Psyche
alle pijlers
Geweten...hoe moet je daarover oordelen
donderdag 5 november 2009 om 16:12
Vrijwel altijd ben ik bezig met mijn eigen geweten te beoordelen of te veroordelen.
Zo ook n.a.v. het topic `Horrorlab`.
Ik zie de konijnen in hokjes opgesloten zitten, maar ik voel van binnen geen medelijden, dat vind ik heel slecht van mezelf. Ik weet wel dat het geen zin heeft om jezelf tot medelijden te dwingen, maar dat ik niet zo `gezegend` ben met veel medelijden vind ik mijn grootste misser.
Het klinkt misschien tegenstrijdig, maar ik doe alles voor mijn eigen dieren en ik zet me graag in voor asieldieren. Daarnaast vind ik onderzoek naar ziekten, het beschermen van mensenrechten en kinderen ook heel belangrijk.
Maar er hoeft toch maar één bericht op te duiken waarbij ik geen medeleven voel en ik vind mezelf al een slecht mens.
Zelfveroordeling op grond van geweten, is dat terecht??
Zo ook n.a.v. het topic `Horrorlab`.
Ik zie de konijnen in hokjes opgesloten zitten, maar ik voel van binnen geen medelijden, dat vind ik heel slecht van mezelf. Ik weet wel dat het geen zin heeft om jezelf tot medelijden te dwingen, maar dat ik niet zo `gezegend` ben met veel medelijden vind ik mijn grootste misser.
Het klinkt misschien tegenstrijdig, maar ik doe alles voor mijn eigen dieren en ik zet me graag in voor asieldieren. Daarnaast vind ik onderzoek naar ziekten, het beschermen van mensenrechten en kinderen ook heel belangrijk.
Maar er hoeft toch maar één bericht op te duiken waarbij ik geen medeleven voel en ik vind mezelf al een slecht mens.
Zelfveroordeling op grond van geweten, is dat terecht??
Viva naar de knoppen.
donderdag 5 november 2009 om 16:15
donderdag 5 november 2009 om 16:19
donderdag 5 november 2009 om 16:20
Tja ongevoelig....als er iets met mijn eigen dieren gebeurt of als ze doodgaan dan kun je me oprapen, maar op een of andere manier word ik dan weer niet zo geraakt door beelden uit het nieuws.
Ik voel me alleen zo minderwaardig als ik zie dat de meeste mensen zich wel geraakt voelen en ik niet. Dat zie ik dan als een mankement.
Bedankt voor je post trouwens.
Ik voel me alleen zo minderwaardig als ik zie dat de meeste mensen zich wel geraakt voelen en ik niet. Dat zie ik dan als een mankement.
Bedankt voor je post trouwens.
Viva naar de knoppen.
donderdag 5 november 2009 om 16:22
quote:domnaiefmutsje schreef op 05 november 2009 @ 16:15:
Ik denk dat je een beetje hard bent voor jezelf. Iedereen heeft iets anders wat hem of haar raakt.
Wellicht ben jij wat ongevoeliger dan gemiddeld.
Maar om jezelf daardoor slecht te vinden vind ik te ver gaan.
Zolang je zelf geen enge dingen doet of supporteert dan is er toch niets aan de hand?
De meeste mensen weten niet eens dat ze een geweten ( zouden moeten) hebben, dus het feit dat je over dit soort dingen nadenkt vind ik eerder een teken dat je gevoeliger bent dan gemiddeld. Hou oud ben je?
Je klinkt als iemand die op het punt staat vegaan te worden, en gelijk heb je!
Ik denk dat je een beetje hard bent voor jezelf. Iedereen heeft iets anders wat hem of haar raakt.
Wellicht ben jij wat ongevoeliger dan gemiddeld.
Maar om jezelf daardoor slecht te vinden vind ik te ver gaan.
Zolang je zelf geen enge dingen doet of supporteert dan is er toch niets aan de hand?
De meeste mensen weten niet eens dat ze een geweten ( zouden moeten) hebben, dus het feit dat je over dit soort dingen nadenkt vind ik eerder een teken dat je gevoeliger bent dan gemiddeld. Hou oud ben je?
Je klinkt als iemand die op het punt staat vegaan te worden, en gelijk heb je!
donderdag 5 november 2009 om 16:22
donderdag 5 november 2009 om 16:25
quote:Arthemis schreef op 05 november 2009 @ 16:20:
Tja ongevoelig....als er iets met mijn eigen dieren gebeurt of als ze doodgaan dan kun je me oprapen, maar op een of andere manier word ik dan weer niet zo geraakt door beelden uit het nieuws.
Ik voel me alleen zo minderwaardig als ik zie dat de meeste mensen zich wel geraakt voelen en ik niet. Dat zie ik dan als een mankement.
Bedankt voor je post trouwens.
Ik zag net je post op het andere topic.
Je bent helemaal niet ongevoelig. Maar ook niet hyper gevoelig.
Echt volledig onnodig om je er druk over te maken. Als het anders was stond ik ook al klaar met een steen
Tja ongevoelig....als er iets met mijn eigen dieren gebeurt of als ze doodgaan dan kun je me oprapen, maar op een of andere manier word ik dan weer niet zo geraakt door beelden uit het nieuws.
Ik voel me alleen zo minderwaardig als ik zie dat de meeste mensen zich wel geraakt voelen en ik niet. Dat zie ik dan als een mankement.
Bedankt voor je post trouwens.
Ik zag net je post op het andere topic.
Je bent helemaal niet ongevoelig. Maar ook niet hyper gevoelig.
Echt volledig onnodig om je er druk over te maken. Als het anders was stond ik ook al klaar met een steen
donderdag 5 november 2009 om 16:26
quote:Pannetje schreef op 05 november 2009 @ 16:22:
Hm...heel herkenbaar.
Ik kan beelden zien van stervende kindertjes in Afrika en denken: Mot dat nou? Doet me weinig, al die ellende in de wereld...misschien een stukje zelfbescherming hoor...
Ik weet ook niet of dat met je geweten te maken heeft of met empathie..Het raakt pas als je ermee kunt identificeren denk ik. Hongersnood in Amerika zal je meer raken waarschijnlijk.
Hm...heel herkenbaar.
Ik kan beelden zien van stervende kindertjes in Afrika en denken: Mot dat nou? Doet me weinig, al die ellende in de wereld...misschien een stukje zelfbescherming hoor...
Ik weet ook niet of dat met je geweten te maken heeft of met empathie..Het raakt pas als je ermee kunt identificeren denk ik. Hongersnood in Amerika zal je meer raken waarschijnlijk.
donderdag 5 november 2009 om 16:31
quote:korenwolf schreef op 05 november 2009 @ 16:19:
Hard zijn voor jezelf is in elk geval niet de manier om gevoeliger te worden. Als je gevoeliger wilt worden, voor wat dan ook, moet je allereerst ophouden met (ver)oordelen. Anders ben je voortdurend bezig gevoelens goed te keuren of af te keuren. En dat werkt niet.Hee...! Binnen twee dagen zowel Dhelia als Korenwolf weer gespot! Goed je weer te lezen.
Hard zijn voor jezelf is in elk geval niet de manier om gevoeliger te worden. Als je gevoeliger wilt worden, voor wat dan ook, moet je allereerst ophouden met (ver)oordelen. Anders ben je voortdurend bezig gevoelens goed te keuren of af te keuren. En dat werkt niet.Hee...! Binnen twee dagen zowel Dhelia als Korenwolf weer gespot! Goed je weer te lezen.
donderdag 5 november 2009 om 16:35
Zijn we tegenwoordig niet sowieso gehard voor / door het nieuws? Ik zie 's ochtends wel eens een item op het nieuws waar mensen bloedend op straat liggen en waar lijken worden weggetild. Ik kan dan prima mijn boterham met jam wegeten hoor, geen enkel probleem. En ja, dat is heel erg om te constateren, maar zo wordt je door de maatschappij waar wij in leven.
Ik kan alleen een gevoel krijgen bij iets dat ik kan betrekken op iets om me heen. Als een kat op tv wordt mishandeld, kan ik daar helemaal woest om worden omdat ik ook een kat heb. Maar als ik datzelfde zie bij een paard, waarvan ik weet dat het misschien nog wel erger zou moeten zijn, doet het me nauwelijks wat...
Ik kan alleen een gevoel krijgen bij iets dat ik kan betrekken op iets om me heen. Als een kat op tv wordt mishandeld, kan ik daar helemaal woest om worden omdat ik ook een kat heb. Maar als ik datzelfde zie bij een paard, waarvan ik weet dat het misschien nog wel erger zou moeten zijn, doet het me nauwelijks wat...
donderdag 5 november 2009 om 17:08
Ik denk ook dat het met empathie te maken heeft. Niet alle mensen die zich andermans pijn nauwelijks aantrekken zijn ongevoelig.
Ik ben zelf ook niet zo gevoelig denk ik. Als ik iets tragisch zie (heb tijd in sociale rechtshulp gewerkt, en daar sprak ik uitgeprocedeerde, failliete en anderzins verslagen mensen) word ik niet OOK verdrietig. Ik zie het wel en dat is volgens mij het verschil met hade/ongevoelige mensen: die roepen volgens mij 'eigen schuld' ofzo, of merken de ellende van anderen geeneens op. Maar ik word er niet verdrietig van tenzij ik in een trieste bui ben.
Ik ben zelf ook niet zo gevoelig denk ik. Als ik iets tragisch zie (heb tijd in sociale rechtshulp gewerkt, en daar sprak ik uitgeprocedeerde, failliete en anderzins verslagen mensen) word ik niet OOK verdrietig. Ik zie het wel en dat is volgens mij het verschil met hade/ongevoelige mensen: die roepen volgens mij 'eigen schuld' ofzo, of merken de ellende van anderen geeneens op. Maar ik word er niet verdrietig van tenzij ik in een trieste bui ben.
donderdag 5 november 2009 om 17:42
Ik weet niet of dit nou echt zoveel met empathie te maken heeft, wat TO beschrijft zijn beelden en ik denk dat hoe meer (zielige) beelden een mens te zien krijgt, hoe meer hij/zij daar als het ware immuun voor wordt. We leven in een beeldcultuur en worden zo langzamerhand doodgegooid met de meest ziekelijke beelden, maar omdat we zoveel beelden zien en zoveel moeten verwerken, staan we er ook nauwelijks meer bij stil.
Ook denk ik dat je er van nature een soort scherm tegen ontwikkeld omdat je anders al die beeldinformatie niet kunt verwerken.
En bovendien vraag ik mij af of iedereen zich altijd wel realiseert wat hij/zij ziet, ik merk zelfs soms dat ik er helemaal niet bij stilsta wat ik allemaal voorbij zie komen. Soms kijk je wel maar je ziet het niet, omdat je niet realiseert wat je ziet.
Dus ik zou niet te hard oordelen over jezelf, het feit dat je wel empathie voelt voor de mensen/dieren in je omgeving laat zien dat je wel degelijk over een gezonde dosis empathie beschikt.
Ook denk ik dat je er van nature een soort scherm tegen ontwikkeld omdat je anders al die beeldinformatie niet kunt verwerken.
En bovendien vraag ik mij af of iedereen zich altijd wel realiseert wat hij/zij ziet, ik merk zelfs soms dat ik er helemaal niet bij stilsta wat ik allemaal voorbij zie komen. Soms kijk je wel maar je ziet het niet, omdat je niet realiseert wat je ziet.
Dus ik zou niet te hard oordelen over jezelf, het feit dat je wel empathie voelt voor de mensen/dieren in je omgeving laat zien dat je wel degelijk over een gezonde dosis empathie beschikt.
donderdag 5 november 2009 om 17:47
Ik vind je totaal niet vreemd Arthemis. Ik denk dat die Atlasmensen onoprecht zijn (jeweetwel, mensen die om alles janken alsof hun moeder doodgaat). Onder mannen is het koketteren met hoe snel je foute motor gaat, onder vrouwen lijkt het wel koketteren met hoe zogenaamd empathisch je bent. Wel, ik ben zelf enorm selectief met empathie: alleen naasten ontvangen die.
Heb me zelf ook weleens afgevraagd of ik normaal was, maar ik gok van wel.
Heb me zelf ook weleens afgevraagd of ik normaal was, maar ik gok van wel.
donderdag 5 november 2009 om 17:56
Hmm ik heb hetzelfde, ik heb nu al twee keer beelden gezien van dolfijnenjacht en ik krijg er geen knoop van in mijn maag ofzo. Dat terwijl ik het in principe wel erg sneu vind, het lijkt me een pijnlijke dood, en ik vind het ook sneu dat die dolfijnen zelf op mensen afkomen om contact te maken. Van mij zou het verboden mogen worden. Maar van de beelden van zo'n mailtje lig ik niet wakker 's nachts ofzo.
En soms heb ik het ook extremer, dan voel ik zelfs irritatie (en daar zit ik dan ook echt niet mee), bijvoorbeeld bij bedelaars die mij hun geamputeerde ledematen in het gezicht duwen in de hoop op een euro, voel geen empathie.
Soms kom ik mensen tegen die werkelijk waar alles zielig vinden, ik denk nu aan het voorbeeld van 'je hond 's nachts buiten in een hondenhok laten slapen'. Pffff...... daar heb ik niets mee. Zoiets haalt ook de hele betekenis weg, als je alles zielig vindt, vind je eigenlijk niets zielig.
En soms heb ik het ook extremer, dan voel ik zelfs irritatie (en daar zit ik dan ook echt niet mee), bijvoorbeeld bij bedelaars die mij hun geamputeerde ledematen in het gezicht duwen in de hoop op een euro, voel geen empathie.
Soms kom ik mensen tegen die werkelijk waar alles zielig vinden, ik denk nu aan het voorbeeld van 'je hond 's nachts buiten in een hondenhok laten slapen'. Pffff...... daar heb ik niets mee. Zoiets haalt ook de hele betekenis weg, als je alles zielig vindt, vind je eigenlijk niets zielig.
donderdag 5 november 2009 om 17:59
quote:Margaretha2 schreef op 05 november 2009 @ 17:56:
En soms heb ik het ook extremer, dan voel ik zelfs irritatie (en daar zit ik dan ook echt niet mee), bijvoorbeeld bij bedelaars die mij hun geamputeerde ledematen in het gezicht duwen in de hoop op een euro, voel geen empathie.Dat soort mensen wekt bij mij ook alleen maar irritatie op.
En soms heb ik het ook extremer, dan voel ik zelfs irritatie (en daar zit ik dan ook echt niet mee), bijvoorbeeld bij bedelaars die mij hun geamputeerde ledematen in het gezicht duwen in de hoop op een euro, voel geen empathie.Dat soort mensen wekt bij mij ook alleen maar irritatie op.
donderdag 5 november 2009 om 17:59
Precies Marg, dat laatste heb ik ook! Mensen die houden van de hele wereld. Nou, tof. Wat betekent de liefde voor je naasten dan nog? Ik kan zonder een vorm van gewetenswroeging zeggen dat ik mijn naasten veel meer waarde toeken dan arme hongernegers.
Ik geloof niet dat we afgestompt zijn. We leven juist in een tijd waarin we weinig geweld zien. We hebben geen wereldoorlog of publiekelijke executies. Geen hele epidemieen etcetera.
Ik geloof niet dat we afgestompt zijn. We leven juist in een tijd waarin we weinig geweld zien. We hebben geen wereldoorlog of publiekelijke executies. Geen hele epidemieen etcetera.
