
Hoeveel tijd voor jezelf heb je nodig?

vrijdag 1 september 2017 om 13:09
Ik ben hersteld van een langdurige burn out en inmiddels weer parttime aan het werk. Ik merk dat ik vergeleken met toen ik nog in mijn twintigerjaren was, ik veel meer tijd alleen doorbreng. Hier haal ik mijn energie uit en kan ik weer opladen voor een nieuwe werkweek. Ook is het veranderd sinds mijn burn out. Wanneer ik druk ben op het werk heb ik nog meer behoefte om me af te zonderen en mijn eigen ding te doen. Toen ik nog studeerde kon ik erg moeilijk alleen zijn en zocht juist vaak gezelschap op. Inmiddels ben ik begin 30 en is mijn behoefte 180 graden gedraaid op dit gebied.
Hoe is dit bij jullie? Ben je meer alleen of heb je juist meer behoefte aan gezelschap? Wat doe jullie als je alleen jezelf als gezelschap hebt?
Hoe is dit bij jullie? Ben je meer alleen of heb je juist meer behoefte aan gezelschap? Wat doe jullie als je alleen jezelf als gezelschap hebt?

donderdag 7 september 2017 om 21:30
Ik heb ook niet zoveel dichtbij wonende vrienden. Een paar jaar geleden nog wel een soort groepje maar ik merkte dat ik te vaak op een verjaardag zat waar ik het eigenlijk niet leuk vond en dat ik ook niet zoals zij iedere donderdag hoefde te borrelen om allemaal werkverhalen door te nemen.
Ik heb dat wat laten verwateren.
En nu ik 35 ben, merk ik dat anderen druk zijn met kinderen etc en ook echt niet 2 x per week hoeven afspreken. Dan zijn de verwachtingen automatisch al minder.
Ik heb dat wat laten verwateren.
En nu ik 35 ben, merk ik dat anderen druk zijn met kinderen etc en ook echt niet 2 x per week hoeven afspreken. Dan zijn de verwachtingen automatisch al minder.
Je kunt méér.

vrijdag 8 september 2017 om 17:49
vrijdag 8 september 2017 om 19:08
Ik heb behoorlijk wat extraverte kenmerken (ben druk en gangmaker in gezelschap) maar heb - ook na meerdere depressies en burn outs ook extreem veel tijd voor mezelf nodig.
Godzijdank kan dat, want ik ben vrijgezel, woon dus alleen en heb een parttime baan (rond de 20 uur) waarbij ik grotendeels zelf mijn werkuren kan bepalen.
Ik leid/lijd een beetje een bejaardenleventje. Heel veel rust, heel veel niets doen. Maar ik vaar er wel bij. Als ik wel de deur uit ga heb ik het door mijn extraverte karakter wel naar mijn zin.
Maar ik kan tegenwoordig niet/slecht meer doorduwen en over mijn grenzen gaan. Dat heb ik in het verleden zoveel gedaan en de rek is er volledig uit.
Overigens, mijn laatste en zwaarste depressie-burn out is al zo'n 7 jaar geleden en het is bizar hoe lang nog herstel merk. Ik krijg elk jaar een neefje of nichtje 2 nachtjes te logeren. 5 jaar geleden was dat extreem slopend maar nu ik afgelopen jaar mijn michtje kreeg (die even oud is als mijn neefje toen, nml 5) toen merkte ik dat het me toch echt een stuk makkelijker afging.
Godzijdank kan dat, want ik ben vrijgezel, woon dus alleen en heb een parttime baan (rond de 20 uur) waarbij ik grotendeels zelf mijn werkuren kan bepalen.
Ik leid/lijd een beetje een bejaardenleventje. Heel veel rust, heel veel niets doen. Maar ik vaar er wel bij. Als ik wel de deur uit ga heb ik het door mijn extraverte karakter wel naar mijn zin.
Maar ik kan tegenwoordig niet/slecht meer doorduwen en over mijn grenzen gaan. Dat heb ik in het verleden zoveel gedaan en de rek is er volledig uit.
Overigens, mijn laatste en zwaarste depressie-burn out is al zo'n 7 jaar geleden en het is bizar hoe lang nog herstel merk. Ik krijg elk jaar een neefje of nichtje 2 nachtjes te logeren. 5 jaar geleden was dat extreem slopend maar nu ik afgelopen jaar mijn michtje kreeg (die even oud is als mijn neefje toen, nml 5) toen merkte ik dat het me toch echt een stuk makkelijker afging.