Psyche
alle pijlers
Goedkeuring / zegen van een ander?
vrijdag 29 november 2019 om 21:54
Vraag; waarom vind ik het toch zo belangrijk dat een ander goedkeurt / gelooft / blij is met wat ik doe?
Blijkbaar zoek Ik bevestiging. Maar ik snap niet goed waarom ik dit doe. Ik sta namelijk ook helemaal achter mijn initiële plan.
Toch kan de mening van een ander bij mij voor veel verwarring en onzekerheid zorgen.
Wat moet ik dan zelf versterken? Waar moet ik aan werken? Hoe kan ik hier sterker / minder beïnvloedbaar in worden?
Alle tips zijn meer dan welkom....
Blijkbaar zoek Ik bevestiging. Maar ik snap niet goed waarom ik dit doe. Ik sta namelijk ook helemaal achter mijn initiële plan.
Toch kan de mening van een ander bij mij voor veel verwarring en onzekerheid zorgen.
Wat moet ik dan zelf versterken? Waar moet ik aan werken? Hoe kan ik hier sterker / minder beïnvloedbaar in worden?
Alle tips zijn meer dan welkom....
zaterdag 30 november 2019 om 10:02
Toch verbaast het mij waarom velen nooit gewoon oprecht blij kunnen zijn voor en met een ander die ergens blij mee is. Waarom voelen mensen de behoefte om die blijdschap altijd te ontkrachten?
Als ik blij ben met mijn nieuwe rode auto dan kan een ander toch gewoon zeggen: 'Veel plezier ermee.' in plaats van 'Het zou mijn kleur niet zijn.' Het klinkt allemaal zo onschuldig maar een paar van zulke opmerkingen kunnen voor sommigen net de glans er af halen. En niemand voelt zich er beter door dus kun je het net zo goed niet zeggen.
Als ik blij ben met mijn nieuwe rode auto dan kan een ander toch gewoon zeggen: 'Veel plezier ermee.' in plaats van 'Het zou mijn kleur niet zijn.' Het klinkt allemaal zo onschuldig maar een paar van zulke opmerkingen kunnen voor sommigen net de glans er af halen. En niemand voelt zich er beter door dus kun je het net zo goed niet zeggen.
zaterdag 30 november 2019 om 10:21
Yes! En zo is het!Andersom schreef: ↑30-11-2019 10:02Toch verbaast het mij waarom velen nooit gewoon oprecht blij kunnen zijn voor en met een ander die ergens blij mee is. Waarom voelen mensen de behoefte om die blijdschap altijd te ontkrachten?
Als ik blij ben met mijn nieuwe rode auto dan kan een ander toch gewoon zeggen: 'Veel plezier ermee.' in plaats van 'Het zou mijn kleur niet zijn.' Het klinkt allemaal zo onschuldig maar een paar van zulke opmerkingen kunnen voor sommigen net de glans er af halen. En niemand voelt zich er beter door dus kun je het net zo goed niet zeggen.
zaterdag 30 november 2019 om 11:06
.Andersom schreef: ↑30-11-2019 10:02Toch verbaast het mij waarom velen nooit gewoon oprecht blij kunnen zijn voor en met een ander die ergens blij mee is. Waarom voelen mensen de behoefte om die blijdschap altijd te ontkrachten?
Als ik blij ben met mijn nieuwe rode auto dan kan een ander toch gewoon zeggen: 'Veel plezier ermee.' in plaats van 'Het zou mijn kleur niet zijn.' Het klinkt allemaal zo onschuldig maar een paar van zulke opmerkingen kunnen voor sommigen net de glans er af halen. En niemand voelt zich er beter door dus kun je het net zo goed niet zeggen.
Kom je veel mensen tegen die zo reageren?
In mijn ervaring zeggen mensen juist vaak "o, wat leuk!" om sociaal gewenst te antwoorden. Maar meestal heb ik het idee dat mensen oprecht blij voor je zijn met dit soort dingen eigenlijk. Het boeit een ander volgens mij echt niet of mijn auto rood of zwart is, die gaan er vanuit dat ik het mooi vind.
zaterdag 30 november 2019 om 11:12
zaterdag 30 november 2019 om 11:16
tu1nhek schreef: ↑30-11-2019 11:06.
Kom je veel mensen tegen die zo reageren?
In mijn ervaring zeggen mensen juist vaak "o, wat leuk!" om sociaal gewenst te antwoorden. Maar meestal heb ik het idee dat mensen oprecht blij voor je zijn met dit soort dingen eigenlijk. Het boeit een ander volgens mij echt niet of mijn auto rood of zwart is, die gaan er vanuit dat ik het mooi vind.
Best wel vaak, (schoonfamilie) en toen ik erop ging letten nog meer. En het gaat vaak heel subtiel, waardoor je het niet meteen doorhebt. Vaak verpakt in een vraag over de andere mogelijke keuze.
zaterdag 30 november 2019 om 12:56
Goh koffiekopje dat zou goed kunnen. Dank je voor het meedenken.kopjekoffie70 schreef: ↑29-11-2019 23:05Misschien wil je aardig gevonden worden zodat mensen ook aardig tegen jou zijn.
In het programma "Kijken in de ziel" vroeg de interviewer aan psychiaters "Wat drijft mensen?" En veel antwoordden "Angst."
zaterdag 30 november 2019 om 19:36
Dat is zeker waar! En daarom fijn dat ik hier even kan “spuien” waar ik tegenaan loop. Dit helpt mij echt enorm. Ik ga namelijk erg snel aan mezelf twijfelen nog en ben daardoor erg beïnvloedbaar. Maar ik werk eraan!Hobbelster schreef: ↑30-11-2019 11:12Oh een PPD gehad, nou dan ben je nog aan het opkrabbelen en na een depressie heb je gewoon (best wel wat) tijd nodig om weer jezelf durven te vertrouwen! Gun jezelf die tijd ook, het is niet niks en het is niet erg dat dit even duurt. Je doet al wat je kunt en het klinkt of je heel goed bezig bent.
zaterdag 30 november 2019 om 21:38
Sowieso kun je als kersverse moeder snel onzeker worden als het om je kind gaat heb ik gemerkt.
Is het je eerste?
Ik heb soms ook wel hoor met bepaalde opmerkingen die met kind te maken hebben en bepaalde keuzes die wij daaromtrent maken als iemand daar dan iets over zegt dat ik het snel als kritiek kan oppakken en soms voel alsof ik me moet verdedigen en dan komt later de onzekerheid en twijfel. Irritant maar gelukkig is dat ook altijd snel weer over.
Het went, en wordt minder erg althans bij mij.
Is het je eerste?
Ik heb soms ook wel hoor met bepaalde opmerkingen die met kind te maken hebben en bepaalde keuzes die wij daaromtrent maken als iemand daar dan iets over zegt dat ik het snel als kritiek kan oppakken en soms voel alsof ik me moet verdedigen en dan komt later de onzekerheid en twijfel. Irritant maar gelukkig is dat ook altijd snel weer over.
Het went, en wordt minder erg althans bij mij.
zondag 1 december 2019 om 06:59
Yes het is onze eerste (en laatste haha)Hobbelster schreef: ↑30-11-2019 21:38Sowieso kun je als kersverse moeder snel onzeker worden als het om je kind gaat heb ik gemerkt.
Is het je eerste?
Ik heb soms ook wel hoor met bepaalde opmerkingen die met kind te maken hebben en bepaalde keuzes die wij daaromtrent maken als iemand daar dan iets over zegt dat ik het snel als kritiek kan oppakken en soms voel alsof ik me moet verdedigen en dan komt later de onzekerheid en twijfel. Irritant maar gelukkig is dat ook altijd snel weer over.
Het went, en wordt minder erg althans bij mij.
In dit geval ging het niet om/over hem maar als dat wel zo zou zijn zou ik nog veel feller reageren denk ik. Maar wederom alleen bij specifieke personen.
Ik denk dat er veel mensen zijn waar je helemaal bij op je gemak bent (partner/ouders) en dan kan ik prima tegen kritiek.
Bij onbekenden heb ik er ook geen moeite mee.
En dan zijn er mensen die net niet dichtbij genoeg staan om echt jezelf bij te kunnen zijn maar wel dichtbij genoeg dat ze veel van je weten. Daar gaat het dan “mis”. En die “groep” is relatief behoorlijk groot haha
Ik denk dat ik zoek naar begrip. Wat ik toch niet ga krijgen in die “groep”.
zondag 1 december 2019 om 07:34
Dat wis wel irritant inderdaad maar wel goed dat je je nu bewust bent daarvan, dat gaat wel helpen om het los te laten denk ik hoor!
En snap dat t meteen ook de laatste is, dat is hier hoogstwaarschijnlijk ook zo! Teveel moeilijkheden gehad omtrent zwangerschap en bevalling.
Fijn iig dat je ook al iets aan je topic hebt gehad. Wat is het forum toch fijn soms hè.
En snap dat t meteen ook de laatste is, dat is hier hoogstwaarschijnlijk ook zo! Teveel moeilijkheden gehad omtrent zwangerschap en bevalling.
Fijn iig dat je ook al iets aan je topic hebt gehad. Wat is het forum toch fijn soms hè.
