Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 3
vrijdag 1 maart 2024 om 21:50
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit. Originele TO schrijft nog mee. In afgelopen edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom liefst niet quooten.
Wissen mag altijd en daarom liefst niet quooten.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 01-03-2024 23:19
Reden: Titel aangepast
Reden: Titel aangepast
0.00% gewijzigd
woensdag 23 oktober 2024 om 22:55
Probleem is een beetje dat ik voor de liefde naar de andere kant van het land ben verhuisd en veel van mijn vriendinnen zo'n anderhalf uur rijden wonen. Als ik dan maar 1,5 uur kan afspreken, qua energie, zijn er niet veel die die reis ondernemen.
Hoewel het gekke is dat juist vriendinnen in de buurt zijn afgevallen... misschien omdat ik met mijn verwegvrienden al veel appcontact had ofzo.
Het komt wel goed hoor. Maar het is verdrietig.
Wat betreft je voorbeeld: ik herken dat wel een beetje, hoewel ik wel uit een groot, samengesteld gezin kom. Mijn moeder wees vriendinnen af, is zelfs naar ouders geweest om te zeggen dat hun kind niet meer met mij mocht spelen. Heb nooit iets geleerd over mijn eigen wensen of verlangens mogen hebben, nooit geleerd om emoties te reguleren. En ik voel me nog steeds zo enorm onveilig in mijn eigen lijf, dat ik bij de therapeutische massage gewoon dissocieerde. Zodra het moeilijk wordt, voelt het veilig als anderen beslissingen nemen. Want dat ben ik gewend of heb ik als kind geleerd: dat ik niet capabel ben om beslissingen te nemen.
Denk dat ik daarom mijn psycholoog nu ook zo mis. Ze was een betrouwbare baken voor mij.
Hoewel het gekke is dat juist vriendinnen in de buurt zijn afgevallen... misschien omdat ik met mijn verwegvrienden al veel appcontact had ofzo.
Het komt wel goed hoor. Maar het is verdrietig.
Wat betreft je voorbeeld: ik herken dat wel een beetje, hoewel ik wel uit een groot, samengesteld gezin kom. Mijn moeder wees vriendinnen af, is zelfs naar ouders geweest om te zeggen dat hun kind niet meer met mij mocht spelen. Heb nooit iets geleerd over mijn eigen wensen of verlangens mogen hebben, nooit geleerd om emoties te reguleren. En ik voel me nog steeds zo enorm onveilig in mijn eigen lijf, dat ik bij de therapeutische massage gewoon dissocieerde. Zodra het moeilijk wordt, voelt het veilig als anderen beslissingen nemen. Want dat ben ik gewend of heb ik als kind geleerd: dat ik niet capabel ben om beslissingen te nemen.
Denk dat ik daarom mijn psycholoog nu ook zo mis. Ze was een betrouwbare baken voor mij.
woensdag 23 oktober 2024 om 23:02
woensdag 23 oktober 2024 om 23:12
Haha, Avo, wat ben je toch een lieverd Je mag me best als voorbeeld gebruiken hoor, alhoewel ik niet weet of ik het helemaal met je eens ben. Zo'n engel vind ik mezelf nou ook weer niet
Maar ik blijf hier rondhangen omdat ik jullie lief vind, en enorme bewondering heb voor de kwetsbaarheid die ik hier lees. Hoe mensen zich open durven stellen, er voor elkaar zijn, elkaar helpen. Hoe rot ieders verhaal ook is, er is ontzettend veel respect en begrip voor elkaar. Hoe iedereen elkaar ondersteund, en soms inzicht geeft in wat er van binnen gebeurd. En als ik daar soms een stukje aan kan bijdragen door er te zijn, te lezen en soms iets te verwoorden is dat fijn. Want ik gun iedereen zo ontzettend iets meer rust, zelfliefde en mildheid.
En natuurlijk neem ik stukjes mee naar mijn eigen leven. Ik heb het geluk dat er op dit moment geen grote heftige gebeurtenissen spelen, maar heb in het verleden veel gehad aan een luisterend oor. En dat gun ik iedereen hier ook (als jullie dat tenminste willen). Anders wordt het soms een stilzwijgend kopje thee of een onhandig schouderklopje
Maar ik blijf hier rondhangen omdat ik jullie lief vind, en enorme bewondering heb voor de kwetsbaarheid die ik hier lees. Hoe mensen zich open durven stellen, er voor elkaar zijn, elkaar helpen. Hoe rot ieders verhaal ook is, er is ontzettend veel respect en begrip voor elkaar. Hoe iedereen elkaar ondersteund, en soms inzicht geeft in wat er van binnen gebeurd. En als ik daar soms een stukje aan kan bijdragen door er te zijn, te lezen en soms iets te verwoorden is dat fijn. Want ik gun iedereen zo ontzettend iets meer rust, zelfliefde en mildheid.
En natuurlijk neem ik stukjes mee naar mijn eigen leven. Ik heb het geluk dat er op dit moment geen grote heftige gebeurtenissen spelen, maar heb in het verleden veel gehad aan een luisterend oor. En dat gun ik iedereen hier ook (als jullie dat tenminste willen). Anders wordt het soms een stilzwijgend kopje thee of een onhandig schouderklopje
donderdag 24 oktober 2024 om 06:26
't klinkt nu trouwens misschien alsof ik enorm sneu ben net m'n mini-netwerkje. Maar dit zijn de mensen die dichtbij staan en veel weten van mij situatie. Verder zwerven er best nog wat lossere, minder close, minder frequente contacten omheen. En het gekke is, dat veel mensen mij dus erg sociaal vinden. Terwijl ik me regelmatig best eenzaam voel. Mijn ex was altijd jaloers op de hoeveelheid contacten die ik heb (wat dan weer probleempjes gaf). Ik leg makkelijk nieuwe contacten. Maar wel oppervlakkig. En wil vervolgens mensen niet lastig vallen.
**
(Maison, ik wil dat wel hoor Wat een mooie post)
**
(Maison, ik wil dat wel hoor Wat een mooie post)
anoniem_672d07c2e9073 wijzigde dit bericht op 25-10-2024 05:46
40.87% gewijzigd
donderdag 24 oktober 2024 om 06:45
Lucy, zo herkenbaar, ik nodig dus ook eigenlijk nagenoeg niemand uit bij mij thuis. En als ik het doe hooguit voor koffie, en dan haal ik taart, dat kan ik wel. En alleen uit 't close kringetje.
Avo, dat is een goede strategie, verwachtingen laag houden. Hier ook geen lijken in de kast, maar eigenlijk ook niks in de kast haha, dus ik moet toch speciaal wat halen (niks in de kast is niet waar maar geen snacks want dan vreet ik alles op ).
Dat stukje wat je schreef over dat je vaak niet weet wat je zelf wil, en liever maar doet wat de ander wil, daar hebben we hier al wel eens eerder over geschreven ja. Ik probeer daar nu bewust mee te oefenen. Wat wil ìk eigenlijk? Als ik even niet voor de ander ga denken? Dan weet ik het ook vaak niet. Oefenen...
Iets anders maar gerelateerd, ik weet dus ook nooit wat ik leuk vind. Om te doen. Ik heb niet echt hobbies. Ik zou mezelf best wat verder willen ontplooien. Maar ik weet niks. Of durf ik het niet? Ik kan niks verzinnen. Niks lijkt me leuk. Alles is teveel? Ik heb altijd alleen maar hard gewerkt en hard gestudeerd. En verder lijkt er niks in te zitten. Dat kan natuurlijk niet zo zijn. Maar waar zit 't dan? Hoe kom ik daarbij?
Avo, dat is een goede strategie, verwachtingen laag houden. Hier ook geen lijken in de kast, maar eigenlijk ook niks in de kast haha, dus ik moet toch speciaal wat halen (niks in de kast is niet waar maar geen snacks want dan vreet ik alles op ).
Dat stukje wat je schreef over dat je vaak niet weet wat je zelf wil, en liever maar doet wat de ander wil, daar hebben we hier al wel eens eerder over geschreven ja. Ik probeer daar nu bewust mee te oefenen. Wat wil ìk eigenlijk? Als ik even niet voor de ander ga denken? Dan weet ik het ook vaak niet. Oefenen...
Iets anders maar gerelateerd, ik weet dus ook nooit wat ik leuk vind. Om te doen. Ik heb niet echt hobbies. Ik zou mezelf best wat verder willen ontplooien. Maar ik weet niks. Of durf ik het niet? Ik kan niks verzinnen. Niks lijkt me leuk. Alles is teveel? Ik heb altijd alleen maar hard gewerkt en hard gestudeerd. En verder lijkt er niks in te zitten. Dat kan natuurlijk niet zo zijn. Maar waar zit 't dan? Hoe kom ik daarbij?
donderdag 24 oktober 2024 om 08:02
O, dat hobby's zoeken...
Alles wat ik leuk vond om te doen en waar ik energie van kreeg was buitenshuis (ik ben een enorme muziekfan, hou echt van concerten. Niet na hoeven de ken, jezelf verliezen, dansen, genieten). Maar dat gaat niet meer, zelfs muziek luisteren is nu al vaak teveel qua prikkels. En verder hield ik van sporten, vooral zwemmen. Zwemmen is een no go nu qua oren. En sporten (waarbij ik dus mijn zenuwstelsel wat tot rust kon brengen) kan niet meer.
Hele lieve vrienden en collega's denken mee wat dan wel. Dus heb ik de afgelopen maanden een kleipakket gekregen, een boek om.te kleuren voor volwassenen, legopakketten, schilderspullen, spullen om te haken en ik vergeet vast nog wat.
Superlief, alles uitgeprobeerd en het leidt me af. Maar niets waar ik écht blij van wordt en er nog iets mee doe als ik weer beter ben....
Zou wel misschien weer viool willen gaan spelen. Dat deed ik vroeger. Maar iets houdt me tegen.
En ik lees heel veel.
Maar een hobby zoeken: ik vind het dus ook een ding. Heb mijn studies ook uitgezocht op wat mijn vrienden interessant vonden
Alles wat ik leuk vond om te doen en waar ik energie van kreeg was buitenshuis (ik ben een enorme muziekfan, hou echt van concerten. Niet na hoeven de ken, jezelf verliezen, dansen, genieten). Maar dat gaat niet meer, zelfs muziek luisteren is nu al vaak teveel qua prikkels. En verder hield ik van sporten, vooral zwemmen. Zwemmen is een no go nu qua oren. En sporten (waarbij ik dus mijn zenuwstelsel wat tot rust kon brengen) kan niet meer.
Hele lieve vrienden en collega's denken mee wat dan wel. Dus heb ik de afgelopen maanden een kleipakket gekregen, een boek om.te kleuren voor volwassenen, legopakketten, schilderspullen, spullen om te haken en ik vergeet vast nog wat.
Superlief, alles uitgeprobeerd en het leidt me af. Maar niets waar ik écht blij van wordt en er nog iets mee doe als ik weer beter ben....
Zou wel misschien weer viool willen gaan spelen. Dat deed ik vroeger. Maar iets houdt me tegen.
En ik lees heel veel.
Maar een hobby zoeken: ik vind het dus ook een ding. Heb mijn studies ook uitgezocht op wat mijn vrienden interessant vonden
donderdag 24 oktober 2024 om 08:31
Oh dat maakt het nog veel lastiger, lichamelijke beperkingen!
Ik sportte voorheen veel, op 't dwangmatige af, ging helemaal niet meer toen ik instortte. Zo naar. Gaat nog steeds niet goed maar ben 't heel langzaam aan 't oppakken met wat voorzichtige yoga en body balance lesjes.
Muziek luisteren lukt thuis ook niet goed. Teveel prikkels, rust aan m'n hoofd nodig. Ik ga wel af en toe ergens dansen, dat gaat dan weer wel.
Kleurboek voor volwassen ligt al maanden op tafel. Schilderspullen zitten nog in de tas waarin ik ze gekocht heb, bijna een jaar geleden?
Kan me er niet toe zetten, heb er ook de rust niet voor?
Ik danste voorheen veel (een specifieke dans), had me laatst weer ingeschreven voor een cursus maar ben precies 1x geweest. Ging nog helemaal niet, zoveel stress van alleen al het reizen daarheen.
Lezen doe ik dus ook veel, maar veel trauma gerelateerd. Daar leer ik veel van maar knap ik verder niet echt van op. Ik heb dat weer geen rust voor een fictie boek. Lees jij wel fictie?
Ik sportte voorheen veel, op 't dwangmatige af, ging helemaal niet meer toen ik instortte. Zo naar. Gaat nog steeds niet goed maar ben 't heel langzaam aan 't oppakken met wat voorzichtige yoga en body balance lesjes.
Muziek luisteren lukt thuis ook niet goed. Teveel prikkels, rust aan m'n hoofd nodig. Ik ga wel af en toe ergens dansen, dat gaat dan weer wel.
Kleurboek voor volwassen ligt al maanden op tafel. Schilderspullen zitten nog in de tas waarin ik ze gekocht heb, bijna een jaar geleden?
Kan me er niet toe zetten, heb er ook de rust niet voor?
Ik danste voorheen veel (een specifieke dans), had me laatst weer ingeschreven voor een cursus maar ben precies 1x geweest. Ging nog helemaal niet, zoveel stress van alleen al het reizen daarheen.
Lezen doe ik dus ook veel, maar veel trauma gerelateerd. Daar leer ik veel van maar knap ik verder niet echt van op. Ik heb dat weer geen rust voor een fictie boek. Lees jij wel fictie?
donderdag 24 oktober 2024 om 08:36
Heb je dat alleen bij hobby's buiten de deur, Eefje? Of vind je het ook moeilijk om je binnenshuis te vermaken met iets wat je fijn vindt om te doen?
Meer in het algemeen: het lijkt me heel lastig als je niet kunt voelen wat je wilt en als je je altijd hebt laten leiden door de smaak van anderen.
In buurthuizen worden vaak activiteiten georganiseerd waar je gewoon zonder verplichtingen kunt binnenlopen, om eens te kijken of het iets voor je is. Misschien kan dat als opstapje dienen?
En misschien is dat nog een brug te ver. Dat is óók goed hè.
Meer in het algemeen: het lijkt me heel lastig als je niet kunt voelen wat je wilt en als je je altijd hebt laten leiden door de smaak van anderen.
In buurthuizen worden vaak activiteiten georganiseerd waar je gewoon zonder verplichtingen kunt binnenlopen, om eens te kijken of het iets voor je is. Misschien kan dat als opstapje dienen?
En misschien is dat nog een brug te ver. Dat is óók goed hè.
donderdag 24 oktober 2024 om 08:41
Hier meerdere hobby's die ik zowel in mijn eentje als met anderen doe. Moet wel zeggen dat mijn grootste hobby (die inderdaad buitenshuis en met anderen is) me het afgelopen jaar gered heeft.
Maar dat is iets wat ik doe met mensen die mij heel goed kennen en aan wie ik me ook durf te laten zien als het helemaal niet goed met me gaat.
Anders was ik vermoedelijk allang afgehaakt.
Maar dat is iets wat ik doe met mensen die mij heel goed kennen en aan wie ik me ook durf te laten zien als het helemaal niet goed met me gaat.
Anders was ik vermoedelijk allang afgehaakt.
donderdag 24 oktober 2024 om 09:09
Ik lees heel veel. Alles wat los en vast zit. Traumagerelateerd, werkgerelateerd, romans en de laatste tijd religie. Ik ben niet religieus, ook niet opgevoed. Maar ben een beetje getriggerd door iets wat iemand zei en lees nu de boeken van Jonathan Sacks. Gek genoeg haal ik daar veel troost uit.
Heb geloof ik nog 10 boeken op stapel liggen, dus heb nu een koopverbod. Maar er is zoveel interessants te koop .
Waar hou je van qua fictie? Wat makkelijk leesbaar is en ik best een leuk boek vond qua fictie, is Afslag 23 van Özcan Akyol. Niet te dik, makkelijk geschreven.
Zelf nu bezig in Bessel van der Kolk. Fijn boek, veel herkenning, maar ook best pittig (door de herkenning denk ik)
Heb geloof ik nog 10 boeken op stapel liggen, dus heb nu een koopverbod. Maar er is zoveel interessants te koop .
Waar hou je van qua fictie? Wat makkelijk leesbaar is en ik best een leuk boek vond qua fictie, is Afslag 23 van Özcan Akyol. Niet te dik, makkelijk geschreven.
Zelf nu bezig in Bessel van der Kolk. Fijn boek, veel herkenning, maar ook best pittig (door de herkenning denk ik)
donderdag 24 oktober 2024 om 11:47
Oh wat is er veel geschreven!
Ik ga nog op e.e.a. reageren maar nu even niet. Net goed en wel op en moet over een goed half uur alweer weg...
Gisteren en eergisteren een dagje met overnachting bij familie geweest. Gisteren was een hele lange dag en dat merk ik nu dus. Hoe fijn dat ik vandaag een lunch had gepland onder het motto van 'in de vakantie heb ik tijd en energie'. Zit ik daar straks als een zombie bij.
Vanavond ook nog weg, zelfde motto. Zo blij dat ik morgen gewoon normaal 'vrij' ben. Het huis is nog een bende, ik wilde ook nog de tuin winterklaar maken, e.e.a. voor het werk op orde maken, strijken... Dit gaat morgen ook echt niet allemaal lukken, want waarschijnlijk krijg ik mezelf niet zo ver om ook maar ergens aan te beginnen. En het liefst zou ik gaan schilderen, mozaïeken of macrameen. Maar ik kan dat niet in chaos (lees: een niet-opgeruimd huis), dus kom ik daar ook niet toe zolang ik dat nog niet voor elkaar heb.
Zelfs elke dag wandelen is er nog niet van gekomen deze week, terwijl dat had moet lukken.
En de gedachte aan werk probeer ik helemaal te verbannen, want de komende weken worden niet leuk en binnenkort ook weer een ander rooster... Ik denk regelmatig dat ik beter iets anders kan gaan doen, iets wat minder hectisch is met minder veranderingen steeds, maar ik zou niet weten wat.
Ik ga nog op e.e.a. reageren maar nu even niet. Net goed en wel op en moet over een goed half uur alweer weg...
Gisteren en eergisteren een dagje met overnachting bij familie geweest. Gisteren was een hele lange dag en dat merk ik nu dus. Hoe fijn dat ik vandaag een lunch had gepland onder het motto van 'in de vakantie heb ik tijd en energie'. Zit ik daar straks als een zombie bij.
Vanavond ook nog weg, zelfde motto. Zo blij dat ik morgen gewoon normaal 'vrij' ben. Het huis is nog een bende, ik wilde ook nog de tuin winterklaar maken, e.e.a. voor het werk op orde maken, strijken... Dit gaat morgen ook echt niet allemaal lukken, want waarschijnlijk krijg ik mezelf niet zo ver om ook maar ergens aan te beginnen. En het liefst zou ik gaan schilderen, mozaïeken of macrameen. Maar ik kan dat niet in chaos (lees: een niet-opgeruimd huis), dus kom ik daar ook niet toe zolang ik dat nog niet voor elkaar heb.
Zelfs elke dag wandelen is er nog niet van gekomen deze week, terwijl dat had moet lukken.
En de gedachte aan werk probeer ik helemaal te verbannen, want de komende weken worden niet leuk en binnenkort ook weer een ander rooster... Ik denk regelmatig dat ik beter iets anders kan gaan doen, iets wat minder hectisch is met minder veranderingen steeds, maar ik zou niet weten wat.
imaginary_diva wijzigde dit bericht op 25-10-2024 01:43
1.40% gewijzigd
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
donderdag 24 oktober 2024 om 12:14
Ik lees 4 boeken tegelijk op het moment
Trauma herstel van Judith Hernan
Homecoming van John Bradshaw
Innerlijke zelfvervreemding overwinnen na trauma van Janina Fisher
The Tao of fully feeling van Pete Walker
The body keeps the score heb ik ook gelezen ja, tijdje geleden alweer (tenminste, bijna, want heel vaak stop ik net voordat ik een boek uit heb).
Trauma herstel van Judith Hernan
Homecoming van John Bradshaw
Innerlijke zelfvervreemding overwinnen na trauma van Janina Fisher
The Tao of fully feeling van Pete Walker
The body keeps the score heb ik ook gelezen ja, tijdje geleden alweer (tenminste, bijna, want heel vaak stop ik net voordat ik een boek uit heb).
donderdag 24 oktober 2024 om 13:01
Wat zou je kunnen helpen om wat meer rust te krijgen Imaginary Diva? Kun je dingen loslaten of afzeggen? Minder van jezelf verwachten?
Eefje, ik lees meestal ook meerdere boeken tegelijk. Vaak ook omdat bepaalde boeken het vragen om niet te snel te lezen. Dan moeten stukjes bezinken ofzo. En soms ben ik zelfhulp ook even zat. Even iets ongecompliceerds lezen (of in elk geval iets waar ik niet perse iets van op hoef te steken ofzo).
Eefje, ik lees meestal ook meerdere boeken tegelijk. Vaak ook omdat bepaalde boeken het vragen om niet te snel te lezen. Dan moeten stukjes bezinken ofzo. En soms ben ik zelfhulp ook even zat. Even iets ongecompliceerds lezen (of in elk geval iets waar ik niet perse iets van op hoef te steken ofzo).
donderdag 24 oktober 2024 om 14:49
Ik hou zo enorm van jouw motto's avo .
Hoe is het vandaag? Je klinkt weer iets blijer. Is dat ook zo?
Diva, eigenlijk dacht ik hetzelfde als avo. Kun je je todo lijst voor de vakantie iets haalbaarder maken? Ja er moeren dingen, maar vakantie betekent ook tijd voor dingen die mogen en fijn zijn. Niet alleen voor klusjes. En... het schijnt heel goed te zijn om de bladeren in de tuin te laten liggen . Goed voor egeltjes, goed tegen de nachtvorst en doorvliegen van planten enzo. Dus.
Avo, dat rouwproces heb je wel gelijk in. Ben eigenlijk al 10 maanden hard aan het werk om volledig te herstellen. Waarbij mijn therapeut nu zou zeggen: ga eens zacht aan het werk... maar de angst van nooit meer beter worden en dat dit nu mijn leven is.. ik kan er nog niet aan wennen.
Mag ik jullie (in het algemeen) een vraag stellen? Hebben jullie nog contact met je ouders? En hoe ervaar je dat: wel/geen contact hebben?
(Nu weet ik bij jullie niet precies waar trauma's vandaan komen en maak ik zomaar de aanname dat dat te maken heeft met thuissituatie, wat helemaal niet zo hoeft te zijn... maar deze vraag is dus vooral als die trauma's wel vanuit ouders komt geloof ik )
Hoe is het vandaag? Je klinkt weer iets blijer. Is dat ook zo?
Diva, eigenlijk dacht ik hetzelfde als avo. Kun je je todo lijst voor de vakantie iets haalbaarder maken? Ja er moeren dingen, maar vakantie betekent ook tijd voor dingen die mogen en fijn zijn. Niet alleen voor klusjes. En... het schijnt heel goed te zijn om de bladeren in de tuin te laten liggen . Goed voor egeltjes, goed tegen de nachtvorst en doorvliegen van planten enzo. Dus.
Avo, dat rouwproces heb je wel gelijk in. Ben eigenlijk al 10 maanden hard aan het werk om volledig te herstellen. Waarbij mijn therapeut nu zou zeggen: ga eens zacht aan het werk... maar de angst van nooit meer beter worden en dat dit nu mijn leven is.. ik kan er nog niet aan wennen.
Mag ik jullie (in het algemeen) een vraag stellen? Hebben jullie nog contact met je ouders? En hoe ervaar je dat: wel/geen contact hebben?
(Nu weet ik bij jullie niet precies waar trauma's vandaan komen en maak ik zomaar de aanname dat dat te maken heeft met thuissituatie, wat helemaal niet zo hoeft te zijn... maar deze vraag is dus vooral als die trauma's wel vanuit ouders komt geloof ik )
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in