Psyche
alle pijlers
Er even doorheen zitten..partner weer in depressie/angst
zondag 11 december 2016 om 22:59
Pffff..... weet niet zo goed wat ik wil met dit topic.
Mijn man zit weer met angstaanvallen/depressie sinds een paar dagen. Inmiddels al vaker voorgekomen rond deze tijd van het jaar. Over anderhalve week kan hij terecht bij een hulpverlener maar morgen toch maar weer de huisarts bellen.
Ik weet dat hij hier niks aan kan doen en ik zal er voor hem zijn maar ondertussen zit ik hier met tranen in m'n ogen omdat ik me weer zo alleen voel en het weer een flutkerst gaat worden
Mijn man zit weer met angstaanvallen/depressie sinds een paar dagen. Inmiddels al vaker voorgekomen rond deze tijd van het jaar. Over anderhalve week kan hij terecht bij een hulpverlener maar morgen toch maar weer de huisarts bellen.
Ik weet dat hij hier niks aan kan doen en ik zal er voor hem zijn maar ondertussen zit ik hier met tranen in m'n ogen omdat ik me weer zo alleen voel en het weer een flutkerst gaat worden
maandag 12 december 2016 om 02:59
quote:Agaphantus schreef op 12 december 2016 @ 00:08:
Weekendje weg heeft hij echt geen zin in en hij is echt warrig en afwezig.
En jij? Waar blijf jij met je wensen en behoeftes? Ik ben er helemaal voor om je partner te steunen en er dus ook in moeilijke tijden voor je partner te zijn, maar je moet ook aan jezelf denken. Het is niet dat hij er alles aan gedaan heeft om het (weer) te voorkomen of dat het de eerste keer is hè.
Ik zou echt eens heel goed gaan nadenken/voelen wat JIJ graag zou willen met Kerst en Oud en nieuw. Wil jij in een huisje met je zoon? Wil je bij familie zijn? Bespreek het met je man en ga dat regelen voor jezelf, jij en je zoon zijn het waard!
Aanvulling: ik bedoel dus niet dat je hem maar moet laten vallen als een baksteen, natuurlijk steun je hem ook waar je kunt. Maar niet álles en niet élke dag hoeft om hem te draaien, jíj mag er ook zijn en tijd voor jezelf nemen.
Weekendje weg heeft hij echt geen zin in en hij is echt warrig en afwezig.
En jij? Waar blijf jij met je wensen en behoeftes? Ik ben er helemaal voor om je partner te steunen en er dus ook in moeilijke tijden voor je partner te zijn, maar je moet ook aan jezelf denken. Het is niet dat hij er alles aan gedaan heeft om het (weer) te voorkomen of dat het de eerste keer is hè.
Ik zou echt eens heel goed gaan nadenken/voelen wat JIJ graag zou willen met Kerst en Oud en nieuw. Wil jij in een huisje met je zoon? Wil je bij familie zijn? Bespreek het met je man en ga dat regelen voor jezelf, jij en je zoon zijn het waard!
Aanvulling: ik bedoel dus niet dat je hem maar moet laten vallen als een baksteen, natuurlijk steun je hem ook waar je kunt. Maar niet álles en niet élke dag hoeft om hem te draaien, jíj mag er ook zijn en tijd voor jezelf nemen.
maandag 12 december 2016 om 03:47
quote:Agaphantus schreef op 12 december 2016 @ 00:13:
[...]
Wat niceday en swifty zeggen, winterdepressie.
Vroeger was het niet echt in de winter,maar nu lijkt er een patroon in te zitten.
Hij is een binnenvetter en kan niet goed tegen veranderingen en stress.
Vindt het lastig om me in hem te verplaatsen aangezien ik 10x meer energie heb om het maar zo te zeggen.Ik wist niet dat dit echt bestond, ik zou zeggen ga dan in ieder geval iedere werkpauze buiten wandelen en ook op alle vrije dagen zoveel mogelijk naar buiten en actief, sporten. Maar dat werkt niet? Inderdaad lastig om je te verplaatsen, sterkte!
[...]
Wat niceday en swifty zeggen, winterdepressie.
Vroeger was het niet echt in de winter,maar nu lijkt er een patroon in te zitten.
Hij is een binnenvetter en kan niet goed tegen veranderingen en stress.
Vindt het lastig om me in hem te verplaatsen aangezien ik 10x meer energie heb om het maar zo te zeggen.Ik wist niet dat dit echt bestond, ik zou zeggen ga dan in ieder geval iedere werkpauze buiten wandelen en ook op alle vrije dagen zoveel mogelijk naar buiten en actief, sporten. Maar dat werkt niet? Inderdaad lastig om je te verplaatsen, sterkte!
maandag 12 december 2016 om 06:46
Als het echt een winterdepressie is, vind ik hem een lul. Ik heb zelf ook veel last van de winter en dat is heel draaglijk te maken met wake-uplight, daglichtlamp, extra vitamine D, veel wandelen en bewegen, en een vakantie in de winter naar lichtere oorden. Ik ken zelfs iemand die er na lichttherapie vanaf is, die hoeft nu alleen nog te wandelen 's winters. Dus je man zou op z'n minst naar z'n hulpverlener kunnen gaan.
Trek voor dit jaar, of anders voor volgend jaar, gewoon je eigen plan. Gezellig kerst vieren zit er niet in bij hem, dus als jij dat wil, moet je dat zelf doen, zonder hem. Misschien is hij wel opgelucht als er daarin niks van hem verwacht wordt. Niet fijn voor jou, maar minder vermoeiend dan een dood paard in beweging proberen te houden.
Trek voor dit jaar, of anders voor volgend jaar, gewoon je eigen plan. Gezellig kerst vieren zit er niet in bij hem, dus als jij dat wil, moet je dat zelf doen, zonder hem. Misschien is hij wel opgelucht als er daarin niks van hem verwacht wordt. Niet fijn voor jou, maar minder vermoeiend dan een dood paard in beweging proberen te houden.
maandag 12 december 2016 om 06:53
quote:Agaphantus schreef op 11 december 2016 @ 23:36:
Het komt wel weer goed,maar ik word er zelf soms zo moe van.... en voel me soms ook schuldig omdat ik ervan baal dat hij het weer zover heeft laten komen en ik nu met een zombie zit (sorry) en ons zoontje is er natuurlijk ook wel de dupe van ( hij probeert wel aandacht aan hem te geven gelukkig)Niet schuldig voelen. Depressieve mensen zijn niet te harden, als je ermee samen moet leven. Dat is reddend zwemmen met een drenkeling, dat hou je niet lang vol.
Het komt wel weer goed,maar ik word er zelf soms zo moe van.... en voel me soms ook schuldig omdat ik ervan baal dat hij het weer zover heeft laten komen en ik nu met een zombie zit (sorry) en ons zoontje is er natuurlijk ook wel de dupe van ( hij probeert wel aandacht aan hem te geven gelukkig)Niet schuldig voelen. Depressieve mensen zijn niet te harden, als je ermee samen moet leven. Dat is reddend zwemmen met een drenkeling, dat hou je niet lang vol.
maandag 12 december 2016 om 06:57
quote:Agaphantus schreef op 12 december 2016 @ 00:08:
Maar soms schiet ik ook wel uit mijn slof tegen hem hoor,probeer het niet te doen maar vindt het ook wel eens zwaar irritant om 10x te moeten roepen dat hij uit z'n nest moet komen.Doe dat dan niet. Hij is geen puber en er bestaan wekkers. Slaapt-ie doorheen? Hij verzint er maar wat op, het is een volwassen man.
Maar soms schiet ik ook wel uit mijn slof tegen hem hoor,probeer het niet te doen maar vindt het ook wel eens zwaar irritant om 10x te moeten roepen dat hij uit z'n nest moet komen.Doe dat dan niet. Hij is geen puber en er bestaan wekkers. Slaapt-ie doorheen? Hij verzint er maar wat op, het is een volwassen man.
maandag 12 december 2016 om 07:33
quote:S-Groot schreef op 12 december 2016 @ 02:59:
[...]
En jij? Waar blijf jij met je wensen en behoeftes? Ik ben er helemaal voor om je partner te steunen en er dus ook in moeilijke tijden voor je partner te zijn, maar je moet ook aan jezelf denken. Het is niet dat hij er alles aan gedaan heeft om het (weer) te voorkomen of dat het de eerste keer is hè.
Ik zou echt eens heel goed gaan nadenken/voelen wat JIJ graag zou willen met Kerst en Oud en nieuw. Wil jij in een huisje met je zoon? Wil je bij familie zijn? Bespreek het met je man en ga dat regelen voor jezelf, jij en je zoon zijn het waard!
Aanvulling: ik bedoel dus niet dat je hem maar moet laten vallen als een baksteen, natuurlijk steun je hem ook waar je kunt. Maar niet álles en niet élke dag hoeft om hem te draaien, jíj mag er ook zijn en tijd voor jezelf nemen.
Helemaal mee eens.
Bovendien hebben jullie een kind samen. Dat betekent dat jullie samen de plicht hebben om stabiele ouders te zijn, stabiele geliefden van elkaar, een sterk team dat samen staat voor alles.
Je man kan het zich dus niet permitteren om zijn depressie maar te laten voortkabbelen en de hulpverlening maar te stoppen als hij zich weer even beter voelt. Natuurlijk moet je elkaar steunen in moeilijke tijden, maar wel op voorwaarde dat de ander er alles aan doet om weer stabiel te worden. Hij verzaakt in zijn plicht en laat alles op jouw schouders vallen, en dat gaat jou echt opbreken op den duur. Dan ga je ergens in onderuit door de spanning. Bovendien zal jullie kind dit ook opmerken, of groeit hij op met het idee dat het normaal is hoe papa doet. Ouders zijn de voorbeelden voor kinderen, in alles.
Dus, praat er wel met hem over, als kind op bed ligt, ook al weet je dat er gevolgen kunnen zijn in zijn gemoedstoestand nu. Jouw gevoelens zijn net zo belangrijk. Laat hem weten dat jij en jullie kind recht hebben op stabiliteit en stressvrije feestdagen, en dat jij en kind desnoods alleen een weekend weg gaan, of met kerst/oud en nieuw naar jouw ouders gaan voor wat gezelligheid. Hij kan best wel alleen zijn met zijn chronische depressie, hij is tenslotte volwassen.
[...]
En jij? Waar blijf jij met je wensen en behoeftes? Ik ben er helemaal voor om je partner te steunen en er dus ook in moeilijke tijden voor je partner te zijn, maar je moet ook aan jezelf denken. Het is niet dat hij er alles aan gedaan heeft om het (weer) te voorkomen of dat het de eerste keer is hè.
Ik zou echt eens heel goed gaan nadenken/voelen wat JIJ graag zou willen met Kerst en Oud en nieuw. Wil jij in een huisje met je zoon? Wil je bij familie zijn? Bespreek het met je man en ga dat regelen voor jezelf, jij en je zoon zijn het waard!
Aanvulling: ik bedoel dus niet dat je hem maar moet laten vallen als een baksteen, natuurlijk steun je hem ook waar je kunt. Maar niet álles en niet élke dag hoeft om hem te draaien, jíj mag er ook zijn en tijd voor jezelf nemen.
Helemaal mee eens.
Bovendien hebben jullie een kind samen. Dat betekent dat jullie samen de plicht hebben om stabiele ouders te zijn, stabiele geliefden van elkaar, een sterk team dat samen staat voor alles.
Je man kan het zich dus niet permitteren om zijn depressie maar te laten voortkabbelen en de hulpverlening maar te stoppen als hij zich weer even beter voelt. Natuurlijk moet je elkaar steunen in moeilijke tijden, maar wel op voorwaarde dat de ander er alles aan doet om weer stabiel te worden. Hij verzaakt in zijn plicht en laat alles op jouw schouders vallen, en dat gaat jou echt opbreken op den duur. Dan ga je ergens in onderuit door de spanning. Bovendien zal jullie kind dit ook opmerken, of groeit hij op met het idee dat het normaal is hoe papa doet. Ouders zijn de voorbeelden voor kinderen, in alles.
Dus, praat er wel met hem over, als kind op bed ligt, ook al weet je dat er gevolgen kunnen zijn in zijn gemoedstoestand nu. Jouw gevoelens zijn net zo belangrijk. Laat hem weten dat jij en jullie kind recht hebben op stabiliteit en stressvrije feestdagen, en dat jij en kind desnoods alleen een weekend weg gaan, of met kerst/oud en nieuw naar jouw ouders gaan voor wat gezelligheid. Hij kan best wel alleen zijn met zijn chronische depressie, hij is tenslotte volwassen.
maandag 12 december 2016 om 07:40
quote:Agaphantus schreef op 12 december 2016 @ 00:30:
Zal die lamp eens aankaarten, voor zover dat nu wil,echt een goed gesprek lukt nu niet.
En dank je, makkelijk niet maar gelukkig wel fijne familie en collega's en natuurlijk ons zoontje. En natuurlijk hier op forum is het ook fijn om je verhaal te doen.
Duik nu mijn nest maar in,morgen weer vroeg dag met een bijna 3 jarige en weer werken
Kun je die lamp niet gewoon in huis halen en hem ervoor zetten? 30 min per dag is genoeg. Desnoods zet je hem naast zijn bed.....
Als hij nauwelijks te bereiken is zou ik dit heen overlegpunt maken.
Zal die lamp eens aankaarten, voor zover dat nu wil,echt een goed gesprek lukt nu niet.
En dank je, makkelijk niet maar gelukkig wel fijne familie en collega's en natuurlijk ons zoontje. En natuurlijk hier op forum is het ook fijn om je verhaal te doen.
Duik nu mijn nest maar in,morgen weer vroeg dag met een bijna 3 jarige en weer werken
Kun je die lamp niet gewoon in huis halen en hem ervoor zetten? 30 min per dag is genoeg. Desnoods zet je hem naast zijn bed.....
Als hij nauwelijks te bereiken is zou ik dit heen overlegpunt maken.
maandag 12 december 2016 om 08:23
quote:met tranen in m'n ogen omdat ik me weer zo alleen voel en het weer een flutkerst gaat wordenEr zijn nu eenmaal flutdagen maar om van te voren te gaan voorspellen wat een flutdag gaat worden, alsof het door het noodlot is bestemd, is wel om problemen vragen.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
maandag 12 december 2016 om 09:32
Weekendje weg kan helaas niet omdat ik ook moet werken rondom de kerstdagen.
We gaan wel naar onze familie,die is aan beide kanten niet zo groot dus dat valt weer mee.
Mijn ouders weten er ook van en die weten helaas uit eigen ervaring met mijn broertje hoe het is,dus die snappen wel waarom hij zo stil is.
Of het echt een winterdepressie weet ik niet. Wel grote veranderingen gehad door verhuizing/ huis kopen enz..
Verder doe ik echt wel mijn eigen dingen.
Hij is zowiezo geen prater dus soms wel lastig. Hij probeert juist te verbergen als hij er last van heeft omdat hij me er niet mee wil belasten. Hoe vaak ik ook zeg dat hij moet praten.
Dus zodra ik door heb dat het allemaal niet goed zit dan is het helemaal mis.
Zodra hij zich wat beter voelt zal ik echt met hem in gesprek gaan en ik wil ook zelf een keer mee met een gesprek.
Omdat ik geen zin heb om zelf met een kerstboom te gaan slepen en er toch echt 1 wil hebben heb ik voor het eerst een boom via internet besteld
Ben benieuwd!
Bedankt voor alle reacties, zal vanavond pas weer reageren want moet zo werken en mobiel lukt niet want mijn gsm is stuk ( lekker handig weer nu)
We gaan wel naar onze familie,die is aan beide kanten niet zo groot dus dat valt weer mee.
Mijn ouders weten er ook van en die weten helaas uit eigen ervaring met mijn broertje hoe het is,dus die snappen wel waarom hij zo stil is.
Of het echt een winterdepressie weet ik niet. Wel grote veranderingen gehad door verhuizing/ huis kopen enz..
Verder doe ik echt wel mijn eigen dingen.
Hij is zowiezo geen prater dus soms wel lastig. Hij probeert juist te verbergen als hij er last van heeft omdat hij me er niet mee wil belasten. Hoe vaak ik ook zeg dat hij moet praten.
Dus zodra ik door heb dat het allemaal niet goed zit dan is het helemaal mis.
Zodra hij zich wat beter voelt zal ik echt met hem in gesprek gaan en ik wil ook zelf een keer mee met een gesprek.
Omdat ik geen zin heb om zelf met een kerstboom te gaan slepen en er toch echt 1 wil hebben heb ik voor het eerst een boom via internet besteld
Ben benieuwd!
Bedankt voor alle reacties, zal vanavond pas weer reageren want moet zo werken en mobiel lukt niet want mijn gsm is stuk ( lekker handig weer nu)
