Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 3
vrijdag 1 maart 2024 om 21:50
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit. Originele TO schrijft nog mee. In afgelopen edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom liefst niet quooten.
Wissen mag altijd en daarom liefst niet quooten.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 01-03-2024 23:19
Reden: Titel aangepast
Reden: Titel aangepast
0.00% gewijzigd
zaterdag 26 oktober 2024 om 16:35
Ha, ik ook! Heerlijk met de kinderen het bos in geweest. De sterren verdienen deed het 'm, we hebben wel een uur gewandeld. Is een unicum hier.
zaterdag 26 oktober 2024 om 20:48
Ik lees jullie graag, en van traumadumpen is hier sowieso geen sprake. Ik ervaar dat helemaal niet zo in ieder geval.
Hier vraag ik me af hoe ik alles omtrent het verhuizen ga overleven. Tegenslag na tegenslag, allemaal dooddoeners krijg ik om de oren en ik wil gewoon morgen wakker worden op m'n nieuwe plekje met alles geregeld. Kan dat alsjeblieft een keer? Mijn hele leven bestaat uit ruk dingen, wanneer mag het een keer (ietsje) makkelijker?!
Hier vraag ik me af hoe ik alles omtrent het verhuizen ga overleven. Tegenslag na tegenslag, allemaal dooddoeners krijg ik om de oren en ik wil gewoon morgen wakker worden op m'n nieuwe plekje met alles geregeld. Kan dat alsjeblieft een keer? Mijn hele leven bestaat uit ruk dingen, wanneer mag het een keer (ietsje) makkelijker?!
zondag 27 oktober 2024 om 06:21
Haha ja Avo, of je wil of niet, in dit topic ben je de stabiele factor
Gister heb ik 't appje weer gebruikt, kwam een rups tegen en nu kon ik zien wat eruit zou komen. Echt leuk!
Ja 't wandelen was heerlijk de afgelopen dagen. Beter dan dit wordt dat niet toch? Heerlijk weer en prachtige herfstkleuren. Hopelijk hebben jullie er ook van kunnen genieten.
Jahallo, ik heb denk ik gemist dat je gaat verhuizen. Wat is de reden? Dat kan veel onrust geven en die stress kan je er wsl nou net niet bij gebruiken. Wanneer ga je over? Moet er geklust worden?
Gister heb ik 't appje weer gebruikt, kwam een rups tegen en nu kon ik zien wat eruit zou komen. Echt leuk!
Ja 't wandelen was heerlijk de afgelopen dagen. Beter dan dit wordt dat niet toch? Heerlijk weer en prachtige herfstkleuren. Hopelijk hebben jullie er ook van kunnen genieten.
Jahallo, ik heb denk ik gemist dat je gaat verhuizen. Wat is de reden? Dat kan veel onrust geven en die stress kan je er wsl nou net niet bij gebruiken. Wanneer ga je over? Moet er geklust worden?
zondag 27 oktober 2024 om 10:06
zondag 27 oktober 2024 om 12:13
@Avo: ik heb je antwoord op mij helaas niet gelezen. Ik schrik ervan dat je op anoniem staat en hoop dat je weer terug komt. (Edit: zie dat je er nog bent gelukkig!!)
@Jahallo: ik stuur je positieve vibes voor je verhuizing! Ik heb je andere topic een beetje gevolgd en ik gun je zo je eigen plekje en rust!
@ Anderen: ik heb jarenlang nooit iets alleen durven doen. Ik wilde wel vanalles maar had nooit iemand om mee te gaan. Op de middelbare aanvankelijk geen vrienden doordat ik zo werd buitengesloten. Sindsdien is vrienden maken moeilijk door mijn angst dat anderen toch niet op mij zitten te wachten.
Ik deed dus veel dingen niet. Toen ik studeerde heb ik een assertiviteitstraining gedaan waar ook zo'n exposure-schaal in zat. Toen ben ik een keer alleen naar de bios gegaan. Super spannend, maar toen zag ik wel dat er meer mensen alleen zaten.
Ik hou erg van musicals maar man niet. Dan kan ik ervoor kiezen om ook maar niet te gaan, maar dat vind ik zonde. Man vindt maar weinig dingen leuk die ik leuk vind. Paar jaar geleden alleen naar Hair geweest in lokaal theater, vorig jaar naar Aida inclusief op een terrasje alleen lunchen. Dat laatste vond ik echt super eng, terwijl ik ook wel vaker alleen ergens een broodje ging eten. In het Afas-theater zit het eigenlijk altijd wel vol, dus toen het eenmaal begonnen was, zakte de angst weg. Ook een keer alleen naar een filmhuis, vroeg die man die mijn tickets controleerde "bent u alleen?" Ja, helaas wel. Of alleen naar een creatieve workshop van een dag. Het blijft iedere keer wel heel spannend hoor en ik voel me aanvankelijk ook heel angstig. Ik ben dan ook echt jaloers op die mensen die wél iemand hebben om mee samen te gaan.
Nu was het gewoon de hele setting met al die lege stoelen om me heen. Ik vind mensen die alleen gaan normaal ook stoer. De laatste keer dat ik man ergens mee naartoe had gesleept (kaartje betaald, alles zodat hij maar mee zou gaan) kwam er vlak voor aanvang nog snel iemand naast mij zitten die ook alleen was. Dat vond ik toen ook knap, maar zij zat gewoon tussen de andere mensen in, ik zat afgelopen week echt helemaal alleen. (En dan was het ook nog iets waarbij mensen gingen staan en dansen en hoewel ik mijn stoel had uitgekozen om dan gewoon te kunnen blijven zitten met goed zicht, viel ik daardoor voor mijn gevoel nog meer buiten de boot. Maar, ik was daar al hè, dansen is sowieso niet mijn ding en daar al helemaal niet.)
@Jahallo: ik stuur je positieve vibes voor je verhuizing! Ik heb je andere topic een beetje gevolgd en ik gun je zo je eigen plekje en rust!
@ Anderen: ik heb jarenlang nooit iets alleen durven doen. Ik wilde wel vanalles maar had nooit iemand om mee te gaan. Op de middelbare aanvankelijk geen vrienden doordat ik zo werd buitengesloten. Sindsdien is vrienden maken moeilijk door mijn angst dat anderen toch niet op mij zitten te wachten.
Ik deed dus veel dingen niet. Toen ik studeerde heb ik een assertiviteitstraining gedaan waar ook zo'n exposure-schaal in zat. Toen ben ik een keer alleen naar de bios gegaan. Super spannend, maar toen zag ik wel dat er meer mensen alleen zaten.
Ik hou erg van musicals maar man niet. Dan kan ik ervoor kiezen om ook maar niet te gaan, maar dat vind ik zonde. Man vindt maar weinig dingen leuk die ik leuk vind. Paar jaar geleden alleen naar Hair geweest in lokaal theater, vorig jaar naar Aida inclusief op een terrasje alleen lunchen. Dat laatste vond ik echt super eng, terwijl ik ook wel vaker alleen ergens een broodje ging eten. In het Afas-theater zit het eigenlijk altijd wel vol, dus toen het eenmaal begonnen was, zakte de angst weg. Ook een keer alleen naar een filmhuis, vroeg die man die mijn tickets controleerde "bent u alleen?" Ja, helaas wel. Of alleen naar een creatieve workshop van een dag. Het blijft iedere keer wel heel spannend hoor en ik voel me aanvankelijk ook heel angstig. Ik ben dan ook echt jaloers op die mensen die wél iemand hebben om mee samen te gaan.
Nu was het gewoon de hele setting met al die lege stoelen om me heen. Ik vind mensen die alleen gaan normaal ook stoer. De laatste keer dat ik man ergens mee naartoe had gesleept (kaartje betaald, alles zodat hij maar mee zou gaan) kwam er vlak voor aanvang nog snel iemand naast mij zitten die ook alleen was. Dat vond ik toen ook knap, maar zij zat gewoon tussen de andere mensen in, ik zat afgelopen week echt helemaal alleen. (En dan was het ook nog iets waarbij mensen gingen staan en dansen en hoewel ik mijn stoel had uitgekozen om dan gewoon te kunnen blijven zitten met goed zicht, viel ik daardoor voor mijn gevoel nog meer buiten de boot. Maar, ik was daar al hè, dansen is sowieso niet mijn ding en daar al helemaal niet.)
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
zondag 27 oktober 2024 om 21:59
Weet je waar je onrust vandaan komt?
Hebben jullie ook dat het zo moeilijk is soms om je zenuwstelsel tot rust te brengen? Een gejaagd gevoel of angst, constant aanwezig, zonder dat er iets is om bang voor te zijn. Alsof je constant alert bent op gevaar dat kan komen.
Ik heb dat echt al mijn hele leven voor mijn gevoel. Wordt wel beter, zijn soms momenten dat het even weg is. Maar dan is het ook uit het niets weer aanwezig.
Hebben jullie ook dat het zo moeilijk is soms om je zenuwstelsel tot rust te brengen? Een gejaagd gevoel of angst, constant aanwezig, zonder dat er iets is om bang voor te zijn. Alsof je constant alert bent op gevaar dat kan komen.
Ik heb dat echt al mijn hele leven voor mijn gevoel. Wordt wel beter, zijn soms momenten dat het even weg is. Maar dan is het ook uit het niets weer aanwezig.
zondag 27 oktober 2024 om 22:31
Heb je al ondekt wat bij jou helpt?
Bij mij helpt schrijven, mediteren, wandelen. En hiervoor sporten, liefst iets als xcore ofzo. Flink tekeergaan, dat bracht de spanning omlaag.
Maar zelfs met deze methodes duurt het soms dagen om weer wat rust in mijn lijf te krijgen... zo irritant.
En sinterklaas is dus een trigger voor jou? Bij mij kerst. Ik haat kerst.
Bij mij helpt schrijven, mediteren, wandelen. En hiervoor sporten, liefst iets als xcore ofzo. Flink tekeergaan, dat bracht de spanning omlaag.
Maar zelfs met deze methodes duurt het soms dagen om weer wat rust in mijn lijf te krijgen... zo irritant.
En sinterklaas is dus een trigger voor jou? Bij mij kerst. Ik haat kerst.
maandag 28 oktober 2024 om 01:38
@Lucy: is het zeker dat jouw evenwichtsklachten door bppd komen? Ik heb jaren geleden regelmatig last gehad van draaiduizeligheid, volgens de huisarts ook bppd, maar bij mij was het aan stress gelinkt. Omdat ik er best vaak last van had, heb ik het laten uitzoeken in het ziekenhuis bij de kno-poli en daar werd mij verteld dat het gelukkig niks ernstigs was, maar dat het veroorzaakt werd door (onbewuste) chronische hyperventilatie. Ik vond dat aanvankelijk heel raar klinken, maar ik ben wel altijd gespannen, alert en op mijn hoede. Inmiddels heb ik die draaiduizeligheid al jaren niet meer gehad. Soms krijg ik wel de eerste symptomen ervan en dan weet ik dat ik weer eens teveel hooi op mijn vork heb genomen en een pas op de plaats moet maken.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
maandag 28 oktober 2024 om 06:06
Ik heb het afgelopen jaar ook heel veel duizeligheid gehad, nu wordt het beter. Maar was niet zodanig dat ik niks meer kon. Kwam volgens mij bij mij uit veel te veel spanning in nek en schouders, ook vaak hoofdpijn en misselijkheid erbij.
Die periodes van onrust herken ik heel er Lucy. Voelt als zenuwachtig zijn. Maar weer dan niet waarvoor. Kan een paar uur duren of langer. Ik ben me er recent heel bewust van geworden, ik denk juist omdat er nu ook periodes zijn dat ik het niet heb. Dus ik voel het verschil nu duidelijk.
Ik weet niet precies wat werkt, vaak werkt ook niks. Soms wandelen, soms afleiding, soms er voor gaan zitten om te voelen wat er is, sons Huishouden. Mijn neiging is juist eten, vermijding, of dwangmatig dingen doen, maar das de ongezonde coping.
Die periodes van onrust herken ik heel er Lucy. Voelt als zenuwachtig zijn. Maar weer dan niet waarvoor. Kan een paar uur duren of langer. Ik ben me er recent heel bewust van geworden, ik denk juist omdat er nu ook periodes zijn dat ik het niet heb. Dus ik voel het verschil nu duidelijk.
Ik weet niet precies wat werkt, vaak werkt ook niks. Soms wandelen, soms afleiding, soms er voor gaan zitten om te voelen wat er is, sons Huishouden. Mijn neiging is juist eten, vermijding, of dwangmatig dingen doen, maar das de ongezonde coping.
maandag 28 oktober 2024 om 06:33
Het is bij mij ontstaan na een zware ontsteking aan mijn evenwichtsorgaan en vastgesteld door de kno (geen bppd maar pppd trouwens. Maar dat is een minor detail). De training bij de fysio heeft wel wat geholpen, maar niet genoeg. En de klachten waar ik het meeste last van heb naast de duizeligheid (en waardoor ik dus nog zo weinig kan) is dat de prikkelverwerking volledig verstoord is. Had je daar bij hyperventilatie ook last van?
(De duizeligheid voelt trouwens niet als flauwvallen. Het voelt alsof de wereld nooit stil staat. Een soort deining. Vooral bepaalde trappen lopen is de hel, want het lijkt of ik naar beneden val. Autorijden lukt, maar fietsen kan ik niet. Dan val ik. En als ja knik of nee schud, wat je stok genoeg best vaak automatisch doet, dan krijg ik een aanval van sraaiduizeligheid: alsof je in een veel te snel draaiende draaimolen zit, maar dan dat jij spint in plaats van de draaimolen. Als ik teveel heb gedaan, heb ik dat ook als ik op bed ga liggen. Alsof je teveel gedronken hebt...)
Daarbij was de werking van mijn evenwichtsorgaan niet goed. In januari wordt getest of deze weer optimaal werkt, of niet verder hersteld is.
(De duizeligheid voelt trouwens niet als flauwvallen. Het voelt alsof de wereld nooit stil staat. Een soort deining. Vooral bepaalde trappen lopen is de hel, want het lijkt of ik naar beneden val. Autorijden lukt, maar fietsen kan ik niet. Dan val ik. En als ja knik of nee schud, wat je stok genoeg best vaak automatisch doet, dan krijg ik een aanval van sraaiduizeligheid: alsof je in een veel te snel draaiende draaimolen zit, maar dan dat jij spint in plaats van de draaimolen. Als ik teveel heb gedaan, heb ik dat ook als ik op bed ga liggen. Alsof je teveel gedronken hebt...)
Daarbij was de werking van mijn evenwichtsorgaan niet goed. In januari wordt getest of deze weer optimaal werkt, of niet verder hersteld is.
maandag 28 oktober 2024 om 06:52
Ik heb trouwens vanaf mijn 17e ook last gehad van PNEA (conversiestoornis) waarbij ik bij veel stress over mijn hele lijf ga trillen en wegraak. Ook tijdens emdr ging ik bijna altijd over mijn hele lijf trillen. Gelukkig ondertussen al 1,5-2 jaar geen last meer van.
Maar zo'n gekke gedachte is de hyperventilatie dus niet. Heb de symptomen even opgezocht, maar herken de meeste symptomen niet, terwijl ik bij pppd ongeveer alles herken.
Maar zo'n gekke gedachte is de hyperventilatie dus niet. Heb de symptomen even opgezocht, maar herken de meeste symptomen niet, terwijl ik bij pppd ongeveer alles herken.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in