Psyche
alle pijlers
Huishouden + ADD + man
woensdag 18 augustus 2021 om 16:20
Hoi iedereen,
Ik was benieuwd naar jullie ervaringen:
Mijn partner (man) heeft ADD, we zijn zo’n 4 jaar samen en wonen ook al een poos samen.
Toen we nog niet samen woonden viel me al op dat hij weinig aan zijn huishouden deed. Hij zegt dat hij het niet ziet, vanwege zijn ADD.
Zijn er hier mensen die zelf AD(H)D hebben en ook moeite hebben met het huishouden? Zo ja, hoe pak jij dit aan? En hoe gaat jouw eventuele partner er mee om?
Ik was benieuwd naar jullie ervaringen:
Mijn partner (man) heeft ADD, we zijn zo’n 4 jaar samen en wonen ook al een poos samen.
Toen we nog niet samen woonden viel me al op dat hij weinig aan zijn huishouden deed. Hij zegt dat hij het niet ziet, vanwege zijn ADD.
Zijn er hier mensen die zelf AD(H)D hebben en ook moeite hebben met het huishouden? Zo ja, hoe pak jij dit aan? En hoe gaat jouw eventuele partner er mee om?
anoniem_406716 wijzigde dit bericht op 20-08-2021 19:15
Reden: Andere vraagstelling ;)
Reden: Andere vraagstelling ;)
51.54% gewijzigd
woensdag 18 augustus 2021 om 20:52
Ik heb ASS en een leerstoornis hierdoor is het huishouden lastig qua planning. Ik krijg nu hulp bij het plannen, zodat het minder chaotisch wordt. Een opgeruimd huis vind ik heel fijn, maar het lukt me moeilijk.Kaassoufflé schreef: ↑18-08-2021 17:32Ja, precies. Dat zou ik dus sowieso ook denken. Een schoon en opgeruimd huis geeft ook ruimte in je hoofd, toch?
woensdag 18 augustus 2021 om 20:53
Je hoeft jezelf niet te verantwoorden.
woensdag 18 augustus 2021 om 20:55
Niet alleen voor ADD'ers. Erg herkenbaar dit. Al heb ik meer moeite met opstarten.Whateffa schreef: ↑18-08-2021 18:47Ik heb zelf ADD en ben echt ronduit slecht in het huishouden: ik ga of knetterhard te keer en dan ben ik uitgeput of ik kan het simpelweg niet opbrengenn (het is 'saai' werk wat het voor een ADDer iig ik, extra moeilijk is om te starten). Een uitkomst voor mij was medicatie, opeens dacht ik er niet 100 uur over na om er aan te beginnen maar ik begon gewoon ipv het gevoel hebben dat je met een fikse kater moet gaan schoonmaken. Ik zie trouwens echt wel de rommel en ik heb er ook last van (prikkels). Nu ik er een pittige baan bij heb, lukt het mij gewoon echt soms niet meer (vriend snapt het en neemt een deel over), ook hebben wij elke week 3 uur een huishoudster. Ik ben daarnaast de 'oplosser' in huis en mijn vriend een enorme stresskip, daar draag ik veel meer bij dan hij. En zo is er een balans. Zolang je vriend niet erkent dat hij tekortschiet in het huishouden (zijn deel dus) gaat er echt niets veranderen. Ik zou sowieso een huishoudster nemen, het is rete vermoeiend als je de kar moet trekken, zeker omdat je daarnaast er nog een taak bij hebt om hem aan het werk te zetten.
woensdag 18 augustus 2021 om 20:59
Dit boek inderdaad. Het geeft ook veel inzicht hoe dingen rondom het huishouden werken voor iemand met add.Susan schreef: ↑18-08-2021 17:37Misschien dit boek proberen:
https://www.bol.com/nl/nl/f/opgeruimd-l ... 095657157/
Al zit de kans er ook in dat hij het wel prima vindt zo/gewoon geen last heeft van de troep en het meer jouw probleem vindt. Niet heel sociaal, maar ik denk dat "ik zie het gewoon niet" wel vaker betekent "ik stoor me er niet zo aan, dus tja".
Als je niks doet, gebeurt er ook niks!
woensdag 18 augustus 2021 om 21:02
Dit!Chamaedorea schreef: ↑18-08-2021 17:43ADD, luiheid, kan allebei. Wij kennen je man natuurlijk niet en kunnen niet in zijn hoofd kijken.
Ik kan alleen voor mezelf spreken: ik heb adhd en het huishouden bijhouden is ook een ramp voor me. Juist als er veel gedaan moet worden is dat zo onoverzichtelijk voor me dat ik het moeilijk vind ergens daadwerkelijk aan te beginnen. De chaos in huis leidt direct tot chaos in mijn hoofd en dat zorgt voor kortsluiting, even heel simpel gezegd. Niet dat het echt een chaos in mijn huis is hoor, maar voor mij (met mijn adhd) is het al snel een chaos omdat ik snel overprikkeld ben. En voor het gemak steek ik dan mijn kop in het zand, doe ik net of ik het niet zie, en stel het aanpakken ervan uit. Wat de chaos in mijn hoofd alleen maar groter maakt, want een opgeruimd huis is een opgeruimd hoofd inderdaad. Voor mij helpt het om het heel erg af te bakenen: ik zet een koptelefoon op met een podcast van +/- een uur (of langer of korter, afhankelijk van hoeveel ik moet doen), en ga opruimen en schoonmaken zolang die podcast duurt. Dan doe ik veel random dingen door elkaar, simpel bij 1 taakje beginnen, dat afmaken en dan door naar het volgende vind ik nog steeds moeilijk. Maar uiteindelijk doe je dan toch wel veel in een uurtje, ook als niet alles af is scheelt het toch weer.
Wat voor jouw man werkt weten wij niet, maar ADD is natuurlijk geen excuus om gewoon maar niks te doen. Hij zal dan toch een manier moeten vinden die voor hem werkt. En misschien dat jij hem dan regelmatig daar aan moet helpen herinneren door zijn ADD, maar dat heeft hij dan ook maar te accepteren.
Ik voelde me, tot ik wist dat ik ADD had altijd zo enorm lui! Waarom kreeg ik het niet gewoon voor elkaar de boel op te ruimen zoals iedereen dat kan?!
Tot ik een diagnose en medicatie kreeg en ineens kon ik het wél! Ik kon wel huilen van geluk. Voelde me soms echt een mislukkeling!
Wat voor mij verder helpt:
- lijstje maken van alles wat moet gebeuren. Luisterboek op mijn hoofd en lijstje dan van boven naar beneden afwerken.
- taken verdelen. Er zijn (echt hele simpele) taken waarin ik om een of andere reden blokkeer. Als je man dit ook heeft zou jij deze kunnen doen en hij weer een andere.
- samen een klus aanpakken. Als mijn man aan iets begint gaat meedoen veel gemakkelijker dan zelf er aan beginnen. Ook vind ik het soms fijn om in zo’n geval ‘opdrachtjes’ te krijgen. (Als in: jij tapet het kozijn af, dan doe ik de plinten! Bij een schilderklus).
In mijn geval is het echt geen onwil. Het lukt me gewoon niet! (En ben ook echt niet lui, ik ben altijd bezig. Het structureren lukt me gewoon niet en als ik de controle eenmaal kwijt ben…. Zie hem dan nog maar eens op te pikken.
woensdag 18 augustus 2021 om 21:07
Je hoeft je er niet voor te verdedigen. In Amerika noemen ze het niet voor niets een “executive disfunction”. We willen wel, maar die uitvoering lukt gewoonweg echt niet. Pas als er druk op staat.moizer schreef: ↑18-08-2021 21:02Dit!
Ik voelde me, tot ik wist dat ik ADD had altijd zo enorm lui! Waarom kreeg ik het niet gewoon voor elkaar de boel op te ruimen zoals iedereen dat kan?!
Tot ik een diagnose en medicatie kreeg en ineens kon ik het wél! Ik kon wel huilen van geluk. Voelde me soms echt een mislukkeling!
Wat voor mij verder helpt:
- lijstje maken van alles wat moet gebeuren. Luisterboek op mijn hoofd en lijstje dan van boven naar beneden afwerken.
- taken verdelen. Er zijn (echt hele simpele) taken waarin ik om een of andere reden blokkeer. Als je man dit ook heeft zou jij deze kunnen doen en hij weer een andere.
- samen een klus aanpakken. Als mijn man aan iets begint gaat meedoen veel gemakkelijker dan zelf er aan beginnen. Ook vind ik het soms fijn om in zo’n geval ‘opdrachtjes’ te krijgen. (Als in: jij tapet het kozijn af, dan doe ik de plinten! Bij een schilderklus).
In mijn geval is het echt geen onwil. Het lukt me gewoon niet! (En ben ook echt niet lui, ik ben altijd bezig. Het structureren lukt me gewoon niet en als ik de controle eenmaal kwijt ben…. Zie hem dan nog maar eens op te pikken.
woensdag 18 augustus 2021 om 22:50
Eens! Dankjewel daarvoor. Ik merk dat ik me idd heel vaak niet vind voldoen aan de geldende standaarden. Wat ik eerst wilde typen, was ja maar, ik reageerde op een ander, tot ik realiseerde wat je echt zei! Tx! Zo waar, je legt steeds de lat naast normaal functionerende mensen en dan blijf je zo hard falen
donderdag 19 augustus 2021 om 12:43
Kaassoufflé schreef: ↑18-08-2021 16:20Toen we nog niet samen woonden viel me al op dat hij weinig aan zijn huishouden deed. Hij zegt dat hij het niet ziet, vanwege zijn ADD. Hij heeft ook altijd antikraak gewoond, dus echt gevoel van een eigen huis heeft hij nooit gehad.
Nu hebben we wel een vaste (koop)woning, maar alsnog doet hij zeer weinig in het huishouden.
Goh, wat gek... Of toch niet
. Het is een zeer onrealistische verwachting dat iemand die al jaren weinig in zijn huishouden doet dat ineens wel gaat doen omdat jij met hem een huis gekocht hebt.Dan zie ik je nog reageren dat je weer een hartig woordje met hem gaat spreken... Je bent zijn baas/moeder? Is dat het soort relatie dat je wil?
Ik schrijf het even heel direct, maar het is wel belangrijk voor je relatie dat jij in gaat zien dat jouw norm niet DE NORM is voor jullie huis. Hij heeft zijn eigen norm (of dat wat voor hem werkbaar is) en het komt ook nog eens niet als een verrassing, jij de jouw en beide zijn even valide. Verschil is: hij kan in zijn norm leven, jij niet.
Dan heb je twee keuzes: jij accepteert dat jij alles doet of je gaat in overleg. En overleg is niet 'een hartig woordje met hem spreken'. Dat is gelijkwaardig het gesprek ingaan, waar heb jij moeite mee, waar hij, wat wil jij graag, wat wil hij graag, wat kun jij en wat kan hij. Samen dus. Zonder oordelen.
Want ik kan je nu al vertellen dat als jij het aanpakt zoals je er nu in staat (jouw visie is de ware) dat het niet gaat werken. 'Afspraken' maken die meer eenzijdig opgedwongen regels zijn gaan op de lange termijn niet werken.
donderdag 19 augustus 2021 om 13:19
Dank voor je reactie. Het is natuurlijk erg letterlijk van je genomen dat ik een “hartig woordje” met hem ga spreken. Ik snap ook wel dat dat niet zo werkt en ik zal heus niet met de mattenklopper achter hem staan om hem een pets te verkopen als ie niet luistert…S-Groot schreef: ↑19-08-2021 12:43Goh, wat gek... Of toch niet
Dan zie ik je nog reageren dat je weer een hartig woordje met hem gaat spreken... Je bent zijn baas/moeder? Is dat het soort relatie dat je wil?
Ik schrijf het even heel direct, maar het is wel belangrijk voor je relatie dat jij in gaat zien dat jouw norm niet DE NORM is voor jullie huis. Hij heeft zijn eigen norm (of dat wat voor hem werkbaar is) en het komt ook nog eens niet als een verrassing, jij de jouw en beide zijn even valide. Verschil is: hij kan in zijn norm leven, jij niet.
Dan heb je twee keuzes: jij accepteert dat jij alles doet of je gaat in overleg. En overleg is niet 'een hartig woordje met hem spreken'. Dat is gelijkwaardig het gesprek ingaan, waar heb jij moeite mee, waar hij, wat wil jij graag, wat wil hij graag, wat kun jij en wat kan hij. Samen dus. Zonder oordelen.
Want ik kan je nu al vertellen dat als jij het aanpakt zoals je er nu in staat (jouw visie is de ware) dat het niet gaat werken. 'Afspraken' maken die meer eenzijdig opgedwongen regels zijn gaan op de lange termijn niet werken.
Maar goed, ik begrijp je punt, bedankt daarvoor. Ik ben een en al vóór gelijkwaardigheid in een relatie, maar dat betekent ook gelijkwaardige inzet.
Daarnaast was mijn doel eigenlijk meer om te leren of dat er mensen met ADD zijn die hetzelfde ervaren als hij en hoe zij daar een fijne balans in kunt vinden. Zoals eerder aangegeven is mijn vraag wellicht niet duidelijk gesteld in het eerste bericht.
donderdag 19 augustus 2021 om 15:32
Kaassoufflé schreef: ↑19-08-2021 13:19Dank voor je reactie. Het is natuurlijk erg letterlijk van je genomen dat ik een “hartig woordje” met hem ga spreken. Ik snap ook wel dat dat niet zo werkt en ik zal heus niet met de mattenklopper achter hem staan om hem een pets te verkopen als ie niet luistert…
Maar goed, ik begrijp je punt, bedankt daarvoor. Ik ben een en al vóór gelijkwaardigheid in een relatie, maar dat betekent ook gelijkwaardige inzet.
Daarnaast was mijn doel eigenlijk meer om te leren of dat er mensen met ADD zijn die hetzelfde ervaren als hij en hoe zij daar een fijne balans in kunt vinden. Zoals eerder aangegeven is mijn vraag wellicht niet duidelijk gesteld in het eerste bericht.
Goed dat je het zo oppakt. En ik snap wel dat het niet over de mattenklopper gaat, maar het gaat erom dat jij al vertrekt vanuit het uitgangspunt dat jij vindt dat in jullie huis A de norm hoort te zijn, of B het minimale. Dat is niet iets wat jij eenzijdig kunt beslissen.
En nu lees ik dat je het hebt over gelijkwaardige inzet. Ja, in principe wel (naar ieders kunnen), maar inzet voor wat? Je kunt je ook gelijkwaardig inzetten om het huishouden naar zijn norm Z te doen, maar ik gok zomaar dat dat niet is wat je bedoelt
. Ik zie dus dat je nog best vastzit in jouw (minimale) norm op te willen leggen (of dat het ook 'goed voor hem' is).Ik snap het trouwens hoor, ik zou niet kunnen/willen leven met iemand die alles achter zich aan laat slingeren. Maar als de ander daar geen verandering in wil of kan aanbrengen dan moet je toch echt slikken of stikken.
donderdag 19 augustus 2021 om 20:01
Ja, daar heb je zeker gelijk in. Thanks! Ik heb in elk geval het boek besteld wat hier eerder genoemd was, vooral benieuwd naar de tips die er gegeven worden.S-Groot schreef: ↑19-08-2021 15:32Goed dat je het zo oppakt. En ik snap wel dat het niet over de mattenklopper gaat, maar het gaat erom dat jij al vertrekt vanuit het uitgangspunt dat jij vindt dat in jullie huis A de norm hoort te zijn, of B het minimale. Dat is niet iets wat jij eenzijdig kunt beslissen.
En nu lees ik dat je het hebt over gelijkwaardige inzet. Ja, in principe wel (naar ieders kunnen), maar inzet voor wat? Je kunt je ook gelijkwaardig inzetten om het huishouden naar zijn norm Z te doen, maar ik gok zomaar dat dat niet is wat je bedoelt
Ik snap het trouwens hoor, ik zou niet kunnen/willen leven met iemand die alles achter zich aan laat slingeren. Maar als de ander daar geen verandering in wil of kan aanbrengen dan moet je toch echt slikken of stikken.
donderdag 19 augustus 2021 om 20:06
Wanneer kunnen en willen niet op één liggen, dan moet je je afvragen of je als partner de rol wil oppakken van coach en begeleider. Het maakt je relatie ongelijkwaardig en niet zo heel leuk. Uiteindelijk zijn het maar huishoudelijke taken die jullie ook deels kunnen uitbesteden door 50/50 geld in te leggen voor een werkster. Daarnaast kun je dan de afspraak maken dat hij kookt en klusjes doet en jij wat lopende zaken doetop de dag.
Ik vraag mij af waarom je zo graag wil analyseren en psycholoogje wil spelen. Je weet wie hij is en wat hij niet kan. Het DSM heeft een professional al voor je doorgeploegd.
Ik vraag mij af waarom je zo graag wil analyseren en psycholoogje wil spelen. Je weet wie hij is en wat hij niet kan. Het DSM heeft een professional al voor je doorgeploegd.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 19 augustus 2021 om 20:41
Hebben jullie het hier dan niet over gehad voor jullie gingen samenwonen? Ik zou gewoon taken verdelen en afspraken maken. Hobbyspullen in ieder geval geen dagen laten slingeren. En een schoonmaker inhuren voor 2 uurtjes om de week.
Ik geloof niet dat het ADD gerelateerd is, ik zie het huishouden ook niet, vind het gewoon niet zo belangrijk. Tot frustratie van vooral mijn moeder, maar daar woon ik gelukkig niet mee samen
Ik geloof niet dat het ADD gerelateerd is, ik zie het huishouden ook niet, vind het gewoon niet zo belangrijk. Tot frustratie van vooral mijn moeder, maar daar woon ik gelukkig niet mee samen
donderdag 19 augustus 2021 om 20:50
donderdag 19 augustus 2021 om 22:56
TO (en anderen met add/adhd): misschien heb je hier nog iets aan? Is in het Engels, maar wel heel informatief (en met de nodige zelfspot/humor). https://youtu.be/0mCr5tqtiMg
vrijdag 20 augustus 2021 om 08:26
Ik doe precies hetzelfde! Pas het laatste jaar ben ik erachter gekomen dat ik waarschijnlijk ADD heb. Eigenlijk best een opluchting om erachter gekomen te zijn aangezien ik vaak baalde waarom dingen als opruimen mij niet lukte. Ik zag het ook niet, maar werd er onbewust wel onrustig van. Wat nu bij mij helpt is na het eten samen opruimen met een podcast aan. En dan taken inderdaad verdelen. Verder dus heel herkenbaar en ik denk dat het voor TO goed zou zijn om samen een oplossing te vinden die voor beiden goed is.moizer schreef: ↑18-08-2021 21:02Dit!
Ik voelde me, tot ik wist dat ik ADD had altijd zo enorm lui! Waarom kreeg ik het niet gewoon voor elkaar de boel op te ruimen zoals iedereen dat kan?!
Tot ik een diagnose en medicatie kreeg en ineens kon ik het wél! Ik kon wel huilen van geluk. Voelde me soms echt een mislukkeling!
Wat voor mij verder helpt:
- lijstje maken van alles wat moet gebeuren. Luisterboek op mijn hoofd en lijstje dan van boven naar beneden afwerken.
- taken verdelen. Er zijn (echt hele simpele) taken waarin ik om een of andere reden blokkeer. Als je man dit ook heeft zou jij deze kunnen doen en hij weer een andere.
- samen een klus aanpakken. Als mijn man aan iets begint gaat meedoen veel gemakkelijker dan zelf er aan beginnen. Ook vind ik het soms fijn om in zo’n geval ‘opdrachtjes’ te krijgen. (Als in: jij tapet het kozijn af, dan doe ik de plinten! Bij een schilderklus).
In mijn geval is het echt geen onwil. Het lukt me gewoon niet! (En ben ook echt niet lui, ik ben altijd bezig. Het structureren lukt me gewoon niet en als ik de controle eenmaal kwijt ben…. Zie hem dan nog maar eens op te pikken.
Verder werkt hier een robotstofzuiger goed. Daardoor voelt het voor mij al meer opgeruimd waardoor ik een leger hoofd heb en daardoor nog meer opruim. En daarnaast komt er iemand eens in de 2 weken schoonmaken.
vrijdag 20 augustus 2021 om 08:34
Mag ik vragen wat voor medicatie je hebt? Is dat Ritalin? Is natuurlijk prima als je dat niet wil vertellen.Whateffa schreef: ↑18-08-2021 18:47Ik heb zelf ADD en ben echt ronduit slecht in het huishouden: ik ga of knetterhard te keer en dan ben ik uitgeput of ik kan het simpelweg niet opbrengenn (het is 'saai' werk wat het voor een ADDer iig ik, extra moeilijk is om te starten). Een uitkomst voor mij was medicatie, opeens dacht ik er niet 100 uur over na om er aan te beginnen maar ik begon gewoon ipv het gevoel hebben dat je met een fikse kater moet gaan schoonmaken. Ik zie trouwens echt wel de rommel en ik heb er ook last van (prikkels). Nu ik er een pittige baan bij heb, lukt het mij gewoon echt soms niet meer (vriend snapt het en neemt een deel over), ook hebben wij elke week 3 uur een huishoudster. Ik ben daarnaast de 'oplosser' in huis en mijn vriend een enorme stresskip, daar draag ik veel meer bij dan hij. En zo is er een balans. Zolang je vriend niet erkent dat hij tekortschiet in het huishouden (zijn deel dus) gaat er echt niets veranderen. Ik zou sowieso een huishoudster nemen, het is rete vermoeiend als je de kar moet trekken, zeker omdat je daarnaast er nog een taak bij hebt om hem aan het werk te zetten.
vrijdag 20 augustus 2021 om 12:38
Je vraagt het niet aan mij, maar wil hier wel antwoord op geven. Ik gebruik Concerta, methylfenidaat. Een soort ritalin dus, maar met verlengde afgifte. Meerdere malen per dag aan medicatie denken was helaas niet haalbaar hier.
vrijdag 20 augustus 2021 om 12:38
Je vraagt het niet aan mij, maar wil hier wel antwoord op geven. Ik gebruik Concerta, methylfenidaat. Een soort ritalin dus, maar met verlengde afgifte. Meerdere malen per dag aan medicatie denken was helaas niet haalbaar hier.
vrijdag 20 augustus 2021 om 12:58
Zolang jullie er beiden zo over denken, is het jouw taak en zijn vrijblijvende goedheid om jou te helpen.Kaassoufflé schreef: ↑18-08-2021 17:52Dank voor je bericht. Dit geeft voor mij ook wel helderheid. Hij zegt zelf nooit last te hebben van rotzooi. Hij heeft zo’n 100 hobbies die weken achter elkaar op de eettafel uitgestald staan als ik het niet vraag op te ruimen. Hij zegt dat ie geen last heeft van al die spullen.
Ik vraag hem ook niet om het volledige huishouden op zich te nemen, maar wel om me in elk geval mee te helpen met de keuken schoon te houden (dat gebeurt dus niet uit zichzelf) en de zooi van z’n hond op te ruimen (gebeurt ook niet).
Toch maar weer voorstellen om het samen te doen, misschien helpt dat.
Het is jullie huishouden, hij hoeft niemand te helpen, het is ook zijn verantwoordelijkheid.
vrijdag 20 augustus 2021 om 17:34
vrijdag 20 augustus 2021 om 18:09
Ik leef alleen maar volgens schema's, sterker nog, in tijdsloten. Anders loop ik compleet als een kip zonder kop rond. Ik doe werk met deadlines en dat zeer goed omdat ik heel erg gestructureerd werk. Dus die structuur zorgt dat ik alsnog goed functioneer. Alleen aan het einde van de dag is mijn energie op en dan is het klaar. Ik moet dan ook erg waken voor overbelasting. Sinds ik medicijnen gebruik vind ik het zelfs leuk om kasten op te ruimen, te organiseren etc. Muziek op (want dan kan ik mij focussen en maak ik het leuker) en gaan. Echt de ene AD(H)D er is de andere niet.
vrijdag 20 augustus 2021 om 18:15
Hecamel schreef: ↑18-08-2021 19:46Hier reageren alleen maar mensen die of geen adhd hebben of het wiel hebben uitgevonden dat voor hen werkt.
Ik doe echt alleen de dingen die er zo zijn ingesleten. Zoals koken, vaatwasser uitpakken want anders kan ik niet koken en op de dag dat ik kind niet naar bed breng beneden de afwas en dergelijke opruimen. En dat doe ik dan vooral omdat ik in de avond in een “volwassen” kamer wil zitten.
Maar echt de was doet mijn man want ik ga pas wassen als mijn ik onderbroeken op alle 4 de manieren heb gedragen.
Gelukkig helpt het hebben van een kind wel deels in het doen van taken, maar lunchen vergat ik nog wel eens toen kind nog niet echt zei dat ze honger had maar alleen chagrijnig. Nu ze zich meldt voor eten gaat dat een stuk makkelijker.
Dit komt bij mij ook wel eens voor, dan heb ik het te druk en dan op een bepaald moment gaat het fout. Je kunt altijd zien hoe het met mij gaat aan mijn slaapkamer (totaal ontploft) en mijn schone was (ontbrekend).
