Psyche
alle pijlers
Je altijd zo opgenaaid voelen ( door jezelf en anderen)
maandag 4 mei 2009 om 15:29
" Jeetje, vriendin a heeft onlangs een huis gekocht op 24e jarige leeftijd....moet ik dat nu ook?" " Vriendin b gaat helemaal voor haar carriere en boekt succes, ze adviseert mij nog een studie te gaan doen, maar wil ik dat wel??" " Moeder meent dat het tijd wordt dat ik eens ga samen wonen met vriend, na 5 jaar verkering...want tja je moet wel weten of je bij elkaar past, mocht je ooit kinderen willen...
" Oud-studiegenote D. is 1 jaar ouder dan ik maar heeft al op alle fronten van ons beroepsveld meerdere successen geboekt, dan ik ooit op 1 front zal behalen, loop ik dan zo achter???"
" Iedereen is al op reis geweest buiten Europa, ik nog nooit, moet ik nu binnen een jaar zorgen dat ik een " grote reis" boek??"
En ga zo maar door.
Bij alles wat ik doe of wil ondernemen wordt ik overspoelt door stemmetje in mijn hoofd van uiteraard mijzelf, maar meestel ingeprent door vrienden/kennisen en familie. Iedereen is wel ergens succesvol in....en ikzelf denk vaak genoeg, jeetje ik heb het ECHT niet slecht voor elkaar. 'k Bedoel, ben 25 jaar, heb een HBO diploma en gaat heel goed met mijn huidige baan, heb al 5 jaar een relatie, lieve vriendinnen, leuke koppie, niet ziek, ouders leven nog...WHY THE FUCK DO I KEEP COMPARING MYSELF WITH OTHERS AND FEEL SOOOOO behind of life......!!!"
Alsof er ontzettende druk en haast is bij alles wat ik doe, alsof elke seconde nuttig moet worden besteed......en ik op alle fronten van het leven moet scoren/
Is dit de keerzijde van een " goed leven hebben", dat je wordt geconfronteerd met de o zo luxe positie om " goed te willen en kunnen zijn in alles".
Ik wil me zo graag gewoon ergens op kunnen storten/richten zonder direct al moedeloos te worden omdat ik geniaal ben in het vinden van een voorbeeld van iemand die het al heeft/of heeft gedaan en het al haast niet meer te evenaren is.
Wie herkent zich hierin?
Wie heeft een slogan voor mij die je tegen jezelf kunt zeggen in de vorm van een mantra waardoor je in jezelf kan blijven en je niet meer " hoeft" te vergelijken met anderen.
Om nog een concreet voorbeeld te noemen:
Voor mijn beroepsveld is het zeer leuk/handig/effectief als ik goed met bepaalde computerprogramma's om weet te gaan. Daar begin ik me nu pas te orienteren. Na wat onderzoek op internet e.d kom ik erachter dat oud-studiegenoten van mij daar al mee bezig waren tijdens het 1e jaar van de opleiding, terwijl ik er NU pas achterkom ( al 4 jaar opleiding en 2 jaar praktijk jaren verder!!!)
Dit vormt een enorme drempel om me erin te storten, omdat je letterlijk 5000 kilometer achterligt voor je gevoel
Herkent iemand dit, dat je Achterloopt of bij moet blijven
GROOTSTE ANGST: Over 5 jaar zit iedereen in dikke huizen/kinderen/carrieres en kijken naar mij:
Ach dat meissie is ook niet veel veranderd sinds 10 jaar geleden, zielig hoor.....
Sorry voor mijn chaotische manier van probleem-omschrijving. Ik hoop dat iemand door al deze woorden de strekking eruit kan begrijpen
Bedankt
Redlady
" Oud-studiegenote D. is 1 jaar ouder dan ik maar heeft al op alle fronten van ons beroepsveld meerdere successen geboekt, dan ik ooit op 1 front zal behalen, loop ik dan zo achter???"
" Iedereen is al op reis geweest buiten Europa, ik nog nooit, moet ik nu binnen een jaar zorgen dat ik een " grote reis" boek??"
En ga zo maar door.
Bij alles wat ik doe of wil ondernemen wordt ik overspoelt door stemmetje in mijn hoofd van uiteraard mijzelf, maar meestel ingeprent door vrienden/kennisen en familie. Iedereen is wel ergens succesvol in....en ikzelf denk vaak genoeg, jeetje ik heb het ECHT niet slecht voor elkaar. 'k Bedoel, ben 25 jaar, heb een HBO diploma en gaat heel goed met mijn huidige baan, heb al 5 jaar een relatie, lieve vriendinnen, leuke koppie, niet ziek, ouders leven nog...WHY THE FUCK DO I KEEP COMPARING MYSELF WITH OTHERS AND FEEL SOOOOO behind of life......!!!"
Alsof er ontzettende druk en haast is bij alles wat ik doe, alsof elke seconde nuttig moet worden besteed......en ik op alle fronten van het leven moet scoren/
Is dit de keerzijde van een " goed leven hebben", dat je wordt geconfronteerd met de o zo luxe positie om " goed te willen en kunnen zijn in alles".
Ik wil me zo graag gewoon ergens op kunnen storten/richten zonder direct al moedeloos te worden omdat ik geniaal ben in het vinden van een voorbeeld van iemand die het al heeft/of heeft gedaan en het al haast niet meer te evenaren is.
Wie herkent zich hierin?
Wie heeft een slogan voor mij die je tegen jezelf kunt zeggen in de vorm van een mantra waardoor je in jezelf kan blijven en je niet meer " hoeft" te vergelijken met anderen.
Om nog een concreet voorbeeld te noemen:
Voor mijn beroepsveld is het zeer leuk/handig/effectief als ik goed met bepaalde computerprogramma's om weet te gaan. Daar begin ik me nu pas te orienteren. Na wat onderzoek op internet e.d kom ik erachter dat oud-studiegenoten van mij daar al mee bezig waren tijdens het 1e jaar van de opleiding, terwijl ik er NU pas achterkom ( al 4 jaar opleiding en 2 jaar praktijk jaren verder!!!)
Dit vormt een enorme drempel om me erin te storten, omdat je letterlijk 5000 kilometer achterligt voor je gevoel
Herkent iemand dit, dat je Achterloopt of bij moet blijven
GROOTSTE ANGST: Over 5 jaar zit iedereen in dikke huizen/kinderen/carrieres en kijken naar mij:
Ach dat meissie is ook niet veel veranderd sinds 10 jaar geleden, zielig hoor.....
Sorry voor mijn chaotische manier van probleem-omschrijving. Ik hoop dat iemand door al deze woorden de strekking eruit kan begrijpen
Bedankt
Redlady
dinsdag 5 mei 2009 om 11:24
quote:Margaretha2 schreef op 05 mei 2009 @ 11:21:
Haha newstylista, way to go!
Als je voor jezelf min of meer duidelijk hebt wat je wil dan wordt het al veel makkelijker denk ik. Wat voor mij goed werkte en nog steeds werkt is een héél gedetailleerde voorstelling maken van het leven wat ik over één, vijf of tien jaar wil leiden. Welke mensen heb ik om me heen, in wat voor soort huis woon ik, woon ik alleen of met anderen, met wie dan, wat voor baan heb ik, wat voor kleding draag ik, wat voor hobbies heb ik, wat doe ik in de weekenden, etcetera. Ook heel leuk vind ikzelf om te fantaseren (en ondertussen grapt mijn vriend dat ik 'in de toekomst leef').
Zo krijg ik voor mezelf duidelijk waar ik naartoe wil werken. Bij de beslissingen die ik moet nemen denk ik dan niet alleen 'lijkt me dit eigenlijk wel leuk?' maar ook 'brengt dit mij dichter bij mijn droomleven?'. Probleem bij mij is namelijk dat ik zo ontzettend veel leuk vind, en uiteindelijk dus niets doe.
Ook realiseer ik mij daardoor wat ik belangrijk vind en wat niet. Zoals ik al eerder zei, bijvoorbeeld als ik nadenk over in wat voor huis ik zou wonen, merk ik dat me dat niet zo heel veel uitmaakt, als het huis maar comfortabel is: een stad of een dorp bijvoorbeeld maakt me niet uit, een appartement, rijtjeshuis of vrijstaand huis ook niet. Dat is handig om te weten van mezelf, want dan kan ik mij meer concentreren op de dingen waar ik wel heel kieskeurig in ben.
Ik woon nu in een heel klein appartement, en ik merk dat er dingen zijn die ik mis zoals een ligbad, een oven en een parkeergelegenheid, nou dan weet ik voor als ik ga verhuizen dat ik dát zoek. Sommige vriendinnen uit Nederland die langs zijn geweest vinden het onbegrijpelijk dat ik hier woon, want zij wonen bijvoorbeeld in een groot nieuwbouwhuis. Niet dat ik dat nieuwbouwhuis niet leuk vind hoor, helemaaal niet, lijkt me ook wel wat, maar ik ga niet al mijn energie besteden om aan een nieuwbouw huis te komen want op dit moment in mijn leven heeft dat geen prioriteit.
Natuurlijk zullen je ideeën over een droomleven wel veranderen mettertijd, ik stel mij bijvoorbeeld voor dat wanneer ik aan kinderen wil beginnen het wel belangrijk voor me wordt wat voor soort huis ik heb. Ook gaandeweg kom je achter meer dingen, wat je dan weer als aanvulling kan maken o je fantasie. Bijvoorbeeld die oven , ik wil wel over een tijdje verhuizen, bijvoorbeeld na de zomer, en ga écht níet in een huis zonder oven, want die mis ik nu dus. Terwijl dat toen ik net hier ging wonen geen issue was.
Ik weet dat het stomme voorbeelden zijn, maar zo gaat het eigenlijk met alles, werk, vrienden, vrije tijdsbesteding, relatie, etc.die oven kun je nu ook kopen hoef je niet voor te verhuizen. dat is idd een manier om het te relativeren, maar denk je niet dat er dan een kans bestaat als het niet uitkomt je extra teleurgesteld bent?
Haha newstylista, way to go!
Als je voor jezelf min of meer duidelijk hebt wat je wil dan wordt het al veel makkelijker denk ik. Wat voor mij goed werkte en nog steeds werkt is een héél gedetailleerde voorstelling maken van het leven wat ik over één, vijf of tien jaar wil leiden. Welke mensen heb ik om me heen, in wat voor soort huis woon ik, woon ik alleen of met anderen, met wie dan, wat voor baan heb ik, wat voor kleding draag ik, wat voor hobbies heb ik, wat doe ik in de weekenden, etcetera. Ook heel leuk vind ikzelf om te fantaseren (en ondertussen grapt mijn vriend dat ik 'in de toekomst leef').
Zo krijg ik voor mezelf duidelijk waar ik naartoe wil werken. Bij de beslissingen die ik moet nemen denk ik dan niet alleen 'lijkt me dit eigenlijk wel leuk?' maar ook 'brengt dit mij dichter bij mijn droomleven?'. Probleem bij mij is namelijk dat ik zo ontzettend veel leuk vind, en uiteindelijk dus niets doe.
Ook realiseer ik mij daardoor wat ik belangrijk vind en wat niet. Zoals ik al eerder zei, bijvoorbeeld als ik nadenk over in wat voor huis ik zou wonen, merk ik dat me dat niet zo heel veel uitmaakt, als het huis maar comfortabel is: een stad of een dorp bijvoorbeeld maakt me niet uit, een appartement, rijtjeshuis of vrijstaand huis ook niet. Dat is handig om te weten van mezelf, want dan kan ik mij meer concentreren op de dingen waar ik wel heel kieskeurig in ben.
Ik woon nu in een heel klein appartement, en ik merk dat er dingen zijn die ik mis zoals een ligbad, een oven en een parkeergelegenheid, nou dan weet ik voor als ik ga verhuizen dat ik dát zoek. Sommige vriendinnen uit Nederland die langs zijn geweest vinden het onbegrijpelijk dat ik hier woon, want zij wonen bijvoorbeeld in een groot nieuwbouwhuis. Niet dat ik dat nieuwbouwhuis niet leuk vind hoor, helemaaal niet, lijkt me ook wel wat, maar ik ga niet al mijn energie besteden om aan een nieuwbouw huis te komen want op dit moment in mijn leven heeft dat geen prioriteit.
Natuurlijk zullen je ideeën over een droomleven wel veranderen mettertijd, ik stel mij bijvoorbeeld voor dat wanneer ik aan kinderen wil beginnen het wel belangrijk voor me wordt wat voor soort huis ik heb. Ook gaandeweg kom je achter meer dingen, wat je dan weer als aanvulling kan maken o je fantasie. Bijvoorbeeld die oven , ik wil wel over een tijdje verhuizen, bijvoorbeeld na de zomer, en ga écht níet in een huis zonder oven, want die mis ik nu dus. Terwijl dat toen ik net hier ging wonen geen issue was.
Ik weet dat het stomme voorbeelden zijn, maar zo gaat het eigenlijk met alles, werk, vrienden, vrije tijdsbesteding, relatie, etc.die oven kun je nu ook kopen hoef je niet voor te verhuizen. dat is idd een manier om het te relativeren, maar denk je niet dat er dan een kans bestaat als het niet uitkomt je extra teleurgesteld bent?
dinsdag 5 mei 2009 om 11:24
Heejhallo, leuk om te lezen. Wat ik mij dan afvraag, als je die principes hebt, wordt je leven niet noodzakelijkerwijs overzichtelijker....? Bijvoorbeeld, je kan gaan werken als professor of je kan gaan werken voor de WHO, allebei zijn in principe compatible met je principes. Wacht je dan gewoon wat op je pad komt, of ga je wel actief achter één of ander aan? En als je dat doet, hoe beslis je dan wáár je achteraan gaat?
dinsdag 5 mei 2009 om 11:28
Ik kan geen oven kopen want mijn keuken beslaat denk ik 3m2 . Ik heb wel een blender gekocht haha!
Ik weet niet of ik teleurgesteld zou zijn als mijn wensen niet uitkomen, want dat is eigenlijk nog nooit gebeurd....
Ik ben best wel flexibel en kan wensen wel bijstellen, als ik er gaandeweg achterkom dat iets anders beter is. Bijvoorbeeld, werken voor de VN lijkt me wel leuk. Maar niet zó leuk dat ik er onbetaalde stages, etc voor over heb. Oftewel: ik wil er weinig in investeren. Dan is die 'wens' ook zo weer van tafel hoor, en zoek ik iets wat beter past bij mijn niveau van opoffering .
Als ik er echt achter zou komen dat mijn nachtmerries uitkomen (bijvoorbeeld die van financieel aan de grond zitten en altijd zorgen hebben voer geld) dan zou ik denk ik wel teleurgesteld zijn ja. Ik wil dat leven gewoon niet. Maar ik kan me daarom ook niet voorstellen dat ik het zou leiden want ik ben bereid alles te doen om dat te voorkomen. Ik kan mij niet voorstellen dat het dan tóch niet zou lukken.
Ik weet niet of ik teleurgesteld zou zijn als mijn wensen niet uitkomen, want dat is eigenlijk nog nooit gebeurd....
Ik ben best wel flexibel en kan wensen wel bijstellen, als ik er gaandeweg achterkom dat iets anders beter is. Bijvoorbeeld, werken voor de VN lijkt me wel leuk. Maar niet zó leuk dat ik er onbetaalde stages, etc voor over heb. Oftewel: ik wil er weinig in investeren. Dan is die 'wens' ook zo weer van tafel hoor, en zoek ik iets wat beter past bij mijn niveau van opoffering .
Als ik er echt achter zou komen dat mijn nachtmerries uitkomen (bijvoorbeeld die van financieel aan de grond zitten en altijd zorgen hebben voer geld) dan zou ik denk ik wel teleurgesteld zijn ja. Ik wil dat leven gewoon niet. Maar ik kan me daarom ook niet voorstellen dat ik het zou leiden want ik ben bereid alles te doen om dat te voorkomen. Ik kan mij niet voorstellen dat het dan tóch niet zou lukken.
dinsdag 5 mei 2009 om 11:33
quote:Margaretha2 schreef op 05 mei 2009 @ 11:24:
Heejhallo, leuk om te lezen. Wat ik mij dan afvraag, als je die principes hebt, wordt je leven niet noodzakelijkerwijs overzichtelijker....? Bijvoorbeeld, je kan gaan werken als professor of je kan gaan werken voor de WHO, allebei zijn in principe compatible met je principes. Wacht je dan gewoon wat op je pad komt, of ga je wel actief achter één of ander aan? En als je dat doet, hoe beslis je dan wáár je achteraan gaat?
O dear, wat een vraag! Ik was nog vergeten erbij te zetten dat ik me ook erg laat leiden door wat ik gewoon leuk vind. Bij de keus professor of voor de WHO (zou bij mij misschien eerder IUCN of FAO zijn ofzo, maar ik snap wat je bedoelt) zou ik nu voor professorschap gaan. Omdat de accademische wereld me meer trekt kwa 'leukheid' dan de VN.
Dus: "Vind ik dit eigenlijk wel leuk?" Is voor mij ook vaak een belangrijke vraag, mits ik de luxe heb die vraag te stellen natuurlijk.
O, wacht je vraagt eigenlijk wat anders....Ja, ik ga dan wel ergens achteraan. Ik ben wel pro-actief ingesteld, als ik iets wil, dan ga ik er ook achteraan. Alleen niet ten koste van alles en ook zonder oogkleppen als in: open blijven staan voor andere dingen die op je pad komen.
Heejhallo, leuk om te lezen. Wat ik mij dan afvraag, als je die principes hebt, wordt je leven niet noodzakelijkerwijs overzichtelijker....? Bijvoorbeeld, je kan gaan werken als professor of je kan gaan werken voor de WHO, allebei zijn in principe compatible met je principes. Wacht je dan gewoon wat op je pad komt, of ga je wel actief achter één of ander aan? En als je dat doet, hoe beslis je dan wáár je achteraan gaat?
O dear, wat een vraag! Ik was nog vergeten erbij te zetten dat ik me ook erg laat leiden door wat ik gewoon leuk vind. Bij de keus professor of voor de WHO (zou bij mij misschien eerder IUCN of FAO zijn ofzo, maar ik snap wat je bedoelt) zou ik nu voor professorschap gaan. Omdat de accademische wereld me meer trekt kwa 'leukheid' dan de VN.
Dus: "Vind ik dit eigenlijk wel leuk?" Is voor mij ook vaak een belangrijke vraag, mits ik de luxe heb die vraag te stellen natuurlijk.
O, wacht je vraagt eigenlijk wat anders....Ja, ik ga dan wel ergens achteraan. Ik ben wel pro-actief ingesteld, als ik iets wil, dan ga ik er ook achteraan. Alleen niet ten koste van alles en ook zonder oogkleppen als in: open blijven staan voor andere dingen die op je pad komen.
dinsdag 5 mei 2009 om 17:31
@redlady
je hebt ook gelijk, die persoon heb ik ook nooit ontmoet.Het lijkt alleen zo. Ik begrijp ook wel dat niet alles aan komt waaien. Het is gewoon rottig dat je het van een ander niet ziet en jezelf zegmaar je nek erover breekt. Dat maakt de vergelijking wel erg onrealistisch en oneerlijk tegenover jezelf
@ Margaretha
Ik had dat precies hezelfde. Toen ik nog een tiener was intereseerde niks mij, alles ging goed, het boeide me geen reet wie wat over mij zei of van mij vond ( in de bovenbouw dan.. Was een zelfverdediging omdat ik in de brugklas erg gepest werd) Maar je hebt denk ik wel gelijk. Nu je over alles nadenkt, dán wordt het pas moeilijk omdat je het eerder nooit deed..
Eigenlijk best logisch Maar soms voor je eigen gevoel best verwarrend..
je hebt ook gelijk, die persoon heb ik ook nooit ontmoet.Het lijkt alleen zo. Ik begrijp ook wel dat niet alles aan komt waaien. Het is gewoon rottig dat je het van een ander niet ziet en jezelf zegmaar je nek erover breekt. Dat maakt de vergelijking wel erg onrealistisch en oneerlijk tegenover jezelf
@ Margaretha
Ik had dat precies hezelfde. Toen ik nog een tiener was intereseerde niks mij, alles ging goed, het boeide me geen reet wie wat over mij zei of van mij vond ( in de bovenbouw dan.. Was een zelfverdediging omdat ik in de brugklas erg gepest werd) Maar je hebt denk ik wel gelijk. Nu je over alles nadenkt, dán wordt het pas moeilijk omdat je het eerder nooit deed..
Eigenlijk best logisch
Maar soms voor je eigen gevoel best verwarrend..
dinsdag 5 mei 2009 om 17:36
Eigenlijk willen jullie hiermee allemaal zeggen ( als ik de laatste posts zo lees)
Dat je eerst goed op een rijtje moet zetten wie je bent en wat jij wil. Dan een aantal duidelijke doelen voor ogen hebben?
( en dan moeten die doelen natuurlijk wel haalbaar zijn.. als je als doel hebt ik wil koningin worden, dan lukt dat natuurlijk niet
)
Ik heb eigenlijk geen doelen.. Ik heb alleen maar aspecten die ik absoluut NIET wil. Maar geen aspecten die ik WEL wil bereiken. Die heb ik wel, maar op korte termijn. Ik denk dat ik ook maar eens een soort bucket-list ga samenstellen)
Dat je eerst goed op een rijtje moet zetten wie je bent en wat jij wil. Dan een aantal duidelijke doelen voor ogen hebben?
( en dan moeten die doelen natuurlijk wel haalbaar zijn.. als je als doel hebt ik wil koningin worden, dan lukt dat natuurlijk niet
)Ik heb eigenlijk geen doelen.. Ik heb alleen maar aspecten die ik absoluut NIET wil. Maar geen aspecten die ik WEL wil bereiken. Die heb ik wel, maar op korte termijn. Ik denk dat ik ook maar eens een soort bucket-list ga samenstellen
)
dinsdag 5 mei 2009 om 17:44
quote:Margaretha2 schreef op 05 mei 2009 @ 11:28:
Ik kan geen oven kopen want mijn keuken beslaat denk ik 3m2 . Ik heb wel een blender gekocht haha!
Ik weet niet of ik teleurgesteld zou zijn als mijn wensen niet uitkomen, want dat is eigenlijk nog nooit gebeurd....
Ik ben best wel flexibel en kan wensen wel bijstellen, als ik er gaandeweg achterkom dat iets anders beter is. Bijvoorbeeld, werken voor de VN lijkt me wel leuk. Maar niet zó leuk dat ik er onbetaalde stages, etc voor over heb. Oftewel: ik wil er weinig in investeren. Dan is die 'wens' ook zo weer van tafel hoor, en zoek ik iets wat beter past bij mijn niveau van opoffering .
Als ik er echt achter zou komen dat mijn nachtmerries uitkomen (bijvoorbeeld die van financieel aan de grond zitten en altijd zorgen hebben voer geld) dan zou ik denk ik wel teleurgesteld zijn ja. Ik wil dat leven gewoon niet. Maar ik kan me daarom ook niet voorstellen dat ik het zou leiden want ik ben bereid alles te doen om dat te voorkomen. Ik kan mij niet voorstellen dat het dan tóch niet zou lukken.hahaha, nee dan gaat het niet lukken idd! ik heb het meer met dingen waar ik geen invloed op heb zoals huisje/boompje/beestje, dat moet maar op je pad komen, daarom voelt het extra machteloos. en ook confronterend omdat de rest van je omgeving het wel heeft, ga ik toch denken dat er serieus iets mis met me is.
Ik kan geen oven kopen want mijn keuken beslaat denk ik 3m2 . Ik heb wel een blender gekocht haha!
Ik weet niet of ik teleurgesteld zou zijn als mijn wensen niet uitkomen, want dat is eigenlijk nog nooit gebeurd....
Ik ben best wel flexibel en kan wensen wel bijstellen, als ik er gaandeweg achterkom dat iets anders beter is. Bijvoorbeeld, werken voor de VN lijkt me wel leuk. Maar niet zó leuk dat ik er onbetaalde stages, etc voor over heb. Oftewel: ik wil er weinig in investeren. Dan is die 'wens' ook zo weer van tafel hoor, en zoek ik iets wat beter past bij mijn niveau van opoffering .
Als ik er echt achter zou komen dat mijn nachtmerries uitkomen (bijvoorbeeld die van financieel aan de grond zitten en altijd zorgen hebben voer geld) dan zou ik denk ik wel teleurgesteld zijn ja. Ik wil dat leven gewoon niet. Maar ik kan me daarom ook niet voorstellen dat ik het zou leiden want ik ben bereid alles te doen om dat te voorkomen. Ik kan mij niet voorstellen dat het dan tóch niet zou lukken.hahaha, nee dan gaat het niet lukken idd! ik heb het meer met dingen waar ik geen invloed op heb zoals huisje/boompje/beestje, dat moet maar op je pad komen, daarom voelt het extra machteloos. en ook confronterend omdat de rest van je omgeving het wel heeft, ga ik toch denken dat er serieus iets mis met me is.
dinsdag 5 mei 2009 om 19:46
Ok ik snap wat je bedoelt, maar ik heb voor mezelf het idee dat ik nog te jong ben me daar echt druk over te maken. Ik heb wel verkering, maar ik ben niet bang dat als het uitgaat ik 'erover schiet' ofzoiets, genoeg vriendinnen van mij zijn nog single. Als ik erover nadenk denk ik dat het ook prima zou zijn iemand te leren kennen als je achter in de twintig bent, ook qua kinderen en al die wensen. Misschien is dat zelfs wel beter, want je weet dan al zo veel beter wat je wel en niet wil en waar je staat in een relatie. Ikzelf heb wat met mijn vriend gekregen toen ik 18 was en soms zou ik het liefst helemaal met een schone lei willen beginnen. Wel met hem dan, dus dat kan niet .
Ik weet niet hoe ik er mee om zou gaan als ik bv. 35 zou zijn en nog steeds alleen zou zijn en mijn biologische klok als een gek aan het tikken zou zijn, eerlijk gezegd lijkt mij dat héél moeilijk!
Aan de andere kant kan ik mij niet voorstellen dat ik ooit bv. IVF zou gaan doen, als ik geen kinderen zou kunnen krijgen op de normale manier.
Ik weet niet hoe ik er mee om zou gaan als ik bv. 35 zou zijn en nog steeds alleen zou zijn en mijn biologische klok als een gek aan het tikken zou zijn, eerlijk gezegd lijkt mij dat héél moeilijk!
Aan de andere kant kan ik mij niet voorstellen dat ik ooit bv. IVF zou gaan doen, als ik geen kinderen zou kunnen krijgen op de normale manier.
dinsdag 5 mei 2009 om 21:00
quote:Heyjij schreef op 05 mei 2009 @ 17:42:
ik heb niet dat ik mij opgejaagd voel maar vind wel altijd dat anderen het leuker, beter, mooier, etc. hebben. En jaloers in de zin van dat ik het anderen niet gun is het niet.
Ik voel me daardoor niet opgejaagd. Er zijn zoveel mensen die slimmer zijn dan ik, mooier zijn, een groter huis hebben en vanalles, maar ik ben heel erg dik tevreden met hoe ik alles doe (ik zeg: 4,5 sterretjes van de vijf). Goed, ik kan de komende jaren waarschijnlijk niet mijn eigen woning kopen, weet niet waar ter wereld ik over een jaar woon en werk, heb geen relatie en mag van mijn huisbaas ook geen huisdier, maar ik ben best wel erg blij met mijn leventje.
Ik heb gewoon wel erg veel vertrouwen dat ik het altijd wel naar mijn zin kan hebben of maken, want tot nu toe is dat ook gelukt. ik weet dat ik naar een ander land kan verhuizen en vrienden kan maken, ik weet dat ik slim genoeg ben om in mijn eigen onderhoud te voorzien en ik weet ook dat ik veel intresses heb, dus me snel ergens mee kan vermaken. Dus dat een ander 'meer' heeft dan ik, dat jaagt me niet op. Ik heb niet het idee dat de maatschappij dingen van mij verwacht of dat ik aan verwachtingen van een ander hoef te voldoen.
toevoeging: Ik heb het hier over de grote lijnen in mijn leven. Voor mijn promotieonderzoek moet ik natuurlijk wel aan een bepaalde standaard en eis voldoen en ik denk dat ik dat ook wel kan.
ik heb niet dat ik mij opgejaagd voel maar vind wel altijd dat anderen het leuker, beter, mooier, etc. hebben. En jaloers in de zin van dat ik het anderen niet gun is het niet.
Ik voel me daardoor niet opgejaagd. Er zijn zoveel mensen die slimmer zijn dan ik, mooier zijn, een groter huis hebben en vanalles, maar ik ben heel erg dik tevreden met hoe ik alles doe (ik zeg: 4,5 sterretjes van de vijf). Goed, ik kan de komende jaren waarschijnlijk niet mijn eigen woning kopen, weet niet waar ter wereld ik over een jaar woon en werk, heb geen relatie en mag van mijn huisbaas ook geen huisdier, maar ik ben best wel erg blij met mijn leventje.
Ik heb gewoon wel erg veel vertrouwen dat ik het altijd wel naar mijn zin kan hebben of maken, want tot nu toe is dat ook gelukt. ik weet dat ik naar een ander land kan verhuizen en vrienden kan maken, ik weet dat ik slim genoeg ben om in mijn eigen onderhoud te voorzien en ik weet ook dat ik veel intresses heb, dus me snel ergens mee kan vermaken. Dus dat een ander 'meer' heeft dan ik, dat jaagt me niet op. Ik heb niet het idee dat de maatschappij dingen van mij verwacht of dat ik aan verwachtingen van een ander hoef te voldoen.
toevoeging: Ik heb het hier over de grote lijnen in mijn leven. Voor mijn promotieonderzoek moet ik natuurlijk wel aan een bepaalde standaard en eis voldoen en ik denk dat ik dat ook wel kan.
dinsdag 5 mei 2009 om 21:04
quote:Sopsie schreef op 05 mei 2009 @ 17:36:
Eigenlijk willen jullie hiermee allemaal zeggen ( als ik de laatste posts zo lees)
Dat je eerst goed op een rijtje moet zetten wie je bent en wat jij wil. Dan een aantal duidelijke doelen voor ogen hebben?
( en dan moeten die doelen natuurlijk wel haalbaar zijn.. als je als doel hebt ik wil koningin worden, dan lukt dat natuurlijk niet)
Ik heb eigenlijk geen doelen.. Ik heb alleen maar aspecten die ik absoluut NIET wil. Maar geen aspecten die ik WEL wil bereiken. Die heb ik wel, maar op korte termijn. Ik denk dat ik ook maar eens een soort bucket-list ga samenstellen)
Ik denk ook dat bij sommige doelen het belangrijk is te weten waarom je dat wilt. Zelfs al wil iemand koninging worden, wat is daar de motivatie van? Is dat: een belangrijk iemand zijn? Op een postzegel staan? Of misschien een luxe leven leiden zodat je geen financiele zorgen hebt? Of is het omdat je het fijn lijkt een groep mensen te vertegenwoordigen? Of denk je dat je als koninging veel vrije tijd hebt en lijkt je dat erg fijn?
Wanneer je dat soort motivaties weet, kun je daarna misschien wel iets vinden dat daarbij past.
Ik denk eerlijk gezegd dat de motivaties achter de doelen minstens zo interessant zijn om voor je zelf te weten als de doelen zelf.
Eigenlijk willen jullie hiermee allemaal zeggen ( als ik de laatste posts zo lees)
Dat je eerst goed op een rijtje moet zetten wie je bent en wat jij wil. Dan een aantal duidelijke doelen voor ogen hebben?
( en dan moeten die doelen natuurlijk wel haalbaar zijn.. als je als doel hebt ik wil koningin worden, dan lukt dat natuurlijk niet
)Ik heb eigenlijk geen doelen.. Ik heb alleen maar aspecten die ik absoluut NIET wil. Maar geen aspecten die ik WEL wil bereiken. Die heb ik wel, maar op korte termijn. Ik denk dat ik ook maar eens een soort bucket-list ga samenstellen
)Ik denk ook dat bij sommige doelen het belangrijk is te weten waarom je dat wilt. Zelfs al wil iemand koninging worden, wat is daar de motivatie van? Is dat: een belangrijk iemand zijn? Op een postzegel staan? Of misschien een luxe leven leiden zodat je geen financiele zorgen hebt? Of is het omdat je het fijn lijkt een groep mensen te vertegenwoordigen? Of denk je dat je als koninging veel vrije tijd hebt en lijkt je dat erg fijn?
Wanneer je dat soort motivaties weet, kun je daarna misschien wel iets vinden dat daarbij past.
Ik denk eerlijk gezegd dat de motivaties achter de doelen minstens zo interessant zijn om voor je zelf te weten als de doelen zelf.
dinsdag 5 mei 2009 om 22:42
quote:heejhallo schreef op 05 mei 2009 @ 21:04:
[...]
Ik denk ook dat bij sommige doelen het belangrijk is te weten waarom je dat wilt. Zelfs al wil iemand koninging worden, wat is daar de motivatie van? Is dat: een belangrijk iemand zijn? Op een postzegel staan? Of misschien een luxe leven leiden zodat je geen financiele zorgen hebt? Of is het omdat je het fijn lijkt een groep mensen te vertegenwoordigen? Of denk je dat je als koninging veel vrije tijd hebt en lijkt je dat erg fijn?
Wanneer je dat soort motivaties weet, kun je daarna misschien wel iets vinden dat daarbij past.
Ik denk eerlijk gezegd dat de motivaties achter de doelen minstens zo interessant zijn om voor je zelf te weten als de doelen zelf.
Daar had ik eigenlijk nog niet over nagedacht..
De motivatie achter een doel willen bereiken maakt ook in hoeverre dat doel haalbaar is of niet. of begrijp ik je nu verkeerd?
Denk wel dat het goed is om na te denken WAAROM je iets wilt. Zo kom je achter de daadwerkelijke reden waaorm je juist dat doel voor jezelf stelt en weet je ook wat voor effect het heeft als je het hebt bereikt.
Dit is wel iets goeds voor mijzelf om over na te denken.
thanks
[...]
Ik denk ook dat bij sommige doelen het belangrijk is te weten waarom je dat wilt. Zelfs al wil iemand koninging worden, wat is daar de motivatie van? Is dat: een belangrijk iemand zijn? Op een postzegel staan? Of misschien een luxe leven leiden zodat je geen financiele zorgen hebt? Of is het omdat je het fijn lijkt een groep mensen te vertegenwoordigen? Of denk je dat je als koninging veel vrije tijd hebt en lijkt je dat erg fijn?
Wanneer je dat soort motivaties weet, kun je daarna misschien wel iets vinden dat daarbij past.
Ik denk eerlijk gezegd dat de motivaties achter de doelen minstens zo interessant zijn om voor je zelf te weten als de doelen zelf.
Daar had ik eigenlijk nog niet over nagedacht..
De motivatie achter een doel willen bereiken maakt ook in hoeverre dat doel haalbaar is of niet. of begrijp ik je nu verkeerd?
Denk wel dat het goed is om na te denken WAAROM je iets wilt. Zo kom je achter de daadwerkelijke reden waaorm je juist dat doel voor jezelf stelt en weet je ook wat voor effect het heeft als je het hebt bereikt.
Dit is wel iets goeds voor mijzelf om over na te denken.
thanks
dinsdag 5 mei 2009 om 22:42
quote:redlady schreef op 04 mei 2009 @ 16:02:
Fijn Sanya11 dat je het snapt;)
En Potjethee, Voel jij je lekker met alles? Hoe zorg je dat je relaxed blijft onder datgeen wat je doet? Met een koekie en koppie thee??
X
p.s: Like your slogan, lekker positief!!!! thanx
Wat een mooie, duidelijke reacties allemaal! Perfect zoals sommigen dat kunnen, ben ik altijd jaloers op O.o!!
Ik hoef het dus lekker verder niet aan te vullen, want anders ga ik in herhaling vallen.
Ik denk wel dat het ook een beetje perfectionisme is.
Bijvoorbeeld dat wensenlijstje wat je allemaal wilt doen. Het is op zich een goed teken hoor, dat je allerlei dromen en wensen hebt. Als je geen toekomstplannen meer hebt is dat niet echt gezond als je jong bent. Maar wat wil jij veel zeg! Nou weet ik niet op wat voor termijn...maar is het niet zo dat al zou er niks maar dan ook niks van dat lijstje terecht komen, jij dat dan als mislukt zou voelen?
In principe moet je daar niet het gevoel van tevreden met/over jezelf/ je leven afhangen. Dat is een beetje het idee van: schijt aan de mensheid, ik BEN al tevreden/gelukkig, los van wat ik verder doe/wat er gebeurt. Zonder naar anderen te kijken. Dan voel je je vrij en dát is een heerlijk gevoel.
Ben zelf ook wel een beetje perfectionistisch, dus ik herken het op zich wel.
Maar ik had daar dus een aantal jaar geleden meer last van. Op een gegeven moment weet je gewoon dat het bij anderen alleen maar zo LIJKT en dat je zelf ook gewoon een perfect leven hebt in de ogen van anderen, dus hoef je helemaal niet zo te tobben want zo kijken anderen ook naar JOU (denk ik dan he)
En ik moet ook zeggen dat als je een paar moeilijke dingen hebt meegemaakt, je dan ook heel anders naar je situatie gaat kijken.
Dat je dan veel meer waardeert wat je eigenlijk al HEBT.
En dat je niet persé veel gedaan hoeft te hebben om heel tevreden met jezelf en je dingen te zijn. Soms ben je dan met kleinigheden juist zo blij. Ik vergelijk mezelf soms met mensen die echt gewoon een slecht leven hebben. Heel arm, allerlei ziektes, oorlog etc. Heel cliché maar daardoor leg je de lat veel lager.
Ja, klinkt misschien arrogant maar ik ben niet snel jaloers op anderen, en ik ben meestal niet zo onder de indruk van wat anderen al hebben gedaan of meegemaakt. Want ik denk simpel: ik ben ik, zij zijn zij, dus dat kan niet hetzelfde zijn. En dat hoeft ook niet. Het kan me gewoon niet genoeg schelen ofzo.
Toch nog een heel verhaal geworden, m'n thee wordt koud
Fijn Sanya11 dat je het snapt;)
En Potjethee, Voel jij je lekker met alles? Hoe zorg je dat je relaxed blijft onder datgeen wat je doet? Met een koekie en koppie thee??
X
p.s: Like your slogan, lekker positief!!!! thanx
Wat een mooie, duidelijke reacties allemaal! Perfect zoals sommigen dat kunnen, ben ik altijd jaloers op O.o!!
Ik hoef het dus lekker verder niet aan te vullen, want anders ga ik in herhaling vallen.
Ik denk wel dat het ook een beetje perfectionisme is.
Bijvoorbeeld dat wensenlijstje wat je allemaal wilt doen. Het is op zich een goed teken hoor, dat je allerlei dromen en wensen hebt. Als je geen toekomstplannen meer hebt is dat niet echt gezond als je jong bent. Maar wat wil jij veel zeg! Nou weet ik niet op wat voor termijn...maar is het niet zo dat al zou er niks maar dan ook niks van dat lijstje terecht komen, jij dat dan als mislukt zou voelen?
In principe moet je daar niet het gevoel van tevreden met/over jezelf/ je leven afhangen. Dat is een beetje het idee van: schijt aan de mensheid, ik BEN al tevreden/gelukkig, los van wat ik verder doe/wat er gebeurt. Zonder naar anderen te kijken. Dan voel je je vrij en dát is een heerlijk gevoel.
Ben zelf ook wel een beetje perfectionistisch, dus ik herken het op zich wel.
Maar ik had daar dus een aantal jaar geleden meer last van. Op een gegeven moment weet je gewoon dat het bij anderen alleen maar zo LIJKT en dat je zelf ook gewoon een perfect leven hebt in de ogen van anderen, dus hoef je helemaal niet zo te tobben want zo kijken anderen ook naar JOU (denk ik dan he)
En ik moet ook zeggen dat als je een paar moeilijke dingen hebt meegemaakt, je dan ook heel anders naar je situatie gaat kijken.
Dat je dan veel meer waardeert wat je eigenlijk al HEBT.
En dat je niet persé veel gedaan hoeft te hebben om heel tevreden met jezelf en je dingen te zijn. Soms ben je dan met kleinigheden juist zo blij. Ik vergelijk mezelf soms met mensen die echt gewoon een slecht leven hebben. Heel arm, allerlei ziektes, oorlog etc. Heel cliché maar daardoor leg je de lat veel lager.
Ja, klinkt misschien arrogant maar ik ben niet snel jaloers op anderen, en ik ben meestal niet zo onder de indruk van wat anderen al hebben gedaan of meegemaakt. Want ik denk simpel: ik ben ik, zij zijn zij, dus dat kan niet hetzelfde zijn. En dat hoeft ook niet. Het kan me gewoon niet genoeg schelen ofzo.
Toch nog een heel verhaal geworden, m'n thee wordt koud
dinsdag 5 mei 2009 om 23:39
quote:heejhallo schreef op 05 mei 2009 @ 21:04:
[...]
Ik denk eerlijk gezegd dat de motivaties achter de doelen minstens zo interessant zijn
And the wise one has spoken, Zeker!!
Ik heb nog een mooie " gedachte" voor het slapen gaan voor jullie:
HET LEVEN IS ALS EEN UI
JE PELT EN PELT
DIKKE LAGEN
DUNNE LAGEN
MOEILIJKE LAGEN
MAKKELIJKE LAGEN
UITEINDELIJK KOM JE UIT BIJ DE KERN
JE VERWACHT EEN ENORME
EXPLOSIE
EEN WARM ONTVANGST
IETS,....
MAAR WAT BLIJKT
EEN UI IS LEEG VAN BINNEN
ER IS NIETS
GEEN OVERWELDIGENDE WAARDERING
GEEN BLOEMENRIJEN .....
DUS WAAROM CONTINU
FOCUSSEN OP DAT UITEINDELIJKE
DOEL.....
HET GAAT NIET OM HET UITEINDELIJKE DOEL...
HET GAAT OM DE REIS ERNAARTOE
SCHIL
VOOR
SCHIL
VOOR
SCHIL
GENIET DAARVAN,
HET
NU,
WANT VOORDAT JE HET WEET
BEN JE AAN HET EIND VAN DE REIS
EN
DIE
KUN
JE
NOOIT
MEER
OVERDOEN
ENJOY YOUR LIFE
SLAAP ZACHT
[...]
Ik denk eerlijk gezegd dat de motivaties achter de doelen minstens zo interessant zijn
And the wise one has spoken, Zeker!!
Ik heb nog een mooie " gedachte" voor het slapen gaan voor jullie:
HET LEVEN IS ALS EEN UI
JE PELT EN PELT
DIKKE LAGEN
DUNNE LAGEN
MOEILIJKE LAGEN
MAKKELIJKE LAGEN
UITEINDELIJK KOM JE UIT BIJ DE KERN
JE VERWACHT EEN ENORME
EXPLOSIE
EEN WARM ONTVANGST
IETS,....
MAAR WAT BLIJKT
EEN UI IS LEEG VAN BINNEN
ER IS NIETS
GEEN OVERWELDIGENDE WAARDERING
GEEN BLOEMENRIJEN .....
DUS WAAROM CONTINU
FOCUSSEN OP DAT UITEINDELIJKE
DOEL.....
HET GAAT NIET OM HET UITEINDELIJKE DOEL...
HET GAAT OM DE REIS ERNAARTOE
SCHIL
VOOR
SCHIL
VOOR
SCHIL
GENIET DAARVAN,
HET
NU,
WANT VOORDAT JE HET WEET
BEN JE AAN HET EIND VAN DE REIS
EN
DIE
KUN
JE
NOOIT
MEER
OVERDOEN
ENJOY YOUR LIFE
SLAAP ZACHT
woensdag 6 mei 2009 om 09:49
quote:Potjethee schreef op 05 mei 2009 @ 22:42:
En ik moet ook zeggen dat als je een paar moeilijke dingen hebt meegemaakt, je dan ook heel anders naar je situatie gaat kijken.
Dat je dan veel meer waardeert wat je eigenlijk al HEBT.
En dat je niet persé veel gedaan hoeft te hebben om heel tevreden met jezelf en je dingen te zijn. Soms ben je dan met kleinigheden juist zo blij. Ik vergelijk mezelf soms met mensen die echt gewoon een slecht leven hebben. Heel arm, allerlei ziektes, oorlog etc. Heel cliché maar daardoor leg je de lat veel lager.
Gedeeltelijk herkenbaar. Ik ben erg van tel je zegeningen en word zielsgelukkig van kleine dingen, net als Heejhallo geef ik vier en een half sterretje .
Maar aan de andere kant. Juist door mensen te kennen die níet die mogelijkheden hebben die ik heb, omdat ze ziek zijn, dood zijn, gehandicapt zijn, in een ander land geboren zijn of daar nog wonen, heb ik veel meer de drang om mijn mogelijkheden ook ten volle te benutten. Ik trek het vrij slecht als ik iemand bv. al jaren en jaren zie lanterfanten, nog steeds geen studie afgerond, of nog niet begonnen, nog steeds bij papa en mama thuis, nog steeds niet financieel onafhankelijk, nog steeds..... terwijl ik zoveel (okee een paar ) mensen ken die een moord zouden doen om die mogelijkheden maar te krijgen. En die persoon heeft ze en laat ze gewoon liggen, gaat er zó nonchalant mee om.
Yaiks.
En ik moet ook zeggen dat als je een paar moeilijke dingen hebt meegemaakt, je dan ook heel anders naar je situatie gaat kijken.
Dat je dan veel meer waardeert wat je eigenlijk al HEBT.
En dat je niet persé veel gedaan hoeft te hebben om heel tevreden met jezelf en je dingen te zijn. Soms ben je dan met kleinigheden juist zo blij. Ik vergelijk mezelf soms met mensen die echt gewoon een slecht leven hebben. Heel arm, allerlei ziektes, oorlog etc. Heel cliché maar daardoor leg je de lat veel lager.
Gedeeltelijk herkenbaar. Ik ben erg van tel je zegeningen en word zielsgelukkig van kleine dingen, net als Heejhallo geef ik vier en een half sterretje .
Maar aan de andere kant. Juist door mensen te kennen die níet die mogelijkheden hebben die ik heb, omdat ze ziek zijn, dood zijn, gehandicapt zijn, in een ander land geboren zijn of daar nog wonen, heb ik veel meer de drang om mijn mogelijkheden ook ten volle te benutten. Ik trek het vrij slecht als ik iemand bv. al jaren en jaren zie lanterfanten, nog steeds geen studie afgerond, of nog niet begonnen, nog steeds bij papa en mama thuis, nog steeds niet financieel onafhankelijk, nog steeds..... terwijl ik zoveel (okee een paar ) mensen ken die een moord zouden doen om die mogelijkheden maar te krijgen. En die persoon heeft ze en laat ze gewoon liggen, gaat er zó nonchalant mee om.
Yaiks.
woensdag 6 mei 2009 om 09:53
quote:Margaretha2 schreef op 06 mei 2009 @ 09:42:
Joh Heyhallo, als je niet lukt met ie promotie kan je altijd nog psycholoog worden
Nou, ik weet het in theorie ook altijd beter dan in de praktijk hoor. Meestal heb ik het gevoel 'ach ik doe ook maar wat'.
Carriere plan B is tot nu toe een hele rijke vent vinden...maar ja, de kringen waarin ik verkeer zijn allemaal milliuewetenschappers, dus voorlopig ga ik maar uit van plan A : succes met mijn eigen onderzoek hebben.
Joh Heyhallo, als je niet lukt met ie promotie kan je altijd nog psycholoog worden
Nou, ik weet het in theorie ook altijd beter dan in de praktijk hoor. Meestal heb ik het gevoel 'ach ik doe ook maar wat'.
Carriere plan B is tot nu toe een hele rijke vent vinden...maar ja, de kringen waarin ik verkeer zijn allemaal milliuewetenschappers, dus voorlopig ga ik maar uit van plan A : succes met mijn eigen onderzoek hebben.
woensdag 6 mei 2009 om 10:24
Beste redlady,
Na het vluchtig doorlezen van dit topic viel me op dat je op nr 1 van je wensenlijst had je gewaardeerd voelen.
Het is tricky om je daarin afhankelijk op te stellen van wat je omgeving je aan waardering geeft terwijl je maar weinig waardering voor je eigen leven/daden/keuzes kan opbrengen.
Wel lijkt het me logisch dat de mensen die het dichtst bij je staan ook achter je staan en je niet naar beneden halen, misschien een heroverweging van sommige contacten/vriendschappen die niet helemaal lekker voelen maar je kan je vinger er niet op leggen.
Ook is wat je over jezelf naar buiten brengt jouw "reclame", m.a.w. als jij jezelf niet waardeert communiceer je dat anderen dat ook niet hoeven te doen want jij verdient toch geen waardering.
Kan zijn dat je jezelf hier niet in herkend, dan heb ik het te dramatisch gemaakt, maar dat is alleen maar een goed teken
Anyway ik moest ff denken aan een quote, Ghandi geloof ik, en de strekking was ongeveer dit: Iedereen wil nobele daden verrichten maar de kunst is om je dagelijkse dingen te doen alsof het nobele daden zijn.
O ja en nog een fijn credo voor wat drukverlichting: doe wat je wilt gekletst wordt er toch!
En van navelstaren van wat wil ik nou eigenlijk, ik zou het niet te groot maken, zo kan je je hele leven wel willen omgooien maar daar wordt het niet rustiger van in je hoofd.
Good luck!
Na het vluchtig doorlezen van dit topic viel me op dat je op nr 1 van je wensenlijst had je gewaardeerd voelen.
Het is tricky om je daarin afhankelijk op te stellen van wat je omgeving je aan waardering geeft terwijl je maar weinig waardering voor je eigen leven/daden/keuzes kan opbrengen.
Wel lijkt het me logisch dat de mensen die het dichtst bij je staan ook achter je staan en je niet naar beneden halen, misschien een heroverweging van sommige contacten/vriendschappen die niet helemaal lekker voelen maar je kan je vinger er niet op leggen.
Ook is wat je over jezelf naar buiten brengt jouw "reclame", m.a.w. als jij jezelf niet waardeert communiceer je dat anderen dat ook niet hoeven te doen want jij verdient toch geen waardering.
Kan zijn dat je jezelf hier niet in herkend, dan heb ik het te dramatisch gemaakt, maar dat is alleen maar een goed teken
Anyway ik moest ff denken aan een quote, Ghandi geloof ik, en de strekking was ongeveer dit: Iedereen wil nobele daden verrichten maar de kunst is om je dagelijkse dingen te doen alsof het nobele daden zijn.
O ja en nog een fijn credo voor wat drukverlichting: doe wat je wilt gekletst wordt er toch!
En van navelstaren van wat wil ik nou eigenlijk, ik zou het niet te groot maken, zo kan je je hele leven wel willen omgooien maar daar wordt het niet rustiger van in je hoofd.
Good luck!
woensdag 6 mei 2009 om 12:02
quote:tijgermeisje schreef op 06 mei 2009 @ 10:24:
Anyway ik moest ff denken aan een quote, Ghandi geloof ik, en de strekking was ongeveer dit: Iedereen wil nobele daden verrichten maar de kunst is om je dagelijkse dingen te doen alsof het nobele daden zijn.Wijze woorden, Tijgermeisje. We leven niet in een reclamespotje.
Anyway ik moest ff denken aan een quote, Ghandi geloof ik, en de strekking was ongeveer dit: Iedereen wil nobele daden verrichten maar de kunst is om je dagelijkse dingen te doen alsof het nobele daden zijn.Wijze woorden, Tijgermeisje. We leven niet in een reclamespotje.
woensdag 6 mei 2009 om 18:39
quote:Potjethee schreef op 05 mei 2009 @ 22:42:
[...]
Maar ik had daar dus een aantal jaar geleden meer last van. Op een gegeven moment weet je gewoon dat het bij anderen alleen maar zo LIJKT en dat je zelf ook gewoon een perfect leven hebt in de ogen van anderen, dus hoef je helemaal niet zo te tobben want zo kijken anderen ook naar JOU (denk ik dan he)
En ik moet ook zeggen dat als je een paar moeilijke dingen hebt meegemaakt, je dan ook heel anders naar je situatie gaat kijken.
Dat je dan veel meer waardeert wat je eigenlijk al HEBT.
En dat je niet persé veel gedaan hoeft te hebben om heel tevreden met jezelf en je dingen te zijn. Soms ben je dan met kleinigheden juist zo blij. Ik vergelijk mezelf soms met mensen die echt gewoon een slecht leven hebben. Heel arm, allerlei ziektes, oorlog etc. Heel cliché maar daardoor leg je de lat veel lager.
Ja, klinkt misschien arrogant maar ik ben niet snel jaloers op anderen, en ik ben meestal niet zo onder de indruk van wat anderen al hebben gedaan of meegemaakt. Want ik denk simpel: ik ben ik, zij zijn zij, dus dat kan niet hetzelfde zijn. En dat hoeft ook niet. Het kan me gewoon niet genoeg schelen ofzo.
Deze neem ik ten harte. de hele tekst hoor, maar vooral die zin. Ik denk als je dat al tegen jezelf zegt, dat je dan al veel minder zal vergelijken of dat het je dan in iedergeval minder zwaar valt, pesoonlijk.
Heb wel erg veel zinnige dingen gelezen op dit topic. Ben de laatste tijd zó met mezelf bezig en door jullie ervaringen en tips en zelfs gedichtjes te lezen.. voetl al een stuk beter!
[...]
Maar ik had daar dus een aantal jaar geleden meer last van. Op een gegeven moment weet je gewoon dat het bij anderen alleen maar zo LIJKT en dat je zelf ook gewoon een perfect leven hebt in de ogen van anderen, dus hoef je helemaal niet zo te tobben want zo kijken anderen ook naar JOU (denk ik dan he)
En ik moet ook zeggen dat als je een paar moeilijke dingen hebt meegemaakt, je dan ook heel anders naar je situatie gaat kijken.
Dat je dan veel meer waardeert wat je eigenlijk al HEBT.
En dat je niet persé veel gedaan hoeft te hebben om heel tevreden met jezelf en je dingen te zijn. Soms ben je dan met kleinigheden juist zo blij. Ik vergelijk mezelf soms met mensen die echt gewoon een slecht leven hebben. Heel arm, allerlei ziektes, oorlog etc. Heel cliché maar daardoor leg je de lat veel lager.
Ja, klinkt misschien arrogant maar ik ben niet snel jaloers op anderen, en ik ben meestal niet zo onder de indruk van wat anderen al hebben gedaan of meegemaakt. Want ik denk simpel: ik ben ik, zij zijn zij, dus dat kan niet hetzelfde zijn. En dat hoeft ook niet. Het kan me gewoon niet genoeg schelen ofzo.
Deze neem ik ten harte. de hele tekst hoor, maar vooral die zin. Ik denk als je dat al tegen jezelf zegt, dat je dan al veel minder zal vergelijken of dat het je dan in iedergeval minder zwaar valt, pesoonlijk.
Heb wel erg veel zinnige dingen gelezen op dit topic. Ben de laatste tijd zó met mezelf bezig en door jullie ervaringen en tips en zelfs gedichtjes te lezen.. voetl al een stuk beter!
woensdag 6 mei 2009 om 19:17
quote:Elynn schreef op 06 mei 2009 @ 12:02:
[...]
Wijze woorden, Tijgermeisje. We leven niet in een reclamespotje.
Huh?
Vind dat een beetje lullige reaktie maar oké, je hebt het blijkbaar anders geinterpreteerd dan ik het bedoelde.
M.i. is willen leven als in een reclamespotje juist waar een hoop van die quarter-life crisis/keuzestress etc. vandaan komt.
[...]
Wijze woorden, Tijgermeisje. We leven niet in een reclamespotje.
Huh?
Vind dat een beetje lullige reaktie maar oké, je hebt het blijkbaar anders geinterpreteerd dan ik het bedoelde.
M.i. is willen leven als in een reclamespotje juist waar een hoop van die quarter-life crisis/keuzestress etc. vandaan komt.
woensdag 6 mei 2009 om 21:10
quote:tijgermeisje schreef op 06 mei 2009 @ 19:17:
[...]
Huh?
Vind dat een beetje lullige reaktie maar oké, je hebt het blijkbaar anders geinterpreteerd dan ik het bedoelde.
M.i. is willen leven als in een reclamespotje juist waar een hoop van die quarter-life crisis/keuzestress etc. vandaan komt.
Ik bedoelde het niet lullig. Dat van die wijze woorden meende ik serieus. Ik vind ook dat je je dingen die je doet (de grote en ook de kleine) met aandacht moet doen en ervan moet genieten. Met het leven is geen reclamespotje bedoelde ik dat je niet gelukkig word van dingen doen omdat het door anderen stoer of wat dan ook gevonden wordt, waardering oogst als je erover vertelt op een feestje... Je moet doen wat je daadwerkelijk wilt doen.en niet datgene waarvan je alleen maar denkt dat het goed is voor je zogenaamde image.
Had al een paar keer eerder bij dit topic gepost. Dacht dat je me wel zou begrijpen. Er zat dus geen sarcastisch toontje onder mijn bericht.
[...]
Huh?
Vind dat een beetje lullige reaktie maar oké, je hebt het blijkbaar anders geinterpreteerd dan ik het bedoelde.
M.i. is willen leven als in een reclamespotje juist waar een hoop van die quarter-life crisis/keuzestress etc. vandaan komt.
Ik bedoelde het niet lullig. Dat van die wijze woorden meende ik serieus. Ik vind ook dat je je dingen die je doet (de grote en ook de kleine) met aandacht moet doen en ervan moet genieten. Met het leven is geen reclamespotje bedoelde ik dat je niet gelukkig word van dingen doen omdat het door anderen stoer of wat dan ook gevonden wordt, waardering oogst als je erover vertelt op een feestje... Je moet doen wat je daadwerkelijk wilt doen.en niet datgene waarvan je alleen maar denkt dat het goed is voor je zogenaamde image.
Had al een paar keer eerder bij dit topic gepost. Dacht dat je me wel zou begrijpen. Er zat dus geen sarcastisch toontje onder mijn bericht.
vrijdag 8 mei 2009 om 21:10
