Psyche
alle pijlers
Ik ben niet goed genoeg...
woensdag 26 december 2007 om 16:02
Al mijn hele leven heb ik het gevoel dat ik niet goed genoeg ben. Ik ben niet mooi genoeg, niet lief genoeg, ik ben niet zo sociaal als anderen, niet zo gezellig als anderen, wat ik te vertellen heb is nooit interessant, ik ben niet grappig, ik kan niets enz. enz. enz.
Ik ben er altijd mee bezig wat anderen van mij denken. Als ik ergens ben geweest, kan het nog zo gezellig zijn geweest, maar toch kan ik dan nachtenlang wakker liggen met de angst dat ik misschien wel iets verkeerds heb gezegd, waardoor die persoon mij dan weer raar vindt of wat dan ook. Ik ben heel stil wanneer ik ergens ben, omdat ik bang ben dat a) wat ik vertel toch niet interessant is en b) ik bang ben dat ik iets verkeerds zeg
Ik ben hierdoor begin van dit jaar bijna mijn baan kwijt geraakt en heb ook maar weinig vriendinnen, uit zelfbescherming, want ik ben bang dat ik iets stoms zeg of doe, waardoor ik ze kwijtraak, of dat ze na verloop van tijd inzien dat ik niet de moeite waard ben. Bovendien: wie wil nou mijn vriendin zijn?
Ik word echt gek van mijzelf!! Heb ook wel gedacht om naar een psycholoog te gaan, maar ik ben bang dat die me uitlacht of dat die ook niets voor mij kan doen.
Wie heeft advies?!
Ik ben er altijd mee bezig wat anderen van mij denken. Als ik ergens ben geweest, kan het nog zo gezellig zijn geweest, maar toch kan ik dan nachtenlang wakker liggen met de angst dat ik misschien wel iets verkeerds heb gezegd, waardoor die persoon mij dan weer raar vindt of wat dan ook. Ik ben heel stil wanneer ik ergens ben, omdat ik bang ben dat a) wat ik vertel toch niet interessant is en b) ik bang ben dat ik iets verkeerds zeg
Ik ben hierdoor begin van dit jaar bijna mijn baan kwijt geraakt en heb ook maar weinig vriendinnen, uit zelfbescherming, want ik ben bang dat ik iets stoms zeg of doe, waardoor ik ze kwijtraak, of dat ze na verloop van tijd inzien dat ik niet de moeite waard ben. Bovendien: wie wil nou mijn vriendin zijn?
Ik word echt gek van mijzelf!! Heb ook wel gedacht om naar een psycholoog te gaan, maar ik ben bang dat die me uitlacht of dat die ook niets voor mij kan doen.
Wie heeft advies?!
maandag 7 januari 2008 om 15:32
Hey lode
Ik herken me zelf in jou verhaal.
Heb er zelf oook last van denk altijd dat ik niet goed genoeg ben niks kan en iedereen me maar raar vind.
Maar verstandelijk weet ik echt wel dat dat niet zo is.
Maar zo voelt t wel.
Eerder hield ik me daardoor in gezelgschap ook heel erg op de vlakte.
Maar tegen woordig doe ik dat niet meer ik ben zo als ik ben en dat is nou eenmaal niet anders.
En dan denk ik nog regelmatig van o heb ik nou niks verkeerd gezegd of heb ik t wel goed gedaan. dat kan me dan nog heel lang bezig houden.
Maar ik hou mezelf elke keer maar voor dat ik er wel mag wezen en niet dom of raar of gek ben, en probeer gewoon mezelf te zijn.
En dat helpt toch wel wat.
Ook al spoken al die dingen nog wel door mijn hoofd hierdoor kan ik wel meer van alles genieten.
Ik wens je veel succes, En t komt vast en zeker wel weer goed
Ik herken me zelf in jou verhaal.
Heb er zelf oook last van denk altijd dat ik niet goed genoeg ben niks kan en iedereen me maar raar vind.
Maar verstandelijk weet ik echt wel dat dat niet zo is.
Maar zo voelt t wel.
Eerder hield ik me daardoor in gezelgschap ook heel erg op de vlakte.
Maar tegen woordig doe ik dat niet meer ik ben zo als ik ben en dat is nou eenmaal niet anders.
En dan denk ik nog regelmatig van o heb ik nou niks verkeerd gezegd of heb ik t wel goed gedaan. dat kan me dan nog heel lang bezig houden.
Maar ik hou mezelf elke keer maar voor dat ik er wel mag wezen en niet dom of raar of gek ben, en probeer gewoon mezelf te zijn.
En dat helpt toch wel wat.
Ook al spoken al die dingen nog wel door mijn hoofd hierdoor kan ik wel meer van alles genieten.
Ik wens je veel succes, En t komt vast en zeker wel weer goed
zaterdag 12 januari 2008 om 11:49
Thanx allemaal!!
Het gaat op dit moment gelukkig weer wat beter. Het gaat altijd zo met z'n ups en downs...Ik heb nog geen afspraak gemaakt met een psych, maar ga dat zeker wel doen, want ik wil hier nu eindelijk eens vanaf. Elke keer denk ik weer een tijdje dat het goed gaat en ik helemaal geen hulp nodig heb, totdat ik dan opeens weer in die gigantische negatieve spiraal terecht kom en me steeds maar weer naarder en naarder ga voelen. Ik besef me in ieder geval gelukkig wel dat er belangrijkere dingen zijn in het leven dan wat andere mensen over jou denken.
Het gaat op dit moment gelukkig weer wat beter. Het gaat altijd zo met z'n ups en downs...Ik heb nog geen afspraak gemaakt met een psych, maar ga dat zeker wel doen, want ik wil hier nu eindelijk eens vanaf. Elke keer denk ik weer een tijdje dat het goed gaat en ik helemaal geen hulp nodig heb, totdat ik dan opeens weer in die gigantische negatieve spiraal terecht kom en me steeds maar weer naarder en naarder ga voelen. Ik besef me in ieder geval gelukkig wel dat er belangrijkere dingen zijn in het leven dan wat andere mensen over jou denken.
woensdag 16 januari 2008 om 14:12
Hoi Lode,
Ik herken het helaas ontzettend goed waar je het over hebt..Ik ben zelf een meid van 21 jaar en kamp al jaren met behoorlijke onzekerheid. Dit lijkt echter alleen maar erger te worden. Ik denk heel negatief, vind mezelf niet goed genoeg, voor niemand niet. Met name voor mijn vriend niet. Mijn vriend kent veel knappe meiden, is een sociale jongen en ik vind hem te goed voor mij.
Hierdoor word ik de laatste maanden steeds onzekerder en ik merk dat dat zijn weerslag heeft op onze relatie. Ik ben bang dat hij uiteindelijk toch een knapper iemand wil bv.
Ik heb naar aanleiding van jou berichtje hier, net een afspraak gemaakt met mijn schoolpsycholoog voor over 2 weken. ik hoop dat het helpt.
Ik word er namelijk ook gewoon ongelukkig van en saboteer op deze manier mijn eigen relatie.
Ik hoop dat het jou ook goed zal helpen om naar de psych te gaan..
Ik herken het helaas ontzettend goed waar je het over hebt..Ik ben zelf een meid van 21 jaar en kamp al jaren met behoorlijke onzekerheid. Dit lijkt echter alleen maar erger te worden. Ik denk heel negatief, vind mezelf niet goed genoeg, voor niemand niet. Met name voor mijn vriend niet. Mijn vriend kent veel knappe meiden, is een sociale jongen en ik vind hem te goed voor mij.
Hierdoor word ik de laatste maanden steeds onzekerder en ik merk dat dat zijn weerslag heeft op onze relatie. Ik ben bang dat hij uiteindelijk toch een knapper iemand wil bv.
Ik heb naar aanleiding van jou berichtje hier, net een afspraak gemaakt met mijn schoolpsycholoog voor over 2 weken. ik hoop dat het helpt.
Ik word er namelijk ook gewoon ongelukkig van en saboteer op deze manier mijn eigen relatie.
Ik hoop dat het jou ook goed zal helpen om naar de psych te gaan..
donderdag 17 januari 2008 om 10:50
Hoi Lode,
zoals ik het lees lijk je me juist heel normaal! Ik ben zelf werkzaam als personal coach en kom in mijn praktijk zo vaak van dit soort vragen tegen. Je bent dus niet gek (wat je daar dan ook onder wilt verstaan). Als je een psycholoog te 'zwaar' of te 'eng' vindt, zou je kunnen overwegen om ook eens met een coach te praten. Die vinden niks raar en hebben er nog voor geleerd ook om met dit soort vragen om te gaan!
zoals ik het lees lijk je me juist heel normaal! Ik ben zelf werkzaam als personal coach en kom in mijn praktijk zo vaak van dit soort vragen tegen. Je bent dus niet gek (wat je daar dan ook onder wilt verstaan). Als je een psycholoog te 'zwaar' of te 'eng' vindt, zou je kunnen overwegen om ook eens met een coach te praten. Die vinden niks raar en hebben er nog voor geleerd ook om met dit soort vragen om te gaan!
donderdag 17 januari 2008 om 23:56
Niet goed genoeg?! Kom nou! Wie bepaalt dat? Enkel jijzelf hoor. Je bent zoals je bent, en volgens mij ben je gewoon mens, en ik ben ook weleens jaloers op anderen, maar wedden dat mensen ook weleens jaloers zijn op jou? Ga eens iets doen wat je niet van jezelf verwacht, zoals een reisje maken in je uppie, dan moet je wel sociaal zijn en dat KUN je!
xxx
xxx
vrijdag 18 januari 2008 om 11:57
He Lode,
allereerst, om aan te sluiten bij de andere posters: een psycholoog zal er helemaal niet raar van op kijken, of erger nog je uitlachen, als je je probleem aan hem/haar vertelt. Hij/zij zal het alleen heel vervelend voor je vinden dat je hier al zo lang mee rondloopt en het moedig van je vinden dat je de stap gezet hebt om hulp te zoeken.
Daarnaast: ik weet niet of je inmiddels al contact gezocht hebt met een psych? Zo niet, dan nog even een advies. Ik zou altijd goed kijken naar het type psycholoog waarmee je in zee gaat. Ik bedoel daarmee de manier waarop ze behandelen. Sommigen zijn psychoanalytisch georienteerd (gaan dus echt graven in het verleden om zo achter de oorsprong van je gebrek aan zelfwaardering te komen), anderen client-centered therapie (praattherapie zeg maar, gaat uit van empathie en reflecteren van gevoelens, zodat je zelf tot inzicht komt). Een ander soort is degenen die meer gedragstherapeutisch werken (in jouw geval zou dit zich richten op het veranderen van irrationele gedachten/cognities, zoals 'ik ben niet leuk/aardig/slim etc'). Een beetje hieraan gerelateerd is NLP, een nieuwe vorm van behandeling. (op internet kun je meer info over al deze vormen vinden, bv op wikipedia onder psychotherapie staan vrij goede beschrijvingen).
Er is dus een ruime keus aan 'soorten' psychologen. Nu zullen zij zich niet altijd onder een bepaald label presenteren, maar ze werken vaak wel vanuit n bepaalde invalshoek (1 of combi van meerder van de beschreven therapievormen). Je kunt dit in een telefoongesprek ook gewoon navragen.
Voor jou is het dan wel zaak dat je nagaat welke methode jou het meest aanspreekt, zodat je je op je gemak voelt en jullie ideeen met elkaar stroken.. Dan heeft een therapie ook het meeste effect. Iemand die in je verleden wil gaan wroeten terwijl de zaken het liefst in het hier en nu oplost wekt bij jou waarschijnlijk alleen maar irriatie en/of moedeloosheid op. Dat betreft het advies...
Verder wil ik je heel veel sterkte en vooral succes wensen; je gaat hier namelijk uit komen!!!
allereerst, om aan te sluiten bij de andere posters: een psycholoog zal er helemaal niet raar van op kijken, of erger nog je uitlachen, als je je probleem aan hem/haar vertelt. Hij/zij zal het alleen heel vervelend voor je vinden dat je hier al zo lang mee rondloopt en het moedig van je vinden dat je de stap gezet hebt om hulp te zoeken.
Daarnaast: ik weet niet of je inmiddels al contact gezocht hebt met een psych? Zo niet, dan nog even een advies. Ik zou altijd goed kijken naar het type psycholoog waarmee je in zee gaat. Ik bedoel daarmee de manier waarop ze behandelen. Sommigen zijn psychoanalytisch georienteerd (gaan dus echt graven in het verleden om zo achter de oorsprong van je gebrek aan zelfwaardering te komen), anderen client-centered therapie (praattherapie zeg maar, gaat uit van empathie en reflecteren van gevoelens, zodat je zelf tot inzicht komt). Een ander soort is degenen die meer gedragstherapeutisch werken (in jouw geval zou dit zich richten op het veranderen van irrationele gedachten/cognities, zoals 'ik ben niet leuk/aardig/slim etc'). Een beetje hieraan gerelateerd is NLP, een nieuwe vorm van behandeling. (op internet kun je meer info over al deze vormen vinden, bv op wikipedia onder psychotherapie staan vrij goede beschrijvingen).
Er is dus een ruime keus aan 'soorten' psychologen. Nu zullen zij zich niet altijd onder een bepaald label presenteren, maar ze werken vaak wel vanuit n bepaalde invalshoek (1 of combi van meerder van de beschreven therapievormen). Je kunt dit in een telefoongesprek ook gewoon navragen.
Voor jou is het dan wel zaak dat je nagaat welke methode jou het meest aanspreekt, zodat je je op je gemak voelt en jullie ideeen met elkaar stroken.. Dan heeft een therapie ook het meeste effect. Iemand die in je verleden wil gaan wroeten terwijl de zaken het liefst in het hier en nu oplost wekt bij jou waarschijnlijk alleen maar irriatie en/of moedeloosheid op. Dat betreft het advies...
Verder wil ik je heel veel sterkte en vooral succes wensen; je gaat hier namelijk uit komen!!!
vrijdag 18 januari 2008 om 20:37
Hé Lode, toen ik dit topic zag dacht ik gelijk: Het zou toch niet "onze" Lode zijn van de knutselclub? Ik waardeer jouw bijdragen altijd heel erg, je schrijft zo leuk en herkenbaar.
Wat naar dat je je soms zo voelt zoals je hier omschrijft. Gatsie, ik heb echt een beetje het gevoel je te kennen, omdat jij onze TO bent. En ik vind dit heel rot voor je...
Wat naar dat je je soms zo voelt zoals je hier omschrijft. Gatsie, ik heb echt een beetje het gevoel je te kennen, omdat jij onze TO bent. En ik vind dit heel rot voor je...
zaterdag 24 mei 2008 om 10:19
Hoi Lode,
Hoe is het nu?
Jouw gevoel van onvrede komt mij ook heel bekend voor. Ik word dagelijks geconfronteerd met mensen die het allemaal voor elkaar lijken te hebben. Ik spreek me hier voorzichtig uit, het is puur zoals ik het vanuit mijn optiek bekijk.
Wil ik hier bij jouw verhaal een heel positief punt noemen: je schrijft dat je een relatie hebt en dat betekent - heel even zwart-wit - dat er iemand in je leven is die helemaal voor je gaat en je neemt zoals je bent.
Nu ben ik wel nieuwsgierig hoe je in deze relatie bent gestapt en erin bent gebleven: het geeft aan dat je het waard bent om liefgehad (zeg ik dat goed zo?) en bemind te worden. Dat is al heel wat! Hierin heb je ook vast je onzekerheden, maar het feit dat jullie samen mooie toekomstplannen hebben geeft wel aan dat jij zeker de moeite waard bent. Dat wil ik je vast meegeven.
Jammer dat je je desondanks toch minder blijft voelen. Ik heb zelf geen relatie en ook weinig vrienden/vriendinnen (ben er ook een aantal kwijtgeraakt), vandaar de herkenning.. en ook ik vraag me wel eens af wat er mis is met mij. Niet altijd terecht hoor, maar ik begrijp dat je vaak zoekt naar een bepaald soort bevestiging. En dat is niet even makkelijk, vooral als je jezelf constant blokkeert met negatieve gedachten.
Heel veel sterkte en hou ons op de hoogte!!
Hoe is het nu?
Jouw gevoel van onvrede komt mij ook heel bekend voor. Ik word dagelijks geconfronteerd met mensen die het allemaal voor elkaar lijken te hebben. Ik spreek me hier voorzichtig uit, het is puur zoals ik het vanuit mijn optiek bekijk.
Wil ik hier bij jouw verhaal een heel positief punt noemen: je schrijft dat je een relatie hebt en dat betekent - heel even zwart-wit - dat er iemand in je leven is die helemaal voor je gaat en je neemt zoals je bent.
Nu ben ik wel nieuwsgierig hoe je in deze relatie bent gestapt en erin bent gebleven: het geeft aan dat je het waard bent om liefgehad (zeg ik dat goed zo?) en bemind te worden. Dat is al heel wat! Hierin heb je ook vast je onzekerheden, maar het feit dat jullie samen mooie toekomstplannen hebben geeft wel aan dat jij zeker de moeite waard bent. Dat wil ik je vast meegeven.
Jammer dat je je desondanks toch minder blijft voelen. Ik heb zelf geen relatie en ook weinig vrienden/vriendinnen (ben er ook een aantal kwijtgeraakt), vandaar de herkenning.. en ook ik vraag me wel eens af wat er mis is met mij. Niet altijd terecht hoor, maar ik begrijp dat je vaak zoekt naar een bepaald soort bevestiging. En dat is niet even makkelijk, vooral als je jezelf constant blokkeert met negatieve gedachten.
Heel veel sterkte en hou ons op de hoogte!!
zaterdag 24 mei 2008 om 10:46
Hoi Lode,
Ik heb niet alle reacties van anderen gelezen, dus ik weet niet of iemand anders het al gezegd heeft: Boeken van Ingeborg Bosch zouden je misschien inzicht kunnen geven, omdat je zelf ook zegt dat je je vroeger ook al voelde. Haar boeken geven namelijk inzicht hoe gedragspatronen in het heden ontstaan kunnen zijn in het verleden. Ik zelf heb van haar het boek 'Illusies' gelezen. Hiermee kan je je eigen gedrag onderzoeken en 'ontmantelen'. Je best doen voor andere mensen en steeds rekening houden met wat zij van je vinden, wordt ook beschreven. Het heeft mij veel inzicht gegeven!
Groeten,
Stip
Ik heb niet alle reacties van anderen gelezen, dus ik weet niet of iemand anders het al gezegd heeft: Boeken van Ingeborg Bosch zouden je misschien inzicht kunnen geven, omdat je zelf ook zegt dat je je vroeger ook al voelde. Haar boeken geven namelijk inzicht hoe gedragspatronen in het heden ontstaan kunnen zijn in het verleden. Ik zelf heb van haar het boek 'Illusies' gelezen. Hiermee kan je je eigen gedrag onderzoeken en 'ontmantelen'. Je best doen voor andere mensen en steeds rekening houden met wat zij van je vinden, wordt ook beschreven. Het heeft mij veel inzicht gegeven!
Groeten,
Stip
zaterdag 24 mei 2008 om 16:47
Ik heb vroeger dit soort gevoelens ook gehad, met een neigende depressiviteit. Dat heeft maar een korte tijd geduurd, en toen voelde ik beter. Dat is eigenlijk nooit veranderd, maar op het vlak van relaties aangaan ben ik nog steeds onzeker, en voel ik mij niet goed genoeg.
Ik zou meer willen weten over Ingeborg Bosch. Mijn slechte jeugd heeft een negatieve invloed gehad op mij, en hoe ik dacht over anderen.
Ik zou meer willen weten over Ingeborg Bosch. Mijn slechte jeugd heeft een negatieve invloed gehad op mij, en hoe ik dacht over anderen.
World of Warcraft: Legion
zaterdag 24 mei 2008 om 19:07
@Hans66 (en anderen)
Voor meer informatie over Ingeborg Bosch kan je kijken op www.prionline.nl
Ik moet zeggen dat de info op de site misschien niet makkelijk te begrijpen is, als je niet al iets weet over PRI (Past Reality Integration), maar ze wil natuurlijk ook graag dat je haar boek(en) gaat lezen .
Ik heb Illusies gelezen op aanraden van mijn therapeut en ik weet nog niet in hoeverre we er in de therapie iets mee gaan doen. Je kan namelijk ook PRI-therapie toepassen, maar los daarvan kan het boek denk ik ook gewoon 'informatief' zijn, om dingen een plekje te geven in je leven.
Voor meer informatie over Ingeborg Bosch kan je kijken op www.prionline.nl
Ik moet zeggen dat de info op de site misschien niet makkelijk te begrijpen is, als je niet al iets weet over PRI (Past Reality Integration), maar ze wil natuurlijk ook graag dat je haar boek(en) gaat lezen .
Ik heb Illusies gelezen op aanraden van mijn therapeut en ik weet nog niet in hoeverre we er in de therapie iets mee gaan doen. Je kan namelijk ook PRI-therapie toepassen, maar los daarvan kan het boek denk ik ook gewoon 'informatief' zijn, om dingen een plekje te geven in je leven.
zondag 25 mei 2008 om 17:00
Ik heb zelf ook 1,5 maand geleden een psycholoog opgezocht voor hetzelfde probleem als jou + dat ik erg gesloten ben en relaties bij mij niet echt willen lukken (heb zelf ook een tijdje terug topic geopend).
Een pyscholoog kan je zeker helpen. Ik heb net een 2-daagse cursus van BTSW (www.btsw.nl) achter de rug (Ulitmate Life Coach Program). Dit is een cursus van 2 dagen met 30 andere. Iedereen heeft een ander probleem maar uiteindelijk komt het allemaal op hetzelfde neer: iedereen heeft bepaalde angsten. Ik heb er wel wat aangehad, veel geleerd over mezelf en nu alles nog even laten inwerken en op een rijtje zetten en verder gaan met de gesprekken met de psyscholoog.
Tijdens de cursus draaide ze een liedje af dat mij erg raakte: Harry Jekkers - Ik hou van mij.
Ik heb het zelf meteen gedownload en draai het nummer nu grijs! Misschien een idee voor andere om te downloaden? En dan lekker hard opzetten
De tekst gaat zo:
Ik hou van mij, hoor je nooit zingen.
Ik hou van mij, wordt nooit gezegd,
maar ik hou van mij, ga ik toch zingen,
want ik hou van mij, van mij alleen en ik meen het echt.
Ik hou van mij, want ik ben te vertrouwen.
Ik hou van mij, van mij kan ik opaan.
Ik hou van mij, op mij kan ik tenminste bouwen.
Ik hou van mij en ik laat mij nooit meer gaan.
Ik blijf bij mij en niet voor even.
Ik blijf bij mij, voor eeuwig en altijd.
Ben zelfs bereid m'n leven voor mezelf te geven.
Ik blijf bij mij, totdat de dood mij scheidt.
Ik hou van jou zeg ik soms ook wel.
Ik hou van jou en ik meen het echt,
maar ik hou van jou zeg ik alleen maar voor de spiegel,
zo komt ik hou van jou weer bij mezelf terecht.
Ik hou van mij, van mij, van mij en van geen ander,
want ik ben verreweg de leukste die ik ken.
Ik hoef mezelf zonodig voor mij niet te veranderen.
Ik hou van mij, mezelf, gewoon zoals ik ben.
Want ik hou van jou betekent meestal 'schat hier heb je m'n problemen, los maar op'.
We leven in een hel, ik verwacht van jou de hemel.
Ja jij geeft de hel weg, dankjewel zeg, rot lekker op.
Want ik hou van jou is niet de sleutel tot de ander, maar ik hou van mij, al klinkt het bot en slecht.
Want wie van zichzelf houdt die geeft pas echt iets kostbaars, als ie ik hou van jou tegen een ander zegt...
Ik hoop dat jij er ook iets aan hebt!
Een pyscholoog kan je zeker helpen. Ik heb net een 2-daagse cursus van BTSW (www.btsw.nl) achter de rug (Ulitmate Life Coach Program). Dit is een cursus van 2 dagen met 30 andere. Iedereen heeft een ander probleem maar uiteindelijk komt het allemaal op hetzelfde neer: iedereen heeft bepaalde angsten. Ik heb er wel wat aangehad, veel geleerd over mezelf en nu alles nog even laten inwerken en op een rijtje zetten en verder gaan met de gesprekken met de psyscholoog.
Tijdens de cursus draaide ze een liedje af dat mij erg raakte: Harry Jekkers - Ik hou van mij.
Ik heb het zelf meteen gedownload en draai het nummer nu grijs! Misschien een idee voor andere om te downloaden? En dan lekker hard opzetten
De tekst gaat zo:
Ik hou van mij, hoor je nooit zingen.
Ik hou van mij, wordt nooit gezegd,
maar ik hou van mij, ga ik toch zingen,
want ik hou van mij, van mij alleen en ik meen het echt.
Ik hou van mij, want ik ben te vertrouwen.
Ik hou van mij, van mij kan ik opaan.
Ik hou van mij, op mij kan ik tenminste bouwen.
Ik hou van mij en ik laat mij nooit meer gaan.
Ik blijf bij mij en niet voor even.
Ik blijf bij mij, voor eeuwig en altijd.
Ben zelfs bereid m'n leven voor mezelf te geven.
Ik blijf bij mij, totdat de dood mij scheidt.
Ik hou van jou zeg ik soms ook wel.
Ik hou van jou en ik meen het echt,
maar ik hou van jou zeg ik alleen maar voor de spiegel,
zo komt ik hou van jou weer bij mezelf terecht.
Ik hou van mij, van mij, van mij en van geen ander,
want ik ben verreweg de leukste die ik ken.
Ik hoef mezelf zonodig voor mij niet te veranderen.
Ik hou van mij, mezelf, gewoon zoals ik ben.
Want ik hou van jou betekent meestal 'schat hier heb je m'n problemen, los maar op'.
We leven in een hel, ik verwacht van jou de hemel.
Ja jij geeft de hel weg, dankjewel zeg, rot lekker op.
Want ik hou van jou is niet de sleutel tot de ander, maar ik hou van mij, al klinkt het bot en slecht.
Want wie van zichzelf houdt die geeft pas echt iets kostbaars, als ie ik hou van jou tegen een ander zegt...
Ik hoop dat jij er ook iets aan hebt!
zondag 25 mei 2008 om 18:49
Lieve Lode,hoe is het nu met je?Uit je bijdragen hier bij Viva maak ik op dat je een leuk mens bent en ik vind je aardig overkomen.Meid,iedereen heeft zijn sterke en zwake kanten maar is ook ergens goed in.Ieder mens heeft talenten en ik weet voor 100% dat jij het waard bent.Maar alleen moet jij nog eens in jezelf gaan geloven.Sterkte met alles en als je het ff niet ziet zitten meld je dan heel snel op het forum,goed?Een dikke knuf voor je!