Psyche
alle pijlers
Ik ben zo bang etc... deel 2
vrijdag 11 september 2009 om 10:58
Een nieuw topic, maar ik hoop met de "oude garde" die me door zoveel nare, zware, wanhopige momenten heeft heengetrokken. En die er was toen ik vrolijk was, gek wilde doen, van het leven wilde genieten .
Ik heb aan mijn eerste topic Ik ben zo bang: is de kanker terug? zoveel gehad, ik heb er zulke lieve en fijne contacten aan overgehouden, ik ben er zo blij mee... ik wens voor dit "deel 2" dat het wederom een plek wordt waar vrouwen met of zonder kanker elkaar kunnen steunen.
Ik ben jullie allemaal dankbaar voor wat geweest is, nu op naar de toekomst!
Ik heb aan mijn eerste topic Ik ben zo bang: is de kanker terug? zoveel gehad, ik heb er zulke lieve en fijne contacten aan overgehouden, ik ben er zo blij mee... ik wens voor dit "deel 2" dat het wederom een plek wordt waar vrouwen met of zonder kanker elkaar kunnen steunen.
Ik ben jullie allemaal dankbaar voor wat geweest is, nu op naar de toekomst!
dinsdag 2 maart 2010 om 19:00
Lieve Robo,
Ik ben al een tijdje stille meelezer op je topic. Weet nooit de juiste woorden te vinden om je een hart onder de riem te steken. Ik wil je nu toch laten weten dat ik aan je denk en met je meeleef. Wat een vreselijk nieuws heb je gekregen.... hier heb ik geen woorden voor...
Ik ken je niet, maar ben er echt kapot van en huil met je mee. Wil je heel veel sterkte en kracht wensen om ook hier weer doorheen te komen.
Ik ben al een tijdje stille meelezer op je topic. Weet nooit de juiste woorden te vinden om je een hart onder de riem te steken. Ik wil je nu toch laten weten dat ik aan je denk en met je meeleef. Wat een vreselijk nieuws heb je gekregen.... hier heb ik geen woorden voor...
Ik ken je niet, maar ben er echt kapot van en huil met je mee. Wil je heel veel sterkte en kracht wensen om ook hier weer doorheen te komen.
Wegens grote belangstelling ben ik momenteel verminderd beschikbaar. Dit kan tijdelijk zijn.
dinsdag 2 maart 2010 om 19:19
Vreselijk gewoon huil maar wees boos. Je mag het ik ben het ook zeer zeer. En weet amper te zeggen iets tegen jou. Wel tegen je zeg Wens Julie beide sterkte kracht zoveel liefde warmte toe. Blijven praten he lieverd. Ik weet je hart wordt eruit getrokken. We geven zeer zeer om jou. Ben hele dag zwaar gespannen jantje lach huil. Verdomme zeg ik ergens. Maar weiger gewoon leef elke minuut robo knuffels moet tegen je zeggen weet je moet. Maar zo eenvoudig is dit niet helemaal niet
dinsdag 2 maart 2010 om 19:24
Ik kan nu zwijgen laat kanker de kanker krijgen.
Ik kan huilen schuilen toekijken boos zijn.
Maar help jou dat help ik jou dan nee toch.
Kan zeggen leef ademhalen elke waardevolle seconde.
Maar is dat redelijk is dat te doen jou dromen dan.
Wat moet je dan nog geloven kan je niets beloven.
We beloven ik er ben er kan zijn bijstaan elke tijd.
Tijd lijkt nu zo rot maar moet je dan doen als of er niets ik.
Jou beste gun en wil wondere komen al je dromen.
Ik wou kon wou ik dat kan dan zou je dat geven.
Doe je ogen dicht en breng je dat wonder licht je moed.
Ik breng jou warmte elke gloed en moed van anita effe niet verders zeggen moet
Ik kan huilen schuilen toekijken boos zijn.
Maar help jou dat help ik jou dan nee toch.
Kan zeggen leef ademhalen elke waardevolle seconde.
Maar is dat redelijk is dat te doen jou dromen dan.
Wat moet je dan nog geloven kan je niets beloven.
We beloven ik er ben er kan zijn bijstaan elke tijd.
Tijd lijkt nu zo rot maar moet je dan doen als of er niets ik.
Jou beste gun en wil wondere komen al je dromen.
Ik wou kon wou ik dat kan dan zou je dat geven.
Doe je ogen dicht en breng je dat wonder licht je moed.
Ik breng jou warmte elke gloed en moed van anita effe niet verders zeggen moet
dinsdag 2 maart 2010 om 20:01
Lieve Robo, ik zit hier met tranen. Ergens was er toch steeds een klein beetje hoop op iets anders. Wat een zware klap voor jullie allebei. Het is zo oneerlijk. Waarom dit nu weer? Alsof jullie nog niet genoeg voor jullie kiezen hebben gekregen. En nu moet je dus weer verder. Zwaardere chemo. Dit is zo erg. Zo kutterdekut. Maar wat helpt het om te vloeken. Niets. Het lucht misschien even op en dan moet je verder. Stort je tranen, huilen lucht op. Ik huil mee. Om je mooie lijf die hier weer tegen moet gaan vechten. Die rot chemo, die je haat, maar wat je ook moet hebben. Wat zul je geschrokken zijn toen je het hoorde. Wanneer hoor je meer?
Gofferdegoffer, 't is kut. Ik zou je lijfelijk willen omarmen. Je hebt nu een schouder nodig om op uit te huilen. Je hebt alleen Ro en misschien wil je hem wel sparen. Wat moeilijk is dit weer voor jullie.
Gofferdegoffer, 't is kut. Ik zou je lijfelijk willen omarmen. Je hebt nu een schouder nodig om op uit te huilen. Je hebt alleen Ro en misschien wil je hem wel sparen. Wat moeilijk is dit weer voor jullie.
