ik vind dit haast nóg erger dan de paniekaanvallen. Met paniekaanvallen kan ik omgaan met die intrusies niet.Ik ben ook bang dat het nooit uit mijn hoofd gaat maar sinds ik bij een psycholoog loop en ook lieve dingen tegen mezelf zeg gaat het al veel beter! Ik hoop dat dat voor jou ook gaat helpen,je verdiend het.
p: prinses,als jedenkt dat je gek word,word je het juist NIET. Iemand diegek word heeft het helemaal niet in de gaten namelijk en draait ineens zomaar door.Dat heeft een psycholoog me ooit verteld. Dus zo lang je denk dat je gek word,word je het juist niet. mij heeft het enorm gerust gesteld

woensdag 28 november 2012 om 10:18
Dat programma richt zich op de angst om de angst, agorafobie dus. Niet alleen straatvrees, maar voor elke angst is er wat te vinden in het programma! Echt even kijken, de filmpjes zijn al heel erg verhelderend. OH en trouwens: Voor iedereen die meer wil lezen over intrusies en dit wil leren relativeren: lees het Duiveltje van de Geest. Dit gaat over dwanggedachten en intrusies en is super verhelderend. Alleen al de herkenning is heeel fijn!
woensdag 28 november 2012 om 10:19
http://www.bol.com/nl/p/h ... e-van-de-geest/666885215/
woensdag 28 november 2012 om 10:27
Oh en ik heb geen medicatie gekregen, dat wilde ik zelf niet. Ik heb er in vlagen erg last van. Vooral op momenten dat ik ze heb gehad (dus bv naar een verjaardag gaan) komt het weer terug op t moment dat ik weer naar een verjaardag ga. 1 ding is heel belangrijk; spreek ze uit. Het klinkt heel erg eng, echt waar, maar het helpt. Want ik heb tot nu toe mijn engste vreemdste en meest nare gedachten die ik heb gehad, uitgesproken aan mijn vriend. Hij reageerde hier altijd heel goed op (en dat zullen de meeste doen) en zei altijd half lachend: maar zo ben jij toch niet? En zo voelde ik de opluchting door me heen stromen. Heel fijn, zoek iemand in je omgeving die dichtbij je staat en waar je het aan kwijt kan. Diegene kijkt je echt niet raar aan, maar zal zelf waarschijnlijk toegeven ook wel eens zoiets gedacht te hebben. Het probleem bij 'ons' is, dat wij helemaal gaan freaken over die gedachten. Iemand die geen last heeft van dwangmatig denken, zou denken "ach joh, zo ben ik toch helemaal niet, gewoon een raar hersenspinsel" en het is weer weg. Wij blijven echt helemaal doorzeuren in ons hoofd "ohjeeee, ben ik nou een moordenaar? of wat nou als ik het echt doe?" nou dat doe je dus niet. Echt niet. Want je bent er bang voor. Hell no dat jij je kat gaat schoppen of keihard gaat schreeuwen of tegen iemand gaat zeggen dat hij dood moet of weet ik veel wat. Je meent het niet, het zijn gewoon rare gedachten. Je kan namelijk ALLES denken wat je wil, echt alles.. Wat bij mij ook wel eens hielp is het overdrijven"Ohja tuurlijk, ik ga nu naar buiten keihard schreeuwen en ga dan iemand slaan en dan ga ik alle katten en honden tegen de muur gooien en seksueel dingen doen en weet ik veel wat". Tuurlijk doe je dat niet.
dat maakt mij altijd weer nuchter!

woensdag 28 november 2012 om 10:31
soms heb ik moeite om bepaalde gruwelijke beelden te stoppen, bijvoorbeeld wat gebeurt er als je op de tram stapt maar je hondje aan de andere kant van de lijn is nog buiten en de tramdeur gaat dicht en de tram vertrekt. Of enge beelden met een lift. Tenslotte kan ik de beelden wel stoppen overigens maar met veel moeite.
Nu ik erover nadenk lijken echte dwanggedachten toch iets met ultieme zelfcontrole te maken te hebben. De maatschappij zegt dat iets niet hoort en jij gaat dat bijvoorbaat al controleren omdat je een keurig mens wil zijn. Omdat je het controleert moet je wel een beeld daarbij verzinnen van wát je controleert dus je kan niet anders dan dat beeld voor je halen.
Dat is dus iets heel anders.
Nu ik erover nadenk lijken echte dwanggedachten toch iets met ultieme zelfcontrole te maken te hebben. De maatschappij zegt dat iets niet hoort en jij gaat dat bijvoorbaat al controleren omdat je een keurig mens wil zijn. Omdat je het controleert moet je wel een beeld daarbij verzinnen van wát je controleert dus je kan niet anders dan dat beeld voor je halen.
Dat is dus iets heel anders.
it's a big club and you ain't in it