Psyche
alle pijlers
Euthanasie plegen, bij zijn of niet?
zondag 11 april 2010 om 12:23
Hoi allemaal,
Mijn vader is al ongeveer 15 jaar verlamt, (dwarslaesie, vanaf zijn middel) En heeft besloten dat hij zo niet verder kan/wilt leven, omdat hij heel veel pijn heeft waar niks aan te doen valt.
Hij is een tijdje bezig geweest met de euthanasie, en heeft kort geleden daar goedkeuring voor gekregen. Ik vind het verschrikkelijk, maar toch heb ik dit liever als dat hij misschien later zichzelf iets aan zou doen.. het gaat nu over 2 weken gebeuren
Waar ik nu steeds over nadenk is of ik er op die dag op hét moment zelf bij wil zijn.. Het zal hijr thuis gebeuren, hij krijgt eerst een drankje waarna hij in slaap zal vallen. Normaal gesproken blijft je hart dan nog wel een tijd doorkloppen, en omdat mijn vader vrij jong nog is (43) is de kans groot dat het nog wel 6 uur kan duren. Hij heeft gezegt dat hij dat niet wilt, dus na een uur krijgt hj nog een 'extra' injectie..
Ik denk dat ik er wel bij kan/wil zijn als hij het drankje krijgt..maar niet bij wat erna allemaal komen gaat. Een vriendin van mij is een tijdje terug ook haar vader verloren, en die vond het 'mooi' om haar vader te zien sterven, maar ik weet niet zo goed of dat voor mij echt iets toevoegt.. zo heb ik ook gezegt tegen mijn vader dat ik een gesloten kist het fijnst zou vinden bij de crematie omdat ik dat gewoon écht niet wil zien..
Ik vroeg me af hoe anderen hier over denken, of dat andere al ervaring hebben met euthanasie bij vrienden/familie?
(het dringt nog steeds niet allemaal echt tot me door, maar de grote klap zal later wel komen ben ik bang )
Mijn vader is al ongeveer 15 jaar verlamt, (dwarslaesie, vanaf zijn middel) En heeft besloten dat hij zo niet verder kan/wilt leven, omdat hij heel veel pijn heeft waar niks aan te doen valt.
Hij is een tijdje bezig geweest met de euthanasie, en heeft kort geleden daar goedkeuring voor gekregen. Ik vind het verschrikkelijk, maar toch heb ik dit liever als dat hij misschien later zichzelf iets aan zou doen.. het gaat nu over 2 weken gebeuren
Waar ik nu steeds over nadenk is of ik er op die dag op hét moment zelf bij wil zijn.. Het zal hijr thuis gebeuren, hij krijgt eerst een drankje waarna hij in slaap zal vallen. Normaal gesproken blijft je hart dan nog wel een tijd doorkloppen, en omdat mijn vader vrij jong nog is (43) is de kans groot dat het nog wel 6 uur kan duren. Hij heeft gezegt dat hij dat niet wilt, dus na een uur krijgt hj nog een 'extra' injectie..
Ik denk dat ik er wel bij kan/wil zijn als hij het drankje krijgt..maar niet bij wat erna allemaal komen gaat. Een vriendin van mij is een tijdje terug ook haar vader verloren, en die vond het 'mooi' om haar vader te zien sterven, maar ik weet niet zo goed of dat voor mij echt iets toevoegt.. zo heb ik ook gezegt tegen mijn vader dat ik een gesloten kist het fijnst zou vinden bij de crematie omdat ik dat gewoon écht niet wil zien..
Ik vroeg me af hoe anderen hier over denken, of dat andere al ervaring hebben met euthanasie bij vrienden/familie?
(het dringt nog steeds niet allemaal echt tot me door, maar de grote klap zal later wel komen ben ik bang
)
anoniem_84262 wijzigde dit bericht op 11-04-2010 12:25
Reden: spelfout
Reden: spelfout
% gewijzigd
zondag 11 april 2010 om 12:28
Jeetje wat een verdriet voor jullie! Ik kan alleen maar voor mezelf spreken, ik ben blij dat ik er bij ben geweest toen mijn moeder stierf. Ook toen ze was overleden en lag opgebaard ben ik veel bij haar geweest. Voor mij heeft dit enorm geholpen in het verwerken en het afscheid kunnen nemen, ik heb niets om spijt over te hebben. Ik kan me enorm goed voorstellen dat je nu je twijfels hebt en niet goed weet wat je staat te wachten. Als het moment daar is zal je zien dat dingen heel anders voelen en zijn dan dat je nu van te voren allemaal probeert voor te stellen. Ik wens je heel veel sterkte toe! Bij mijn moeder is trouwens geen actieve euthanasie toegepast, ze heeft palliatieve sedatie gekregen.
zondag 11 april 2010 om 12:31
Wat vreselijk voor jullie!!!!!
Misschien dat je erbij kan zijn als het het drankje neemt, bij hem blijft zitten, zijn hand vasthouden, lieve dingen zeggen tot hij in slaap valt, en dan kijk je wat je voelt en wat je wil.
Misschien vind je het wel 'fijn' om zo naast je vader te zitten, misschien wil je gewoon weg, het kan allemaal.
Wat vind je vader? Wil hij jou er graag bij? En je moeder/rest van de familie?
Ik wens jullie heel veel sterkte, en een dikke knuffel voor jou...
Misschien dat je erbij kan zijn als het het drankje neemt, bij hem blijft zitten, zijn hand vasthouden, lieve dingen zeggen tot hij in slaap valt, en dan kijk je wat je voelt en wat je wil.
Misschien vind je het wel 'fijn' om zo naast je vader te zitten, misschien wil je gewoon weg, het kan allemaal.
Wat vind je vader? Wil hij jou er graag bij? En je moeder/rest van de familie?
Ik wens jullie heel veel sterkte, en een dikke knuffel voor jou...
zondag 11 april 2010 om 12:33
Het is echt heel erg persoonlijk> Ik heb het bij mijn oma aan de hand gehad, ik ben er niet bij geweest en ben daar tot nu toe nog altijd heel blij mee. Ik wilde haar levend herinneren en niet op mijn netvlies hebben hoe ze stierf. Maar mijn broer is er wel bij geweest en is daar nog altijd heel blij mee. Wat wil je vader? Mijn oma liet ons heel vrij daarin, maar ik ken ook een geval van een kennis waarbij degene die overleed er erg op aandrong dat ze er bij zouden zijn. Kun je het bespreken met je vader wat zijn wensen zijn?
Heel veel sterkte.
Heel veel sterkte.
zondag 11 april 2010 om 12:34
@ Goldmember
Mijn vader zegt dat ik moet doen wat ik zelf wil/fijn vind..en mijn moeder wilt er liever niet bij zijn, tenzij ik dat graag zou willen.. verder weet ik niet welke vrienden/familie er bij zullen zijn..dus ja wie weet valt dat op de dag zelf wel op zijn plek maarja ik wil gewoon ongemakkelijke situaties voorkomen voor zover dan kan..
Mijn vader zegt dat ik moet doen wat ik zelf wil/fijn vind..en mijn moeder wilt er liever niet bij zijn, tenzij ik dat graag zou willen.. verder weet ik niet welke vrienden/familie er bij zullen zijn..dus ja wie weet valt dat op de dag zelf wel op zijn plek maarja ik wil gewoon ongemakkelijke situaties voorkomen voor zover dan kan..
zondag 11 april 2010 om 12:34
Stel dat je er bij zou blijven, ben je dan helemaal alleen met hem? Of heb je ook nog andere broers/zussen of je moeder die er bij kunnen zijn, zodat jij ook niet alleen bent? Het is nogal heftig om je vader te zien sterven, ik zou dat denk ik ook niet alleen willen doen. Als je samen bent is er iig ook iemand bij je om jou op te vangen of waar je je verdriet mee kan delen.
zondag 11 april 2010 om 12:36
Jeetje, heftig hoor.
Ik was erbij toen mijn moeder stierf, onder hele andere omstandigheden trouwens. Het reanimeren en de hele ratteplan meegemaakt.
Ik zou er in jouw geval bij willen zijn. Je kan zelf, terplekke nog bepalen of je erbij wil zijn wanneer je vader het dranje neemt of wanneer de injectie gegeven wordt.
Je kan je altijd, mocht het je teveel worden, je even terug terekken in een ander vetrek in huis. En dan weer naar je vader gaan wanneer jij dat wil.
Zo ben je er toch bij, op jouw manier. Ook als je er niet direct bij wil zijn, krijg je wel mee wat er gaande is vanuit de eerste hand. Thuis zitten is ook niks.
Ik was erbij toen mijn moeder stierf, onder hele andere omstandigheden trouwens. Het reanimeren en de hele ratteplan meegemaakt.
Ik zou er in jouw geval bij willen zijn. Je kan zelf, terplekke nog bepalen of je erbij wil zijn wanneer je vader het dranje neemt of wanneer de injectie gegeven wordt.
Je kan je altijd, mocht het je teveel worden, je even terug terekken in een ander vetrek in huis. En dan weer naar je vader gaan wanneer jij dat wil.
Zo ben je er toch bij, op jouw manier. Ook als je er niet direct bij wil zijn, krijg je wel mee wat er gaande is vanuit de eerste hand. Thuis zitten is ook niks.
zondag 11 april 2010 om 12:36
Ik zou er bij zijn en z'n hand willen vasthouden. Zou 't mezelf nooit vergeven als ik 'm op dat laatste moment in de steek zou laten. Gewoon jezelf even wegcijferen en je vader op de eerste plaats zetten. Dat zou ie ongetwijfeld ook voor jou hebben gedaan als jij degene was die euthanasie zou laten plegen wegens ongeneeslijke ziekte.
zondag 11 april 2010 om 12:38
Voordat ik ooit erbij was toen iemand stierf heb ik me nooit kunnen voorstellen dat ik dat aan zou kunnen.
Nu heb ik ervaren hoe bijzonder het is om het mee te maken. Niks engs aan, alleen maar mooi en vredig en warm.
Als ik jouw post lees denk ik dat je erg bang bent voor hoe het allemaal zal gaan en of je het wel aankunt, maar op deze manier sterven gaat heel rustig en vredig.
Buiten dat het natuurlijk ontzettend verdrietig is wat er gaat gebeuren.
Sterkte.
Nu heb ik ervaren hoe bijzonder het is om het mee te maken. Niks engs aan, alleen maar mooi en vredig en warm.
Als ik jouw post lees denk ik dat je erg bang bent voor hoe het allemaal zal gaan en of je het wel aankunt, maar op deze manier sterven gaat heel rustig en vredig.
Buiten dat het natuurlijk ontzettend verdrietig is wat er gaat gebeuren.
Sterkte.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 11 april 2010 om 12:40
Pfoe... dat is enorm heftig!
Ik denk dat ik er bij zou willen zijn. Om hem vast te houden en hem tot op het allerlaatst te steunen. En misschien ook omdat ik het niet zo kunnen opbrengen om een paar minuten van te voren weg te gaan wetende dat ik hem daarna niet meer zal zien. Maar het is JOUW vader en JOUW verdriet, en het is ook aan jou hoe je hiermee omgaat.
Ik weet niet of ik dit moet zeggen, maar ik doe het toch. De serie 'over mijn lijk' loopt op dit moment. In de aflevering die nu op internet staat (afl. 6) pleegt ook iemand euthanasie. Er wordt ook een moment van die avond uitgezonden. Het was zo sereen, en zo waanzinnig liefdevol, en met zoveel kracht, dat ik me echt kan voorstellen dat -hoe vreselijk moeilijk de situatie ook- zo'n afscheid wel heel erg kan bijdragen aan een rouwproces. Heb je trouwens al contact met iemand? Er bestaan bijvoorbeeld rouwverwerkers, die je nu al kunnen helpen met het rouwproces, en het maken van je keuze of je er bij wilt zijn of niet. Mijn moeder heeft ook altijd gezegd 'ik ga nooit kijken als mijn ouders overlijden'. Uiteindelijk heeft ze haar vader zelf verzorgd en dat heet ze -tegen alle verwachtingen in- als heel bijzonder en prettig ervaren.
Het lijkt me een verschrikkelijke keuze, en ik wens je vooral heel veel kracht toe te komende tijd!
Ik denk dat ik er bij zou willen zijn. Om hem vast te houden en hem tot op het allerlaatst te steunen. En misschien ook omdat ik het niet zo kunnen opbrengen om een paar minuten van te voren weg te gaan wetende dat ik hem daarna niet meer zal zien. Maar het is JOUW vader en JOUW verdriet, en het is ook aan jou hoe je hiermee omgaat.
Ik weet niet of ik dit moet zeggen, maar ik doe het toch. De serie 'over mijn lijk' loopt op dit moment. In de aflevering die nu op internet staat (afl. 6) pleegt ook iemand euthanasie. Er wordt ook een moment van die avond uitgezonden. Het was zo sereen, en zo waanzinnig liefdevol, en met zoveel kracht, dat ik me echt kan voorstellen dat -hoe vreselijk moeilijk de situatie ook- zo'n afscheid wel heel erg kan bijdragen aan een rouwproces. Heb je trouwens al contact met iemand? Er bestaan bijvoorbeeld rouwverwerkers, die je nu al kunnen helpen met het rouwproces, en het maken van je keuze of je er bij wilt zijn of niet. Mijn moeder heeft ook altijd gezegd 'ik ga nooit kijken als mijn ouders overlijden'. Uiteindelijk heeft ze haar vader zelf verzorgd en dat heet ze -tegen alle verwachtingen in- als heel bijzonder en prettig ervaren.
Het lijkt me een verschrikkelijke keuze, en ik wens je vooral heel veel kracht toe te komende tijd!
zondag 11 april 2010 om 12:41
Het zal voor altijd op je netvlies blijven staan als je iemand ziet sterven, en ik heb het er best moeilijk mee gehad en nu nog weleens. Wat mij betreft gaat het om mijn opa. Maar ik wilde het niet zozeer voor mijzelf, maar ik wilde niet dat hij alleen zou sterven. Ik wilde dat er tot de laatste seconden dat er iemand bij hem was omdat ik vind dat iemand niet alleen hoeft te sterven, dat verdiende hij gewoon niet. Hij heeft altijd alles gedaan voor zijn gezin en kleinkinderen en dit is het laatste wat ik voor hem terug kon doen. Zo dacht ik erover.
zondag 11 april 2010 om 12:42
quote:elninjoo schreef op 11 april 2010 @ 12:36:
Ik zou er bij zijn en z'n hand willen vasthouden. Zou 't mezelf nooit vergeven als ik 'm op dat laatste moment in de steek zou laten. Gewoon jezelf even wegcijferen en je vader op de eerste plaats zetten. Dat zou ie ongetwijfeld ook voor jou hebben gedaan als jij degene was die euthanasie zou laten plegen wegens ongeneeslijke ziekte.Zo zou ik ook denken, of ik het nu wel of niet aan zou kunnen, het zou niet om mij gaan. Het gaat om je vader. Wil je die alleen laten sterven? Ik zou het niet over mijn hart kunnen krijgen om een van mijn ouders alleen te laten sterven. zou mezelf dat ook nooit kunnen vergeven. Niks kijken hoe het voelt dus, doen wat je moet doen voor een ander dus.
Ik zou er bij zijn en z'n hand willen vasthouden. Zou 't mezelf nooit vergeven als ik 'm op dat laatste moment in de steek zou laten. Gewoon jezelf even wegcijferen en je vader op de eerste plaats zetten. Dat zou ie ongetwijfeld ook voor jou hebben gedaan als jij degene was die euthanasie zou laten plegen wegens ongeneeslijke ziekte.Zo zou ik ook denken, of ik het nu wel of niet aan zou kunnen, het zou niet om mij gaan. Het gaat om je vader. Wil je die alleen laten sterven? Ik zou het niet over mijn hart kunnen krijgen om een van mijn ouders alleen te laten sterven. zou mezelf dat ook nooit kunnen vergeven. Niks kijken hoe het voelt dus, doen wat je moet doen voor een ander dus.
zondag 11 april 2010 om 12:44
zondag 11 april 2010 om 12:44
quote:elninjoo schreef op 11 april 2010 @ 12:36:
. Zou 't mezelf nooit vergeven als ik 'm op dat laatste moment in de steek zou laten. Gewoon jezelf even wegcijferen en je vader op de eerste plaats zetten..
Hiermee praat je TO een enorm schuldgevoel aan als zij zou besluiten er niet bij te zijn!
Meestal is het door omstandigheden onmogelijk om erbij te zijn.. laat je de stervende dan in de steek?? Welnee! Ik kón er niet bij zijn, heb hem niet eens gezien na zijn dood, dat was rot.
Maar ik vind wel dat TO moet kunnen beslissen zonder dat haar een schuldgevoel word aangepraat!!
. Zou 't mezelf nooit vergeven als ik 'm op dat laatste moment in de steek zou laten. Gewoon jezelf even wegcijferen en je vader op de eerste plaats zetten..
Hiermee praat je TO een enorm schuldgevoel aan als zij zou besluiten er niet bij te zijn!
Meestal is het door omstandigheden onmogelijk om erbij te zijn.. laat je de stervende dan in de steek?? Welnee! Ik kón er niet bij zijn, heb hem niet eens gezien na zijn dood, dat was rot.
Maar ik vind wel dat TO moet kunnen beslissen zonder dat haar een schuldgevoel word aangepraat!!
zondag 11 april 2010 om 12:45
Zijn euthanasie kan vredig gaan doordat hij meteen inslaapt, maar ook heftig worden, compleet met stuiptrekkingen, happen naar adem etc. Zoek vantevoren uit wat er allemaal kan gebeuren, dan ben je beter voorbereid. Hier zijn consulenten en verpleegkundigen voor. De VVE kan je hierover informeren, maar de thuiszorg ook en die heeft je vader vast. Dan weet je in ieder geval wat je te wachten staat en hoe je vader zou kunnen reageren op de middelen die hij toegediend krijgt. Dit is natuurlijk heel individueel.
