Psyche
alle pijlers
Gemiste kindertijd inhalen, verwarrend.
zaterdag 4 maart 2017 om 23:23
quote:Berlinberlin schreef op 04 maart 2017 @ 22:13:
[...]
We doen dat regelmatig en D vindt het fijn dat ik er 'ben' omdat het contact nu rustiger verloopt tussen hun twee. D bespreekt dingen met mij voordat zie uit emotie dingen roept tegen haar. Ik ben van mezelf heel rustig en sta verder van hun relatie af. Iedereen ervaart mij als persoon als een fijne balans in het gezin. Niet dat ik alles goedmaak. Ik ben anders dan de rest, in alles en dat helpt soms om dingen goed te maken of te veranderen. En voor mij zijn zij het gezin waar ik altijd van droomde.Zolang je je zelf dan kan opvangen mocht dit stuklopen, en je niet in een gat valt. denk dat de meesten zich daar zorgen over maken hier.
[...]
We doen dat regelmatig en D vindt het fijn dat ik er 'ben' omdat het contact nu rustiger verloopt tussen hun twee. D bespreekt dingen met mij voordat zie uit emotie dingen roept tegen haar. Ik ben van mezelf heel rustig en sta verder van hun relatie af. Iedereen ervaart mij als persoon als een fijne balans in het gezin. Niet dat ik alles goedmaak. Ik ben anders dan de rest, in alles en dat helpt soms om dingen goed te maken of te veranderen. En voor mij zijn zij het gezin waar ik altijd van droomde.Zolang je je zelf dan kan opvangen mocht dit stuklopen, en je niet in een gat valt. denk dat de meesten zich daar zorgen over maken hier.
zaterdag 4 maart 2017 om 23:37
quote:Coco87 schreef op 04 maart 2017 @ 22:13:
[...]
Maar wil en kun je kritisch naar deze band kijken? Je bent jullie relatie alleen maar aan het verdedigen en noemt het zelfs de oplossing voor je problemen. Een veilig hechtingsfiguur, om het zo maar te noemen, op latere leeftijd tegenkomen (bij gebrek aan ouders, want die zijn dat doorgaans als eerste) kán helpend zijn, maar ik heb sterk m'n twijfels bij de manier waarop jullie het vormgeven. Kun jij niks aan doen, want je weet niet beter.
Wat me ook te binnen schiet: Het kan ook zijn dat de relatie feitelijk prima is: je komt daar over de vloer en draait bijna mee in het gezinsleven, iedereen vindt je leuk etc. Ik denk dan eerder dat de manier waarop jij alles beleeft (en dat is enorm intens) het ongezond maakt. En dus eigenlijk ook voor jou, want je bouwt hier niks mee op wat in het verleden niet gelukt is. Het is sowieso raadzaam om hulp te zoeken mbt relaties, ik en de ander, betekenis geven aan.
Ik heb regelmatig volwassen patienten met soortgelijke problematiek. Wat doorgaans opvalt is dat ze relaties als "beste vrienden" "onvoorwaardelijk" etc bestempelen terwijl ze de andere persoon maar een paar keer gezien hebben en het contact niet veel voorstelt (zo wordt dit door de ander bestempelt). De relatie opzich is dan prima, de manier waarop zij het beleven is afwijkend.Mooi verwoord. Daarnaast word ik een beetje huiverig van je verhaal TO. Ik begrijp het en ik snap het en het is te mooi om waar te zijn en je vraag komt ook daar uit voort. Elkaar helen binnen een gezin is mooi want dat doe je vanuit jarenlange liefde. Jij sluit een deal, zij geven jou je jeugd en jij geeft aan hun een leuke dochter. Het is niet dat ik het je niet gun maar therapie zou wel een mooie kans zijn om meer uit deze ervaring te halen door het wat reëler te zien en wat te leren over wat nu eigenlijk familie is en hoe die interactie hoort te werken.
[...]
Maar wil en kun je kritisch naar deze band kijken? Je bent jullie relatie alleen maar aan het verdedigen en noemt het zelfs de oplossing voor je problemen. Een veilig hechtingsfiguur, om het zo maar te noemen, op latere leeftijd tegenkomen (bij gebrek aan ouders, want die zijn dat doorgaans als eerste) kán helpend zijn, maar ik heb sterk m'n twijfels bij de manier waarop jullie het vormgeven. Kun jij niks aan doen, want je weet niet beter.
Wat me ook te binnen schiet: Het kan ook zijn dat de relatie feitelijk prima is: je komt daar over de vloer en draait bijna mee in het gezinsleven, iedereen vindt je leuk etc. Ik denk dan eerder dat de manier waarop jij alles beleeft (en dat is enorm intens) het ongezond maakt. En dus eigenlijk ook voor jou, want je bouwt hier niks mee op wat in het verleden niet gelukt is. Het is sowieso raadzaam om hulp te zoeken mbt relaties, ik en de ander, betekenis geven aan.
Ik heb regelmatig volwassen patienten met soortgelijke problematiek. Wat doorgaans opvalt is dat ze relaties als "beste vrienden" "onvoorwaardelijk" etc bestempelen terwijl ze de andere persoon maar een paar keer gezien hebben en het contact niet veel voorstelt (zo wordt dit door de ander bestempelt). De relatie opzich is dan prima, de manier waarop zij het beleven is afwijkend.Mooi verwoord. Daarnaast word ik een beetje huiverig van je verhaal TO. Ik begrijp het en ik snap het en het is te mooi om waar te zijn en je vraag komt ook daar uit voort. Elkaar helen binnen een gezin is mooi want dat doe je vanuit jarenlange liefde. Jij sluit een deal, zij geven jou je jeugd en jij geeft aan hun een leuke dochter. Het is niet dat ik het je niet gun maar therapie zou wel een mooie kans zijn om meer uit deze ervaring te halen door het wat reëler te zien en wat te leren over wat nu eigenlijk familie is en hoe die interactie hoort te werken.
zaterdag 4 maart 2017 om 23:51
quote:Berlinberlin schreef op 04 maart 2017 @ 21:28:
[...]
Ik kan dat niet precies beschrijven, maar het is een zielenpijn. Die we beiden voelen. We geven en nemen, waardoor we elkaar helen.
Mijn jongste zusje is geen makkelijk mens en mama heeft het gevoel dat ze heeft gefaald in bepaalde dingen waardoor ze is zoals ze is en ik denk dat ze dat wil goedmaken en schoon schip wil maken met haar gevoel door mij wel te geven waar ze bij D tekort is geschoten.
Daar ben ik me bewust van en dat is goed. In die zijn 'gebruiken' we elkaar, maar zo voelt dat niet. Absoluut niet.
En het rare is dat ondanks dat ik een andere huidskleur heb, ontzettend op haar lijk qua uiterlijk. Onze gezichtsvorm, neus, lippen, uitstraling, onze lichaamsbouw. Qua innerlijk zijn we helemaal hetzelfde, maar in doen en laten zijn we elkaars tegenpolen.
Echt eng hoor meid wat je allemaal typt.
Het lijkt mij een goed plan als jullie eens samen in therapie gaan, jij en je nieuwe mama.
Je claimt zowat een hele familie dat kan nooit lang goed gaan. Geloof er geen snars van dat iedereen dolgelukkig is met deze ongezonde situatie. Volgens mij wordt je gedoogd, ben bang dat je straks nog lelijk op je neus kijkt als het toch niet allemaal is wat je ervan verwacht had.
In 8 maanden tijd helemaal opgenomen worden in een familie, geloof je zelf toch niet?
[...]
Ik kan dat niet precies beschrijven, maar het is een zielenpijn. Die we beiden voelen. We geven en nemen, waardoor we elkaar helen.
Mijn jongste zusje is geen makkelijk mens en mama heeft het gevoel dat ze heeft gefaald in bepaalde dingen waardoor ze is zoals ze is en ik denk dat ze dat wil goedmaken en schoon schip wil maken met haar gevoel door mij wel te geven waar ze bij D tekort is geschoten.
Daar ben ik me bewust van en dat is goed. In die zijn 'gebruiken' we elkaar, maar zo voelt dat niet. Absoluut niet.
En het rare is dat ondanks dat ik een andere huidskleur heb, ontzettend op haar lijk qua uiterlijk. Onze gezichtsvorm, neus, lippen, uitstraling, onze lichaamsbouw. Qua innerlijk zijn we helemaal hetzelfde, maar in doen en laten zijn we elkaars tegenpolen.
Echt eng hoor meid wat je allemaal typt.
Het lijkt mij een goed plan als jullie eens samen in therapie gaan, jij en je nieuwe mama.
Je claimt zowat een hele familie dat kan nooit lang goed gaan. Geloof er geen snars van dat iedereen dolgelukkig is met deze ongezonde situatie. Volgens mij wordt je gedoogd, ben bang dat je straks nog lelijk op je neus kijkt als het toch niet allemaal is wat je ervan verwacht had.
In 8 maanden tijd helemaal opgenomen worden in een familie, geloof je zelf toch niet?
zondag 5 maart 2017 om 00:00
zondag 5 maart 2017 om 00:11
quote:Berlinberlin schreef op 04 maart 2017 @ 22:33:
Voor hen ben ik belangrijk, net zoals zij dat voor mij zijn.
Een (andere) kijk op hoe onze band is. Het gros vindt het ongezond en verstoord, daar zit vast een kern van waarheid in. Sommige dingen zijn ook niet hoe het normaal zou moeten zijn. Ik ga het hier ook met haar over hebben en kijken hoe zij erover denkt. En wat wel of niet anders zou kunnen, of meer of minder zou moeten.
Als ik hier met mijn directe omgeving over praat, zegt iedereen het tegenovergestelde van jullie omdat ze zien dat we functioneren als gezin en ieder zijn plekje heeft en weet wat die aan de ander heeft.Hier ga je de mist in. Lees de allereerste zin van je eigen OP nog even na....
Voor hen ben ik belangrijk, net zoals zij dat voor mij zijn.
Een (andere) kijk op hoe onze band is. Het gros vindt het ongezond en verstoord, daar zit vast een kern van waarheid in. Sommige dingen zijn ook niet hoe het normaal zou moeten zijn. Ik ga het hier ook met haar over hebben en kijken hoe zij erover denkt. En wat wel of niet anders zou kunnen, of meer of minder zou moeten.
Als ik hier met mijn directe omgeving over praat, zegt iedereen het tegenovergestelde van jullie omdat ze zien dat we functioneren als gezin en ieder zijn plekje heeft en weet wat die aan de ander heeft.Hier ga je de mist in. Lees de allereerste zin van je eigen OP nog even na....
zondag 5 maart 2017 om 00:18
zondag 5 maart 2017 om 07:39
zondag 5 maart 2017 om 09:34
Het is een beetje als met verliefdheid. Als je alleen de Hollywoodversie kent van hoe liefde werkt, dan kan de echte liefde nog wel eens een schok zijn. Dus niemand misgunt je dan je roze wolk, maar er zijn er een paar die zeggen: blijf je wel met je benen op de grond?
Dat is hierbij ook zo. Niemand misgunt jou je fijne gezin. Maar men waarschuwt je vast voor barstjes in je roze bril. Kan best dat de band met haar zo sterk is dat die tegen alles bestand is. Maar woorden als 'soulmate' en 'tweelingziel' wijzen daar meestal niet op. Die wijzen slechts op een heel groot en pijnlijk verlangen.
Dat is hierbij ook zo. Niemand misgunt jou je fijne gezin. Maar men waarschuwt je vast voor barstjes in je roze bril. Kan best dat de band met haar zo sterk is dat die tegen alles bestand is. Maar woorden als 'soulmate' en 'tweelingziel' wijzen daar meestal niet op. Die wijzen slechts op een heel groot en pijnlijk verlangen.
zondag 5 maart 2017 om 13:09
quote:Dreamcatcher99 schreef op 05 maart 2017 @ 12:50:
[...]
Waarom? Mag ik mijn moeder missen? Mijn moeder wees me af als kind. Dat doet nog steeds pijn hoor. Lijkt mij vrij normaal.Je moeder missen is normaal in jouw situatie. Op een bepaalde manier gezond zelfs. Dit op een fetish-achtige manier via gevoelsoverdracht gaan compenseren is niet normaal en niet gezond.
[...]
Waarom? Mag ik mijn moeder missen? Mijn moeder wees me af als kind. Dat doet nog steeds pijn hoor. Lijkt mij vrij normaal.Je moeder missen is normaal in jouw situatie. Op een bepaalde manier gezond zelfs. Dit op een fetish-achtige manier via gevoelsoverdracht gaan compenseren is niet normaal en niet gezond.
zondag 5 maart 2017 om 13:43
quote:Dymphnatam schreef op 05 maart 2017 @ 13:09:
[...]
Je moeder missen is normaal in jouw situatie. Op een bepaalde manier gezond zelfs. Dit op een fetish-achtige manier via gevoelsoverdracht gaan compenseren is niet normaal en niet gezond.
Ik weet het niet. Echt niet. Kijk als die vrouw op een dag zegt, zo, nu wil ik je moeder niet meer spelen, kan To in een zwart gat vallen, ja, maar het kan ook zijn dat ze weer teruggaat naar gewoon geen moeder hebben. Dat heeft ze haar hele leven al dus ik weet niet of ze dat niet aankan.
Ik denk niet dat ik er zelf aan zou beginnen want ik zou bang zijn dat ik te gehecht zou raken aan die vrouw. Maar ik heb wel eens meegemaakt dat bv een oudere vrouwelijke collega wat over me moederde en dan ga ik spinnen hoor! Maar ik ga dan niet vragen, of ze mee naar huis komt om samen koekjes te bakken, nee.
Maar iedereen is weer anders. Het heelt een diepe wond, voor even misschien, kan best heel prettig zijn. Toen ik het me voor ging stellen, moest ik even huilen, ja, omdat het me zo fijn lijkt.
[...]
Je moeder missen is normaal in jouw situatie. Op een bepaalde manier gezond zelfs. Dit op een fetish-achtige manier via gevoelsoverdracht gaan compenseren is niet normaal en niet gezond.
Ik weet het niet. Echt niet. Kijk als die vrouw op een dag zegt, zo, nu wil ik je moeder niet meer spelen, kan To in een zwart gat vallen, ja, maar het kan ook zijn dat ze weer teruggaat naar gewoon geen moeder hebben. Dat heeft ze haar hele leven al dus ik weet niet of ze dat niet aankan.
Ik denk niet dat ik er zelf aan zou beginnen want ik zou bang zijn dat ik te gehecht zou raken aan die vrouw. Maar ik heb wel eens meegemaakt dat bv een oudere vrouwelijke collega wat over me moederde en dan ga ik spinnen hoor! Maar ik ga dan niet vragen, of ze mee naar huis komt om samen koekjes te bakken, nee.
Maar iedereen is weer anders. Het heelt een diepe wond, voor even misschien, kan best heel prettig zijn. Toen ik het me voor ging stellen, moest ik even huilen, ja, omdat het me zo fijn lijkt.
Vlieg met me mee naar de regenboog.
zondag 5 maart 2017 om 14:03
quote:Dreamcatcher99 schreef op 05 maart 2017 @ 13:43:
[...]
. Toen ik het me voor ging stellen, moest ik even huilen, ja, omdat het me zo fijn lijkt.
Het lijkt jou fijn om bij een vreemde mevrouw in bed te liggen en mama tegen haar te zeggen. en dat ze bij je blijft zitten tot je in slaap gevallen bent na kusjes gekregen te hebben op je oogleden?
Tsja,.....
[...]
. Toen ik het me voor ging stellen, moest ik even huilen, ja, omdat het me zo fijn lijkt.
Het lijkt jou fijn om bij een vreemde mevrouw in bed te liggen en mama tegen haar te zeggen. en dat ze bij je blijft zitten tot je in slaap gevallen bent na kusjes gekregen te hebben op je oogleden?
Tsja,.....
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 5 maart 2017 om 14:42
quote:blijfgewoonbianca schreef op 05 maart 2017 @ 14:03:
[...]
Het lijkt jou fijn om bij een vreemde mevrouw in bed te liggen en mama tegen haar te zeggen. en dat ze bij je blijft zitten tot je in slaap gevallen bent na kusjes gekregen te hebben op je oogleden?
Tsja,.....Ik zei volgens mij dat ik er zelf niet aan zou beginnen. Maar dat is wel het gevoel van een moeder missen. Ik denk dat je dat zelf mee moet maken om te weten hoe dat voelt. Nooit een emotionele band met je moeder te hebben gehad. Dat blijft je hele leven pijn doen.
[...]
Het lijkt jou fijn om bij een vreemde mevrouw in bed te liggen en mama tegen haar te zeggen. en dat ze bij je blijft zitten tot je in slaap gevallen bent na kusjes gekregen te hebben op je oogleden?
Tsja,.....Ik zei volgens mij dat ik er zelf niet aan zou beginnen. Maar dat is wel het gevoel van een moeder missen. Ik denk dat je dat zelf mee moet maken om te weten hoe dat voelt. Nooit een emotionele band met je moeder te hebben gehad. Dat blijft je hele leven pijn doen.
Vlieg met me mee naar de regenboog.
zondag 5 maart 2017 om 14:45
Dreamcatch jij hebt ook een hoop meegemaakt zeg. Dakloos geweest, verstoten door je moeder. Niet lullig bedoelt maar je bekijkt de zaak niet objectief en adviseert vanuit jouw eigen verdriet wat geen goede uitgangspunt is. To voelt zich letterlijk een kleine meid bij haar nieuwe mama terwijl ze een volwassen vrouw is, dat kan toch nooit goed zijn voor haar geestelijke gesteldheid. Lijkt een beetje alsof To een gespleten persoonlijkheid aan heeft genomen dat komt wel vaker voor bij mensen die iets heftigs hebben meegemaakt. Ga dat nou niet aanmoedigen want daar doe je meer kwaad mee dan goeds.
zondag 5 maart 2017 om 14:58
Ik adviseer helemaal niks en moedig ook niks aan. Ik vertel wat ik bij haar verhaal voel. Mag het? Jij bent al de zoveelste die me erop aanspreekt, waarom? Maak je je zorgen over me? Echt? Je kent me helemaal niet dus dat geloof ik niet en ook niet dat je je echt zorgen maakt over To.
Het is meer een spel van wie er het meest gelijk heeft hier. En wat nu, als er niemand gelijk heeft? Wat nu, als To helemaal geen advies nodig heeft maar het verhaal gewoon wil vertelllen? Je kunt ook gewoon je mond houden en leren van wat andere mensen vertellen over hun levensverhaal. Je hoeft niet altijd een mening te geven. Niemand heeft de wijsheid in pacht, een forum is een verzameling levensverhalen. Je hoeft er niet altijd je plasje over te doen.
To's vragen heel vaak om herkenning van anderen, als die dan reageren, krijgen ze te maken met allerlei kritiek. Waarom toch? Jij herkent je er niet in, waarom reageer je dan? Misschien wil je zelf over To moederen?
Het is meer een spel van wie er het meest gelijk heeft hier. En wat nu, als er niemand gelijk heeft? Wat nu, als To helemaal geen advies nodig heeft maar het verhaal gewoon wil vertelllen? Je kunt ook gewoon je mond houden en leren van wat andere mensen vertellen over hun levensverhaal. Je hoeft niet altijd een mening te geven. Niemand heeft de wijsheid in pacht, een forum is een verzameling levensverhalen. Je hoeft er niet altijd je plasje over te doen.
To's vragen heel vaak om herkenning van anderen, als die dan reageren, krijgen ze te maken met allerlei kritiek. Waarom toch? Jij herkent je er niet in, waarom reageer je dan? Misschien wil je zelf over To moederen?
Vlieg met me mee naar de regenboog.
zondag 5 maart 2017 om 15:01
En hoezo is mijn verdriet geen goed uitgangspunt? Mag een mens geen verdriet hebben? Moet dat altijd opgelost worden met behulp van een therapeut? Waarom dan? Ik vind dat je er veel van kunt leren, verdriet kan je leven een richting geven die juist wel goed voor je is. Verdriet betekent dat je een mens bent met emoties, die hoeven niet altijd maar gestild te worden.
Vlieg met me mee naar de regenboog.
zondag 5 maart 2017 om 15:05
quote:Dreamcatcher99 schreef op 05 maart 2017 @ 14:58:
Ik adviseer helemaal niks en moedig ook niks aan. Ik vertel wat ik bij haar verhaal voel. Mag het? Jij bent al de zoveelste die me erop aanspreekt, waarom? Maak je je zorgen over me? Echt? Je kent me helemaal niet dus dat geloof ik niet en ook niet dat je je echt zorgen maakt over To.
Het is meer een spel van wie er het meest gelijk heeft hier. En wat nu, als er niemand gelijk heeft? Wat nu, als To helemaal geen advies nodig heeft maar het verhaal gewoon wil vertelllen? Je kunt ook gewoon je mond houden en leren van wat andere mensen vertellen over hun levensverhaal. Je hoeft niet altijd een mening te geven. Niemand heeft de wijsheid in pacht, een forum is een verzameling levensverhalen. Je hoeft er niet altijd je plasje over te doen.
To's vragen heel vaak om herkenning van anderen, als die dan reageren, krijgen ze te maken met allerlei kritiek. Waarom toch? Jij herkent je er niet in, waarom reageer je dan? Misschien wil je zelf over To moederen? Nou neem je eigen advies eens ter harte zou ik zeggen, want je voert weer eens het hoogste woord met je ellelange teksten. Hoe durf jij anderen te adviseren hun mond te houden? Gewoon lekker normaal doen meid.
Ik adviseer helemaal niks en moedig ook niks aan. Ik vertel wat ik bij haar verhaal voel. Mag het? Jij bent al de zoveelste die me erop aanspreekt, waarom? Maak je je zorgen over me? Echt? Je kent me helemaal niet dus dat geloof ik niet en ook niet dat je je echt zorgen maakt over To.
Het is meer een spel van wie er het meest gelijk heeft hier. En wat nu, als er niemand gelijk heeft? Wat nu, als To helemaal geen advies nodig heeft maar het verhaal gewoon wil vertelllen? Je kunt ook gewoon je mond houden en leren van wat andere mensen vertellen over hun levensverhaal. Je hoeft niet altijd een mening te geven. Niemand heeft de wijsheid in pacht, een forum is een verzameling levensverhalen. Je hoeft er niet altijd je plasje over te doen.
To's vragen heel vaak om herkenning van anderen, als die dan reageren, krijgen ze te maken met allerlei kritiek. Waarom toch? Jij herkent je er niet in, waarom reageer je dan? Misschien wil je zelf over To moederen? Nou neem je eigen advies eens ter harte zou ik zeggen, want je voert weer eens het hoogste woord met je ellelange teksten. Hoe durf jij anderen te adviseren hun mond te houden? Gewoon lekker normaal doen meid.
zondag 5 maart 2017 om 15:11
zondag 5 maart 2017 om 15:12
quote:Dreamcatcher99 schreef op 05 maart 2017 @ 14:58:
Ik adviseer helemaal niks en moedig ook niks aan. Ik vertel wat ik bij haar verhaal voel. Mag het? Jij bent al de zoveelste die me erop aanspreekt, waarom? Maak je je zorgen over me? Echt? Je kent me helemaal niet dus dat geloof ik niet en ook niet dat je je echt zorgen maakt over To.
Het is meer een spel van wie er het meest gelijk heeft hier. En wat nu, als er niemand gelijk heeft? Wat nu, als To helemaal geen advies nodig heeft maar het verhaal gewoon wil vertelllen? Je kunt ook gewoon je mond houden en leren van wat andere mensen vertellen over hun levensverhaal. Je hoeft niet altijd een mening te geven. Niemand heeft de wijsheid in pacht, een forum is een verzameling levensverhalen. Je hoeft er niet altijd je plasje over te doen.
To's vragen heel vaak om herkenning van anderen, als die dan reageren, krijgen ze te maken met allerlei kritiek. Waarom toch? Jij herkent je er niet in, waarom reageer je dan? Misschien wil je zelf over To moederen? Voer lekker zelf eens uit wat je hier zit te adviseren, zeg.
Ik adviseer helemaal niks en moedig ook niks aan. Ik vertel wat ik bij haar verhaal voel. Mag het? Jij bent al de zoveelste die me erop aanspreekt, waarom? Maak je je zorgen over me? Echt? Je kent me helemaal niet dus dat geloof ik niet en ook niet dat je je echt zorgen maakt over To.
Het is meer een spel van wie er het meest gelijk heeft hier. En wat nu, als er niemand gelijk heeft? Wat nu, als To helemaal geen advies nodig heeft maar het verhaal gewoon wil vertelllen? Je kunt ook gewoon je mond houden en leren van wat andere mensen vertellen over hun levensverhaal. Je hoeft niet altijd een mening te geven. Niemand heeft de wijsheid in pacht, een forum is een verzameling levensverhalen. Je hoeft er niet altijd je plasje over te doen.
To's vragen heel vaak om herkenning van anderen, als die dan reageren, krijgen ze te maken met allerlei kritiek. Waarom toch? Jij herkent je er niet in, waarom reageer je dan? Misschien wil je zelf over To moederen? Voer lekker zelf eens uit wat je hier zit te adviseren, zeg.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 5 maart 2017 om 15:13
Ellenlange teksten, valt toch wel mee? Schrijf je zelf altijd maar een paar regels? Kan. Maar iedereen is vrij om langere of kortere teksten te posten. De Op's zijn meestal veel langer dan wat ik schrijf. Sorry dat je ogen er moe van worden, ofzo, maar je bent niet verplicht om het te lezen he.
Vlieg met me mee naar de regenboog.
