Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 4
vrijdag 6 december 2024 om 09:04
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
woensdag 18 december 2024 om 22:28
Ach, wat verdrietig dat het toen pas beetje doordrong.
Zo knap dat je steeds meer vertelt.
Hoe is dat voor jou?
Had jij nou hulp Selune? Sorrie, ik vergeet het soms. Ja toch?
Wil je vertellen over je angst?
Gerustgesteld worden? Een plan maken? Afleiding?
Of gewoon even samen zijn?
Ik probeer hapto te mailen....
Zo knap dat je steeds meer vertelt.
Hoe is dat voor jou?
Had jij nou hulp Selune? Sorrie, ik vergeet het soms. Ja toch?
Wil je vertellen over je angst?
Gerustgesteld worden? Een plan maken? Afleiding?
Of gewoon even samen zijn?
Ik probeer hapto te mailen....
donderdag 19 december 2024 om 00:00
Bedankt voor de condoleances.
Ik maak me zorgen omdat mijn moeder sinds kort hartpatiënt is en ze nu super veel stress heeft door dit overlijden. Ik vind dat sowieso al eng, er kan ook niks aan gedaan worden behalve bloedverdunners en andere medicijnen. Stress is superslecht en ze heeft er ook echt last van.
Het (natuurlijke) overlijden is voorafgegaan door een zeer stressvol weekend waarin familielid flink ruzie heeft gemaakt via whatsapp. M'n moeder was er net weer een beetje van bekomen nadat ze vanwege fysieke (stress)klachten uit de app-groep was gegaan. Kreeg ze privé nog een veeg uit de pan en daar kan ze nu de rest van haar leven mee leven dus...
Ik voel wel de zorgen om mijn moeder, maar de realiteit van het overlijden is er nog niet. Dit heeft ook veel impact op andere familieleden. Ik kon altijd goed met haar, ze noemde mij jaren geleden bijna haar dochter. Had zelf geen kinderen. Sinds jaren geen contact meer, terwijl we op nog geen half uur van elkaar af wonen. Ze was nog nooit hier geweest sinds de verhuizing, altijd te druk met andere dingen. Ik heb echt m'n best gedaan om af te spreken, maar haar prioriteiten lagen elders. Ik heb daar veel last van gehad en had het net een beetje losgelaten eigenlijk.
Het worden inderdaad rare dagen. Nog 2 dagen werken, in het weekend ook al dingen gepland, dan de crematie en dan kerst met de familie (gezin).
Ik maak me zorgen omdat mijn moeder sinds kort hartpatiënt is en ze nu super veel stress heeft door dit overlijden. Ik vind dat sowieso al eng, er kan ook niks aan gedaan worden behalve bloedverdunners en andere medicijnen. Stress is superslecht en ze heeft er ook echt last van.
Het (natuurlijke) overlijden is voorafgegaan door een zeer stressvol weekend waarin familielid flink ruzie heeft gemaakt via whatsapp. M'n moeder was er net weer een beetje van bekomen nadat ze vanwege fysieke (stress)klachten uit de app-groep was gegaan. Kreeg ze privé nog een veeg uit de pan en daar kan ze nu de rest van haar leven mee leven dus...
Ik voel wel de zorgen om mijn moeder, maar de realiteit van het overlijden is er nog niet. Dit heeft ook veel impact op andere familieleden. Ik kon altijd goed met haar, ze noemde mij jaren geleden bijna haar dochter. Had zelf geen kinderen. Sinds jaren geen contact meer, terwijl we op nog geen half uur van elkaar af wonen. Ze was nog nooit hier geweest sinds de verhuizing, altijd te druk met andere dingen. Ik heb echt m'n best gedaan om af te spreken, maar haar prioriteiten lagen elders. Ik heb daar veel last van gehad en had het net een beetje losgelaten eigenlijk.
Het worden inderdaad rare dagen. Nog 2 dagen werken, in het weekend ook al dingen gepland, dan de crematie en dan kerst met de familie (gezin).
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
donderdag 19 december 2024 om 00:09
Nee, het gaat geen pijn doen deze keer.
Nee, dat zeg ik verkeerd.
Niemand gaat jou pijn doen deze keer.
Maar mijn god, het zal wel pijn doen. Dat wat was, dat wat voor jou nu nog echt is.
Doet net zo pijn als de eerste keer. Misschien wel meer.
Maar niemand gaat jou pijn doen deze vakantie.
En je hoeft ook geen afscheid te nemen.
Ik weet dat je dat niet kan voelen. Maar ik zeg het toch.
Mij hielp het laatste keer enorm toen coach direct het kleine bange meisje toesprak.
Wat ik zelf niet kon.
Ik weet niet of het bij jou helpt, ik probeer het.
Selune, niemand gaat jou pijn doen komende vakantie. Ook niemand gaat jou meenemen. Ik weet dat je bang bent, maar ik vind het niet goed. We vinden het hier geen van allen goed. We staan het niet meer toe.
De grote mensen die jou dat vroeger aangedaan hebben waren fout. Heel fout. Niet jij. Jij kon er niets aan doen. Je was te jong, te afhankelijk, te kwetsbaar.
Je kon niets.
Wat ze jou aangedaan hebben was heel eng. En verdrietig. En pijnlijk.
En daar mag je om huilen. En wegduiken. En je mag bij ons schuilen.
Maar nu staan we niet meer toe dat ze je pijn doen of meenemen. Je bent nu veilig. En je mag huilen. En schuilen. En steun zoeken.
Je bent niet meer klein. Je bent niet meer alleen.
Wij zijn bij je. Je man, je kinderen, je (werk)vriendinnen. Je hoeft het niet meer alleen te doen. Je mag, ook zonder woorden, bij ons steun zoeken.
Huilen. Stoer zijn.
Je hoeft niet meer alleen te zijn. Als je wilt, zijn we bij je.
Om even bij te schuilen. Of om je te beschermen.
En alle grote mensen blijven van je af. We staan het niet meer toe. Nooit meer.
Het is klaar met de pijn en de spelletjes.
Jij blijft lekker waar je bent. Tot je zelf weg wilt.
Jij mag dat beslissen. Jij alleen.
Vrijdag ga je naar jouw hulp. Nog meer steun.
Ik hoop dat je haar binnen kan laten. Een beetje toe kan laten.
Een beetje steun kan voelen.
Drie weken is lang.
Gelukkig heb ik geen leven. Dus ik ben hier.
xx
Nee, dat zeg ik verkeerd.
Niemand gaat jou pijn doen deze keer.
Maar mijn god, het zal wel pijn doen. Dat wat was, dat wat voor jou nu nog echt is.
Doet net zo pijn als de eerste keer. Misschien wel meer.
Maar niemand gaat jou pijn doen deze vakantie.
En je hoeft ook geen afscheid te nemen.
Ik weet dat je dat niet kan voelen. Maar ik zeg het toch.
Mij hielp het laatste keer enorm toen coach direct het kleine bange meisje toesprak.
Wat ik zelf niet kon.
Ik weet niet of het bij jou helpt, ik probeer het.
Selune, niemand gaat jou pijn doen komende vakantie. Ook niemand gaat jou meenemen. Ik weet dat je bang bent, maar ik vind het niet goed. We vinden het hier geen van allen goed. We staan het niet meer toe.
De grote mensen die jou dat vroeger aangedaan hebben waren fout. Heel fout. Niet jij. Jij kon er niets aan doen. Je was te jong, te afhankelijk, te kwetsbaar.
Je kon niets.
Wat ze jou aangedaan hebben was heel eng. En verdrietig. En pijnlijk.
En daar mag je om huilen. En wegduiken. En je mag bij ons schuilen.
Maar nu staan we niet meer toe dat ze je pijn doen of meenemen. Je bent nu veilig. En je mag huilen. En schuilen. En steun zoeken.
Je bent niet meer klein. Je bent niet meer alleen.
Wij zijn bij je. Je man, je kinderen, je (werk)vriendinnen. Je hoeft het niet meer alleen te doen. Je mag, ook zonder woorden, bij ons steun zoeken.
Huilen. Stoer zijn.
Je hoeft niet meer alleen te zijn. Als je wilt, zijn we bij je.
Om even bij te schuilen. Of om je te beschermen.
En alle grote mensen blijven van je af. We staan het niet meer toe. Nooit meer.
Het is klaar met de pijn en de spelletjes.
Jij blijft lekker waar je bent. Tot je zelf weg wilt.
Jij mag dat beslissen. Jij alleen.
Vrijdag ga je naar jouw hulp. Nog meer steun.
Ik hoop dat je haar binnen kan laten. Een beetje toe kan laten.
Een beetje steun kan voelen.
Drie weken is lang.
Gelukkig heb ik geen leven. Dus ik ben hier.
xx
donderdag 19 december 2024 om 00:59
Oh ik had je post even gemist Diva.
Vervelend, die extra zorgen om je moeder bovenop het verwerken van dit overlijden.
Ik vind het wel heftig dat je 'bijna een dochter ' genoemd word, maar er nooit tijd is om af te spreken, ondanks jouw moeite. Dat lijkt me ontzettend pijnlijk.
Ga je hier voor jezelf vrede mee krijgen, dat het zo afgelopen is?
Klinkt trouwens als een heftig persoon. Ruzie in WhatsApp groepen, je moeder nog prive naar benaderen.
Gaat dat bij de crematie nog voelbaar worden?
Vervelend, die extra zorgen om je moeder bovenop het verwerken van dit overlijden.
Ik vind het wel heftig dat je 'bijna een dochter ' genoemd word, maar er nooit tijd is om af te spreken, ondanks jouw moeite. Dat lijkt me ontzettend pijnlijk.
Ga je hier voor jezelf vrede mee krijgen, dat het zo afgelopen is?
Klinkt trouwens als een heftig persoon. Ruzie in WhatsApp groepen, je moeder nog prive naar benaderen.
Gaat dat bij de crematie nog voelbaar worden?
donderdag 19 december 2024 om 05:52
Wat naar dat er ook nog zorgen om je moeder bij komen Diva. En wat Avo zegt heftig dat je zo close lijkt, maar er toch nooit tijd is om af te spreken. Wel heel herkenbaar trouwens, maar ontzettend naar, zeker als iemand dan zomaar wegvalt en er open eindjes blijven 
Wat goed dat mailen gelukt is en dat je hebt aangegeven wat je van haar nodig hebt! Supertrots op je en ik duim mee dat ze snel reageert!
Avo, tranen hier.
Ik kan dat 'aanspreken van' zelf inderdaad niet. Dank je wel.
Wat goed dat mailen gelukt is en dat je hebt aangegeven wat je van haar nodig hebt! Supertrots op je en ik duim mee dat ze snel reageert!
Avo, tranen hier.
Ik kan dat 'aanspreken van' zelf inderdaad niet. Dank je wel.
selune wijzigde dit bericht op 21-12-2024 15:06
55.41% gewijzigd
Forever is a hell of a long time
donderdag 19 december 2024 om 06:37
Oh Selune, je angst is voelbaar door het scherm heen. Ik snap je dilemma in behoefte hebben aan afscheid nemen, maar dat niet willen/durven en bang dat je je masker verliest en dat niet aankunnen. Een paar opties, waarvan er mogelijk eentje haalbaar klinkt?
- schrijf een mailtje of briefje. Dan hoef je niet face tot face afscheid te nemen, maar kan je misschien wel iets zeggen wat je wil en 'tot in het nieuwe' jaar schrijven
- vraag collega vriendin (per mail of in het echt) om in de vakantie een kop koffie te drinken, samen te gaan wandelen o.i.d. Misschien haalt dat de lading er een beetje af om elkaar heel lang niet te zien, en geeft het je vakantie iets meer structuur?
- stuur vanuit huis een kerstkaartje naar je lieve collega's met een nieuwjaarswens
Is er iets wat deze angst, in de overgang voor het nieuwe jaar en niet meer terugkomen, kan verminderen?
Fijn dat je je psych nog ziet. Hebben jullie een crisisplan voor de komende weken gemaakt samen?
Avo, held dat je de hapto gemaild hebt! Heel goed dat je ook hebt gevraagd voor bevestiging of jullie nog ok zijn.
Diva, wat een ontzettend verdrietige tijd. Een onverwachts overlijden van een familielid is al heftig, en helemaal als er onderliggend ook nog vanalles speelt. Ik snap ook je zorgen om je moeder. Heb je veel contact met haar?
- schrijf een mailtje of briefje. Dan hoef je niet face tot face afscheid te nemen, maar kan je misschien wel iets zeggen wat je wil en 'tot in het nieuwe' jaar schrijven
- vraag collega vriendin (per mail of in het echt) om in de vakantie een kop koffie te drinken, samen te gaan wandelen o.i.d. Misschien haalt dat de lading er een beetje af om elkaar heel lang niet te zien, en geeft het je vakantie iets meer structuur?
- stuur vanuit huis een kerstkaartje naar je lieve collega's met een nieuwjaarswens
Is er iets wat deze angst, in de overgang voor het nieuwe jaar en niet meer terugkomen, kan verminderen?
Fijn dat je je psych nog ziet. Hebben jullie een crisisplan voor de komende weken gemaakt samen?
Avo, held dat je de hapto gemaild hebt! Heel goed dat je ook hebt gevraagd voor bevestiging of jullie nog ok zijn.
Diva, wat een ontzettend verdrietige tijd. Een onverwachts overlijden van een familielid is al heftig, en helemaal als er onderliggend ook nog vanalles speelt. Ik snap ook je zorgen om je moeder. Heb je veel contact met haar?
donderdag 19 december 2024 om 07:26
Heel kort:
Selune, appje in de team app? Fijne vakantie, tot volgend jaar? En dan wegsneaken?
Vraag collega vriendin of ze het leuk zou vinden om af te spreken in vrije tijd.
Dan weet je dat.
Misschien heeft ze geen tijd, misschien vindt ze het wel heel gezellig.
Je brengt ook dingen he? Je neemt niet alleen maar.
Selune, appje in de team app? Fijne vakantie, tot volgend jaar? En dan wegsneaken?
Vraag collega vriendin of ze het leuk zou vinden om af te spreken in vrije tijd.
Dan weet je dat.
Misschien heeft ze geen tijd, misschien vindt ze het wel heel gezellig.
Je brengt ook dingen he? Je neemt niet alleen maar.
donderdag 19 december 2024 om 08:38
Momenteel is het mijn specialiteit lange posts te schrijven en dan op de verkeerde knop te drukken...
Selune: kun je vriendin/collega aangeven dat je graag bij de auto nog even een knuffel wil geven en dat je het moeilijk hebt vandaag? Ze kent je en weet ervan, toch? Steun vragen is eng, dat snap ik. Maar mensen geven over het algemeen graag steun, vooral aan de mensen die ze leuk vinden.
Diva: wat moeilijk, dat je tante met ruzie maken is overleden. En wat moeilijk, alle extra zorgen om de uitvaart. Kan me voorstellen dat het afscheid extra beladen maakt. Wat verdrietig, dat ze geen tijd en aandacht meer voor je had terwijl ze belangrijk voor je was.
En net dus een hele post geschreven over mijn dag gisteren. Korte versie:
Gedoe met indicatie GGNet en 3 instanties die hun frustratie over elkaar bij mij neerleggen. Terwijl ik alleen maar hulp voor meis wil.
Meis slaapt niet meer. Weer suïcidaal. Slaapmedicatie voorgeschreven gekregen, die niet mocht want 18+. Dus nu een pam, die vannacht nog meer angst op leek te leveren. Dus wij hadden vannacht een meis tussen ons inliggen. Heel 2014. Maar wel fijn dat ze steun zocht.
En ik heb nu 2 nachten niet geslapen. De verwachte, maar nog niet gekomen depressie kickt in. De sessie van dinsdag heeft de deur naar mijn gevoel wagenwijd open gezet en dat voelt nu even niet positief. Gesprek met man dat me aan alke kanten trikkert. Psych die even moet nadenken of ik met een traject mag starten. Het voelt of alle goeds langzaam uit mijn leven wegsijpelt momenteel.
Selune: kun je vriendin/collega aangeven dat je graag bij de auto nog even een knuffel wil geven en dat je het moeilijk hebt vandaag? Ze kent je en weet ervan, toch? Steun vragen is eng, dat snap ik. Maar mensen geven over het algemeen graag steun, vooral aan de mensen die ze leuk vinden.
Diva: wat moeilijk, dat je tante met ruzie maken is overleden. En wat moeilijk, alle extra zorgen om de uitvaart. Kan me voorstellen dat het afscheid extra beladen maakt. Wat verdrietig, dat ze geen tijd en aandacht meer voor je had terwijl ze belangrijk voor je was.
En net dus een hele post geschreven over mijn dag gisteren. Korte versie:
Gedoe met indicatie GGNet en 3 instanties die hun frustratie over elkaar bij mij neerleggen. Terwijl ik alleen maar hulp voor meis wil.
Meis slaapt niet meer. Weer suïcidaal. Slaapmedicatie voorgeschreven gekregen, die niet mocht want 18+. Dus nu een pam, die vannacht nog meer angst op leek te leveren. Dus wij hadden vannacht een meis tussen ons inliggen. Heel 2014. Maar wel fijn dat ze steun zocht.
En ik heb nu 2 nachten niet geslapen. De verwachte, maar nog niet gekomen depressie kickt in. De sessie van dinsdag heeft de deur naar mijn gevoel wagenwijd open gezet en dat voelt nu even niet positief. Gesprek met man dat me aan alke kanten trikkert. Psych die even moet nadenken of ik met een traject mag starten. Het voelt of alle goeds langzaam uit mijn leven wegsijpelt momenteel.
donderdag 19 december 2024 om 08:52
donderdag 19 december 2024 om 09:11
Selune,
Wat zou je helpen om de baas te blijven in de vakantie?
Wat dan ben je nu. Jij bent baas. Jij bepaalt wat je in de vakantie gaat doen of niet doen. Niemand anders gaat je meer vertellen wat er met je gaat gebeuren.
Welke grondingsoefeningen heb je tot je beschikking?
Die angst voor de angst is heel begrijpelijk. Het zorgt er nu ook voor dat er paniek is. Het is zó verschrikkelijk onveilig voor je geweest!
Wat zou je helpen om de baas te blijven in de vakantie?
Wat dan ben je nu. Jij bent baas. Jij bepaalt wat je in de vakantie gaat doen of niet doen. Niemand anders gaat je meer vertellen wat er met je gaat gebeuren.
Welke grondingsoefeningen heb je tot je beschikking?
Die angst voor de angst is heel begrijpelijk. Het zorgt er nu ook voor dat er paniek is. Het is zó verschrikkelijk onveilig voor je geweest!
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
donderdag 19 december 2024 om 12:10
Shit Selune. Niet wat je nu nodig had.
Wijsheid van coach: dat iemand voor zichzelf kiest, betekent niet dat diegene jou afwijst.
Denk vliegtuig: eerst eigen zuurstof masker, dan de ander helpen.
Collega doet dus iets wat voor ons voorbeeld is: eigen zuurstofmasker op.
Dat zegt niets over jou.
Dat zegt iets over dat ZIJ zuurstof nodig heeft.
(Maar I feel you... Kut met peren)
Lucy, wat heftig. Jij geen slaap, meis geen slaap en weer suïcidaal. En dat bovenop de rest.
Slapen samen met meis.
Samen in jouw bed. Zii met pillen, jij ernaast. Met de belofte dat ze je wakker maakt als er wat is.
Maar slaap. Zorg dat je slaapt.
Xx
Wijsheid van coach: dat iemand voor zichzelf kiest, betekent niet dat diegene jou afwijst.
Denk vliegtuig: eerst eigen zuurstof masker, dan de ander helpen.
Collega doet dus iets wat voor ons voorbeeld is: eigen zuurstofmasker op.
Dat zegt niets over jou.
Dat zegt iets over dat ZIJ zuurstof nodig heeft.
(Maar I feel you... Kut met peren)
Lucy, wat heftig. Jij geen slaap, meis geen slaap en weer suïcidaal. En dat bovenop de rest.
Slapen samen met meis.
Samen in jouw bed. Zii met pillen, jij ernaast. Met de belofte dat ze je wakker maakt als er wat is.
Maar slaap. Zorg dat je slaapt.
Xx
donderdag 19 december 2024 om 12:56
Lucy, Selune, Diva, anderen
Mooi gezegd Avo. Ik ben ook niet altijd behulpzaam naar anderen vind ik, vooral psychische problematiek vind ik moeilijk. Dat is niet omdat ik hen stom vind, maar omdat ik zelf geen ruimte heb (en mezelf vind ik daar dan weer wel stom om, maar das weer een ander verhaal).
Mooi gezegd Avo. Ik ben ook niet altijd behulpzaam naar anderen vind ik, vooral psychische problematiek vind ik moeilijk. Dat is niet omdat ik hen stom vind, maar omdat ik zelf geen ruimte heb (en mezelf vind ik daar dan weer wel stom om, maar das weer een ander verhaal).
donderdag 19 december 2024 om 14:19
Afhankelijk
Onveilig
Onbetrouwbaar
Onzeker?
Daar ergens Avo?
En je bent volgens mij gewoon een volwassen vrouw die er in de jurk prachtig uit gaat zien, verre van sloerie en ook helemaal niet met de intentie om ook maar iets te doen of te krijgen wat buiten je professionele beroepsveld ligt.
Onveilig
Onbetrouwbaar
Onzeker?
Daar ergens Avo?
En je bent volgens mij gewoon een volwassen vrouw die er in de jurk prachtig uit gaat zien, verre van sloerie en ook helemaal niet met de intentie om ook maar iets te doen of te krijgen wat buiten je professionele beroepsveld ligt.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
