Psyche
alle pijlers
Hoe zwaar weegt je jeugd?
vrijdag 27 september 2019 om 23:34
Hoi Viva-'ers,
Wegens langdurige pijnen zit ik momenteel in een revalidatie traject voor mijn rug.
Nu pakken ze daar de hele mens aan en niet alleen je pijn gebied natuurlijk. Deze week toen het ging over "kwetsbaar" zijn brak ik. En voor ik het wist werd ik apart genomen door de psycholoog en ging het over waarom ik het zo moeilijk had met luisteren naar mijn lichaam en alles liet overschreeuwen door mijn hoofd. In dat gesprek bleek dat dat mij vooral zou komen door mijn jeugd. Er zit een hoop verdriet/boosheid in mij vanuit die periode. Deze is alles behalve stabiel en veilig geweest maar ik heb altijd gedacht dat dat me niet veel deed.
Ik heb het nu ontzettend goed. Ben gelukkig. Heb een fijn gezin en lieve man. Maar toch......
Ik zoek naar herkenning; wie herkent zich in mijn verhaal, hoe ben je hiermee om gegaan toen het besef er eenmaal was? Of ben je van mening dat verleden niet zo zwaar weegt?
Wegens langdurige pijnen zit ik momenteel in een revalidatie traject voor mijn rug.
Nu pakken ze daar de hele mens aan en niet alleen je pijn gebied natuurlijk. Deze week toen het ging over "kwetsbaar" zijn brak ik. En voor ik het wist werd ik apart genomen door de psycholoog en ging het over waarom ik het zo moeilijk had met luisteren naar mijn lichaam en alles liet overschreeuwen door mijn hoofd. In dat gesprek bleek dat dat mij vooral zou komen door mijn jeugd. Er zit een hoop verdriet/boosheid in mij vanuit die periode. Deze is alles behalve stabiel en veilig geweest maar ik heb altijd gedacht dat dat me niet veel deed.
Ik heb het nu ontzettend goed. Ben gelukkig. Heb een fijn gezin en lieve man. Maar toch......
Ik zoek naar herkenning; wie herkent zich in mijn verhaal, hoe ben je hiermee om gegaan toen het besef er eenmaal was? Of ben je van mening dat verleden niet zo zwaar weegt?
vrijdag 27 september 2019 om 23:50
Zo grappig.
Mijn jeugd weegt zwaar, maar die was gelukkig erg fijn
Mooie basis voor wat ellende erna
zaterdag 28 september 2019 om 00:42
je jeugd bepaalt diepe drijfveren bijvoorbeeld naar erkenning, zorg of waardering , zeker als je die totaal ontbeerde,
het goede nieuws is dat je dit met je volwassen lijf/brein in de ogen kunt kijken en doorleven en doorzien hoe het nu soms nog effect op je heeft, dan weegt het weer minder zwaar. Elk kind heeft recht op en behoefte aan stabiliteit. jij ook. daar ben jij te kort in gedaan en dat heeft je pijn gedaan. Dat is een volledige begrijpelijke reactie, het is minder handig als je behoefte aan stabiliteit van toen je nu nog in de weg zit, in nieuwe situaties,,,,, en dat kun je leren....
het goede nieuws is dat je dit met je volwassen lijf/brein in de ogen kunt kijken en doorleven en doorzien hoe het nu soms nog effect op je heeft, dan weegt het weer minder zwaar. Elk kind heeft recht op en behoefte aan stabiliteit. jij ook. daar ben jij te kort in gedaan en dat heeft je pijn gedaan. Dat is een volledige begrijpelijke reactie, het is minder handig als je behoefte aan stabiliteit van toen je nu nog in de weg zit, in nieuwe situaties,,,,, en dat kun je leren....
zaterdag 28 september 2019 om 01:02
Ik herken me hier in. Ook het moeite hebben met het fysieke versus het psychische.
Ik ben net begonnen met psychomotorische therapie. Heb 3 sessies gehad en ben daar al wel heel positief door verrast. Ik wist bijvoorbeeld altijd al wel dat ik last had van hyperventilatie maar niet hoe erg het was. Soms denk ik dat ik bijvoorbeeld echt door mijn fysieke energie heen ben maar dan zit ik zo in mijn hoofd dat mijn ademhaling gewoon helemaal raar is. Ik wist niet dat ademhalen zo moeilijk was, en dat klinkt heel stom. We sporten samen, boksen en “basketbal” (ik ben eigenlijk een korfballer), gewoon buiten op een veldje. Daar wandelen we naartoe en we hebben ook al best veel uit mijn jeugd besproken, hoe me dat beinvloed. Hoe ik daar op reageer. Het is nog te vroeg om echt resultaat te merken maar ik heb wel al wat dingen bijgeleerd.
Ik ben net begonnen met psychomotorische therapie. Heb 3 sessies gehad en ben daar al wel heel positief door verrast. Ik wist bijvoorbeeld altijd al wel dat ik last had van hyperventilatie maar niet hoe erg het was. Soms denk ik dat ik bijvoorbeeld echt door mijn fysieke energie heen ben maar dan zit ik zo in mijn hoofd dat mijn ademhaling gewoon helemaal raar is. Ik wist niet dat ademhalen zo moeilijk was, en dat klinkt heel stom. We sporten samen, boksen en “basketbal” (ik ben eigenlijk een korfballer), gewoon buiten op een veldje. Daar wandelen we naartoe en we hebben ook al best veel uit mijn jeugd besproken, hoe me dat beinvloed. Hoe ik daar op reageer. Het is nog te vroeg om echt resultaat te merken maar ik heb wel al wat dingen bijgeleerd.
zaterdag 28 september 2019 om 01:26
Eem jeugd vormt een basis van waaruit veelal onbewust gehandeld wordt. Best belangrijk om te doorgronden dus. Verder leef je nu en een jeugd kan voor sommigen ( tot op latere leeftijd) in het nu bepalend zijn en voor anderen iets wat wat ze zich herinneren zonder er nadelige gevolgen van te ervaren. Naar dat je pijnklachten hebt, sterkte.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 28 september 2019 om 07:06
Jeugd is heel belangrijk, maar gelukkig kun je als volwassene leren om zaken in perspectief te zien.
En daar heb je je hoofd bij nodig.
Laat nooit iemand je vertellen dat je 'te veel in je hoofd zit'.
Zonder je hoofd word je een peuter die nog niet geleerd heeft met zijn emoties om te gaan.
Het gros van de mensen zou wat mij betreft nog wel iets meer vanuit het hoofd mogen gaan leven.
Dat neemt niet weg dat emoties je kunnen helpen om de juiste keuzes te maken, maar altijd i.c.m. je hoofd.
En daar heb je je hoofd bij nodig.
Laat nooit iemand je vertellen dat je 'te veel in je hoofd zit'.
Zonder je hoofd word je een peuter die nog niet geleerd heeft met zijn emoties om te gaan.
Het gros van de mensen zou wat mij betreft nog wel iets meer vanuit het hoofd mogen gaan leven.
Dat neemt niet weg dat emoties je kunnen helpen om de juiste keuzes te maken, maar altijd i.c.m. je hoofd.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
zaterdag 28 september 2019 om 07:30
Dank jullie wel voor jullie reacties.
Ik ben denk ik gewoon nog erg zoekende naar hoe en wat ik ermee moet dat dit schijnbaar dusdanig een rol speelt in mijn onderbewuste dat ik er ook echt iets mee moet en het niet langer kan 'negeren'.
Natuurlijk snap ik zelf ook dat je gevormd word door je jeugd, ik had alleen in mijn geval niet het bewustzijn dat dit me zo hoog zat.
Ik ben denk ik gewoon nog erg zoekende naar hoe en wat ik ermee moet dat dit schijnbaar dusdanig een rol speelt in mijn onderbewuste dat ik er ook echt iets mee moet en het niet langer kan 'negeren'.
Natuurlijk snap ik zelf ook dat je gevormd word door je jeugd, ik had alleen in mijn geval niet het bewustzijn dat dit me zo hoog zat.
zaterdag 28 september 2019 om 07:32
yourlocalhero schreef: ↑27-09-2019 23:45In mijn geval weegt het verleden zwaar. Maar vecht ik dagelijks voor de toekomst
voor jou
anoniem_382744 wijzigde dit bericht op 28-09-2019 07:53
Reden: Verkeerde picto
Reden: Verkeerde picto
3.19% gewijzigd
zaterdag 28 september 2019 om 07:33
Klinkt heel naar, sterkte met eraan werken. Hoop dat je er een goede manier voor vind om hiermee om te gaan
zaterdag 28 september 2019 om 07:35
Klinkt goed, bedankt voor het delen. Ik ga me eens verdiepen in die therapie. Hoop dat het je brengt wat je zoekt!YellowLemon schreef: ↑28-09-2019 01:02Ik herken me hier in. Ook het moeite hebben met het fysieke versus het psychische.
Ik ben net begonnen met psychomotorische therapie. Heb 3 sessies gehad en ben daar al wel heel positief door verrast. Ik wist bijvoorbeeld altijd al wel dat ik last had van hyperventilatie maar niet hoe erg het was. Soms denk ik dat ik bijvoorbeeld echt door mijn fysieke energie heen ben maar dan zit ik zo in mijn hoofd dat mijn ademhaling gewoon helemaal raar is. Ik wist niet dat ademhalen zo moeilijk was, en dat klinkt heel stom. We sporten samen, boksen en “basketbal” (ik ben eigenlijk een korfballer), gewoon buiten op een veldje. Daar wandelen we naartoe en we hebben ook al best veel uit mijn jeugd besproken, hoe me dat beinvloed. Hoe ik daar op reageer. Het is nog te vroeg om echt resultaat te merken maar ik heb wel al wat dingen bijgeleerd.
zaterdag 28 september 2019 om 07:38
Bedankt voor je reactie, jij ook sterkte!Coconuts12 schreef: ↑28-09-2019 04:50Hier ook een jeugd dat zwaar weegt. Ben ervoor in therapie en hoop het ooit verwerkt te krijgen. Pijnklachten herken ik door de stress in mijn lichaam.
Sterkte!
zaterdag 28 september 2019 om 07:39
Klinkt logisch, mooi omschreven en zo voelt het nu dus ook.feniks02 schreef: ↑28-09-2019 00:42je jeugd bepaalt diepe drijfveren bijvoorbeeld naar erkenning, zorg of waardering , zeker als je die totaal ontbeerde,
het goede nieuws is dat je dit met je volwassen lijf/brein in de ogen kunt kijken en doorleven en doorzien hoe het nu soms nog effect op je heeft, dan weegt het weer minder zwaar. Elk kind heeft recht op en behoefte aan stabiliteit. jij ook. daar ben jij te kort in gedaan en dat heeft je pijn gedaan. Dat is een volledige begrijpelijke reactie, het is minder handig als je behoefte aan stabiliteit van toen je nu nog in de weg zit, in nieuwe situaties,,,,, en dat kun je leren....
Dank je!
zaterdag 28 september 2019 om 07:45
Hier nu ook therapie
Heb altijd alles verdrongen en gedacht dat ik er dus weinig last van had.
Nu loop ik vast op middelbare leeftijd, wilde gewoon hulp voor de dingen die nu spelen en kom uit.... Bij mijn jeugd.
Geen verassing maar ik wilde mijn jeugd echt daar laten waar het was. Dat stukje overslaan, zoals ik het al jaren doe.
Helaas zal ik er nu toch mee aan de slag moeten. Ik vind het eng. Moeilijk. En naar .
Ik wil al die herinneringen niet terug! Ze waren er natuurlijk altijd nog, maar op de achtergrond.
Mijn jeugd en de jaren kort daarna, hebben blijkbaar veel invloed op mijn zelfbeeld gehad. Meer dan ik zou willen.
En verder net als jouw OP.
Fijn gezin, huis, baan. Alles ( op mijn gezondheid na dan, ik heb op jonge leeftijd een herseninfarct gehad) op een rijtje. Maar toch.
Heb altijd alles verdrongen en gedacht dat ik er dus weinig last van had.
Nu loop ik vast op middelbare leeftijd, wilde gewoon hulp voor de dingen die nu spelen en kom uit.... Bij mijn jeugd.
Geen verassing maar ik wilde mijn jeugd echt daar laten waar het was. Dat stukje overslaan, zoals ik het al jaren doe.
Helaas zal ik er nu toch mee aan de slag moeten. Ik vind het eng. Moeilijk. En naar .
Ik wil al die herinneringen niet terug! Ze waren er natuurlijk altijd nog, maar op de achtergrond.
Mijn jeugd en de jaren kort daarna, hebben blijkbaar veel invloed op mijn zelfbeeld gehad. Meer dan ik zou willen.
En verder net als jouw OP.
Fijn gezin, huis, baan. Alles ( op mijn gezondheid na dan, ik heb op jonge leeftijd een herseninfarct gehad) op een rijtje. Maar toch.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
zaterdag 28 september 2019 om 07:52
En me net als jij me nooit gerealiseerd dat gebeurtenissen uit mijn jeugd de problemen van nu veroorzaken.
Ik dacht dat het gewoon het leven was dat me overkwam, dat ik vnl door de overgang zo labiel aan het worden was. Maar blijkbaar was de overgang de druppel en zijn het vooral fout aangeleerde patronen die ik moet zien te doorbreken. ( mezelf aangeleerd als overlevingsstrategie in mijn jeugd)
En dan komt alles goed als ik dat verwerkt heb. Zegt de psycholoog.
Ik hoop het maar.
Vind het nl. helemaal niks alles weer op te rakelen.
Ik dacht dat het gewoon het leven was dat me overkwam, dat ik vnl door de overgang zo labiel aan het worden was. Maar blijkbaar was de overgang de druppel en zijn het vooral fout aangeleerde patronen die ik moet zien te doorbreken. ( mezelf aangeleerd als overlevingsstrategie in mijn jeugd)
En dan komt alles goed als ik dat verwerkt heb. Zegt de psycholoog.
Ik hoop het maar.
Vind het nl. helemaal niks alles weer op te rakelen.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
zaterdag 28 september 2019 om 07:57
Ik was vaak ongelukkig en bang. Ik kon dingen niet die anderen konden. En vroeger waren ze nog niet zo slim als nu. Vroeger dachten ze eerder in termen van "onwil", "lui zijn, "stout zijn". Terwijl ze nu eerder denken aan coping mechanismen. En als je ouder wordt kan je niet anders dan voortborduren op degene die je bent.
Als je jouw leven vergelijkt met die van een plant is je jeugd de stam van een boom. Hij draagt de latere kroon van takken en bladeren.
Als je jouw leven vergelijkt met die van een plant is je jeugd de stam van een boom. Hij draagt de latere kroon van takken en bladeren.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
