
Jarig en niemand feliciteert me, confronterend.

zondag 9 februari 2020 om 18:47
Hoi allemaal
Ik ben vandaag jarig. Ik vind het elk jaar weer confronterend. Behalve mijn moeder en 1 familielid heb ik niemand in mijn leven en dus ook geen felicitaties. Het voelt zo leeg. En ik realiseer me dan nog meer dan normaal dat ik geen vrienden heb. Als mijn moeder en tante wegvallen heb ik niemand.
Het gaat niet eens om jarig zijn heb daar niks mee maar het gevoel. Ik ken gewoon geen mensen. Altijd al een eenling geweest. Op school gepest en een buitenbeentje. Pauzes sloot ik me op in de wc. Werk nooit echt gelukt. Ik leer nergens mensen kennen. Daarnaast ben ik introvert, en heb ik onder andere een vermijdende persoonlijkheidsstoornis. Ik ben ontzettend onzeker. Geen goede combinatie om vrienden te maken of zelfs kennissen.
Zijn er meer mensen als mij? Die echt 0 vrienden, kennisen, contacten hebben? Wat is de reden waarom ben ik benieuwd naar. Zou me dan een stuk minder raar en alleen op de wereld voelen. Je ziet om je heen toch dat iedereen vrienden heeft en anders wel kenissen iig. Hoop op reacties. Bedankt!
Ik ben vandaag jarig. Ik vind het elk jaar weer confronterend. Behalve mijn moeder en 1 familielid heb ik niemand in mijn leven en dus ook geen felicitaties. Het voelt zo leeg. En ik realiseer me dan nog meer dan normaal dat ik geen vrienden heb. Als mijn moeder en tante wegvallen heb ik niemand.
Het gaat niet eens om jarig zijn heb daar niks mee maar het gevoel. Ik ken gewoon geen mensen. Altijd al een eenling geweest. Op school gepest en een buitenbeentje. Pauzes sloot ik me op in de wc. Werk nooit echt gelukt. Ik leer nergens mensen kennen. Daarnaast ben ik introvert, en heb ik onder andere een vermijdende persoonlijkheidsstoornis. Ik ben ontzettend onzeker. Geen goede combinatie om vrienden te maken of zelfs kennissen.
Zijn er meer mensen als mij? Die echt 0 vrienden, kennisen, contacten hebben? Wat is de reden waarom ben ik benieuwd naar. Zou me dan een stuk minder raar en alleen op de wereld voelen. Je ziet om je heen toch dat iedereen vrienden heeft en anders wel kenissen iig. Hoop op reacties. Bedankt!
zondag 9 februari 2020 om 21:29
Hartelijk Gefeliciteerd en een
Wat moet jij je eenzaam voelen.
Ik herken het in mindere mate. Want ik heb wel veel kennissen en een klein aantal vriendschappen. Maar dat zijn geen diepgaande contacten.
Ook ik ben veel gepest geweest. Sinds mijn puberteit heb ik moeite met vriendschappen sluiten en onderhouden. Vaak teleurgesteld in de zin dat mensen wel wilden afspreken, maar net zo makkelijk weer afzeggen. Of meegevraagd worden voor iets, maar het hen helemaal niet om mij ging.
Mijn ouders zijn gescheiden. De band met mijn moeder is goed gebleven. Zij heeft 4 keer kanker overleefd. Ook al is ze nu weer schoon, elk jaar is de controle weer spannend. Ik zie op tegen de dag dat ze er niet meer is. Dan val ik echt in een gat, vrees ik. Zij is mijn grootste steunpilaar. Mijn stiefvader is aardig, maar moet meer aangestuurd worden. Mijn vader heeft me laten vallen na de scheiding, dacht alleen aan zichzelf.
Ik werk vanwege mijn Autisme bij een Sociale Werkplaats. Met sommige collega's kan ik best lol hebben. Heb er sinds vorig jaar weer eentje bij om een dagje weg te gaan. Vaak afspreken doe ik niet, ben erg introvert. Eens in de paar weken of soms maanden. Introvert was ik altijd al, maar in mijn volwassen leven is het erger geworden.

Ik herken het in mindere mate. Want ik heb wel veel kennissen en een klein aantal vriendschappen. Maar dat zijn geen diepgaande contacten.
Ook ik ben veel gepest geweest. Sinds mijn puberteit heb ik moeite met vriendschappen sluiten en onderhouden. Vaak teleurgesteld in de zin dat mensen wel wilden afspreken, maar net zo makkelijk weer afzeggen. Of meegevraagd worden voor iets, maar het hen helemaal niet om mij ging.
Mijn ouders zijn gescheiden. De band met mijn moeder is goed gebleven. Zij heeft 4 keer kanker overleefd. Ook al is ze nu weer schoon, elk jaar is de controle weer spannend. Ik zie op tegen de dag dat ze er niet meer is. Dan val ik echt in een gat, vrees ik. Zij is mijn grootste steunpilaar. Mijn stiefvader is aardig, maar moet meer aangestuurd worden. Mijn vader heeft me laten vallen na de scheiding, dacht alleen aan zichzelf.
Ik werk vanwege mijn Autisme bij een Sociale Werkplaats. Met sommige collega's kan ik best lol hebben. Heb er sinds vorig jaar weer eentje bij om een dagje weg te gaan. Vaak afspreken doe ik niet, ben erg introvert. Eens in de paar weken of soms maanden. Introvert was ik altijd al, maar in mijn volwassen leven is het erger geworden.

zondag 9 februari 2020 om 21:58
Om mee te beginnen kun je op fb lid worden van allerlei leuke groepen.hvslies schreef: ↑09-02-2020 19:12Bedankt voor de felicitaties! Lief maar was niet echt de reden voor dit topic maar alsnog fijn om te lezen hoor.
Ik heb therapie. Verder heb ik inderdaad echt niks. Zit thuis behalve voor de supermarkt en de therapie.
We werken nu wel eraan dat ik toch iets kan doen al is het maar een paar uur per week. Hopelijk leer ik daar mensen kennen die door mijn raar gedrag heen kunnen kijken.
Ik ben namelijk zo onzeker dat ik niet weet hoe ik me moet gedragen. Een gesprekje zoals men heeft.. small talk ben het nlse woord kwijt. Ik vind dat heel lastig. Denk dan hoe ik over kom en zo en klap dicht. Maar daar werken we nog steeds aan in therapie.
Zelfs online lukt het je niet. Ik zit op fb maar plaats nooit wat want heb 2 mensen als vriend en maak niks mee. Zit ook bij groepen maar echt meepraten daar vind ik vaak eng dus lees mee. Soms post ik wel wat. Als dat me al zou lukken on daar een contact te krijgen zou fijn zijn.
Realiseer me nu ook dat ik gewoon nog harder aan mezelf moet werken. Een andere oplossing is er niet.
Je hebt groepen over bepaald nieuws, artiesten, merken cosmetica, grappige groepen, groepen over allerlei soorten rassen katten etc.
Ik heb een kennis die zo allerlei vrienden heeft opgedaan (is wel politiek). Dus dat is een idee, het is sowieso gezellig en eerlijk gezegd het enige dat ik nog op fb doe.
Je hebt ook lokale groepen.
zondag 9 februari 2020 om 22:11
Misschien een idee om je aan te melden bij online games,zoals bv hayday. Ik speel dit spel zelf ook en zit in een hele leuke buurt. Daarin kletsen we gezellig over koetjes en kalfjes. Ik ken deze mensen niet persoonlijk maar het contact is altijd leuk. Verder misschien een idee om te vertellen in welke regio je woont. Misschien zijn er wel meer mensen die zich herkennen in jouw situatie en kunnen jullie misschien een groepje opstarten om te chatten en/of samen dingen te gaan ondernemen.
zondag 9 februari 2020 om 23:12
Ik weet dat er meer mensen zijn die zoals jij zegt bijna niemand hebben .Door diverse omstandigheden en om verschillende redenen.
Het liefst zou ik die allemaal aan elkaar voorstellen maar bij iemand bv hier om de hoek weet ik ook dat dat niet zo werkt. Het gaat bij hem altijd maar even goed en dan ligt hij overhoop met zijn "vrienden" We vinden het heel sneu en weten ook niet hoe we hem moeten helpen.Verder bv nog een dochter van een buurtbewoonster die nog thuis woont ( ze is bijna 40) en heel verlegen is . Je bent niet de enige maar daar heb jij weinig aan.
Misschien kun je vragen aan je therapeut of er gespreks -of creativiteitsgroepjes zijn in de buurt waar je aan kunt deelnemen ? Of dat je therapeut iets weet waar je mensen ontmoet die hetzelfde soort "probleem" hebben . Ik hoop dat je volgend jaar een topic kunt openen met :ik ben jarig en ik heb het lekker gevierd met een leuke vriend/vriendin.
Gefeliciteerd voor vandaag
Het liefst zou ik die allemaal aan elkaar voorstellen maar bij iemand bv hier om de hoek weet ik ook dat dat niet zo werkt. Het gaat bij hem altijd maar even goed en dan ligt hij overhoop met zijn "vrienden" We vinden het heel sneu en weten ook niet hoe we hem moeten helpen.Verder bv nog een dochter van een buurtbewoonster die nog thuis woont ( ze is bijna 40) en heel verlegen is . Je bent niet de enige maar daar heb jij weinig aan.
Misschien kun je vragen aan je therapeut of er gespreks -of creativiteitsgroepjes zijn in de buurt waar je aan kunt deelnemen ? Of dat je therapeut iets weet waar je mensen ontmoet die hetzelfde soort "probleem" hebben . Ik hoop dat je volgend jaar een topic kunt openen met :ik ben jarig en ik heb het lekker gevierd met een leuke vriend/vriendin.
Gefeliciteerd voor vandaag

Een dag zonder latte anais, is als een vrieskist zonder ais.