Psyche
alle pijlers
Elke morgen denk ik: ik wil dood
dinsdag 12 augustus 2008 om 00:26
Ik weet eigenlijk niet hoe ik moet beginnen. Ik voel me zo eenzaam en zo verdrietig. Ik heb niemand bij wie ik terecht kan. Elke morgen als ik wakker word ( als ik uberhaupt al geslapen heb) dan denk ik: Ik wil dood. Maar dan denk ik: nee, dat kan niet, dat kan ik mijn kinderen niet aandoen. Ik ben al jaren getrouwd, ik hou heel veel van mijn man en hij van mij, maar toch zit het op veel punten niet goed tussen ons.Ik merk dat ik steeds vaker denk aan manieren om zelfmoord te plegen. Als ik alleen in de auto zit denk ik bijvoorbeeld: als ik nu hard tegen die boom rijd dan is het voorbij. Of ik lig in bed te denken aan alle medicijnen die ik in huis heb. Ik heb geen vriendinnen en niemand bij wie ik terecht kan. ik wil hulp, maar waar moet ik beginnen?
maandag 29 juni 2009 om 11:24
Coucou en Fladder: Ik heb al op de site gekeken (zit nu dus toch nog te forummen) van het EMDR. Er zijn ook therapeuten hier in de buurt. Het spreekt me wel aan. Ik ga morgen een verwijzing vragen aan mijn huisarts ( die werkt alleen in de ochtend, dus nu kan het niet meer). Heel erg bedankt voor jullie informatie en nu ga ik echt van het forum af!
woensdag 1 juli 2009 om 11:12
De huisartsenpraktijk is deze week gesloten, ik heb voor a.s maandag een afspraak bij de assistente kunnen maken. Tot een echt gesprek met mijn man is het niet gekomen. Ik durf geen gesprek te beginnen, ik ben bang dat het dan weer uitloopt op een hevige ruzie. Ik slaap bijna niet, ik heb hartkloppingen, dus het gaat niet zo goed.
donderdag 2 juli 2009 om 09:50
quote:daisymadelief schreef op 01 juli 2009 @ 11:12:
De huisartsenpraktijk is deze week gesloten, ik heb voor a.s maandag een afspraak bij de assistente kunnen maken. Tot een echt gesprek met mijn man is het niet gekomen. Ik durf geen gesprek te beginnen, ik ben bang dat het dan weer uitloopt op een hevige ruzie. Ik slaap bijna niet, ik heb hartkloppingen, dus het gaat niet zo goed.Ik blijf je volgen.
De huisartsenpraktijk is deze week gesloten, ik heb voor a.s maandag een afspraak bij de assistente kunnen maken. Tot een echt gesprek met mijn man is het niet gekomen. Ik durf geen gesprek te beginnen, ik ben bang dat het dan weer uitloopt op een hevige ruzie. Ik slaap bijna niet, ik heb hartkloppingen, dus het gaat niet zo goed.Ik blijf je volgen.
donderdag 2 juli 2009 om 21:29
vrijdag 3 juli 2009 om 09:17
Lees nu je bericht en wat gelezen je voel je ervaringen jou verdriet.
Wat advies zou ik kunnen geven terwijl ik zelf altijd gedacht heb was ik maar hier niet. Wat is reden van leven. Waarom tref verdriet mijn hard zo hard. Mensen in privé zo gemeen kil zijn. dat luisteren weinig zijn dit kunnen. Maar joh luistert naar jou hart. dat kleine meisje dat gelukkig wil zijn. Kies voor jou maar wees niet bang om duidelijk te zijn met je man. Niet in strijd woede jou gevoel. Of je schrijf op geef het hem. Wie weet snap hij het blijf wel een man he. dat gevoel leven toch effe wat anders. Verwacht niet teveel van jezelf dwing je eigen niet te zijn wie je niet ben. Geef jezelf de tijd jezelf leren kennen de ruimte. Liefs anita kalm aan erg warm
Wat advies zou ik kunnen geven terwijl ik zelf altijd gedacht heb was ik maar hier niet. Wat is reden van leven. Waarom tref verdriet mijn hard zo hard. Mensen in privé zo gemeen kil zijn. dat luisteren weinig zijn dit kunnen. Maar joh luistert naar jou hart. dat kleine meisje dat gelukkig wil zijn. Kies voor jou maar wees niet bang om duidelijk te zijn met je man. Niet in strijd woede jou gevoel. Of je schrijf op geef het hem. Wie weet snap hij het blijf wel een man he. dat gevoel leven toch effe wat anders. Verwacht niet teveel van jezelf dwing je eigen niet te zijn wie je niet ben. Geef jezelf de tijd jezelf leren kennen de ruimte. Liefs anita kalm aan erg warm
zaterdag 4 juli 2009 om 00:44
Ik wil ook niet meer, heb 4 kinderen, ben bedrogen en ze wil niet meer verder. Huis in de verkoop in deze tijd, kinderen wil ze me afnemen en dat lukt als vrouw aardig, geld 'eerlijk' delen, ik heb niets meer...vreemdgaan veliefd zijn, aan aidstesten denken dat doet ze....4 kinderen notabene....ben haar altijd trouw geweest, hulp in de huishouding, paar keer per week kindermeisje van 4 tot 7 alles kon. Nu is ze verliefd op een lelijke man ook nog , een coach uit nunspeet en ze haald dingen uit als christelijke vrouw waar de honden geen brood van lusten. 11 weken geleden gaf ze aan te willen scheiden en raad eens..niets geregeld, niets alleen ellende zaaien. Tuurlijk gaat het om geld want als ze gescheiden is betaal ik niet meer. Ik heb nu de scheiding in gang gezet, nota bene ik die geen scheiding wil maar wel moet. Serieus, ik ga eerst scheiden en daarna ben ik niet zeker hoe ik het oplos maar een ding is zeker eerst scheiden ze zal niet alles krijgen. Ik heb geen zin meer, echt niet. Notaris leg ik vast dat wanneer de kinderen erven er in iedergeval tot 18 niet aan het kapitaal gezeten kan worden. Ben op...
zaterdag 4 juli 2009 om 10:45
maandag 6 juli 2009 om 00:39
Mijn man heeft deze week besloten dat hij niet meer gaat optreden in het weekend en op een andere manier zijn hobby gaat uitoefenen. Voordat hij dit besluit nam zijn er veel woorden gevallen. Na deze laatste ruzie, waarbij ik mezelf weer vanuit mijn tenen stond te verdedigen over hoe ik me voel, kon ik de problemen helemaal niet meer aan en had ik voor mezelf besloten om dit huwelijk te beeindigen, maar toen wist ik nog niet dat hij ging stoppen. Nu heeft hij dus alles opgezegd voor mij. En nu weet ik helemaal niet meer wat te doen. Ik hou nog veel van hem, maar er is zo ontzettend veel gebeurd en er is zoveel gezegd.Hij zegt nu dat hij snapt hoe ik me voel, maar waarom heeft alles zo lang moeten duren? En hiermee zijn we er nog lang niet, die abortus staat ook nog tussen ons in.Morgen ga ik naar de huisarts om een nieuwe verwijsbrief voor een psychotherapeut te vragen. Met de pillen gaat het beter, ik heb ze uiteindelijk niet aan mijn man gegeven, ik heb het hem wel verteld. De pillen staan nu in een keukenkastje, eerst stonden ze op de slaapkamer en liep ik er telkens langs als ik er 's nachts uit ging omdat ik niet kon slapen. In de keuken kom ik 's nachts niet zo gauw.
We gaan eind deze maand gewoon met het gezin op vakantie en ik wil tot die tijd wachten om een definitief besluit te nemen. Miin kinderen hebben de komende week nog toetsweken op school en dat brengt ook al veel spanning met zich mee.
Ik wil jullie wel bedanken voor de lieve woorden, dat doet me echt goed.
We gaan eind deze maand gewoon met het gezin op vakantie en ik wil tot die tijd wachten om een definitief besluit te nemen. Miin kinderen hebben de komende week nog toetsweken op school en dat brengt ook al veel spanning met zich mee.
Ik wil jullie wel bedanken voor de lieve woorden, dat doet me echt goed.
maandag 6 juli 2009 om 01:05
Hoi,
Heb net je topic door zitten lezen. Daisymadelief en Stallone: je bent wie je bent en dat is hoe dan ook altijd goed. Wat jullie (ex-)partners ook zeggen of doen. JIJ mag er zijn, hoe dan ook.
Daisymadelief, ik heb respect voor hoe je je staande houdt, en hoe je je kinderen boven alles centraal kunt stellen,
Ik wens jullie allebei sterkte!
Heb net je topic door zitten lezen. Daisymadelief en Stallone: je bent wie je bent en dat is hoe dan ook altijd goed. Wat jullie (ex-)partners ook zeggen of doen. JIJ mag er zijn, hoe dan ook.
Daisymadelief, ik heb respect voor hoe je je staande houdt, en hoe je je kinderen boven alles centraal kunt stellen,
Ik wens jullie allebei sterkte!
maandag 6 juli 2009 om 10:14
Vanochtend ben ik naar de huisarts geweest en ik heb een nieuwe verwijsbrief gekregen voor een psychotherapeut omdat een EMDR behandeling mij wel aansprak. Bij thuiskomst meteen gaan bellen voor een afspraak, blijkt dus dat deze psychotherapeut voorlopig geen patienten meer aanneenmt. Nu heb ik toch maar het maatschappelijk werk gebeld en die proberen zo snel mogelijk een afspraak bij het maatschappelijk werk te regelen.
maandag 6 juli 2009 om 16:56
Goed van je dat je een afspraak hebt gemaakt.
Maar zijn er geen andere EMDR therapeuten in je buurt? Het is zonde dat deze therapeut geen nieuwe mensen aanneemt, maar probeer verder te kijken dan deze ene.
Moeilijk hoor, dat je man nu stopt met de muziek, en je het even helemaal niet meer weet. Ik kan je hierin geen raad geven. Wel denk ik; weggaan kan altijd nog, maar ga door met goede hulp te krijgen, zodat je (jullie) alles weer helder kunnen zien.
Even met z'n allen vakantie is natuurlijk (meestal) goed, zodat de boog even wat minder gespannen is.
Maar zijn er geen andere EMDR therapeuten in je buurt? Het is zonde dat deze therapeut geen nieuwe mensen aanneemt, maar probeer verder te kijken dan deze ene.
Moeilijk hoor, dat je man nu stopt met de muziek, en je het even helemaal niet meer weet. Ik kan je hierin geen raad geven. Wel denk ik; weggaan kan altijd nog, maar ga door met goede hulp te krijgen, zodat je (jullie) alles weer helder kunnen zien.
Even met z'n allen vakantie is natuurlijk (meestal) goed, zodat de boog even wat minder gespannen is.
maandag 6 juli 2009 om 17:37
Ja, wat reizende zegt, ik zou nog even verder rondkijken of er andere therapeuten zijn.
En verder kan je ook best een beetje aandringen en laten zien dat je snel hulp nodig hebt.
Toen ik EMDR heb gedaan was er ook een noodsituatie en heeft de huisarts extra zijn best gedaan voor een plekje, ik kon 2 dagen later terecht.
En verder kan je ook best een beetje aandringen en laten zien dat je snel hulp nodig hebt.
Toen ik EMDR heb gedaan was er ook een noodsituatie en heeft de huisarts extra zijn best gedaan voor een plekje, ik kon 2 dagen later terecht.
woensdag 15 juli 2009 om 19:59
Ik kan nu 'versneld' bij een maatschappelijk werker terecht, namelijk over 2 weken. Het gaat op het moment niet zo goed.
De huisarts heeft een verwijsbrief meegegeven en daar staat het verslag van de psychotherapeut in. Zij schrijft dat ik dystymy heb sinds de abortus. Ik heb dus opgezocht wat dat is op internet en inderdaad de symptomen komen overeen met hoe ik me voel. Ik ben er wel van geschrokken, maar ik voel me tevens zo boos. De eerste plaats doordat de huisarts deze informatie al 9 maanden geleden heeft gehad en ik daarna nog regelmatig bij haar ben geweest en dat er mij niets over gezegd wordt, maar nog bozer ben ik op mijn man, omdat ik alle ellende van de abortus nog steeds met me mee draag.
De hele toestand gaat geen seconde per dag meer uit mijn hoofd. Ik voel me zo verdrietig.
De huisarts heeft een verwijsbrief meegegeven en daar staat het verslag van de psychotherapeut in. Zij schrijft dat ik dystymy heb sinds de abortus. Ik heb dus opgezocht wat dat is op internet en inderdaad de symptomen komen overeen met hoe ik me voel. Ik ben er wel van geschrokken, maar ik voel me tevens zo boos. De eerste plaats doordat de huisarts deze informatie al 9 maanden geleden heeft gehad en ik daarna nog regelmatig bij haar ben geweest en dat er mij niets over gezegd wordt, maar nog bozer ben ik op mijn man, omdat ik alle ellende van de abortus nog steeds met me mee draag.
De hele toestand gaat geen seconde per dag meer uit mijn hoofd. Ik voel me zo verdrietig.
maandag 20 juli 2009 om 00:42
