Psyche
alle pijlers
Ik moet het even kwijt...
donderdag 10 september 2009 om 20:50
Ik hou al 11 jaar een geheim voor me, en vandaag barstte er iets in me! Ik moet het even kwijt, dus alvast bedankt voor het luisterend oor/lezend oog...
Toen ik 12 en later 14 jaar was, heb ik 2 maal een poging tot zelfmoord gedaan. Het is klaarblijkelijk (gelukkig) niet gelukt, maar ik heb het nooit iemand verteld en niemand heeft ooit iets aan mij gemerkt! De laatste tijd merk ik dat het toch ergens aan me vreet, maar ik durf het mijn ouders niet te vertellen. Het is ook al zo lang geleden... Vandaag las ik op internet iets over het onderwerp zelfmoord en daar werd heel hard geroepen dat zelfmoord arrogant was en mensen die zelfmoordgedachtes hebben egoistisch en aanstellers zijn... Toen knapte er iets in mij... Ik heb al die jaren mijn mond gehouden om er maar niemand mee lastig te vallen en op deze website werd ik (en een heleboel andere mensen met mij dus) gewoon keihard uitgemaakt voor arrogante aanstellende aandachtsgeile egoist! Dat kwam gewoon even hard aan... Ik heb het nog steeds niemand verteld, maar ik speel met het idee om eens met een psycholoog te gaan praten. Het gaat nu gelukkig wel goed met mij, maar blijkbaar zitten er dingen die nog niet verwerkt zijn.
Ik wil niet proberen zielig te doen of iets, maar zoals al gezegd ik kon het echt even niet meer verkroppen!!
Toen ik 12 en later 14 jaar was, heb ik 2 maal een poging tot zelfmoord gedaan. Het is klaarblijkelijk (gelukkig) niet gelukt, maar ik heb het nooit iemand verteld en niemand heeft ooit iets aan mij gemerkt! De laatste tijd merk ik dat het toch ergens aan me vreet, maar ik durf het mijn ouders niet te vertellen. Het is ook al zo lang geleden... Vandaag las ik op internet iets over het onderwerp zelfmoord en daar werd heel hard geroepen dat zelfmoord arrogant was en mensen die zelfmoordgedachtes hebben egoistisch en aanstellers zijn... Toen knapte er iets in mij... Ik heb al die jaren mijn mond gehouden om er maar niemand mee lastig te vallen en op deze website werd ik (en een heleboel andere mensen met mij dus) gewoon keihard uitgemaakt voor arrogante aanstellende aandachtsgeile egoist! Dat kwam gewoon even hard aan... Ik heb het nog steeds niemand verteld, maar ik speel met het idee om eens met een psycholoog te gaan praten. Het gaat nu gelukkig wel goed met mij, maar blijkbaar zitten er dingen die nog niet verwerkt zijn.
Ik wil niet proberen zielig te doen of iets, maar zoals al gezegd ik kon het echt even niet meer verkroppen!!
donderdag 10 september 2009 om 20:58
quote:DianV schreef op 10 september 2009 @ 20:50:
Ik hou al 11 jaar een geheim voor me, en vandaag barstte er iets in me! Ik moet het even kwijt, dus alvast bedankt voor het luisterend oor/lezend oog...
Toen ik 12 en later 14 jaar was, heb ik 2 maal een poging tot zelfmoord gedaan. Het is klaarblijkelijk (gelukkig) niet gelukt, maar ik heb het nooit iemand verteld en niemand heeft ooit iets aan mij gemerkt! De laatste tijd merk ik dat het toch ergens aan me vreet, maar ik durf het mijn ouders niet te vertellen. Het is ook al zo lang geleden... Vandaag las ik op internet iets over het onderwerp zelfmoord en daar werd heel hard geroepen dat zelfmoord arrogant was en mensen die zelfmoordgedachtes hebben egoistisch en aanstellers zijn... Toen knapte er iets in mij... Ik heb al die jaren mijn mond gehouden om er maar niemand mee lastig te vallen en op deze website werd ik (en een heleboel andere mensen met mij dus) gewoon keihard uitgemaakt voor arrogante aanstellende aandachtsgeile egoist! Dat kwam gewoon even hard aan... Ik heb het nog steeds niemand verteld, maar ik speel met het idee om eens met een psycholoog te gaan praten. Het gaat nu gelukkig wel goed met mij, maar blijkbaar zitten er dingen die nog niet verwerkt zijn.
Ik wil niet proberen zielig te doen of iets, maar zoals al gezegd ik kon het echt even niet meer verkroppen!!
Het zijn ook vaak aandacht trekkers, want als je echt dood wil, dan kun je daar voor zorgen
Ik heb ervaring met iemand in mijn omgeving,
Ik hou al 11 jaar een geheim voor me, en vandaag barstte er iets in me! Ik moet het even kwijt, dus alvast bedankt voor het luisterend oor/lezend oog...
Toen ik 12 en later 14 jaar was, heb ik 2 maal een poging tot zelfmoord gedaan. Het is klaarblijkelijk (gelukkig) niet gelukt, maar ik heb het nooit iemand verteld en niemand heeft ooit iets aan mij gemerkt! De laatste tijd merk ik dat het toch ergens aan me vreet, maar ik durf het mijn ouders niet te vertellen. Het is ook al zo lang geleden... Vandaag las ik op internet iets over het onderwerp zelfmoord en daar werd heel hard geroepen dat zelfmoord arrogant was en mensen die zelfmoordgedachtes hebben egoistisch en aanstellers zijn... Toen knapte er iets in mij... Ik heb al die jaren mijn mond gehouden om er maar niemand mee lastig te vallen en op deze website werd ik (en een heleboel andere mensen met mij dus) gewoon keihard uitgemaakt voor arrogante aanstellende aandachtsgeile egoist! Dat kwam gewoon even hard aan... Ik heb het nog steeds niemand verteld, maar ik speel met het idee om eens met een psycholoog te gaan praten. Het gaat nu gelukkig wel goed met mij, maar blijkbaar zitten er dingen die nog niet verwerkt zijn.
Ik wil niet proberen zielig te doen of iets, maar zoals al gezegd ik kon het echt even niet meer verkroppen!!
Het zijn ook vaak aandacht trekkers, want als je echt dood wil, dan kun je daar voor zorgen
Ik heb ervaring met iemand in mijn omgeving,
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
donderdag 10 september 2009 om 21:06
Beetje botte reactie Diaantje, want ook al zou het om de aandacht te doen zijn, dan nog is het heel triest dat er kennelijk zoiets voor nodig is om aan te geven dat het niet goed met je gaat!!
DianV, ik denk idd dat het verstandig is om externe hulp hierbij te zoeken.. het is niet zomaar een voorvalletje wat je op den duur wel zal vergeten, en ws. ga je daar echt nog mee in de knoop komen als je er mee blijft lopen!! Goed van je dat je in elk geval hier al de stap hebt gezet om het te noemen, is dan wel anoniem, maar toch..!
Sterkte!
DianV, ik denk idd dat het verstandig is om externe hulp hierbij te zoeken.. het is niet zomaar een voorvalletje wat je op den duur wel zal vergeten, en ws. ga je daar echt nog mee in de knoop komen als je er mee blijft lopen!! Goed van je dat je in elk geval hier al de stap hebt gezet om het te noemen, is dan wel anoniem, maar toch..!
Sterkte!
donderdag 10 september 2009 om 21:09
donderdag 10 september 2009 om 21:10
Wat een onzin dat het aandachtstrekkers zijn!!!! En als het al om aandacht gaat, dan hebben ze die klaarblijkelijk nodig.
Snap dat niet van mensen, dat ze dat zo denken...
9 jaar geleden pleegde mijn vriendje waar ik zoveel van hield ook zelfmoord. Bleek ( had niemand mij verteld) dat hij eerder al een poging had gedaan die was mislukt. Ja, hij had aandacht nodig want hij zat dus niet goed in zijn vel. Jammer dat hij het niet op een andere manier kon duidelijk maken. Jammer dat ik zijn gedachtes over zelfmoord nooit echt serieus genomen heb.
TO, hulp zoeken lijkt me een goed plan. Probeer je niet teveel aan te trekken van die mensen die het allemaal niet snappen. En weet dat je het waard bent om te leven!
Veel sterkte en een knuffel!
Snap dat niet van mensen, dat ze dat zo denken...
9 jaar geleden pleegde mijn vriendje waar ik zoveel van hield ook zelfmoord. Bleek ( had niemand mij verteld) dat hij eerder al een poging had gedaan die was mislukt. Ja, hij had aandacht nodig want hij zat dus niet goed in zijn vel. Jammer dat hij het niet op een andere manier kon duidelijk maken. Jammer dat ik zijn gedachtes over zelfmoord nooit echt serieus genomen heb.
TO, hulp zoeken lijkt me een goed plan. Probeer je niet teveel aan te trekken van die mensen die het allemaal niet snappen. En weet dat je het waard bent om te leven!
Veel sterkte en een knuffel!
donderdag 10 september 2009 om 21:10
Ik had ook iemand in mn omgeving die 2 x een poging heeft gedaan en door zijn exvrouw werd beschuldigd van aandachttrekkerij... de 3e keer is het hem wel gelukt.
Als iemand bij me zou dreigen met zelfmoord (bij einde relatie of iets dergelijks) dan zou ik daar totaal niet serieus op ingaan. Maar mensen die dergelijke dingen roepen zoals jij omschrijft TO zijn mijns inziens erg kortzichtig. Ook al zijn er misschien 9 die er aandacht mee willen trekken... bij de 10e is het misschien anders.
Maar wat zou er mee willen bereiken om ermee naar buiten te komen? Is/zijn de oorzaken van je pogingen toen nog steeds aanwezig? Zoek je een bepaalde erkenning en/of begrip?
Wel goed van je om dit topic te openen!
Als iemand bij me zou dreigen met zelfmoord (bij einde relatie of iets dergelijks) dan zou ik daar totaal niet serieus op ingaan. Maar mensen die dergelijke dingen roepen zoals jij omschrijft TO zijn mijns inziens erg kortzichtig. Ook al zijn er misschien 9 die er aandacht mee willen trekken... bij de 10e is het misschien anders.
Maar wat zou er mee willen bereiken om ermee naar buiten te komen? Is/zijn de oorzaken van je pogingen toen nog steeds aanwezig? Zoek je een bepaalde erkenning en/of begrip?
Wel goed van je om dit topic te openen!
donderdag 10 september 2009 om 21:13
Jeetje Diaantje, moet je nou echt zo reageren? Heel erg als je in je directe omgeving met zelfmoord te maken hebt gehad maar wat heeft DianV nou aan jouw reactie?
DianV, ik denk dat het verstandig is om er eens met een professional over te praten. Het is wel duidelijk dat je er nog mee zit. Het is vast goed om te kijken of je dit stukje van je leven kan accepteren en achter je kan laten.
DianV, ik denk dat het verstandig is om er eens met een professional over te praten. Het is wel duidelijk dat je er nog mee zit. Het is vast goed om te kijken of je dit stukje van je leven kan accepteren en achter je kan laten.
donderdag 10 september 2009 om 21:13
Joh, heftig meid!
Toen ik 14 jaar was voelde ik me zo eenzaam en rot, toen heb ik ook een poging gedaan. Mijn ouders hebben het wel ontdekt maar onder het tapijt geveegd. Er werd nooit meer over gepraat.
Jaren later kwam ik in een boek tegen dat na een mislukte poging een soort 'rouw' komt kijken.
Natuurlijk ben ik er nu heel blij mee dat het niet is gelukt. Wat had ik mijn ouders onbeschrijvelijk verdrietig gemaakt, ik moet er echt niet aan denken! Toen het een paar jaar later nog rot thuis ging ben ik uit huis gegaan, een andere, meer behoudende vorm van vluchtgedrag gekozen zeg maar.
Maar het is wel heel heftig, en het lijkt me heel goed om met een psycholoog te praten, vooral omdat je het voor jezelf hebt gehouden. Misschien waren die pogingen wel aandachtstrekkerij, maar door die voor jezelf te houden heb je die aandacht dus niet gekregen, vraag er nu om.
Hug
Toen ik 14 jaar was voelde ik me zo eenzaam en rot, toen heb ik ook een poging gedaan. Mijn ouders hebben het wel ontdekt maar onder het tapijt geveegd. Er werd nooit meer over gepraat.
Jaren later kwam ik in een boek tegen dat na een mislukte poging een soort 'rouw' komt kijken.
Natuurlijk ben ik er nu heel blij mee dat het niet is gelukt. Wat had ik mijn ouders onbeschrijvelijk verdrietig gemaakt, ik moet er echt niet aan denken! Toen het een paar jaar later nog rot thuis ging ben ik uit huis gegaan, een andere, meer behoudende vorm van vluchtgedrag gekozen zeg maar.
Maar het is wel heel heftig, en het lijkt me heel goed om met een psycholoog te praten, vooral omdat je het voor jezelf hebt gehouden. Misschien waren die pogingen wel aandachtstrekkerij, maar door die voor jezelf te houden heb je die aandacht dus niet gekregen, vraag er nu om.
Hug
donderdag 10 september 2009 om 21:17
De enige die kan stellen dat het aandachttrekkerij is (geweest) is de persoon die zelfmoorde wilde plegen of heeft gepleegd.
Zelfmoord is niet zoiets als in de laatste mode lopen. Dat doet iemand omdat hij/zij echt niet meer kan. Als het een 'neppe' poging is dan kan er sprake zijn van aandachttrekkerij maar zoals iemand hiervoor mij zei: dan is er kennelijk iets aan de hand met deze persoon om tot zulke drastische maatregelen over te gaan.
Zelf heb ik een paar keer serieus met de gedachte rondgelopen. Te veel pijn was de reden. Zeker niet om aandacht te trekken.
DianV ik begrijp je verbijstering als je zoiets leest maar hou in je achterhoofd dat degene die zoiets roept niet weet waar hij/zij het over heeft. Als jij voor jezelf weet wat je toen voelde en waarom is dat voldoende. Wat anderen roepen is niet belangrijk en in dit geval lijken zij degene te zijn met een tekort aan aandacht.
Zelfmoord is niet zoiets als in de laatste mode lopen. Dat doet iemand omdat hij/zij echt niet meer kan. Als het een 'neppe' poging is dan kan er sprake zijn van aandachttrekkerij maar zoals iemand hiervoor mij zei: dan is er kennelijk iets aan de hand met deze persoon om tot zulke drastische maatregelen over te gaan.
Zelf heb ik een paar keer serieus met de gedachte rondgelopen. Te veel pijn was de reden. Zeker niet om aandacht te trekken.
DianV ik begrijp je verbijstering als je zoiets leest maar hou in je achterhoofd dat degene die zoiets roept niet weet waar hij/zij het over heeft. Als jij voor jezelf weet wat je toen voelde en waarom is dat voldoende. Wat anderen roepen is niet belangrijk en in dit geval lijken zij degene te zijn met een tekort aan aandacht.
donderdag 10 september 2009 om 21:18
donderdag 10 september 2009 om 21:20
Dian, je wilt niet weten hoeveel mensen op het forum met dergelijke gedachten hebben rondgelopen. Of een poging hebben gedaan.
Goed dat je het hier neerzet. Opgelucht?
Kan heel goed zijn om eens met een psycholoog te praten. Of een andere therapeut.
Dat kleine meisje van toen zal heel veel verdriet en onmacht gevoeld hebben... en je hebt het ook nog al die jaren alleen gedragen.
Een goede therapeut zal je vertellen dat het niet raar is. En misschien kun je samen de gevoelens bespreken die je toen had (en misschien nog steeds wel eens hebt)
Blijf je schrijven hier?
Goed dat je het hier neerzet. Opgelucht?
Kan heel goed zijn om eens met een psycholoog te praten. Of een andere therapeut.
Dat kleine meisje van toen zal heel veel verdriet en onmacht gevoeld hebben... en je hebt het ook nog al die jaren alleen gedragen.
Een goede therapeut zal je vertellen dat het niet raar is. En misschien kun je samen de gevoelens bespreken die je toen had (en misschien nog steeds wel eens hebt)
Blijf je schrijven hier?
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
donderdag 10 september 2009 om 21:22
Pfiew, ongenuanceerd hoor diaantje. Maar voor Dian, ik heb teveel zelfdoding (vind ik een wat fijner woord) meegemaakt met dood tot gevolg en ik vind het juist enorm dapper dat iemand kan besluiten dat het genoeg is en er een einde aan kan maken. Zoiets beslis je niet zomaar, daar gaat veel aan vooraf. Ik vind het juist egoistisch als je mensen de keuze om zelf over het leven te beschikken wilt ontnemen.
Vreemd ook dat mensen heel anders tegen euthanasie aankijken, het is hier in Nederland algemeen geaccepteerd dat mensen een einde aan hun pijn mogen maken, maar zelfdoding wordt vaak als egoistisch beschouwd. Wat is het verschil? Dat er bij euthanasie iemand bij is die het uitvoert? Dat het bij euthanasie vaak om lichamelijke pijn gaat en bij zelfdoding om geestelijke pijn? Ik zie het verschil niet.
Vreemd ook dat mensen heel anders tegen euthanasie aankijken, het is hier in Nederland algemeen geaccepteerd dat mensen een einde aan hun pijn mogen maken, maar zelfdoding wordt vaak als egoistisch beschouwd. Wat is het verschil? Dat er bij euthanasie iemand bij is die het uitvoert? Dat het bij euthanasie vaak om lichamelijke pijn gaat en bij zelfdoding om geestelijke pijn? Ik zie het verschil niet.
donderdag 10 september 2009 om 21:24
quote:diaantje1971 schreef op 10 september 2009 @ 21:20:
Sprankelend, je mag niet quoten
Jawel hoor dat mag wel....
Stukje van Viva's Naomi:
. Vind je ‘t nodig om te quoten, citeer dan de relevante delen van de tekst (dat wil zeggen: het gedeelte van de tekst waarop je reageert - daarmee hou je je overigens ook aan de netiquette ten aanzien van quoten). Wie toch nog onnodig volledige (openings)posts citeert loopt risico op een waarschuwing of ban.
Dusssss,de manier waarop jij het hele topic quoot is dan weer niet de bedoeling..
Sprankelend, je mag niet quoten
Jawel hoor dat mag wel....
Stukje van Viva's Naomi:
. Vind je ‘t nodig om te quoten, citeer dan de relevante delen van de tekst (dat wil zeggen: het gedeelte van de tekst waarop je reageert - daarmee hou je je overigens ook aan de netiquette ten aanzien van quoten). Wie toch nog onnodig volledige (openings)posts citeert loopt risico op een waarschuwing of ban.
Dusssss,de manier waarop jij het hele topic quoot is dan weer niet de bedoeling..
anoniem_70402 wijzigde dit bericht op 10-09-2009 21:26
Reden: tovoeging
Reden: tovoeging
% gewijzigd
donderdag 10 september 2009 om 21:25
quote:biebelie schreef op 10 september 2009 @ 21:24:
[...]
Jawel hoor dat mag wel....
Stukje van Viva's Naomi:
. Vind je ‘t nodig om te quoten, citeer dan de relevante delen van de tekst (dat wil zeggen: het gedeelte van de tekst waarop je reageert - daarmee hou je je overigens ook aan de netiquette ten aanzien van quoten). Wie toch nog onnodig volledige (openings)posts citeert loopt risico op een waarschuwing of ban.
Dusssss
Oke ,
duzzzzzzzzzzz
[...]
Jawel hoor dat mag wel....
Stukje van Viva's Naomi:
. Vind je ‘t nodig om te quoten, citeer dan de relevante delen van de tekst (dat wil zeggen: het gedeelte van de tekst waarop je reageert - daarmee hou je je overigens ook aan de netiquette ten aanzien van quoten). Wie toch nog onnodig volledige (openings)posts citeert loopt risico op een waarschuwing of ban.
Dusssss
Oke ,
duzzzzzzzzzzz
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
