Psyche
alle pijlers
Helpt EMDR snel en goed?
zondag 8 januari 2017 om 16:59
Deze week krijg ik een EMDR sessie. Ik kamp al decennia met een negatief zelfbeeld, weinig zelfvertrouwen (zeg maar gerust niets) en extreme faalangst. Ik heb het gevoel een mislukkeling te zijn en ben het afgelopen half jaar enorm vastgelopen. In het kort zit hier de pijn: ik ben de oudste thuis en mijn ouders hebben mij en mijn zusje altijd met elkaar vergeleken. Helaas was ik degene die er wat rottig uitkwam en dat heeft een flinke invloed gehad op mijn verdere leven. Ik kan heel enthousiast aan iets beginnen, me bedenken dat ik het toch niet goed ga doen/mensen me toch weer raar gaan vinden/het toch weer zal mislukken en dan stop ik er maar mee. Het gevolg is dat ik heel veel heb gedaan in mijn leven, maar niets heb afgemaakt. Ik dacht (of hoopte) dat alles later wel goed zou komen, maar voor ik het wist was ik bijna veertig met een dijk van een hypotheek, een hele roedel kinderen en geen diploma's. Kortom: ik voel me mislukt. (of eigenlijk heel goed gelukt in niets kunnen. )
Heel vervelend allemaal (vooral voor mijn gezin), maar deze week krijg ik op aanraden van mijn therapeut een sessie EMDR. Volgens haar ben ik hier heel geschikt voor en helpt het me in het accepteren van mezelf zoals ik ben, maar ik ben doodsbang. Aan de andere kant heb ik niets te verliezen; rot gaat het toch.
Maar goed, heeft iemand ervaring met EMDR? Hielp het? Duurde het lang voordat je je beter voelde? Het voelt nu allemaal zo hopeloos en ik weet niet of ik kan geloven dat het beter zal gaan met me.
Heel vervelend allemaal (vooral voor mijn gezin), maar deze week krijg ik op aanraden van mijn therapeut een sessie EMDR. Volgens haar ben ik hier heel geschikt voor en helpt het me in het accepteren van mezelf zoals ik ben, maar ik ben doodsbang. Aan de andere kant heb ik niets te verliezen; rot gaat het toch.
Maar goed, heeft iemand ervaring met EMDR? Hielp het? Duurde het lang voordat je je beter voelde? Het voelt nu allemaal zo hopeloos en ik weet niet of ik kan geloven dat het beter zal gaan met me.
zondag 8 januari 2017 om 17:48
Ik ken een gezin waarvan alle gezinsleden tijdens een vakantie een trauma opliepen van een heftige natuurramp, waarbij veel mensen zijn omgekomen. Het hele gezin heeft een EMDR behandeling gehad en functioneerde na ongeveer zes weken weer normaal (werk, school, etc.). Voor hen hielp het dus goed.
Love is the meaning of life
zondag 8 januari 2017 om 17:53
quote:vinsent schreef op 08 januari 2017 @ 17:38:
Ik heb het ook gehad, werkte geweldig! Ik had geen last van de vermoeidheid of "van slag zijn"wat je wel eens hoort dat gebeurt na die sessies. Gewoon, bij elke sessie werd de last op mijn rug een stuk lichter.
Niet bang zijn en zeker proberen, ik denk dat jij hier heel veel aan kunt hebben.Bij mij precies hetzelfde
Ik heb het ook gehad, werkte geweldig! Ik had geen last van de vermoeidheid of "van slag zijn"wat je wel eens hoort dat gebeurt na die sessies. Gewoon, bij elke sessie werd de last op mijn rug een stuk lichter.
Niet bang zijn en zeker proberen, ik denk dat jij hier heel veel aan kunt hebben.Bij mij precies hetzelfde
zondag 8 januari 2017 om 18:24
quote:Mejuffrouwmuis schreef op 08 januari 2017 @ 17:30:
Fluffybunny, ben jij oke met sudderen? Je zegt dat je er blijkbaar iets mee moet, maar wil je dat ook?Nou... Weggestopt beviel mij eigenlijk wel goed
Maar toen het bij de psych ter sprake kwam, kwam er zo veel verdriet boven. Ook niet gezond. Denk dat er soms tijd nodig heeft om iets een plek te geven, bv door er over te lezen of praten. Dat bedoel ik met sudderen. Niet meer wegstoppen dus. Maar ook even geen emdr, dat is me te intensief.
Fluffybunny, ben jij oke met sudderen? Je zegt dat je er blijkbaar iets mee moet, maar wil je dat ook?Nou... Weggestopt beviel mij eigenlijk wel goed
Maar toen het bij de psych ter sprake kwam, kwam er zo veel verdriet boven. Ook niet gezond. Denk dat er soms tijd nodig heeft om iets een plek te geven, bv door er over te lezen of praten. Dat bedoel ik met sudderen. Niet meer wegstoppen dus. Maar ook even geen emdr, dat is me te intensief.
zondag 8 januari 2017 om 18:26
Hortence, ik weet dat je gelijk hebt. Ik ben alleen op zoek naar een soort bevestiging dat ik er goed aan ga doen denk ik. Volgens mij ben ik heel bang voor de toekomst en vooral omdat ik niet weet wat er de komende maanden gaat gebeuren.[/quote
Bijna iedereen is bang de eerste keer. Kun je je bang-zijn duiden? Ben je bang voor controle- verlies?
Bijna iedereen is bang de eerste keer. Kun je je bang-zijn duiden? Ben je bang voor controle- verlies?
zondag 8 januari 2017 om 18:26
quote:Mejuffrouwmuis schreef op 08 januari 2017 @ 17:32:
Fluffybunny, voor jou en je vader!
Ik heb de laatste tijd heel erg gekeken naar hoe ik tegen mezelf aan zou kijken als ik een ander was, maar daar werd ik echt heel verdrietig van. Ik zie dan een raar mens dat niets heeft, behalve een man die haar (onterecht) fantastisch vindt. Ben je ook zo streng voor anderen dan?
Fluffybunny, voor jou en je vader!
Ik heb de laatste tijd heel erg gekeken naar hoe ik tegen mezelf aan zou kijken als ik een ander was, maar daar werd ik echt heel verdrietig van. Ik zie dan een raar mens dat niets heeft, behalve een man die haar (onterecht) fantastisch vindt. Ben je ook zo streng voor anderen dan?
zondag 8 januari 2017 om 18:39
Vinsent, jij hebt dus geen van slag zijn gehad? Wat fijn! Ik heb inderdaad gehoord dat je flink van de leg kunt zijn na een sessie, maar het stemt me blij dat dat niet per se hoeft!
Fluffy, ik ben voor anderen stukken aardiger! Heel suf, maar naar anderen toe ben ik heel mild en veroordeel ik niet snel. Waarom dan wel zo onaardig tegen mezelf? Ik denk dat het ooit, lang geleden, vanuit zelfbescherming begonnen is, maar dat ik te ver ben doorgeslagen. Ik weet dat ik mijn eigen grootste vijand ben, maar heb geen idee hoe ik vrienden kan sluiten met mezelf.
Lunaleeflang,
Fluffy, ik ben voor anderen stukken aardiger! Heel suf, maar naar anderen toe ben ik heel mild en veroordeel ik niet snel. Waarom dan wel zo onaardig tegen mezelf? Ik denk dat het ooit, lang geleden, vanuit zelfbescherming begonnen is, maar dat ik te ver ben doorgeslagen. Ik weet dat ik mijn eigen grootste vijand ben, maar heb geen idee hoe ik vrienden kan sluiten met mezelf.
Lunaleeflang,
zondag 8 januari 2017 om 18:44
quote:Mejuffrouwmuis schreef op 08 januari 2017 @ 18:40:
Hortence, die komt binnen! Ik denk dat je gelijk hebt: de neuroot in mij houdt graag de controle. Ontzettend vervelend eigenlijk.
Je controle is schijn. En niet alleen dat, het beperkt je ook nog es enorm.
Ik denk niet dat je iets te verliezen hebt. Niet echt.
Hortence, die komt binnen! Ik denk dat je gelijk hebt: de neuroot in mij houdt graag de controle. Ontzettend vervelend eigenlijk.
Je controle is schijn. En niet alleen dat, het beperkt je ook nog es enorm.
Ik denk niet dat je iets te verliezen hebt. Niet echt.
zondag 8 januari 2017 om 18:47
zondag 8 januari 2017 om 19:02
Ik heb een rottige jeugd gehad, beetje vergelijkbaar met jou. En een bijzonder lastige ex.
Van beiden had ik last, ik durfde niet altijd de straat op en de invloed die mijn ouders indirect nog op mij hadden was niet prettig.
Ik heb 2 behandelingen gehad en voelde me een stuk beter.
Maar daarnaast is het (nog steeds) hard werken om ingesleten gewoontes af te leren hoor, het lost niet alles op
Van beiden had ik last, ik durfde niet altijd de straat op en de invloed die mijn ouders indirect nog op mij hadden was niet prettig.
Ik heb 2 behandelingen gehad en voelde me een stuk beter.
Maar daarnaast is het (nog steeds) hard werken om ingesleten gewoontes af te leren hoor, het lost niet alles op
zondag 8 januari 2017 om 20:19
Ik lees mee, overweeg zelf EMDR voor een (heel specifieke) fobie. Ik snap je angst TO, ik vind het ook heftig om ermee aan de slag te gaan. In mijn geval omdat de angst zo heftig is en ik bang ben dat ik dan 24/7 bang ga zijn. Heb mezelf namelijk heel veel aangeleerd qua vermijden van situaties waarin ik met mijn angst geconfronteerd word.
Zo blijft het redelijk behapbaar. En als ik er intensief mee aan de slag ga, werkt dat vermijden natuurlijk niet meer.
Blijft een beetje vaag zo maar wil niet al te herkenbaar worden.
Ik heb trouwens gelezen dat EMDR alleen helpt bij enkelvoudige fobieën. Ik denk wel eens dat de vroegere onveiligheid bij mij allemaal samen komt in die ene angst. Dan zou het dus niet werken, misschien.
Sterkte TO, hopelijk helpt het je!
Zo blijft het redelijk behapbaar. En als ik er intensief mee aan de slag ga, werkt dat vermijden natuurlijk niet meer.
Blijft een beetje vaag zo maar wil niet al te herkenbaar worden.
Ik heb trouwens gelezen dat EMDR alleen helpt bij enkelvoudige fobieën. Ik denk wel eens dat de vroegere onveiligheid bij mij allemaal samen komt in die ene angst. Dan zou het dus niet werken, misschien.
Sterkte TO, hopelijk helpt het je!
zondag 8 januari 2017 om 20:54
quote:IBIopviva schreef op 08 januari 2017 @ 17:07:
Ben je wel goed geïnformeerd over EMDR en sta je volledig achter deze vorm van behandeling?
Ik heb het gehad voor een trauma waaraan ik PTSS heb overgehouden. Ik heb er heel veel aan gehad. Heb zo'n 6 behandelingen gehad en al vrij snel nadien had ik minder flashbacks, nachtmerries en Dissociatie.
Ik kon stoppen met ondersteunende medicatie en kreeg meer mogelijkheden om open te staan voor verdere behandeling.
Wel was het heel zwaar en vermoeiend. Ik kreeg ook veel begeleiding tussen de behandelingen door.
Voor mij was het dus echt een groot succes.Exact dit. Scheelt mij typen
Ben je wel goed geïnformeerd over EMDR en sta je volledig achter deze vorm van behandeling?
Ik heb het gehad voor een trauma waaraan ik PTSS heb overgehouden. Ik heb er heel veel aan gehad. Heb zo'n 6 behandelingen gehad en al vrij snel nadien had ik minder flashbacks, nachtmerries en Dissociatie.
Ik kon stoppen met ondersteunende medicatie en kreeg meer mogelijkheden om open te staan voor verdere behandeling.
Wel was het heel zwaar en vermoeiend. Ik kreeg ook veel begeleiding tussen de behandelingen door.
Voor mij was het dus echt een groot succes.Exact dit. Scheelt mij typen
zondag 8 januari 2017 om 21:48
Itsme, jij had dus ongeveer dezelfde klachten? Fijn dat EMDR geholpen heeft en dat je je beter voelt! Dat geeft de burger moed.
Heftig Foresta! Vreselijk dat een leerkracht zo'n invloed op je kind kan hebben zeg. Ik heb ik een aantal leerkrachten met wie ik een flinke appel (of twee) te schillen heb en ik had het zo fijn gevonden als mijn ouders daar wat mee hadden gedaan. Verder dan "Joh, trek het je niet aan! Hij/zij is gewoon raar!" kwamen ze niet. Heel lief hoor, maar dat deed me niet beter voelen. Je kinderen mogen blij zijn met je!
Carmiggelt, ik heb dan wel geen specifieke fobie, maar snap je wel. Ik heb trekken van een vermijdende persoonlijkheid in combinatie met faalangst, ambivalente hechting en ADD. Verder is er sprake van een chronische depressie die al sinds mijn kinderjaren speelt, waardoor ik ontzettend goed ben geworden in het vermijden van van alles en nog wat. Ik ben vooral heel goed geweest in het vermijden van mij als persoon, omdat ik wist dat er een hoop rottigheid zat en geen haar op mijn hoofd die eraan dacht om die beerput open te trekken. Uiteindelijk lukte dat niet meer en liep ik zo ontzettend vast, waardoor alles nu explodeert. Niet leuk! Maar misschien is het wel goed; ik moet mezelf toch een keer onder ogen zien en ik heb nog een sprankje hoop dat het uiteindelijk zal helpen.
Als EMDR bij mij helpt, dan zal het hopelijk ook voor jou helpen.
Heftig Foresta! Vreselijk dat een leerkracht zo'n invloed op je kind kan hebben zeg. Ik heb ik een aantal leerkrachten met wie ik een flinke appel (of twee) te schillen heb en ik had het zo fijn gevonden als mijn ouders daar wat mee hadden gedaan. Verder dan "Joh, trek het je niet aan! Hij/zij is gewoon raar!" kwamen ze niet. Heel lief hoor, maar dat deed me niet beter voelen. Je kinderen mogen blij zijn met je!
Carmiggelt, ik heb dan wel geen specifieke fobie, maar snap je wel. Ik heb trekken van een vermijdende persoonlijkheid in combinatie met faalangst, ambivalente hechting en ADD. Verder is er sprake van een chronische depressie die al sinds mijn kinderjaren speelt, waardoor ik ontzettend goed ben geworden in het vermijden van van alles en nog wat. Ik ben vooral heel goed geweest in het vermijden van mij als persoon, omdat ik wist dat er een hoop rottigheid zat en geen haar op mijn hoofd die eraan dacht om die beerput open te trekken. Uiteindelijk lukte dat niet meer en liep ik zo ontzettend vast, waardoor alles nu explodeert. Niet leuk! Maar misschien is het wel goed; ik moet mezelf toch een keer onder ogen zien en ik heb nog een sprankje hoop dat het uiteindelijk zal helpen.
Als EMDR bij mij helpt, dan zal het hopelijk ook voor jou helpen.
zaterdag 14 januari 2017 om 20:15
Emdr kan op verschillende manieren uitgevoerd worden. Bij de ene werken de vingers heen en weer bewegen. Bij de andere werkt het beter om tikjes te horen. Bij de ene praten
Bij de andere schrijven. Als je therapeut vraagt om te praten na een stukje sessie en je merkt dat je het beter kan schrijven (of anders): niet aarzelen om het te bespreken.
Ik denk dat als het niet werkt, de mensen zich toch ergens nog blokkeren voor het volledig ondergaan van de situatie. Ze horen "emdr", ze weten en lezen wat dat inhoud en ze zetten zich onbewust al schrap, waardoor er een eigen veiligheid word ingesteld. Een beetje een "tot hier en niet verder". Waardoor de behandeling misschien minder goed of niet pakt. En ze zichzelf in de weg zitten op die manier. Ze houden zichzelf tegen bij het herstellen.
En ik twijfel er niet over dat ieder die het gehad heeft, graag wou herstellen van zaken, vandaar een onbewust gebeuren. Ik kan me zo situaties voorstellen die echt te gruwelijk zijn om te moeten herbeleven.
Tussen de sessies kan je vermoeid zijn en allerlei ervaringen hebben, maar naarmate het aantal sessies mindert het.
Of je er goed aan doet? Ik denk van wel. Wat zou je er niet goed mee doen. Het gevoel dat je nu hebt, vind je ook niet geweldig, dus daar zit je al mee. Dus waarom zou je dit niet proberen.
Bij de andere schrijven. Als je therapeut vraagt om te praten na een stukje sessie en je merkt dat je het beter kan schrijven (of anders): niet aarzelen om het te bespreken.
Ik denk dat als het niet werkt, de mensen zich toch ergens nog blokkeren voor het volledig ondergaan van de situatie. Ze horen "emdr", ze weten en lezen wat dat inhoud en ze zetten zich onbewust al schrap, waardoor er een eigen veiligheid word ingesteld. Een beetje een "tot hier en niet verder". Waardoor de behandeling misschien minder goed of niet pakt. En ze zichzelf in de weg zitten op die manier. Ze houden zichzelf tegen bij het herstellen.
En ik twijfel er niet over dat ieder die het gehad heeft, graag wou herstellen van zaken, vandaar een onbewust gebeuren. Ik kan me zo situaties voorstellen die echt te gruwelijk zijn om te moeten herbeleven.
Tussen de sessies kan je vermoeid zijn en allerlei ervaringen hebben, maar naarmate het aantal sessies mindert het.
Of je er goed aan doet? Ik denk van wel. Wat zou je er niet goed mee doen. Het gevoel dat je nu hebt, vind je ook niet geweldig, dus daar zit je al mee. Dus waarom zou je dit niet proberen.
zaterdag 14 januari 2017 om 20:28
Ik heb ongeveer 5 EMDR-sessies gehad voor een 'positief trauma', dat hierna voor alle symptomen van een negatief trauma zorgde. (Flashbacks, lichamelijke reacties, niet los kunnen laten, etc.) Voor mij heeft het (geloof ik) de scherpe randjes er wel afgehaald. Ik ben er niet helemaal van verlost, maar ik voel me wel beter.
Mijn psycholoog werkte met oogbewegingen. Je moet je heel bewust kunnen zijn van je emoties (of het gebrek eraan!) Ik moest mij steeds focussen op (in mijn geval) een hele fijne, warme herinnering met veel lading, om tijdens zo'n sessie de lading te voelen verdwijnen. Na elke 'oogbeweging-fase' moest ik aangeven wat er in mijn hoofd omging/wat ik voelde en na een aantal van die fases verdween elke emotie bij die herinnering en werd het een 'vlak plaatje'. Ik was niet bedroefd na mijn sessies, maar voelde me wel een uur ongeveer erg afgestompt.
Ik ben er ongeveer een half jaartje mee bezig geweest, maar had niet veel sessies; ongeveer eens per maand.
Mijn psycholoog werkte met oogbewegingen. Je moet je heel bewust kunnen zijn van je emoties (of het gebrek eraan!) Ik moest mij steeds focussen op (in mijn geval) een hele fijne, warme herinnering met veel lading, om tijdens zo'n sessie de lading te voelen verdwijnen. Na elke 'oogbeweging-fase' moest ik aangeven wat er in mijn hoofd omging/wat ik voelde en na een aantal van die fases verdween elke emotie bij die herinnering en werd het een 'vlak plaatje'. Ik was niet bedroefd na mijn sessies, maar voelde me wel een uur ongeveer erg afgestompt.
Ik ben er ongeveer een half jaartje mee bezig geweest, maar had niet veel sessies; ongeveer eens per maand.
zaterdag 14 januari 2017 om 20:41
Ik heb van de week inderdaad mijn EMDR'etje gehad! Ik zag er waanzinnig tegenop en had geen zin in een paar dagen janken, maar het is me allemaal reuze meegevallen.
Ik moest met een koptelefoon op naar piepjes luisteren terwijl ik een nare herinnering omhoog haalde. Een aantal keer moest ik deze herinnering omhoog halen en het is bijna bizar hoe mijn gevoel veranderde. Van gekwetst, afgewezen en ronduit verdrietig ging ik naar boos. Van boos ging ik uiteindelijk naar een vreemd soort acceptatie.
Ook heb ik er een paar nieuwe inzichten bij gekregen. Ik dacht dat ik me zo ruk en waardeloos voelde door die eeuwige vergelijking met mijn zus (waar ik dus altijd lullig bij afstak), maar gister knalde ineens mijn hood in dat de pijn niet in de vergelijking zit, maar in het niet mogen voelen wat ik voel en voelde. Was ik gekwetst, dan moest ik me niet aanstellen. Was ik boos, dan moest ik niet zo hysterisch doen. Was ik blij, dan moest ik niet zo uitgelaten zijn. Ik sta totaal niet in contact met mijn gevoel en probeer daar nu aan te werken. Wat voel ik? Waarom voel ik dat? Het is goed dat ik dat doe, want zo kom ik dichter bij zelfacceptatie.
Ik moest met een koptelefoon op naar piepjes luisteren terwijl ik een nare herinnering omhoog haalde. Een aantal keer moest ik deze herinnering omhoog halen en het is bijna bizar hoe mijn gevoel veranderde. Van gekwetst, afgewezen en ronduit verdrietig ging ik naar boos. Van boos ging ik uiteindelijk naar een vreemd soort acceptatie.
Ook heb ik er een paar nieuwe inzichten bij gekregen. Ik dacht dat ik me zo ruk en waardeloos voelde door die eeuwige vergelijking met mijn zus (waar ik dus altijd lullig bij afstak), maar gister knalde ineens mijn hood in dat de pijn niet in de vergelijking zit, maar in het niet mogen voelen wat ik voel en voelde. Was ik gekwetst, dan moest ik me niet aanstellen. Was ik boos, dan moest ik niet zo hysterisch doen. Was ik blij, dan moest ik niet zo uitgelaten zijn. Ik sta totaal niet in contact met mijn gevoel en probeer daar nu aan te werken. Wat voel ik? Waarom voel ik dat? Het is goed dat ik dat doe, want zo kom ik dichter bij zelfacceptatie.
zaterdag 14 januari 2017 om 20:46
quote:Mejuffrouwmuis schreef op 14 januari 2017 @ 20:41:
Ik heb van de week inderdaad mijn EMDR'etje gehad! Ik zag er waanzinnig tegenop en had geen zin in een paar dagen janken, maar het is me allemaal reuze meegevallen.
Ik moest met een koptelefoon op naar piepjes luisteren terwijl ik een nare herinnering omhoog haalde. Een aantal keer moest ik deze herinnering omhoog halen en het is bijna bizar hoe mijn gevoel veranderde. Van gekwetst, afgewezen en ronduit verdrietig ging ik naar boos. Van boos ging ik uiteindelijk naar een vreemd soort acceptatie.
Ook heb ik er een paar nieuwe inzichten bij gekregen. Ik dacht dat ik me zo ruk en waardeloos voelde door die eeuwige vergelijking met mijn zus (waar ik dus altijd lullig bij afstak), maar gister knalde ineens mijn hood in dat de pijn niet in de vergelijking zit, maar in het niet mogen voelen wat ik voel en voelde. Was ik gekwetst, dan moest ik me niet aanstellen. Was ik boos, dan moest ik niet zo hysterisch doen. Was ik blij, dan moest ik niet zo uitgelaten zijn. Ik sta totaal niet in contact met mijn gevoel en probeer daar nu aan te werken. Wat voel ik? Waarom voel ik dat? Het is goed dat ik dat doe, want zo kom ik dichter bij zelfacceptatie.Wat fijn dat je er een positief gevoel en nieuwe inzichten aan hebt overgehouden! Hoe voel je je vandaag? Ik merkte dat na de eerste paar sessies het 'los-laat' gevoel bij mij niet heel lang bleef hangen (hooguit een dag of twee). Dat werd na meer sessies langer en beter. Hoe ervaar jij dat?
Ik heb van de week inderdaad mijn EMDR'etje gehad! Ik zag er waanzinnig tegenop en had geen zin in een paar dagen janken, maar het is me allemaal reuze meegevallen.
Ik moest met een koptelefoon op naar piepjes luisteren terwijl ik een nare herinnering omhoog haalde. Een aantal keer moest ik deze herinnering omhoog halen en het is bijna bizar hoe mijn gevoel veranderde. Van gekwetst, afgewezen en ronduit verdrietig ging ik naar boos. Van boos ging ik uiteindelijk naar een vreemd soort acceptatie.
Ook heb ik er een paar nieuwe inzichten bij gekregen. Ik dacht dat ik me zo ruk en waardeloos voelde door die eeuwige vergelijking met mijn zus (waar ik dus altijd lullig bij afstak), maar gister knalde ineens mijn hood in dat de pijn niet in de vergelijking zit, maar in het niet mogen voelen wat ik voel en voelde. Was ik gekwetst, dan moest ik me niet aanstellen. Was ik boos, dan moest ik niet zo hysterisch doen. Was ik blij, dan moest ik niet zo uitgelaten zijn. Ik sta totaal niet in contact met mijn gevoel en probeer daar nu aan te werken. Wat voel ik? Waarom voel ik dat? Het is goed dat ik dat doe, want zo kom ik dichter bij zelfacceptatie.Wat fijn dat je er een positief gevoel en nieuwe inzichten aan hebt overgehouden! Hoe voel je je vandaag? Ik merkte dat na de eerste paar sessies het 'los-laat' gevoel bij mij niet heel lang bleef hangen (hooguit een dag of twee). Dat werd na meer sessies langer en beter. Hoe ervaar jij dat?
zaterdag 14 januari 2017 om 20:52
quote:Mejuffrouwmuis schreef op 14 januari 2017 @ 20:50:
Ik zit nu op dag 2. Ik ben benieuwd hoe het de komende dagen zal gaan. Over twee weken ga ik weer en ik ben nu niet zo benauwd als de vorige keer. Zeg ik nu, maar ik weet niet hoe ik daar over een paar dagen tegenaan kijk. Ach nee joh! Niks om je weer zorgen over te maken toch? Ik vond het juist zo fijn dat je met deze therapie niet diep in de ellende hoeft te graven. Eén herinnering voor de geest halen en verder hoef je eigenlijk zelf nauwelijks wat te doen!
Ik zit nu op dag 2. Ik ben benieuwd hoe het de komende dagen zal gaan. Over twee weken ga ik weer en ik ben nu niet zo benauwd als de vorige keer. Zeg ik nu, maar ik weet niet hoe ik daar over een paar dagen tegenaan kijk. Ach nee joh! Niks om je weer zorgen over te maken toch? Ik vond het juist zo fijn dat je met deze therapie niet diep in de ellende hoeft te graven. Eén herinnering voor de geest halen en verder hoef je eigenlijk zelf nauwelijks wat te doen!
zaterdag 14 januari 2017 om 20:59
quote:gojohnnygo schreef op 14 januari 2017 @ 20:52:
[...]
Ach nee joh! Niks om je weer zorgen over te maken toch? Ik vond het juist zo fijn dat je met deze therapie niet diep in de ellende hoeft te graven. Eén herinnering voor de geest halen en verder hoef je eigenlijk zelf nauwelijks wat te doen! Dat vind ik ook zo fijn! Dat gegraaf heet me niet veel opgeleverd.
[...]
Ach nee joh! Niks om je weer zorgen over te maken toch? Ik vond het juist zo fijn dat je met deze therapie niet diep in de ellende hoeft te graven. Eén herinnering voor de geest halen en verder hoef je eigenlijk zelf nauwelijks wat te doen! Dat vind ik ook zo fijn! Dat gegraaf heet me niet veel opgeleverd.
