Incel subcultuur.

De vraag is wat valt er te pikken?

inkijk74 schreef: ↑

10-05-2018 12:17

Jij bent goed genoeg om je hele leven te werken en de economie draaiende te houden. Relaties, intimiteit is iets dat is weggelegd voor andere jongens. Diezelfde jongens die jou gepest hebben op het schoolplein.

De vraag is: hoe lang pik je dit nog?

Jonas, als je wil dat vrouwen je aardig vinden en potentieel seks met je zouden willen moet je hier dus niet naar luisteren, want het is echt de ultime turnoff

inkijk74 schreef: ↑

10-05-2018 12:17

De vraag is: hoe lang pik je dit nog?

Ok, en dan zegt Jonas: "Ik pik het niet langer!" En dan? Dan niks toch? Dat verandert helemaal niks aan de situatie.

inkijk74 schreef: ↑

10-05-2018 12:17

Relaties, intimiteit is iets dat is weggelegd voor andere jongens. Diezelfde jongens die jou gepest hebben op het schoolplein.

De vraag is: hoe lang pik je dit nog?

Stop met opruien. Niemand heeft 'recht' op een relatie, het gebeurt sommigen gewoon wel, en anderen niet. Zo simpel is het. Deal ermee. Je hebt niets te eisen of af te dwingen en je reacties hier zijn weerzinwekkend.

Er zal nooit een revolutie komen op dit vlak, want er zal nooit aan de voorwaarden daarvoor worden voldaan. Hooguit wat gefrustreerde mensen met waanachtige ideeën die wetten gaan overtreden omdat ze vinden dat ze recht hebben op iets waar het woord recht niet op van toepassing is. Die mensen verdienen hulp om zich beter te kunnen redden in de maatschappij, verder niets. Er komt geen 'beweging' of 'leger', het blijft roepen in de woestijn. En als ik kijk naar jouw enge gedachtengoed mogen we daar allen dankbaar voor zijn. Je gaat echt flink wat grenzen over. Of je nu een troll bent of het serieus meent.

Ah de grote Inkijk show begint weer...

bloosje schreef: ↑

10-05-2018 12:42

Ah de grote Inkijk show begint weer...

Ik ben gek ook dat ik er op inga eigenlijk .

Neem een koffie Hagedis...

@Jonas; wat mij betreft word jij helemaal niet onder één kam geschoren met deze creeps. Sociaal onhandig, door wat dan ook, heeft niets te maken met het gedachtegoed waar die creeps zich achter verschuilen.

Jij beseft heel goed dat wat het verschil is, hou dat zo..

inkijk74 schreef: ↑

10-05-2018 12:17

@JonasV91: de term Incel is bedacht door een vrouw die geen relatie/intimiteit/seksualiteit had, maar daar wel naar verlangde.

Als je er zo naar kijkt ben jij ook Incel. Klopt dat?

Ik ken je al een tijdje en ik vind weinig veranderd. Jij wordt nog steeds buitengesloten.

Jij bent goed genoeg om je hele leven te werken en de economie draaiende te houden. Relaties, intimiteit is iets dat is weggelegd voor andere jongens. Diezelfde jongens die jou gepest hebben op het schoolplein.

De vraag is: hoe lang pik je dit nog?

Dit is wel héél erg doorzichtig hoor ...

tarataz schreef: ↑

10-05-2018 10:59

@Jonas : hier mijn ervaring.
Even quote leeggemaakt vanwege m'n eigen lange bericht... Ik hoop dat het steek houdt!

Dag Tarataz!

Bedankt voor jouw uitgebreide antwoord!

Kan ik stellen dat het nog net iets lastiger wordt voor de saaie grijze muis? Laat dezelfde handeling uitvoeren door een super aantrekkelijk iemand door zo’n saaie grijze muis. Dan vermoed ik dat het resultaat negatiever zal zijn voor die laatste vanwege negatieve associaties. Vaak onterecht maar als onbewust gevolg van het verdedigingsmechanisme.
Ik weet niet of er een analogie is met het volgende voorbeeld. Vrij plastisch trouwens maar dat terzijde. Een mooi verzorgde schotel eten zal de voorkeur krijgen dan een schotel die er net niet verzorgd uitziet ondanks het feit dat het hetzelfde inhoudt. Ok, het uiterlijk kan je enigszins beïnvloeden maar dat heeft ook z’n limieten. Soit, genoeg over het uiterlijk.

Ondanks twijfel rond m’n diagnose (mijn huidige therapeute was meer te vinden in hypersensitiviteit, wat wel kan kloppen) herken ik wel goed wat jij zegt over de ervaringen van jouw zoon. Dat is ook hoe ik het ervaar. Ik vind het bijzonder pijnlijk omdat ik heel graag die connectie zou voelen met iemand dichtbij maar alles lijkt zo gigantisch veraf. Het is precies alsof ik een vogel ben die alles ziet en kan beredeneren maar die nooit echt actief deelneemt aan wat er zich op de grond afspeelt.
Ik geef toe dat ik me misschien onbewust in die positie geplaatst heb door wat er vroeger gebeurd is maar ik kan niets anders herinneren dan dat. Alles wat ik me herinner van school kan ik nog afspelen zoals een filmpje maar dat zijn wel situaties tijdens de sport waarbij ik nooit gekozen werd. Situaties waarbij de meisje me in de klas ‘uitspuwden’ met beledigingen over onder andere m’n uiterlijk. Het zorgt ervoor dat ik me een monster voel, geen mens want er wilt toch niemand echt contact met mij. Terwijl net dat mijn behoefte is, diepgaand contact met mensen. Hooguit een handvol personen lijkt me voldoende. Maar toch iets. Het gevoel alsnog een connectie te hebben met iemand.
Ik wil uit die situatie geraken maar vermits ik niets anders gewoon ben weet ik ook niet wat ik kan doen. Ok, ik kan wel overgaan tot actie maar da’s dan een 16-jarige stuntelaar. Terwijl ik op andere vlakken misschien wel 40 ben. Da’s een enorme discrepantie. Ik wil alles uitleggen, op handen en voeten maar dan moet ik wel die kans krijgen. En ja, ik besef heel goed dat ik als creep kan overkomen maar ik weet van niet beter. Ik kan moeilijk rondlopen met een bordje “HELP” boven m’n hoofd?

Ik weet niet of er hier veel Belgen zijn maar ik wil verwijzen naar de soap ‘Thuis’. In dat programma is er een personage Bob en ik voel ergens dat ik een aantal gelijkenissen heb. Ik ben blij dat dat personage er is want dat, hoop ik althans, creëert toch iets meer begrip.
Het is exact zoals je vertelt in de derde alinea. Ik ben gefrustreerd en enigszins boos omdat ik niet weet waar het foutloopt. Ik wil weten waar het misgaat maar dat heb ik evenwel nog niet gevonden. Heel pijnlijk want de kern om tot een oplossing te komen is het probleem te kennen, denk ik. Als ik op zou treden als loodgieter voor een lekkage spoor ik het lek op zodanig dat het probleem opgelost is. Ik ga niet de volledige leiding vervangen. In die analogie wil ik het stuk(je) waar het foutloopt nader bekijken zodanig dat ik het kan ‘aanpassen’.
Ik heb heel veel emoties maar die zitten vrij vast. De laatste keer dat ik echt geweend heb is meer dan 5 jaar geleden. Al herinner ik me dat er ooit wel een periode was dat ik heel vaak huilde maar dan was volgens mij toen ik zeker jonger was dan 15 jaar.
Het is vooral onwetendheid die alles en iedereen nekt. In het algemeen. De mens kan nu eenmaal niet alles weten. Als je je daar bewust van bent kan je daar evenwel rekening mee houden en meer open staan voor onbekende zaken.

florence13 schreef: ↑

10-05-2018 11:45

ik werk met mensen die autisme hebben (niet als hulpverlener maar veel van mijn collegas hebben autisme) Dus ik begin het min of meer te snappen denk ik. Mijn ervaring is wel dat 1) als je het een beetje begint te snappen dat het best werkbaar is, maar daar heb je wel even voor nodig. en ja dat vergt wat aanpassingsvermogen. Dat bedoel ik niet negatief, maar dat is wel de praktijk die ik zie. 2) als ik dan kijk naar het niet op een lijn zitten: ja dat is inderdaad vaak zo, maar ik vind het een fundamenteel verschil als je iemand niet begrijp of als die wat doet wat 'onhandig' is of dat iemand gewoon een engerd is die op grote schaal vrouwen wil vermoorden omdat hij geen seks krijgt.
'
Voor Jonas: je hebt het erover dat het sturen van een foto meestal 'het einde is', nu ken ik je natuurlijk niet maar heb je wel eens nagedacht over het volgende: Het is misschien niet het probleem wat die vrouwen op die foto zien (dus je uiterlijk) maar het moment dat je die foto stuurt. Ik zie dit constant met collegas die aan de vrouw willen. Die zijn dan leuk met iemand aan het babbelen (online) en dat gaat allemaal best goed en dan sturen ze veel te vroeg een foto. Die vrouw in kwestie denkt dan: 'aaaaaahhhhhh neee!!!!!, ik was nog bij het leuk babbelen en jij wil veel te snel en hebt de situatie helemaal niet goed ingeschat en wil veel sneller veel meer dan ik' terwijl die man in kwestie dus helemaal niet in de gaten heeft dat hij die sitautie verkeerd heeft ingeschat en duwerig en pushy overkomt.

Ik vermoed dat je zelf veel moeite moet doen om zover te komen. Veel mensen willen die moeite niet doen (vrije keuze natuurlijk, als die behoefte er niet is en het schaadt niemand is er niets mis mee). Bedankt dat je die investering (!) doet!

Geen idee of het te snel is. Als ik het effectief niet kan inschatten is dat mijn meest correcte antwoord. Het is nu niet zo dat ik dat vaak tegenkom omdat het tot dat moment moet komen. Plus, Tinder en andere apps/sites met foto's leiden tot weinig of niets.
Eigenlijk zou ik heel graag die feedback dan willen zodat ik daar dan iets mee kan doen. Nu is het altijd bijzonder vaag aangezien er tientallen redenen kunnen zijn. Volgens mij is er niets mis met het doorgeven van die feedback aangezien het, misschien niet op het moment zelf maar wel voor komende momenten nuttig kan zijn. Ik zie dit als een minuscuul onderdeel van de menselijke communicatie die een grote impact kan hebben maar dat heel vaak ontbreekt. Ik denk nu misschien te praktisch maar ik ga er echt vanuit dat dit gegeven heel veel frustraties en pijn kunnen voorkomen.

tarataz schreef: ↑

10-05-2018 11:30

Klopt helemaal ! Daarom is het ook zo moeilijk voor beide partijen. En niet iedereen doet een poging om begripvol te zijn zoals jij. Daarnaast komt het vaak voor dat je niet weet dat je met een persoon met autisme te maken hebt. De conclusie is dan : wat een botte hork ! Dat gebeurt mij ook vaak genoeg hoor. En ik zit er middenin

Maar voor de autistische partij is het wel moeilijker natuurlijk. Als ik denk "wat een botte hork" of 'volgend onderwerp, hier hebben we het al over gehad' en diegene blijft er maar over door emmeren, dan kan ik diegene gemakkelijker vermijden dan hij mij. Gewoon omdat er veel minder autisten zijn voor mij om te vermijden of om het contact kort mee te houden, dan andersom voor autisten. Ongeveer 1% van de mensen is in meer of mindere mate autistisch, is de schatting.

inkijk74 schreef: ↑

10-05-2018 12:17

@JonasV91: de term Incel is bedacht door een vrouw die geen relatie/intimiteit/seksualiteit had, maar daar wel naar verlangde.

Als je er zo naar kijkt ben jij ook Incel. Klopt dat?

Ik ken je al een tijdje en ik vind weinig veranderd. Jij wordt nog steeds buitengesloten.

Jij bent goed genoeg om je hele leven te werken en de economie draaiende te houden. Relaties, intimiteit is iets dat is weggelegd voor andere jongens. Diezelfde jongens die jou gepest hebben op het schoolplein.

De vraag is: hoe lang pik je dit nog?

Ik vind het/dit eng.

Het enige wat ik wil is iemand die ik kan knuffelen en mezelf kan zijn.
Er is geen punt in het zaaien van oproer.
Het enige wat jij/jullie doen is het veroorzaken van nog meer afschuw naar ons toe.

Zoals ik eerder al zei zijn m'n gedachten ook niet 100% zuiver maar dan verwijs ik naar het lange bericht van Tarataz die het wel heel goed uitlegt hoe dat komt. Waarvoor dank @ Tarataz!
Mijn mindset is er gekomen door negatieve ervaringen maar ik zal altijd de enige blijven die die mindset effectief kan veranderen. Het is inderdaad handiger gelijkgezinden tegen te komen maar incels vind ik niet onder die noemer vallen, integendeel.
Ik heb heilige schrik om iemand iets aan te doen en het samentroepen met incels zou enkel en alleen voor een negatieve escalatie zorgen.

Waar ik op hoop is een situatie waarin ik mijn eigen mindset kan veranderen en waarbij één of meerdere personen in het begin wat water bij de wijn kunnen doen. Dat lijkt me de meest optimale situatie om vorderingen te kunnen zien.

Om alsnog op jouw vraag te antwoorden: 'Ik pik dit niet!' (maar ik hoop dat het bovenstaande iet of wat nuanceert)

florence13 schreef: ↑

10-05-2018 12:24

Jonas, als je wil dat vrouwen je aardig vinden en potentieel seks met je zouden willen moet je hier dus niet naar luisteren, want het is echt de ultime turnoff

Aangezien je me expliciet vermeldt antwoord ik alsnog en verwijs ik je door naar het bericht hierboven. Ik hoop dat dat iets positiever klinkt

Ik denk dat je in het algemeen wel kunt zeggen dat mensen die zich erg focussen op hun eigen leed, al of niet vermeend, niet zo aantrekkelijk zijn om mee om te gaan, zeker niet wanneer je iemand nog niet zo goed kent.
Zelf denk ik dat hier wel een sleutel in ligt.

Een té groot zelfbewustzijn geeft veel gevoelens van spanning, en die zijn op onprettige wijze voelbaar voor andere mensen.
Vergeet niet dat het grootste deel van communicatie non-verbaal is, en we ook via de telefoon, of van een foto dingen kunnen waarnemen over een ander, al zijn die zaken moeilijk benoembaar.

In mijn leven heb ik verschillende periodes gehad waarin ik het erg moeilijk had, en erg bezig was met mezelf. Hoewel ik gemakkelijk contact maak met mensen, ook op dieper niveau, werd ik toch eenzaam in die periodes, op een paar trouwe mensen na, omdat er een muur van spanning en leed om me heen stond.
Wanneer je daarbinnen zit opgesloten kun je niet verwachten dat anderen die muur voor je afbreken, dat moet je zelf doen.
Mij helpt het in die periodes enorm om me te concentreren op de buitenwereld en op anderen, maar zonder iets van hen te verwachten. Vooral dat laatste is belangrijk.

bloosje schreef: ↑

10-05-2018 12:48

Neem een koffie Hagedis...

@Jonas; wat mij betreft word jij helemaal niet onder één kam geschoren met deze creeps. Sociaal onhandig, door wat dan ook, heeft niets te maken met het gedachtegoed waar die creeps zich achter verschuilen.

Jij beseft heel goed dat wat het verschil is, hou dat zo..

Het verschil rationeel weten of iets in de praktijk nog goed kunnen is een groot verschil.
Vandaar dat ik me wel distantieer van de uitspraken.
Al kan mijn gedrag alsnog lijken op dat van een creep door allerlei factoren.
Dus toen begon ik te denken voor de associaties die men legt en dat vond ik geen goede/leuke gedachte want de mens legt nogal wat associaties en vaak nog foutieve ook.

Het enige wat ik wil weten is hoe ik de situatie kan bereiken waarbij ik met een meisje/vrouw bij elkaar op een bank in een park kan zitten. Of aan de Schelde, of naar de sterren kan kijken of whatever. Louter iets waarbij ik samen kan zijn met iemand die mij graag ziet (en omgekeerd natuurlijk).

Mede door hoe ik mezelf zie, wat ik weet en hoe de actualiteit eruit ziet zakt de moed me steeds vaker in de schoenen. Ik wil echt niet veel, het lijkt me allemaal heel basic maar zo onbereikbaar.
Vandaar dat ik de noodzaak voelde om te reageren. Omdat ik ook vermoed dat nog anderen in dezelfde positie zitten en die onterecht als creep worden weggezet.
Ik weet dat ik veel kan (in bepaalde opzichten) maar wat voor mij het belangrijkste zou kunnen zijn is zo onbereikbaar.

Het verschil is nu eenmaal niet altijd even duidelijk en nja, ergens ben ik diegene die nog het meest in de fout gaat. Dat zal ook wel kloppen.

Anyway, ik neem afstand van wat bepaalde individuen zeggen, lijkt me de belangrijkste boodschap

JonasV91 schreef: ↑

10-05-2018 15:30

Anyway, ik neem afstand van wat bepaalde individuen zeggen, lijkt me de belangrijkste boodschap

En dat alleen al geeft jou een grote voorsprong op die figuren.

QueenArachnia schreef: ↑

10-05-2018 15:34

En dat alleen al geeft jou een grote voorsprong op die figuren.

Een voorsprong van marathonlengte, minstens.

zazamaenade schreef: ↑

10-05-2018 15:28

Ik denk dat je in het algemeen wel kunt zeggen dat mensen die zich erg focussen op hun eigen leed, al of niet vermeend, niet zo aantrekkelijk zijn om mee om te gaan, zeker niet wanneer je iemand nog niet zo goed kent.
Zelf denk ik dat hier wel een sleutel in ligt.

Een té groot zelfbewustzijn geeft veel gevoelens van spanning, en die zijn op onprettige wijze voelbaar voor andere mensen.
In mijn leven heb ik verschillende periodes gehad waarin het erg moeilijk had, en erg bezig met mezelf. Hoewel ik gemakkelijk contact maak met mensen, ook op dieper niveau, werd ik toch eenzaam in die periodes, op een paar trouwe mensen na, omdat er een muur van spanning en leed om me heen stond.
Wanneer je daarbinnen zit opgesloten kun je niet verwachten dat anderen die muur voor je afbreken, dat moet je zelf doen.
Mij helpt het in die periodes enorm om me te concentreren op de buitenwereld en op anderen, maar zonder iets van hen te verwachten. Vooral dat laatste is belangrijk.

Dus eigenlijk afleiding zoeken?
Al besef ik wel dat ik mezelf naar het diepe zuig maar ik weet blijkbaar niet hoe dat te voorkomen. Het is onrealistisch maar optimaal zou zijn dat iemand die dat zo aanvoelt, dat ook aangeeft en dat er dan samen iets mee gedaan kan worden. Zoals sport bijvoorbeeld. Onrealistisch maar een genuanceerd iets zou toch mogelijk moeten zijn?

Ik weet dat ik heel serieus ben en dat het zeker wat losser zou mogen zijn.
Alleen ben ik bijvoorbeeld helemaal niet voor het lamzuipen. Dan hoor ik van medestudenten die een black-out hadden dat het een supernacht geweest zal zijn maar hoe kan je daar dan van uitgaan? Ik bedoel, je weet het niet meer. Wat is nota bene het punt van iets te doen zonder dat je het ooit nog weet? Ok, fair enough, je hebt de economie gesteund maar voor de rest niets zinnigs en indien chronisch je lever omzeep geholpen. Etc.

Ok, ik weet dat bovenstaande gezeur absoluut niet gezellig is (ik zeg het dan ook niet) maar dan moet ik wel zaken vinden die wel bij mij passen. Het is iets met rationaliteit/logica/whatever denk ik en ik vind het heel kut om het zo maar te zeggen.
Enerzijds is het interessant/leuk dat ik 'anders' denk dan de meerderheid maar anderzijds zorgt het ook voor zo'n grote afstand dat het bijzonder pijnlijk wordt.

Ik snap wat je bedoelt maar ik heb evenwel nog geen concrete zaken gevonden.
En volgende maand heb ik examens dus het is echt niet het moment om daar nu mee bezig te zijn.
Ik neem het evenwel mee!
Bedankt

QueenArachnia schreef: ↑

10-05-2018 15:34

En dat alleen al geeft jou een grote voorsprong op die figuren.

tonkje schreef: ↑

10-05-2018 15:43

Een voorsprong van marathonlengte, minstens.

Haha, thanks!

Nja, ik ervaar het zelf als eng dus no worries op dat vlak i guess...

As I made my way back from school one day during the first week, I was stopped at a stoplight in Isla Vista when I saw two hot blonde girls waiting at the bus stop. I was dressed in one of my nice shirts, so I looked at them and smiled. They looked at me, but they didn’t even deign to smile back. They just looked away as if I was a fool. As I drove away I became very infuriated. It was such an insult. This was the way all girls treated me, and I was sick and tired of it. In a rage, I made a U-turn, pulled up to their bus stop and splashed my Starbucks latte all over them. I felt a feeling a spiteful satisfaction as I saw it stain their jeans. I then quickly speeded away before they could catch my license plate number. How dare those girls snub me in such a fashion! How dare they insult me so! I raged to myself repeatedly. They deserved the punishment I gave them. It was such a pity that my latte wasn’t hot enough to burn them. Those girls deserved to be dumped in boiling water for the crime of not giving me the attention and adoration I so rightfully deserve!

Dit komt dus uit het manifest of wat het ook was van Eliot Rodger. Zo gaat het overigens de hele tijd dus het heeft weinig zin het helemaal te lezen.

Maar wat op valt is inderdaad als zaza zei het te veel op je zelf letten, er van uit gaan dat je ergens altijd in een context bent met anderen en je dus een claim op hen hebt. Ik herken dat trouwens wel van mij zelf, al neem ik het mensen nooit kwalijk als je iets wel of niet doen wat ik verwachtte (tenzij het echt redelijk is om het te verwachten).

QueenArachnia schreef: ↑

10-05-2018 15:34

En dat alleen al geeft jou een grote voorsprong op die figuren.

Precies dit!!

Daarnaast realiseer je dat er weinig mannen zijnmet een dusdanig vlotte babbel dat ze overal zonder veel moeite een vrouw oppikken. Meeste mensen zijn eigenlijk pas leuk als je ze een beetje leert kennen.

JonasV91 schreef: ↑

09-05-2018 20:55

Ik betwijfel of deze post veel zal uithalen maar er zijn wel nog mensen die 'eigenaardig' zijn maar louter op zoek zijn naar warmte van een ander (zowel letterlijk als figuurlijk ). Ik besef dat ik in het slechtste geval misschien wel creepy kan overkomen. Alleen wordt dat getriggerd door onwetendheid en onhandigheid. Ik zou het maar al te graag anders zien. Ik hoop evenwel dat eigenaardig niet per definitie als bijvoorbeeld gevaarlijk bestempeld hoeft te worden, al neigt het huidige klimaat daar wel toe...

Voor wat het waard is, ik geloof niet dat iemand hier jou zou verwarren met Inkijk en zijn gedachtegenoten.

JonasV91 schreef: ↑

10-05-2018 15:10

Ik vermoed dat je zelf veel moeite moet doen om zover te komen. Veel mensen willen die moeite niet doen (vrije keuze natuurlijk, als die behoefte er niet is en het schaadt niemand is er niets mis mee). Bedankt dat je die investering (!) doet!

Ik het begin was het voor mij inderdaad wel even wennen maar nu ik mijn modus gevonden heb, heb ik collegas waar ik mooie, diepgaande, vriendschappen mee heb. Soms is het nog wel nidig om tegen iemand te zeggen dat bepaald gedrag/opmerkingen niet kunnen maar dat vind ik niet zo'n groot probleem. Net omdat ik ze ken en weet dat zij het niet zo bedoelen als dat je het zou kunnen opvatten.

JonasV91 schreef: ↑

10-05-2018 15:46

Dus eigenlijk afleiding zoeken?
Al besef ik wel dat ik mezelf naar het diepe zuig maar ik weet blijkbaar niet hoe dat te voorkomen. Het is onrealistisch maar optimaal zou zijn dat iemand die dat zo aanvoelt, dat ook aangeeft en dat er dan samen iets mee gedaan kan worden. Zoals sport bijvoorbeeld. Onrealistisch maar een genuanceerd iets zou toch mogelijk moeten zijn?
....

Geen afleiding zoeken, maar jezelf uit het midden halen. Ik snap ook wel dat dat gemakkelijker gezegd dan gedaan is.
Voor mijzelf werd het heel duidelijk toen ik het verschil merkte tussen mijn goede en mijn slechte dagen, die soms vlak na elkaar kunnen komen.
Op mijn slechte dagen heb ik het gevoel dat niemand me ziet, of dat ze van me schrikken, en ben ik niet in staat over dat ravijn dat ik ervaar tussen mezelf en andere mensen heen te komen, en anderen doen dat ook niet. Heel soms kan ik daar dan boos over zijn, niet alleen op mezelf, maar ook op 'de anderen', die het zo fijn en gezellig lijken te hebben.
Op mijn goede dagen lachen mensen spontaan naar me, heb ik leuke gesprekken met vreemden, sjans met deze of gene.

Dus is wel duidelijk dat ik zelf de sleutel ben hierin. Dat maakt de slechte dagen ook beter hanteerbaar, ook al is het niet eenvoudig.

Hoe het is wanneer je last hebt van autisme weet ik natuurlijk niet van binnenuit.

Het past wel bij introverte karakters om het gedrag van een ander op zichzelf te betrekken. Wat het misplaatste woede maakt, is dat Eliot Rodger zijn negatieve invulling ook als dé waarheid ziet. Oftewel hij voelt zich genegeerd, dus de meisjes in het verhaal proberen hem met opzet een kopje kleiner te maken. Hij ziet geen andere mogelijkheid en bevestigt zichzelf in de negatieve conclusies die hij heeft getrokken uit eerdere negatieve ervaringen