Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 4
vrijdag 6 december 2024 om 09:04
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
maandag 16 december 2024 om 19:07
Weet je wat Selune? Jouw beeld van jezelf kan totaal anders en vertekend zijn dan het beeld wat anderen van je hebben. Ik vind je zorgzaam, ondanks alles nog aandacht voor anderen hebben.
Misschien vind jij dat anderen meer en beter verdienen, maar kan het mogelijk zijn dat anderen zien hoe moeilijk je het nu hebt en misschien wel vinden dat ze meer dan genoeg van je krijgen? Dat ze zien dat ondanks alles je er bent? En hoe hard je werkt? En dat ze van je houden, ook als je even niet kunt geven?
Is het ergens mogelijk om even adem te hen en ietsje milder te mogen zijn?
Ik vind je namelijk ongelofelijk stoer.
Misschien vind jij dat anderen meer en beter verdienen, maar kan het mogelijk zijn dat anderen zien hoe moeilijk je het nu hebt en misschien wel vinden dat ze meer dan genoeg van je krijgen? Dat ze zien dat ondanks alles je er bent? En hoe hard je werkt? En dat ze van je houden, ook als je even niet kunt geven?
Is het ergens mogelijk om even adem te hen en ietsje milder te mogen zijn?
Ik vind je namelijk ongelofelijk stoer.
maandag 16 december 2024 om 19:47
Ik moest vandaag een paar keer grinneken over 'kamerolifant'.
Man noemt mij zijn 'kamerolifantje'. Niet omwille van uiterlijk maar omwille van 'geluid'... Ik weeg nog geen 45 kg maar je hoort me aan komen lopen: Ik heb een snelle, zeer gedecideerde stap waardoor je verwacht om een stoere grote vrouw de hoek om te zien komen.... Mensen kijken vreemd op als het een schriele kip blijkt te zijn die op haar hakken doorstapt. Man herkent mijn loopje uit 1000. Hij hoeft me niet te zien om in gezelschap te weten waar ik ben.
Man noemt mij zijn 'kamerolifantje'. Niet omwille van uiterlijk maar omwille van 'geluid'... Ik weeg nog geen 45 kg maar je hoort me aan komen lopen: Ik heb een snelle, zeer gedecideerde stap waardoor je verwacht om een stoere grote vrouw de hoek om te zien komen.... Mensen kijken vreemd op als het een schriele kip blijkt te zijn die op haar hakken doorstapt. Man herkent mijn loopje uit 1000. Hij hoeft me niet te zien om in gezelschap te weten waar ik ben.
maandag 16 december 2024 om 22:32
Ik ben een giraffe.
Ik ben vroeger o.a. gepest vanwege mijn uiterlijk. Op de basisschool had één van de pesters een bijnaam voor mij die te maken had met mijn postuur. Gevolg: slecht lichaamsbeeld, waardoor ik mij op de middelbare heel lelijk heb gevoeld. Bril en beugel ook nog. Uiteindelijk lenzen genomen en meer positieve dingen over mezelf gehoord waardoor m'n zelfbeeld weer wat bijgetrokken is. Als ik nu in de spiegel kijk, 'valt het nog wel mee', maar ik hoef mezelf echt niet op een foto te zien.
Ik vind mooie kleding wel fijn, maar ben niet gewend veel geld uit te geven aan kleren. M.u.v. broeken en schoenen dan. Ik vind de kleding van Geisha wel wat, lekker vrolijk. Ik hou van leuke, gekleurde kleren en dat staat me ook goed. Ik kwam vroeger wel vaak bij Miss Etam en kan ook wel slagen bij C&A.
Lucy: niet-ingedeelde tijd, bedankt voor de term. Ik heb daar ook wel last van in de vakantie. Dat er niks moet en ik dus ook tot niks kom. Terwijl ik als ik werk snak maar die momenten. Het is heel dubbel.
Sterkte met het reizen. 1,5 uur terugrijden vind ik best ver. Kun je met jouw aandoening wel zo lang autorijden of ga je met het ov? Heftig dagje voor jou dus. Morgenavond maar rustig aan doen.
Jahallo: ik vind het echt heel naar om te lezen hoe jij naar jezelf kijkt. Ik kan het wel begrijpen hoor, want heb mezelf ook lange tijd zo gevoeld en mijn gevoel bevestigd gezien door mijn omgeving (overigens niet door familie). Ik hoop dat je jezelf over een poos anders gaat zien en je lijf meer weet te waarderen. Je hebt immers wel een prachtig kind gebaard hè. En je bent meer dan je buik. Misschien heb je wel een heel mooi gezicht met een vriendelijke blik, mooie glimlach en mooie handen. Ik noem maar wat. Iedereen is altijd zo gefocust op wat er niet mooi aan zichzelf is, dat de dingen die wél mooi zijn, vergeten worden.
Ik ben vroeger o.a. gepest vanwege mijn uiterlijk. Op de basisschool had één van de pesters een bijnaam voor mij die te maken had met mijn postuur. Gevolg: slecht lichaamsbeeld, waardoor ik mij op de middelbare heel lelijk heb gevoeld. Bril en beugel ook nog. Uiteindelijk lenzen genomen en meer positieve dingen over mezelf gehoord waardoor m'n zelfbeeld weer wat bijgetrokken is. Als ik nu in de spiegel kijk, 'valt het nog wel mee', maar ik hoef mezelf echt niet op een foto te zien.
Ik vind mooie kleding wel fijn, maar ben niet gewend veel geld uit te geven aan kleren. M.u.v. broeken en schoenen dan. Ik vind de kleding van Geisha wel wat, lekker vrolijk. Ik hou van leuke, gekleurde kleren en dat staat me ook goed. Ik kwam vroeger wel vaak bij Miss Etam en kan ook wel slagen bij C&A.
Lucy: niet-ingedeelde tijd, bedankt voor de term. Ik heb daar ook wel last van in de vakantie. Dat er niks moet en ik dus ook tot niks kom. Terwijl ik als ik werk snak maar die momenten. Het is heel dubbel.
Sterkte met het reizen. 1,5 uur terugrijden vind ik best ver. Kun je met jouw aandoening wel zo lang autorijden of ga je met het ov? Heftig dagje voor jou dus. Morgenavond maar rustig aan doen.
Jahallo: ik vind het echt heel naar om te lezen hoe jij naar jezelf kijkt. Ik kan het wel begrijpen hoor, want heb mezelf ook lange tijd zo gevoeld en mijn gevoel bevestigd gezien door mijn omgeving (overigens niet door familie). Ik hoop dat je jezelf over een poos anders gaat zien en je lijf meer weet te waarderen. Je hebt immers wel een prachtig kind gebaard hè. En je bent meer dan je buik. Misschien heb je wel een heel mooi gezicht met een vriendelijke blik, mooie glimlach en mooie handen. Ik noem maar wat. Iedereen is altijd zo gefocust op wat er niet mooi aan zichzelf is, dat de dingen die wél mooi zijn, vergeten worden.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
dinsdag 17 december 2024 om 06:12
De kinderen zijn hier de gezamelijke activiteiten wel een beetje ontgroeid. In de vakanties kan ik ze vaak wel bewegen tot een keertje samen koken of een keer een spelletje of film, maar niet teveel of te vaak. Samen met man wel wat dingen gepland, maar ook daarbij niet teveel, die het echt rust nodig om weer op te laden voor de komende maanden.
Ik ben wel een lijstje voor mezelf aan het maken, want ik verwacht dat als ik niets bedenk ik op de 2 afspraken buiten de deur na ik 2 weken alleen van bed naar bank verkas. Lijkt me niet verstandig.
Vanmiddag uitvaart en ik zie er als een berg tegenop. Niemand doet het voor z'n plezier dat weet ik ook wel, maar ik kan er sinds onze jongste echt heel slecht mee omgaan. Zeker in deze periode van het jaar en als ik al niet goed ga. Buikpijn van; letterlijk en figuurlijk.
Eigenlijk ook kerstborrel van werk vanmiddag, maar dat is echt geen combi.
Logeren klinkt wel heel stoer Avo. Trek je dat? En heel veel succes vandaag bij de hapto. Snap dat je daar tegenop ziet ook!
Dat alterego dat is hier ook. Ik kan 1000 doden sterven vanbinnen, maar voor de klas ben ik gewoon altijd 'de docent'; steady en going. Voor en groep kan ik wel, geen probleem, maar vanbinnen is het zo anders dan wat de wereld ziet.
Ik ben wel een lijstje voor mezelf aan het maken, want ik verwacht dat als ik niets bedenk ik op de 2 afspraken buiten de deur na ik 2 weken alleen van bed naar bank verkas. Lijkt me niet verstandig.
Vanmiddag uitvaart en ik zie er als een berg tegenop. Niemand doet het voor z'n plezier dat weet ik ook wel, maar ik kan er sinds onze jongste echt heel slecht mee omgaan. Zeker in deze periode van het jaar en als ik al niet goed ga. Buikpijn van; letterlijk en figuurlijk.
Eigenlijk ook kerstborrel van werk vanmiddag, maar dat is echt geen combi.
Logeren klinkt wel heel stoer Avo. Trek je dat? En heel veel succes vandaag bij de hapto. Snap dat je daar tegenop ziet ook!
Dat alterego dat is hier ook. Ik kan 1000 doden sterven vanbinnen, maar voor de klas ben ik gewoon altijd 'de docent'; steady en going. Voor en groep kan ik wel, geen probleem, maar vanbinnen is het zo anders dan wat de wereld ziet.
Forever is a hell of a long time
dinsdag 17 december 2024 om 07:31
Selune, heel veel sterkte vandaag. Ik kan me indenken dat begrafenissen nu nog ingewikkelder zijn.
Wat mij soms helpt in vakanties is mijn tijd indelen. En dat kunnen dan allemaal klusjes zijn, maar ik heb geleerd om ook expliciet 'rusttijd' te plannen. Dus op mijn lijstje kan dan staan: was vouwen, kast opruimen, maar ook: in bad, boek uitlezen. Zou het jou helpen om op deze manier een 'plan' te maken voor de vakantie? Met twee 'klussen' per dag, en twee 'rustige activiteiten' per dag?
Avo, succes bij hapto. Je mag aangeven dat je vandaag niks ingewikkelds/diep/doorvoelends wil hè? Dat je nog maar net uit de heftige gevoelens begint te komen, en dat je even behoefte hebt aan rust.
Wat mij soms helpt in vakanties is mijn tijd indelen. En dat kunnen dan allemaal klusjes zijn, maar ik heb geleerd om ook expliciet 'rusttijd' te plannen. Dus op mijn lijstje kan dan staan: was vouwen, kast opruimen, maar ook: in bad, boek uitlezen. Zou het jou helpen om op deze manier een 'plan' te maken voor de vakantie? Met twee 'klussen' per dag, en twee 'rustige activiteiten' per dag?
Avo, succes bij hapto. Je mag aangeven dat je vandaag niks ingewikkelds/diep/doorvoelends wil hè? Dat je nog maar net uit de heftige gevoelens begint te komen, en dat je even behoefte hebt aan rust.
dinsdag 17 december 2024 om 07:40
Dat alter ego ken ik ook. Zelfs psych heeft ooit gezegd dat ze zelden heeft meegemaakt dat je uiterlijk gewoon niets ziet van hoe het van binnen gaat. Laten zien hoe het gaat was gevaarlijk.
Selune, ben je de nacht een beetje doorgekomen? Sterkte vandaag met de begrafenis. Wat avo zegt: is het een moetje of mag je ook voor jezelf kiezen?
En Doreia, hoe was de maandagavond?
ID, 1,5 uur is ook ver. En zeker omdat het 1,15 uur is, 2 uur LT, dan 35 min, dan psych en dan 1,5 uur naar huis.
Als het niet gaat, stop ik ergens halverwege wel even op een parkeerplaats. En tussen LT, rijden en psych heb ik een half uurtje, dus kijk even of ik dan een wandelingetje kan maken ofzo. Autorijden gaat op zich wel okee gelukkig .
Selune, ben je de nacht een beetje doorgekomen? Sterkte vandaag met de begrafenis. Wat avo zegt: is het een moetje of mag je ook voor jezelf kiezen?
En Doreia, hoe was de maandagavond?
ID, 1,5 uur is ook ver. En zeker omdat het 1,15 uur is, 2 uur LT, dan 35 min, dan psych en dan 1,5 uur naar huis.
Als het niet gaat, stop ik ergens halverwege wel even op een parkeerplaats. En tussen LT, rijden en psych heb ik een half uurtje, dus kijk even of ik dan een wandelingetje kan maken ofzo. Autorijden gaat op zich wel okee gelukkig .
dinsdag 17 december 2024 om 07:49
Ik dacht hetzelfde Avo. Lief zijn en de boel min of meer heelhouden is nu het belangrijkst. Prioriteit geven aan jezelf en je gezin.
Waarom had je een kutnacht, Avo?
dinsdag 17 december 2024 om 08:02
Ik denk ook aan jullie: Doreia, Lucy, OlleGrieze, Imaginary Diva, Maisnon, Tyche, Monstrea, JaHallo, Eef en alle anderen die hier meeschrijven. Wat een strijd voeren jullie allemaal en wat vind ik het indrukwekkend hoe jullie elkaar (en mij) bijstaan.
Feestdagen roepen altijd zo veel op, en daarnaast hebben velen onder ons te maken met extra veel verplichtingen en verwachtingen rond deze tijd. Of we hebben verplicht vrij, waardoor we ontregeld raken.
Zelf word ik altijd enorm verdrietig van met name kerst. Ik mis mijn ouders en mijn eerste man en ik vind het pijnlijk dat we maar zo'n piepklein familietje hebben. Als ik dan de reclames zie over al die uitbundig gedekte tafels en grote families, sterft er elke keer iets in mij.
Dit jaar ga ik gek genoeg wel aardig. Ik heb veel leuke dingen gepland en we gaan ook nog een weekje weg met het gezin. En doordat de schematherapie goed aanslaat, voel ik me wat meer verbonden met de mensen om me heen. Ik ga dat ook bewust aan, bijvoorbeeld door te vragen of mensen het wel leuk vinden dat ik ergens aan meedoe of door initiatief te nemen om iets af te spreken.
Daarnaast heb ik wel zorgen over mijn man. Dat kan ik hier niet kwijt, misschien later in een post die ik dan weer wis. Maar ik vind het loeispannend om daar iets over op te schrijven.
Feestdagen roepen altijd zo veel op, en daarnaast hebben velen onder ons te maken met extra veel verplichtingen en verwachtingen rond deze tijd. Of we hebben verplicht vrij, waardoor we ontregeld raken.
Zelf word ik altijd enorm verdrietig van met name kerst. Ik mis mijn ouders en mijn eerste man en ik vind het pijnlijk dat we maar zo'n piepklein familietje hebben. Als ik dan de reclames zie over al die uitbundig gedekte tafels en grote families, sterft er elke keer iets in mij.
Dit jaar ga ik gek genoeg wel aardig. Ik heb veel leuke dingen gepland en we gaan ook nog een weekje weg met het gezin. En doordat de schematherapie goed aanslaat, voel ik me wat meer verbonden met de mensen om me heen. Ik ga dat ook bewust aan, bijvoorbeeld door te vragen of mensen het wel leuk vinden dat ik ergens aan meedoe of door initiatief te nemen om iets af te spreken.
Daarnaast heb ik wel zorgen over mijn man. Dat kan ik hier niet kwijt, misschien later in een post die ik dan weer wis. Maar ik vind het loeispannend om daar iets over op te schrijven.
dinsdag 17 december 2024 om 08:37
Lief dat jullie aan me denken/dachten.
Het ging. Maar dat was het dan ook wel. Ik was hyperalert. En toen gesprekken opeens een wending namen die ik niet in de hand had, tintelde mijn hele lijf en stond ik klaar om weg te sprinten. Ik ben er dus nog láng niet.
De 2 triggers zijn niet gedaan gisteren, dus daar had ik du moment geen last van. Maar ik heb heel erg last van trigger 3. Zoveel dat ik vannacht alleen maar heb liggen vechten met woeste zeeën, walvissen met hun bek open en ik die erin zou gaan verdwijnen, tot enge wezens die mijn kind aanvielen en ook veel te sterk voor mijzelf waren. Ik ben echt brak en gebroken nu.
Ik ben blij dat de intake morgen gepland staat. Ik wisselde gedurende de 2 weken steeds met wat ik wil vragen maar dat is nu wel klaar. Ik weet het nu. Die triggers staan me nu in de weg. En de shit die daar onder ligt moet ook opgeruimd, maar mijn hulpvraag is bij dit. Want dit kan ik niet alleen.
Ik lees jullie allemaal en heb bewondering voor elk van jullie
Het ging. Maar dat was het dan ook wel. Ik was hyperalert. En toen gesprekken opeens een wending namen die ik niet in de hand had, tintelde mijn hele lijf en stond ik klaar om weg te sprinten. Ik ben er dus nog láng niet.
De 2 triggers zijn niet gedaan gisteren, dus daar had ik du moment geen last van. Maar ik heb heel erg last van trigger 3. Zoveel dat ik vannacht alleen maar heb liggen vechten met woeste zeeën, walvissen met hun bek open en ik die erin zou gaan verdwijnen, tot enge wezens die mijn kind aanvielen en ook veel te sterk voor mijzelf waren. Ik ben echt brak en gebroken nu.
Ik ben blij dat de intake morgen gepland staat. Ik wisselde gedurende de 2 weken steeds met wat ik wil vragen maar dat is nu wel klaar. Ik weet het nu. Die triggers staan me nu in de weg. En de shit die daar onder ligt moet ook opgeruimd, maar mijn hulpvraag is bij dit. Want dit kan ik niet alleen.
Ik lees jullie allemaal en heb bewondering voor elk van jullie
doreia* wijzigde dit bericht op 17-12-2024 09:13
0.40% gewijzigd
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
dinsdag 17 december 2024 om 11:10
Godver.
Een half uur.
Iemand die alleen een hand op je rug legt. En stil is.
Ik moet huilen en trillen en me niet zo verschrikkelijk aanstellen.
Het was een hand. Op mijn rug. En ik kon aangeven waar. En of ze hem weg moest halen.
En het was toch oke? Ik betaal haar hiervoor. (Ook verfrissend, dat het een keer andersom is). Ze is vriendelijk en alles.
En ik zat te wachten. Te verdwijnen. Tot die hand zou zakken. Tot ik moest. Glimlachen.
Idioot.
Ik voel me zo smerig en schaam me dat ik van zo'n vriendelijk iemand en een hand zoiets smerigs kan maken.
Dirty mind. Dirty dirty. Ziejewel...
Een half uur.
Iemand die alleen een hand op je rug legt. En stil is.
Ik moet huilen en trillen en me niet zo verschrikkelijk aanstellen.
Het was een hand. Op mijn rug. En ik kon aangeven waar. En of ze hem weg moest halen.
En het was toch oke? Ik betaal haar hiervoor. (Ook verfrissend, dat het een keer andersom is). Ze is vriendelijk en alles.
En ik zat te wachten. Te verdwijnen. Tot die hand zou zakken. Tot ik moest. Glimlachen.
Idioot.
Ik voel me zo smerig en schaam me dat ik van zo'n vriendelijk iemand en een hand zoiets smerigs kan maken.
Dirty mind. Dirty dirty. Ziejewel...
dinsdag 17 december 2024 om 11:14
Je bent in de war gemáákt lieve Avocadeau.
Dit is je aangedaan, dat je dit aan elkaar hebt verbonden.
En je bent nu hard op weg om dit weer te ontwarren en wat goed en veilig is te ontwarren van dat wat niet goed en onveilig is.
Dit is je aangedaan, dat je dit aan elkaar hebt verbonden.
En je bent nu hard op weg om dit weer te ontwarren en wat goed en veilig is te ontwarren van dat wat niet goed en onveilig is.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
dinsdag 17 december 2024 om 12:37
Nee joh, hier lachte ik en deed ik zelf.
Werkte mee. Zei niets. Of dat het goed was.
Ik maak mezelf in de war.
Maar zoals nu merk ik dat gewoon weer lach en het allemaal oke vind. Alles is oke.
Dat ook zeg.
Maar het was ook oke en veilig.
Maar als dat het niet geweest was...
Ik doe het zelf.
Ik moet daarmee stoppen.
Werkte mee. Zei niets. Of dat het goed was.
Ik maak mezelf in de war.
Maar zoals nu merk ik dat gewoon weer lach en het allemaal oke vind. Alles is oke.
Dat ook zeg.
Maar het was ook oke en veilig.
Maar als dat het niet geweest was...
Ik doe het zelf.
Ik moet daarmee stoppen.
dinsdag 17 december 2024 om 12:49
Avo, het is je aangedaan.
Stel je voor dat het allemaal niet was gebeurd. Dan had je niet zo'n beladen relatie met je lijf gehad, dan was seks gewoon iets geweest wat je als puber al giechelend met een andere puber had ontdekt. In je eigen tempo, zonder schuldgevoel, zonder herinneringen die te vreselijk waren om aan iemand te vertellen.
Dat is je allemaal afgenomen.
Stel je voor dat het allemaal niet was gebeurd. Dan had je niet zo'n beladen relatie met je lijf gehad, dan was seks gewoon iets geweest wat je als puber al giechelend met een andere puber had ontdekt. In je eigen tempo, zonder schuldgevoel, zonder herinneringen die te vreselijk waren om aan iemand te vertellen.
Dat is je allemaal afgenomen.
dinsdag 17 december 2024 om 12:56
Avo, weet je nog van het moeilijk begaanbare bospad en de snelweg in je hoofd? Wat je denkt en voelt over aanraking, het niet kunnen zeggen hoe je je daarbij voelt, het lief lachen en meewerken terwijl je vanbinnen huilt... Allemaal snelweg. Die manier is zo vaak gebruikt, die móest je zo vaak gebruiken om te overleven, dat je lijf en je hoofd nu alsnog automatisch die afslag nemen.
Het is niet jouw schuld dat jij toen geen nee kon zeggen
Het is niet jouw schuld dat je meewerkte
Het is niet jouw schuld hoe je lijf reageerde
Het is niet jouw schuld dat je nu niet kan zeggen hoe iets voelt, ondanks een expliciete uitnodiging om dat wel te doen
Dit was gedrag wat je moest laten zien om te overleven. Wat je moest laten zien om het zo snel mogelijk over te zijn. Dat was geen bewuste keuze, maar je lijf en je hoofd die overstappen op overleven.
Dat zo ingesleten is dat dat nu nog steeds de reactie is. Je kiest er niet bewust voor om nu niks te zeggen, om het naar ipv fijn te vinden.
Ookal weet je hoofd dat het nu veilig is, het voelt niet veilig.
En dat is niet jouw schuld, en niet jouw falen. Hoe moeilijk en pijnlijk ook.
Het is niet jouw schuld dat jij toen geen nee kon zeggen
Het is niet jouw schuld dat je meewerkte
Het is niet jouw schuld hoe je lijf reageerde
Het is niet jouw schuld dat je nu niet kan zeggen hoe iets voelt, ondanks een expliciete uitnodiging om dat wel te doen
Dit was gedrag wat je moest laten zien om te overleven. Wat je moest laten zien om het zo snel mogelijk over te zijn. Dat was geen bewuste keuze, maar je lijf en je hoofd die overstappen op overleven.
Dat zo ingesleten is dat dat nu nog steeds de reactie is. Je kiest er niet bewust voor om nu niks te zeggen, om het naar ipv fijn te vinden.
Ookal weet je hoofd dat het nu veilig is, het voelt niet veilig.
En dat is niet jouw schuld, en niet jouw falen. Hoe moeilijk en pijnlijk ook.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in