Psyche
alle pijlers
Het is wel mooi geweest zo
vrijdag 20 augustus 2021 om 17:55
De laatste tijd spoken er een aantal gedachten in mijn hoofd, waarvan ik mij afvraag, of er meer mensen zijn die er ook zo over denken als ik.
Dat is het volgende:
Het leven heeft z’n ups en downs, dat hebben we allemaal. Over het algemeen ben ik psychisch wel gevoelig. Ik moet vaak ‘vechten’ tegen mezelf vanwege die psychische kwetsbaarheid.
Daarnaast is er natuurlijk ook de actualiteit, de corona crisis, economische crisis en ga zo door. Voor niemand leuk. Ik ben al heel dankbaar dat ik uit een goed land kom, België. Als ik nu zie en hoor over de situatie in vb. Afghanistan dan breekt mijn hart echt. Wat moeten zij het moeilijk hebben. In verhouding stellen mijn problemen niet veel voor.
Ik denk zo: het liefste wil ik nu nog de tijd doorbrengen met de mensen die ik heel graag heb en die mij dierbaar zijn. En dan vind ik het wel mooi geweest, het leven mag dan wel stoppen. Ik plak er nu een maximum getal op, 5 jaar.
Dit is voor alle duidelijkheid geen schreeuw voor acute hulp oid. Ik heb geen zelfmoordgedachten en zeker geen plannen. Tenzij ik morgen een hartaanval krijg, blijf ik voorlopig leven. Maar hebben meer mensen deze gedachten, van, ‘het is wel mooi geweest?’ Ik hoop dat ik me goed uitdruk. Misschien kunnen we er hier dan over praten. Ik voel me op dit moment een beetje ‘alleen’, maar ben het wellicht niet.
Terwijl ik dit topic schrijft, ligt trouwens mijn kat bij mij op schoot. Daar kan ik dan intens van genieten. Mijn kat is ook heel belangrijk voor mij.
Het zou fijn zijn mocht je jouw ervaring hier delen.
Dat is het volgende:
Het leven heeft z’n ups en downs, dat hebben we allemaal. Over het algemeen ben ik psychisch wel gevoelig. Ik moet vaak ‘vechten’ tegen mezelf vanwege die psychische kwetsbaarheid.
Daarnaast is er natuurlijk ook de actualiteit, de corona crisis, economische crisis en ga zo door. Voor niemand leuk. Ik ben al heel dankbaar dat ik uit een goed land kom, België. Als ik nu zie en hoor over de situatie in vb. Afghanistan dan breekt mijn hart echt. Wat moeten zij het moeilijk hebben. In verhouding stellen mijn problemen niet veel voor.
Ik denk zo: het liefste wil ik nu nog de tijd doorbrengen met de mensen die ik heel graag heb en die mij dierbaar zijn. En dan vind ik het wel mooi geweest, het leven mag dan wel stoppen. Ik plak er nu een maximum getal op, 5 jaar.
Dit is voor alle duidelijkheid geen schreeuw voor acute hulp oid. Ik heb geen zelfmoordgedachten en zeker geen plannen. Tenzij ik morgen een hartaanval krijg, blijf ik voorlopig leven. Maar hebben meer mensen deze gedachten, van, ‘het is wel mooi geweest?’ Ik hoop dat ik me goed uitdruk. Misschien kunnen we er hier dan over praten. Ik voel me op dit moment een beetje ‘alleen’, maar ben het wellicht niet.
Terwijl ik dit topic schrijft, ligt trouwens mijn kat bij mij op schoot. Daar kan ik dan intens van genieten. Mijn kat is ook heel belangrijk voor mij.
Het zou fijn zijn mocht je jouw ervaring hier delen.
woensdag 25 augustus 2021 om 10:06
Wil je me nu van dit topic weren? Ben jij moderator?ikweetgeennaam.nl schreef: ↑25-08-2021 09:10Voor iedereen is een plaats hier op het forum. Dit is niet de plaats voor jou. Lees even terug waarom je een ban had en laat dit topic met rust.
Iedere dag is gehaktdag
woensdag 25 augustus 2021 om 10:07
[...]Pindakaasjes schreef: ↑25-08-2021 08:25Ga je nou wéér beginnen DeSlager?
Als meerdere personen je herhaaldelijk duidelijk maken dat jouw posten als pijnlijk worden ervaren, jou verzoeken op te houden, waarom ga je dan door?
moderatorviva wijzigde dit bericht op 25-08-2021 11:55
Reden: kwetsend
Reden: kwetsend
30.30% gewijzigd
Iedere dag is gehaktdag
woensdag 25 augustus 2021 om 10:13
Lekker makkelijk. Dus als ik jou een klap in je bakkes geef met een knuppel, is het aan jou hoe erg jij de pijn ervaart?
Dat ligt niet aan mij of die knuppel, maar aan jouw beleving?
woensdag 25 augustus 2021 om 10:16
@deslager: 'Ik ben niet verantwoordelijk voor jou pijn.' Dat is erg makkelijk gezegd. Pas dat eens toe op het andere topic waar het ging over het resultaat van door iemand anders veroorzaakte pijn.
Los daarvan is het een kleine moeite om het te laten, wat win je ermee om perse je eigen mening te blijven verkondigen terwijl je weet dat dit als kwetsend ervaren wordt?
Los daarvan is het een kleine moeite om het te laten, wat win je ermee om perse je eigen mening te blijven verkondigen terwijl je weet dat dit als kwetsend ervaren wordt?
woensdag 25 augustus 2021 om 10:26
Hai TO, ik snap best dat je het leven zo kun ervaren. Het leven kan in de kern behoorlijk zinloos lijken. Misschien is het in jou geval zinvol om in ieder geval actualiteiten te vermijden als je ze zo sterk beïnvloeden?
Los daarvan is mijn visie op het leven het volgende. Ooit kwamen deeltjes vanuit de ruimte op aarde, zij vormen de basis van alles, dus in feite zijn jij en ik letterlijk sterrenstof. Zo nietig als we zijn, zijn we ook heel bijzonder, de exacte persoon die jij bent, daar is er maar één van. Voor mij is de betekenis van het leven dat wat ik kan betekenen voor anderen. Ik ben maar een mini radartje in het grote geheel, maar wanneer ik iemands leven op een positieve manier aan kan raken dan kan het wel effect hebben op het grotere geheel. De oudere man die mij als kind een duppie gaf in de supermarkt, omdat ik te weinig zakgeld had, ben ik nooit vergeten. Dat inspireerde mij weer om in zo'n soort situatie hetzelfde te doen. Volgens mij zijn het die kleine dingen die waardevol zijn. Verder zoek ik het genieten van het leven in kleine dingen. Nog los van mijn familie en vrienden kunnen dat dingen zijn als, de mussenkolonie in onze tuin, een vuurtje stoken, een goede film of serie kijken, iets maken met mijn handen, reizen, muziek luisteren, etcetc.
Je stelt een termijn van 5 jaar, maar in die tijd kan natuurlijk veel veranderen. Er zullen mooie dingen zijn, en minder mooie, maar ik hoop dat je meer het gevoel krijgt dat het fijn is om hier te zijn, om mens te zijn, en dat je je rol mag spelen. Hoe klein ook, hoe zinloos het leven ook lijkt, jij hoort erbij, je hebt een plaats die je mag nemen.
Los daarvan is mijn visie op het leven het volgende. Ooit kwamen deeltjes vanuit de ruimte op aarde, zij vormen de basis van alles, dus in feite zijn jij en ik letterlijk sterrenstof. Zo nietig als we zijn, zijn we ook heel bijzonder, de exacte persoon die jij bent, daar is er maar één van. Voor mij is de betekenis van het leven dat wat ik kan betekenen voor anderen. Ik ben maar een mini radartje in het grote geheel, maar wanneer ik iemands leven op een positieve manier aan kan raken dan kan het wel effect hebben op het grotere geheel. De oudere man die mij als kind een duppie gaf in de supermarkt, omdat ik te weinig zakgeld had, ben ik nooit vergeten. Dat inspireerde mij weer om in zo'n soort situatie hetzelfde te doen. Volgens mij zijn het die kleine dingen die waardevol zijn. Verder zoek ik het genieten van het leven in kleine dingen. Nog los van mijn familie en vrienden kunnen dat dingen zijn als, de mussenkolonie in onze tuin, een vuurtje stoken, een goede film of serie kijken, iets maken met mijn handen, reizen, muziek luisteren, etcetc.
Je stelt een termijn van 5 jaar, maar in die tijd kan natuurlijk veel veranderen. Er zullen mooie dingen zijn, en minder mooie, maar ik hoop dat je meer het gevoel krijgt dat het fijn is om hier te zijn, om mens te zijn, en dat je je rol mag spelen. Hoe klein ook, hoe zinloos het leven ook lijkt, jij hoort erbij, je hebt een plaats die je mag nemen.
woensdag 25 augustus 2021 om 15:52
Mooie tekst. Zo zie ik het ook wel dat we een mini radertje zijn in het grote geheel. We zijn hier relatief gezien ook naar heel even we komen en gaan weer in die miljoenen jaren dat de aarde oud is. Maar ook al kun je elke dag wel iets voor iemand betekenen, dat probeer ik ook te doen even een lachje of een complimentje, het maakt het toch moeilijk als je zelf rond loopt met verscheurende pijn en het liefst willen verdwijnen in het niets. Als ik opsta kan ik eigenlijk wel huilen zo graag was ik niet wakker geworden en dan de dag doorkomen lopen door een wereld waar je absoluut niet wilt zijn en je, je elke keer afvraagt wat doe ik hier nog? Waarom ben ik hier? Dag in dag uit zonder een goede dag als ik mijn dagboekje erbij pak heb ik de afgelopen jaren geen enkel goede dag gehad of genoten. Dat is niet vol te houden! En toch als ik lees wat jij schrijft heb je ook wel weer gelijk als we maar een radertje van het onderdeel zijn waarom maak ik mijn radertje dan zo groot en zwaar voor mezelf.PlayingTheAngel schreef: ↑25-08-2021 10:26Hai TO, ik snap best dat je het leven zo kun ervaren. Het leven kan in de kern behoorlijk zinloos lijken. Misschien is het in jou geval zinvol om in ieder geval actualiteiten te vermijden als je ze zo sterk beïnvloeden?
Los daarvan is mijn visie op het leven het volgende. Ooit kwamen deeltjes vanuit de ruimte op aarde, zij vormen de basis van alles, dus in feite zijn jij en ik letterlijk sterrenstof. Zo nietig als we zijn, zijn we ook heel bijzonder, de exacte persoon die jij bent, daar is er maar één van. Voor mij is de betekenis van het leven dat wat ik kan betekenen voor anderen. Ik ben maar een mini radartje in het grote geheel, maar wanneer ik iemands leven op een positieve manier aan kan raken dan kan het wel effect hebben op het grotere geheel. De oudere man die mij als kind een duppie gaf in de supermarkt, omdat ik te weinig zakgeld had, ben ik nooit vergeten. Dat inspireerde mij weer om in zo'n soort situatie hetzelfde te doen. Volgens mij zijn het die kleine dingen die waardevol zijn. Verder zoek ik het genieten van het leven in kleine dingen. Nog los van mijn familie en vrienden kunnen dat dingen zijn als, de mussenkolonie in onze tuin, een vuurtje stoken, een goede film of serie kijken, iets maken met mijn handen, reizen, muziek luisteren, etcetc.
Je stelt een termijn van 5 jaar, maar in die tijd kan natuurlijk veel veranderen. Er zullen mooie dingen zijn, en minder mooie, maar ik hoop dat je meer het gevoel krijgt dat het fijn is om hier te zijn, om mens te zijn, en dat je je rol mag spelen. Hoe klein ook, hoe zinloos het leven ook lijkt, jij hoort erbij, je hebt een plaats die je mag nemen.
donderdag 26 augustus 2021 om 20:40
Het is mooi zoals je jouw ervaring verwoordt. Ikzelf probeer nu inderdaad vooral te genieten van de kleine dingen, maar mijn algemene (depressieve) gemoedstoestand blijft wel aanwezig. Actualiteit probeer ik wel te vermijden.PlayingTheAngel schreef: ↑25-08-2021 10:26Hai TO, ik snap best dat je het leven zo kun ervaren. Het leven kan in de kern behoorlijk zinloos lijken. Misschien is het in jou geval zinvol om in ieder geval actualiteiten te vermijden als je ze zo sterk beïnvloeden?
Los daarvan is mijn visie op het leven het volgende. Ooit kwamen deeltjes vanuit de ruimte op aarde, zij vormen de basis van alles, dus in feite zijn jij en ik letterlijk sterrenstof. Zo nietig als we zijn, zijn we ook heel bijzonder, de exacte persoon die jij bent, daar is er maar één van. Voor mij is de betekenis van het leven dat wat ik kan betekenen voor anderen. Ik ben maar een mini radartje in het grote geheel, maar wanneer ik iemands leven op een positieve manier aan kan raken dan kan het wel effect hebben op het grotere geheel. De oudere man die mij als kind een duppie gaf in de supermarkt, omdat ik te weinig zakgeld had, ben ik nooit vergeten. Dat inspireerde mij weer om in zo'n soort situatie hetzelfde te doen. Volgens mij zijn het die kleine dingen die waardevol zijn. Verder zoek ik het genieten van het leven in kleine dingen. Nog los van mijn familie en vrienden kunnen dat dingen zijn als, de mussenkolonie in onze tuin, een vuurtje stoken, een goede film of serie kijken, iets maken met mijn handen, reizen, muziek luisteren, etcetc.
Je stelt een termijn van 5 jaar, maar in die tijd kan natuurlijk veel veranderen. Er zullen mooie dingen zijn, en minder mooie, maar ik hoop dat je meer het gevoel krijgt dat het fijn is om hier te zijn, om mens te zijn, en dat je je rol mag spelen. Hoe klein ook, hoe zinloos het leven ook lijkt, jij hoort erbij, je hebt een plaats die je mag nemen.
Dank voor je mooie tekst en advies
vrijdag 27 augustus 2021 om 07:47
Mag ik vragen hoe je je dag nu doorkomt? Ik weet niet of je werkt, en zo je wat voor werk doe je? (Misschien heb ik het gemist, sorry als dat het geval is) Slaap je goed? Of is slapen ook echt een drama?Paardje4paardje schreef: ↑25-08-2021 15:52Mooie tekst. Zo zie ik het ook wel dat we een mini radertje zijn in het grote geheel. We zijn hier relatief gezien ook naar heel even we komen en gaan weer in die miljoenen jaren dat de aarde oud is. Maar ook al kun je elke dag wel iets voor iemand betekenen, dat probeer ik ook te doen even een lachje of een complimentje, het maakt het toch moeilijk als je zelf rond loopt met verscheurende pijn en het liefst willen verdwijnen in het niets. Als ik opsta kan ik eigenlijk wel huilen zo graag was ik niet wakker geworden en dan de dag doorkomen lopen door een wereld waar je absoluut niet wilt zijn en je, je elke keer afvraagt wat doe ik hier nog? Waarom ben ik hier? Dag in dag uit zonder een goede dag als ik mijn dagboekje erbij pak heb ik de afgelopen jaren geen enkel goede dag gehad of genoten. Dat is niet vol te houden! En toch als ik lees wat jij schrijft heb je ook wel weer gelijk als we maar een radertje van het onderdeel zijn waarom maak ik mijn radertje dan zo groot en zwaar voor mezelf.
Allemaal uit nieuwsgierigheid, je hoeft niet te antwoorden als je niet wilt.
Op dit moment ben ik zelf “even” uit de donkere, zwarte periode. Het helpt mij soms enorm om even alleen te zijn, wel met de hond.
Maar het doet me goed om een poosje m’n eigen ritme te bepalen, en dan wel vroeg naar bed en op tijd opstaan, wandelen met de hond in de frisse ochtend, in de middag langs een kinderboerderij bijvoorbeeld, want daar word ik wel even happy van. Niet dat ik me dan op en top voel, maar wel uit te houden. Ik heb ook wel eens gedacht aan een “maatje” te zoeken. Een (ouder) persoon waarmee je dan wandelt, een babbeltje maakt etc. Ik heb het idee dat ik veel kan leren van wat anderen hebben meegemaakt. Nu met corona dus wat lastiger, denk ik. Maar ik denk dat ik zoiets zinvols na deze rare tijd wel op wil pakken. Puur om inderdaad in iemand anders’ leven het verschil te kunnen maken. Zou dat ook iets voor jou kunnen zijn?
vrijdag 27 augustus 2021 om 15:57
Eigenlijk zien mijn dagen er elke dag een beetje hetzelfde uit. Ik probeer elke keer optijd naar bed te gaan, maar lig dan nog uren wakker zie het altijd wel 5 uur worden. Overdag probeer ik elke dag een boodschap te doen geef ik mezelf een opdracht wat ik niet halen, anders kom ik de deur niet uit. Als ik naar de AH loop kom ik wel eens een bekende tegen daar klets ik dan even mee zeg voortaan maar dat alles goed gaat, anders hebben ze ook geen zin in een praatje. Maar soms spreek ik ook weken niemand is nu weer het geval en dan duren de dagen wel enorm lang. Werken gaat helaas niet meer was altijd een harde werkster. Had tegen de buurvrouw verteld over mijn situatie die leek erg meelevend, maar heeft het helaas tegen mensen door verteld en ze had beloofd af en toe te vragen hoe het ging( 15 weken niets van gehoord) en door haar vinden mensen mij nu denk ik ook een soort van aansteller. Had er niet mee moeten praten maat dacht echt dat ik wat hulp kon krijgen.
Maatje is een leuk idee, maar niet voor mij nu op het moment.
Voor jezelf misschien wel idd!
En wat fijn dat je een hond hebt, dan moet je wel elke dag een wandeling maken is ook goed voor je lichaam en geest. Heb wel een tijd ook elke dag een wandeling gemaakt, maar ging mij vervelen zo doelloos lopen in mijn eentje, daarom probeer ik nu elke dag een boodschap te doen.
Dank je wel voor je bericht en een fijne dag met je hond:).
Maatje is een leuk idee, maar niet voor mij nu op het moment.
Voor jezelf misschien wel idd!
En wat fijn dat je een hond hebt, dan moet je wel elke dag een wandeling maken is ook goed voor je lichaam en geest. Heb wel een tijd ook elke dag een wandeling gemaakt, maar ging mij vervelen zo doelloos lopen in mijn eentje, daarom probeer ik nu elke dag een boodschap te doen.
Dank je wel voor je bericht en een fijne dag met je hond:).
vrijdag 27 augustus 2021 om 17:55
Dat is jammer om te horen, Paardje4voorpaardje, dat je 's nachts vaak wakker ligt. Maar je hebt toch een goede instelling om toch overdag even buiten te komen. Daar doe je goed aan, ook al merk je het misschien zelf niet. En wat ontzettend onrespectvol van je buurvrouw om even jouw persoonlijk gesprek te gaan doorvertellen. Je zou voor minder dichtklappen.Paardje4paardje schreef: ↑27-08-2021 15:57Eigenlijk zien mijn dagen er elke dag een beetje hetzelfde uit. Ik probeer elke keer optijd naar bed te gaan, maar lig dan nog uren wakker zie het altijd wel 5 uur worden. Overdag probeer ik elke dag een boodschap te doen geef ik mezelf een opdracht wat ik niet halen, anders kom ik de deur niet uit. Als ik naar de AH loop kom ik wel eens een bekende tegen daar klets ik dan even mee zeg voortaan maar dat alles goed gaat, anders hebben ze ook geen zin in een praatje. Maar soms spreek ik ook weken niemand is nu weer het geval en dan duren de dagen wel enorm lang. Werken gaat helaas niet meer was altijd een harde werkster. Had tegen de buurvrouw verteld over mijn situatie die leek erg meelevend, maar heeft het helaas tegen mensen door verteld en ze had beloofd af en toe te vragen hoe het ging( 15 weken niets van gehoord) en door haar vinden mensen mij nu denk ik ook een soort van aansteller. Had er niet mee moeten praten maat dacht echt dat ik wat hulp kon krijgen.
Maatje is een leuk idee, maar niet voor mij nu op het moment.
Voor jezelf misschien wel idd!
En wat fijn dat je een hond hebt, dan moet je wel elke dag een wandeling maken is ook goed voor je lichaam en geest. Heb wel een tijd ook elke dag een wandeling gemaakt, maar ging mij vervelen zo doelloos lopen in mijn eentje, daarom probeer ik nu elke dag een boodschap te doen.
Dank je wel voor je bericht en een fijne dag met je hond:).
Ik maak zelf ook geregeld de fout dat ik denk dat mensen denken dat ik mij aanstel. Wat een zinsconstructie
soms gaan mensen gewoon verder met hun eigen leven zonder te gaan oordelen over andermans leven, waarvan ze zelf eigenlijk nooit kunnen weten hoe het écht in elkaar steekt. Dat heb ik zelf ook. Ik probeer niet te veel mensen te 'veroordelen', omdat je vaak niet alle omstandigheden kent. En ik zit al genoeg in de knoei met mezelf om nog te gaan oordelen over andermans problemen.Helpt het jou om misschien met muziek te wandelen (met oortjes)?
Dat heb ik namelijk heel veel gedaan de afgelopen dagen, vooral op de momenten dat ik gek werd. Gewoon gaan lopen en muziek op.
vrijdag 27 augustus 2021 om 17:57
Paardje4paardje schreef: ↑27-08-2021 15:57Eigenlijk zien mijn dagen er elke dag een beetje hetzelfde uit. Ik probeer elke keer optijd naar bed te gaan, maar lig dan nog uren wakker zie het altijd wel 5 uur worden. Overdag probeer ik elke dag een boodschap te doen geef ik mezelf een opdracht wat ik niet halen, anders kom ik de deur niet uit. Als ik naar de AH loop kom ik wel eens een bekende tegen daar klets ik dan even mee zeg voortaan maar dat alles goed gaat, anders hebben ze ook geen zin in een praatje. Maar soms spreek ik ook weken niemand is nu weer het geval en dan duren de dagen wel enorm lang. Werken gaat helaas niet meer was altijd een harde werkster. Had tegen de buurvrouw verteld over mijn situatie die leek erg meelevend, maar heeft het helaas tegen mensen door verteld en ze had beloofd af en toe te vragen hoe het ging( 15 weken niets van gehoord) en door haar vinden mensen mij nu denk ik ook een soort van aansteller. Had er niet mee moeten praten maat dacht echt dat ik wat hulp kon krijgen.
Maatje is een leuk idee, maar niet voor mij nu op het moment.
Voor jezelf misschien wel idd!
En wat fijn dat je een hond hebt, dan moet je wel elke dag een wandeling maken is ook goed voor je lichaam en geest. Heb wel een tijd ook elke dag een wandeling gemaakt, maar ging mij vervelen zo doelloos lopen in mijn eentje, daarom probeer ik nu elke dag een boodschap te doen.
Dank je wel voor je bericht en een fijne dag met je hond:).
Wat naar van die buurvrouw.
het lijkt me een enorme domper als je zoiets in vertrouwen hebt verteld. Als je ooit behoefte hebt om te praten, mag je altijd een PB sturen hoor. Het lijkt me erg lastig om zo’n lange tijd geen contact met mensen te hebben, als je daar wel behoefte aan hebt.
vrijdag 27 augustus 2021 om 20:41
Zal morgen weer eens een wandeling maken met muziek op dat helpt idd wel beetje afleiding erbij. Anders loop ik ook maar om het lopen.Goldenlove schreef: ↑27-08-2021 17:55Dat is jammer om te horen, Paardje4voorpaardje, dat je 's nachts vaak wakker ligt. Maar je hebt toch een goede instelling om toch overdag even buiten te komen. Daar doe je goed aan, ook al merk je het misschien zelf niet. En wat ontzettend onrespectvol van je buurvrouw om even jouw persoonlijk gesprek te gaan doorvertellen. Je zou voor minder dichtklappen.
Ik maak zelf ook geregeld de fout dat ik denk dat mensen denken dat ik mij aanstel. Wat een zinsconstructie
Helpt het jou om misschien met muziek te wandelen (met oortjes)?
Dat heb ik namelijk heel veel gedaan de afgelopen dagen, vooral op de momenten dat ik gek werd. Gewoon gaan lopen en muziek op.
Dacht echt dat de buurvrouw mij begreep en we een fijn gesprek hadden, dus vond het ook wel teleurstellend dat ze tegen andere mensen heeft gezegd dat ik levensmoe ben( schaam me daar ook voor wil niet zo overkomen) snap ook niet waarom ze dat heeft gedaan en naar mij niets laat horen. Maar ik laat het los, ze zal het druk hebben met haar eigen leven, alleen mensen zo in vertrouwen nemen met dit doe ik niet meer. Had het fijn gevonden als ze zoals ze zei het tussen ons zou blijven en er voor me zou zijn, maar helaas!
Daarom wel fijn om er hier een beetje over te praten.
Voel jij je iets beter na al het geloop? Is het gevoel van gek worden een beetje afgenomen afgelopen dagen?
Wens je in ieder geval een fijn weekend toe. X
vrijdag 27 augustus 2021 om 20:44
Ja, was ook wel teleurstellend. Vooral omdat ik er niet over praat, maar dacht haar wel te vertrouwen! Dank je wel voor het aanbod, maar wil ook niemand echt tot last zijn met mijn ellende, zal het in mijn achterhoofd houden dat ik een PB mag sturen aardig van je. XKaassoufflé schreef: ↑27-08-2021 17:57Wat naar van die buurvrouw.
Als je ooit behoefte hebt om te praten, mag je altijd een PB sturen hoor. Het lijkt me erg lastig om zo’n lange tijd geen contact met mensen te hebben, als je daar wel behoefte aan hebt.
