Ik moet het van me af schrijven..

Beste forummers,

Ik ben weer even helemaal het padje kwijt.

Ik probeer mijn verhaal zo kort mogelijk te houden:

Ik heb al 2x te maken gehad met een depressie/angsten.

1ste keer: In december 2014
Tweede keer: In oktober 2016

Eerste maal was doordat ik “vast” zat in een slechte relatie, waar ik niet gelukkig was.

Tweede maal depressie was door een lange tijd overspannen geweest te zijn, daarna 8 maanden in een diep dal gezeten.

Ik ben eruit gekomen op mijn eentje, maar heb het gevoel dat dit een terugkerend patroon is.

Ik voel me eigenlijk nooit 100% helemaal happy. Nou, ik kan wel eens happy zijn, maar dit is van korte duur. Duurt gemiddeld 3 weken. Daarna is het alsof ik even uit balans ben, snauw ik iedereen af, en voel ik me veel down.

Nu is het volgende, sinds een week of 3 is dat “uit balans” gevoel terug bij mij.
Plots kan ik heel erg paniekerig zijn dat ik binnenkort mijn ouders zal verliezen, vriend, etc.
Daarna gaat het van kwaad naar ergens en voel ik me enorm afgesloten van de wereld, mensen die ik graag zie. Het voelt alsof ik ze van me weg duw. (Dit gaat voornamelijk naar mijn vriend, omdat hij volgens mij het dichtst bij mij staat)
Ik kan dan nooit 100% gelukkig zijn.

Ik had deze gevoelens wel eens vaker, maar na enkele weken/week waren deze van voorbijgaande aard.

Maar deze keer is het anders.
Gisteren kwam ik thuis van het werk, ik was doodop. Ik voelde binnenin enorme angst, dat mijn relatie op de klippen zal lopen, dat ik gek ben, dat ik terug een terugval beleef, etc. Ik ben dan zo in mezelf gekeerd dat ik mezelf letterlijk gek maak.
Ik voelde me zo neerslachtig dat ik voor het eerst in mijn leven dacht “Ik word zo moe van mezelf, ik kan dit niet meer aan”. Deze gevoelens en gedachten brengen me nog meer in paniek, waardoor ik terug in een cirkeltje draai. In een draaikolk recht naar beneden.

Gisterenavond in tranen uitgebarsten, vriend en hond hebben me door dik en dun gesteund. Kan gelukkig erg goed praten met mijn vriend.

Ik had gehoopt dat het een “slechte” dag ging zijn, en vandaag een nieuwe dag kon beginnen.

Vandaag ging goed, maar in de loop van de namiddag voelde ik me gewoon terug somber worden en gewoon compleet GE-VOEL-LOOS.
Ik voel letterlijk niets meer vandaag. Wat een kut gevoel is dit!
Ik ervaar geen gevoelens vandaag, voel me verlamd en er hangt een grote donderwolk boven mijn hoofd.

Ik ben bang dat ik terugval, en terug enkele maanden out zal zijn. Ik heb zopas een jaar verlenging gekregen op mijn werk, en ben zo bang dat ik het zal verpesten.

Ik voel geen liefde meer, haat, irritatie. Alleen angst en deprie gevoelens.

PS. Ik heb er al eens op gelet dat deze periodes vaak voorkomen een week voor mijn menstruatie, tijdens en na.
Meestal gaan ze over, nu duurt het toch wel weer zo’n 3-4 weken.

Ook merk ik op dat deze klachten begonnen zijn tijdens het nemen van de Anticonceptie pil, ik pak Desorelle 20.

Deze klachten zijn er ingeslopen toen ik een jaar de AC pil nam. Ik was toen 16.

Ik ben sinds gisteren helemaal gestopt, omdat ik zo’n rotdag had. En vandaag merk ik dat mijn buik wat opgezwollen zit + heb een menstruatie gevoel.

Soms wijt ik mijn klachten aan de pil, soms denk ik dat er meer is.

Ik blijf neutraal en wacht geduldig af tot ik enigzins enkele verbeteringen zie.

Deze week heb ik ook een afspraak met mijn psych omdat ik het deze keer niet tever wil laten komen.

Mijn vraag is: hebben jullie hier ervaringen mee? Kan de pil hierin een rol spelen? Hebben jullie tips?

Alvast bedankt om mijn warrig verhaal te lezen, ik neem dit alvast mee naar de psych.

Koffielepel schreef: ↑

27-05-2018 22:48

Goed dat je een gesprek hebt geregeld met je psych. Bij mij had de pil negatieve invloed op mijn humeur en libido. Sinds ik hiermee (in overleg met huisarts) gestopt ben, ben ik veel meer mezelf. Mijn humeur was alleen wel minder uit balans als dat wat jij beschrijft.

Fijn om te horen dat ik niet de enige ben.
Ik ben wel op eigen houtje gestopt, zullen het natuurlijk zeer voorzichtig moeten houden de komende maanden
5 juni afspraak geregeld met de gynaecoloog voor informatie over koperspiraaltje.

Swiss schreef: ↑

27-05-2018 22:50

Wat rot voor je dat je je zo voelt.

Hormonen kunnen zeker een rol spelen in hoe je je voelt. Je zult het gaan ervaren of het verschil maakt. Dat zal voor iedereen anders zijn.
Ik wilde je adviseren naar de huisarts te gaan maar je hebt al een psych lees ik waar je heen gaat.

Hoe oud ben je?

Kunnen hormonen ook een rol spelen op je angstgevoelens?
Mijn huisarts gaat er erg licht over als ik over de pil begin. Volgens haar is dit zéker niet mogelijk. Ik slik ze 5 jaar waarvan 4 jaar te kampen met deze klachten.

Ik ben 21 trouwens

Devils_Choir_x schreef: ↑

27-05-2018 22:52

Hm zou misschien wel kunnen, heb dezelfde pil genomen en werkte wel op mijn humeur en had dagelijks enorme hoofdpijn ervan en zoals jij ook zegt stemmingswisselingen of opeens totaal niets meer voelen qua emoties. Gebruik nu een jaar al een andere pil en de klachten zijn serieus afgenomen wel, maar of dat bij jou ook zo zal zijn kan ik niet zeggen helaas.

Kan het zijn dat je onbewust veel stress meemaakt in je leven? Hoeven daarom niet per se grote dingen te zijn. Wat je beschrijft, lijkt idd op een terugkerende depressie. Het is wel positief dat je er nu snel bij bent om er iets aan te doen, wie weet komt er tijdens jullie gesprek iets naar boven dat je dat slechte gevoel geeft en kan je er iets aan veranderen of verwerken.

Wat fijn om te lezen dat je je beter voelt! Welke emoties ervaarde jij tijdens het Deso 20 gebruik?

Ik ervaar wel wat stress, maar gezonde stress. Dingen waar ik (enkele weken geleden) echt nog naar uitkeek. Heb namelijk zopas een huisje gekocht met mijn vriend. Maar op dit moment doet dit me weinig tot niets. Vindt dit vreselijk om te zeggen, bah.
Verder heb ik ook een jaar verlenging gehad op het werk + extra uren, wat voor ons financieel een verademing zal zijn. Dus eigenlijk alleen maar leuke en spannende dingen.

Verder zitten depressies niet bij ons in de familie. Mijn broer heeft enkele jaren geleden wel een dwangstoornis gehad, en werd daar depressief van (omdat hij al zijn vrienden verloor) met medicijnen (sertraline) is hij nu helemaal stabiel en gelukkig.
Verder niemand..
vandaar dat ik het zelf niet helemaal begrijp.

Girl_Undiscovered schreef: ↑

27-05-2018 22:59

Ik heb het zelf niet zo extreem maar herken wel wat dingen in je verhaal met name de sombere uitzichtloze gevoelens. De pil kan hier best veel mee te maken hebben ja, ook ik ben al een paar keer gewisseld hierom. Super goed dat je gelijk naar de psych gaat om dit aan te pakken! Het is belangrijk om jezelf niet te ver te laten afzakken en gelijk ertegen te gaan vechten.

Wat mij momenteel goed helpt zijn Bach bloesem druppels. Mijn psych wilde mij aan de antidepressiva zetten maar dat staat mij enorm tegen dus ben ik dit gaan proberen. Nu na een paar weken voel ik me rustiger en meer stabiel. Ik neem daarnaast ook B12, Vitamine D en magnesium. Allemaal dingen die goed kunnen helpen bij het zware gevoel in je hoofd. Kan geen kwaad om te proberen toch? Ik heb er in ieder geval wel baat bij.

Heel veel sterkte!

wat rot voor je dat je ook te maken had met deze gevoelens. Maar wel een opluchting dat je de oplossing gevonden hebt in de natuurlijke geneesmiddelen!


Ik heb eergisteren mijn laatste pil genomen, ben middenin mijn strip gestopt. En vandaag voel ik lichte krampachtige menstruatie pijntjes, een opgeblazen gevoel. Ook heb ik licht bloedverlies. Hmm..

Ik zal zeker eens opzoek gaan naar die bach bloesem druppels!

Btw, neem jij nog de pil?
Zo niet, wanneer voelde je verschil na het stoppen?

Liefs

Swiss schreef: ↑

27-05-2018 23:39

Als je midden in een strip stopt met de pil wordt je meestal paar dagen erna ongesteld. Dus je gevoel van krampachtige menstruatiepijntjes kan kloppen!

Ik herken wel het een en ander in wat je schrijft over depri, somber en gevoelloos. Ik zou het echt met je huisarts of behandelaar bespreken om te kijken wat voor jou een oplossing kan zijn. Ik slik al heel lang St Janskruid en dat werkt voor mij heel goed. Dat is echter niet zonder risico's (kan veelal niet samen met andere medicijnen) en bijwerkingen, dus altijd met je huisarts bespreken!

Ik heb ook al wat info opgezocht over St Janskruid, sommigen worden hier nog angstiger door las ik. Maakt me ook weer bang

Kan het door het stoppen zijn dat ik me emotioneem weer erg onstabiel voel?
En hoelang duurde het van jouw voordat je verbetering voelde/zag?

Girl_Undiscovered schreef: ↑

28-05-2018 10:13

Ik ben ook een tijdje gestopt met de pil, en ik voelde me na twee weken al veel beter. Dat was een hele rare gewaarwording haha. Maar helaas had ik te erge pms klachen en was ik steeds drie weken ongesteld. Dat ging dus niet. Ik zit nu aan de cerazette. Een soort minipil en wordt nu helemaal niet meer ongesteld. Super fijn maar ik ben ook door deze pil onstabieler. Maar ik moet iets.

Ahzo, dus je lichaam heeft sowieso even tijd nodig om te “herstellen” dan?

Vandaag voel ik me eigenlijk wel beter. Heel vreemd. Deze morgen slecht opgestaan en meteen weer aan het piekeren, maar het voelt nu een beetje zoals de donkere hemel aan het opklaren is.
Hopelijk blijft dit zo.

Daaraan zie je dat je ook erg gevoelig bent voor hormonen..

Waarom geen spiraaltje? Of koperspiraal?

snorriemorrie schreef: ↑

28-05-2018 10:53

De pil kan zeker invloed hebben op je emoties. Wat bij de een goed werkt, kan voor de ander totaal niet werken. En de ene pil kun je misschien heel goed op, terwijl de ander je depressief maakt.

Ik zou eens wat lezen over PMDD, de heftigere variant van PMS. Wellicht dat je jezelf hier ook wel in herkent.

En toch is er nog steeds zo weinig over geweten.
Had al eerder gedacht aan stoppen, maar volgens mijn huisarts was het haast onmogelijk dat dit door de pil zou komen.

Erg toch?

Ik zal zeker wat meer informatie opzoeken over de PMDD, lijkt me wel interessant!

snorriemorrie schreef: ↑

28-05-2018 10:58

In de bijsluiter staat trouwens: Vaak (kan bij 1 op de 10 mensen optreden): depressie, stemmingswisseling, zenuwachtigheid,
hoofdpijn, duizeligheid, misselijkheid, buikpijn, acne, gevoelige borsten, pijn in de borsten, geen
menstruatie, pijnlijke menstruatie, premenstrueel syndroom (lichamelijke of emotionele problemen
voor de start van de menstruatie), gewichtstoename.

Die zenuwachtigheid (bij mij erge innerlijke onrust) herken ik ook zeker en vast.

Wat wel niet in de bijsluiter staat, zijn de angsten..

Kan dit dan ook verband hebben met elkaar?

Joanjett schreef: ↑

28-05-2018 11:10

Door het gebruik van de pil veranderde ik in een boze depressief monster.
Had geen zin in seks meer dus dacht ik, kan ik net zo goed stoppen met die pil.
Na een paar maanden merkte ik al verschil, er ging een wereld voor me open.
Ik voelde mij een stuk beter en de zin in seks kwam weer terug. Dus ja, hormonen hebben heel veel invloed op een mens.

Van mij viel de zin ik seks op zich wel nog mee. Wat ik wel soms had was “schrik” om seks te hebben, en zeker als het al een tijdje geleden was

Herken jij je in mijn verhaal JoanJett?

En hoe gaat het nu verder met je?
Depressie-angst vrij?

Onweertje schreef: ↑

28-05-2018 11:28

Ik herken helemaal wat je schrijft. Precies hetzelfde meegemaakt. Wat een ellende was dat. Ik had geen idee waar het vandaan kwam, maar nadat ik gestopt was met mijn anticonceptie, was het binnen een paar dagen over. Daarna nog een paar aanvallen gehad, omdat het er ingeslopen was. Goed dat je hulp gezocht hebt. Stay strong!

Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben!

En echt super dat je weet waar het vandaan kwam!
Hoe gaat het nu verder met je? Blijf je stabiel?

Devils_Choir_x schreef: ↑

28-05-2018 21:14

Goh ik had het benauwd met momenten (denk dat het een soort paniek of angst was, kan het niet goed verwoorden), op sommige momenten voelde ik dan weer totaal niets qua emoties, leek wel een robot.. Om dan een andere periode veel te emotioneel te zijn.
Het waren dus vooral de stemmingswisselingen waar ik meermaals last van had in combinatie met hoofdpijn.
Ja zoals jij het beschrijft, is dat idd positieve stress. Zou je geen last van mogen hebben denk ik.

Depressie hoeft niet per se in de familie te zitten, was ook de enige die er last van had (deso verergerde het met momenten). Wel goed dat jouw broer eruit is geraakt, is geen gemakkelijke ziekte om te overwinnen.

Het is idd vreemd, mocht het aan deso 20 liggen in jouw geval, kan je altijd aan je gynaecoloog of huisarts vragen of hij je een andere pil kan voorschrijven (kan ook minipil of prikpil zijn) ofwel een ander anticonceptiemiddel gebruiken.
Het zou kunnen dat jouw lichaam er ook niet goed op reageert.

Ik hoop voor jou dat het snel duidelijk wordt, want snap dat dit niet plezant is voor je.

De dingen die jij beschrijft, zijn EXACT wat ik nu ook mee maak. Het is een echte rollercoaster, en inderdaad, je voelt je net een robot. Heel naar!

Vandaag goede dag gehad, maar merk dat mijn hoofd terug overuren draait, waardoor ik weer teveel nadenk en me terug afzonder van alles.
Op dit moment voel ik me terug een beetje vlak.

En heel erg blij dat m’n broertje erdoor geraakt is, zat echt diep.
Maar, zodra hij 1 pilletje vergeet, voelt hij dit terug aankomen. Dus hij is er echt wel afhankelijk van.

Ik heb 5 juni een afspraak bij de gynaecoloog ivm het pilgebruik (bijwerkingen) + ik ben van plan een koperspiraaltje te plaatsen. Even geen hormonen meer.

Wanneer stopten je klachten (of werden ze minder) sinds je bent overgeschakeld op een andere pil?

Bij mij is het dag 2, de donderwolk is weg, maar en ligt nog een naar gevoel op de loer, dat ik niet helder kan beschrijven. Nog steeds angst denk ik.

Hoe gaat het nu met je? En met al je gevoelens?