Incel subcultuur.

LoVaKo schreef: ↑

11-05-2018 06:31

Ik heb nogal wat op diverse sites rondgeneusd de afgelopen paar dagen, er kwamen toch veel mannen naar voren die uit een westerse samenleving komen. Ik heb het dan juist wel over de ´vrouwenhaat´groep, ik denk dat eenzaamheid en isolatie overal en bij iedereen voor kan komen.
Vrouwenhaat bij iemand die in een land woont waar de seksen bijvoorbeeld wettelijk of cultureel gezien toch nog heel ver uit elkaar liggen qua gelijkheid, vind ik minder choquerend dan bij iemand die mijn buurman zou kunnen zijn. Waar haalt hij immers zijn ideeën vandaan?

Ik ga ervan uit dat het beeld dat jij schets in voorgaande berichten ook vertekend is.
Het zijn volgens mij vooral de westerse mannen die toegang hebben tot dergelijke online platforms.
Mannen uit andere contreien hebben die toegang (vaak?) niet dus zij blijven onder de radar.
Om nu te roepen dat het vooral de westerse mannen zijn vind ik te kort door de bocht.

Wat het voorbeeld met jouw buurman betreft snap ik het wel. Ik snap dat je je niet geroepen zou voelen om met die persoon in dialoog te gaan. Ikzelf ook niet vermoed ik. Maar die vraag kan wel opgelost worden.

Nu gaat het hier wel over extremen maar laten we het even algemeen houden. We vullen gigantisch veel in over anderen. Laten we eens communiceren met de ander i.p.v. van alles voor hen in te vullen. Is dat niet iets wat interessant kan zijn? (stelling losstaand van deze eigenlijke reactie)

florence13 schreef: ↑

11-05-2018 13:18

Ik quote even alleen het laatste stuk, maar ik denk dat ik je wel begrijp ook voor de rest van het stuk wat je schrijft.

Punt is dat inderdaad in een random situatie waar je iemand gewoon tegenkomt en die persoon blijkt een beetje vreemd dat mensen snel afwimplelen, wat 'het is een rare snuiter' maar als je mensen eenmaal kent van school, werk, hobby etc, dan hoort die rare snuiter er gewoon bij. Dan is hij onderdeel van een vriendengroep en is hij gewoon een beetje vreemd. Die persoon wordt dan naarmate je hem kent ook steeds minder vreemd want je went aan hem.

In termen van je voorbeeld, ik wist waar ik aan begon, ik heb een opleiding gedaan waar bijna alleen maar mannen van het nerdige type voor kiezen en na die opleiding ging een deel in de commerciele sector werken en een deel bleef hangen in de onderzoekssector, waar het eigelijk standaard is dat je dus in je uppie achter een computer allerlei algoritmische dingen zit te doen. Ik wist dat van te voren en had natuurlijk tijdens studie al min of meer door dat ik hier maar beter snel aan kon wennen als ik dit werk wilde doen. In mijn niet werkende leven lijkt het erop dat ik er ook aan gewend ben (mijn man is ook geen uitblinker in sociaal conform gedrag om het netjes te zeggen) en ik merk dat ik mensen vaak minder raar vind dan anderen.
Wat wel een punt is, is dat je als vrouw ook gewoon voorzichtig bent. En een minder handige man kan ook gewoon gevaarlijk overkomen ook al is dat niet zo bedoeld.

Ik geef je een praktijk voorbeeld (echt gebeurt) Ik was in het buitenland met een paar collegas en we moesten daar tot 's avonds laat doorwerken. Echter in een ander project was iets mis en dat moest ook opgelost, dus dat moesten we in de avond nog regelen. Mijn collega (mannelijk) zegt dus tegen mij: 'ik kom straks rond half een wel even bij jou langs op je hotel kamer en dan kunnen we dan even op jouw computer doen'. Als een vreemde of iemand die ik net had leren kennen tegen mij had gezegd dat hij me midden in de nacht op mijn hotel kamer zou opzoeken had ik hem een enorme engerd gevonden, want welke idioot nodigt zichzelf nou s'nachts uit op een de hotel kamer van een vrouw die hij net kent, ik bedoel, wat denk je zelf. Daarop ingaan zou ik om te beginnen gevaarlijk vinden en ik zou vinden dat die man in kwestie zich allerlei zaken permitteert die hij zou moeten laten. Bij mijn collega is dat anders, die ken ik, ik snap dat hij bedoelt dat een hotel kamer rustiger werkt dan een hotellobby waar ook andere mensen kunnen zitten. Dan vind ik het dus geen engerd maar dan leg ik uit dat dat niet kan omdat het ongepast is omdat ik een (getrouwde) vrouw ben en hij een man. Ik ga er dan dus vanuit dat hij dat gewoon niet begrepen heeft. Omdat ik dus WEET dat hij het niet snapt vind ik het geen issue, maar bij de hypothetische man DENK ik dat hij zich gewoon niet kan gedragen en voel ik me onprettig.

Ik ben nu klasverantwoordelijke van de klasgroep/eerste jaar waar ik in zit en dat merk ik niet. Ik bedoel, ik heb echt de indruk dat ik iets verkeerd moet doen vanwege wat er niet gebeurt. Ik kan me er natuurlijk geen bal van aantrekken maar dan vervul ik die functie ook niet goed. Al is het een feit dat het jaar waar ik in zit extreem slecht is. Dat kan natuurlijk ook een rol spelen.

Het is iets wat al jaren bij jou speelt blijkbaar (een opleiding is de dag nadien niet afgerond, helaas). Dan is de confrontatie met de situatie in combinatie met jouw bewustzijn ervan wel heel goed uitgedraaid, vermoed ik. Dat je dan zo'n sociaal onhandige man aan de haak geslagen hebt houdt in dat, als ik me zo mag uitdrukken, dergelijke types alsnog iets hebben wat naar waarde geschat kan worden. Da's leuk om horen dat het, zij het misschien eerder uitzonderlijk, toch mogelijk is!
Het is ook mooi, voor een keer, dat de situatie de rest ook beïnvloedt. Maar ik vermoed dat je het hier 90% positief kan heten? Het is niet doenbaar maar eigenlijk zou iedereen zo'n mini-proces moeten doorlopen. Louter om zich iet of wat in te kunnen leven in de situatie. Want da's wat jij doet denk ik. Je kent of herkent een zekere situatie en je schat die niet eigenaardiger in dan een andere zogenaamd normale situatie. Dus het is zachter om in jouw omgeving te vertoeven, je bent minder onder invloed van (ver/voor)oordelen.

Ik snap het beschermingsmechanisme wel. Alleen snap ik het ergens niet wat players en andere gladjanussen kunnen evengoed gevaarlijk zijn. En ik vermoed dat uiterlijke aspecten wel een rol spelen. Om de één of andere reden ben ik sowieso van mening dat de knappere selectie met veel meer weg kan komen.
Het is niet mogelijk om het te realiseren aangezien je niet dezelfde situatie kan reproduceren maar stel dat een knap persoon zin x zegt tegen een meisje/vrouw en hetzelfde maar dan een persoon met een minder uiterlijk, dan zal die laatste de pineut zijn terwijl het in letterlijke zin op exact hetzelfde neerkomt. Soit.
Dat beschermingsmechanisme is maar een krom iets als je het rationeel bekijkt aangezien het evengoed veel foutieve informatie oplevert.

Verontschuldig mij voor het feit dat ik jouw voorbeeld hilarisch vind...
Dus eigenlijk zou er veel meer context meegegeven moeten worden in het geval zoiets voorvalt en indien het (relatief) onbekenden zijn?
Want het is net die context die ervoor gezorgd heeft dat de situatie begrijpelijk werd voor jou. Het concluderen dat het een engerd is, is al dan niet uit de lucht gegrepen vanwege het gebrek aan nadere info. Ik begrijp het wel natuurlijk, safety first... Alles staat of valt met de communicatie. Ik zou inderdaad veel meer moeten communiceren maar het begin is al moeilijk, laat staan dat de context en dergelijke er nog bij kan komen.

Zie je het zitten om jouw verhaal te vertellen hoe je jouw man ontmoet hebt?

florence13 schreef: ↑

11-05-2018 13:24

als aanvulling daarop, dat is ook de reden dat ik je eerder vroeg of je die foto niet te snel stuurde. Want het zou kunnen dat die vrouw in kwestie dat dus pushy vind overkomen en niet staat te springen op een dwingende man die te snel wil, terwijl jij daar verder niets mee bedoelde maar gewoon een foto wilde sturen.

Dus eigenlijk weer extra communicatie of gewoon niet doen

florence13 schreef: ↑

11-05-2018 13:28

dit wat je daar zegt is bij mijn man een van de dingen die mij het meest verbaasd hebben. In zijn communicatie komt hij consequent voor anderen afwijzend over (dat heeft hij zelf niet door) maar hij lijkt constant mensen het gevoel te geven dat hij niet met hen wil communiceren, dat hij dus afstand wil. Ik weet inmiddels dat dat niet zo is, maar dat hij dat gewoon niet in de gaten heeft. Echter is hij de meest fysieke van ons twee, hij is de knuffelaar, en ik bedoel dan niet meteen seksueel, maar echt van het lichamelijk contact. Dus wat hij wil (en ik ook want ik vind een knuffel ook fijn natuurlijk) en hoe hij verbaal communiceert klopt gewoon niet voor het gevoel van veel mensen. Ik heb heel vaak van anderen gehoord dat mijn man zo kil of koud is, terwijl hij dat eigenlijk helemaal niet is.

Hmmmm, ik mijn weten ben ik niet getrouwd maar dit lijkt wel herkenbaar (voor zover mogelijk)... Het verklaard ook wat ik ervaar. Ik ben blij jullie elkaar gevonden hebben! Die enorme discrepantie tussen de realiteit en wat er zich in mij afspeelt... Eigenlijk hetzelfde dus zoals het online versus offline verhaal... Real life = offline wereld. Mijn interne werking (hoofd) stelt dan het online gedeelte voor. Pijnlijk. Maar het voorbeeld laat me wel beseffen dat het anders kan

zazamaenade schreef: ↑

11-05-2018 13:29

Jonas, je neemt mijn post te letterlijk, en je analyseert het allemaal dood.
Wat ik beschreef was een voorbeeld hoe het in mijn leven loopt, en dat ik daardoor zag dat de sleutel mijn eigen beleving en mijn eigen gedrag is. In jouw leven werkt het anders, ieder mens is anders.

Wanneer je contact probeert te krijgen en het lukt niet, en je voelt je afgewezen kun je die ervaring bovenop de berg pijn en wanhoop en wrok die je voelt stapelen, en daarmee wordt die berg weer wat groter en verstikkender.

Je kunt ook ervoor kiezen om dat niet te doen. Dat is niet eenvoudig, maar het kan wel.
Wanneer je alles wat je meemaakt ziet als losse ervaringen, en er geen verstikkend bouwwerk van metselt, met je zelfmedelijden als specie, houd je zelf wat ademruimte, en mogelijkheid om te veranderen.
Je zet jezelf juist klem door dit soort redeneringen, in plaats van jezelf de ruimte te geven tot iets anders.

Het lijkt me ook dat de emotionele pijn die je ervaart echt nog iets anders is dan het autisme waar je last van hebt.
Heb je weleens gezocht naar hulp bij die emotionele pijn ?

Eerlijk gezegd vind ik wel dat het topic teveel om jou gaat draaien, Jonas, dus dit is even mijn laatste reactie op je.
Verder geen 'hard feelings'

Yeah, dat is wat ik doe (over)analyseren van de dingen. Ik besef dat ik dat voor veel nuttigere zaken kan gebruiken zoals m'n schoolwerk dat door uitstelgedrag niet te overzien is. De behoefte overheerst evenwel de rest op één of andere manier. Ik wil zo graag normaal sociaal contact dat de rest me eigenlijk niet meer interesseert. Er zullen nog wel factoren zijn maar dit is vermoedelijke de belangrijkste.

Ik kan het inderdaad zien als losse ervaringen maar als het blijft falen moet ik wel kijken waar dat aan ligt om de falende factor uit het proces te kunnen halen. Anders blijf ik verder borduren op hetzelfde principe en blijft het falen de realiteit.

Losstaand van de diagnose op papier was de hypothese over hypersensitiviteit eerder mogelijk volgens mijn huidige therapeute. Nu ASS'ers ervaren ook emoties. Da's weer een heel andere redenering natuurlijk die nog verder afstaat van deze discussie.
1 uurtje, nog niet eens wekelijks, is eigenlijk veel te weinig

Ik wou het topic helemaal niet kapen maar het lijkt me constructiever dan wat voorheen vooral rond frustraties draaide en 'verwijten' heen en weer. Anderzijds ben ik als persoon uniek maar er zijn sowieso overeenkomsten bij anderen zoals hiervoor ook vermeld. Die personen, mochten die dit ooit lezen, zullen er hopelijk wel iets mee zijn. Nu draait het effectief rond mij waarvoor mijn excuses. Al is een gematigder topic zonder al dat drama functioneler maar wel minder leuk. Dat snap ik ook wel.
Daar draait het om, de extreme kantjes afbijten en terug meer in balans geraken. Geldt voor iedereen.

Het schijnt een wetenschappelijk onderzocht en bewezen feit te zijn dat knappe mensen meer gedaan krijgen, meer verdienen en vergevensgezinder behandeld worden.
Links heb ik niet maar er is genoeg over te vinden op het internet.
Het is wat het is. Discussiëren over de rechtvaardigheid daarvan lijkt me wel zinvol maar het lost niets op.

Dat heb ik ook gelezen en ik geloof het gelijk. Aan de andere kant schijnen mensen dan weer partners te kiezen/ vinden die ongeveer even aantrekkelijk zijn.

Als dat klopt hoeft het wat dat betreft geen groot probleem te zijn.

ooitverlegen schreef: ↑

11-05-2018 17:49

Dat heb ik ook gelezen en ik geloof het gelijk. Aan de andere kant schijnen mensen dan weer partners te kiezen/ vinden die ongeveer even aantrekkelijk zijn.

Als dat klopt hoeft het wat dat betreft geen groot probleem te zijn.

Ja, maar dat willen de incels dus niet. Ze vinden zichzelf "lelijk", maar ze willen geen "lelijke" vrouw. Die vinden ze namelijk vieze restjes.

QueenArachnia schreef: ↑

11-05-2018 18:02

Ja, maar dat willen de incels dus niet. Ze vinden zichzelf "lelijk", maar ze willen geen "lelijke" vrouw. Die vinden ze namelijk vieze restjes.

Juist !
Seks, of een vrouw 'hebben' lijkt meer een status-symbool dan iets om gelukkig van of mee te worden (bij die opgefokte incels tenminste)
Een beetje zoals in de wereld van Donald Trump, Silvio Berlusconi of sommige hiphop-kringen.

Dus iets om hoger op de alfa-mannetjes ladder mee te komen.

ooitverlegen schreef: ↑

11-05-2018 17:49

Dat heb ik ook gelezen en ik geloof het gelijk. Aan de andere kant schijnen mensen dan weer partners te kiezen/ vinden die ongeveer even aantrekkelijk zijn.

Hm... de vrouwen en meisjes die contact zochten met mij (zonder dat het mij bekend was waarom) lijken aantrekkelijker dan de gemiddelde vrouw of meisje. Bij een groot aantal van hen zou ik positief gereageerd hebben, als hun interesse in mij oprecht was en ik dat ook zo herkend zou hebben.

QueenArachnia schreef: ↑

11-05-2018 18:02

Ja, maar dat willen de incels dus niet. Ze vinden zichzelf "lelijk", maar ze willen geen "lelijke" vrouw. Die vinden ze namelijk vieze restjes.

Wie was dat ook alweer die sprak over restjes, één van de tig gedaantes van de kameleon?

Dat klopt, ik heb hierover e.e.a. vertaald;

Deze mannen hebben een volledig onrealistische wens naar schoonheid van de partner, in het bijzonder wat betreft een knap en jong gezicht. Met doorsnee uitziende vrouwen spreken ze niet af, om van seksueel contact helemaal te zwijgen. Bijzonder fataal is het dat ze de eigen aantrekkelijkheid als onder gemiddeld inschatten. Als het hen bovendien aan sociale vaardigheden, zelfbewustzijn en beroepsstatus ontbreekt hebben ze niet bepaald gunstige kansen de door hen begeerde droomprinses te veroveren. Gilmartin: Als hij door een verschrikkelijk ongeval blind zou worden heeft hij vermoedelijk een grotere kans een partner te vinden.

Hij stelt te hoge eisen aan een mogelijke partner. Daar hij door ontbrekende ervaring op dit gebied qua ontwikkeling is blijven staan kent hij teveel gewicht toe aan met name de uiterlijke verschijning. Terwijl hij alleen naar zéér aantrekkelijke vrouwen kijkt als mogelijke partner ziet hij zijn eigen uiterlijk vaak als minderwaardig.

hans66 schreef: ↑

11-05-2018 19:22

Hm... de vrouwen en meisjes die contact zochten met mij (zonder dat het mij bekend was waarom) lijken aantrekkelijker dan de gemiddelde vrouw of meisje. Bij een groot aantal van hen zou ik positief gereageerd hebben, als hun interesse in mij oprecht was en ik dat ook zo herkend zou hebben.

Dat kan en ik meen me te herinneren dat iemand hier ook heeft gezegd dat je er prima uitziet. Je gelooft deze signalen echter niet en handelt er dus niet op.

Wel, hier zijn we terug on topic merk ik

Ik schrijf een stelling neer over wat ik observeer en aangezien mijn beeld vertekend is/kan zijn wil ik het toetsen door die stelling te formuleren op een forum. Aangezien jullie ervaring hebben kunnen die gedeeld worden. Ik kan weinig delen dus dan heb ik enkel een theoretisch perspectief.

Mijn punt is louter dat bepaalde (verdedigings)mechanismen ons (helemaal) om de tuin kunnen leiden. En dan stel ik opnieuw dat inzicht in mechanismen over wat dan ook wel eens van pas kan komen. Een zekere bewustwording. Ook in het algemeen, losstaand van wat hier geschreven wordt.

Ik stel vast dat ik de verkeerde studierichting gekozen heb. Dan had ik daar de dingen kunnen kapot analyseren
Dan kon ik me helemaal laten gaan inzake oorzaak-gevolg en bijhorende troep.

ooitverlegen schreef: ↑

11-05-2018 20:40

Dat kan en ik meen me te herinneren dat iemand hier ook heeft gezegd dat je er prima uitziet. Je gelooft deze signalen echter niet en handelt er dus niet op.

Eén negatief iets noodzaakt vele positieve zaken om een neutraal of positief perspectief aan te rijken. Iemand die een bepaald negatief perspectief al jaren in kop heeft zal niet plots neutraal of überhaupt positief worden.
Losstaand van de chemische stofjes die ons brein beïnvloeden (daarmee doel ik op de natuurlijke lichaamseigen stofjes en geen synthetische shit).

Iets rationeel weten houdt niet in dat het gevoelsmatig veranderd. De meeste mensen zijn niet rationeel en handelen toch op hun gevoelens? Als die negatief zijn, dan is de handeling veelal ook negatief.
Een zeker bewustzijn is nuttig om tot de stap te komen dat men actief aan die gevoelens kan werken. De meeste mensen hebben vrienden, of denken die te hebben, waar ze op kunnen rekenen. Die kring van support is een bijzonder nuttig iets. Iemand die alles op zichzelf moet doen valt veel sneller terug vermoed ik.

Ik ga stoppen met typen, anders wordt het een boek dat niemand wil lezen. Zonde van de tijd.

Jonas, ik quote even niet maar ga even in op losse dingen:

Over hilarische situaties: ik lach me de helft van de tijd half dood over alle lompe dingen die ze doen. Ik lach ze niet uit, maar ik kan er niks aan doen, sommige dingen zijn zo onbeholpen lomp dat het zo ontzettend grappig wordt. Ik moet me vaak echt inhouden.

Over hoe ik mijn man heb leren kennen: wij woonden in de zelfde studentenflat. Dus we kenden elkaar al. We hebben dus technisch genomen nooit gedate, we waren huisgenoten en toen kregen we een relatie. zijn inmiddels 10 jaar getrouwd. Dus dit is wel een geval van elkaar eerst gewoon kennen.

Wat betreft knappe mensen, ik geloof niet dat uiterlijk zo belangrijk is. Persoonlijke hygiene dan weer wel, want iemand met slechte hygiene vind ik onaantrekkelijk. Ik denk wel dat voor tieners het misschien uitmaakt omdat ze zelf nog zo onzeker zijn maar als je eenmaal een bepaalde leeftijd gepasseerd hebt gaat het toch meer om andere dingen. Dan natuurlijk nog, uiterlijk is het eerste wat je ziet als je iemand de eerste keer tegen komt, dat zal altijd zo zijn. Vaak refereren mannen aan van die players die constant een of andere knappe vrouw aan de haak slaan. Ja die zijn er, maar volgens mij is dat ook een bepaald type vrouw, ik zou persoonlijk passen voor zo een man. Ik vind waarden als stabiliteit, verantwoordelijkheid, vertrouwen en respect veel belangrijker, en die heeft een echte player per definitie niet.

Over het idee dat vrouwen sommige mannen/gedrag eng vinden: klopt het gaat rationeel vaak nergens over, niet elke man in een donker steegje is een verkrachter. Maar dan nog heb je wel bepaalde 'red flags' en jezelf snachts uitnodigen op iemands hotel kamer is daar dus een van. Maar het zit vaak subtieler dan dat, en dan heeft de man in kwestie vaak niet in de gaten dat wat hij deed verkeerd overgekomen is. En daar gaat het natuurlijk vaak mis. Zeker als je elkaar net kent is het voor die vrouw einde oefening, en die man blijft achter zich af te vragen wat hij nou fout gedaan heeft. Dat het voor die vrouw einde oefening is, is in principe ook logisch, zij wil niet investeren in iemand waar zij nu al het idee van heeft dat het niets gaat worden omdat hij niet-invoelend/lomp/onaangepast etc. is. Natuurlijk is het een soort van oneerlijk dat zij haar oordeel zo snel klaar heeft, maar zo werkt de huidige dating markt, het aanbod is groot dus je gaat snel weer door naar de volgende. Als je elkaar al kent dan is dat heel anders. Dan ben je veel sneller met tegen iemand zeggen "joh, wat jij gisteren zei, dat vond ik eigenlijk heel vervelend". Dan geef je de ander de kans om uit te leggen wat hij bedoelde.

Wat betreft de 'agressieve incel' om maar even een term te verzinnen. Er bestaat een groot verschil tussen wat Jonas doet: ik heb niet wat ik wil (partner) en ik weet niet wat er concreet fout gaat waarom ik dat niet heb en dat maakt me verdrietig/gefrustreerd. En wat inkijk doet: ik heb niet wat ik wil, dat komt omdat vrouwen het mij niet willen geven dus vrouwen moeten verplicht seks met mij, of in sommige gevallen: alle vrouwen moeten dood.
Dit heeft te maken met omgaan met teleurstelling, iets lukt niet, dat vindt iedereen rottig, niemand houdt daarvan. Echter sommige mensen kijken naar hoe ze het wel kunnen laten lukken, kijken naar wat ze kunnen veranderen, en anderen geven de wereld daar de schuld van vanuit een soort van 'iedereen is tegen mij' en nu ben ik boos.

florence13 schreef: ↑

12-05-2018 07:20

Wat betreft de 'agressieve incel' om maar even een term te verzinnen. Er bestaat een groot verschil tussen wat Jonas doet: ik heb niet wat ik wil (partner) en ik weet niet wat er concreet fout gaat waarom ik dat niet heb en dat maakt me verdrietig/gefrustreerd. En wat inkijk doet: ik heb niet wat ik wil, dat komt omdat vrouwen het mij niet willen geven dus vrouwen moeten verplicht seks met mij, of in sommige gevallen: alle vrouwen moeten dood.
Dit heeft te maken met omgaan met teleurstelling, iets lukt niet, dat vindt iedereen rottig, niemand houdt daarvan. Echter sommige mensen kijken naar hoe ze het wel kunnen laten lukken, kijken naar wat ze kunnen veranderen, en anderen geven de wereld daar de schuld van vanuit een soort van 'iedereen is tegen mij' en nu ben ik boos.

Goed uitgelegd.

Ik ken mensen zoals Jonas en heb iemand zoals Inkijk gekend. Vroeger was ik altijd veel naiever. Zo nodigde ik regelmatig verlegen mensen uit op feestjes of uitjes en stelde ze dan aan iedereen voor. Zo heeft 'een Jonas' bijvoorbeeld zijn vriendin leren kennen. Ik deed dat ook met eentje die zich super aardig voordeed, maar eigenlijk overliep van bitterheid. Dat was eerst verborgen maar schemerde daarna steeds meer door. Met elke vrouw die hij leerde kennen ging het fout en er kwamen steeds meer 'vrouwen zijn allemaal dit of dat' uit zijn mond, terwijl hij toch zelf raar gedrag vertoonde. Ik ga daar dus niet meer mee om.

Probleem is dat ik nu veel waakzamer ben wanneer ik mensen die ik net heb leren kennen uitnodig, want ik heb geen zin in hetzelfde gezeur.

Paarsebloem schreef: ↑

12-05-2018 09:53

Goed uitgelegd.

Ik ken mensen zoals Jonas en heb iemand zoals Inkijk gekend. Vroeger was ik altijd veel naiever. Zo nodigde ik regelmatig verlegen mensen uit op feestjes of uitjes en stelde ze dan aan iedereen voor. Zo heeft 'een Jonas' bijvoorbeeld zijn vriendin leren kennen. Ik deed dat ook met eentje die zich super aardig voordeed, maar eigenlijk overliep van bitterheid. Dat was eerst verborgen maar schemerde daarna steeds meer door. Met elke vrouw die hij leerde kennen ging het fout en er kwamen steeds meer 'vrouwen zijn allemaal dit of dat' uit zijn mond, terwijl hij toch zelf raar gedrag vertoonde. Ik ga daar dus niet meer mee om.

Probleem is dat ik nu veel waakzamer ben wanneer ik mensen die ik net heb leren kennen uitnodig, want ik heb geen zin in hetzelfde gezeur.

Precies, een jonas daar kun je een vriendin nog wel aan voorstellen, of het klikt weet je nooit maar het zou kunnen. Een type als inkijk zou ik mijn vriendinnen niet aandoen.

Wat ik ook een fundamenteel verschil vind is dat jonas aangeeft een partner te willen die hem ook wil, dus hij vindt haar leuk en zij hem ook, dan heb je het over respect, beide mensen willen in de relatie zitten. Wat inkijk aangeeft is dat hij het geen probleem zou vinden als die vrouw gedwongen was bij hem te zijn, dat zij dat wellicht niet wil lijkt niet relevant te zijn, dat is dus geen basis voor respect.

Dag Florence13

* sorry voor het ellenlange bericht, als ik eens begin is er geen houden meer aan, lol… *

Als de verstandshouding goed zit, lijkt het me niet nodig om jou in te houden. Ik bedoel, benoem het als een zekere vorm van, nota bene, onbewuste humor. Ze zijn grappig zonder het zelf te weten. Dus als dat gecommuniceerd kan worden kan iedere betrokken partij ‘genieten’ (misschien foute woordkeuze) van de situatie. Win-win en voor iedereen lollig.
Want dat merk ik wel, ik heb heel vaak het gevoel dat ze me uitlachen bij wat ik doe. Nu, in de situatie waarover ik spreek is de verstandshouding niet optimaal al is mijn eigen mindset wel terug een boosdoener. Dat krijg je met een pestgeschiedenis en het idee dat het altijd hetzelfde is aangezien het qua gevoelservaring steeds op hetzelfde neerkomt.

Ik woon in een studententoren met 21 verdiepingen. Alleen ervaar ik het als bijzonder eenzaam. Iedereen heeft zijn eigen voorzieningen en veel contact is er niet, buiten in de lift bij wijze van spreken. Ik heb ongetwijfeld ook weer dingen fout gedaan maar wederom weet ik niet wat. Ze gunnen me bijvoorbeeld heel vaak geen blik. Ik weet echt niet wat ik fout doe buiten bestaan. Want daar komt het op neer…

Ik tracht mijn persoonlijke hygiëne goed uit te voeren al bots ik misschien wel op een muur van onwetendheid. En bij de meeste mensen aan wie ik advies zou vragen krijg ik het antwoord dat ze het zelf niet weten. Dus daar ergens bijkomende kanalen verkrijgen om echt praktische zaken te kennen is wel interessant. Google is heel leuk maar ik prefereer toch echt contact met iemand die weet waar hij/zij over spreekt. Altijd leuk om naar iemand met een ‘drive’ te luisteren.
Ik wil het niet hyperletterlijk interpreteren. Ik tracht enkel na te gaan wat geoptimaliseerd kan worden door jouw ervaring te toetsen aan de mijne zodat ik misschien wel tot een inzicht komt. Wat zijn de verschillen, wat werkt waar, wat is er niet en kan wel of wat is er en is zinloos... Enige idee waar ik dat productief kan gebruiken (losstaand van dit topic)? :p

Ik zie het, in geval van onschuldige situaties, als gemiste kansen. Kansen die wel mogelijk waren mocht er communicatie en feedback zijn. Want je geeft ook aan dat de man achteraf uiteindelijk ook niet beseft/weet wat er fout gelopen is. Dan gebeurt hetzelfde toch opnieuw? Een zinloos proces, zelfs al ben je bewust van wat je doet maar als je, voor jouzelf denkt dat het ok is, dan kan je ook niet zien wat er fout aan is… Je geeft zelf wel aan dat het anders is bij langdurig (vriendschappelijk) contact. Maar dan moeten die vrienden er wel zijn.

Ik ben blij dat je het verschil ziet.
Er zijn heel veel gevoelens en heel veel gedachten. Ik geef toe dat bepaalde gedachten niet echt optimaal zijn. Dat en vele andere reden leiden ertoe dat ik oplossingen wil vinden. Maar al te vaak bots ik wel op de zaken die jij aangaf in jouw eerdere berichten. Ik probeer er zo goed als mogelijk mee om te gaan maar het chronische karakter maakt het wel zwaar… Dan geef je gewoon op. Alleen heb ik niet de behoefte om als een eenzaat, landloper, kluizenaar,… te eindigen.
Ik weet gewoon niet wat te doen. Wat ik wel weet is dat ik altijd nog slechter zou voelen als er zich situaties af zouden spelen zoals Paarsebloem aangeeft. Ik wil gewoon iets ‘normaal’. Warmte. That’s it. Geen drama, geen troep, gewoon mens zijn.

- - -

Nog even een kleine, algemene, opmerking in de kantlijn...

Waarom kunnen bepaalde personen wel normaal of toch neutraler reageren dan bepaalde anderen?

Ik heb het gevoel dat er heel veel vanuit hun emoties reageren en ik voel aan dat dat een absolute weerslag heeft op mezelf. Ik snap echt wel dat ikzelf grotendeels in de fout ga (als ik het rationele aspect wat ik reeds aangehaald heb in gedachten hou) maar vooraleer ik oplossingen kan vinden moet ik weten wat er foutloopt. En als er dan zo’n voor de hand liggende stelling, waarom kan die dan niet beantwoord worden met ‘Ja, dat klopt.’ i.p.v. weeral met terminologie te gooien?

Ik bedoel, dat helpt echt niet om te vorderen. Da’s net hetzelfde alsof je een vergadering hebt, een standpunt wil verduidelijken of iets tracht te begrijpen en van zodra het uitgesproken is krijg je een hele lading troep over jou. Ik wil er gerust even een experimentje van maken en eens kijken hoe anderen zich zouden voelen als ze wederom hetzelfde gevoel ervaren en bagger over zich heen krijgen.
Nu was het relatief bescheiden, fair enough, maar het heeft al een hele lading in zich, dan hoeft er weinig bij te komen om te escaleren. Mijn opmerking is ook algemeen te interpreteren. Het is een vaststelling die ik maak door hier en elders actief te zijn. Drama zorgt voor drama.

Ik wil even zeggen dat ik mens ben, geen afval. Ik probeer maar wat en ik vraag om advies en al dan niet om bevestiging.

- - -

Jemig, Jonas, ik snap niks van je laatste posting.
Ik denk ook dat dat jouw " mankement " is : te zwaar op de hand, te wollig, te oubollig. En - ik lees je al langer - te weinig wederkerigheid.

blijfgewoonbianca schreef: ↑

12-05-2018 13:34

Jemig, Jonas, ik snap niks van je laatste posting.
Ik denk ook dat dat jouw " mankement " is : te zwaar op de hand, te wollig, te oubollig. En - ik lees je al langer - te weinig wederkerigheid.

Dag BGB

Ehm, geen idee wat er fout aan is. Het is in het Nederlands, als reactie op wat hierboven geschreven werd.
Ik heb een paar wijzigingen aangebracht die de leesbaarheid verbeteren.
Maar voor de rest zie ik niet wat er fout aan is...
Ik had in januari een examen Nederlands en ik was één van de enigen die geslaagd was.
Ik schrijf zoals ik denk en zo schrijf ik hele delen aan elkaar met als gevolg dat zelfs ik het overzicht kwijt kan geraken.
Ik type zelfs in Word om het allemaal gestructureerd te houden.

Dat terzijde, hoewel niet aangenaam om lezen wil ik jou wel bedanken voor de feedback. Dit is nu de feedback waar ik over spreek.
De confrontatie is niet aangenaam maar het biedt wel perspectieven voor een eventuele evolutie.
Alleen weet ik niet wat ik eraan kan wijzigen? Is dit niet wie ik ben? Of wat kan er dan aan veranderen?

Ik interpreteer het nu als volgt: afstotelijk en dus niet gewenst...

In het hoofd zitten tot de macht 10, ik kom er later nog op terug.

Jonas, waarom ga je niet eens reizen?

En dan bedoel ik niet naar Benidorm, maar gewoon eens wat apartere bestemmingen. Daar krijg je zelfvertrouwen van want je leert jezelf redden in onverwachte omstandigheden en je hebt iets interessants om te vertellen. In plaats van dat je elke ontmoeting dan als gemiste kans ziet, praat losjes een beetje over waar je bent geweest, waar je heen wilt en waar je gesprekspartner heen wilt. En dit alles zonder dat je een relatie op het oog hebt.

Waarom spreek je dit niet voor jezelf af:
je gaat een jaar zoveel mogelijk reizen (mag af en toe ook een weekend zijn, maar ook eens wat langer en verder) en gaat niet lopen zoeken naar een vrouw. Dus een jaar lang niet naar dates zoeken of met vrouwen praten met het doel te kunnen daten etc. Dan doe je ervaring op in normaal communiceren zonder alle hooggespannen verwachtingen.

Over een jaar kan je dan weer verder kijken.

Ik denk dat dit meer nut heeft dan jezelf steeds te willen bijschaven en daar zo op focussen dat elke niet ontmoeting weer een teleurstelling is omdat je niet weer de zo gewenste relatie hebt.

Jonas, is het misschien een idee om eerst gewoon alleen met vrouwen om te gaan die absoluut geen relatiemateriaal zijn? Omdat ze al een relatie hebben bijvoorbeeld? Zodat die spanning er al niet is? Op die manier leer je hoe vrouwen in elkaar steken en misschien hebben zij dan weer een collega of vriendin die wel wat voor jou is.

Wat ik merk is dat sommige mannen bij bijna alle vrouwen die ze tegenkomen een soort van balletje opgooien, uit een soort gewoonte ofzo of omdat ze zo graag een vriendin willen. Ik zeg niet dat jij zo bent maar misschien dat je toch te snel laat merken wat je bedoeling is? Dat kan afschrikken.

ooitverlegen schreef: ↑

12-05-2018 14:02

In het hoofd zitten tot de macht 10, ik kom er later nog op terug.

Type eens een week one liners, om te oefenen.

[quote=JonasV91 post_id=28496577 time=1526126488 user_i

Ik interpreteer het nu als volgt: afstotelijk en dus niet gewenst...
[/quote]

wat pretentieus

Je schrijft als een ouwe vent uit 1800zoveel. Dat dat afstotelijk is maak jij er zelf van. Het is niet hip en niet gangbaar, dat dan weer wel.
Zie jij echt het vschil niet hoe jij jouw reacties schrijft en hoe de rest dat doet ? Qua lengte, taalgebruik etc ? .

blijfgewoonbianca schreef: ↑

12-05-2018 21:30

[quote=JonasV91 post_id=28496577 time=1526126488 user_i

Ik interpreteer het nu als volgt: afstotelijk en dus niet gewenst...

wat pretentieus

Je schrijft als een ouwe vent uit 1800zoveel. Dat dat afstotelijk is maak jij er zelf van. Het is niet hip en niet gangbaar, dat dan weer wel.
Zie jij echt het vschil niet hoe jij jouw reacties schrijft en hoe de rest dat doet ? Qua lengte, taalgebruik etc ? .
[/quote]

Eens
en ik vind het wel afstotelijk, het is zo nietszeggend

blijfgewoonbianca schreef: ↑

12-05-2018 13:34

Jemig, Jonas, ik snap niks van je laatste posting.
Ik denk ook dat dat jouw " mankement " is : te zwaar op de hand, te wollig, te oubollig. En - ik lees je al langer - te weinig wederkerigheid.

Het is ook wel typisch voor mensen met ASS, dit soort taalgebruik. Die gebruiken bijvoorbeeld schrijftaal ook in mondelinge communicatie. Vaak gaat het daar al mis. Ik pik ze er feilloos uit in elk geval.

ooitverlegen schreef: ↑

12-05-2018 14:02

In het hoofd zitten tot de macht 10, ik kom er later nog op terug.

Wat is leven?