Psyche
alle pijlers
Geen doorzettingsvermogen
woensdag 4 februari 2009 om 13:34
Hoi meiden,
Ik zit met een probleem waar ik mij eigenlijk nogal voor schaam. Eigenlijk al zolang als ik mij kan herinneren, heb ik totaal geen doorzettingsvermogen, behalve als het om de dingen ga die ik echt leuk vind.
Ik vind het moeilijk om, als het even tegen zit, iets vol te houden. Ik vind het een ontzettend vervelende eigenschap van mezelf en ondanks dat ik van mezelf wéét dat ik dit heb, lukt het me maar niet om er vanaf te komen.
Bijvoorbeeld wanneer het even tegen zit op het werk, meld ik me het liefst de volgende ochtend ziek. Als er problemen zijn met rekeningen, die opgelost moeten worden, vind ik het verschrikkelijk om er achteraan te bellen en stel ik dat zo lang mogelijk uit. Of toen ik nog op school zat: huiswerk maken deed ik het liefst helemaal niet, alleen wanneer het noodzakelijk was en dan nog op het allerlaatste moment.
Meestal voel ik me erg lusteloos en moe, en wanneer dit soort dingen tegen zitten ga ik er zo erg over nadenken en stel ik ze zo lang uit, dat ik op een gegeven moment een torenhoge drempel over moet stappen om het toch nog op te lossen.
Soms heb ik veel energie (dit is maar zelden) en kan ik alles een stuk beter aan. Dan denk ik, meid waar maak je je druk om. Maar die energie krijg ik eigenlijk alleen maar als er die dag echt leuke dingen spelen.
Wat kan ik hier nou aan doen? Ik weet het soms echt niet meer, dan denk ik bij mezelf, waarom geef je zo snel op?? Waar komt dit vandaan? En hoe kom ik er in godsnaam vanaf??? Ik schaam mij hier echt voor, ik ben al bijna 25 en volwassen genoeg om een verantwoordelijkheidsgevoel te hebben, maar vaak voelt het alsof ik dat totaal niet heb. Herkent iemand zich hier in? Of heeft iemand tips?
Ik zit met een probleem waar ik mij eigenlijk nogal voor schaam. Eigenlijk al zolang als ik mij kan herinneren, heb ik totaal geen doorzettingsvermogen, behalve als het om de dingen ga die ik echt leuk vind.
Ik vind het moeilijk om, als het even tegen zit, iets vol te houden. Ik vind het een ontzettend vervelende eigenschap van mezelf en ondanks dat ik van mezelf wéét dat ik dit heb, lukt het me maar niet om er vanaf te komen.
Bijvoorbeeld wanneer het even tegen zit op het werk, meld ik me het liefst de volgende ochtend ziek. Als er problemen zijn met rekeningen, die opgelost moeten worden, vind ik het verschrikkelijk om er achteraan te bellen en stel ik dat zo lang mogelijk uit. Of toen ik nog op school zat: huiswerk maken deed ik het liefst helemaal niet, alleen wanneer het noodzakelijk was en dan nog op het allerlaatste moment.
Meestal voel ik me erg lusteloos en moe, en wanneer dit soort dingen tegen zitten ga ik er zo erg over nadenken en stel ik ze zo lang uit, dat ik op een gegeven moment een torenhoge drempel over moet stappen om het toch nog op te lossen.
Soms heb ik veel energie (dit is maar zelden) en kan ik alles een stuk beter aan. Dan denk ik, meid waar maak je je druk om. Maar die energie krijg ik eigenlijk alleen maar als er die dag echt leuke dingen spelen.
Wat kan ik hier nou aan doen? Ik weet het soms echt niet meer, dan denk ik bij mezelf, waarom geef je zo snel op?? Waar komt dit vandaan? En hoe kom ik er in godsnaam vanaf??? Ik schaam mij hier echt voor, ik ben al bijna 25 en volwassen genoeg om een verantwoordelijkheidsgevoel te hebben, maar vaak voelt het alsof ik dat totaal niet heb. Herkent iemand zich hier in? Of heeft iemand tips?
donderdag 12 februari 2009 om 20:00
he Suzeli, fijn zeg. Heb je erg lang op de wachtlijst gestaan? schreef je niet eerder dat je er sinds afgelopen zomer al mee bezig bent?
En... wat heeft slim zijn ermee te maken? Dat je daarmee ADD-problemen deels kunt compenseren, alla, maar als ze je IQ weten kunnen ze daar toch rekening mee houden? Vanwaar die twijfel opeens?
En... wat heeft slim zijn ermee te maken? Dat je daarmee ADD-problemen deels kunt compenseren, alla, maar als ze je IQ weten kunnen ze daar toch rekening mee houden? Vanwaar die twijfel opeens?
donderdag 12 februari 2009 om 21:31
Wat is er veel gepost vandaag! Super dat de rechtszaak vanochtend positief verliep Phien. Handig dat je je pleidooi hier even hebt kunnen oefenen . Maar dat je zes weken moet wachten op de uitslag, dat is wel lang. Gelukkig heb je afleiding door je wintersportvakantie.
En Jen, wat betreft solliciteren ben je bepaald geen uitsteller. In twee dagen zeven sollicitaties de deur uit, bizar veel in mijn ogen. Ik heb periodes dat ik genoeg heb van mijn freelancebestaan en besluit dat ik een baan wil, maar dan ga ik eindeloos zoeken naar vacatures en krijg ik met pijn en moeite 1 sollicitatiebrief in twee weken tijd de deur uit. Ik geneer me altijd zo. Weet mezelf helemaal niet te verkopen in zo'n brief, terwijl ik notabene de hele dag door teksten schrijf als broodwinning. Ik ben er van te voren al van overtuigd dat ik niet de geschikte capaciteiten heb en dat ik toch niet in het team pas, door mijn afwijkende gedrag.
Vandaag had ik een sociaal event waar ik me ook helemaal niet op mijn gemak voelde. De gesprekken met mijn vrienden liepen totaal niet. Zelfs mijn man vindt me de laatste tijd zo stil en gesloten. Misschien ben ik ook gewoon moe. Ik ga te laat slapen uit stress over werk en over andere dingen en daardoor kom ik in een vicieuze cirkel terecht. Door slaaptekort ga ik steeds slechter functioneren, waardoor ik door het piekeren hierover weer te laat ga slapen etc etc. Op tijd naar bed dus vanavond, ik hoop maar dat dat inderdaad de oplossing is. Ik zal dus helaas niet op iedereen kunnen reageren zoals ik eigenlijk zou willen, sorry hiervoor, dit topic is aardig arbeidsintensief.
Suzeli, goed dat je zo doorzet als het om niet-snoepen gaat. Maar straf je zelf niet te hard af, als het een keer niet goed gaat. De volgende dag kun je het gewoon weer proberen. Koop anders een heel mooi jurkje in net een maatje minder dan je nu hebt. Dan ben je extra gemotiveerd in je afvalpogingen.
En leuk dat er nieuwe schrijvers bij zijn gekomen! Het wordt een gezellige club hier. Ik hoop dat we elkaar kunnen blijven motiveren en dat iedereen een oplossing voor zijn problemen zal vinden, of het nu inderdaad om ADD gaat of niet.
En Jen, wat betreft solliciteren ben je bepaald geen uitsteller. In twee dagen zeven sollicitaties de deur uit, bizar veel in mijn ogen. Ik heb periodes dat ik genoeg heb van mijn freelancebestaan en besluit dat ik een baan wil, maar dan ga ik eindeloos zoeken naar vacatures en krijg ik met pijn en moeite 1 sollicitatiebrief in twee weken tijd de deur uit. Ik geneer me altijd zo. Weet mezelf helemaal niet te verkopen in zo'n brief, terwijl ik notabene de hele dag door teksten schrijf als broodwinning. Ik ben er van te voren al van overtuigd dat ik niet de geschikte capaciteiten heb en dat ik toch niet in het team pas, door mijn afwijkende gedrag.
Vandaag had ik een sociaal event waar ik me ook helemaal niet op mijn gemak voelde. De gesprekken met mijn vrienden liepen totaal niet. Zelfs mijn man vindt me de laatste tijd zo stil en gesloten. Misschien ben ik ook gewoon moe. Ik ga te laat slapen uit stress over werk en over andere dingen en daardoor kom ik in een vicieuze cirkel terecht. Door slaaptekort ga ik steeds slechter functioneren, waardoor ik door het piekeren hierover weer te laat ga slapen etc etc. Op tijd naar bed dus vanavond, ik hoop maar dat dat inderdaad de oplossing is. Ik zal dus helaas niet op iedereen kunnen reageren zoals ik eigenlijk zou willen, sorry hiervoor, dit topic is aardig arbeidsintensief.
Suzeli, goed dat je zo doorzet als het om niet-snoepen gaat. Maar straf je zelf niet te hard af, als het een keer niet goed gaat. De volgende dag kun je het gewoon weer proberen. Koop anders een heel mooi jurkje in net een maatje minder dan je nu hebt. Dan ben je extra gemotiveerd in je afvalpogingen.
En leuk dat er nieuwe schrijvers bij zijn gekomen! Het wordt een gezellige club hier. Ik hoop dat we elkaar kunnen blijven motiveren en dat iedereen een oplossing voor zijn problemen zal vinden, of het nu inderdaad om ADD gaat of niet.
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
donderdag 12 februari 2009 om 23:19
over uitstellen en ontwijken gesproken zeg....ik lees al de hele tijd me maar durf bijna niet te posten hier, das ook dom he?
denk dat t een beetje te confronterend is, dat ik te kritisch naar mezelf ga kijken als ik hier mee ga schrijven....weet niet.
nou weten jullie iig dat ik stiekum meelees, misschien dat ik nog mee ga schrijven....herken wel heel veel
denk dat t een beetje te confronterend is, dat ik te kritisch naar mezelf ga kijken als ik hier mee ga schrijven....weet niet.
nou weten jullie iig dat ik stiekum meelees, misschien dat ik nog mee ga schrijven....herken wel heel veel
vrijdag 13 februari 2009 om 01:35
quote:mamalief schreef op 12 februari 2009 @ 23:19:
over uitstellen en ontwijken gesproken zeg....ik lees al de hele tijd me maar durf bijna niet te posten hier, das ook dom he?
denk dat t een beetje te confronterend is, dat ik te kritisch naar mezelf ga kijken als ik hier mee ga schrijven....weet niet.
nou weten jullie iig dat ik stiekum meelees, misschien dat ik nog mee ga schrijven....herken wel heel veelnou ik vind het gezellig als je meeleest hoor. en nog gezelliger als je ook mee post. maar kijk maar gewoon wat je prettiger vindt...
over uitstellen en ontwijken gesproken zeg....ik lees al de hele tijd me maar durf bijna niet te posten hier, das ook dom he?
denk dat t een beetje te confronterend is, dat ik te kritisch naar mezelf ga kijken als ik hier mee ga schrijven....weet niet.
nou weten jullie iig dat ik stiekum meelees, misschien dat ik nog mee ga schrijven....herken wel heel veelnou ik vind het gezellig als je meeleest hoor. en nog gezelliger als je ook mee post. maar kijk maar gewoon wat je prettiger vindt...
vrijdag 13 februari 2009 om 09:19
Hoi Mamalief,
Fijn dat je er bij bent, of je nu post of niet. Ik hoop dat je op een gegeven durft mee te schrijven, het kan echt bevrijdend werken.
Stekende koppijn vandaag, maar ga met een paracetamol toch maar gestaag aan het werk. Ik wil een goed gevoel over mijn opdracht hebben (inderdaad het kinderpretproduct) als het weekend begint.
Fijn dat je er bij bent, of je nu post of niet. Ik hoop dat je op een gegeven durft mee te schrijven, het kan echt bevrijdend werken.
Stekende koppijn vandaag, maar ga met een paracetamol toch maar gestaag aan het werk. Ik wil een goed gevoel over mijn opdracht hebben (inderdaad het kinderpretproduct) als het weekend begint.
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
vrijdag 13 februari 2009 om 11:53
Nou ik ben ook weer goed gefrustreerd. Niet diep ongelukkig, maar gewoon prikkelbaar en ik baal weer eens van mezelf.
Gister lukte het me echt niet om me weer op dat essay te concentreren. Wat ik vooral heel vreemd vond is dat de adrenaline vd rechtzaak maar door m'n lijf bleef gieren. Alsof de 'uit'-knop zoek was. Op zich was ik best tevreden over hoe de rechtzaak verlopen was, maar fysiek voelde het heel anders.
Ik heb dat ook wel gehad na deadlines of lastige presentaties. Na afloop valt opeens de druk weg en ipv dat ik me opgelucht voel, voel ik me juist veel rotter en gestressder, opgefokt is misschien eigenlijk het beste woord, dan toen ik nog hard bezig was. En dat duurt dan rustig de rest vd dag en vaak ook nog de dag erna.
Vandaag is mijn focus ook niet best. Het is ook net alsof die rechtzaak het 'kladblok' in mijn hoofd gewist heeft ofzo. De dag ervoor had ik in mijn essay nog allemaal geinspireerde aantekeningen gemaakt over leuke/interessante verbanden die ik tussen x en y zou kunnen leggen. Als ik ze nu teruglees is het alsof iemand anders het heeft gedaan of ik het heel lang geleden heb gedaan... Voor ik naar die rechtzaak ging had ik een mooi plaatje in mijn hoofd (ik denk vaak ruimtelijk: ik plaats dingen in gedachten in een ruimte om het overzicht te krijgen) van welke kant ik op wilde met dat essay en sinds die rechtzaak ben ik dat opeens compleet kwijt...
Dit is wel Phien voor gevorderden geloof ik, ik snap het zelf nl ook niet zo en helderder krijg ik het niet opgeschreven. Maar herkent iemand zoiets misschien toch? Ik vind het maar vreemd en ook frustrerend.
Gister lukte het me echt niet om me weer op dat essay te concentreren. Wat ik vooral heel vreemd vond is dat de adrenaline vd rechtzaak maar door m'n lijf bleef gieren. Alsof de 'uit'-knop zoek was. Op zich was ik best tevreden over hoe de rechtzaak verlopen was, maar fysiek voelde het heel anders.
Ik heb dat ook wel gehad na deadlines of lastige presentaties. Na afloop valt opeens de druk weg en ipv dat ik me opgelucht voel, voel ik me juist veel rotter en gestressder, opgefokt is misschien eigenlijk het beste woord, dan toen ik nog hard bezig was. En dat duurt dan rustig de rest vd dag en vaak ook nog de dag erna.
Vandaag is mijn focus ook niet best. Het is ook net alsof die rechtzaak het 'kladblok' in mijn hoofd gewist heeft ofzo. De dag ervoor had ik in mijn essay nog allemaal geinspireerde aantekeningen gemaakt over leuke/interessante verbanden die ik tussen x en y zou kunnen leggen. Als ik ze nu teruglees is het alsof iemand anders het heeft gedaan of ik het heel lang geleden heb gedaan... Voor ik naar die rechtzaak ging had ik een mooi plaatje in mijn hoofd (ik denk vaak ruimtelijk: ik plaats dingen in gedachten in een ruimte om het overzicht te krijgen) van welke kant ik op wilde met dat essay en sinds die rechtzaak ben ik dat opeens compleet kwijt...
Dit is wel Phien voor gevorderden geloof ik, ik snap het zelf nl ook niet zo en helderder krijg ik het niet opgeschreven. Maar herkent iemand zoiets misschien toch? Ik vind het maar vreemd en ook frustrerend.
vrijdag 13 februari 2009 om 12:06
Dat betekent dat ik vandaag ook niet zo goed weet wat ik ga doen. Laat opgestaan, grm. Vanavond spullen voor skivakantie pakken, en eigenlijk wil ik ook nog even de stad in om een paar dingen te kopen. Maar dat essay krijg ik nu echt niet meer af voor ik morgen weg ga. Dus zit ik weer op vakantie met zo'n 'onaf' gevoel.
Om dat te bestrijden kan ik misschien maar beter vandaag erg hard proberen om mijn essay weer op de rails te krijgen. Maar ja, daarna ga ik toch een week weg en na die week vakantie ben ik er ook weer 'uit'. Denk ik dan. Maar misschien hou ik mezelf daarmee wel voor de gek.
Docente heb ik gister eerlijk mijn verhaal gemaild (over aantal dingen waardoor ik afgelopen maand nogal uit het lood geslagen ben geweest, maar ook over concentratieproblemen), en die stelde voor dat ik mijn stuk ook nog wel over 2 weken in kan leveren... (voila weer een uitgestelde deadline) Maar dan moet ik dat wel voor elkaar gaan krijgen, het is al de tweede keer dat ze die deadline voor me uitstelt . Ik word er nu al zenuwachtig van.
Dit is zo fucking stupide (excusez les mots), ik ben al weken met dat ding bezig, denk elke keer 'nog een paar dagen' nodig te hebben, maar op de een of andere manier blijf ik afdwalen, of verlies me in details, of in 'leuke ideeën' die bij nader inzien als ik ze weer teruglees helemaal niet zo heel leuk of nuttig zijn, enz.
het is ook zo verwarrend. Ik hoor van jongs af aan van docenten al dat ik goed kan schrijven, kreeg/krijg het advies om als journalist, onderzoeker en/of 'essayist' (al denk ik dat je van dat laatste niet kunt leven) aan het werk te gaan na mijn studie, schrijven is ook het werk dat me het meest voldoening geeft, maar ondertussen is het altijd zo'n strijd om iets behoorlijk op papier te krijgen.
Ben dan ook echt niet te genieten voor mijn omgeving, kan voor andere dingen dan mijn schrijfwerk maar amper aandacht opbrengen. Tot grote frustratie van mijn vriend, die tegenwoordig al humeurig wordt als hij maar hoort dat er weer een inleverdatum aan zit te komen... Hij is het langzaamaan echt goed zat, ik ook, maar ik weet niet hoe ik op een andere, 'gezondere' en prettiger manier toch die stukken kan schrijven.
Terwijl ik er na mijn studie best graag mijn werk van zou willen maken. Maar niet op deze manier, dat ben ik met hem eens... (en een eventuele werkgever is me op deze manier ongetwijfeld ook liever kwijt dan rijk)
Om dat te bestrijden kan ik misschien maar beter vandaag erg hard proberen om mijn essay weer op de rails te krijgen. Maar ja, daarna ga ik toch een week weg en na die week vakantie ben ik er ook weer 'uit'. Denk ik dan. Maar misschien hou ik mezelf daarmee wel voor de gek.
Docente heb ik gister eerlijk mijn verhaal gemaild (over aantal dingen waardoor ik afgelopen maand nogal uit het lood geslagen ben geweest, maar ook over concentratieproblemen), en die stelde voor dat ik mijn stuk ook nog wel over 2 weken in kan leveren... (voila weer een uitgestelde deadline) Maar dan moet ik dat wel voor elkaar gaan krijgen, het is al de tweede keer dat ze die deadline voor me uitstelt . Ik word er nu al zenuwachtig van.
Dit is zo fucking stupide (excusez les mots), ik ben al weken met dat ding bezig, denk elke keer 'nog een paar dagen' nodig te hebben, maar op de een of andere manier blijf ik afdwalen, of verlies me in details, of in 'leuke ideeën' die bij nader inzien als ik ze weer teruglees helemaal niet zo heel leuk of nuttig zijn, enz.
het is ook zo verwarrend. Ik hoor van jongs af aan van docenten al dat ik goed kan schrijven, kreeg/krijg het advies om als journalist, onderzoeker en/of 'essayist' (al denk ik dat je van dat laatste niet kunt leven) aan het werk te gaan na mijn studie, schrijven is ook het werk dat me het meest voldoening geeft, maar ondertussen is het altijd zo'n strijd om iets behoorlijk op papier te krijgen.
Ben dan ook echt niet te genieten voor mijn omgeving, kan voor andere dingen dan mijn schrijfwerk maar amper aandacht opbrengen. Tot grote frustratie van mijn vriend, die tegenwoordig al humeurig wordt als hij maar hoort dat er weer een inleverdatum aan zit te komen... Hij is het langzaamaan echt goed zat, ik ook, maar ik weet niet hoe ik op een andere, 'gezondere' en prettiger manier toch die stukken kan schrijven.
Terwijl ik er na mijn studie best graag mijn werk van zou willen maken. Maar niet op deze manier, dat ben ik met hem eens... (en een eventuele werkgever is me op deze manier ongetwijfeld ook liever kwijt dan rijk)
vrijdag 13 februari 2009 om 12:31
quote:mamalief schreef op 10 februari 2009 @ 01:28:
ik heb vandaag ook weer alles wat ik wilde doenniet gedaanmaar heb wel iets gedaan wat ik niet van plan was.
zie de wonen-pijler.
dat geeft me wel een beetje het gevoel of ik toch met plannen bezig ben maar toch ook weer t gevoel van voor me uitschuiven....
hebben jullie dat ook dat je dingen die je moet doen niet doet maar ineens andere plannen maakt waardoor t eerste niet meer nodig is?
of ben ik de enige rare hier?
jaaaa dat doe ik ook wel. impulsief heet dat... kun je hele mooie en goeie dingen door meemaken maar soms ook niet... (bv heb ooit eens plotseling besloten maar met een studie te stoppen 'omdat me dat veel te makkelijk afging' en ik me ging vervelen... terwijl nu blijkt dat ik me bij elke studie ga vervelen na een tijdje. Idem met relaties verbreken.
Maar jouw actie vond ik op zich wel goed klinken, ben je er nog steeds tevreden over?
ik heb vandaag ook weer alles wat ik wilde doenniet gedaanmaar heb wel iets gedaan wat ik niet van plan was.
zie de wonen-pijler.
dat geeft me wel een beetje het gevoel of ik toch met plannen bezig ben maar toch ook weer t gevoel van voor me uitschuiven....
hebben jullie dat ook dat je dingen die je moet doen niet doet maar ineens andere plannen maakt waardoor t eerste niet meer nodig is?
of ben ik de enige rare hier?
jaaaa dat doe ik ook wel. impulsief heet dat... kun je hele mooie en goeie dingen door meemaken maar soms ook niet... (bv heb ooit eens plotseling besloten maar met een studie te stoppen 'omdat me dat veel te makkelijk afging' en ik me ging vervelen... terwijl nu blijkt dat ik me bij elke studie ga vervelen na een tijdje. Idem met relaties verbreken.
Maar jouw actie vond ik op zich wel goed klinken, ben je er nog steeds tevreden over?
vrijdag 13 februari 2009 om 12:50
quote:Dejavu schreef op 10 februari 2009 @ 20:59:
Over die verjaardagen vergeten, ook herkenbaar helaas. Ik heb nu een elektronische agenda, waar automatisch elk jaar de verjaardagen in bijgeschreven worden. Heel fijn, scheelt echt. Ik vergeet alleen verjaardagen van nieuwe mensen toe te voegen, dus alleen mijn familie en mijn oudste vrienden krijgen een kaartje of een berichtje
Hier had ik eerder overheen gelezen... maar die wil ik ook! Heb er gisteravond net een topic over geopend. Wil je daar anders even een kijkje nemen en zien of je nog een goede tip voor me hebt?
Ow en over op berichten van mensen reageren... joh je hoeft iig bij mij echt niet op al mijn berichten te reageren (hoe tegenstrijdig dat ook mag klinken gezien wat ik hierboven juist vraag), dit topic moet wel een hobby/steun blijven en geen baan op zich worden... Ik vind het leuk als je een bericht gepost hebt, maar maak er alsjeblieft geen verplichting van...
Over die verjaardagen vergeten, ook herkenbaar helaas. Ik heb nu een elektronische agenda, waar automatisch elk jaar de verjaardagen in bijgeschreven worden. Heel fijn, scheelt echt. Ik vergeet alleen verjaardagen van nieuwe mensen toe te voegen, dus alleen mijn familie en mijn oudste vrienden krijgen een kaartje of een berichtje
Hier had ik eerder overheen gelezen... maar die wil ik ook! Heb er gisteravond net een topic over geopend. Wil je daar anders even een kijkje nemen en zien of je nog een goede tip voor me hebt?
Ow en over op berichten van mensen reageren... joh je hoeft iig bij mij echt niet op al mijn berichten te reageren (hoe tegenstrijdig dat ook mag klinken gezien wat ik hierboven juist vraag), dit topic moet wel een hobby/steun blijven en geen baan op zich worden... Ik vind het leuk als je een bericht gepost hebt, maar maak er alsjeblieft geen verplichting van...
vrijdag 13 februari 2009 om 14:24
Ha Phien,
Nee, een verplichting moet het zeker niet worden, maar het is een beetje een afwijking van mij om iedereen te willen antwoorden. Ik kom uit een nogal groot gezin, waar een aantal familieleden ondergesneeuwd raakte door de verbale dominantie/talenten van anderen. Ben er daardoor denk ik wat overgevoelig voor. Ik wil graag iedereen het gevoel geven gehoord te worden. Maar dat kan inderdaad niet en hoeft ook niet. Maar zodra er ooit een baan in die richting komt op het vivaforum, ga ik solliciteren
Ik heb vandaag ook een beetje een offday, het werken schiet maar niet op, zit ook op de Wonen-pijler (lekker oppervlakkig en daardoor ontspannend). Als ik jou was Phien, zou ik het essay vandaag laten voor wat het is. Het heeft toch weinig zin meer, dat komt wel weer na je vakantie. Ga je nu maar voorbereiden, dan ga je straks ontspannen op vakantie.
Over wat je schrijft over je schrijven. Al te herkenbaar. Ik heb wel van schrijven mijn beroep gemaakt, maar wat een strijd is het elke weer om iets af te leveren. Gelukkig heeft mijn man een zelfde soort beroep. We begrijpen daardoor goed dat we op de meest onmogelijke ogenblikken werken, zoals 's avonds laat, in de weekenden, zelfs op vakantie. Een creatief beroep als schrijver/onderzoeker is nu eenmaal niet in gewone kantoortijden te proppen. In ieder geval lukt het ons niet. We proberen wel af een toe een avondje vrij te plannen, zodat we samen eens een film kunnen zien ofzo, maar zelfs dat lukt niet altijd.
Nee, een verplichting moet het zeker niet worden, maar het is een beetje een afwijking van mij om iedereen te willen antwoorden. Ik kom uit een nogal groot gezin, waar een aantal familieleden ondergesneeuwd raakte door de verbale dominantie/talenten van anderen. Ben er daardoor denk ik wat overgevoelig voor. Ik wil graag iedereen het gevoel geven gehoord te worden. Maar dat kan inderdaad niet en hoeft ook niet. Maar zodra er ooit een baan in die richting komt op het vivaforum, ga ik solliciteren
Ik heb vandaag ook een beetje een offday, het werken schiet maar niet op, zit ook op de Wonen-pijler (lekker oppervlakkig en daardoor ontspannend). Als ik jou was Phien, zou ik het essay vandaag laten voor wat het is. Het heeft toch weinig zin meer, dat komt wel weer na je vakantie. Ga je nu maar voorbereiden, dan ga je straks ontspannen op vakantie.
Over wat je schrijft over je schrijven. Al te herkenbaar. Ik heb wel van schrijven mijn beroep gemaakt, maar wat een strijd is het elke weer om iets af te leveren. Gelukkig heeft mijn man een zelfde soort beroep. We begrijpen daardoor goed dat we op de meest onmogelijke ogenblikken werken, zoals 's avonds laat, in de weekenden, zelfs op vakantie. Een creatief beroep als schrijver/onderzoeker is nu eenmaal niet in gewone kantoortijden te proppen. In ieder geval lukt het ons niet. We proberen wel af een toe een avondje vrij te plannen, zodat we samen eens een film kunnen zien ofzo, maar zelfs dat lukt niet altijd.
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
vrijdag 13 februari 2009 om 14:30
Ik zat even op het digitale-agendatopic te kijken, maar ik heb helaas geen goede tip. Ik heb namelijk een Iphone en ik lees dat je die liever niet wilt. Wel fijn trouwens: altijd internet en je agenda bij de hand én er zitten allerlei mooie en grappige functies op.
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
vrijdag 13 februari 2009 om 15:53
Phien, wat ik vaak doe na het inleveren of na een tentamen.....even sporten.
Ik snap precies wat je bedoelt denk ik, je blijft erna altijd met een soort spanning zitten die eruit moet. Vaak is het voor mij heel simpel: met een flinke omweg naar huis fietsen.....
Hier een niet productieve dag: het enige productieve is dat ik naar de bibliotheek ben geweest om boeken te lenen, voor de rest hang ik een beetje op internet rond, terwijl ik genoeg te doen heb......
Ik snap precies wat je bedoelt denk ik, je blijft erna altijd met een soort spanning zitten die eruit moet. Vaak is het voor mij heel simpel: met een flinke omweg naar huis fietsen.....
Hier een niet productieve dag: het enige productieve is dat ik naar de bibliotheek ben geweest om boeken te lenen, voor de rest hang ik een beetje op internet rond, terwijl ik genoeg te doen heb......
vrijdag 13 februari 2009 om 19:33
he deb, jij ook hier! Was je hier nou ook al eerder of ben ik nou in de war met het adhd-topic? heb je al iets van die doorverwijzing gehoord?
maar die sport-tip ga ik zeker uitproberen. mijn weerzin is op zulke momenten juist erg groot, maar ik meen me nu, je het zegt, van vroeger (tentamens in mijn eerste jaar, toen ik tentamens en de universiteit in het algemeen nog heel eng vond...) ook te herinneren dat dat best effectief was om de adrenalinetrein te stoppen
nou ja ik vertrek morgen naar mijn skivakantie dus dan heb ik iig genoeg beweging...
Iedereen een productieve en tevreden week gewenst!
ow en Jen was jij niet jarig binnenkort of net geweest? lvast/nog gefeliciteerd!
maar die sport-tip ga ik zeker uitproberen. mijn weerzin is op zulke momenten juist erg groot, maar ik meen me nu, je het zegt, van vroeger (tentamens in mijn eerste jaar, toen ik tentamens en de universiteit in het algemeen nog heel eng vond...) ook te herinneren dat dat best effectief was om de adrenalinetrein te stoppen
nou ja ik vertrek morgen naar mijn skivakantie dus dan heb ik iig genoeg beweging...
Iedereen een productieve en tevreden week gewenst!
ow en Jen was jij niet jarig binnenkort of net geweest? lvast/nog gefeliciteerd!
zaterdag 14 februari 2009 om 07:45
nou ik sta op het punt om weg te gaan (hoezo forumverslaafd?) en ik geloof dat ik echt alle belangrijke dingen heb ingepakt... heb je advies opgevolgd Dejavu, en gister ipv aan essay aan voorbereiding vd vakantie besteed.
ok en dan nu snel een muslibol eten, dan staat het busje denk ik zo wel voor de deur
ok en dan nu snel een muslibol eten, dan staat het busje denk ik zo wel voor de deur
maandag 16 februari 2009 om 00:20
Oooooh...wat posten jullie veel!
Ik kom af en toe om het hoekje kijken (want ik ben lichtelijk internetverslaafd en daar probeer ik juist van af te kicken
)
Nou goed, hier ben ik dan ook weer.
Hoe gaat het met jullie?
Ik lees dat Suzeli een psychodiagnostisch onderzoek mag laten doen. Spannend!
En ik denk dat het niet uitmaakt dat je slim bent. Ik denk juist dat slimheid een onderdeel van ADD kan zijn (denk ik hoor).
CoachKris: ik was ook eigenlijk wel geinteresseerd in coaching...jammer dat dat niet mag via het forum.
Het lijkt me wel heel fijn om zo'n traject te doen, dan ga je er actief mee aan de slag. Al dat gepraat met een psych...ik ben er ooit wel geweest (voor wat anders, oke) maar het had niet heel veel effect vond ik. Omdat ik het voor mn gevoel wel wist, maar het lukte niet. Daar zit het 'm.
Herkennen jullie dat ook? 'Je weet het wel maar je doet het niet'?
Phien fijn dat de rechtszaak goed verlopen is!
Dat kost wel veel energie denk ik, misschien dat daardoor je energie ineens weg was, je komt uit die roes en dan beland je ineens weer op die grond, zoiets?
Ik begrijp wel wat je bedoelt met 'verbanden leggen, allerlei dingen weten en mogelijkheden zien' en dan plops- is alles weg! Dat heb ik ook heel vaak met dingen. Meestal als ik druk bezig ben, dan schiet er zoveel door mijn hoofd en dan snap ik het helemaal. Dan ben ik meestal ergens anders ofzo- in ieder geval kan ik er dan niks mee- als ik er dan voor kan gaan zitten om het uit te voeren, dan is mijn hoofd ineens leeg?? En normaal is tie altijd nokvol dus. Zo gek.
Hoe gaat het met je essay? Fijne vakantie trouwens!
Knap Jen, zéven soll.brieven!! Ik vind dat eeecht veel hoor in 2 dagen, wow...ik wou dat ik zoveel deed. Dus heel goed!!!
Hoe gaat het met jouw werk Dejavu?
Wel vervelend dat je nu in een dip zit waardoor het sociaal niet zo loopt. Lukt het om eerder naar bed te gaan en werkt het?
Ik kan me best voorstellen dat het heel pittig is, zo'n baan met veel deadlines. Pfff, ja deadlines zijn ook niet mijn ding zeg maar, heb ik heel veel moeite mee, dus ik kan begrijpen dat het zwaar is.
Ik vind het sowieso knap: schrijven! Ik kan het volgens mij helemaal niet...tenminste..ik vind het heel moeilijk (ben meer een prater). Maar wel fijn dat je man ook in die tak zit!
Heel veel succes er maar weer mee hoor (f)
En allemaal natuurlijk.
Lezen Mamalief en Deb ook nog steeds?
Nou met mij gaat het heel wisselend. Donderdag en vrijdag voor mijn doen veel gedaan. Of het echt veel was weet ik niet, maar zo voelde het wel En het gaat erom dat je weer een positief gevoel over jezelf krijgt.
Maar altijd als ik dan weer een tijdje goed bezig geweest ben, dan is het de volgende dag weer mis...
Waar ik vnl. moeite mee heb, is een normaal dagritme. Op tijd opstaan, direct eten/aankleden etc (wel als ik ga werken natuurlijk)
Maar zodra ik niet persé iets moet (voor/met anderen) dan heb ik voor mezelf niet de discipline om gewoon aan te poten.
Terwijl ik helemaal niet tegen vreselijke taken zit aan te hikken, dus ik begrijp zelf het 'probleem' niet zegmaar. Ook wil ik 's avonds niet naar bed. ?? Soms wel, maar meestal niet. Dan denk ik: laat ik maar opblijven en iets nuttigs gaan doen. *spoort duidelijk niet*
Het voelt een beetje alsof de stroom op is vanbinnen ...en dat het motortje vanbinnen aangeschopt moet worden, een soort knop in mijn hoofd. (of ben ik dan toch gewoon lui? Dat denk ik dan vaak en dat vind ik vreselijk)
Maar ..ja, ik mis dus smorgens de energie. En daardoor begint de dag al rot en vaak blijft dat dan zo. En ik heb veel last van schaamte/schuldgevoelens en daardoor sluit ik me een klein beetje af uit angst voor wat anderen zullen denken/zeggen.
Ik ben niet trots op mezelf maar heb in mijn ogen heel veel verkeerd gedaan en voel me een zwakkeling.
Nouja..ik ga maar naar bed. Ineens weet ik niet meer wat ik nou allemaal wou typen en ben ik de draad kwijt.
Trouwens, soms klinkt het best depressief en dat ben ik voor mijn gevoel absoluut niet.
Ik kom af en toe om het hoekje kijken (want ik ben lichtelijk internetverslaafd en daar probeer ik juist van af te kicken
)Nou goed, hier ben ik dan ook weer.
Hoe gaat het met jullie?
Ik lees dat Suzeli een psychodiagnostisch onderzoek mag laten doen. Spannend!
En ik denk dat het niet uitmaakt dat je slim bent. Ik denk juist dat slimheid een onderdeel van ADD kan zijn (denk ik hoor).
CoachKris: ik was ook eigenlijk wel geinteresseerd in coaching...jammer dat dat niet mag via het forum.
Het lijkt me wel heel fijn om zo'n traject te doen, dan ga je er actief mee aan de slag. Al dat gepraat met een psych...ik ben er ooit wel geweest (voor wat anders, oke) maar het had niet heel veel effect vond ik. Omdat ik het voor mn gevoel wel wist, maar het lukte niet. Daar zit het 'm.
Herkennen jullie dat ook? 'Je weet het wel maar je doet het niet'?
Phien fijn dat de rechtszaak goed verlopen is!
Dat kost wel veel energie denk ik, misschien dat daardoor je energie ineens weg was, je komt uit die roes en dan beland je ineens weer op die grond, zoiets?
Ik begrijp wel wat je bedoelt met 'verbanden leggen, allerlei dingen weten en mogelijkheden zien' en dan plops- is alles weg! Dat heb ik ook heel vaak met dingen. Meestal als ik druk bezig ben, dan schiet er zoveel door mijn hoofd en dan snap ik het helemaal. Dan ben ik meestal ergens anders ofzo- in ieder geval kan ik er dan niks mee- als ik er dan voor kan gaan zitten om het uit te voeren, dan is mijn hoofd ineens leeg?? En normaal is tie altijd nokvol dus. Zo gek.
Hoe gaat het met je essay? Fijne vakantie trouwens!
Knap Jen, zéven soll.brieven!! Ik vind dat eeecht veel hoor in 2 dagen, wow...ik wou dat ik zoveel deed. Dus heel goed!!!
Hoe gaat het met jouw werk Dejavu?
Wel vervelend dat je nu in een dip zit waardoor het sociaal niet zo loopt. Lukt het om eerder naar bed te gaan en werkt het?
Ik kan me best voorstellen dat het heel pittig is, zo'n baan met veel deadlines. Pfff, ja deadlines zijn ook niet mijn ding zeg maar, heb ik heel veel moeite mee, dus ik kan begrijpen dat het zwaar is.
Ik vind het sowieso knap: schrijven! Ik kan het volgens mij helemaal niet...tenminste..ik vind het heel moeilijk (ben meer een prater). Maar wel fijn dat je man ook in die tak zit!
Heel veel succes er maar weer mee hoor (f)
En allemaal natuurlijk.
Lezen Mamalief en Deb ook nog steeds?
Nou met mij gaat het heel wisselend. Donderdag en vrijdag voor mijn doen veel gedaan. Of het echt veel was weet ik niet, maar zo voelde het wel En het gaat erom dat je weer een positief gevoel over jezelf krijgt.
Maar altijd als ik dan weer een tijdje goed bezig geweest ben, dan is het de volgende dag weer mis...
Waar ik vnl. moeite mee heb, is een normaal dagritme. Op tijd opstaan, direct eten/aankleden etc (wel als ik ga werken natuurlijk)
Maar zodra ik niet persé iets moet (voor/met anderen) dan heb ik voor mezelf niet de discipline om gewoon aan te poten.
Terwijl ik helemaal niet tegen vreselijke taken zit aan te hikken, dus ik begrijp zelf het 'probleem' niet zegmaar. Ook wil ik 's avonds niet naar bed. ?? Soms wel, maar meestal niet. Dan denk ik: laat ik maar opblijven en iets nuttigs gaan doen. *spoort duidelijk niet*
Het voelt een beetje alsof de stroom op is vanbinnen ...en dat het motortje vanbinnen aangeschopt moet worden, een soort knop in mijn hoofd. (of ben ik dan toch gewoon lui? Dat denk ik dan vaak en dat vind ik vreselijk)
Maar ..ja, ik mis dus smorgens de energie. En daardoor begint de dag al rot en vaak blijft dat dan zo. En ik heb veel last van schaamte/schuldgevoelens en daardoor sluit ik me een klein beetje af uit angst voor wat anderen zullen denken/zeggen.
Ik ben niet trots op mezelf maar heb in mijn ogen heel veel verkeerd gedaan en voel me een zwakkeling.
Nouja..ik ga maar naar bed. Ineens weet ik niet meer wat ik nou allemaal wou typen en ben ik de draad kwijt.
Trouwens, soms klinkt het best depressief en dat ben ik voor mijn gevoel absoluut niet.
maandag 16 februari 2009 om 08:21
quote:Phien schreef op 12 februari 2009 @ 20:00:
he Suzeli, fijn zeg. Heb je erg lang op de wachtlijst gestaan? schreef je niet eerder dat je er sinds afgelopen zomer al mee bezig bent?
En... wat heeft slim zijn ermee te maken? Dat je daarmee ADD-problemen deels kunt compenseren, alla, maar als ze je IQ weten kunnen ze daar toch rekening mee houden? Vanwaar die twijfel opeens?
Hallo allemaal,
Ik ben ergens in noverber voor de intake bij het riagg geweest, heb dus een maandje of 3 op de wachtlijst gestaan.
Ik hoop ook dat ze rekening houden met het IQ bij het bepalen van de uitslag van de test. Probleem wat kan optreden is dat sommige 'kritieke' ponten voor de diagnose gecompenseerd worden omdat je die kan omzijlen.
Ik merk het wel, ben benieuwd wat de test inhoudt.
Ik ga hier (en verder op viva) niet veel meer posten.
Heel veel succes allemaal, als ik er aan denk laat ik weten hoe de test ging.
Groetjes
Suzeli
he Suzeli, fijn zeg. Heb je erg lang op de wachtlijst gestaan? schreef je niet eerder dat je er sinds afgelopen zomer al mee bezig bent?
En... wat heeft slim zijn ermee te maken? Dat je daarmee ADD-problemen deels kunt compenseren, alla, maar als ze je IQ weten kunnen ze daar toch rekening mee houden? Vanwaar die twijfel opeens?
Hallo allemaal,
Ik ben ergens in noverber voor de intake bij het riagg geweest, heb dus een maandje of 3 op de wachtlijst gestaan.
Ik hoop ook dat ze rekening houden met het IQ bij het bepalen van de uitslag van de test. Probleem wat kan optreden is dat sommige 'kritieke' ponten voor de diagnose gecompenseerd worden omdat je die kan omzijlen.
Ik merk het wel, ben benieuwd wat de test inhoudt.
Ik ga hier (en verder op viva) niet veel meer posten.
Heel veel succes allemaal, als ik er aan denk laat ik weten hoe de test ging.
Groetjes
Suzeli
maandag 16 februari 2009 om 13:44
Hoi Potje thee, die moeite om een dagritme vol te houden, heb ik ook. Maar ik denk wel dat het helpt om het erin te brengen. Als je in een vaste structuur leeft, gaan de dingen meer vanzelf. Dan kosten ze minder energie. Wat dat betreft is het fijn dat ik kinderen heb, dan moet je wel op tijd je bed uit.
Ik ben nu begonnen met hardlopen. Was heel fijn, ik was echt een stuk meer ontspannen achteraf. De stress is momenteel zo hoog, dat er maar een klein dingetje hoeft te gebeuren of er is kortsluiting in mijn hoofd. Ik zit er ook over te denken om aan yoga te gaan doen. Net als jij voelt het alsof ik op ben, ik probeer nu zoveel mogelijk dingen te vinden die me weer opladen, en de stress doen afnemen. Wat helpt jou trouwens, Potje thee? Waar ontspan je echt van?
Suzeli, succes bij het Riagg. Ik hoop dat je nog een keer terugkomt.
High hopes, sterkte. Ik hoop dat je toch de energie zult vinden om je verhaal te doen.
Ik ben nu begonnen met hardlopen. Was heel fijn, ik was echt een stuk meer ontspannen achteraf. De stress is momenteel zo hoog, dat er maar een klein dingetje hoeft te gebeuren of er is kortsluiting in mijn hoofd. Ik zit er ook over te denken om aan yoga te gaan doen. Net als jij voelt het alsof ik op ben, ik probeer nu zoveel mogelijk dingen te vinden die me weer opladen, en de stress doen afnemen. Wat helpt jou trouwens, Potje thee? Waar ontspan je echt van?
Suzeli, succes bij het Riagg. Ik hoop dat je nog een keer terugkomt.
High hopes, sterkte. Ik hoop dat je toch de energie zult vinden om je verhaal te doen.
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
dinsdag 17 februari 2009 om 12:45
Phien, je zag mij op het andere topic, geloof ik, maar heb ik hier wel meegelezen. Merk dat ik het best lastig vind om nog iets toe te voegen.
Hoe het verder gaat geen idee: ik belde naar de ggz, maar daar bleek dat ze een stop hadden en dat dit bij de huisarts bekend had moeten zijn omdat hij mij niet had kunnen aanmelden.....uiteraard is de huisarts nu net een weekje met vakantie...dus daar kan ik pas weer volgende week achteraan...
Van het weekend lekker een weekendje weg geweest, was erg lekker alleen had ik ook nog wat moeten doen, maar dat is er uiteraard niet van gekomen.....nu ja, nieuwe week nieuwe kansen toch...
Potjethee: een vaste opstaan tijd is wel iets wat mij helpt: niet dat die dag dan wel veel uit mijn handen komt, maar ik ben in elk geval opgestaan...en soms helpt het mij ook wel om een 'baaluurtje' te nemen. dan zet ik het alarm van mijn telefoon op een uur (anders is het geen baaluur meer, maar veel langer ) en mag ik van mezelf even balen om wanneer de telefoon gaat wel weer iets nuttigs te gaan doen
Suzeli, dat heeft dan nog best lang geduurd voordat je aan de beurt was. sterkte met de onderzoeken
Hoe het verder gaat geen idee: ik belde naar de ggz, maar daar bleek dat ze een stop hadden en dat dit bij de huisarts bekend had moeten zijn omdat hij mij niet had kunnen aanmelden.....uiteraard is de huisarts nu net een weekje met vakantie...dus daar kan ik pas weer volgende week achteraan...
Van het weekend lekker een weekendje weg geweest, was erg lekker alleen had ik ook nog wat moeten doen, maar dat is er uiteraard niet van gekomen.....nu ja, nieuwe week nieuwe kansen toch...
Potjethee: een vaste opstaan tijd is wel iets wat mij helpt: niet dat die dag dan wel veel uit mijn handen komt, maar ik ben in elk geval opgestaan...en soms helpt het mij ook wel om een 'baaluurtje' te nemen. dan zet ik het alarm van mijn telefoon op een uur (anders is het geen baaluur meer, maar veel langer ) en mag ik van mezelf even balen om wanneer de telefoon gaat wel weer iets nuttigs te gaan doen
Suzeli, dat heeft dan nog best lang geduurd voordat je aan de beurt was. sterkte met de onderzoeken
dinsdag 17 februari 2009 om 14:42
Maar dat opstaan en ritme krijgen is nu juist zo moeilijk
Heeft iemand tips?
Ik heb al van alles geprobeerd, maar het lukt zelden zoals ik het wil/van tevoren plan.
Op dit moment ook weer heeeeel veel weerstand tegen alles.
Ik luister weer helemaal niet naar mezelf en ik ben van geen deadline ondersteboven. Dit kan toch zo niet
Hoe gaat het met jullie dames?
Heeft iemand tips?
Ik heb al van alles geprobeerd, maar het lukt zelden zoals ik het wil/van tevoren plan.
Op dit moment ook weer heeeeel veel weerstand tegen alles.
Ik luister weer helemaal niet naar mezelf en ik ben van geen deadline ondersteboven. Dit kan toch zo niet
Hoe gaat het met jullie dames?
dinsdag 17 februari 2009 om 15:28
Ik zeg ook niet dat het mij altijd lukt. .....ben altijd erg goed in het verzinnen van tips voor anderen en mezelf, maar om ze dan uit te voeren......
Al moet ik zeggen: sinds ik mijn vriend heb gevraagd of hij mij wakker wil maken en onder de douche wil sturen, ht opstaan vrij aardig gaat.... tenzij ik heel erg moe ben en geen college heb, dan blijf ik uiteindelijk toch wel even lekker liggen...
Al moet ik zeggen: sinds ik mijn vriend heb gevraagd of hij mij wakker wil maken en onder de douche wil sturen, ht opstaan vrij aardig gaat.... tenzij ik heel erg moe ben en geen college heb, dan blijf ik uiteindelijk toch wel even lekker liggen...
