Psyche
alle pijlers
Geen anti-depressiva willen nemen
donderdag 30 november 2017 om 12:14
Hallo allemaal,
Sinds een paar weken zit ik thuis, in eerste instantie door een hersenschudding, maar door de verplichte rust die ik toen moest nemen lijkt nu ook eens burn-out die op de loer lag eruit te zijn gekomen.
Eigenlijk misschien maar goed, maar wat voelt het naar allemaal!
Ik ben bekend met vlagen van hypochondrie. Het gaat meestal lang goed, maar als ik al niet zo lekker in mijn vel zit komt het er groot uit!
Verder ook wel angstklachten, bang mensen te verliezen en bang voor een ongeluk op de fiets/auto/vliegtuig.
Veel ervan is aangeleerd, en volgens de psycholoog waar ik.iedere week heenga kan ik het zeker ook weer afleren!
Ik ben dus in therapie bij een psycholoog, ga naar acuunctuur voor wat rust in mijn lijf en volg cesartherapie om beter te luisteren naar mijn lijf.
De afgelopen weken heb ik een aantal paniekaanvallen gehad...oh wat was ik bang.
En nu heeft de huisarts, in wie ik ontzettend veel vertrouwen heb, me toch anti-depressiva voorgeschreven....om te ondersteunen tijdens het uit de put klimmen.
Dinsdag heb ik ze al gekregen....maar ze liggen nog steeds keurig in hun doosje op tafel...
Ik durf én wil ze niet nemen! Gevoelsmatig wil ik die rommel niet in mijn lijf, én ik ben zo ontzettend bang voor de bijwerkingen!
En wanneer ga je dan afbouwen? Hoe weet je dan dat je weer zonder kan? Hoe weet je nou tijdens therapie of je het nu zelf anders kan doen of dat die medicijnen nog hun werk doen?
Ik.lees ook zoveel nare ervaringen over de opbouw en afbouwfase!!!
Ik zit met dus suf te googlen op een alternatief voor die AD. Morgen heb ik weer een afspraak bij de huisarts om dit ook met haar te bespreken...maar misschien hebben jullie uit eigen ervaring een goed alternatief?
Iemand van jullie het ook voorgeschreven gekregen en er toch niet aan begonnen is?
Sinds een paar weken zit ik thuis, in eerste instantie door een hersenschudding, maar door de verplichte rust die ik toen moest nemen lijkt nu ook eens burn-out die op de loer lag eruit te zijn gekomen.
Eigenlijk misschien maar goed, maar wat voelt het naar allemaal!
Ik ben bekend met vlagen van hypochondrie. Het gaat meestal lang goed, maar als ik al niet zo lekker in mijn vel zit komt het er groot uit!
Verder ook wel angstklachten, bang mensen te verliezen en bang voor een ongeluk op de fiets/auto/vliegtuig.
Veel ervan is aangeleerd, en volgens de psycholoog waar ik.iedere week heenga kan ik het zeker ook weer afleren!
Ik ben dus in therapie bij een psycholoog, ga naar acuunctuur voor wat rust in mijn lijf en volg cesartherapie om beter te luisteren naar mijn lijf.
De afgelopen weken heb ik een aantal paniekaanvallen gehad...oh wat was ik bang.
En nu heeft de huisarts, in wie ik ontzettend veel vertrouwen heb, me toch anti-depressiva voorgeschreven....om te ondersteunen tijdens het uit de put klimmen.
Dinsdag heb ik ze al gekregen....maar ze liggen nog steeds keurig in hun doosje op tafel...
Ik durf én wil ze niet nemen! Gevoelsmatig wil ik die rommel niet in mijn lijf, én ik ben zo ontzettend bang voor de bijwerkingen!
En wanneer ga je dan afbouwen? Hoe weet je dan dat je weer zonder kan? Hoe weet je nou tijdens therapie of je het nu zelf anders kan doen of dat die medicijnen nog hun werk doen?
Ik.lees ook zoveel nare ervaringen over de opbouw en afbouwfase!!!
Ik zit met dus suf te googlen op een alternatief voor die AD. Morgen heb ik weer een afspraak bij de huisarts om dit ook met haar te bespreken...maar misschien hebben jullie uit eigen ervaring een goed alternatief?
Iemand van jullie het ook voorgeschreven gekregen en er toch niet aan begonnen is?
donderdag 30 november 2017 om 13:43
Ja, maar daar ben je zelf bij. Je krijgt meer honger, en daar moet je op anticiperen. Ik deed dat in eerste instantie niet en kwam maar liefst 12kg aan, niet wegens het medicijn maar ik stopte zelf meer in mijn mond door de honger.Dreamer schreef: ↑30-11-2017 13:29Even een vraagje off topic:
Hebben alle AD als bijwerking dat je aankomt? Ik ken iemand, voor wie ik denk dat het baat heeft, maar die werd de vorige keer een stuk dikker en dat wil ze niet meer.
Verder voor TO:
Stel dat je naar de dokter gaat voor een blaasontsteking. Deze zegt: dit kan ook overgaan door veel drinken van brandnetelthee, maar dan duurt het een jaar. Met antibiotica ben je er in een week vanaf. Wat doen je dan?
En waarom is het voor psychische klachten zoveel moeilijker om medicijnen te nemen?
donderdag 30 november 2017 om 13:47
Ja, maar bij de meesten is dit verhoogde eetlust en heb je er dus eigenlijk enigszins controle op. Er zijn wel soorten die bv sneller worden voorgeschreven aan eetpatiënten, omdat daarbij minder gewichtstoename is.
Je tweede punt aan To; ik denk dat je niet buiten beschouwing moet laten dat antidepressiva behoorlijke bijwerkingen hebben. TO's tegenstand zit volgens mij ook niet in wat jij noemt, maar meer in haar angst voor de bijwerkingen en er niet vanaf kunnen komen.
donderdag 30 november 2017 om 13:50
Tuurlijk! Ik gebruik Citalopram. Verhoogde eetlust herken ik wel trouwens, ben soort van onverzadigbaar, alleen kom ik er geen gram van aan. Of het gezond is, is dan weer een andere discussie.
Ik beweeg wel veel, dus dat zal ook wat schelen.
donderdag 30 november 2017 om 13:52
In dit topic loopt wel enorm door elkaar voor weke diagnose iemand een AD krijgt. Resultaten en effecten bij angst zijn anders dan die bij bv een ernstige depressie. Bij veel lichte depressies is niet te zeggen of AD hielp, omdat ze zonder behandeling ook overgaan binnen bepaalde tijd. Zou dus niet zo snel soorten en dosis gaan vergelijken en al helemaal niet andere middelen aanraden..
donderdag 30 november 2017 om 13:52
Maar goed: ik neem een lage dosis om te slapen (mirtazapine, daar krijg ik dus die vreselijke honger van) en sertraline voor mijn sippe stemming. Ik vind het vrij genant moet ik zeggen, maar goed. Het hielp in het begin best goed, nu denk ik dat ik wel weer hoger zou moeten of zo. Ik was ook enorm bang voor bijwerkingen, en heb er jaren over gedaan om alles af te wegen.
Ik was met name bang dat ik in de eerste fase labiel zou worden. Dat kan ik gewoon niet gebruiken, emotioneel zijn. Op mijn werk sta ik nu juist bekend als meer het oog van de storm, altijd kalm en rationeel. Ik heb dus 3 weken achter elkaar vrij genomen speciaal voor dat doel, en gelukkig viel het erg mee. Wel beetje last van misselijkheid en draaierigheid in begin maar gelukkig geen emo toestanden.
Dat wil niet zeggen dat jij geen last zou krijgen, iedereen is anders in dat opzicht. Sommigen worden er juist depressiever van in het begin en dat kan wel gevaarlijk zijn. Het is aan jou om ergens je zelf te helpen herinneren dat dat de bijwerkingen zijn en niet jij.
Ik was met name bang dat ik in de eerste fase labiel zou worden. Dat kan ik gewoon niet gebruiken, emotioneel zijn. Op mijn werk sta ik nu juist bekend als meer het oog van de storm, altijd kalm en rationeel. Ik heb dus 3 weken achter elkaar vrij genomen speciaal voor dat doel, en gelukkig viel het erg mee. Wel beetje last van misselijkheid en draaierigheid in begin maar gelukkig geen emo toestanden.
Dat wil niet zeggen dat jij geen last zou krijgen, iedereen is anders in dat opzicht. Sommigen worden er juist depressiever van in het begin en dat kan wel gevaarlijk zijn. Het is aan jou om ergens je zelf te helpen herinneren dat dat de bijwerkingen zijn en niet jij.
donderdag 30 november 2017 om 13:54
Heb je gelijk in. Ik heb de Citalopram voor andere klachten gekregen dan een depressie en sowieso sterk per persoon afhankelijk welke ad goed is voor je.Saga_Röversdotter schreef: ↑30-11-2017 13:52In dit topic loopt wel enorm door elkaar voor weke diagnose iemand een AD krijgt. Resultaten en effecten bij angst zijn anders dan die bij bv een ernstige depressie. Bij veel lichte depressies is niet te zeggen of AD hielp, omdat ze zonder behandeling ook overgaan binnen bepaalde tijd. Zou dus niet zo snel soorten en dosis gaan vergelijken en al helemaal niet andere middelen aanraden..
donderdag 30 november 2017 om 13:59
TO: dankje, ik hou je op de hoogte.. Lastige beslissing voor je, mijn ervaring is dat het me enorm heeft geholpen, maar ook wat afvlakt en mijn libido is erg omlaag gegaan wat ik vervelend vind. En nu heb ik dus de angst om te stoppen.
Maar die paniekaanvallen zijn ook geen pretje.
Ik slik trouwens 10 mg Lexapro en deze heeft verder weinig bijwerkingen bij mij (op bovengenoemde na dan) en ben wel aangekomen, maar dat komt door een aantal zwangerschappen.. voordat ik zwanger was was ik heel lang stabiel in gewicht.
Maar die paniekaanvallen zijn ook geen pretje.
Ik slik trouwens 10 mg Lexapro en deze heeft verder weinig bijwerkingen bij mij (op bovengenoemde na dan) en ben wel aangekomen, maar dat komt door een aantal zwangerschappen.. voordat ik zwanger was was ik heel lang stabiel in gewicht.
donderdag 30 november 2017 om 14:01
Heel herkenbaar dit, in moeilijke periodes ben ik in vlagen opeens verschrikkelijk hypochondrisch. In paniek en er van overtuigd dat ik dood ga, terwijl ik het bijvoorbeeld een week later prima van mij af kan zetten. Zolang ik maar niet ga voelen, en lichamelijke dingen in de gaten ga houden. Ik heb zelf een gegeneraliseerde angststoornis. Achteraf gezien heb ik dat al mijn hele leven, maar na een depressie is het erger geworden. En nu ik bijvoorbeeld goed in mijn vel zit belemmert het mij ook niet echt meer in mijn dagelijks leven. Het maakt alles alleen een stuk vermoeiender.sammie500 schreef: ↑30-11-2017 13:10Evda, het is niet zo dat ik niet functioneer eigenlijk. Er zijn nu alleen (teveel...) dagen dat ik echt in paniek ben door de angst voor ziek zijn.
Net als jij ben ik.sowieso wel piekerig/hypochondrisch aangelegd, maar kan het ook wel weer onderdrukken als ik beter in mijn vel zit. Weet nu ook niet goed wat waar van komt...burn-out door hypochondrie of meer hypochondrie door burn-out? Voor mijn hersenschudding wist ik ook wel dat ik die angsten heb, en dat ik er iets aan moest gaan doen, maar overheersten ze niet.
Spannend, de beslissing die jij moet of wil gaan nemen. Snap zo goed dat je dat spannend vindt....wat gebeurt er dan hè? Is het echt over, of begint de ellende weer van voor af aan?
Ben benieuwd wat je beslist!
Ik heb zelf ooit antidepressiva geslikt, maar dat hielp hier totaal niet. Ik had geen bijwerkingen, maar ik had er ook geen baat bij. Ben toen gestopt en heb uiteindelijk veel gehad aan gesprekken. Wat hier ook enigszins helpt is 400 mg magnesium citraat innemen dagelijks. Het is niet het antwoord op angstklachten, maar ik merk dat ik een stuk onrustiger ben als ik het een tijdje niet inneem. Ik denk persoonlijk wel dat mocht ik ooit weer regelmatig paniek klachten krijgen, dat ik wel weer antidepressiva ga proberen. Het lijkt mij toch zeker de moeite waard bij constante paniek klachten.
donderdag 30 november 2017 om 14:11
Sammie: je hebt ook een hersenschudding gehad, schrijf je.
Ik heb zelf een aantal jaar geleden een hersenschudding gehad in combinatie met een burnout. Wist je dat na een hersenschudding angstklachten kunnen verergeren? En dat je lijf na een hersenschudding sneller in de fight-or-flight-modus schiet? Wat dat betreft passen de klachten precies daarbij, de paniekaanvallen en hartkloppingen ook.
Ook te snel teveel belasten ( zoals intensief sporten) kan zorgen voor een toename van vermoeidheid, hoofdpijn.
Zoek naar een goede balans van inspanning en ontspanning, je belast jezelf al snel teveel.
Ik zou het gebruik van antidepressiva ook bespreken met de psycholoog. Het zou zeker kunnen helpen.
Alles wat je nu doet, moet gericht zijn op ontspanning van je zenuwstelsel, de therapieën die je volgt zijn goede keuzes. De overmatige cortisolaanmaak (stresshormoon) is bij zowel burnout als hersenschudding de reden voor de klachten. Je kunt dat echt beïnvloeden, maar dat vraagt echt tijd en aandacht.
Ook mindfulness/
ontspanningsoefeningen zijn heel zinvol. Makkelijk te downloaden. (Zoek eens op: Edel Maex)
Zo te lezen ben je goed bezig.
Ik gebruik overigens ook antidepressiva, maar die had ik al voor die tijd.
Ik heb zelf een aantal jaar geleden een hersenschudding gehad in combinatie met een burnout. Wist je dat na een hersenschudding angstklachten kunnen verergeren? En dat je lijf na een hersenschudding sneller in de fight-or-flight-modus schiet? Wat dat betreft passen de klachten precies daarbij, de paniekaanvallen en hartkloppingen ook.
Ook te snel teveel belasten ( zoals intensief sporten) kan zorgen voor een toename van vermoeidheid, hoofdpijn.
Zoek naar een goede balans van inspanning en ontspanning, je belast jezelf al snel teveel.
Ik zou het gebruik van antidepressiva ook bespreken met de psycholoog. Het zou zeker kunnen helpen.
Alles wat je nu doet, moet gericht zijn op ontspanning van je zenuwstelsel, de therapieën die je volgt zijn goede keuzes. De overmatige cortisolaanmaak (stresshormoon) is bij zowel burnout als hersenschudding de reden voor de klachten. Je kunt dat echt beïnvloeden, maar dat vraagt echt tijd en aandacht.
Ook mindfulness/
ontspanningsoefeningen zijn heel zinvol. Makkelijk te downloaden. (Zoek eens op: Edel Maex)
Zo te lezen ben je goed bezig.
Ik gebruik overigens ook antidepressiva, maar die had ik al voor die tijd.
donderdag 30 november 2017 om 14:38
Dan stel je eigenlijk de verkeerde vraag. Je vraagt nu indirect om argumenten die jouw angst bevestigen en jou helpen overtuigen dat je de medicatie niet hoeft te nemen. ("Zijn er mensen die het ook zonder AD opgelost hebben?")
Je poging is goed. De uitvoering is nog lastig. Begrijpelijk, je angst is nog erg sterk.
donderdag 30 november 2017 om 14:48
1) Als je St. Janskruid wil gaan gebruiken, weet dat dat invloed heeft op de betrouwbaarheid van anticonceptiepil.
2) Zoals veel anderen al zeggen ,praat met psychiater ipv huisarts.
3) Ervaringsverhalen op internet zijn vaker negatief dan positief. Voed je angst niet door verhalen te gaan opzoeken.
2) Zoals veel anderen al zeggen ,praat met psychiater ipv huisarts.
3) Ervaringsverhalen op internet zijn vaker negatief dan positief. Voed je angst niet door verhalen te gaan opzoeken.
donderdag 30 november 2017 om 14:58
Hier ook een angststoornis. En wilde absoluut geen ad. Ook niet tijdens mijn burnout anderhalf jaar terug waarin mn angsten vreselijk waren en ik de hele dag paniekaanvallen zag weg te puffen. Ik trof een goede psycholoog die medicatie ook niet zag zitten voor mij en samen met haar , en mindfullnes en het boek At last a life ben ik er weer bovenop gekomen. En voel ik me nu beter dan ooit. En zo blij dat ik nooit aan die ad troep ben begonnen !
donderdag 30 november 2017 om 15:30
donderdag 30 november 2017 om 16:04
Ik heb nog steeds een angststoornis . Ik heb leren accepteren dat dat zo is. En ik heb geleerd dat ik met paniekaanvallen helemaal niets hoef te doen. Je er tegen verzetten , er over piekeren , zoeken naar een wondermiddel , het maakt allemaal dat je alleen maar continue bezig bent met hoe je je voelt en waarom je je zou voelt. Paniek is een vorm van stress wat je lichaam uit moet. Ik liet ze gewoon gebeuren zonder er extra aandacht meer aan te besteden , door gewoon door te gaan met mn dag , met mn leven , ongeacht hoe ik me voelde. Focus verleggen is de truc. Er niet tegen vechten. Dan dooft het wel uit. Ik weet niet hoe je engels is maar kijk anders eens op anxietynomore met www er voor. Daar staat het uitgelegd. Komt goed !
donderdag 30 november 2017 om 16:49
Tnx Rascalles voor je uitleg. Zo te horen heb je er veel over geleerd op therapie.. Iets wat ik mis, maar nog weleens wil aan gaan die therapie..
Is het een speciale therapie wat je hebt gevolgd?
Bij mij is het probleem dat ik ook nog steeds paniekaanvallen heb, maar alleen in bepaalde situaties..
Bij vergaderingen bijvoorbeeld. Geprobeerd om afleiding te zoeken, focus te verleggen, maar niks werkt.
Ik krijg het bloedheet en val echt bijna flauw (sterretjes voor ogen).. hierdoor sta ik vaak op uit de vergadering en kijkt iedereen naar me en moet ik de vergadering onderbreken.. Steeds probeer ik het weer, maar val echt flauw.
Waarschijnlijk kan ik ook gewoon niet zo goed stil zitten en wil dan steeds vluchten.
Zo ook met een trouwerij, in een kerk bijvoorbeeld. Krijg het echt spaansbenauwd.
Hierdoor ontwijk ik zulke situaties nu, ik hoef van mijn werkgever niet meer aanwezig te zijn bij een vergadering.
Ik heb dit ook bij andere sociale gelegenheden waar ik geen uitweg zie ( een soort sociale angst)
Ik vind het echt knap dat jij gewoon doorgaat met alles!! Ik durf sommige dingen echt niet meer
Is het een speciale therapie wat je hebt gevolgd?
Bij mij is het probleem dat ik ook nog steeds paniekaanvallen heb, maar alleen in bepaalde situaties..
Bij vergaderingen bijvoorbeeld. Geprobeerd om afleiding te zoeken, focus te verleggen, maar niks werkt.
Ik krijg het bloedheet en val echt bijna flauw (sterretjes voor ogen).. hierdoor sta ik vaak op uit de vergadering en kijkt iedereen naar me en moet ik de vergadering onderbreken.. Steeds probeer ik het weer, maar val echt flauw.
Waarschijnlijk kan ik ook gewoon niet zo goed stil zitten en wil dan steeds vluchten.
Zo ook met een trouwerij, in een kerk bijvoorbeeld. Krijg het echt spaansbenauwd.
Hierdoor ontwijk ik zulke situaties nu, ik hoef van mijn werkgever niet meer aanwezig te zijn bij een vergadering.
Ik heb dit ook bij andere sociale gelegenheden waar ik geen uitweg zie ( een soort sociale angst)
Ik vind het echt knap dat jij gewoon doorgaat met alles!! Ik durf sommige dingen echt niet meer
donderdag 30 november 2017 om 18:28
Voor depressieve klachten slik ik al 20 jaar ad zonder bijwerkingen. Wel geprobeerd af te bouwen maar ik functioneer gewoon niet zonder. Zal dit de rest van mijn leven moeten blijven slikken maar he zonder die "troep" zoals sommige het hier noemen was ik allang dood dus ach ik slik ze trouw.
Voor angstklachten ook een lage dosis geslikt en dat hielp ook goed. Wel in combinatie met therapie.
Ik vind het soms stuitend om te lezen hoe mensen angstig worden gemaakt en medicatie voor de psyche verafschuwen.
Een arts schrijft ze niet voor niets voor dus gewoon gebruiken. Snap sowieso niet waarom je de medicatie ophaalt terwijl je niet zeker weet of je ze wel gaat innemen. Had je dat niet beter kunnen bedenken voordat je ze ging ophalen. Zo stijgen de zorgkosten wel ja als je ze weg gooit.
Voor angstklachten ook een lage dosis geslikt en dat hielp ook goed. Wel in combinatie met therapie.
Ik vind het soms stuitend om te lezen hoe mensen angstig worden gemaakt en medicatie voor de psyche verafschuwen.
Een arts schrijft ze niet voor niets voor dus gewoon gebruiken. Snap sowieso niet waarom je de medicatie ophaalt terwijl je niet zeker weet of je ze wel gaat innemen. Had je dat niet beter kunnen bedenken voordat je ze ging ophalen. Zo stijgen de zorgkosten wel ja als je ze weg gooit.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
donderdag 30 november 2017 om 19:16
Door te ontwijken geef je het allemaal veel te veel aandacht. Just be , meer niet. Lees de site eens door die ik noemde.Evda2016 schreef: ↑30-11-2017 16:49Tnx Rascalles voor je uitleg. Zo te horen heb je er veel over geleerd op therapie.. Iets wat ik mis, maar nog weleens wil aan gaan die therapie..
Is het een speciale therapie wat je hebt gevolgd?
Bij mij is het probleem dat ik ook nog steeds paniekaanvallen heb, maar alleen in bepaalde situaties..
Bij vergaderingen bijvoorbeeld. Geprobeerd om afleiding te zoeken, focus te verleggen, maar niks werkt.
Ik krijg het bloedheet en val echt bijna flauw (sterretjes voor ogen).. hierdoor sta ik vaak op uit de vergadering en kijkt iedereen naar me en moet ik de vergadering onderbreken.. Steeds probeer ik het weer, maar val echt flauw.
Waarschijnlijk kan ik ook gewoon niet zo goed stil zitten en wil dan steeds vluchten.
Zo ook met een trouwerij, in een kerk bijvoorbeeld. Krijg het echt spaansbenauwd.
Hierdoor ontwijk ik zulke situaties nu, ik hoef van mijn werkgever niet meer aanwezig te zijn bij een vergadering.
Ik heb dit ook bij andere sociale gelegenheden waar ik geen uitweg zie ( een soort sociale angst)
Ik vind het echt knap dat jij gewoon doorgaat met alles!! Ik durf sommige dingen echt niet meer
