Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 3

01-03-2024 21:50 2443 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit. Originele TO schrijft nog mee. In afgelopen edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom liefst niet quooten.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 01-03-2024 23:19
Reden: Titel aangepast
0.00% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Welke twijfel en welke reclames Monstrea?
Alle reacties Link kopieren Quote
Twijfel dat ik hulp moet hebben.

Reclame van coaches met aantrekkelijke teksten. Betaling via het dana principe. Weer twijfel. Wordt allemaal zo onnodig moeilijk. Dus dan laat je het maar waleer zitten.
Andere zkuden helemaal leeglopen. Of niet twijfelen. Dat kan natuurlijk ook.

Reclame van bedrijven. Met berichten als bij ons wordt je gezien. Ben je familie.

Reclame van soorten doodskisten.

Z ulk soort dingen waar iemand die zich kut voelt helemaal niet mee geconfronteerd moet worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ach meis.

Ik denk dat iedereen met een depressie twijfelt. Zeker als je de betreffende hulpverlener nog niet kent. Een depressie zorgt ervoor dat je het jezelf niet waard vindt. Het is een monster in je hoofd.

Ik hoop dat er ergens nog een stemmetje zit achter de depressie die wil vechten. En uiteindelijk maakt het misschien niet zo uit bij welke therapeut je terecht komt, als de klik er maar is. Als er vertrouwen is vanuit jou in de therapievorm en vertrouwen in de therapeut. Dus als er iets is dat je aanspreekt: probeer een kennismakingsgesprek te plannen. Meer hoeft niet. Alleen even kennismaken.

Als je bang bent dat je geen goede therapeut treft: vraag in je omgeving of iemand een goede therapeut weet. Ik ken er nog wel een in de buurt van Kampen/Deventer :).

Je bent het waard. Je mag je beter gaan voelen. En soms hebben we daar een derde voor nodig, om de kritische stem in onszelf het zwijgen op te leggen, of toch tenminste een beetje.
Alle reacties Link kopieren Quote
.
avocadeau wijzigde dit bericht op 02-11-2024 22:51
99.90% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Nouja, dat natuurlijk ook. Het hoeft niet.

Ik kende het Danaprincipe niet. Maar dat is een soort uitwisseling zonder geld ofzo? Dat lijkt me best ingewikkeld. Je wil geen vriendschap met je therapeut denk ik....

Waar zitten je twijfels? Waarom ja? Waarom nee? Vind je het fijn om je gedachten op papier te zetten en orde in de chaos te scheppen in je hoofd?

Alles is goed hé. Therapie is niet zaligmakend en soms retezwaar. Wel helpend in mijn beleving, omdat je het even niet alleen hoeft te doen. Maar dat is mijn beleving :)
Alle reacties Link kopieren Quote
Het is ook lastig als je zo depressief bent dat elke handeling er een te veel is. Als je gedachten je influisteren dat het allemaal toch niet gaat helpen, omdat niks helpt.

Tegelijk is dat paradoxaal genoeg het punt waarop je eigenlijk niets meer te verliezen hebt. Dat is het moment dat elke actie, hoe minimaal ook, het begin van een verbetering kan inluiden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het is voor mij vooral de eenzaamheid. En daar kan niemand mij mee helpen. Na heel veel gesprekken merk ik dat ik voornamelijk een luisterend oor krijg en soms tips voor dingen te vinden.

In het verleden oproep via hier. En groepen nieuwe mensen opgezocht via nieuwe mensen leren kennen, plaatselijke clubjes, via de kinderen die samen speelde en dan ouders getroffen.

Angst weet ik niet zo goed. Misschien wel. Angst voor pijn en verdriet.

Wat ik wel weet is dat ik met wat contact al is het maar een praatje tijdens het wachten ergens. Krijg ik een partijtje blijscjap binnen. Daarna kijk je weer anders tegen dingen aan.

Ik zie dus ook in day niemand mij kan helpen met een blikje te geven die kan openen en er springt een vriend uit.

Naar cursussen hoef ik ook niet. Want het is geen faalganst of trauma of
Is deels ook eigenwijsheid.

Wat ik wel merk is dat ik nu heel gevoel ben voor mensen die geld aan je verdienen. Hoe kies je zo iemand. Of wie laat je het voor je beslissen. En als je het zelf weet maar het niet kan. Een vriendschap zou al veel verschil maken. Maar ik kan niet iemand dwingen om vrienden te worden. Het gaat daar tussenin ergens verkeerd.
Alle reacties Link kopieren Quote
.
avocadeau wijzigde dit bericht op 02-11-2024 22:51
99.88% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Monstrea, ik denk dat een gedragstherapeut of schematherapeut heel veel kan helpen. Door wat avo zegt, maar ook door naar je hechtingsstijl te kijken. En daar dingen te gaan helen. En (en dat klinkt heel fout misschien... ik bedoel het niet fout of als een dooddoener) een ander niet de oplossing te laten zijn voor jouw eenzaamheid.

Ik denk dat er met een goede therapeut heel veel te winnen valt.

En ondanks dat nooit problemen heb gehad met vriendschappen en altijd goed alleen kon zijn, begin ik je wel te snappen. Omdat door mijn beperkte kunnen ik vriendschappen verlies, en niets kan dus ook geen nieuwe vriendschappen maak. Dat is moeilijk. En verdrietig. En een uitdaging.
Alle reacties Link kopieren Quote
.
avocadeau wijzigde dit bericht op 02-11-2024 22:52
99.80% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Bedankt voor jullie woorden. Ondanks dat jullie zelf ook lading hebben. Wat fijn.

Ik heb zware benen en armen. Pijnlijke ellebogen en knieën. Wou mezelf naar buiten dwingen voor een wandelen. Maar de regen wint het en ik zit binnen. Misschien ga ik straks nog.
Mijn oren suizen. Licht hoofd. Moe bah
Alle reacties Link kopieren Quote
Avo, vreselijk die nachten.
Ik slaap heel vast en lang. Vaak in de middag ook lastig. Want ik man zo een dutje doen. Dwing mezelf dan wakker te blijven anders zit ik in de avond met inslapen mee.
Alle reacties Link kopieren Quote
Avo, hoe is de rest van de nacht gegaan? Ik reageer later even wat uitgebreider, want werk.

Naar dat je zoveel last van je lijf hebt Monstrea
Alle reacties Link kopieren Quote
Sterkte met en hopelijk ook bij de hapto, Avo. Wat moet dat moeilijk zijn. Logisch ook - anders had je die stap wel eerder gezet. Het zit waarschijnlijk op de grens van wat je kunt verdragen.

Misschien dat eerst bij haar duidelijk maken voor je verder kunt? Zou je dat durven?
Alle reacties Link kopieren Quote
Avo, hoe is het nu met je? Als je niet thuis sliep: kon je wel het licht aan doen? Wat zijn de nachten soms zwaar te dragen hé?

Moest je vandaag naar de hapto? Hoe was het?

Monstrea, hoe gaat het met jou na gisteren? Kun je weer een beetje ademhalen? Wat naar dat je lijf zo stram voelt... zet je onbewust misschien alles vast? En nee, echt lekker weer is het niet... moet er eigenlijk van mijzelf straks ook nog even uit.


Ik kom net terug van de lichaamsgericht therapeut. Zit nu in een veel te druk restaurantje even na te puffen. Het was best heftig, maar hopelijk weer het een en ander verwerkt.

En zo stom: ze had me gevraagd de afspraak naar de middag te verplaatsen, maar dan zou ik in het donker en de spits terug moeten rijden en daar zag ik tegenop. Dus bedacht dar dat een goede manier van grenzen oefenen was en nee gezegd, met de optie de afspraak 2 weken te verplaatsen. Zij gaf aan dat de afspraak dan gewoon op het oude tijdstip door kon gaan.

Ik kwam binnen, zei: sorry dat het mij niet goed uitkwam om te verplaatsen en werd spontaan emotioneel. Stom hoe zoiets kleins zo groot kan voelen terwijl het voor haar niets was: een vraag, waar een ja of nee op kon komen. Maar onbewust heb ik me zo druk gemaakt dat ik me niet aanpaste aan de ander. En dat ik daarmee de ander mogelijk in een lastig pakket bracht.

Dus. Was al een goede start van de sessie :P
Alle reacties Link kopieren Quote
Lucy: met betrekking tot duizeligheid: ik ben in de afgelopen jaren vanwege verhuizingen bij zeker 3 verschillende huisartsen geweest en die gooiden het allemaal op bppd (benigne paroximale positie duizeligheid). Ik herkende me er juist niét in. Ik kreeg het niet door een bepaalde beweging, maar werd er 's ochtends mee wakker. Ik kon dan zeker 2 dagen helemaal niks behalve in bed liggen. Kwam ik ook maar een beetje rechtop, dan draaide de hele wereld aan één kant (ik had het links) en werd ik enorm misselijk. Na 2 dagen kon ik langzaam weer op en voelde ik me nog wel een paar dagen wat wankel. Ik heb het één keer wat langer gehad; toen kon ik ook niet tegen fel licht en harde geluiden, ook niet zodra ik weer op de been was. Heeft toen langer dan een week geduurd en die keer heb ik het echt even rustig aan moeten doen. Heb jaren later toch maar een doorverwijzing naar de kno-arts gevraagd en ben toen onderzocht op de ziekte van Menière, maar dat was het gelukkig niet. Het zou komen door langere tijd verkeerd ademen, wat door stress veroorzaakt kon worden. Hij noemde het chronische hyperventilatie, dat kun je dus hebben zonder dat je er bewust van bent... Na het onderzoek heb ik nooit meer die duizeligheid gehad trouwens... *Klopt af*

Het is wel super vervelend dat je nu zo weinig kunt, bij mij was dat gelukkig tijdelijk. Ik hoop voor je dat het nog gaat verbeteren!!

Sterkte Avo! Moet je vandaag weer naar de hapto? Ik denk er weleens over om er ook naartoe te gaan. Omdat het wel lichaamsgericht is en ik denk dat ik het qua therapie toch in die richting moet gaan zoeken. Maar aan de ene kant bagatelliseer ik het ('wat heb ik daar te zoeken?') en aan de andere kant lijkt het me ook heel eng. Met wat voor hulpvragen kan de hapto iemand helpen?
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Verschil tussen bppd en pppd (persisterende perceptionele positie duizeligheid) dat bij bppd de kristallen in je evenwichtsorgaan niet goed zitten wat voor draaiduizeligheid-aanvallen zorgt. Bij pppd zijn de klachten constant aanwezig.

Bppd kan wel leiden tot pppd.

Wat fijn dat jij van de klachten af bent gekomen! Bij mij is het dus spannend of het echt lichamelijk is (niet hersteld evenwichtsorgaan, waardoor je hersenen de functie overnemen maar daardoor veel harder moeten werken, wat de klachten van hersenmist en slechte prikkelverwerking verklaren) of dat het sensitisatie is. Dan staat zeg maar de poortwachter van je zenuwstelsel verkeerd afgesteld, waardoor elke situatie als gevaar wordt gezien.

Zeker niet ondenkbaar bij mij, maar het is wel een significant verschil in wel of niet kunnen herstellen.

Dat ik deze klachten heb gekregen is mijn inziens sowieso een signaal hoor, van mijn lichaam. Het frustreert me sowieso dat ik constant van de ene in de volgende chronische aandoening val. Ondanks dat ik zo hard werk en heb gewerkt aan herstel. Kennelijk vindt mijn lijf dar ik nog steeds niet luister, dus vandaar nu maar lichaamsgericht. Wat ik heftiger vind bijna dan gewone therapie. Ik ben niet zo'n held in voelen, wel in analyseren.
Alle reacties Link kopieren Quote
En een hapto ben ik nooit geweest, maar denk niet dat het heel veel verschilt met een lichaamsgerichte therapeut. Zo iemand kan je helpen om je lijf te leren lezen en trauma op te ruimen op celniveau, zonder alles dood te analyseren. Voelen wat je lijf je te vertellen heeft. Voelen waar grenzen liggen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Kosten wat moeite, maar toch de regen in gegaan.
Ik zweet als een otter.
Mijn lijf wil zo veel zeggen denk ik.

Ik ga het inderdaad allemaal maar eens opschrijven. De manier, gaat wel over is niet altijd goed.

Een puber in huis maakt het mij ook niet makkelijk. Ik begrijp het zo. Bijv. Het snoepen en laat naar bed. Maar ik kan het zo lastig combineren met mijn jongste die ik nog wel gezond wil laten eten. En met mijn man, want ik wil in de avond eventjes op mama uit stand voor ik kan gaan seksen. Vind het allemaal naast sowieso niet top voelen heel lastig.

De situaties van ik wil ook ongezond eten want klaas doet dat ook. Zit ik helema niet op te wachten.
Alle reacties Link kopieren Quote
.
avocadeau wijzigde dit bericht op 02-11-2024 22:53
99.89% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Lucy: Ik had echt nog nooit van pppd gehoord! Ik hoop echt voor je dat je ervan kunt herstellen! Duizeligheid is zo'n vervelend gevoel en het beperkt je zo. Ik denk dat het bij mij ook door stress veroorzaakt werd. Ik merk het direct in het desbetreffende oor als ik weer eens teveel hooi op mijn vork neem. Ik krijg dan een soort druk op mijn oor. Als ik dat teken negeer, kreeg ik jaren geleden vaak last van die draaiduizeligheid. Nu is het echt een teken om direct rust te nemen en me dus ziek te melden, om erger te voorkomen. Dat helpt ook wel. Vroeger ook, maar toen was dit aan de orde van de week, dus wel wat vaak. Vandaar de doorverwijzing.

Naar wat voor soort lichaamsgerichte therapeut ga jij? Als je het tenminste wilt delen. Ik heb ook moeite met voelen. Analyseren en praten bij een cgt-psych kan ik als de beste, maar het blijft oppervlakkig en ik kom niet tot de kern (lees: mijn gevoel). Ik heb momenteel geen therapie, maar voel wel steeds meer dat ik er toch iets mee moet.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik wilde een link plakken, maar dst is misschien wat privacygevoelig enzo.

Ik ga naar een massagetherapeut. Wat fijner klinkt dan het is, het lijkt niet eens op een ontspanningsmassage :P . Maar we praten kort, zeg 10 min, en daarna mag ik op de massagetafel en gaat ze daar naartoe waar ze spanning ziet, vraagt me wat ik voel, en waar, en wat dat met me doet. Nog wat andere oefeningen en veel naar de pijn of spanning toe ademen. En dat doet dus al ongelofelijk veel meer dan ik dacht.

Ik weet niet of ik hier zelf zo snel op was uitgekomen: ik ben doorgestuurd door mijn psych. Maar het zet dingen op een hele andere manier in werking en het is goed dat ik mijn lijf weer ga voelen. Ik was vooral enorm goed geworden in mijn lijf uitschakelen en niet voelen.

Heb net trouwens een online test gedaan op chronische hyperventilatie. Daar stonden klachten bij die ik al jaren heb, maar gooi op andere chronische aandoeningen. Vooruit, ik bel morgen de dokter wel. Chronische hyperventilatie is vast makkelijker te verhelpen dan pppd :biggrin:
Alle reacties Link kopieren Quote
En avo: wat is therapie soms verdomde kut en zwaar hé? Het wordt beter. Ooit. En daarvoor moet je hier op de een of andere manier doorheen. Maar ik zou het je ergens gunnen dat je al een jaar verder was... hoop zo op een goede nachtrust voor je!

En springende kinderen zijn ook wel weer heel fijn.

Hier gebeurt ook een hoop. In een week gaat de ene pup uit huis en vandaag heeft de andere pup officieel verkering gekregen.

(Maar: nog niet gezoend. En hij vroeg aan haar verkering, maar vroeg vervolgens of hij dat wel al kon vragen want hij heeft ons nog niet ontmoet (ahhh... schattig! En hoe anders dan hoe ik vroeger was!). En morgen gaat ze al met hem en zijn ouders bowlen.

Dus. Mijn jongste pup heeft haar eerste vriendje! En ze stuitert nu door het huis :hyper: )
Alle reacties Link kopieren Quote
Schattig Lucy. :flirting:
Goed voor je moederhart, als ze gelukkig zijn.

Hier redelijk wanhopig aan het worden.
Bijna ochtend.
Alle reacties Link kopieren Quote
Slaap je überhaupt nog wel avo? Of zijn de uurtjes slaap zeer beperkt?

Sterkte vandaag, bij de hapto.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven